장음표시 사용
41쪽
suetudo ad C. Rubirium defendendum est adhortata. Dehortari: Calp. 39. 94: res ipsa et reipublicae tempus aut me ipsum aut alium quempiam - deh0rtabitur.
6. Accedamus ad Verba vocandi quae Sunt vocare, avocare, devocare, revocare, qVae non raro Subst. abStr. adjunguntur: Hoec fore sunt: aetaS, avaritia, auct0ritas, causa, c0nsilium, culpa, d0l0r, exspectatio,
fama, h0nestas, inimicitia, invidia, jus, libid0, men8, metus, moer0r,
necessitas, nomen, 0dium, officium, 0rati0, patria, pietas, pud0r, rati0,reS, respublica, Sanctitas, Senectus, temperantia, tribunatus, Virtus, Voluntas, Voluptas. Vocare: Mur. 3. 6: cum omnes me causin admisericordiam atque ad humanitatem Vocant; - Rab. 1.2: non enim
C. Rabirium ouisa delicti, non invidia vitae, non denique justae gravosque inimicitiae civium in discrimen capitis vocaverunt; - Cluent. 23. 63: tamqn voeat me alio jamdudum tacita Vestra eaespectatio; Sest. 23. 5I: si quae v0s aliquando necessitas ad rempublicam eontra improbos cives defendundam v0cabit; - Mur. 2. 5: quod si ita est, non tam me offetum debuit ad h0minis amissi fortunas quam res publica consulem ad communem salutem defendendam vocare; - Rep. III. 22. 33: est quidem vera lex recta 1 atio, quae v0cet ad officium: Att. V. 21: te res ad tempus voeat; - Sest. 6. 13: ad trictunatum, qui ipse ad sese jamdudum vocat - veniamus; - Fin. I. I 6. 54: voluptas autem est sola, quae n08 V0cet et alliciat suapte natura. Avocare: Sex. Rosc. 32. 90: quos cietas a proeliis avocabat; - Fam. X. 24. 6: quae mens eum, aut qu0rum consilia a tanta gloria avocarit; - Leg. II. 4. 10: ratio - a delict0 avocans; - Cat. Μ. 5. 15: RVocet a rebus gerendis Sc. senectus; - Tusc. V. 14. 42: temperantia - a libidine avocet; - Arch. 6. 12; a nullius umquam me temp0re - voluptas RV0carit. Devocare: Ρ0mp. 14. 40: non avaritia ab instituto cursu ad praedam aliquam devocavit, n0n libido ad voluptatem; - Revocare: Post. Red. I. 8. 22: quam ad salutem meam - auctorita8 Vestra revocavit; - Cluent. 5. 12: sic inflammata ferri libidine ut eam n0n pudor, n0n macula familiae, non hominum fama. n0n filii dolor non filiae moeror a cupiditate revocaret; - Off. I. 3. 9: honestas contra revoeare ad se videtur; - Verr. V. 42. 108: te non senectu8, n0n hospitii jus atque nomen ab scelere
revocare potuit: - Leg. II. 7. 16: quam multos divini supplicii me-tχιs a scelere revocaVit; - Cat. III. 5. 10: quae inatri quidem te a tanto scelere etiam muta revocare debuit; - Cat. I. 9. 22: neque enim is es, Catilina, ut te aut pudor umquam a turpitudine aut metus a periculo aut ratio a furore revocarit; - Sulla, 30. 83: si me non ipsa respublica ad gravitatem animi revocaret; - A cad. ΙΙ.
42쪽
45. 139: revocat virtus vel p0tius reprehendit: - Τ0p. 1: digniores
e cursu ipso reV0cavit voluntas tua.
