Benedicti 14

441쪽

368 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE

solica Sede licentia , ut supra venerabile corpus ejus altare conseruerent. Dili gentiis tamen adhibitis , ut Indultum reperiretur , tum in archivis Vallis Cistri, quo in loco sanctum corpus sepultum remansit spatio annorum Oo. tum in archivis Fabriani, ad quam Urbem facta fuit ejusdem corpo ris translatio , nunquam in Ventum est. Α ΜOnachis praeterea Camaldulen sibu, Guillelmus Card. Sadoletus interrogatus fuit, an in archivis Aposto licis ullum extaret monumentum Canonizationis S. Romualdi: ipse autem

respondit, adeo manifestam & illustrem suisse ejus sanctitatem , ut sine

consuetis caeremoniis cultus ejus suerit in universam Ecclesiam receptus ;quemadmodum resert Fortunius in opusc. de translatione S. Romualdi, ct in a. pari. histor. Camald. lib. I. cap. 32. Censet Vero Card. Baronius ad an. Ioa . num. 13. S. Romualdum fuisse canonizatum erectione altaris super ejus coriapus a Sede Apostolica post quinquennium ab obitu concessa ; ejusdemque

Canonigationem desumit etiam ex epistola S. Petri Damiani ad Henrieum Archiepiscopum Ravennatem , in qua tellatur, nonnullos suo tempore cultum habuisse tamquam Sanctos, & veluti tales fuisse recognitos , qui tamen ordines ab Episcopis simoniacis receperant, necnon super eorum corporibus erecta suisse altaria , atque oblata sacrificia , uti fuere Romualdus Camerinensis , Amicus &c.

3 Sed praetermittentes . admodum dissicile esse , ut epistola S. Petri DLmiani, loquens de S. Romualdo Camertino, intelligatur de S. Ro- mualdo, de quo nunc agimus quippe qui, licet sepultus sit in dioecesi

Camertina , Camers tamen non erat; nec ulla probatione evincitur ordines suscepisse ab Episcopo simoniaco : ita ut verisimilius si, eamdem epistolam interpretandam esse de alio Romualdo Episcopo Camerte , qui praedictis temporibus floruit) majorem dissicultatem in eo flatuimus, quod

secultas Monachis data a Sede Apostolica construendi altare super corpus S. Romualdi, Canonigatio potius, quam Beatificatio, ut nobis videtur , appellari velit. Beatificatio nempe potius est , non solum quia verba concellionis modo relata sonant iacultatem , non praeceptum ς Verum etiam quia particularem coetum Monachorum , minime vero universalem Ecclesiam respiciunt. Quapropter, cum ejus cultus non extenderetur ultra fines provinciarum Piceni, Umbriae, & Tusciae . legimus apud eumdem S. Petrum Damianum lib. 6. epis. 3o. ad Theudonem Monachum , in quadam disceptatione, ut fides dictis adstrueretur . nomine S. Romualdi in testimonium veritatis a Monachis vocato , responsum fuisse a disceptantibus, in testimonium esse adhibendos alios Sanctos, de quorum sanctitate Sc cultu in universa Ecclesia nulla esset dubitatio ; Roinualdo posthabito, cujus sanctitatem & cultum ignorabant, utpote ad solos Monachos, aut determinatas provincias coarctatum, uti communiter si in Beatificatione, non vero extensum ad universam Ecclesiam , quemadmodum in Canonizatione consuescit: Cumque flvper quo am disceptationis articulo S. ROviva Idvs in testi-m . nium duceretur, naso qiDesiimn es, utrum ipse Romualdus aut tunc extiterit Sanctuι

442쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLI. 369

Sanctus vel nuuc D in paradiso receptus ; o , licet contra fidem totius Ecessa nostrarum protinciarum haec de sancto viro quaesto moDeretvr , ad aliruendam ramen partis nosra sententiam , illos in tesimonium Sanctos adscivimtis , quorumeeleberrima s vetus opinio etiam apud plebeses quoslibet O ignaros nutare non possit. Leonem videlicet , atque Gregorium . 4 Quid ergo dicendum erit 3 Dici ne idcirco poterit, S. Romualdum non esse canoni Eatum 8 Minime vero . Nam probatum est utique, eum fuisse a Sede Apostolica post quinquennium ab ejus obitu tantummodo beatificatum ; tum notum est . ejus cultum initio etiam iaculi xvi. suisse Coercitum intra Monachos, & fremitas Camaldulenses, ita ut servus Dei Paulus Iustinianus Institutor Congregationis PP. Erem. Camat d. S. R m ualdi, quae dicitur Congregatio Montis Coronae, Monachis Cassinensibus propterea suaserit, ut in suis ecclesiis religiosum cultum exhiberent erga S. Romualdum , qui Ordinem monachicum tot virtutum exemplis illustraverat, uti narrat Abbas Camaldulensis Augustinus Romanus Flori iuvita serti Dei Pauli Asiniani lib. 3. cap. 29. sed & compertum est, paulo post eum tuisse a Clemente Papa VIII. canonizatum Canonizatione aeqtii pol

