Dodekachordon : Plagij---Authentae

발행: 1547년

분량: 500페이지

출처: archive.org

분류: 철학

211쪽

t O , b Roberitis Ga uinus haud ita multo ante hanc aetatem Vir non illediocris fama', acti& Francicarum histomarum conditor dicitussis etiaci carminis Plarmoniam in eadem Modorum dictorum diapente biposuisse dicitur, plenam fletu et lachrymis,ac proinde Elegis oppido ostiam. incidit autem incius medio Diminutio mensura quam Triplam uulgus appellat,nOS Trochaicam ratione, de qua copiosius libro sequenEi .Ex Bo hio autem siri hoc excmplum.

eius dinodi Carnacei iam alias rebus adhiberi soler, subiacetcnda alie, tam censuimus, concitatiorcm quidem illam, sed non minus ubici accommodam. Sit auteni ex Nasone hoc exemplum.

Forma bonu fragiis c si,quantu. accedit ad annos

212쪽

Do decachordi

I tum auribus accedit usi distyllaba dicitio, inquam acutus accentu , dcre, Et proinde musica morula deponi queat,claudat Ucrium . idque ah. Nie apud Ovidium huius generis principem obseruatum Uid mus, apud alios cliorum scriptores usq; adebneglccitum, ut disyllabiim uerbum iacius fincm Loil se uideri posit. In Gaguini hercles Orma Uuidianum citimen disyllaba ad fincin dictione optime cocinitur,aba non item. Ita*nd, in pernotanda harmonia penultimae in Pentametro syllabae dedimus Iohoam notulam, quod nescio suauius quid tinniat quam breuis. Ad hil ferme Modum Heroica fingere licet, sed erectiore animo ai* elatiorea deo voce. Caeterum ego nullia genus carminiS tam disticile modulatu cesi stimo, at est Heroicum, homini non ad id nato. Idcow de eo certas dat praeceptiones prorsus est dissicile. Scriptis uero notis ea de re quicq; pro dere musicis rationibus longe est dissicilius. Newenim notulae assccituum pinoi posIunt,cum possideant tepora inaequalia, Et ratio frochaica tibi, que canentem occupati l ifficultas etiam haud parua nascitur ex sentcntia non certo loco, ut in plaeris* alijs generibus, sed ubi Poetae commodum fuit finita. In uniuersum uero hoc praecipi fortassis poterit, Acilii hcndam uidelicet summam diligentiam, ut Harmon: a sit apta rcbus, quod cuna in omni carmine pulchrum est, hic prope necessarium,alioqui uanam sumis operam S ante Plaudite Sestar migrabit. Et moesta hic habet locum, laeta

item, iracunda,grauia, A grauibus mixtim nonnunqua leuia, ut poscit ei cendorum materia. Ad Dorium autem Modum quo ego c5suevi, dccanitatum Heroicum carmen, miram habet es Maiestatem dc prauitalcm. Memini tamen Hermanum Ruschium,insigncm nostra aetate Poetam ad Ioinicum cantare suam Floram Carmen erat Heroicum de laudibus inditae

Urbis Agrippinae, quo intra an nos octingentos non puto quicq, corditum elegantius, quod Ripsi literarum Principi D. ERAsMo aliquando uisum sint. Et ipse etiam Ruschius illud idem carnicia, ad eum qiacm di i

Modum non minus grauiter quam eleganter decantauit coram Uniuex sitate Agrippinensia, Anno a Christo nato M. D. VI II. quem ego tunc ὸ ψlcsces uiginti annorum magna uoluptate audivi. Rarius Ionico uti sol pi

Hypolonico aliquando,aut Ionico Hypotonico. commixtis.