Ann. I. Ad h0rum verborum significationem proXime aecedere videntur invitare, arcessere his locis: Phil. X. 1.3: cur cum te et vlta et fortuna tua ad otium invitot; - Fin. I 6. 51: invitat igitur vera ratio bene sanos ad justitiam; - Cat. Μ. 16. 57: ad quem fruendum - invitat atque allectat senectus; - Fam. IV. 5. 3: quid autem fuit, quod ad vivondum invitare posset Τ quae res ' quae spes - Cluent. 33. 89: nolitis enim vestri me invitant, ut: - Post. Red. I. 15. 39: cum me vestra auctoritas arcessierit; - Rab. 8. 22: cum improbitas et furor L. Saturnini in Capit0lium arcesserit. Ann. 2. Hoc quoque loco c0mmemorantur n0nnulli loci, in quibus allicere celioere, illidere ) aliaqu0 ejusdem significationis verba leguntur: Oss. I. 17. 56: virtus nos ad se allicit; cfr. prael. Fin. I. 7.
militudo; - Cat. Μ. 2. 4: nulla cons0latio permulcere p088et Sthliam Senectutem; eis. Or. 49. 163; - Acad. II. 45. 139: voluptassensibus n0stris blandiatur; - Acad. fragm. lenociante mercede. 7. Perpauca tantum subst. abstr. Verbis, quae Sunt polliceri, profiteri, subjiciuntur. Haec sunt: ars, natura, phil0S0phia, pr0DS-sio, Vis: De Or. 1. 6. 21: quamquam vis orat0ris pq Ue88ioque ipsa bene dicendi hoe suscipere ac p0lliceri videatur; - Tusc. IV. 38. 83: hunc err0rem - philosophia se 0Xtracturam p0llicetur; cfr. ΤuSc. V. 7. 20; - De Or. II. 9. 36: nam si qua est ars alia, quae Ver-b0rum aut faciendorum aut legendorum profiteatur; - Acad. II. I 4. 44: cum ipsa natura accuratae 0rati0nis hoc profiteatur; - Τusc. II. 18. 44: talem enim medicinam philosophia pr0fitetur. 8. Sequuntur verba docendi, qu0rum
a. docere cum Subst. abstr. saepissime copulatur. Loci sunt: Brut.
I. 41. 152: quae sars) dodoret rem universam tribuere in partes;
tudo docet; - Phil. VII. 2. 6: Husdem cura - d0cuit n0n modo salutis - fuisse faut0rem; - Cluent. 54. 148: ipsa tamen leae nos docet; cfr. De Or. I. 27. 123; Mur. 3. 6. Div. I. 50. II 6 aliosque locos; - Div. II. 20. 45: 00rtarum rerum n0tatio d0cet unde fulmen venerit; - Η0r. III. 13. 23: dem0nstratio est oratio, quae docet. ..; - De Or. II. 77. 3II: etsi nihil docent se. partes orationis; - Leg. I. 22. 58: docuit philosophia), ut nosmet ipsos nosceremus; - Τu80. III. 17. 37: prudentice vero quid respondebis d0centi
43쪽
Virtutem sesis esse contentam; - Or. 55. 183: quem dimensa ratio d0cuit quid acciderit; saepius; - Inu. II. 9. 30: res ipsa docebit; saepius; - Fin. I. 14. 46: ipsius fortunae m0dico ferre doceat injnriasse. 8apientia; - Her. IV. 48. 61: similitudinem, quae aut 0rnstre nutd0cere - possit; - Tusc. III. 22. 54: sed id, qu0d ratio debuerit, usus d000t; eis. De Or. II. 20; Div. II. 53. 109: n0nn se ipsa varietas
bum ipsum d0cet; L0g. II. 13. 33: nisi vetustas ea certa esse d00Uisssit; - D0 Or. II. 50. 204: d0euit jam nos l0nga vita ususque. b. Verba, qu00 Sunt erudire, pr incipere, describere, circum8cribere, proescribere, de 'nire his V0 cibus adjunguntur: d0finitio, do trina, el0quentia, invidia, justitia, leX, n0tatio, 0ratio, phil080phia, rati0, 8apientia, Sententia, Veritas, Vis, USUS. Erudire: Fam. X. 31.3: cujus facti
injustissima invidia serudii se me potuit; - Tusc. II. 14. 34: Cretum quidem leges lab0ribus serudiunt juventutem; - Tusc. I. 26. 64: ad m0destiam magnitudinemque animi serudivit se. philosophia; -- Quint. D. I. I. 3: te usus ipse pr0fecto erudivit. Principere: Deor. II. 25. 108: h00 praecipit patio atque doctrina; - Rep. III. 15.24: justitia autem praecipit parcere 0mnibus; - Phil. X. I. 2: eas praecipit oratio tua; - Phil. XIII. 3. 6: si h00 praecipit sapientia);ch. D0 Or. III. 13. 48. Circumscribere: Her. IV. 32. 43: circuitio