lenti , omissis quibuscumque judicialibus probationibus , praetermissisque

consuetis caeremoniis ; cum heroicae illius virtutes, continuatus per tot saecula cultus , assidua miraculorum patratio, ceteris omnibus praeteritis , exposcerent, ut ejus cultus praeceptive per universam Ecclesiam extenderetur , in quo nimirum Canonigationis natura consistit. In Bullario Romano extat Constitutio Clementina in Ordine 32. rom. 3. in qua de consilio Congregationis sacrorum rituum Pontifex jussit, ut a quibuscumque personis Ecclesiasticis Saecularibus, & Regularibus ubique terrarum existentibus die T. Februarii sub ritu duplici Romualdi ossicium recitaretur; transposito scilicet hujus S. Viri festo a die Iρ. Iunii, qua mortuus est, ad diem T. Februarii, qua solemnis ejusdem corporis translatio facta est , ne illustrium Martyrum Gervasit , & Protasii cultus imminueretur, quippe quorum sestum celebratur praedicta die 19. Iunii, & ne a Missali Romano eorum Missa subtraheretur , cum proprium habeat Introitum a S. Gregorio compositum in memoriam pacis eadem die initae inter Romanos , &Longobardos , ut in comment . praevio ad vitam S. ROmvaldi num. 27. ad diem T. Februar. ex Gavanto plene reserunt Bollandiani. g. I I. D. S. Norberto.

s Q Anctus Norbertus Praemonstratensis Ordinis Institutor & Episco-LI pua Magdeburgensis obiit anno II 34. ut adnotavit Sigebertus in chronicis ad an. praedictum , utque sequitur Caes. Baronius in notis ad Ma ty l. Rom. ad diem 6. Iunii . Admirabilis ejus vita conscripta suit ab Hugo-rim. I. Α a a ne ,

443쪽

37O DE sERVORUM DEI BEATIFICATIONE

ne , qui suit ipsius successor in gubernio monasterii Praemonstratensis, vel

certe a Canonico Praemonstratensi juxta mandata & institutiones Hugo nis . quemadmodum Baillet in tab. erit. ad eamdem diem 6. Iunii admittit. Porro testatur Surius, se nescire , an Norbertus vir sanctissimae vitae adhuc sit inter Sanctos relatus . Castellinus autem in tras . de cerrit. Llor. n. pag. 6 I. ait, eum in Sanctorum numerum solemniter esse relatum ; sed ignorari , per quem Pontificem id sactum sit . Ioannes vero Le Palge lib. a. biblior. Praemουν. pari. a. cap. 3. ait, ipsum anno III . suisse ab Innocentio III. solemni ritu inter Sancitos adscriptum . Quia tamen tot alia Can nizationum sectarum ab eodem Pontifice authentica diplomata supersunt, at hoc quidem de Canonizatione S. Norberti minime invenitur, & con- temporanei desunt Auctores fide digni peractam ipsam Canonietationem testantes, merito Bollandiani ad diem 6. Iunii in eomment. praυ. ad vitam S. Norberii F. I. dubitant de facti veritate. Mi meus in chronico Praemonstrat. ad an. Issa. eum a Gregorio XIII. asserit fuisse canonizatum . Narrat enim , edito a Jo. Molano Usuardi Martyrologio cum indiculo Sanctorum Belgii, scriptisque a Molano in eodem indiculo sequentibus verbis: Nombertus Sanctensis Fundator Ord. Praemonstat. et Archiep. Maedeburgensis , nondum es catalogo Sanctorum inscriptus, haud propter in iam meritorum , quae amplissima habuit, sed , ut opinor, quia id ordo a Romana Sede petere neglexerit; Ordinem ipsum a memoratis verbis Molani excitatum confugisse ad Caes. Philippum Boncompagnum suum apud sanctam Sedem Protectorem ; tum sub ejusdem Cardinalis pr.esidio necessaria documenta, & signanter in bibliotheca Vaticana scriptum amplissimum a multis retro annis ad solemnem Norberti Canonizationem adornatum , inventa suisse; quibus quidem diligenter excussis , Gregorius XIII. Canonizationis diploma expedivit.

