장음표시 사용
461쪽
388 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONg
Lambertus Schasnaburgensis ad an. Io77. inter Scriptores rerum germau. Pisorii tom. I. pag. 247. J Signa etiam prodigia , qua per orationes Papa st
quentius fiebant , re telus ejus sementissmus pro Teo ct pro Ecclesias cis legiabus . satis eum contra venenatas detractorum linguas communiebant. Miracula vero eius obitum , eodem intercedente, secuta testatur Ordericus Vitalis
pari. a. bisor. Eccles lib. 8. pag. 677. ubi loquitur de ejus tumulo: Meritis ejus, mei petentium miraculorum copia diυinitus Utensa est : nam lens de aqua, ti de corpus ejus ablutum fuerat, petierunt, qua consectita Meliter Ioti sunt, oe . opitulante Seo , protinus mundati sunt. Presbyter item Poenitentiarius in vita S. Anselmi, apud Boliandianos ad diem I 8. Martii cap. s. num. as. ct 26. ram. a. relata sanitate , cui Ubaldus Mantuanus Episcopus , uti supra , fuit miraculo restitutus , ait, Gregorium fuisse miraculis insignem invita &post obitum : Beatissimvι itaque talis ae tantus Magister miracula fecit multa vivens , ac mortuus. Denique eum Consetarem , & Martyrem obiisse, dicit Hugo Flaviniacensis in chronico apud Labbe tom. I. biblioth. MSS. pag. 232.
17 Nota insuper sunt illustria gesta summi Pontificis S. Gregorii VII
Ecclesiasticorum etenim dominiorum , quae intestituras dicimus , abusus tanto temporum decursu, tantaque saecularium Principum auctoritate obfirmatos evellit; simoniam sere ubique grassantem exstirpavit; cadibatum Clericorum paene ab interitu revocavit: ita ut mirum esse non debeat, si Principum , & aliorum multorum invidiam contra se concitaverit. Notae sunt quoque calumniae tum Haeretici Berengarii, tum Bennonis Cardinalis schismatici tanto viro impactae; adeo ut bene adverterit Mabillonius iuprUar. ad sec. 6. para. a. Ord. S. Bened. g. 7. num. 77. nullam fidem habendam
esse sive Bennoni Gregorii hosti insensissimo, sue Berengario , qui toties fidem datam violavit. & in tuenda haeresi perseveravit. Notae sunt demum celebres apologiae pro S. Gregorio VII. compositae . Sanctus namque A selmus Lucensis Episcopus supra memoratus singularem pro ejus delensione librum edidit adversus Guibertum Anti papam biblioth. Pontis ram. )zBeatus Petrus Damiani lib. I. epist. 7. ad Nicolaum II. eum sanctissimi ac purissimi consilii mirum appellat: Desiderius Abbas, qui Gregorio ipsi sub victoris III. nomine successit. lib. 3. dialog., apud Mabillon. in Act. SS. GLBeηed. sec. . para. a. pag. sq. eum Christi Ecclesiam verbissimul, ct exemplis illus asse, scribit. Inter acerrimos adhuc innocentiae Gregorii deis fores merito recenseri potest Card. Baronius in suis annalibus,utpote in quos res ejus gestas per singulos annos ex Scriptoribus maxime coaevis , EX Coninciliis sub eo habitis , & ex regesto epistolarum ipsius in undecim libros disti rusto bene deduxit. Pro eodem assumpto pugnat Card . Belluminus msuis eo troversis , & signanter lib. . de summo Pontifice cap. I 3. tom. I. controv.
Iacobus quoque Gret serus in sua illuseri apologia quinquaginta Historicos adducit , qui suis scriptis gesta Pontificis Gregorii proponunt. di invino
argumentorum robore defendunt; adeo ut idem Greis erus m examine my
462쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLI. 389
Sistebertus si egorii VII. calumniatores , s confer rur cum tot sanctissimis di doctissimis Scriptoribus a parte Gregorii VII. santibus , quorum in volui a praeodem Pontime quinquaginta protulimus , recitatis eorum verbis ; ex quibus no nulli interea integri in lucem venerunt , ut Paulus Bernriedensis , ct Gerochus.seii Uerhohus Reicherspergensis ; ut taceam praeclara illa antiquorum monumenta .
