장음표시 사용
211쪽
trema sint habilia ad illum actum perpetrandum, scilicet tempus, in quo actus gestus est, & tempus rati- habitionis : quod si alteruistorum desit , ratiliabitio non procedit: cum enim ipsa sit iΗris fictio,proced re no potest superimpossibili. De qua re Bart. in l. Si quis pro emptore. st. de usu Cap. ex qua doctrina manifeste colligitur dari praesumptionem iuris antecedentis censes. Si vero prata dicti Doctores velint rati habitionem esse vere mandatum virtuale, non placet eorum sententia,nam ma- datum semper antecedit, atque adeo in actum in-
fuit. Quod in rati habitione circa actionem praeteritam no inuenitur. Vt igitur appareat, quando ratum habens actiones hoc loco prohibitas, excommuni Cetur, nonnullas conclusiones trademus.
V Prima conclusio di Ratas coctu habens actiones hoc canone prohibitas, si nomine illius factae non sint: vel si eXtrema non sint habilia,
excommunicationem no incurrit . Hanc conciu-sionem quoad primam partem, quae communis est , tradunt Sylvest. verb.
communic. 7. nu. 23. Tabien. ver b. communis. S.Cas. 2.
num. O. Sayr. lib. s. decens cap. II. num. II. & habetur de regu l. iuris iii 6. regul.
ubi sic dicitur ; Ratum quis habere non potes, quo ipsius nomine non es gestum.& eap. Cum quis. de sen
l. Siserum. T. de preca. S cunda pars patet ex citata sententia Panorm . EXemplum esto: si quis interficiat aliquem praedictorum nomine infantis non habentis rationis usum, qua-tumcuque ille postquam ad annos discretionis peruenerit, ratum habeat factum,in excommunicationem non incidit, quia secudum ius hoc non est proprio ratiliabitio. Secunda conclusio: Qui cratum habet factam, non M. autem qualitatem illius, scilicet quod ipsius nomine perpetratum sit ,
212쪽
incurrit hanc censuram . Ratio est manifesta, quia non habens ratum, quod nominesvo factum est, ut suo nomine factum , non dicitur ratum habere , ut probat Sylvest. Verb. Con
Tertia conclusio; ut censura huius canonis in- Curratur, sufficit ratiliabitio tacita. Probatur, quoniahqc sufficit in malefici j sui quis vere, & proprie di-Catur ratum habere, ut ex cap. I. ut lite non sontest.
colligit Gloss. in verb. Procuratoris. Glosi . Item in cap. dotum. in verb. E constentientem. 2. quaesI.& Sylv. Io C proXime cit. Exempluest in carcerantibus , vel retinetibus praedictos Prae. latos aliorum nomine. In quo casu,illi, quorum nomine hoc factu fuit, postquam illud nouerint, Cum Possint,non reuocant, facto'probant; ac proinde tacite ratum habent. Euenire hoc potest in omnib' illis actionibus hic prohibitis, quae tractum 1ucces
sivum habent. Quid vero DIS P. LXIIII 2IZ
si a principio ratum n nhabuit, posteUame approbauit. Respon ent Fede r.
de Sen. In consit. 238. An char. in cap. de
senten eXComun. in s. nuo S. vers. . Marian. Socin .sent. in C. Sicut tuis.
nu. I p. de simo. & Vgolin. hic ad illa verba, Vel rata habentes, quia factum intelligitur de facto a principio
verb. sig. & quia sicut sta- tim approbando excommunicatur, esto deinceps reprobet , sic reprobando ab excommunicatione liberatur quanuis postea approbet. Contra primam, & secundam coclusionem hoc potest fieri argumentum; Quaecumque approbatio,& co firmatio cuiuscum actus dicitur rati habitio ;ergo non opus est, ut actio alicuius nomine fiat, Vt rata haberi censeatur. Consequetia est bona. Antecedens colligunt Doctores exi. I.in prin. ff. quod metus causa.l. I. C. si maior factus ratum habuerit. Ictu
213쪽
- . I 2. in princi p. si rem rata habere. Illudq; docet Iagon in l. Omni mori. nu. s. C. de ita officios test. Et confirmatur, quia in Crimi nibus talis rati habitio ad peccatum sussicit. Respondetur tamen ratiliabitionem accipi dupliciter, primo lato, Ut comprehcdit omnem consensum in actum praeteritum; in quo sensu loquutur iura, α Doctores in argumento Citati: secundo presse pro consensu in actum alicuius nomine gestu. Qua ratione de ratthabitione loquimur in conclusionibus prae Cedentibus. Cum igitur materia sit poenalis, explicanda sunt verba censurae iuxta fauorabili ot c, & magis pripria significatione, qualis hςc vltima Cesetur. Ad confir. qua prosent. Nau.& Suar.adhibuimus, resp6detur non eande esse rationem de ratiliabitione quoadlpeccatum ab lute, di quoad censura hoc Ca-none latam. Nam ad cui
pam sussicit consensus in obiectum pravum,ad cen- DIS P. LXV. suram autem legis violatio
lium Cardinales, iam chiepscopos, c. censura huius canonis innodentur.