Assentiuntur etiam Bollandiani Ioe. est. num. a. , ubi Canoni Zationem ad eumdem reserunt Gregorium . Veruntamen, cum Gregorii diploma vim

tutes quidem & miracula recenseat S. Norberti, ejusque nomen in Pluribus Martyrologiis usu Catholicae Ecclesiae receptis descriptum dc adnotatum utique testetur ; sed tamen indulgeat ordini tantum Praemonstratensidie 6. Iunii sub ritu dupli ei in ejusdem honorem ossicii celebrationem

Cum Octava , uti constat ex eodem diplomate relato apud citatos Bollandianos, & apud Emanuelem Rodericum in Consilia. I . upis impressa in eis collerit. privileg. ct Induli. ΦυλοIie. tom. a. , tutum prosecto non erit, S. Nor-berti Canoni rationem in diplomate Gregoriano constituere , quod , utpo te Conceptum verbis facultatem sonantibus , & in solo Ordine Praemonstratensi coercitum, solius videlicet Beatificationis vim potest obtinere. Quibus proinde praemissis, canonietatus sane dicendus erit S. Norbertus,

sed Canonizatione aequi pollenti subsequenter facta ab Urbano VIII & a Clemente X. quorum ille ejus sestum inseruit Breviario & Missali Romano de praecepto colendum ritu semiduplici. hic autem in decreto expedi to de consilio Congregationis sacrorum rituum die T. Septembris Iora statuit,

444쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLI. 37 I

statuit, sub ritu duplici ejus ossicium in posterum recitandum de praecepto ab omnibus Christi fidelibus tum Saecularibus, tum Regularibus utriusque sexus, qui ad Horas canonicas tenentur . Ex notissima quippe sanctitate , & undique coruscante miraculorum sama , cultuque jam ad universum ordinem Praemonstratensem per diploma Gregorianum extensio , exi stimarunt memorati Pontifices, finem negotio esse imponendum , atque adeo cultum esse S. Norberto in universa Ecclesia decernendum aliorum

instar Sanctorum , qui suerunt Ordinum Regularium Fundatores, quique similem cultum habent in universa itidem Ecclesia. g. III.

6 Anctus Bruno Fundator Ord. Carthusianorum mortuus est anno IIo I. juxta adnotata a Caes. Baronio in notis ad Imrtyroug. Rom. ad diem 6. Octobris . Hus vita scripta fuit a Francisco de Puteo Priore primariae Carthusae, & a Petro Blom even ne Priore Carthusae Coloniensis; ex quibus duobus scriptis composita est ea ejusdem vitae relatio , quae extat apud Surium ad diem 6. Octobris. Cardinalis autem Baronius Ioc. cit. refert, S. Brunonem suisse a Leone X. canonizatum ; quin & ejus Canonizatioversibus describitur apud Surium Ioe. alleg. pag. 99. Narrat enim Baillet addictam diem ante piaedictum Pontificem cultum hujus S. Viri suisse neglectum propter infortunium , quod in monasterio Carthusianorum Calabriae universus ordo passus fuerat, ita ut alii ejusdem ordinis Religiosi extra dictum monasterium degentes ad suum S. Fundatorem preces privatim tantum , non publice sunderent. Verum, quomodocunque id sit, nullo certe pacto dici posse videtur S. Bruno a Leone X. canonizatus; sed ejus aequi pollens Canonietatio eximiis tanti viri meritis , praeesarissimi ordinis fundationi, continuatae insignium miraculorum famae , cultusque concessioni primum quidem universo Carthusianorum ordini a Leone X. factae . postea toti Ecclesiae ad libitum a Gregorio XV. innixa, assignanda videtur summo Pontifici Clementi X. ut ex sequenti decreto colligitur : Enixis precibus SS. D. N. Clementi Papa X. porrectis per F. T. Card. idardum nomine Serenis. Hispaniarum Regina, qtiibus Sanctitati sua supplicabatur, ut dignaretur concedere , quod Ossicium S. Bruηοηis Confessoris Fundatoris Ord. Carinus

hactenus ab Ecclesia universali sub ritu semiduplici recitatum supple ad libitum in p serum sub duplici recitaretur ab Omnibus utriusque sexus tam Saecularibus ,

quam Regularibus , qui ad Horas canonicas tenentur; ct remisses a Sanctitate sva ad sacrorum rituum Congregationem, eadem ad relationem E. D. Card. SDrtia censuit, praedicum gratiam concedi posse , si eidem SS. D. N. visum fuerit: die 3. Martii I 674. Et, facta δε pradictis Sanctissmo relatione per me Secretarium, Sanctitas sua benigne annuit: die 14. ejusdem mensis Martii ct anni I 67-A a a a Ne