Actenus de Re, primae speciei diatessaron diapente ac diapason rὸ 'ce,siue finali chorda, exempla, qua potuimus breuitate, exhibuimy 'Qu n* ea omnia cum Holio plurimum participant,nem pe quotiςβ j' ά

213쪽

i tui si adpositum conspi ix Lector, quod prope: modum pro dod emo.dus intis arbitrio mutari Potest. Sequitur ut de Mi secundae speciei Ttiumὸi tirum consonantiarum radice, pauca quaeda in medium adducamuή.s e id uno aut altero eXemplo faciundustatuimus, Quod Phrygiu; Mo.ὸu, eum suo plagio religiosior est,quam qui ubi adhiberi queat. Primulicii exemplum generale formam eXhibebit: Alterum uariatione pro ma, is ud m5strabit. Ecclesiastici sane in Hymnis multa per mi finita cantica 1 bintissime instituerunt, partim in Authente, ut Pange lingua. Gaude uisieribus mater, partim in Plagio:Vt Urbs beata Hierusalem. Salue festa dies. Asolis ortu cardine. Et generalis quidem serma haec est.

rum Horati j ad Phrygium.

I anam tene rae di cite Virgies Intdsum pueri dicite Cynthiu

Latonam. supremo Dilecta penitus Io vi. T haec est eius Carminis,ut dixi forma generalis ad Tetrastrophe.ILUerum quod ad eam sententia non perpetuo finitur satis scite fecerismus,si totam aliquam oden Lectoricotinenter sub oculos proponam, ut deinde suopte adiutus ingenio, ac artis adminiculo fretus per se ipse dispia ahquid Leto opus sit. Ego illud uero ita seci ac lubens.

odes Horatii Harmo

nia ad Phrygium.

V in Uiu multa stracilis te Puer in rosa Perfusus liadis urget odorib. Vtato Pyrrha sub antror Cui flava reli gas comam Simplex

214쪽

Do decachordi

Suspen d s se poten ii Vestimen ta Ma ris De o.

De m Vt finitis Canti OnlbUS,

DE duplici Ut, connexo ac disiundio, quorum alterum est cr--xπ8 lalterum diliεωο μένωνabude superiore libro diximus. Nostra aetasὸ. non discriminat, aut ita discriminat, ut plus connexo utatur, alterum pirun confundat, Ita*Ludiori u ac Cantorum uulgus in hoc ut diximpi imitabimur,ac unius Ionici, no etiam Mixolyd 3 exempla propon myhPrimu dabimus Puero I E s Vapud Pracceptore nostrum D. ERAεννηRoterodamu Humano generi elegatissime concionanti, atin iure in ilip merita exprobranti. Deni de ingratitudine eius de expostulanti. scdὰρ ' ltaXat exordiu Sponemus, reliqua Modi peritus facile per se ipse inuch φ lHoc unum Lector sciat, studio nos fecisse, ut clausulas, quas uocat, h. ΤModi non unin in Reno in Ut finiuerimus habet enim nescio quopy plusculu gratiar etia si septima incidat, *cantus natura respuere uidLxisy Pe qui octava desyderet:sed ea cantatu ficilis est ei qui Modis assueυζημ

215쪽

Liber II.

Exordii in Concione puerit E S V harmonia ad

Malitis, si de Iprio deposcere sente, A de o benigis,3c ob ut Medaces. iuuet trepido misero. tumultu Umbras bonoru psequir

Α Thaec quidem simplex est formula, quae ad Heroicum quo applisi cari potest Meminerit autem Lector quae huius libri Cap. a O. de Ioahi d diximus Trochaicis esse aptum. Cuius gratia duas eius generis sors R. S proponendas duximus. Altera Trochaicam ad tetrastrophen Trod Ricorum dimetrorum quatuor habens genera Brachycatale sticum, Caul sticum, Acatale sticum &Hypercatale sticum. Odeest pulcherrima de deatissima Virgine Maria i E s v matre,Cuius nos primos quatuor uersus ponemus. Authorem serunt Petrum Burrum Canonicum Ambianensem.

