Relectio de censuris Bullae Coenae, Sacrae Deiparae de Rosario dicata autore fr. Antonio de Sousa Vlyssiponensi, ex Praedicatorum familia, sacrae theologiae praesentato, eiusdemque in vniuersitate Sancti Dominici Vlyssiponensis primario professore

발행: 1615년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

CAP. VIII.

Christianae sequatur. Prima pars huius conclusio. nis probatur; Haec clausula non respicit per se primo bonum particularium; ergo solum per illam prohibentur quae bono comuni sunt nociva, atque adeo reuelans secretum in damnum particularis personae, vel praebens auxilium , Ut

occidatur, hic non eXco m. municatur. Probatur anteced. tum ex illis verbis,

De rebus satum Chrisiana Reip.concernentibus in Chrisminorum perniciem. sc. tum etiam, quia deferens gladium, vel hastam ad innde les non excommunicatur propter materiae paruitarem; quod nequaquam digendum esset, si haec censura in bonum particularium per narum lancire- turmam gladio uno vel hasta multi particulares occidi possunt. Secunda pars eX eo Constat, quia occisio personae Reipub.valde n cessariae in ipsius Reipub.

detrimentum redundat.

Quid vero siquis illud re-

uclet, quod infideles iam DIS P. LI. 373

sciunt ρ Excommunicaria firmat Vigol. vers. Atqui dei .quia iam facit actiono

prohibitam , quae si fideli

bus no nocet, id est peraccidens. Idem sentio, quia reuelare no est accessorie prohibitum,dummodo reuelans non nouerit illud itum iam esse ab infidelibus, nec per nouam istam reuelationem plus Chris. tianis nocere posse in fide les, nam tunc reuelatio illaeensebitur materia leuis.

DIS P. LI.

Hrsm deferentes pro- bibitis ad infideles, vel Chrimanorum secreta eis reuelantes a ceu

sura huius canonis aluequando excinentur. 'AD hanc difficultatem

re ondetur Conclusione assirmativa. Quae pro ' λbatur ostendendo casus, in quibus excommunicatio praedicta nun incurritur . Primus

182쪽

72 . CAP. VIII Primus est igaorantia siue

. iuris siue Licti,quanuis circa hanc eensuram non passim iuris ignorantia detur, Cain pauci sint, qui illius notitiam non habeant.. Ignorantia facti cotinget, si prohibita in arca clausa deferantur.& deferes quid in ea ontineatur ignoret, vel si secretum per epistolam reveletur, cuius non

sit conscius deferes. Q d

ia hoc casu ignorantia cxcuset,docent Sutu est. verb.

Excommunis. 7. numer. 6 . Nauar. in cap. Ita quo G. de Iudae. not. 8. numer. LI.

Ugolin hic. g. 2. vers. αι - ρί. Et Sayr. lib. s. de cens Cap. II. nu. 34. Colligitur lex liis, quae communiter tradunt Doctores in regul. lnorat . de regul. iur. in. 6. - Secundus, quando praecise , dicta deferuntur in Christianorum utilitatem, ut si

commutentur, vel vedantur pro iis,quibus Christiani magis indigent, ita ut

maior sit eorum commoditas,quam damnum inde proueniens. Ita Tabien. vetb. communis. s. nu. I.

. D I S P. LI.

I. .Nauar. nu. 23. &Say . proxime citatis locis , MVgol. hic g. r. vers TertiλTertius, quando quod . defertur, vel manifestatur, est res parui momenti; Paruitas enim materiae a mortali culpa excusat,sine. qua

ex commimicatio non in curritur , ut docet S. Tho. I. 2. q. M. artic. s. 5 6.&2.2. quaeis 6 p. arti c. s. ad 3&. q. I 8.articul. s. ac Doctores communiter.

Quartus , quando inst. q. deles cum propriis armis in terras se is a fidelibus deferutur. Ita Savr. nu. Zo. post Sylvest. clui de hac re refert declaratione Greg. IX. . Quintus, ad euitandam

na per analia, siue inpersona propria, siue in maxime coniuncta,ut in uxore,

filus, parentibus fratribus, consanguineis,&affinibus ex matrimonio usque ad quartum gradum , de in amico fidelissimor ad eui.

tandam etiam omnium vel maioris partis bonoru-lcmpo.

