Gabrielis Cossartii Orationes et carmina

발행: 1675년

분량: 304페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

xit. Quae quidem oratio, absque inscriptibia

ne foret, multarum vigiliarum opus meritoe haberetur habeturque omnium judicio longe optima exacta ad perfectissimam eloquentiae formam ab acuto illo ac iuvenili genere, quod aliquando amaverat,

remotissima. Par in carminibus varietas Ut enim erat eius ingenium in quamcumque formam libuisse , non tam impetu ac natura, quam

ratione Gudicio flexibile ; nec poesim quasi propriam artem colebat ut plerique ,

quorum idcirco interest unum eumdemque perpetuo tenorem characterem servares: Ita numeris, modo cum Virgilio gravibus modo cum Statio tumidis, cum Horatio solutis, cum Ovidio facilibus utebatur, proere in tempore s/ eorum captu atque 1em sit, quorum in gratiam usumque scribebat. Idcirco utile virum est tempus insellam carmini cuique suum inscribere , ut aetatis consiliique ratio aliqua haberetur neque ea quae ad exercendos in schola diccipulos Ovidiano more ac modo est id mi omnia colligere de eorum quasi ex cerpere florem, caetera quae minus habebant

amoenitatis, amputare.

Scholis egressus , poesim vix deinde a αυχ nec nisi invitatus, quasi coactus

22쪽

ab amicis, quorum rogatu Vectianam imaiaginem mortis apologiam scripsit spoi te quam paucissima ; nec fere quicquam , praeter pistolam Horatii stylo unam aliearamve , quam sibi ex omnibus suis minime malam videri interdum fatebatur. Reliquam aetatem dedit gravioribus lit ris, imprimis Conciliorum maximae editioiani, quam inchoatam sumita labore a Phia lippo Labbeo, ipse accuratissimo studio perfecit, octodecim voluminibus universam complexus est. Quo perfunctus opere, dum alia meditatur, febri decessit Lutetiae Parisiorum, in Collegi Societatis 1 Muci XIV. ΚaL Octob. Anno Christi cio. IIc LXXIV aetatis Ix. Vir ingenio facili peraeque ac sublimi, doctrina multiplici moribus con modis religione in Deum , pietate inia peres, multo etiam quam cieteris laudi Ainsignioris

DE OBITU COSSARTIL

O si Iandi studiis Cossarius floruit ori,

Et tot inexhausto pectore clausit opes 1ile Per humanas , inquit, sat lusimus artes :Iam Divina libet visere, terra Vale. Parans DANIEL Huarius.

23쪽

GABRIELIS COSSARTII

TUMULUS. Vos placidi manes, os umbrae, animaeque G

lentums

Parcite, carminibus si vestra silentia turbem. Ille meus studiorum , idem morumque magister occubuit Cossarius in alta in nocte reliquit Moerentes Musas, doctas inpollinis Artest Sint alii tristem tumulum qui floribus ornente Pallentes violas, surpureos hyacinthos, Et pro more erant accensi thuris honores. Vulgaris pompa haec fuerit vulgaribus umbris: Longe alios, Cossarte, tibi meditamur honores. Primus ego ante alios longe moestissimus omnes, Olli qua tumulum tristes postere Camenae, Pulvere consperses caput, subpallidus ora Lamentis implebo locum dextraque tremente Fumantem attollens taedam , turbatusis amens Cossarii acra vixdum tellure repostos Lustrabo cineres mox terque quatcrque vocabo Illius ingentem querulis clamoribus umbram. Hic aderunt mecum,jam ingloria turba, poetae: omnes funereis evincti tempora vittis, In tumulurs immotis defixi obtutibus omnes. Coariusiadauer gemitus lugubres nantes Impellent citharas in amabunt ducere Voces,

Quales nupta let cari post ista mariti. Luctus ubique, ubique dolor Mors nescia flecti Secum Umbras, Noctemque trahet, dirasque s

rores.

Si flecti eloquio potuisset, care magister, Nunc oculosque tuos, tua nunc simul ora tueri Et dantem praecepta iterum te audire liceret.

24쪽

Illum Mua omnes, illum sibilo et Apollo

Nequicquam vobis silet, aeternumque silebit. Sed quid ego haec autem Cossarium aeterna

quentur

Quae scripsit seris monstranda volumina sectis. Illius immensas non uno caimine laudes Alterni repetent cantu, quibus ore profundo Mens viget & magnos agitat seb pectore senses Magni oratores : Cossarii dicta retexent, Attollent facta egregia: ut prostraverit hostes Fulminibus verborum , omni dum ex parte a

gantur

Tartareae pestes rupto ex Acheronte prosectae, Quae nova in antiquos spargebant dogmata ritus. Ostendent alii, pro relligione tuenda, Sectorum tot opes, congesta volumina patrum , Depositamque fidem, decreta antiqua priorum τQuos denis eripuit nocti, crudelious umbris Costartus, dubiis infundens lumina rebus. Tum quae conciliis manifesto numine pleni Dictavere patres, manibus pia seripta tenebunt Et Pietas, cana Fides, .nuda Vetustas. His radiis induta nova sit luce micabit Relligio, puro populos 3 lumine pascet. Sub pedibus domiti Errores, Fraudesque retectis, Et maletuta frement postis Mendacia larvis. Hic peplo velatae Artes manifesta doloris Signa dabunt. Toto Facundia pallida vestir, Scissa comas, tunsa sinus muta ora tenebit Et, quibus illa placet, non amplius illa placebit Illecebris verba egregia, artificesque figurae,

Fandi mille artes, vana ornamenta jacebunt.