est oratio rem simplicem adsumpta circumscribens el0gutione. Describere: Inu. I. 49. 91: mala de nitio est, cum communia describit; Dd Or. III. 20. 76: illa vis aut0m eloquentice tanta est, Ut leges. jura d0scribat; Her. IV. 5l. 65: hujusmodi notationes, quae describunt quid e0nssentaneum sit; R0p. II. 39. 66: qu0d rati0 0ratioque deseriberet; - De Or. I. 8. 33: quae vis alia potuit - leges, judicia, jurae d0scribere. Proescribere: ΝD. I. 3. 7: quae ratio et doctrina praescripsserit; - ND. I. 27. 77: si h 00 00dem mod0 h0mini natura praeseripsit; saepius; - Fin. II. I. 3: oratio praesoribere primum debet; cfr. S0st. 6. I 4; Fnm. VI. I: simus est mente, quam ratio et veritas praescribit; Calp. I 0. 23; qu0d vis nominis ipsa praeseribit. De-fnire: Lael. 16. 58: altera sententia est, quae definit amicitiam pari bus 0fficiis. Ann. Huic l000 adjiciamus exempla, quae leguntur Hor. IV. 25. 35: haee id00 c0mm0da putatur emornatio, quod 0mnem rei cujuspiam vim - proponit; ibid. 26: tran8itio V0catur, quae - pr0ponit brevi quid c0nsequatur; et r. ibid. 26. 36.9. Ad ultimum liesit in hunc locum c0nferre verba negandi e0rumque similia, quae sunt refellere, c0nfutare, refutare, resuδατ6, interpellare, quibus adjunguntur v0ces: magnitudo animi), c0nstrentia,
44쪽
eloquentia, fletus, fortitud0, grmitas, libertas, mem0ria, Occupatio, respublica, sapientia, veritas, Virtus: Oss. III. 26. 99: magnitudo animi et fortitudo negat; - Τusc. V. 5. 14: negat ei cum d0l0re et cruciatu quicquam esse c0mmune Sc. sapientia; - Fam. V. 12. 2: potest enim mihi denegare occupatio tua; - De Or. II. 2.9: nullius memoria jam me refellente; - Scaur. 9. 19: quae potest eloptentia
disputando ignoti h0minis impudentiam e0nfutare; - De Or. III. I. 4: libidinoni tuam lineptas mea refutabit; - Τ0p. 20. 76: quod genus refutare interdum veritas ViX potest; - Tusc. V. 5. 13: cum constantia, gratitas, fortitudo, reliquaeque virtutes - nullum recusent nec supplicium nec dol0rem; - Fam. I. 9. 12: vehementer etiam reapublica me m0vit, quae mihi videbatur ne fieret vehem0nter recusare; - Att. XII. 15: eum tamen interpellat fetu8. V.
Etsi nonnulla sex his verbis ad Verba transitiva, quae acti0nem Significant, referri n0n possunt, tamen animi agitati0nem significant, quam 0b rem ejusmodi qu0que Verba afferre non dubitavi. I. Ac primum quidem ea, quae icelitice vel doloris habent n0ti0nem, in medium pr0feremus, quae, quum perpRHea Sint, enumerare ne-UeSSe non est, sed ad ips0s locos satis hab00 lugentes rejicero: Phil. V. I 3. 35: quamquam in mem0ria gratorum civium tamquam in luce posita laetetur se. virtus; - Div. I. 29. 60: eXsultare eam spartem animo in somn0 imm0derateque jaetaro; - Sost. 44. 95: furorem HS eXSultantem reprimere; - Att. I. J6. 7: exsultat improbitas in victoria; - Tusc. IV. 31. 66: exsultans g0stiensque laqtitia; cfr. Tusc. V. 6. I 6; - Cat. II. 2. 3: in qu0 exsultat et triumphat ora tio mea; cfr. Acad. II. 35. 112; Fin. I. 16. 54; - Τusg. IV. 6.12:loetitia ut adepta jam aliquid c indupitum, esseratur et gestiat; - ibid. 9. 20: jactati0 est voluptas gustidias et effersens ins0lentius saepius);- Sest. 69. 145: lugunti patrim; - Calp. 8. 17: cum Videres maerere rempullicam; - Rep. II. 4I fragm.): aniletudo prona ad luctum et maerens Semperque ipsa se s0llicitans.