445쪽

3 72 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE

τ Ne autem temere asseruisse videamur, S. Brunonem nequaquam a

Leone X. canonizatum fuisse, sicuti communis seri existimatio, sed tantatum fuisse beatificatum, tum ejus ossicium fuisse pro universa Ecclesia concessiim a Gregorio XV. ad libitum ; operae pretium sore arbitramur, hic inserere documenta ex archivo majoris Carthusiae Gratianopolitanae authentico ritu desumpta. Antonitu miserat. Div. Tit. S. Praxedis S. R. E. Presbter Cardinalis P piensis , necnon totius Ord. Carthusiensis Protector , universis ct singulis praesentesntfras inspecturis ct Iecturis salutem in Domino sempitemam . Cum ex nostra protectionis scio , benevolentiaque, ac pietate , qua universe Carrhinens ordini praedicto cimur, hodie ad pedes SS. D. P Leonis Sivina providentia Papa X. praesentavimus venerabiles Religioses viros DD. Matthaeum Bononia , Ludovicum Mantua, Iacobum Ndapolis , s Hugonem S. Crucis in Urbe ejusdem Carthus Ord. domorum Priores ; Et tam nos , quam Regiis praedicti pIura de laudibus. praeconiis , ae vira sanctitate B. 'Brunanis Confessoris ejusdem Ord. Carthus primi Fundatoris ac Insilutaris Sanctitati sua retulissemus ct exposuissemus; qui Vir Beatus , declinante Chrisiana militia , s propter iniquitatis abundantiam Charitate plurimum frigescente , tamquam dux strenuus ad resistendum hosibus novum in Ecclesia infruxit ct instauravit exercitum, is in vineam, quam Dominus sua dextera plantaverat, jam vitiorum vepribus o spinis obsitam veluti sole tisimus Paterfamilias , tot meles conduxit Operarios , ut uberiores in dies ex ea fi licius sancta Ecclesiae protentant , ct odorem suavitatis proferatio sanctitatis ; ipsius namque T. Consessoris multiplex doctrina, vita castigatissema . innocentiae , ac munditia exemplum plurimos generans sancta adoptionis filios , generatque, ct nutrit in dies incesanter ; cujus meritis ordo praefatus exornatur , ct comprobatur miraculis , ct assedue , quasi de virtute in virtutem , crescit, rigans montes de superioribus suis , ct de fructu operum fluorum satiatur terra . Idcirco

nos una cum prasatis Prioribus ab eodem D. D. N. venerabilium virorum Francisci de Puteo moderni Generalis , aliorumque Priorum , s universorum Monach

rum , MOnialium, Onυerserum, ct personarum dicti ordinis nomine humiliter supplicavimus, ut pro Omnipotentis Dei gloria , qui in suorum exultat veneratione Sanctorum , ae Beati praedicti Confliseris honore , illiusque edidentissemis sanctitatis operibus , signisque virtutum, quibus in carne positus claruit, ct ad caelos evocatus perpetuo splendet, proque tam praeclari ordinis decore de Apsolica munificentia G benignitate sub sexta Octobris die, qua die, posita ramis sarcina , idem B. Trimo Confessor ad perpetuam evolavit gloriam , festum quotannis in ejus

memoriam , ac solemne Osscium dienis in Domino Iaudibus εν honoribus celebrandi , ct commemorationem ejusdem cereris diebus faciendi licentiam concedere dignaretur ; quamvis idem B. Triuno Confessor non reperiatur aliter canonizatus

per pummos Pontifices Praedecesβres suos , ut moris es. βui praefatus S S. D. N. Papa asserens . se jamdudum de laudibus ae sanctitate eiusllem B. Conse iseris plurima intellexisse , arbitratus , dignum esse ac consenum ratidini, ut, quem Deus