Iuxta, pallidior numeros oblita Poesis Grande supercilium iraeclara insignia stontis Ponet S incipiet Latios dedistere fastus.

25쪽

Tum citharas & plectra, tubas calamosque restin-Τristes exuvias, minania munera vatum Illius imponet memori figetque sepulcro. At dum quisque o studet indulgere dolori Non adero pompae vanus spectator Adeste, Artifices magnorum operum, celebresque magistri:

Ipse implebo meas tanto pro funere parteS. Excelsam , ingentem , Pario de marmore ponam Pyramidem, magno incumbat quae multa sepulcro: Illa quidem invidiam contra annorumque ruinam, Sculpta laboratis seret argumenta metallis. Hic, Cossarte, tuum facili excudatur in auro ,

Quo septemgemini senuerunt undique colles, Sacrum, augustum ingens, non imitabile car

men a

Cernere erit triplices, diademata sicra, tiaras, Stemmataque, lictos grandi sub imagine vultus: Ipsum &meehiaden fossus qui pectora ferro, Barbaricis tua, Christe, senat dum nomina terris. Purpurea meruit caput insignire corona. Addam, cum Latii quondam ore arbiter oris, Iudice sub tanto non ipsis credere Musis, Non ipsi vates voluissent credere Phoebo. Addam tot noctes, vigilataque scripta tot an nos; Tot praeclara reperta , inde stasque labores: Si quando altarum tractaret pondera rerum, Ostendam , ut rivis doctrina undaret apertis. Hic scuto rapidum flumen coelabitur aureo, Captivos fluctus ripis evoluere iniquis Impatiens victor tandem, sibi redditus amnis, Exultans campo jam liberiore vagari, Divitias undarum omni cum flumine pandet. Illic sub variis proponat multa figuris Artificum manus, re stellas in nocte micantes,

26쪽

Sideraqηe,4 positos semmis in turribus ignes:

Qui faciles portus vicinaque litora monstrent. Parte alia in teneros se flores plurimus imber Deseper effundat: redivivi hoc munere flores Attollant capita, ε coelo laetentur amico. Fas erit hic veros dulci sub imagine senses Perlegere, magnas Cossarii agnoscere dotes. Ut quondam coeli magno inflammatus amor

arderet juvenum tenero componere moreS.

Hunc quoties , tenui nondum ausius fidere Muse. Famae avidus juvenis clam consulturus adibam et Ille quidem nostros tollebat ad aethera verses Et me digna loqui, me cedro stribere digni, Atque inhians pendere meo fingebat ab ore. Protinus illectam per tot praeconia mentem Flectebat, me multa docens , magnique Tonantis Concilia abstrusa,& totum reserabat Olympum et Quaerere me frustra magnum per carmina nomene Longe alios animi exuperans signabat honores Sed vasto Oceano longum maris aequor arandum Τum brevia lyrtes navifragas Sirenas Monstrabat, facilemque viam cursumque docebat: Omnia quae puro describam carmine vates. Nec, Cossarte, tuos obitus, sepremaque tata Praeteream. Duro in saxo testabor amorem Ipse meum. Vidistis enim, & memorare potestis, Quicumque incolitis Clarii juga sacra poetae. Me miserum i his oculis vidi hanc procedere pompam

ordine flammarum longo vidi ipse magistri Exequias tristes, lamentabile funus. Ibant pullati dejectique ora sedales, Et longum per iter carmen ferale canebant. Cossarii proci aspicimus miserabile corpus. Impositum molli seretro quem torrida febris

27쪽

Abstulerat crudae sub tempora prima senectae

Ut vidi prestas oculos , pallentiaque ora: Quos alici tum gemitus , quae tum lamenta per

auras l

Hos gemitus audistis haec lamenta, Camena . Extremum adjiciam,quantos naea Gallia luctus Fuderit, ut tristes ulularint undique Muta. Moestior una tamen studiis quae praefuit olim Melpomene, hos versiis dilecto inscribet alumnoui Exilio e longo qua si reduxerat artes , Has moriens traxit secum , conditque sepulcro.

SANTOLIus Victorinus.

