De subjectis rei apud ciceronem cum verbis quæ actionem significant conjunctis

71쪽

natura ipsius con8uetudoque defendat; - Αct. in Verr. 4. 10: quod est ingenium tantum, quae tanta facultαδ dicendi aut copia, quae istius vitam - possit defendere; - Cat. ΙΙL I 2. 27: dignitas, quos semper me tacita defendet; - P0st. 10. 27: Rufum necessitatis excusatio defendet; - Leg. II. 5. 13: quae siegeo - defendunt ac tuentur bonos; - Quint. D. I. 3. 2 mors ipsa meam pietatem amoremque in te facile defenderet; - uuinci. 30. 92: possitne se contra luxuriem ac licentiam rusticana illa atque inculta parsimoniα defendere: - Fam. V. Ι: quem si parum pudor ipsius defendebat; cs r.

Cael. 20. 50; Verr. II. 66. 160: quae creligio m0numenta h0stium in bello ipso soleat defendere; Cluent. 60. 168: res enim se ipsa defendit; - P0st. 9. 24: ipsius facti stultitiam alia jam superi0r stullia durandit: - Acad. II. 11. 36: veritas se ipsa defendet; cfr. Cael. 26. 63. Pueri tutar0. Har. Resp. 13. 27: curulis cedilitas, quae maxime hanc tueri religi0nem s0let; Marc. 9. 28: quam vitam) ipsa

internitas semper tuebitur; - ΝD. II. 7. 20: angu8tia autem conclusae orationis non facile se ipsa tutatur; - Ρr0V. Cons. 5. II: quos n0n par8imonia, non continentia, n0n vistus, non labor, n0n

splendor tueri potuit contra illius audaciam; - Fin. II. 22. 73: si pudor, si modestia, si pudicitia, si uno verbo temperantia - non sanetitate sua se tuebuntur; - De Or. II. 52. 2II: quae coratio probitatis c0minondati0ne boni viri debet speciem tueri; - Fam. X. 18. 3: si posset mea proesentia Lepidum tueri. - Fam. III. 11. 3:

quas respublica) - tueri tales viros deberet; cis. De Or. II. 2. 5 ars; Dom. 18. 46 dignitas; Fin. IV. 7. 17 sapientia; ib. 14. 38 sensus; D6 Or. III. 61. 227 varietas; Lael. 14. 50 virtus.

Ann. Neque alienum esse videtur his verbis n0nnull0s addere locos, in quibus vindicare eandem habere videtur significationem: Τusc. ΙΙ. 19. 44: a qua me brevitas temp0ris vindicabit; - Τusc. V. 14. 42: quem fortitudo ab aegritudine et a metu vindicet; Quint. D. I. 4. 2: si te satis innocentia tua et misericordia h0minum vindicat - a m0lestia; cfr. Sulla, 9. 26 excusati0; Brut. 96.329 foliditas; Do Or. II. 33. 145 sapientia.

4. P0stremum adjiciuntur verba vincendi, quae Sunt vincere, convincere, δuperare. SubSt. abstr. adjunguntur translato sensu. V-cere: Cluent. 6. 15: vicit pudorem libido, audacia, rationem amentia; - Quint. D. II. 13. 2: Vinget tuus amor 0mnes difficultatus; - Rep. fragm.) III. 8: sed e0rum et v0luntatem et c0piam cau3a vincit; - De Or. I. 33. 150: fortuitam orationem commentatio et oῬιtatio facile vincit; - Off. I. 44. I 57: ita fit ut vincat cognitionis studium conδociatio hominum atque communitas; Cael. I 8. 42:

72쪽

vincat aliquando cupiditas voluptasque rationena; - Aet. in Ver. 6.16: quod in sortiti0ne istius spem fortuna populi Romaui et in rojiciendis judicibus mea diligentia istorum impudentiam vicerat; - Att. XII. 14. 3: sed omnem consolationem vincit dolor; eis. Att. II. 18;Brut. 64. 228: quae chistorio Vineat facile Superiores; - Agr. II.