II RO parte negativa huius quςstionis illud stat, quod quando Sum. Ponta voluit excomunicare densores, & receptatores, de illis expressam mentiongfecit,ut in alijs clausulis huius Bullet videre est; hoc amte loco illos prς termisit; signu igitur est eos hoc canone coprehendere noluisse. In contrariu est opinio
I.Sexta. asserentis sub illis uorem,contineri omnia, de quibus in Clem. Siquissu dente . sermo fit , atquo adeo per easdem particulas defensores, & receptatores excomminisari.
214쪽
CAP. XII. . DIS P. LXV. 2I a. Vt quid in hac re dice- dictos defendunt,&recep.
dum sit appareat, suppone tant, silue ut amicos, siue dum est ex Gloissi in Cle formaliter ut criminosos,
men . I. in Verb. Iacensuram huius canonis
rit. de poenit. deferatores, no incidunt. Hanc ex par- . & recept tores interficieri te tenet Suar. decens. disp. tium Cardinales, & alios 2 I. scct. 2. n Um. 2. Et pro Praelatos , vel illos defen batur argumento posito adere, Sc receptare antepa- parte negatiua . De inde; tratum crimen , Vel quan- Qtii post crimen patratum
do est in fieri; visi actio tra- praedictos receptat, S de-ctum habeat successivum, tendit, ad ipsum patranduvel post crimen commis auxilium,cons1llum,uel fa- sum. In quibus Casibus,vel uorem non impendit, est defendunt, & receptant enim in hoc casu crimen eos ut amicos, vel ut cri- iam perfecte commissum,' mino S. nec in fieri perseuerat; ergo Hoc posito, sit prima huiusmodi receptatores, δ' conclusio ; Receptatores, & defessores ex vi huius ca- ID. -defensores interficien- l non is no ex comunicaturitium praedictos Praelatos Probatur cosequetia,quia excomunicatur hoc loco, postquam Summus Potis. -quado ex eoru receptatio- j quas piohibet,actiones nane, M sauore,vel crimen Co i merauit, addit , Prasantes omittitur,vel in fieri conseta in eis auxilium , &c. Quae uatur. In hoc sensu vera verba non obscure osten- est sententia Nau. Et ratio dunt in praedictis actioni-
est quia huiusmodi recep-ibus praestandu esse auxiliu,
latores,&defensores vero, atque adeo illud debero& proprie ad crimen per- antecedere: qui aute post petrandum auxilium &factiones iam factas recep- 62 fauorem praestant. tant, non in illis, sed in re
- cis Secunda coclusio: Qui alia hoc loco non prohi- post comissum crimen pretibita, fauent, ad vitandum
215쪽
CAP. XII. scilicet amicorum stipplicium. Quod autem receptatores approbantes sic factum non excommunicentur, ex disp. praeced. patet. Cum enim illoru nomine crimen Commissum non sit,non dicuntur ratum ha bere in ordine ad excommunicationem incurrenda. inihilominus per Cle
ment.I. de poen. 5 per cap. Febcu. eod. tit. in s. eXCOmmunicantur.
Utrum iste sitientes clericos,vel Religio-1οι de familia Cardinalimn hoc loco exco-
municenmia P Artem huius quaestio
nis affirmativam de sendit Vluald. in Candel. in
explanat. Bullae Coenae nu. 8 6. dicens exercetes actiones per hanc elausulam vetitas in Clericos,vel Religiosos de familia Cardinatium,ex vi illius cacoma DIS P. LXVI.
mimicari. Probat, quia licet hoc loco de Cardinalibus tantum, & ahjs Praelatis mentio fiat, per eXte- sonem eos etiam comprehendit censura, qui exc5- municantur in cap.riti in
quae incipit. I elicisseculi. quibus in locis huiusmodi
interfectores excommuni- Cantur. Citat pro hac parte Armill . in Summ.Verb.