183쪽

temporalium amissionem; dummodo tale Ecclesiae, vel Reipubl. bonum non interueniat, ut ijs omnibus praeferendum sit. Hoc ex parte docci Sayr. citato lo-Co. Et ratio prioris partis est, quia lex humana cum tanto periculo,& detrimeto Obligare non intendit:& non solum proprium damnum,& malum repuratur, quod in propria c6-

tingit persona , sed etiam lin valde coniunctis , &in amico, cum aliquando fratribus praeseratur . Vnde metus ex his periculis ortus in virum constantem

cadit. Quod simili fere ratione de amissione Omniu, vel maioris partis bonorutemporalium dicendum est, ut diffuse ostendi in opusculo de solicitanti

quod propediemin lucem

proditurum spero. Secunda pars ex eo probatur ;nam quando bonum commune praeponderat bono particulari , legi obedire tenemur. Circa hoc tamen

yidenda sunt,quae diximus DIS P. LI. 371

Sextus ponitur a Sylv . ubi supra numeri 6I. eX aliquorum sententia , quam etiam sicquitur Sayr. videlicet excusari ab hac censura deseretem prohibita, quando aliter captiui rein dimi non possunt: quam sententiam sequitur Ugol 'vers Quod Sylvest intelligit, quando hoc fit

tempore pacis, non Verosi fiat tempore belli. Quae tamen sententia non placet Toleto in Sum m. lib.' I. cap. 24. sed existimat deferentes in hoc casui

tam in terminis huius Bullae, quam in terminis iuris antiqui. Prior sententia est magis pia, & idcirco in eam inclinandum existi mo, dummodo grauius dea trimentum ex praedictorudelatione Christiana: Reipublic. no sequatur, quamst ex captiuorum redem patione utilitas; hoc enim de benignitate Pontificis praesumen. dum est.

184쪽

Contra impedientes eosqui victualia, oe alia necessiria convehunti

Tem excommunicamus, & anathemati- Eamus omnes impedientes, seu inuadentes eos,qui victualia,seu alia ad usum Romanae Curiae necessaria adducunt, ac etiam eos,

qui ne ad Romanam Curiam adducantur,vel afferantur, prohibent, impediunt, seu perturbant, seu haec facientes defendunt per se,uel alios cuiusse cumque fuerint ordinis,praeeminentiae, conditio

nis,& status, etiamsi Potificali,ses Regali aut alia quavis Ecclesiastica, Vel mundana praefulgeant dignitate.

Potationes circa textum

M Aterlahuius censur est sacrilegium, quo offenditur Sedes Apostolica in suis victualibus , &. in alijs ad usum Romanae Curiae pertinentibus. Actiones prohibitae sunt qua

tuor. Prima,impedire eos,

qui victualia, & alia ad usu

Romanae Curiae necessaria adducunt. Secunda,eosdeinuadere. Tertia,prohibe Te,impe-

185쪽

re, impedire, &perturbare, ne praedicta ad Curiam

Romanam adducantur .

Quarta , per se , vel per alios,qui praedicta faciunt, defendere. Comprehedit

haec censura uniuersaliter omne, cuiusuis sint Co ditionis, status: non men consulentes, auxiliuve praestantes. De hac re haliatur in Bulla,quae incLPit, Inter multiplises nobis. Greg. XIII ann. Is 87 die T. Mah Pontificatus sui

anno

non intelligitur sola familia Papae, sed omnia Sedix Apostolicae tribunalia, itae TtRomana ria sit locus, ubi est Sedes. Apostolica, ubi tractantur lites, &negotia. Vnde si Summus

Pontifexeiusque tribunalia Romx non essent,non excommunicarentax impedientes ne praedicta ad. ducerentur Romam ; eX' comu unicarentur rameta

qui impedirent, ne praedic

cta adlocum,ubi tunc esset Sedes Apostolica, adduincerentur. Romana igitur Curia est Romana ciuitas,

quatenus in se habet Sedem Apostolicam Non

eXcommunicatur etiam,

qui invadit deferentem' praedicta alicui particulari personae siue ut det, siudivi vendat, cum haec . ad usum Romanae Curiae non deserantur, sed ad usum particularis personae. Ita Viuald in Cari del. in suis planat Bullae Coenae num

cis , quidquid in contrarium videatur dicere Ugol g. .vers Sext. & IJ.vercrinio. Ad viam tamenCαriae illa asportari dicenda sunt quae deferuntur , Ut publice vendantur siue ab ipsis deferentibus, siue ab alijs, utquae deferuntur ad stabularios,pisso

186쪽

referri.