qua in risensionem Gregorii VII. jam olim scripta, nuper ex tenebris ervit vir claris. D. Sebasianus Te naget I U. D. Caesareus Vienna Bibliothecarius , qu rum fulgore tam priscorum , quam recentium in Gregorium VII. convicia adeo obnubilantur , ut jam non nisi a noctuis , titulis , vespertilionibus, G ndictitaracibus , ct siquami alia hujus generis ealiginis patientes , lucis impatientes aves , conspiciantur Gret serum Soc. Iesu scriptorem sequitur Franciscus D 'En-ghiel Ord. Praed. , cum in opere satis elaborato auctoritatem Sedis Ap stolicae pro Gregorio Papa VII. vindicaverit adversus Natalem Alexa drum ejusdem ordinis Theologum , qui in bisor. Eccles saec. XI. . ubi de Gregorio agit, usque adeo suae professionis se oblitum exhibuit, ut hae sola de causa , quemadmodum adnotarunt Bollandiani ad diem as. Maji in eom. ment. praevio ad vitam gregorii VII ss. 1., meruisse potuerit gravissimam se rum librorum proscriptionem . Nec inter egregios S. Gregorii VII. defensores omitti ullo modo potest Eminentiss.F. VincentiusLudovicus Gotti Ord. Praed. , utpote qui, post assertam Catholicam veritatem in insigni opere adversus Iacobum Piceninum . in 3. pari. colloquiorum Theologic Polemico rum colioq. Io. ct II. vindicias Gregorii VII. strenue exaravit; sicuti pomea inter assiduos Cardinalitiae dignitatis labores eximium opus Theologiae Scholasticae Dogmaticae juxta mentem Divi Thomae Aquinatis , antequam dignitate ipsa insigniretur inceptum . prosecutus est magno sane Littera torum plausu , atque adeo nobiscum communis Patriae , suique Religiosi ordinis decore . I 8 Paulo ante memorati Bollandiani, Gregoriani cultus antiquitatem desumunt ex gestis Anastasii Papae IV. qui . post sexaginta annos ab obitu Gregorii, picturis exornans absidem. & altare sacelli S. Nicolai, in Urbe a Callisto 1I. aedificatum, Gregorium VII. aeque ac Sanctos alios , ipsamque beatissimam Virginem , depingi secit eum titulo Sancti , & diademate orbiculato circa caput ducto; quin etiam iidem Auctores absidem , &altare aenea tabula expressum dederunt in Append. ad I .part. emat. de Rom.
Pontis pag. ao8. ; quod etiam adnotavit Fleury hi r. Eccles. Iib. 63. tom. I 3. pag. 4ς 3. 19 Sacellum hoc S. Nicolai aedificatum in Patriarchio antiquo Late- Tanens adhuc manet, commutato licet Patriarchio in aedem collegii Poenitentiariorum sacrosanctae basilicae Lateranensis. In eodem autem sacello etiamnum est altare, & pictura quidem adhuc permanet in abside altaris , sed aliquantum in parte inferiori immutata. In parte etenim superiori picturae habetur imago beatissimae Virginis Christum Dominum filium suum in sinu gerentis. duobus circumstantibus Angelis; quorum Om
463쪽
3 9o DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
nium imagines diademate orbiculato apparent coronatae; provoluti ad pedes Beatissimae virginis duo adsunt summi Pontifices vellibus Pontificalibus induti, & solo diademate quadrato insigniti: Pontifex a dextris genuflexus est Callistus Papa II. qui autem est a sinistris , An altasius IV. sicut indicat inscriptio ibidem apposita : sub pedibus Beatissimae Virginis i
guntur haec verba; Prodet aethereis Virgo Maria claris : in eadem item parte superiori pieturae Ponti lex a dextris depictus est, stans, Pontificalibus ornamentis indutus, specie benedicentis , mitram habens in capite, ac diadema orbiculatum circa caput; & hic est S. Silvester , ut indicat inscriptio : a sinistris vero alia est imago summi Pontificis stantis , sine mitra tamen . at cum solo diademate orbiculato circa caput, specie item benedicentis ; & hic est S. Anastasius , veluti etiam enuntiat inscriptio . Pars pieturae superior dividitur ab inseriori per quamdam lineam , super quam scripta haec extant: Subsulit hoc primo templum Callistis ab imo , Vir