Relectio de censuris Bullae Coenae, Sacrae Deiparae de Rosario dicata autore fr. Antonio de Sousa Vlyssiponensi, ex Praedicatorum familia, sacrae theologiae praesentato, eiusdemque in vniuersitate Sancti Dominici Vlyssiponensis primario professore

발행: 1615년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

C A P. VI.

modi verba. Infertur etiaimponetes tributa ex Prin

cipum concessione manere exconam Unicatos, C Umhoc in iure expi est Um non sitis, Pro resolutone supponendum est esse aliquas personas , quibus licet in terris sibi subiectis tributuimponere,ut su premi Principerividelicet,Imperator, Reges, Respublicae , quae superiorem non habent, Summi Pontifices, S Co-cilia generalia legitime Congregata. Ita Doctores

censibus Salicet. in l. Vini- satia. C. noua vectig. inst. non poc Sylvest . verb. Gasella. 3.num. 2. Salon de

Supponendum etiam η est posse silpremos Principes , interueniente iusta causa, facultatem impone-di tributum alicui coacς. DIS P. XL. IAIdere. Quae etiam consue ludine ab antiquo, cuiuSinitium hominum memoriam superat, acquiritur, ut inter alios tradunt Sylu

His positis, sit conclusio: Per hanc clausulam CX.

qui tributa imponunt, ad id potestatem non habeni. tes: habentes autem ad impositionem tributi legitimam potestatem , ex quacumque iusta causa eis co- petat,eXcommunicatione huius canonis no incurui. Hanc coclusionem tenCt. Grafflib. 4.decis . Cap. Isis num. 66 . & sequentibus. Sua de cens disp. 2I. sect-2.numer. 36. Sayr. lib. 3.de Cenceap.9. a num. 13.Vs,

ad fine capit. Et probatur; Summus Pontifex non in tendit per hanc clausulam auferre potestatem imponendi tributa ab ijs, qui iure illam possident,sed Q- tum ne potestatem non hiabent

152쪽

. C A P. VI.

habentes eam usurpent, populumque nouis gabel lis opprimant; ergo omnes habentes legitimam potestatem ab hac censura CXi

muntur, quae COS Compre

hendit, quibus imponendi' tributa facultas no copetit. Ad rationem dubitandi dicendum est hanc clausu lam ampliorem esse anti. qua, ut seqtienti disput. fiet manifestum: deinde verba illa , Praeterquam ω casibus. oc. non ita esse intelligenda, quasi ea omnia reprΟ-bet,quq in iure expressano sunt; sufficit enim, ut aliquid iure censeantur concessum , quod in eo , Vel formaliter, vel virtualiter

contineatur.

DIS P. XLI.

Vtrum habentes pote-Ratem ad imponendutributum, si ahqreo , ponant inlinum, Muc

censuram incurrant.

DIS P. XLI. IN impositione tributi

cx multis Ca hi sis potest prouenire iniustitia; videlicet ex parte cauiae essicie .l tis, materialis, formalis, &l finalis. Ex em ciente tunci contingit iniustitia, cuml tributu a non habente potestatem imponitur. De qua iniustitia egimus dis.

Put . praecedenti. Ex ma. teriali, cum tributum im

indebitam, ut sunt illa,quq

non negotiationis Causa, sed ob necessariam susten rationem emuntur . Ex formali, quando non scr- Uathu' ratio distributivae

iustitiae , ut si plus soluat,

qui minus erat solii tu rus;

vel si soluant priuilegiati,

S exempti, vel etiam si non seruetur proportio inter causam, ab quam tributu imponitur, oc ipsum tributum, sicut si plus exigatur , quam postulet laecessitas. Ex finali, si tribuatum pro bono publico no

Hoc posito, Tabien.

verb. Pedagium. numer. . docet

153쪽

nicatos imponentes iniusta tributa, siue iniustitia proueniat ex causa essi . cienti , siue finali, siue ma teriali,formalis vero causae non meminit . Eandem sententiam sequitur Grafflib. 4. decis. cap. I 8. num. 66. 67. 6 8. addens tamen causam formalem. Nauari

in Manu. cap. 27. numer.

6I. g. Tertia. asserit non excommunicari in hac clausula, nisi eos, qui ad imponendum , tributum potestatem non habent.