Ann. Huic genseri subjidero iideat Cat. I. I: quem ad finem sese effrenata jactabit audaeia; - Fin. I. I 0. 36: in quo enim maXime consuevit jactare V0stra so oratio; - ibid. 13. 44: 1400 000 cupiditaten se laris s0lum jactant; - Tusc. IV. 10. 24: jactantibus Se
45쪽
0Pinionibus ineonstanter. Ε0dem refer0 Τuse. V. I9. 54: neque eam sopientiamo umquam sui p0enitet. 2. Deinde ea, quae metum vel horrorem significant, Verba asserantur hisce l0cis: Att. XIV. 13. B.: n0n quo digrettas mea ullam
contenti0nem extimescat; - Caecit. 10. 3I: qualis erit tua ista accu-8atio, quae - n0n modo Suspitionem, Verum etiam mentionem pertimescat; - Or. 3. I 3: nec paucorum judicium reprehensionemque pertimuit se. eloquentia; - Sest. 64. 134: tanta licentia, legum contemptio n0nne, quem habitura sit exitum, pertimescit; - Cat. I. 7. 17: nunc te patria - metuit; - Sest. 31. 68: cujus in mea cauSa numquam siles virtusque c0ntremuit; Phil. II. 26. 64. quod omnium fugissset et relarmidasset audacia. Ann. Huic l0go subjungendum videtur abhorre, Si propriam ejus significationem respicimus, quae tamen in eXemplis, quae Sequuntur, est obscurata: Fin. III. 2. 4: agricultura, quae abhorret ab omni p0litiore elegantia: - Opt. Gen. Or. 7. 20: causa ipsa abhorret illa quidem a formula; - Verr. III. 20. 52: cum hujusce judicii diserimen ab opinione tua non abh0rreret; - Cluent. 60. 167: ab eo facinus non abhorreret videatur; - De Or. III. 53. 202: Ulusto a praeceptio Caesaris non abhorrens; Alia subst. abstr., huic Verbo conjuncta, sunt opinio Scaur. 6. 9; 0ratio De Or. I. 18. 83; otium Sest. 45. 98; res Scaur. 16. 33; temeritas Sox. Rose. 24. 68; tempus Arch. I; verbum Planc. 32. 78; virtus Lael. 14. 50; v0luntas Fam. II. 18.3. Tum adjungamus tres l0cos, qu0rum Verba amoris et odii habent notionem: Rep. III. 8. 12: quae virtuo omnes magis quam sepse diligit; - Lael. 26. 98: omnino est amans sui virtus; - Cat. I. 7. 17: nunc te patria - 0dit ac metuit.
Omnia fere, quae a nobis supra tractata Sunt, Verba primariam eam vim et potestatem habebant, ut animi actionem significarent, quamquam haec significati0 n0nnumquam plus minusVe erat obscurata; quae autem a nobis infra tractabuntur, ea n0n pr0prie animi actionem significant, etsi translata n0tione eam p0ssunt significare.