in hoc facula tauris dbuis ct gratiis insignitat, assumptum in caelis magis ac

446쪽

ΕT BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLI. 373

maois venerandum, di, cui viυenti dederat cor omnipotens ad praecepta er Ieremvira s disciplina, eidem nunc apud thronum Divina gloria exisenti impendatur in terris debita devotionis obsequium ; hujusmodi nosris , est praefatorum Priorum supplicationibus libenter annuens , dictis D. Francisco moderno ac pro tempore Generali exi senti, G aliis Prioribus, Monachis , Monialibus , Conversis , ae

personis dicti ordinis , in Usus Ordinis duntaxat domibus , s eorum Ecclesiis seu Capellis festum praedictum solemniter colendi s devotione debita celebrandi,

praefatique Brunonis corpus o memoriam dignis in Domino laudibus proseque di ct venerandi, Ossciumque conυeniens in honore ipsius B. Confessoris agendi ct decantandi, necnon commemorationem singulis diebus sciendi, ex tune di de cetero in perpetuum cum Dei benedictione licentiam viva vocis oraculo nobis facts benigne ae satorabiliter concessit pariter. ae indulsit; non sisante, quod idem B. Eruno Confessor non inveniatur aliter canonidatus , ut supra: praesentibus qu que ibidem rimerendos. in Chriso Patri D. D. Laurentio Putio Titvli Sanctorum βuatuor Coronatorum S. R. F. Presbtero Cardinali , ct Rev. P. D. Fran-eseo Armellino Camera Apostolica Gerieo . auare , ne apud quemquam de hujusemodi concessione possit aliquod dubium suboriri, praesentes manu propria subscriptas, et no Di soliti milli appensione munitas tangici jusmus, et per nostrum qu que Secretarium subscribi fecimus in fidem , robur, et resimonium praemissorum et veritatis . Datum Roma in Apostolico palatio die I9. Mensis Ium anno Is r

Pontificatus vero D. N. an. II. Antonius Card. S. Praxeris Protector manu propria . Antonius Tesa Verulanus .

Anno Domini Is Iς. Capitulum eene Ie Ord. Curibus celebratum die T. Maji, et sequentibus . insequendo tenorem bulla Canonizationis S. Munonis , hanc

promulgavit Ordinationem .

Cum SS. D. V D. Leo Dioina providentia Papa x et modernus nobis , et ordini nos sua gratia dederit et concesserit licentiam et auctoritatem , ut in

singulis domibus dicti ind. nostri, et harum Gelsis seu Capellit posmui sesum

B. Brunonis Patris nosri solemniter cilere , et deυοtione debita celebrare, ejusque corpus et memoriam dignis in Domino laudibus prosequi et venerari, et O iumconveniens in honorem ipsus agere et decantare, necnon commemorationem singu- Iis diebus de eo sacere , et alia , prout in desiver confectis litteris p ratus contis tur : Propterea, ne tantam gratiam neglexisse videamur, ad Dei et ejusdem P tris nosri laudem et honorem , Ordinis incrementum , et nostram subditorumquensrorum salutem , einsuationem, et pacem. dictaram Iitterarum mentem et renorem insequentes, volamus et ordinamus , quod de cetero annis fingulis , perpetuis futuris temporibus . die 6. mensis Octobris . quo die idem Pater noser came solutus beata fuit immortalitate vestitus, festum madictum in omnibus et singulis domibus totius ordinis ηψri reaedicti, et earum Ecclesiis seu CapeIlis in honorem , et sub nomine et vocabulo ejusllem B. Erunonis Confessoris eum candelis flemniter celebretur , et ab omnibus Prioribus , Monachis , et Conversis , et Hiis personis dicti Ordinis nos i meneratione debita colatur, ejusque eorpus et memoria digηis in Domino laudibus veneretur, Ilatque et decantetur die sexta Octobris de eo solem

447쪽

37 m s ERVORUM DEI BEATIFICATIONE

M OFcium cum Ia. lectionibus , capitulo, et responserio , et ceteris caremoniis,

qua in sesis selemnibus candelarum flent observari, in hunc videlicet, qui sequiatur , modum . Ad primas Vesperas antiphona die. Gangusabatur fere inter Carthu enses Divi Brunonis ceIebritas , donee perditum orbem Chrisianum promulgata es a Gregorio XV. Pont. Max. Tale autem decretum a sacra rituum Congregatione pro seso S. Brunonis sub ritu semiduplici primum emanavit, quia hic subiremus.