clarus late qallorum nobilitate . Verum Anasinus potitus culmine sacro Hoc opus ornavit . Carisiue modis decoravit. In parte porro tabulae inferiori habetur imago Crucifixi, ad cujus dexteram S. Dominicus, ad sinistram S. Fra ciscus stantes depicti sunt: super imaginem Crucifixi scriptum est ; Heu fumuIis Chrisus Crucifixus parce redemptis: in eo picturae latere , ubi est imago s. Dominici, hoc est a cornu Euangelii, stantes, & vestibus Pontificalibus induti, mitraque ac diademate orbiculato insigniti circa caput quatuor Romani Pontifices picti sunt; Sanctus videlicet Leo Papa III. S. Urbanus Papa II. S. Paschalis Papa II. S. Gelasus Papa II. uti praeseserunt inscriptiones: in eo autem latere , ubi depletus eli S. Franciscus, id est a cornu epistolae , quatuor aliorum Romanorum Pontificum imagines conspiciuntur simili modo expressae ; Sancti scilicet Gregorii Papae II. S. Alexandri Papae II. S. Gregorii Papae VII. S. Victoris Papae III. quema modum pariter ex inscriptionibus desumitur .ao Hic nempe est praesens picturae flatus, sed vera & sincera secies absidis antiqui ac venerandi Apostolici sacelli S. Nicolai Episcopi olim in Patriarchio Lateranensi extantis, & etiamnum existentis in aedibus collegii Poenitentiariae Apostolicae hoc modo se habebat. Superior, inquam , picturae pars non est ab eo tempore immutata : verum in parte ejusdem inferiori tunc aderat imago S. Nicolai Episcopi Myrensis stantis, & pedum manu gerentis ς ad partem autem dexteram S. Nicolai. imagines aderant summorum Pontificum, hoc est sancti utique Leonis, sed Magni, tum
S. Urbani Papae II. S. Paschalis Papae II. S. Gelasii Papae II. ut ad sinistram aliae aliorum summorum Pontiscum, sancti scilicet Gregorii pariter Magni . S. Alexandri Papae II. S. Gregorii Papae VII. S. Victoris Papae Ill. &omnes quidem hi Pontifices flantes depicti erant, vestibus Pontificalibus
induti, populo benedicentes , cum mitra in capite, atque orbiculato dia demate circa caput, tum ad uniuscujusque latus nomen scriptum erat cum
464쪽
ste septem urbis ecclesiis,Constanti no C etano in vita S. Gelasii II., Cardinali Raspono lib. 4. de basilica ct Patriarchio Lateranensi cap. Ia., Codice M S. Va ticano . saepe laudatis Bollandianis ut supra, & Iulio Lucenti Cisteretensi Abbate in opere de Episcopis Italia, ubi agit de Casinensium Antistitum
at Si itaque tabula haec , prout & antiquitus erat depicta , & partim etiam est recenter. sedulo perpendatur ; fateri oportebit, initia cultus S. Gregorii VII. ad Anastasium 1 V. esse reserenda. In eadem quippe ad pedes Beatissimae Virginis provoluti apparebant, & apparent Callistus II.
atque Anastasus IV. quorum primus sacellum aedificavit, alter instauravit& ornavit: quo nimirum modo depicti apparent in antiquis musivis ecclesiarum Urbis Pontifices , qui suas imagines exprimi voluerunt, dum viverent, in tabulis illius altaris, sacelli. aut ecclesiae, quam aedificabant , vel instaurabant. Depictus enim hoc modo fuit Ioannes VII. in altari, quod construxerat in basilica Vaticana; eodemque modo expressi apparent Pelagius II. in vertice fornicis S. Laurentii extra muros. & Honorius III. in porticu ejuslem templi, quemadmodum habetur apud Ciam pinum de
autem basilica Lateranensi adhuc extat in testudine absidis musivo expressus Nicolaus IV. ejusdem absidis aedificator provolutus ad genua beatissumae Virginis, & plurium Apostolorum , ut omnibus patet,& sicuti resere Iraedictus Card. Rasponus incit. Oper. lib. I .cap. 9. pag. 3. Capita item Catiit i , & Anastasii nequaquam orbiculata, sed quadrata diadematis vel coronae figura sunt ornata : ea namque forma exornabantur capita Pontis- cum viventium , quorum imagines pingebantur , teste erudito Turrigio in