Quod vero jam supra m0nui, noti0nem acti0nis iis locis, in quibus subjecta rei inveniuntur, obscuri0rem esse, id in his verbis latius patet, ut saepissime hanc noti0nem tueri non p0ssint. Quam ob rem in exemplis exscribendis, ea in primis asseram, in quibus notio steti0-
46쪽
nis clarius elucet, tum alia qu0que, in quibus eadem involuta latet, adduntur. Ex his qu0que apparet ipSR Vocabula, quae cum Un0qUO-que Verbo c0njunguntur, quum eXempla infra Sunt eXScripta, enumerare n0n attinere, id qu0d supra feci in iis verbis, quae unum in l0- cum c0llata erant et quorum omnia, quae quidem inveniSSem, Subjecta rei, erant allata; neque enim in hisce Verbis tantum quaeritur, quae et qualia substantiva iis adjungantur, sed qu0m0d0 SubSt. cum Vserbo conjungatur et quae sententia enungiato sit subjicienda, quam
ob rem ips0s l0c0s adire Semper necesse erit. Sunt tamen loci, quorum subjecta, quum pr0pter obscuratam acti0nis significationem exempla ipsa exscribenda n0n Videantur, satis erit annotare. Jam Vero quae subjecta rei saepissime cum his verbis conjuncta inveniantur, si quaeritur, omne genus e0rum tam pr0miscue usurpatur, ut Singula quae
dam ante alia pr0ferri ViX p0ssint, nisi qu0d patria et respublica
aliaque, quae p. 12 allata sunt, substantiva saepe inveniuntur. Praeterea si de hac re aliquid c0mmemorandum videtur, su0 loco licet commem0rare. His de omnibus Verborum generibuS, quae Sequuntur, praemissis, ad verba capiendi transeamus. In hoc Verb0rum genere p0nenda existimavi praeter Verba capiendi proprio sensu) Verba as sumendi, adipiscendi, Sim, Verba rapiendi, auferendi, Sim.
I. Primum igitur Verba capiendi propri0 sensu) pr0p0nam,
quae Sunt sapere, captare, assipere, Haesipere, recipere, reciperare, 8u-δcipere. Haec eXempla proferamus. Capere: Cat. M. I 8. 62: h0n0stsi acta superior cetas fructus capit auctoritatis eXtremos; - Fin. II. 24.78: nisi te amor ipse ceperit; - Phil. III. 4. 9: n08 post reges eX- act0s servitutis oblivio ceperat; cfr. Mil. 36.99; Off. I. 8. 26; - D0or. II. 44. 187: adversantem et repugnantem ut imperator fortis ac bonu8 capere p08Sit Sc. oratio; cfr. Fam. V. 12; - Phil. V. 12.34: ne quid respublica detrimenti capiat. Captare: Inu. I. 55.106: conquestio est orati0 audit0rum miseric0rdiam captans; cfr. ibid. 3I. 51; Inu. II. 52. 157. Accipere: Dom. 28. 75: 1110 patria sic accepit; Ep.
blica ac sepisset Vadem; Sest. 36. 78 0t saepius; - Fin. IV. 13. 34:n0n enim ipsa 'apientio genuit hominem, sed accepit a natura in-
h0atum. Excipere: D0m. 25. 64: Omnem enim vim omnium scelerat0rum accerbitas mei casus eXceperat; - Br. 92. 318: interim me
quaest0rem Siciliensis eXcepit annu8; cfr. Cat. M. 6. I9; - Ep. ad Brut. II. 5. 2: timeo ne illum aliqu0rum furor excipiat; - Sest. 68.143: vitam ejus et Virtutem immortalitas excepisse dicatur; - Div. I. 7. 12: excipiente memoria; - De Or. II. 44. 187: inclinantem excipere sc. potest oratio. Ad has Varias hujus verbi significationes
47쪽
accedit ea, quae his l0 eis invenitur, tibi lem huic verb0 adjungitur: Inu. II. 47. 140: atqui lex nusquam exc0pit; Agr. I. 4. 10: excipit enim clemo in Vectigali imp0n0nd0 agrum Rudentiorcum; cfr. ibid. II. 8. 2I; Quint. D. I. I. 9. Recipere: Ep. ad Brut. I. 16. 6: valde care aestimas tot annos, qu0t ista oetas recipit; - Or. 57. 194: quolibentius eum recepit oratio; - Phil. XIII. 4. 9: qua pace Cn. Pom-prii filium respublica - 00mpleXu recipi0t; - R0p. III. II. 18: nec
inc0nstantiam virtus recipit. Reciperare: Fam. XII. 2.3: res ta menq=ublica per V08 brevi temp0re jus suum reciperabit; - Fam. I. 9. 16: cum Metellum unius tribuni pl. rogatio, me universa respublica - suis viribus reciperavisset; cfr. Phil. II. 44. II 3. Suseipere: ND. II. 24. 62: suscepit autem vita h0minis, consuetudoque c0mmuniS, ut; - Inu. I. 3. 4: quibus rebus tantum odii atque invidae suscepit eloquentia; - Font. 14. 32: h00 Vestrae mentes tam castae,
tam integrae sibi suseipient; - De Or. III. 17. 63: ea philosophia, quae suscepit patr00inium v0luptatis; - Acad. II. 8. 24: qu01110do suscipere aliquam rem - audebit 'apientia ; - Parad0X. V. 2. 39:herseditatis spes quid iniquitatis in serviendo n0n suseipit.