Sayr. lib.3. decens. c. I S. num 3 praedictam Viuald. sententiam tunc veram esse credit quando illae actiones Cardinalium intuitu in Clericos,& Religiosos de illoru familia exercentur, quia tunc, inquit, iniuria illa ipsis Cardinalibus fieri censetur. Neutra tamen harum opinionum videtur Vera. Sit igitur conclusio; Interficientes, vel vulnerantes
Clericos , aut Religiosos de familia Cardinalium , etiam in eorum praesentia, eorum intuitu , per hac
216쪽
CAP. XI. Bullam non excommuni- lcantur. Probatur conchi. sto: 'tum quia Summus Po-tifex hoc loco de huiusmodi interfectoribus non loquitur, nec censura ex parte qua poenaliseit extendi debet; tum etiam, quia ratio censurae in istis cessat, imponitur enim propter
dignitatem personalcm Cardinalium, qua Clerici, & Religiosi de eorum familia insigniti non sunt. Dixi, Per hanc Bullam, quia per caput & costit.
Ph. V. certum est ex communicari excommunicatione Summo Pontificite scruata. Ad rationes pro senten, tia Vluald . & Sayr. dicendum est constitutionem Poenalem non extendi ad diuellum casum , praese tatim efficaci, & simili ratione non cogente: iniuriam
etiam facita Cata inalibus per illas percussiones non prohiberi hac censura; de qua similiter non loquitur Armilla, sed de ea quae in cap. Irin 1. continetur.
nus docet voluisse Snmmia Potis per hanc clausulam prouidere contra illos iudices seculares, qui, Cum Episcopos non parentes suis iussis no posimi cape re, nec punire, iubent eis, ut e regno eXeant ; ergo iuxta Nauar. sentcntiam necesse est , ut praedicti ilocis propri)s eiiciantur , ubi ad minus ordinariam habent iurisdictionem. Et confirmatur, quonia alias a terris suis expelli non dicerentur. Pro resolutione sit pri. 2.ma conclusio; Ehcientes I. Coc praedictos a locis, ubi munus suriu ςxplere debent,
217쪽
per hanc clausulam exc5- municantur. Hanc conclusionem tenet Gra Elib. .decis. cap.I8. num. ΙΟΙ.& Suar de cens disput. 2I. sect. 2. num. To Et probatur: Elicientes Cardinales, Archiepiscopos,&C. a territori)s luis excomunicantur, ut patet; sed territoriudicitur ille locus, ubi aliquis iurisdictionem exer-Cet, ut constat ex C. de ostic. leg. cap. Vt animarum. de elect d ibi Glossi in Verbi Territorti m. & l. vltim. ff. de iurisdict. omni. iudic.. ergo qui a praedictis locis eos ei j ciunt, hac censura plectuntur.. 3, Secunda conclusio; Vt h. cici haec censura incurratur, satis est quod praedicti eheiantur a locis,ubi delegatum tantum habent iuri L dictionem, vel ad quae etiasne iurisdictione missi ne re. Probatur; Non omnes, Nuncis Apostolici sunt iu dices; & tamen qui eos et j. cit excommunicatur; ergo quanuis Nuncius nullam
habeat iurisdictionem,qui illum expellit i consuram
incurrit. Consequentia est bona. Minor habetur ita Bulla; maior vero in ca P. Ius renIium. I. dist. x capia2Vobilissimus. dist. Quibus in locis agitur de Nucio Papae pro ambatiata , vel ad nudum ministerium mira, qui nullam iurisdictionem habet, in quo a Legato distinguitur, qui
semper in certa Prouincia ordinarius iudex constituitur, ut notat Sylv. Uerbia Delegatus.num . I 6. D einde;
Episcopus, qui renun clauit Episcopatui, & non ordini, non habet iurisdictionemaliquam, quanuis. illam habere possit delegatam ; & tamen, quia eae vere Episcopus , qui illurn.