notis ad hisoriam Martyrii S. Theodori pag. 3o7. in qua sic loquitur: .Quando i Tolevas msrare . che la persena era omente e dimorante in quem terra pi di trameli, imperseioni, e sueetia alla mutabilita de quattra elementi, sformam Hetro alia testa una mura quadra i tame si veri in molli mosaici , e pi ture anticia di Papa Gimanni auarto , edi Leone Tereo nes Laterano, di Leone Auarto in Santa Maria P urea, di Gio Onni Settimo is S. Retro stro te gratie, di Pelagio in S. Lorendo Dor deste mura , di Giουanni Decimotereo in pittura in S. molo, ed in astri luorbi . Cui consentit Ioannes Diaconus lib. 4. de vita S. siregorii Maeni num. 8 Din. . Oper. S. Gregorii col. II 6.) dc ex quo quidem bene locutus est Mabillonius in mus. IDI. ram. I. par. I. pag. 229. ubi tabulam explicando depictam in ecclesia S. Theodori Martyris , de quo supra . haec habet: βuod Pontistae ct Tex ipse ibidem depicti sunt capitibus radiatis , id argumento est . eam picturam pos eorum Obitum factam fuisse . Nam viventes persena illustres , sicubi depingebantur, ad caput tabula quadrata ilitudinem , quia vireretis insenes , praeferebant, non coronam .a a Capita vero G. Leonis, & Gregorii Magni. Gelasii II. Paschalis II. Urbani II. Alexandri II. Gregorii VII. dc Victoris III. cfficta apparebant
465쪽
rebant, & partim adhuc a parent diademate circulato; quod utique est sanctitatis , & cultus Eccletiastici argumentum . Sacrae scilicet Scripturae Interpretes hoc suse ostendunt ad illud Apoc cap. 2.υ. Io. EsO Melis usque ad mortem s dabo tibi coronam vitae ; atque ad illud almi 64. a. , Benedices
eorona anni benignitatis tua: necnon multa Pro eodem assumpto comprobando colliguntur a Theolito Raynaudo rom. I 3. in opere depileo, ct ceteris evitis tegminibus sin. I 8. Sed ad rem praesentem satis erit lectorem remittere ad notas alias citati Blanchini in vitam Pelagii Papa II. quo nimirum in loco musivum exhibetur ab eodem Pelagio II. constructum saec. v I II.& adhuc integrum in basilica Laurentiana , ubi Sancti Petrus, & Paulus, Laurentius, & Stephanus figurati sunt orbe ducto circa caput. Turrigius etiam Idie. cit. haec refert de Urbano Papa V. Tal circolo Deevasi gia alle volte
d I Cardinale di Crema conlettere , Beatissimus Papa Urbanus Quintus . Sistbete anche ii medesimo tu S. Salvatore de Curte,dote ii dato Urbano time a utril p tio riminaeini delle rese de i Santi Pierro , e Puoli , perche egit is colloco nesciborio della chisa Lateranense . De Pontifice namque Urbano V. legitur, quod , facta ejusdem corporis translatione ab ecclesia Aventonensi, in qua fuerat primo sepultum, ad monasterium S. Victoris Massiliensis, cujus Ab- has fuerat, & in quo quidem suam elegerat sepulturam, tanta & tam multiplicia Deus ad ejus intercessionem miracula patrare dignatus eit, ut, inter Abbatem , & AEdituum exorta controversa , ad quem alterutrius pertinere deberent oblationes ea occasione factae , res anno I 374. Per transa ctionem composita fuerit; qua nempe cautum fuit, emendos certoSIeaistus aissignandos AEdituo , oblationes autem cerae , auri, & argenti ad Adbatem spectare , & coenobium . Scriptores quoque passim de mus laneti tale & miraculis testimonium dederunt. Item v Valdemarus Damae Rex Gregorio XI. supplicavit, ut eum in Sanctorum album referret; tunc et nim jam mos invaluerat formalis Canonigationis a summo Pontifice per definitivam sententiam impetrandae. Carolus praeterea Galliarum , diiudovicus Siciliae Reges Petrum Olmarium Canonicum Aquensem Procuratorem ad Robertum Gebenensem in sua obedientia dictum Clementem VII. Avenione sedentem miserunt, ut ab eo solemnem Urbani Canoma
tionem obtineret; qui profecto, licet a Pagi, aliisque respondisse teratur, sibi per tempus non licere , in tam diro videlicet schismate, ad taem lanctuin ac pium opus incumbere , re vera tamen , ne quid omitteret Corum.