An n. His verbis finitimum est occupare, quod n0n raro cum subst. Rbstr. conjungitur: Cat. IV. 3. 6 multas jam pr0vincias occupavit malum). Alia subjecta sunt ard0r Fam. XI. 8. 2; calamitas Lig. 6. 17; desperati0 Att. XI. 6. 4; laus Mur. 5. 12; ratio Tusc. II. 27. 66; superstitio Div. II. 72. 148; tim0r Rep. I. I 6. 25. Cfr.
Timaeus, J4: cum speculorum levitas hinc illinc altitudinem assumpsit; - ND. II. 3. 7: qu08 tamen augures ne ipsae quidem asciverunt; - Div. I. 7. 12: nihil est autem qu0d 110n longinquitas temporum - efficere atque a8Sequi p08sit; - Fam. IV. 13: talium vir0rum tanta studia 3880qui 80la virtus p0test; cfr. Tusc. V. 10.29; - Sex. R0sc. 45. 13I: qu0d divina vis assequi n0n potest; Leg. III. I: cujus et vita et oratio c0nsecuta mihi vid0tur difficilli mam illam s00ietatem gravitatis cum humanitate; - II0r. III. 14.25: vim v0lubilum orati0nis vociferatio c0nsequi possit; - Ηer. IV.
V. 18. 54: adepta est qu0d 00ncupivit stultitia ; - Tusc. IV. 15. 35: si quando adepta erit, qu0d ei fuerit c0ncupitum impotentio.
D0 Or. II. 56. 229: ne quid j0cus de gravitate decerperet.
48쪽
Ann. 2. Huic generi subjiciamus Verba, quae Sunt amplecti, complecti: Ηρr. III. 19. 32: cogitatio enim quamvis regi0nem potest rem plecti; - Cat. IV. 2. 3: quem mihi videtur amplecti respublica tam quam obsidem consulatus mei; cfr. Her. IV. 26. 36 d0finitio; Inu. I. 28. 42 gonus; - OT I. 44. 156: eloquentia complectitur eos, qui
bus cum c0mmunitate conjuncti summus; - Fin. V. 3. 8: cujus oratio videatur Antiochi 00mpleXa esse Ssententiam; - Flacu. 2. 5: quem Flaccum)- patria pr0pter recentem summi beneficii memoriam complexa tenseat; - OT I. 17. 57: omnium caritateS patria una complexa est; - Tu8c. II. 4. II: tum valet multum, cum est id0neam c0mpleXa naturam philosophia . Praeterea c0nferri possunt
Do Or. III. 14. 55 vis; Τ0p. 5. 28 definiti0; Fin. III. 15. 50 vir tus; Tusc. III. 8. 17 frugalitas, quibus l0cis complecti idem fero
est quod contineri. 3. Restant verba rapiendi et similia, quae sunt abripere, eri perθ, pr Eripere, auferre, adimere, privare, Voliare, eX quibus saepis simo subst. abstracta subjiciuntur eripere et auferre. Ra pere: InV. II. II. 36: quae causab homines audaces in fraudem rapere soleat; Fam. V. 12. 1: neque enim me solum commemoratio posteritatis
ad spem quandam rapit; - Cat. I. 10. 25: qu0 jam pridem istatua cupiditas effr0nata ac furiosa rapiebat; - Sest. 3. 7: reipublicae dignitas, quae me ad sese rapit; - Ρhil. VI. 2. 4: Semper 00 tractus est, quo libido rapuit, quo levitas, qu0 furor, quo vinolentia; OT I. 28. J0I: quae spars animi) h0minem huc et illuc rapit;
Fin. VI. 5. I9: ipsae res Verba rapiunt; eis. OT II. I 0. 37; - OTI. 3. 9: cuni enim utilitas ad se raper0 - videtur. Abripere: Deor. III. 36. 145: r0pente tu quasi quidam instus ingenii pr0cul a terra abripuit. Eripere: De Or. III. 5. I9: cum auctoritas atqu0 amicitia vestra, tum Ant0nii facilitas stripuit mihi in 0ptima mea causa libertat0m recusandi; - Cluent. 26. 70: si quis eum forte ca-8u8 ex periculo eripuerit; cfr. Fam. III. 5; Fam, XV. I 2; - OT I.