AD hanc difficultatem

responderi videtur exi. Verbo victas. ff. de verb.sgn. ubi sic dicitur ; Verbo victus continentW quae potui, camique corporis, qua ad υiuendum homini necesariasunt. Vesem quoque victus habere micem. Caetera quoqWquibus tuendi, curandi ve corporis nostri gratia utimur, ea

anesi,tione significantur. Et

rum vivere. quae sic habet; Et vestimenta, o ramenta contineri: sine his enim vivere neminem posse. Quia tamen significatio ista in legatis, & fauorabilibus locu habet, ut docet Glosin dicta l. Verbo victus.& haec censura rigo rosa est, non tam ampla significationea idetur interpre-

DIS P. LII.

tandum verbum, sed paulo strictisis, iuxta l. Cum hi. ff. de transacti. Em tran git. ubi alimento iatu nomine, habitatio, aut calceamenta non intelligantur. Et iuxta doctrina Sylvest.Tabien & Armili.

alimenta,&vi alia aequiparantur. Nihilominus in prima acceptione standum est. Probatur ; In hac censura non sollim ponitur verbu, Victualia, sed additur , Seu alia ad usium Romana Curia necesaria ; ergo non solum ' X communicantur impedientes, ne victualia deferantur, sed etiam qui impediimi deferri quidquid

ad usum Romanae Curiae necessarium est; ut frume

rum,uinum, Oleum, anima

lia viva, & mortua, ligna. papyru, M simit ia, ut notat Vluald . in Candel. in explanat. Bullae Coenae. n. s. de Ugol. hic S. 2. per totu. Grais lib. q. decis. cap. I 8. num.96. docet excusari ab hac censura impedientem per hora, ne praedia ad

187쪽

CAP. IX. ad Curia deferantur. Quae

sententia tunc crit vera,

quando ex tali impeditneto aliud maius ab impedic te praeuisium non sequatur; ut si trafaista hora praedicta, ob aliam Caussim , vel non deferantur,vel dissicile, aut Cum notabili mora ad Curiam perueniant. Alias ex communicatio incurritur. Docet etiam ido Grais excuseri impedientem res parui momenti; visa quis,

inquit ille , impediat ne

cardines deferantur. HOC tamen verum non intelligo,si de tota specie alicuius mercis loquatur,sed soluinde pliqua parte modica ;nulla enim est meretum species, quae secundum se

totam res parua iudicandast. Ex cu santur tamen impedientes deferri ea, quae ad usium Curiae neccssaria non sunt, ut psittaci, simiae, M similia. Excusantur etiaimpedientes tabellarios, ne literas deferant, quia non est particula,quir istos

s da sunt per prae cedeΩ- DIS P. LIII. i 77

DIS P. LIII.

Vtrimi qui,sine animo inferendi dat 33 Cu

tionem, excomm n,

cetur.

PARS affirmativa hac

potest ratione suaderi: 'In nac clausula non prohibetur animus, sed opus; nulla enim est particula ostendens animum esse

primo prohibitum; ergo qui impedit ne praedicta

deferantur , quocumque' animo id faciat, excommunicatur : nam hoc seldmin censura exprimitur. Et confirmatur: Deferens arma ad infideles, quocu qua animo deferat,excommunicatur; ergo similiter impediens deferri victualla, quacumq; intentione in3

M pediat,

188쪽

i 73 C A P. IX.

pediat, excomunicabitur. Probatur consequentia, quia in utroque casu insertur damnum, in primo fidelibus,in secundoRomanae Curiae; ergo si in uno casu censura ligat,similiter ligabit in altero. Contraria sententia comunis est i quam tradunt

Cap. 19. Nanar in Manu. Cap. 27. num. 6 4.Viuald. in Candel. in explanat.Bullae Coenae num. II. Grafflib. 4. decis cap I 8. numer. 96.' Sayr.lib.3. de cens ap. 12. numer. . & Suar. de cens disp. 2I.sech. a. nu. 6 4. Sed haec sententia aliquo moderamine temperanda est,

ut sequentibus conclusionibus patebit Prima conclusio ; Gu- . Concla bernator impediens ob ne 'o Cesiitatem suae Reipub. ne ad Curiam Romanam viactualia deferantur,eXCOmmunicationem non incurrit Hanc tenent citati omnes. Probatur, Unusquisq; gubernator tenetur nece saria suae Reip. prouidere;

rgo quando RespubL bis

DIS P. LIII. indiget, quae ad Curiam

Romana deferenda erant, tenetur gubernator ex iustitia impedire, ne a Repu blica extrahantur ergo noexcommunicatur 1 nullus enim ob exercitium actus

ex iustitia debiti excomunicatione ligatur. Idem intelligit Ugol. hic g. I. versdolo. siquis impediat

eos, qui aliunde res huiusmodi deferunt, ut in sua

ciuitate remaneant, dummodo Caritas annonae ibi

grauis sit. Hoc tame solum admitterem in casu, quo in Curia no est illarum re- ru,quae asportari impediutur, indigentia, quia tunc videtur habere locum epicheia , aliter impedietem

a censura non eXgusarem,

eum ad impediendum delationem mercium, quae aliunde asportantur,ius nahabeatvi Secunda conclusio ;Qui,grassante peste in Romana Curia,interdicit suix ciuibus , ne. praedicta.ad illam sum commeatu deserant, non excommuni-

189쪽

C A P. IX.