35. 95: luaeuries, quae ipsum Hannibalem - vicit; - Tusc. V. 27. 78: numquam naturam mos vinceret; - Lael. 25. 96: vendibilem orationem religio deorum - vincebat; - Planc. 35. 88: improbos cives respublica Vicit; - Μur. 31. 65: nisi sententiam sententia alia vicerit melior; - Ep. ad Brut. Ι. 2. 5: salutaris severitas vincit inanem speciem clementiae; Balb. 20. 45: assiduus usus - ingenium

et artem saepi vincit; cis. De Or. II. 82. 334; ib. III. 57. 215; Cat. IV. 5. 9; Sost. 42. 92; Fin. V. 13. 38: Osf. III. 22. 88; Rep. I. 1:ib. II. 32. 57; Fam. V. 4. 2. Convincere: Sulla, 25. 71: ipsum illum Antonium - non sua vita ac natura conVicit; eis. Parad. V. 3.

41. Superare: Arch. 3. 4: ut famam ingenii eaespectatio hominis, sex spectationem ipsius adventus adnuiratioque superaret; - Verr. III. 20. 52: nisi cogitati0nem salutis tuae pecuniae cupiditas ac praesens illa provisa superaret; Cat. IV. 11. 23: qu0d si spem meam vis impro-b0rum - Superaverit; - Fin. IV. 7. 17: injurias fortunae facile votorum phil080phorum praeceptis instituta vita superabat; - De Or. I. 4. 15: usu8 frequens, qui omnium magiStr0rum praeceptis Superaret. Ann. 1. Eodem referamus Mil. 33. 88: numquam illum respublica suo jure esset ulta; cfr. Phil. ΙΙ. 44. 113; Fam. XII. l. 2.

Verba variae significationis.

Ad ultimum in hunc locum ea conjicienda Videntur verba, quae neque ulli superiorum Verb0rum generi apte adjungi potuerunt neque in singulis l0cis propter variam significati0nem collocanda existimmi, quam ob rem omnia, quae reStant, Verba unum in locumrejici necesse erat ita tamen, ut ea, quantum seri potuit, in ordinem quendam redigere c0narer. Itaque hoc qu0que l0c0, quae similem habere notionem videbantur, ea in unum contuli, cetera litterarum ordine descripta enumerantur. Atque de h0c loco in primis valet, id qu0d supra est commemoratum, me valde dubitasse, quae verba fuerint asserenda, quam obirem nonnulla, quae forsitan a surri op0rtuerit, omiSSa Sunt.

73쪽

I. Primum igitur verba servandi, corrigendi, confrmandi, Sim. atque quae iis contraria sunt congeruntur. a. Nonnulla eXempla afferam, in quibus δρ' are, conServare, re servare leguntur: Mil. 7. 20: ex quibus si me n in vel mea Vel reipublicae fortuna servasset; saepius; - Verr. III. 57. 131: ex quo te salus servare potuit; - Ηer. III. 11. 20: magnitudinem Vocis - C0nsservat cura; Cat. M. 10. 34: potest igitur eae citatio et temperantia

etiam in senectute conservare aliquid pristini r0boris; - Oss. III. 6. 3I: quae stem utilitatem hominum conservat sit continet; - Phil. XII.

I 0. 24: me Salvum adhuc respublica conservavit sibi; cfr. praetereis

I 8. 6: ipsa tempora - integram tibi causam reSerVant. b. Corrigere, mederi, sanare: Att. III. 14. I: ea si qui casus aliqua ex parte correXerit; - Verr. II. 42. 104: quod mendum ista corroxii; - Att. XI. 16. 2: mora Alexandrina causam illorum correxit; - Fam. X. 15. 3: quod eXercitus Lepidi eam partem - et corrigere et coercere proeδentia mei eXercitus posset; - Hor. II. 30.48: nullam rem lare, quae incommodo mederi aut perperam factum Judicium c0rrigere p0ssit; - Tusc. III. 30. 74: cogitatio igitur diuturna nihil esse in re mali dol0ri medetur, non ipsa diuturnita8; Fam. VII. 28. 3: dies, quae stultis qu0que mederi s0let; - TuSc.