a regno ehcit, eXcomm nicatur; ergo non solum excommunicantur expellentes eos,qui ordinariami
habent iurisdictionem, sed etiam qui delegatam , vel nullam. Non tamen ex communicabitur qui praedictos ad locae venient s. non admittet, eo quod in Bulla lumehcere prohi
218쪽
CAP. Ad argumentum inco-trarium respondetur Summum Pontific. non solum intendere impedire ne Cardinales,&alij nominati a locis , ubi ordinariam iurisdictionem exercent, expellantur, sed etiam ab illis, ubi solum delegatam, Vel ad ciuae pro ministerio
aliquo exequendo, mittu tur, ob dignitatem personarum. Ad confirmatione dicendum est nomine terrae quod in Bulla ponitur, intelligi quemcumque locum , siue in quo vivunt, siue in quo iurisdictionem exercent, qui dicitur locus sui muneriS.
contra laedentes eos,qui ad curiam 'manam pro negotiD suis recumnia
Zamus omnes illos,qui per se,vel per alioscens . in personas Ecclesiasticas quascumque, Vel
faeculares ad Romanam Curiam super eorum Cansis,& negotijs recurrentes, ac illa in eadem Curia prosequentes,aut procurantes,negotiorumque gestores, aduocatos, procuratores, & agentes, seti
etiam Auditores , vel Iudices super dictis causis, et
219쪽
C A P. XIII. vel negoths deputatos, occasione causariim. vel negotiorum lauiusmodi, occidunt, seu quoquo modo percutiunt,bonis spoliant, se ii qui per se,uel per alios directe,vel in direct eidelicta lauiusmodi
committere,exequi,vel procurare , aut in eisdem auxilium , consili tim , vel fauorem praestare non verentur,cuiuscunque praee minentiae, dc di nitatis fuerint. ia
ut notat Caietan . in Sum. Verb. Excom. C. IS. Est sacrilegium, quo ex Certa
speciali causa s litis videli Cet, vel negoth offenduntur qui sub protectione Α, Postol. Sedis simi. Quoad
Personas offendentes est Vniuersalis; comprehendit enim omnes cuiuscunque dignitatis, de praeeminentiae. Quantum vero ad personas Ofiansas , ad nouem persis narum genera eXtε-ditur. Quarum primae fur, recurrentes ad Romanam
curiam in suis causis, vel negoti js; secundae, huiusmodi causas, vel negotia in eadem Curia prosequentes; tertiae, procurantes a quartae, negotiorum gestores; quintς,aduocati; sextς, procuratores: sieptime, agetes: octauar,auditores sta per
dictis causis, vel negotissdeputati: Ronae, iudices etiam deputati super eis de causis, vel negoths. Actio ones principales tres prohibentur. Prima, occidere secunda, quoquo modo percutere; tertia,bonis spoliare: siue haec per se, situ operatios, siue direiste, siue indir
220쪽
A P. XIII. DIS Ρ. LXVIII. aeto indirecte quisl faciat Actiones accessoriae mi sex. Prima, praedicta Committere ; secunda, exequi; tertia, procurare; quarta,in eis dare auxilium; quinta,dare consilium; sexta,dare fauo
Circa hanc censuram illud notandum occurrit in ea non excommunicari praedictas a tiones eXeris
Centes in persenas prohibitas, nisi quando praedic
tiorii occasione id faciunt: causas etiam , & negotia ex sis esse debere, quorum tractatio ad Curiam pertinet, ut non obstiire ostendunt verba illa, Ad Romanά - .per eorum causis,c, negotise recurrentes . Vnde percutiens venientem ad Romanam Curiam super aliqua causa a Curiae iurisdictione aliena,non exco-
sinentem per almad Sedem linia
O Nexcommunica ri percutientem eum
qui in suis causis per aliuad Sedem Apostolicam
recurrit, quan uis rationc talis recursus illum percutiat, sic probari potest:
Quando in censura contra percutientes lata non
vel per alios laciqnt,solum. explicatur de percutieri tibus per se, &qui per aliupercutit in excommunica. tionem non incidit ; ergo imili ratione quando censura loquitur de recurrentibus ad Sedem Apostoli. Cam, non declarans an de recurrentibus per se vel per alios loquatur, de re currentibus tantum per se intelligenda eriti sed hoc contingit in proposito casu; ergo percutiens recurretem per altu no e c5municatur. Huius sentetiς est Ugol. hic vers, . in excomunicarione. quate