quae a legitimis Pontificibus fieri consueverant, juxta morem litteras dedit ad nonnullos de sua obedientia Praesules, ut auctoritate Apostolica processiim conficerent super virtutibus & miraculis Urbani V. inter quae nonnullae mortuorum suscitationes recensebantur : sicut ex litteris memorati Pseudopontificis desumitur , quae, etsi eis rei exitus non respondit, in seni tamen Urbani virtutum & miraculorum famae satis prodet Iedio cendae
466쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. LI. 393
eendae sunt, teste Raynaldo ad an. I 38 I. num. 8. ubi easdem litteras affert. Soresinus quoque in suo tracf. de capitibus SS. csolorum Petri , ct Put Ii nonnulla proseri desumpta ex processu saeto super hujus Pontificis Cano-nietatione , quem conservari testatur in bibliotheca Vaticana . Tandem nonnulla etiam cultus publici vestigia erga Urbanum in ecclesia S. Victoris Massiliensis adhuc extant; uti plene colligitur ex ejus vita descripta a Pagi juniore rom. a. par. a. breviar. Rom. Pontis cui abstipulatur Spond
nus in continuat. annal. ad an. 137 . num. quemadmodum & de miraculis
Urbani V. intercessione a Deo patratis plura habentur apud Massonium in ejus vita, atque apud BZOvium ad annum praedictum . Senator porro Philippus Bonarrotius nulli profecto in sacra & prosana eruditione secundus in Observat. ad nonnulla fragmenta antiquorum vaserum vitreorum in caemeteriis Urbis inventorum rab. 9. R. I. ct a. de circum capita figurata ducto diademate affert illud Honorii Augustodunensis : Lumina , qua circa capita Sanctorum in modum circuli depinguntur , designant, quod lumine at emi spIendorisco nati fuerunt. Idcirco vero secundum sermam rotundi stuti pinguntur , quia Ditina protectione, ut scuto nunc muniuntur . Idem post longam antiquarum picturarum observationem concludit, orbiculatam coronam Circa Angelorum capita saeculi v. initio coepisse depingi, deinde in fine saeculi vi. eum pingendi morem sui se ubique receptum, & ad Sanctorum denique imagines post saeculum uri. suisse productum , uti videre est pag. 6s. , 66. as Si ad ceteros subinde , quorum imagines in tabula Lateranensi d pietis erant, Pontifices attendamus, di de Alexandro quidem Papa II. primum loquamur ; hic electus est anno Io6 I. ob vitae sanctimoniam , eruditionem insignem , & peritiam Ecclesiastici regiminis. De eo plura habentur apud Leonem Ostiensem lib. 3. cap. II. inter Scriptores rer. Ita I. rom. . pag. 43 I. Bertoldus in chron. Gnsantiens ad an. Io 6 r. sinre Scriptores Germ. vssi pag. 34a.) de eodem scribit: Sui satis frenue Simoniacam haeresim de-sruxit, ct Miniseris altaris eum conjugibiis coire juxta Canonum saluta cum excommunicatione interdixit, ipsosque laicos cieritarum incontinentium Osscia audire per bannum prohibuit, sicque Oericorum incontinentiam satis prudenter refraenavit . Ipsum hoc elogio ornat Guillelmus Pictaviensis in resis Guillelmi II. Dueis Normannorum, o Regis Anglia I. sinter Scriptores hisor. Vormon. Duchesnii par. I. pag. I97.) Tempore eodem sedebat in Cathedra S. Petri Romae Papa Alexander, digni mus, cui obediret, quemque consuleret Ecclesia universo . Responsa etenim edebat jusa , salatariaque . Is Praesul Lucensis , cum altiο-
rem gradum nullatenus appeteret, Siolento plurimorum consensu , quorum opud Romanos tunc praecellebat auctoritas , ingenti Concilio assentiente , in eo locatus es primatu, quo Prasulum Orbis terra caput exseret atque magiser : electionem hanc sanctitare meruerat atque doctrina . Per eadem pos ad ortum selis, o occasum emulgebat . . . . ubiquaque per mundi m potvit, iniquum corrigens , nulli concedens . Miracula ab eodem ante mortem edita describuntur a nuper citλ-
467쪽
egrediens venit ad hoe monaserium t loquitur de Cassinensi qui a Desiderio honorifice susceptus , dum Abbatis cameram, qua juxta ecclesiam S. Nectat eo snucta es, ingressus fuisset. damoniacus quidam , qui tunc illo advenerat ei factus es obvius ; quem S. Pontifex vi vidit, Orationem fundens ad Dominum , di xit ad daemonem: Pracipio tibi, immunde spiritus. in virtute Domini ut exeas ab hoe homine . ct vadas in illum licum ubi nec avis volat, nec vox hominum resonat, os ibi usque ad diem judicii. Mirabilis Deus in Sanctis Dis , qui inυο-