Virgo

216쪽

3 o a

Ir c o uir inu lux, Et ta me Pu er pera,

luHuc adesto te ca nen ti,At y sor didum cor ab A Ltera Trochaicam Iambicam. duobus sternatim uersibus incti Adentem. Priore dimetro Trochaico, altero Trimetro Iambico uiro,ini Cataleetico,contra sane, alo quidam nostra aetatehaeco e conati sunt. uale est hoc Horatii libro secudo Carminum ode 18. dui initio quidem Hypotonicum dabimus, poste 'ue Oinsurgi ceperit,etiam Ionicum,ut sit duorum Modorum conneX1Ο.Hic uero uersus resii Ut finiuimus qui tamen in medio saepecommode per Ne finiri pote, rant adcanentis arbitrium, ut Modinatura nihilominus uere consistent. Sed iam ipsum Horatium audiamuS.

Ode Horatii ad Hypo Ionicumlom cum 'UC In eo nata

Onebur,ne aureu Meare nidet in domo lacu nan Non trabes Hymetti se Prsmulco lumnas ut ii mare ciui

217쪽

Liber i l.

1' At fides,& ingeni Benigna uen est,paupere. diues

Me petit, nihil supra Deos laces , nec potente' amicum

Largi o ra fla gi to, Satis be a tus uni cis Sa bi nis.

Sumo uere ii to ra, Paru locuples continente ri pa.HAdtenus de duorum Modorum commixtione, Caeterum in diapeias te Ionici cui mox subnectatur diatessaron, sestiuisssimum addemus ex ' pluitia quo sane eius - ut est apud Lucianum, perspici potest. Qde est lib. 3. duodecima, saltationi simillima, in qua Z Poeta risum moah LN uehementi Ironia Puellae amores laudat, ut uideas nihil aequar uitu

pζrari posse, Ea sic habet. R Miserar

218쪽

Do decachordi

i V 1 1 his strie amoti dare ludu Newr dulci mala uino

lauer aut ex Anima ri me tu enteis patru ae uerbera linguae. t Ed satis saltationum nunc est, Concludat hanc commentationem Sah Ophici Carminis Harmonia in eorundem Modorum comuni diapeu; superne tono,inseriae semitonio minore adiectis ad hanc formam.

HRISTE sanctoru regime tuoru,Mollibya nos moderas habenis,

Leniter stenas,sa ci li . septos Lege cocrces.sia absoluto nunc hoc libro decantu, ut uulgo appellanissiano, podiar bonis auibus ad huius aetatis inuetum, nempe ad cantu mensurale, ut uocat, sed religiose admodum, Nam quid faceres in re noua, ubi auri rum ductu destitutus solum usum spe stare cogarisc

Henrichi

219쪽

Henriclai Lorici Glareani, Patricij Claronensis apud Helue

tios, Dodecachordi, Liber III.

Vperioribus duobus uoluminibus satis super. , ut puto

copiose traetauimus decantu plano, qui, quod ad notulas attinet, simplex ac uni sermis est. Sequitur ut nunc suo ordine de uario etiam cantu, qui multarum specierum est, disseis: ramus. Scio autem dubitari uehemen ter etiamnum hac agante inter eximie dodios uiros, sueritne apd ueteres huiusmodi,quam nuctradituri sumus, musice, cum apud nullum, quod equidem sciam autho, rem ueterem quicquam huius cantus inueniatur. Multo minus etiam uia detur quibusdam quatuor plurisimve vocum concentus olim in usu suis,se. Nam hoc constat, si ad lyram canebat Citharoedus,unam quidem uo, cem unus cantabat, Sin multi,et illi unam cantabant, nisi ἀμοιβιαω esset. At contra uisum est atqs, plurium vocum utiq; aliquem fuisse apud ueteres uasum: Quorsum enim alioqui attinebat tanta decJsonantius praecepta scimptis prodere Athenaeus item libro I . ubi de Pythagorae Zacynis a Triapode disserit, modulatum illum ita Basin ait alteram uocem ac acutam, ut si quis non uisu sed auditu tantu iudicasset, omnino trium Cithara cacnentium uocem optime discretam existimasset. Utcun* res habet, certe ne