meUS con8ulatu8 - sanare non potest; - Att. II. I. 7: non minus esset probanda medicina, quae Sanaret Vitiosas partes reipublicae, quam quae eae8ecaret; cfr. Tusc. III. 24: IV. 11; Fam. V. 16. 2. c. Confrmare non raro cum subst. abstr. c0njungitur: Her. III. 16. 28: -8 naturae commoda confirmat; - Arch. 5. II: censuδ non aus cmtatis confirmat; - Cluent. 36.102: illa damnatio - nostram causam defensionemque c0nfirmat; - De Or. III. 23. 88: si usus

II. 4. Quibuscum conferri p0ssunt Or. 13. 42: eloquentia ipsa Se c00rat et rob0rat; Her. ΙΙ. 18. 28: confrmatio est, quae plurimis argumentis corroborat eXpositam sententiam. d. Ex iis verbis, quae superioribus sunt contraria, Riseram Perdere, affligere, delere, sim. : Oss. II. 23. 80: Gracchi - filios nonno agrariae contentioneδ perdiderunt; - Sex. Rosc. 12. 33: tantum p0tuit cmors) ut 0mnes cives pordiderit et afflixerit; - Cat. Μ. 10.32: non plane me enervavit, non afflixit senectus; - Αit XII 50 8ic disce8sus afflixit; Fam. XIV. 4 virtus nostra nos afflixit; em Verr. II. 3. 8 annus; Cluent. 71. 20 I calamitas; - Cat. IV. 9. 19:

74쪽

exaggeratas fortunas una noae paene delerit; - Fam. II. 1 meritorum memoriam nulla umquam delebit oblivio; cfr. D 0t. I 3. 37; Att. I. II. 1; - Μur. 2I. 43: accusandi terrores animorum StU-dia dobilitant; - P0st. 17. 48: me dolor dobilitat intercluditque vocem: - Vat. 7. 18: quae lege8 Saepenumero tribunicios furoros debilitarunt et represserunt; cis. Tusc. IV. 15. 34; Fam. Ι. 6; - Phil. II. 27. 67: sed urbes et regna coleriter tanta nequitia devorare potuisset; - Calp. 21. 48: cum partem ejus praedae profundae libidines dev0rassent; - De Or. IL 55. 226: libidines totum dissipavorunt; - Marc. 4. 11: nihil est, qu0d non conficiat et consumat vetustas; csr. Leg. I. I; Planc. 37. 90; - Fin. I. 18. 50: a gritudineε exedunt anim0s conficiuntque curis; - D ol. 13. 37: quae umquam vetu8ta8 obruet; - Verr. III. 91. 213: Antonium - mediis in injuriis et cupiditatibus mors oppressit; Cat. IV. 2.3: si me aliqua Vis oppreSSerit; cfr. Verr. V. 53 139 amentia; Cluent. 44. 125 amentia; Phil. II. 26. 64 stupor sur0r; - Sest. 22. 49: si causam publicam mea mor6 peremisset; - Pr0V. Cons. 9. 22: quas sinimicitias) exstinxit reipublicae utilitas dignitasque ipsorum; ch. Cael. 29; Balb. 6; Mil. 3l; Tusc. III. 2. 4: fama p0pularis h0mines corrumpit; cis. Sulla,23. 73; - uuinet. 26. 80: ut eam sviritatem) infirmare nulla re8p0sSit. 2. Ex iis, quae modo tractavimus, Verbis apte tranSeamus ad ea, quae his pr0Xima esse videntur; Sunt enim violare, veinare, la7dere, torquere, urgere, vulnerare, lacerare, pungere, Sim. Violare: SeX.