Die I9. 2vo embris I 6aa. Indultum S. Brunonis . Supplicarioni a D. Beria nardo Gatio Ord. Carthus Procuratore Generali sacra rituum Congregationi pom recta eadem Congregatio, communi Illusrissimorum R. P. assensu. inclinata, habita etiam SS. D. eonfirmatione . sesum S. Brunonis ejusdem ordinis Fundatoris die 6. Octobris , qua in caelum evolavit, in Mi Ii ac 'Breυiario R mano reponi , et Osscium de eo semiduplex ab Omnibus ubique FideIιbus recitari, concessi. Illi enim inter Sanctos praecipue universalem Ecclesia venerati nem expostvIare vi dentur . qui sacrarum Familiarum Insitutores militanti eidem Ecclesia nunquam interitura sum eia reliquerunt. Sign. Francissus Maria Cardinalis a Monte. Locus t sigilli . Ioannes Baptisa Rinvccinus Secretarius . Anno I 623. Supra memoratus Gregorius Papa praecepit. ut die 6. Octobris omnes Saeculares , et Regulares ubique terrarum Ab semiduplici ritu recitent cium S. Brunonis Consessoris Fundatoris no tri, nec non in Bretiario , Missali,er kalendariis in posterum imprimendis festim ejusdem S. Brunonis describendum saluit. Breve autem es hujusmodi. ciregorius Papa XV. Adpe petuam rei memoriam. Domini nsri Iesu Chrisi,

qui servos suos aeternae gloriae praemio dirat in caelis , vices , quamquam immeriti, gerentes in terris , ex adjuncto Nobis Potoralis oecii debito procurare tenemur , ut eorumdem sertorum Chrisi debita veneratio in dies magis proni eatur , et laudetur Dominus in Sanctis suis . zuamobrem Fidelium quorumlibet, praesertim vero sub suavi Religionis juρο , Altissimo famulantium totis . qua peculiarem Sanctorum hujusemodi cultum et venerationem respiciunt, Iibenter annuimus . prout conspicimus in Domino salubriter expedire. Supplicationibus itaque dii ecti Filii D. Bernardi sia dii Ord. Canthus. Procuratoris Generalis P bis humiliter porrectis inclinati. de venerabilium nos, Orum S. R. f. Cardinalium sacris ritibus praepositoruin consilio , quod de cetero , perpetuis futuris temporibus , fesrem S. Brunonis ejustein Ordinis Fundatoris die 6. Octobris , qua in caelum eUolavit, in Missali et breviario Romano reponi, Ossciumque de eo semiduplex ab omnibu tibique Fidelibus recitari libere et licitὸ possit et valeat, Apsolica auctoritate , tenore praesentium concedimus se indulgemus . uocirca venerabilibus Fratribus Patriarchis, Archieps is, Dis is, ceterisque Eechmrmn Praelatis in universterrarum orbe consitvlis praecipimus et mandamus , ut in suis quibusque Eccle si , provinciis , et dioecemus praesentes nosnus litteras flemniter publicari, et ab omnibus Ecclesia cis personis Saecularibus, ct quorumvis ordinum Tegularibtι

om ino observari sacrant, non obsantibus consitutionibus 9 ordinationibus Ap solici4 , ceterisque contrariis quibusumque. Volumus autem , ut prasentium tra

sumptis,

448쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLI. 3 7ssumptis , etiam impressis , manu Micujus V retarii publici subscriptis, ct Hilis

alicujus persona in dignitate Ecclesiasica con tuta munitis eadem prorsus fides adhibeatur , qua praesentibus adhiberetur . si forent exhibita , vel sensa . Dutum Roma apud S. Petrum sub annulo Piscatoris die II. Febr. I 623. Pontificatus nostri anno III. S. Card. S. Susanna . Ita est , Silveser Spada Ilius gymi s Reserendissini D. Card. Vicarii Notarius . Locus t sigilli. Concordar cum Originali; in cujus rei fidem subscripsi de mandato Reterressi Patris Fr. Ambrosus Gollet Seriba ejusdem Reverendi Patris est Capituli generalis Carthusia, hac die I . Octobris I 723. g. I V. De S. Petro Nolasio. 8 Andhus Petrus Nolasco Fundator Ord. B. Mariae de Mercede R o demptionis Captivorum mortuus est anno Ias6. Fertur fuisse a Benedicto XII. seu XIII. illegitimo Pontifice inter Sanctos relatus; ut innuit ipse Baillet invita ejusdem S. Petri ad diem 3I. Ianuarii. Putant tamen alii, eum suisse canoni ratum ab Urbano VIII.: quin immo Bollandus ad diem a9. Ianuarii pag. 99o. testatur, se ob oculos habuisse orationem panegyricam Lima Drmis excusam anno I 63a. compositam a P. Mastriglio Duran Provinciali Peruviano Societatis Iesu, cum sesta impetratae Canonizationis peragerentur a Religiosis Orὸ. B. Mariae de Mercede. Sed, si authentica documenta perpendantur, & insimul advertatur, nullum per aetae a Benedicto Canonizationis verum documentum superesse, & multo minus aliud documentum extare subsequentis alicujus approbationis ab