gocium est hac saltem ratione nouum, quod nullos ueterum, quoSimites mur,hic habeamus authores,sed citra unius, ut puto, saeculi annos non admQdum celebres uiros, quorum tamen pauci monimenta alicuius mome

ti nobis reliquerunt, Ut prope unus Franchinus, uir perpetua memoria dignis limus hic regnet. Et quanquam ipse quosdam,quibus multum trishuit allegat, in nostram tamen noticiam illi non peruenerunt. Certe notempestate Cantores S uocum moderatores, quos quidam Symph0nisias Nos Symphonetas Quintilianus Phonascos, quan uno pror L huius generis ut superiore libro diximus, uulgus compositores uocat Riquis in hac arte doetissimus est, ita piarrvn. in alias disciplinis insan sistimus, Id quod contumeliae causataequaqua a medii tum intelligi uolo. uero omnia possumus omnes, puto enim non nihil esse, si quis quas Wψr uoces docte coniungere ualeat, Sed eo haec pertinent,ut manis situs

R a fiat,

220쪽

Do decacia ordi

fiat, quam prorsus nemo sit hoc in negocio, cuius opera uti potuerimit praeter unum Franchinii. Adiuuitia OS&in hac re insigniS nostra i si sit. te Theolo ous Ioannes Coclaeus, Olim in Musici prsCeptor noster uis ..mni laude dignis imus. Itaq; ea duntaXat,qu*huius iunt cantus in ima, .mo usu tradianda desumpsimus, breuissime puelut compendio recens fida. Nam si pergam, quas Franchin US refert multorum musicorum opthiones enarrare, sinusquam finem sortietur Quare magiSelaboranduisistimaui utrem diffuse traditam,in certos quosdam canonaSconstringet tantum abest ut dilatare nullo Lectoris usu in amplum uelim . quanquiri hoc illo longe facilius factu erat. Danda etiam noui SuerbiSuenia, quam nulli negatam credimus, quotquot unu res nou S tractare aggressi sunt. Sed nunc prooem a satis est,Rem ipsam bonis auibus ordiamur.

Caput I. Eptem sunt, quibus frequenter hoc in cantu utimur,notarum seu Srae. Maxima, quae quadrato quidem, sed altera parte longiore corpo

re pingitur, a dextris uel ascendentem habens caudam uel descendetem. Longa,quae uere quadrato corpore, ac ilcm a dextris uel asceii, dente uel descendente cauda describitur. Breuis, nota item quadrata,sed

abs p cauda. Semibreuis, qus forma Rhombi uulgo pingitur,olim triangula secto per diametrum quadrato. Minima, quae semibreui cauda uel ascendentem uel descendentem apponit. Plis quin sunt usi ante dimidiatum faeculum: auidam eas essentiales uocat, quod duplicem sortitae sint diuisionem,nunc per duo, nunc per tria, ut postea declarabimus. His additae sunt aposteris duae. Semiminima, quae ut minima pingitur,sed uel oppleto medio spacio, uel appost to superne unco. Eusa, quae pleno pingitur corpore, ut Semiminima, sed colori uncum etiam addit, non colorata bi nos ad 'cit uncos. I n his igitur extremis duabus ex aequo color at* us didimidium tollunt. Organarh uero, atq* plurimi qui instrumentis V tuntur musicis, etiam fusam diuiserunt, ut facerent oetauam notarum guram, quam semifusam uocant quidam, Uaric pinount, maxime tam altero ad te sto unco fusae. Sed omnia ea persequi non est ii uius negocii e empla hac descriptione perspiciuntur.

SEARCH

MENU NAVIGATION