cantes se s de sua misericordia praestimentes velociter exaudire dignatur l riam damon ad ejusem Pontificis praeceptum hominem reIinquens, cunditi qui aderant laudare expertim ct benedicere Deum . Nee hoe tacendum videtur , quod omnis tens Deus per eumdem sumn famulum operare dignatus es.. Nam , cum civit tem Aquinum pertransiret . clavdam quamdam in itinere jacentem invenit, cujus
infirmitati idem compatiens ληtifex . aquam de quaps Missarum solemnia suas
manus abluerat, ei ad bibendum tradidit, quam mox ut in potum accepit sanitati reddita, gratias Deo reserre permaxisnas caepit. Haec demum, atque alia sanctitatis & miraculorum testimonia congeruntur a Pagi juniore in ejus v
ta breviar. Rom. Pontis ram. I. qui proinde etiam miratur, ejusdemmet nomen in Martyrologio Romano adhuc inseri pium non esse. 24 Porro Victor III. summus Pontifex electus est anno io 86. Etsi vero Hugo Abbas Flaviniacensis in suo ebronita stom. I. bibliab. ηου. Mix Labbe pag. a 34. mortem Victoris III. hisce verbis describat: His igitur eonfur
tus ab Osiensi Episcopo. eum Missas apud S. Petrum diceret, infra actionem judicio Dei perculsus es ; Ο , quamvis raris, e ηscens, se errasse , se ipse dep suit: ct accitis Fratribus de Monte Cassino , qui secum aderant, praecepit , se sindeferri, ct in Capitivio, non ut Papam, sed ut Abbatem, sepeliri; Huic tamen Hugoni nulla fides habenda est , cum steterit a partibus Hugonis Archiepiscopi Lugdunensis, qui immoderato Pontificatus desiderio inflammatus
aegre tulerat electionem Victoris, ejusque consecrationem , ut videre est in ejus epist. ram. 6. par. a. esIes . ConciI. Harduis. pag. I. qua nempe Conviciis sanctissimum impetit Pontificem. Trithemius autem in chron. monasarii Hirsaugiensis ad am Io 87. pag. 83. Oper. historie. par. a. reseri, Victorem insidiis Henrici Imperatoris mortuum suisse, veneno in calicem, dum Sacrum celebraret, injecto. Ptolemaeus quoque Lucensis histis. Ecclis lib. I9. cap. I 3. inter Scriptores rer. Diate. Muratorii ram. II. cρL Io78.ὶ eum modo Praedicto defunctum narrat; cum enim alii asIerant, eum dysenteriae morbo su
i tum, subdit: aQuod esse potuit ex Dirtute veneni adminiseratisibi per amicos Henrici. Nonnulli igitur memorato Victori Martyris titulum dedere, eo quia ob Ecclesiae delensonem ab ejus inimicis veneno necatus dici possit. Sed , quomodocumque hoc sit, quod utique ex aliquorum suspicione Trithemius refert, Petrus certe Diaconus de viris illustribus eoenobii Caspinensis
cap. I 8. rer. Ital. rom. 6. eoL3a. insgnes ejus virtutes mirabiliter extollit,
tum etiam fasti Benedicti ni ejus memoriam die 16. Septembris recolunt his verbis: In monasorio Cassinens obitus T. Victoris Papa III. sanctitate visae , σ
468쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLI. 39s
miraeulorum IIoria clarissimi. Sacra ejus ossa ex antiquo sepulcro ad fac ellum B. Bertharii in ecclesia Cassinensi situm translata suerunt anno IsIς. ejusdemque sacelli ornamentis absolutis , anno I 666. ipsae B. Pontificis Reliquiae solemni pompa locatae sunt ad partem dexteram altaris . Ejus insuper Ossicium cum lectionibus propriis a sacrorum rituum Congregatione approbatis sub ritu duplici celebratur in monasteriis Cassinensi , ω Cavensi , in civitate Beneventana, atque in civitate ac dioecesi Iaceiensi . ας Victori III. successit Urbanus II. cujus nempe etiam icon in t bula habebatur & habetur Lateranensi, quique in summum Pontificem electus est anno Io 87. Hujus autem gloriosa saeta minime opus fore ducimus hic recensere, sed tantum indicasse fas esse, nomen ejus in nonnullis Martyrologiis, & sacris Fastis Beati titulo esse insignitum . In Martyr logio videlicet Benedictino apud Mabillonium sae. 