Doctores citati. Ratio est: quia hoc non est praedicta- :rum rerum delationem impedire, sed curare ne ad locum peste infectum cum mercibus abeuntes , inde iterum ad locum , a quo fuerunt digressit, reuertan- cur. -d si ex hoc seqKatur non deferri victualia, cum pauci sint , quibus si prohibeatur regressus, illa deferre velint,id est per ac .cidens , & penes ea, quae

per accidens sunt,ut citato loco Caietan.docet,pQ nq, ει ceniarae non intelligun-itur: in hoc autem Catii sanitati patriae tantum Conia sulitur.

Tertia conclusio: Si pa- ter familiasprohibeat silijs, ne victualia Romam deferant , propter probabile periculum latronum , Vel propter aliquod malum, quod eis probabiliter eueniet, in hanc censuram noincidit. I a GraE ubi supr. Et ratio est manifesta, quia per hoc consulitur bono tiliorum, quod pater fami lias respicere tenetur. Ide. dixerim de quo cum I. alio DIS P. LRI. Ipsillud ipsum prohibente ei

quem scit esse occidedum; siRomam proficiscatur. In his tamen conclusionibus ad regulas charitatis' ait dendum est; nam quando charitatis prςceptum obligat ut etiam cum aliquo periculo victualia deferantur, qui eorum impedit delationem, saltem regulariter , CXcommunicationem in curret,luc enim obligat confusa.

Quarta Conclusio; Qui .

propter odium deferentis, ne ex delatione victualium ' aliquid lucretur, illa deferre impedit, hancccsuram incurrit, & ille etiam qui stante dubio practico probabili, an impedire possit, impedimentu aliquod apponit. Probatur; In utroq; casu censura obligat, nam in primores est manifesta, cum saltem secundariis. sici impediens danum inferac Curiae Romanae: in secudo etia obligare certu est,quia in re dubiapraeceptu superioris obseruare tenemur,ti praesumendu est iustum.. Contra primam partem

ius , huius

190쪽

C A P. IX.

rediens a Romana Curia, postqua est in domo sua iam priuilegio no gaudet. Vagabundus ubi primum a Curia recedit censetur esse in suo domicilio,quia

totus terrarum orbis est

ipsi patria, & sic qui illum

caedit censuram huius canonis non violat. Ita Vgol. hic I.3. num.I

, Secunda conclusio; Illi , . Cocti dicuntur ratione Romaniso. Pontificis ad Sedem Apostolic. venire, qui non ob alia negotia veni ut, quam ob ea,quae in bonum ipsius Sedis Apostolic. ordinantur. Videtur colligi haec conclusio ex disserentia in inter hanc clausulam, &duodecimam, in qua percutientes eos, qui super proprijs causis ad Curiam

Romanam recurrunt, ex- Communicantur; ergo eos tantum hoc loco excommunicari iudicandum est, qui ad praedictam Curiam ventui pro causis ad ipsius bonum spectantibus. Qui igitur huiusmodi venientes interficiunt, mutilant, dic. siue quando γζRiunt,

siue quado , peracto nego- ltio reced ut, siue quandiu ipso durante,in Curia coamoratur, in censuram huius canonis prolabuntur Qui vero interficiunt,&c

ob alias causas venientes, hanc censuram non incurrunt. Intelligitur haec censura de quibascumque Veinnientibus, siue fideles, siue infideles,aut haeretici sint, quia hi omnes sub Ecclesi tutela accipiuntur . Intelligitur etiam de illis , qui

eos comitantur, quia quando priuilegium alicui conceditur , dc seruis suis, de familiae, sine quibus concesso priuilegio comode, di pro honoris dignitate uti no potest,eocedi cessetur, ut habetur in C. Licet. g. cocedaturue priu.in s.

Tertia conclusio i Qui 3. Coc venientes ut praedictu est j .. propter delictum occidui,&c. siue publica, siue priuata authoritate id faciant, censura huius canonis no implicantur. Hanc tenet Vinald . in Candel.in eX- planat. Bullae Coenae num.

SEARCH

MENU NAVIGATION