Rosc. 25, 70: nihil esse tam sanctum, quod non aliquando Vi0laret audacia; - Quinct. 6. 26: nullum esse officium - qu0d non maritia comminuere ac violare soleat; - Sex. Rosc. 39. 112: haec culpa est, quod duas res sanctissimas violat; - Balb. 7. 18: invidia violatura virtutem L. Cornelii; - Inu. I. 3. 5: rem honestissimam violabat stultorum et improborum temeritas; - Sex. Rosc. 38. 109: nullum jus - quod non ejus scelus atque perfidia violarit et imminuerit. Verare: Sex. Rosc. 24. 67: Sua quemque fraus et Suus terror maXime VeXat, Suum quemque scelu8 agitat; cfr. Dom. 2. 3: Leg. I. 14. 40. L indere: Verr. III. 46. 109: neque enim eos - hae decumanorum injuria' l deSerunt; - Caec. 9. 23: n0n minus nos stultitia

istius sublevat, quam laedit improbitas; cfr. Her. III. I 2; IV. I 2. Torquere: De Or. I. II. 47: verbi enim controversia jam diu torquet Grsecutos; cfr. ibid. III. 9. 33; - Parad. II. 18: te libidines tor

querit; - Leg. I. I 0. 29: quod si depravatio consuetudinum torqu0ret et flucteret: Att. IX. 10. 2: me una haec res torquet; cfr. Fin. II. 29. 95. Urgere eandam significationem habere videtur Mil. 22.

75쪽

59: quinationes urgent Mil0nem; est. praeterea Sulla, 32; Τusc. I. 43; ΙΙΙ. 13; Div. ΙΙ. 72; Cat. Μ. I, ubi ad significationem verbi instandi

accedit. Vulnerare: Her. III. 12. 22: acuta eiciamatio V0cem Vulnerat; quocum eX. conserenda sunt Her. IV. 28. 38: redintegratio Verbi - vulnus majus efficit in contrario causae; - Calp. 14. 32: meus discessus reipublicae vulnera inflixit. Lacerare: Tusc. III. 13.

27: cingritudo lacerat, exest animum planeque conficit; - ibid. 16.35: lacerant, Vexant, Stimulos redmovent, ignes adhibent Sc. res malae; - Phil. II. 34. 86: haec te lacerat, haec cruentat oratio; cfr. ΙΙΙ. 8. 2. Pungere: Τusc. III. 25. 61: ut eos - aut non attingat aut perleviter pungat animi dolor; cfr. Tusc. U. 14. 33; - Tusc. III. 34. 82: Si paupertas m0m0rdit, si pupugit; cfr. Sex. R0sc. 2: 6.

cruciare: Att. II. 21. 4: eum - nimis excruciant cedicta ; - Fam. XIV. 3. 1: nec meae me miseriae excruciant; - Fam. V. 16. 4: Sin illa te res eXcruciat; cfr. Fam. XIV. 19. Stimidare conjungitur cum Vocibus, quae Sunt congreSSUS, conscientia, fame8, Scrupulum, Simultas, Solitud0, cfr. Haggstr0m p. 41. Sollicitare: Cluent. 69. 195: eos hujus eaespectatio judicii dies noctesque s0llicitat; Fam. X. I. 1: me patria sollicitat; - ibid. XVI. 17: valetudo tua me valde sollicitat; cfr. ibid. II. 15. 3; II. 16. 5; Fin. I. 16. 50. Angere: Fin. I. 12.4l: est res ulla, quae sua natura aut 80llicitare p0ssit aut angere; Att. IV. 18. 2: nullus dolor me angit; - ibid. V. 2I. 4: angunt me dubitationes tuae. Conturbare: ND. II. 35. 90: Si forte eos pri-mUS aspectu8 mundi g0nturbaverat; cfr. Acad. II. 4: Τusc. III. 22;Fam. VIII. 12; Att. VII. 2. Perturbare: Phil. V. 1. 1: Sic me perturbasset ejus sententia; ch. Her. IV. 32; Tusc. IV. 3I; ibid. 36; Leg. Ι. 17; Att. XV. 9. Alia ejusmodo exempla sunt: De Or. I. 20. 90: quod consuetudo emercitatioque intellegendi prudentiam acueret; - Ηer. IV. 22: ipsa auctoritas - erigit omnium cupiditates et acuit industriam; cD. Lig. 4. 10; - Rep. I. 18. 30: istae quidem artes id valent, ut paulum acuant et tamquam imitent puerorum ingenia; - ch. Rep. II. 23. 41; - Att. II. 24. 4: quam caedem) oratio Q. Considii discusserat; - Marc. 6. 17: e08 Martis vis perculit, non

git; - Αct. in Ver. 1. 3: sin istius ingentes divitiin - veritatem perfregerint. 3. Sequuntur uti et quae ejusdem significationis sunt. Uti: Fin. III. 1. 4: ipsae rhet0rum artes verbis tamen in d0cendo quasi privatis utuntur ac suis; - Verr. III. 94. 219: quae cavaritim an tehac occultis itineribus atque angustis uti s0lebat. De Or. III. 10.39: quibus jam consuetudo nostra non utitur; ch. Her. IV. 33. 45