aliquo alio legitimo Pontifice factae, sicuti contigit in Canonietatione S. Birgittae, de qua in superioribus sermo habitus est ; unusquisque facile deprehendere poterit , de Canonietatione quidem S. Petri Nolasco non esse dubitandum : at id tamen intelligendum de Canonizatione aequb pollenti facta ab Alexandro VII. ita exigentibus saneti viri meritis, aliis. que concurrentibus circumstantiis in hujusmodi negotio a Sede Apostolica considerari solitis . Summus namque Pontifex Urbanus VIII. praevio Consilio Congregationis sacrorum rituum , die II. Octobris I 6a8. Ordini utique indulsit, ut celebrare posset festum hujus Sancti cum ossicio & Missa

de Comm. Cons. non Pont. juxta rubricas Breviarii & Missalis Romani, quemadmodum habetur in ejus Constit. I 4. in Buliar. Ord. B. M. de Memcede ; verum non nisi tempore Alexandri Papae VII. ejusque auctoritate i tercedente , praevio similiter memoratae sacrae Congregationis consilio, Sancti ejusdem nomen repositum fuit in Martyrologio Romano, quod Contigit anno I 6s s. cum anno superiori I 6s4. precibus Regis Hispaniarum idem Pontifex mandasset, ut ossicium S. Petri cum lectionibus pro

449쪽

376 DE sERVORUM DEI BEATIFICATIONE

sali Romano sub ritu semiduplici pro universa Ecclesia de praecepto omnestum Saeculares, tum Regulares, qui ad Horas Canonicas tenentur , altringente, sicuti legitur in ejusdem Pontificis decretis in alleg. Bullar. inveniendis . Hunc porro ritum Clemens Papa X. ad enixas preces Reginae Galliarum die a 3. Iulii Io a. a semiduplici ad duplicem elevavit, ut eκ ejus decreto habetur in cir. Bullario. 9 Ad haec omitti non poteth moaumentum pertinens ad cultum ejundem s. Petri, quod editum suit in libro P. Μarci Salmeron Magistri Generalis Ord. B. Mariae de Mercede Redemptionis Captivorum, cui titulus, Monumenta hisarica ; qui quidem liber conscriptus cit idiomate Hispano ,

vulgatus autem anno I 6 6. Monumentum hocce compendium est cujusdam processus ab Ordinario post obitum Sancti constructi super erus sanctitate, tum transmissi ad Alexandrum IV. summum Pontificem anno Ia6o. qui cum anno sequenti ex hac vita migraverit, eo uti pro Canonietatione non potuit. Instrumentum postea autographum repertum fuit in civitate Barcinonensi anno I 6a6. & exhibitum . quando actum est de concessione Oficii , & de scriptione nominis in Martyrologio. Juridica autem monumenti recognitio facta quoque est anno Ira I. coram ordinario Barcin nensi,cujus eXemplar authenticum servatur in Conventu S. Hadriani de Urbe . Hic porro habes ejus transumptum. Transumptum authentici documenti Aetorum S. Petri asci, anno I 26 o. confecti, ct asservati in archi υio Consentus Barcinonensis , Ordinis B. Maria de Merc. Redem. Captiυ. , super cujus legalitate confectus fuit processus juridicus coram ordinario Barcinonensi anno I a I. ut consat ex authentico transumpto totius processus , asservito in architio generali ConDentus S. Hadriani de Urbe , in quo hac habentur, qua summatim referemus . Die quarta Decembris ira I. vocato Iosepho Francisco Fontana Nataris publita Actuario , ac etiam Reυ. Doctore Promorare AscaIe Curia Barcinonensis , necnon Idanne Fabrer, et Isidoro Colmer tesibus eoram Isinglae D. Dominico Pi ferrer Presbiero, Doctore, Vicario Generali, ct Ossciali illius dioecesis pro tribunali dic. comparuit P. Magiser Fr. Fminanuel Marianus Tibera praedicti Ord., uti Procurator , petens, ut accederet ipse Vicarius Generalis eum D. Premotore θc. ad archivium Conventus ad compulsanda diversa monumenta θc.