Postquam vitales liquit Cossartius auras, Lutetia ingentem dum moesta efferret alumin

Ipse ego turbatus communi pectora luctu Ibam in secessiim nemorum , quo me altus agebat Imo in corde dolor. Quantum tibi lumen ademptum Gallial quantum uno, dicebam , in senere perdis lQuantus erat , qua non vasto comprenderat

artes

Ingenio quam multiplicis nosse intima linguae, Et sacros Sophiae silers penetrare recessiis sScriptorum seu dissiciles dissblvere nodos Sive opus e pristis exempla recondita sectis Promere continuo , nam quis praestantior alter Quis non eloquii divinum robur, lacre Judicium, aut natam miratus ad omnia mentem Haec

28쪽

Haecin pluri vetant trities quae dicere Mula

Volvebam interea torpor gravis occupat artus. Fluminis ad ripam sedeo, qua plurima mollem Praebuit herba torum Lentis hic flexibus amnis Triste sonans,in quae sylvis immurmurat aura, Et querulae volucres Mamica gementibus umbra Inducunt placidum per languida membra seporem. Ecce autem , seu vera dolor sibi semnia fingit Seu simulacra, prius vigilem quae plurima mentem Perculerant, una senanus se imagine junxit: Ignosas stibito videor mihi raptus in oras. Planitie in magna , qua purior aetheris aura Elysios blando referebat lumine campos: Templum erat augusta surgens ad sidera m6le Ante fores templi pratis in mollibus aevum Laeti agitant, doctas olim quicumque per artes

Insignem meruere aeterna in secula famam. Dextram oratores , laeVam , queis carmina cordi, Quos citharae cantusque juvant. It tempora cir

omnibus Aonio contexta e flore corona Hinc quibus Hebraeas audire reddere voces Cura erat aut Arabum Grajumque ; quotquot

Eoa socciduae quot hiat, varias addiscere linguas. Parte alia quibus aetatis monimenta vetuli Excuteres, aut pristo studium est evolvere ritus Et quos praeterea suerit mora longa referre. Dumque oculos circum intentus per cuncta serebam Continuo laetis resonat clamoribus aether. Respicio. Subit ecce ingens Cossartius et illum Gloria sit blimem curru sulgente vehebat. Protinus occurrit vatum chorus omnis ire

Ardet in amplexum. Salve o cui Gallia plausit e

29쪽

Seu cum Thi oli ex alta famam ire uberes,

Et populis late Enguinei memorare triumphos Seu vos , Ni erides Nymphae is te Mantua triste Principis amissi fatum deflere doceret. Ipse tuos gestit meminisse, dicere versus Applaudens Tiberis nec tantum clarus Apelles Tortis Alexandri vultum reserente tabella Quantam mech ad famam tibi secit imago. Ergo ades, nostris comitem te coetibus addes:

Noster eris. Feci te pigeat , vir maxime vatum Censeri numero : nos Divum cura Vocamur.

Ipsi etiam magnis virtus quos inclyta factis

Evexit coelo, Musas & carnain amarunt. Contra oratores Vestram non ille per artem Tantus erat, tantum meruit nec carmine nomen.

Multa quidem pristis non inferiora poetis Quondam etiam juvenis , pro tempore clusit: at olli Praecipuam ingenii peperit facundia laudem. Testis erit Musis mons Clarusin hospite Phoebo

Lutetia ex omni quo turba effusa ruebat. Se caneret Lodorcum armis , & pace potentem Seu tibi Eorbonidum proles , Armande, referret

Pro dulci hospitio usarum nomine grates: Seu Stygiis ausam Novitatem eam pere claustris. Et regno triste exitium sacrisque parantem Protereret. Sensit causae malesanus iniquae Desenssiri, quantum dicendo ex tempore posset. Dumque hunc divisi studiis adjungere coetu Quisque sito certant: Ultra ne tendites, dixit Gloria quae quondam cecinit, servate poetae Vosque oratores quidquid vena ubere sudit Floquii , cedro inscriptum servate perenni.

Quin etiam huic statuam, si sic placet, crus artes

30쪽

i Erigere hic properent Genius plaudentibus alis Desiper incumbens , viridi de fronde coronam Ipse suis manibus circum sacra tempora nectat. Hanc circum vates adsint fandique magistri j ut alia quicumque insignis floruit arte. Ad sint, Sophiae sacrum desvenerabile numen , Et divinarum seprema scientia legum, Virtutumque omnis laeto chorus agmine lauadatas Haec adeo aeterhum vobis servetur imago et Sit satis hoc. Ipse est alia mihi sede locandus Et templum ostendens haec illi debita sedes. Dixerat impulis panduntur cardine portae: Lux micat apparent positi longo ordine pa

tres s

Concilium augustum, quales oracula quondam Consessu in magno sacris de rebus habebant. Huc sebit exiliens curru Cossartius illum Gloria deductum templi penetralibus insert. Fit plaususci iugit attonito de pectore semiam Jaco ausis a LA BAu NE . s. I.

AD ANT VERIUS IUM . I.

IN FUNUS

Doctae vix ego Viaea Cui regina sitam Melpomene lyram ἰ

SEARCH

MENU NAVIGATION