discessus isti causam caedis eripuit; - Verr. II. 8. 24: n0nne te mihi testum in hoc crimine eripuit non istius innocentia, Sed legis eaecep-
P0st. Red. II. 8. 19: mihi qu0d p 0tuit vis, injuria et scel0rat0rum hominum furor detrahere, seripuit, abstulit, dissipavit; Sulla, 26. 73: haec) una eripuit hora; - Verr. VI. 36. 83: ex horum s severitate te ulla vis seripiet aut ulla largitio; cfr. Verr. V. 67. 173; - Rab. 4. 12: Ρ0reia lem libortatem civium lict0ri eripuit; Cluent. 61. 17I: quid sei tandem eripuit mors; cfr. Fam. IV. 13;- T0p. 22. 86: oratio) metum eripiens; - Fam. IV. 13: 00nsue-
49쪽
tudinem earum epistolarum - tempus eripuerat; cfr. Quint. D. III. 6. 4; - OT III. 20. 82: si b0ni viri n0men eripuerit utilitaso. Praeripere: Calp. 26. 62: neuter triumphavit, qu0d alteri illum h0norem c0llega , alteri mors praeripuit. Auferre: Lael. 3. 12: m0riundi autem sensum celerita8 abstulit; - Cluent. 4. 10: damnatio omne ign0miuiae periculum jam abstulorit; - Or. 62. 209: dotrahit praeterea acti0nis d0l0rem, aufert humanum sensum actoris Sc. genu80rationis; - Leg. I. 4. 12: dicendi c0gitati0nem auferat sc. juris interpretatio; - Fam. III. 9. 2: judicatio et mora si quom tibi item unum alterumve diem abstulerit; - Phil. IX. 3. 5: quis dubitat, quin ei vitam abstulerit ipsa legatio; - Leg. III. 15. 34: omnen auct0ritatem optimatium tabellariam legem abstulisse; - Cat. Μ. I9. 71: sic vitam adolescentibus vis aufert, senibus maturita8; - ΤUSc. I. 41. 97: sensus omnino omnes mor8 auferat; - Τusc. I. 39. 94: quam prudentiam) ut cetera aufert, certe adfert senectu8; ch. Cat. Μ. 12. 39; - Lael. 23. 87: cui n0n auferret fructum Voluptatum omnium solitudo; - Fin. V. I9. 54: aufert enim sensus δomnuo, Adimere: Sex. Rosc. 53. 154: h0minibus lenissimis ademit miseric0rdiam corudelitan; - Tusc. V. 38. II 2: etenim si nor non adimit vitam beatam, cur dies - adimat; - Att. III. 7. 3: nisi mihi dolor meus - hujus generis facultatem ademisset; - Plane. 42. 10I: sin vitam mihi fors ademiss0t; - In v. II. 149: hinc certa leae, quae iustamenti faciendi eis adimat potustatem; - Sest. 3. 6: ademit Albino soceri nomen mors filiae; - Inu. I. 18. 25: quae su8pitio maxime 0rati0ni fidem, oratori adimat auct0ritatem. Aivare: Acad.