76쪽

abusio; Div. II. 36. 76 augurium; Part. Or. 7. 26 confectio; Acad. II. 14. 43 0rati0; Fam. IV. 5. 6 patria; Fin. V. 2I. 58 principium; Τ0p. 1 respublica; Phil. XIII. 3. 6.sapientia; Or. 24. 81 sermo.

Adhibere: Sex. Rosc. 11. 3I: ut possit vim mihi maj0rem adhiboro metus quam fides; - Acad. II. 14. 44: adhibituram et sensus et est, quae perspicuis sint, naturam orationis) gfr. Do Or. III. 13. 50;- Cat. I. 8. 19: etiamsi vim adhibere n0n possit patri . Frui: Cat. Μ. 14. 48: istis voluptatibus bona oetas fruitur; - P0mp. 20. 59: hoc magis respublica - frui debet summi viri vita atque virtute. fungi: Brul. 2. 8: oetas nostra perfuncta rebus amplissimis; - Marc. 10. 31: perfuncta respublica est h0c misero bello; - Fin. V. 12. 36: qu0minus suolsensus quisque munere fungatur; - Cat. IV. 9. 19: ut mea Bom officio functa consulari videretur. Hoc loco ann0tanda sunt habere, tenere et quae eX eo comp0Sitis Sunt, quae multis locis cum subst. abstr. conjunguntur; quum autem actionem plerumque non exprimant, eos locos non attinet proferre. ΕXempli causa afferantur Verr. III. 4. 7; ad tuam ipsius amicitiam - facili0rum aditum istius habet nequitia et audacia quam cujuSquam nOstrum virtus et integritas; - Briit. I. 6. 22: ecqu0dnamicurriculum

aliquando sit habitura et natura admirabilis et exquisita doctrina et singularis industria; - Rep. II. 33. 58: nu Lycurgi quidem disciplina tonuit ill0s in h0minibus Graecis fron0s; - Inu. II. 22. 66: quaei gratia) in remuneratione officiorum et h0n0ris et amicitiarum

observantiam teneat; - Rep. I. 34. 51: cum rempublicam non opes paucorum, n0n virtute8 tenere coeperunt; - Fam. III. 9. 2: tua tamen dignitas suum locum obtinebit; cfr. De Or. I. 52; III. 25; Or. 4I; Sex. R0sc. 25; Sulla, 5; Acad. I. 3; Rep. I. 38; Fam. V. 2 l.

4. Postremo nonnulla verba litterarum 0rdinine descripta enumerentur: Part. Or. 25. 90: voluptas naturam fallacitur imitando adulterat; - cfr. Lael. 25. 92; - Os . II. 15.55: nec ita claudenda estres familiaris ut eam benignitas aperire non possit; cfr. Fam. VI. II. 2; Prov. Cons. 14. 34: una atque altera instas vel metu Vel Spe -p0test totam Galliam sempiternis vinculis astringere; - Att. IV. 1. 5: similis et froquentia et plausus me usque ad Capit0lium celebra

vit; cis. De Or. III. 38. 155; Hor. II. 4: cetera facile c0mparabit Mercitatio; ch. ib. III. II; Fin. I. 20; - Lael. I 4. 50: quae cvirtus

etiam p0pulos universos tueri eisque optime con8ulere 80leat; cfr.Τusc. I. 49. II 8; Leg. II. 13. 32; - Phil. II. 11. 27: quare etiam maj0rum ei respublica gratiam desbet); Fin. II. 24. 78: si utilitias ab amicitia defecerit; eis. Vorr. II. I. 2; - Tusc. I. 46. 110: multo enim tardius fama deseret Curium; eis. Att. VII. 7. 7; - Off. II.