6. Bened. pari. a. pag. 9o4. haec exarata sunt: Nie 29. Iulii . Roma depfrio B. Urbani Papa II. quondam Monachi Cluniacensis, Cruciata ad recuperationem Terra sancta auctcris, I bertatisque Ecclesiasica defensoris acerrimi; qui, ps multas ab Henrita Imporarore IV. acceptas injurias, pos exilium , ct pravas aerumnas , aliaque id genus , tandem sanctitate clarus Confessor occubuit. In menologio Benedicti nox v. Kal. Augusi sic legitur : Roma, Mati urbani II. Pontificis maximi deunmersa Ecclesia meriti omi; ac plura alia adjiciuntur de ejus pro Ecclesias eliciter exanitatis laboribus . Philippus etiam Ferrarius m catal. SS. qui non sunt in Maru I. Rom. , de eo ad dictam diem sic ait: Roma, Beati Urbani Papa II. qui sacrum bellum in Saracenos pro recuperandis Hierosolymis indixit. Res , inquam, illius gestae memoria dignae omni Scriptorum genere illustratae , atque ab eorumdem temporum fidelissimis Auctoribus editae
α6 Urbano Papae II. successor fuit Paschalis II. cujus pariter imago
extitit, & extat in saepe memorata tabula Patriarchii Lateranensis . Electio ejus contigit anno Io99. Dum enim erat monachus Cluniacensis , ob morum honestatem notus factus S. Gregorio VII. inter Presbyteros Cardinales ab eo cooptatus est : mortuo autem Urbano, invitus di reluctans fugam etenim arripuit, cum se summum Pontificem eleetiim agnovit summi Pontificatus possessionem accepit, teste Pandulpho Pisano in ejus vita, qua extat inter Scriptores rer. Italic. tom. 3. ubi etiam refert pag. 3ss. Albertum Episcopum Alatrinum per revelationem electionem ejus praenovisse: Dum hae Roma agerentur . Albertus Alaremus Episcopus quidquid futurum per oraculum vidit. Religiose cultu quadam persona sibi apparuit , qua interroganti, quis Domno urbano succideret, re1pondit: Tainerius: sic enim Paschalis ante Pontificatum appellabatur .) ut quid p inquit. Propter f/ιm , s rensantiam, Hegit eum Dominus . Ex Dodechino quoque Auctore
contemporaneo narrat Caes. Baronius ad an. II oo. suisse cuidam Religioso revelatum, quod Paschalis Pontificatus partim placidus, partim vero turbulentus esset suturus, sicuti deinceps comprobavit eventus
469쪽
396 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
Felix quippe in asserendis Ecclesiae juribus faustumque suit ejus Ecclesiasti
cum gubernium usque ad annum m I. sed eodem hoc anno Romam adveniens Henricus inter Reges GermaniaeV. inter Imperatores autem IV.
fide sta di , per dolum & fraudem Paschalem cum Episcopis, & Cardinalibus , ceterisque ex omni ordine , necnon cum multis Proceribus custodiae tradidit, dum pueri , juvenes , ac viri, qui cum storibus 8c palmis Henrico im obviam processerant, aut spoliati, aut vincti . aut caesi sunt; nemine ex Germanis Episcopis iactum hocce , praeter Conr dum Salisburgensem Archiepiscopum , improbante. 27 Pontifex ergo nudatus sacris vestibus. Clericique , ac laici captivi senibus vincti abducti sunt. Cumque pro concedendae liberationis pretio Henricus urgeret, ut dominiorum Ecclesiasticorum possessionem dandi, quam In Desituram vocamus, a Gregorio VII. aliisque Pontificibus damnatum privilegium sibi concederetur ; Paschalis vero se ad mortem paratum ostenderet, ne quid adversus Ecclesiasticam libertatem indulgeret; & captivos quidem omnes in ejus , ut de sententia proposita. dimoveretur , conspectum ad necem produci jussos nihil permotus actmortem ipsam oppetendam hortatus esset; horum tandem precibus & lacrymis flexus, quod sua causa non fecisset, id aliena secit. & Henrico Concessit, ut Episcopos, atque Abbates anulo ac virga in possessionem mitteret, utque hi sic missi ab Archiepiscopo . cui essent subditi , consecrarentur, ut demum ab Imperatore non missi a nemine consecrarentur pat duabus tamen additis conditionibus . altera scilicet, ut electio libera esset, altera autem , ut dominii conititutio, atque adeo ipsa in ejus possessionem introductio sine simonia expleretur: sicut ex authenticis documentis refert Card. Baronius ad an. IIII.