In h0c genus omnia c0ngessimus Verba, quibus n0tio dandi Sub 08se Videtur, quam ob rem non 80lum verba dandi proprio sensu), tribuendi sim ., sed otiam ea Verba, quibus ablativus copiae, qui vocatur, subjici solet, in hoc l00o collocavimus. Verumtamen
50쪽
c0nfitendum est 110ti0nem actionis, quae in his verbis pr0prie inest, plurimis l0cis, in quibus cum Subst. abstr. 00 unguntur, 0bScurio
I. Ut igitur a verbis dandi pr0pri0 sensu 'nitium sumamus,
quae Sunt dare, edere, reddere, tradere, eX iis Verbum, qu0d est dare, Subst. 3bStr. persaepe adjunctum inVenimuS, cetera pauca tantum exempla praebent, in quibus cum ejusm0di Vocibus conjunguntur. Dare: Cael. 4. 9: a fas M. Caelii dare p0tuit isti suspiti0110 l0 eum; Do Or. III. 2. 7: qui autom annus ei primus - aditum 0mnium c0ncessu ad summam auctoritatem dabat; cfr. Sest. 69. 144; - Quint. D. I. I. 15: quoiviam mihi casus urbanam in magistratibus administrati0num reipublicae, tibi pr0vingialem dedit; - Inu. II. 22.68: quid ipsa causa det; saepius; - Fam. VI. 7. 6: sed utrique rei eXcuSati0nem tuae vitae con8uetudo dat; cfr. Or. 46. 155: an dabat
hanc licentiam c0nsuetud0; - Brut. 76. 263: ea misciplino dat rati0nes et praecepta dicendi; - Att. IV. 2. 2: dolor et rei magnitudo vim quandam n0bis disiendi dedit; - De Or. II. 87. 358: quam facultatem emercitatio dabit; - Rop. I. 9. 14: dabant enim hae ferim tibi opp0rtunam sane facultatem; - Cat. Μ. 13. 44: tantum licentiae dabat gloria; - Cael. 20. 50: impudentia ei sui defendundi facultatem dabit; - Parad. IV. 1. 29: roditum mihi gl0ri0sum injuria tua dedit; - Verr. 9. 25: quod mihi lex mea causa dedit; cD. Planc. 18. 45 et saepius; - Lig. 8. 23: vide quid ligentiae n0bis tua liberalitas det; - Phil. XI. 8. 20: imperium C. Caesari helli
neces8ita8, fasces senatus dedit; - Her. I. 2: ars praPoeptio, quae dat certam viam rationemque dicendi; - Att. XIV. 17. 7: ut res ipsa maturitatem tibi animadvertendi omnium concessu daret; cfr.
Part. Or. 8. 30: Sex. R0sc. 34. 97 et saepius; - Quint. D. I. 3. II: quos tibi - adjut0rses negoti0rum publicorum dedit ipsa respublica; - Fin. V. 3. 8: dat enim id n0bis solitudo; - Mil. 16. 44: quos mihi divina quaedam sors dedit; - Fam. V. 18: plus tibi tua virtus dedit. Edere: Sest. 27. 58: qu0d scolus) in me illorum immanitas edidit. Reddere: Fam. III. 9: aspectus urbis tibi tuam pristinam urbanitatem reddidit. Tradere: Cat. Μ. 9. 29: libidinosa et intemperans adole8centia effectum c0rpus tradit senectuti; - Acad. II. 28.
92: quae caro prim0 pr0gressa festiva tradit elementa loquendi; De Or. ΙΙΙ. I 3. 48: quae praecepta) puerilis doctrina tradit; - Div. I. 53. I 2I: qualia psermulta historia tradidit; - Verr. III. 8. 20:
quae leae omnibus custodiis subj0ctum oratorem degumano tradidit; ib. 35. 81: cui respublica se totam traderet; - Fin. II. I9. 62: perfidiam illud quidoni, ut so virtuti tradat constringendam voluptas.