77쪽

4. I 5: quibus rebus exculta h0minum ηιω-a victu bestiarum; Or. 42. I 45; quod dissimulat celoquentia , effugit; - Cat. I. I: quam diu etiam furor iste tuus nos eludet; - Parad. II. 17: in quo evigilarunt curos et cogitationes mosq; eis. Fam. X. 8. 5; - Fam. I. 3: spes eum fallat; saepius; - Cat. IV. 7. 15: quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset; cis. Inu. I. 27. 40; - Div. I. 40. 88: Amphiarum autem sic honor it fama Graeciael; - De Or. III. 53. 205: his foro luminibus illustrant orationem sententioB; cis. Or. 25.83; - Her. III. 22. 36: imitetur ars igitur naturam; - Part. Or. 23. 8I: Vitia, quae virtutem vid0ntur imitari fortitudinem audacia

imitatur; gfr. Inv. 1. 32. 54; Off. I. 35. 127; III. 32. II 3; Leg. I. 8. 26; ND. I. 33. 92; Div. I. 13. 23; - Τuse. IV. 18. 41: ipsa sibi

imbeeillitas indulget: - Fam. IX. 12. 2: tua moderatio et grmitas aliorum infamet injuriam; - Verr. II. 68. 163: quantum et quam

acerbum d0l0rem 80ciorum atque amic0rum animis inusserint istius

injurim; - Fin. I. 14. 49: eos quasi concordia quadam placet et leniat temperantia ; ch. Phil. XIII. 2. 4; Tusc. III. 14: 29; - Or. 34. I 20: quem laborem nobis Attici n0stri lem it labor; cfr. Cluent.

V. I; I6; - Μur. 31. 63: recentibus praeceptorum studiis flagrantem jam usus flectet, dies leniet, oetas mitigabit; cfr. ΙnV. Ι. 21;Verr. I. 32; V. 52; Cluent. 30; Cael. 31; - Or. I 6. 5l: quibus totis moderatur oratio; cis. Verr. III. 98; Cael. 3: - Fin. V. 16. 45: neque eam c0nstitutionem summi boni, quae eSt prop0sita, mutaverit Doluptaso; cfr. Her. IV. 28. 39; Mur. 17. 35; Cat. Μ. 4. 10; Ost . I. 14. 43: quae cliberalitan prosit amicis, noceat nemini; saepius; - Or. 60. 203; quorum modum notat ar8; - Fin. III. 2. 4: eas res nominibus notavit novis ingricultura ; cst. De Or. II. 87. 357; Brut. 62. 224; - Phil. V. 12. 32: opinio et fama n0strae severitatis obruet scelerati gladiat0ris amentiam; cla. Fin. V. 30. 9I; - Phil. IX. 5. 10: nulla ejus legati0nem posteritatis ob8curabit

oblivio; - De Or. II. 80. 329: narratio obscura totam occincat or tionem; - Dom. 12.31: si cujus pontificis animum - mea sententia

10; - ΝD. II. 4. 12: h0minum conjectura peccavit; cfr. ΤuSc. V. 2.5; - Ρr0V. C0ns. 10. 24: cur eadem respublica, quae me in amicos inflamare potuit, inimicis placare n0n possit: - Sex. Rosc. 34. 97: quae nece83itaδ eum tanta premebat; - Phil. X. 5. II: nisi incredibilis ac divina virtus furentis h0minis conatum atque audaciam compreasi8set; -- Fam. X. Ι8. 3: quae si adventu8 meus repre88erit; Brut. 81. 282: cui muneri mos maj0rum aetatem certam, 80rtem in-

78쪽

certam reliquit; Leg. III. 9. 20; quid juris bonis viris Τiborii Gracchi tribunatus reliquit; cis. Quinet. 15; Fin. ΙΙ. 32; IV. 13; Tusc. VI. 6; - Ρomp. 15. 45: hujus adventus et Mithridatem continuit et Tigranem retardavit; eis. Her. I. 17. 27; Fam. V. 17. I; Cluent. 70. 199; Phil. XIII. 9. 19; Ρost. Red. I. 8. 22; - Att. IX.