Deinde ipse D. Vicarius generalis eum dicto P. Maris , ct eum Promotore cali, Drariis, Peritis, Ollatisnario, o usibus egressiu a Curia accesset ad archivium, quia ad Iongum describitur, in quo archivio repertum fuit vetus in frumentum in pergameno , quod ad longum describitur , s incipit, in Chrisi nomine . Noverint universi, quod an . D. Ia . idibus Madii in praesentia mei Pe tri de Bagei Notarii die. ct in me ps subscriptiones Fratrum , Canonicorum νθ Norarii legitur : addito super lineam vigesimum tertiam, Maria . In calce ejusdem infrumenti aliqua pendent cerea sigilla, Ide jam trita , s ex sui in xima antiquitate paululum discrusata , continentia gravata ivm ct Sanctorum imagines, tum o scuta Ruii Ord. B. Maria dὸ Mercede, pendentia ex liηeii cor tis, jam a sua albedine extenuatis . Ps

450쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLI. 377

Pos Iouissimam relationem omnium actorum, audito in Omnibus Promotore

meati, die decima sexta ejusdem mensis est anni, invenitur in praedicto processu . quod ventum fuit ad examen juridicum pradicti infrumenti, quem recognoverunt Ibsephus Ferran Notarius peritus, ct Marianus Rondo Totarius peritus, qui seorsim reeunmerunt praedictum infrumentum cum subscriptionibus edi folliis .ct declararunt, esse legitimum , reddendo in Omnibus causam scientia . Reque prorsus examinata , respondit randem Promotor Ascatis , quod nihil ha bat on nodum . Inde praedictus v. Vicarius generalis processit ad pronuntiandam sententiam , qua late in dicto processu reperitur , tam super dicto infrumento , quam

super alio , quod ut fuerat examinarum , edi tenor sententia es . Audito Reυ. ia Doctore Promotore Aficali nihiI habente exponere, auscultatisque Notariorum ,, peritorum relationibus , necnon 'EF. F. Archivisa responsione , eeterisque is omnibus edi Angulis attendendis attentis , tenore praesentium , ct auctaritateis qua fungimur , dicimus , decernimus est declaramus, quia duo praefata infru- menta sunt antiquissima er de annis in illis assignatis ; hoc es, unumsignatum is per Rast mundum de ulmo de anno II I9. ct alterum clausum per Petrum deis Tages de anno Ia fio.. suntque pariter legirima , legalia ct authentica . est aIiasis in nihilo suspecta , nec vitisa, immo omni me digna, est admittenda in quolibetis foros ad quodcumque genus probationis , ram judicialis . quam extrajudicia- lis , prout cum praesente admittimus , est ποsram super his interponimus auctori ritatem di decretum desuper quomodolibet necessarium edi opportunum , nosqueia bie subscribimus manu propria: Dominicus Piferrer Vicarius Veneralis ediis mcialis. Tenor praedicti infrumenti de anno Ia6o. subscI. I. IN orsi nemine . Noverint universi , quod an. D. Ia6o. , Idibus Massii ,

m praesentia mei Petri de Bages Notarii publici Tarebinona , s per totam Terram ct dominationem Illu stris. D. Regis Aragonum. auctoritate ejusdem , ct testum infrascriptorum ad hoc specialiter vocatorum ct rogatorum, Hen. est religiosus vir Fr. Guillelmus da Bas , Dei gratia Magister Generalis Ord. S. Maria de Mercede Caprio. , est reIiqui infrascripti Fratres ejusdem Ord. personaliter comparuerunt rogantes est petentes , ut quadam resimonia, qua hoc eodem anno auctoritate est jussu Reverendiss. D. Amaldi, nune Episcopi Tarchinonensis confecta sunt de vita admirabili rin. Petri MIasii ejusdem ordinis primi Muigiri Generalis, in Romana limina ad SS. D. N. Alexandrum Ditina protidentia Papam Irimitti debent, ne forte illis casu aliquo amissis , tantarum rerum memoria fraudarentΠr , dignaremur earum ad summam quandam reductarum publicum infrumentum cum illis Omnibus concordans conficere, signatumque tradere , quatenus

possit in archiυο dicta 'ligionis ad futuram memoriam asservari. Ποs igitur eorum petitioni obtemperantes , qua potuimus, brevitate ex praesaris resimoniis . qua sequuntur , hae desumpsimus . Fuit n. Petrus ΠοIasio natione Gallus, ortus prope Carcasonam in parochiarim. I. B b b S. P