a 8 sic e carceribus egresso Paschaeli, criminationibus multis ampla via aperta est: quippe teste citato Orderico lib. Io. par. 76 a. nonnulli aia serebant , eum potius vincula , flagra , & mortem perpeti debuisse . quam aliquid contra jus & statuta Patrum, Potestati annuere saeculari. Non d fuerunt tamen , qui iactum defenderent. Quamobrem I vo in epist. 238. ita scripsit: Hune excessum ejus non tantum non accusamus , sed , drct ante ratione , approbamus . A . imminente fraee populi, paterna charitate cum nonnullo vulnere suo se tantis periendis voluit obicere , ut majoribus morbis posset 'cera etaritate subvenire . Et profecto supra expositae conditiones liberae electionis ad Episcopatus, & Abbatias, atque exclusionis cujuscumque simoniae in tradenda dominii possessione per anulum & baculum, non m dicum defensioni subsidium suppeditabant; cum S. Anselmus Lucensis Episcopus lib. a. a I et. pro Gregorio VII. eis. HMioth. Pontif. tom. 4. contra Guibertum Antipapam eas specialiter designaverit causas . quibus inductus Gregorius VII. dominii Ecclesiastici possessiones dandi facultatem proscripserat. Alii contra audacius ad ulteriora procedentes, privilegium Hearico coacessum haeresis labe insectum judicarunt, ipsumque qui indulsit, Diuitiaco by Cooste
470쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. Ι. CAP. XLI. 397
indulsit, tamquam haereticum habendum esse censuerunt. Hujus nimirum sententiae fuit Guido Viennensis Metropolita, Paschalis II. in Gallia Legatus. & deinde Romanus Pontifex , assumpto nomine Callisti II. Illi adhaeserunt Io. Lugdunensis Archiepiscopus, & Bruno Cassinensium Α,
has Signinusque Episcopus, utpote cui in tertia Synodo Romana privilegium tamquam haeresim continens, idque concedentem tamquam haereticum denuntianti Io. C etanus Episcopus sortiter obstitit. Supra allegatus autem Ivo epis. eit. laicam dominii Ecclesiastici constituendi facultatem haeresim utique continere sensit, si in possessionem mittens putaret . se praedictis externis tesseris spiritualem potestatem caelestis &Divini ministerii concedere ; secus vero, si ipse mittens id in animo non haberet: conclusitque, concessionem eam lem sine prava opinione non esse nisi alieni juris usurpationem: Si quis vero laicus ad hanc prorumpit m- saniam , ut in datione s acceptione virga putet, se tribuere posse Iacramentum, vel rem sacramenti Ecclesiastici. illum prorsus judicamus haereticum , non propter manualem inυesituram , sed propter praesumptionem diabolicam : β υσο eongrua volamus rebus nomina dare, possumus dicere , quod manualis illa inmesitura per Laicos facta alieni juris es pervim , sacrilega praesumptio, qua pro Iibertate E
cIesia θ bonestate, salvo pacis Unculo , si fieri potes funditus abscindenda es rubi ergo sine schismate auferri non potes, cum discreta reclamatione disseratur Re enim vera , si dominii ipsius Ecclesiastici constituendi a laicis usurpata facultas haeresis absolute & simpliciter fuisset, non eam Gregorius VII. aliique Pontifices in sola Ecclesia Occidentali reprobassent, sed eamdem reprobationem ad Ecclesiam etiam Orientalem, in qua illa vigebat , sine ulla dubitatione extendi voluissent. a 9 In harum porro tribulationum medio Paschalis Pontifex propriam culpam ingenue agnoscebat: Ille vera, tverba sunt Orderici Ioe. cit. reprehensiones S bisarum, eorum videlicet, qui doctiores esse putabantur , ὶ patienter tolirabat, edi assertioκes eorum legitimas ac veraces esse allegabat. In tertia item θηοdo Romana sic ille locutus est : Feci, ut homo, quia pulvis sum est cinis . Fateor, me mala egisse; sed rogo vos omnes, Orate pro me ad Deum, ut indulgeat mihi. Illud autem malam scriptum . quod intentoriis factum es, quod pro pracitate sua praυilegium dicitur , condemno sub perpetuo anathemate . Auctor praeterea anonymus historiae Pontificum , di Comitum Engolismensium , scriptor saeculi XII. lom. a. biblioth. Labbe pag. 2ς 9. saetam ab eo narrat oblationem de Pontificatu deponendo, deque assumendo habitu religioso ad Pontianas insulas ; sed oblationem ipsam minime fuisse acceptatam. Haeresis certe labem, ut habetur in Actis Comcilii Lateranensis vulgo II. apud Hurduin. tom. 6 pari. a. eor. I9 . , sibi im-Pactam sortiter repulit; cumque concessum antea privilegium aboleverit, gloriosa denique poenitentia, aliorumque insignium operum patratione usque ad obitum producta ita clarescere potuit, ut & ejus imago in t
bula Patriarchii Lateranensis recte potuerit ab Anastasio ΙΨ. collocari. Diuitigod by Corale