10. 3: sed ea, quae scripsi, me tardarunt et auctoritas maxime tua;

Ex iis, quae a nobis supra disputata sunt, apparet Voces, quae

senatus) lingua sermo), sim. ad hoc genus eSSe referendas. Neque tamen de Voce provincise quid statuerem satis liquebat; sed quum Viderem, quam primam huic vocabulo significationem subjiceret Κlotetius quumque hanc vocem cum vocibus, quae Sunt regio, colonia, Gallia conferrem, eam in hunc locum recipiendam existimavi. Jam Vero si quaerimus, quae res inanimae cum verbis actionem significanti bus saepissime conjungantur, frequentissimae inVeniuntur V0ces, quae pro personis usurpantur, ut provincia sterra), urbs colonia), municipium, curia γorum , domus, castra. Deinde afferantur eae voces, quae ad significationem substantivi abstracti accedunt, ut tabula duodecim tabulae), locus, litteroe, epistola. His addantur V0cabula, quae partes corporis Significant, ut aures, oculi. Ceterum apparet aliaS Voces aliis Verbis saepius conjungi, ut oculi vident, aures audiunt, duodecim tabuloe jubent, cet. De terrarum, urbium locorumque nominibuS vide quae a me in Paed. Τidskrin XII. p. 401 seqq. scriptR sunt. I.

Verba voluntatis.

1. Verba velle nolle his raro locis inveniuntur. Velle: Lig. 6. 18:quid aliud arma voluerunt nisi a te contumeliam propulsare; - Μil. 4. I 0: quid gladii volunt; - Μil. 3. 9: duodecim tabuloe nocturnum

79쪽

furem quoqu0 m0d0 interfici impune voluerunt; - Fin. V. 14. 40 volet vitis) secundum eam naturam vivere. Loquondi formula sibi velle: Verr. ΙΙΙ; 80. 186: quid haec sibi horum civium Romanorum dona voluerunt; - Att. V. 21. 2: quid sibi voluerint litter66; Vorr. II. 61. I 50: quid ergo illae sibi statum equestres inauratae VO-lunt. Nolle: Fam. XII. 25. 3: cum me etesim quasi boni cives relinquentem rempublicaIn prosequi noluerunt; - Fam. VIII. 10. 2: nolle provinciam; - Leg. I. 21. 55: qu0viam usus capionem duodecim tabuloe intra quinque pedes eSse noluerunt. 2. Verba cupiendi, petendi, postulandi.

a. Verba cupiendi, quae Sunt cupere, quoerere, requirere cum ma nimis rebus raro conjunguntur. Cupere: Flaec. 2. 5: quem vero tot tam graVesque provincioe salvum esse cupiant; - Phil. I. 3. 7: quae tamen urb8 - una me nocte cupiens retinere non potuit. Quoerere:

Parad. VI. 44: t0t dotes magnam quaerunt pecuniam; Caecil. 3. 7:eVersae provinci ε - Solacium exitii quaerunt; eis. Verr. ΙΙΙ. 26. 64. Requirere: Brut. 31. I 20: 0ratio contractior, quam aures p0puli requirunt; - Sest. 60. 128: quem curia magis requisivit; - Part. Or. 17. 57: hic locus grandia requirit; cfr. SeX. R0sc. I 2. 34; Μil. I. I: qui oculi - pristinum m0rem judiciorum requirunt; Pomp. 23. 67: ora maritima Cn. Pomprium - requisivit. Desiderare paulo saepius invenitur: Μil. 8. 20: agri donique ipsi tam benificum - civem desiderant: cfr. Verr. III. 18. 47; ibid. 51. 120;

De Or. II. 20. 86: aliud - campus noster desiderat; - Cat. I. 5.I0; to imporatorem tua illa Μanliana castra desiderant; - Cat. Μ.I0. 32: non curia vires meas desiderat, non rostra; - Or. 22. 73: magnus sest locus hic et magnum volumen aliud desiderat; - Fin. I. 11. 39: num quidnam manus tua sic affecta desiderat; - Att. XIV. 20. 4: qu0d unum municipia bonique desiderant; - Plane. 5. 13: desiderarunt te oculi mei; - Brut. 84. 289: subsellia grandiorem et pleniorem vocem desiderant. Eaespectare: Or. 50. 168: id enim exspectant aures; cfr. ibid. 59. 199; - Cat. II. 6. I 4: illa castra nunc non Catilinam ducem exspectant; - Μil. 33. 90: si haec templa atque moenia - conSulatum ejus eXSpectare potuissent; - Verr. ΙΙ. 15. 37: quem provincia tum maxime exspectabat; eis. IV. 20. 42;- Vere. I. 23. 61: quae signab Sect0rem eXSpectant. Ann. Commemorandum Verr. V. 37. 97: quo neque Karthagienses gloriosissimae cla88e8 umquam aspirare potuerunt. b. Verba petendi, postulandi, quae Sunt petere, rogare, deprecari, po8tulare, poscere, deposcere, sagitare, efflagitare paucis locis inveniuntur: Lig. 3. 9: cujus latus ille mucro petebat; - Att. IX. 6. 5:

80쪽

primae sepiatoice m0nent et rogant; - P0st. Red. II. 3. 7: fratris - lacrimoe sordesque lugubres a Vobis deprecatae sunt sine) ch. Fam. IV. 7. 6; - Agr. II. 27. 73: an est locus, qui coloniam p0stulet; - Verr. ΙΙ. 47. 117: si hoc me muneris universa provincia P0poscisset; - Verr. IV. 31. 69: ut illa flamma divinitus exstitisse videatur non quae deleret Jovis Optimi Maximi templum, sed quae praeclarius deposcerpt; - De Or. III. 51. I98: quod aures hominum flagitabant; - Quint. D. II. 9: epistolam hanc convitio efflagitarunt eodioilli tui. 3. Verba, quae sunt jubere, vetare, cum tabula in formula duodecim tabuloe conjuncta leguntur: D0m. 17. 43; Τuli. 21. 50; Tusc. ΙΙ. 23. 55; ΙΙΙ. 5. II aliisquo locis. Alia sex. sunt: Att. XII. 33. 2: tota domus - id suspicari vetat; - Att. XIII. 17: etsi tuae litteroe recte sperare jubent; cfr. Fam. XIII. 26; Att. IX. 13. Ann. Adjungantur parere, oboedire, servire: Τusc. I. 28. 69:h0minis utilitati agros 0mnses et maria parentia; - ND. I. 8. 19: quem ad modum autem oboedire et parere voluntati architecti aer, ignis, aqua, terra p0tuerunt; cfr. ibid. 9. 22 ali0sque loc0s in ND.; Leg. III. 1. 3; - Off. ΙΙΙ. 16. 67: eae foedes)'serviebant; saepius. Eodem referam P0mp. 16. 48: ut ejus semper voluntatibus - venti tempestatesque obsecund int. 4. Sequuntur pati, sinere, ferre: Att. X. 8. 3: pati p0tuerunt oculi mo cum Gabinio sententiam dicere; - Plane. 41. 97: quae urbo se Vel p0tius exscindi quam e suo complexu, ut eriperer facile pateretur. Sinere: De Or. III. 61. 227: quo te Istiua pr0gredi n0n sinet; - Quint. D. I. 3. 10; me lacrimoe non sinunt scribere; Fam. VI. I. I: nec avertere a miseriis c0gitationem sinunt oculi . Ferre: Rep. II. 42. 69: quem immutatum - aures eruditae ferre non P08sunt; cis. De Or. II. 84. 344; - Ρhil. II. 18. 45: quae flagitia domus illa ferre non potuit; - Fam. XII. 20: quam quidem contumeliam villa pusilla iniquo animo forsit; - Agr. II. 26. 70: Sulla-nUS ager - tantam habet invidiam, ut veri ac fortis tribuni plebis stridorem unum perferre non possit. Restant Sulla, 25. 70: cujus

umquam haec respuerunt; - Planc. 18. 44: respuerent aure8, repudiarent.

verba existimandi.

Non frequentem esse usum horum Verborum, quum subjectis rei

conjuncta sunt, jam supra vidimus, id quod hic qu0que licet videro.