Vnde si iniustitia cotingat

ex parte alterius causae, quam efficientis, Bullae excommunicatio non incurritur. In eadem senten tia est Tolet. in Summlib. I. cap. 2I. & Sayr. lib.3. de cens cap. 9. numer. S. 6.& . Ratio huius sentenatiae est,quia per hanc clau- sulam non prohibentur iniusta tributa, sed noua.

explanat A Bullae Coenae

numer. 39. dicit tunc imponentes, aut exigentesa

municari , quando tale tributum nec a saecularibus exigere licet. Vndδvidetur insinuare non siis. ficere iniustitiam ex parto causae formalis, ut excom municatio huius capitis incurratur . Idem sentit . Suares de cens. disp. 2I.

tio est, quia hoc non est imponere tributum in casu sibi non permisso, sed modo sibi non permisso. Qua propter, si rex in casu , in quo licitum est tributum imponere, illud Clericis

imponat, non excommuis

nicabitur ex vi huius clausillae, quanuis per aliam excommunicationem incurrat,eo quod facit contra libertatem Ecclesiasticam. Item si aliquibus tributum imponat, non vero alijs in quibus eadem ratio reperiatur, comittit quidem peccatum acceptionis personarum,non tamen per hae clausulam excommuni iscabitur; quia si tale tributum respiciat tantum per senas,no imponitur a Re-

154쪽

cessirium est ad incurrendam centuram huius canonis in si vero respiciat terri. torium ipsum, non delin. quκ imponendo tributum in casu sibi non permis . Pro resolutione sit pri-Α .ma conclusio; Probabilist. Cocis non est sententia, quae asserit non incurri hanc ex- Communicationem , nisi iniustitia ex defectu causae efficientis proueniat. Probatur; In hac clausula non

zantum excommunicat Summ. Pontis eos,qui im-Ponunt tributum, ad illud imponendum legitimam potestatem non h/bentes, sed etiam, qui illud imponunt in casibus sibi non permissis: cum ergo dentur multi casus in quibus non licet tributum imponere , non verificarentur . verba huius censurae, si solum intelligerentur den6 habentibus potestatem. Deinde , quia mens Sumi

Pontis potius videtur rese-picere excessiis habentiu potestatem,quam non ha-bentium; eo quod non ha bentes, si velint tributum

DIS P. XLI.

imponere, facile a se perio ribus, cum illos habeant, cohiberi possunt: habstes autem potestatem, quia superiorem non agnoscut, honest a quo. cohibea tur, facileque in imponendis tributis possunt exc dere. p.

Secunda conclusio; Qui Gela

imponunt tributum iniu stum ex parte causae finalis, aut materialis per hanc clausulam excommunicatur. Probatur; In hac Clausula excomunicantur imis ponentes tributu in casibus sibi no permissis,atqui non solum est Casus non permissus quando deest potestas, sed etiam quando materia, supra quam tributum imponitur, est

indebita, re quando deest

finis, ut est manifestum;e go eX quacumque istarum causarum tributu sit iniu stum , excommunicatio

incurritur. l

Tertia conclusio ; Non 3. acti

incurritur excomunicatis Ast. huius canonis, quando in

tingit

malis.

155쪽

C A P. VI. DIS P. XLI.

malis. Hanc conclusione 'probat prima ratio pro vltima selitentia adductit, cum hoc non sit imponeretributum in castu non per misso, sed modo non permissis . Et hinc est quod

imponetes tributum Clericis , quando licitum est illud laicis imponere, non excommunicatur ex vi huius clausulae , ut docent Caietan. Nauar. vivat d.

Suar. 5 alij: quidquid sit in alijs clausulis, ut infra patebit. Quς diximus,intelligenda sinit non modo quando tributum est reale, sed etiaquando est personalemam verba illa,ssimus seu,nihil aliud significant, quam,in

suo regno , vel in.icla prouincia, seu in ea parte, ubi rurisdictionem habenti novero respiciunt solam ter- fiam, Quasi in terra, 'el in terret tructibus tantum imponendum sit tributum.

Dicet aliquis: Quando imitium est solum personale, si imponaturClericis, limponitur supra indebita lmat Iliam, ac proinde im

ponens hac censura ligabiatur; sunt enim Clerici ma-.teria indebita. Respondeatur tamen tributum persea

nate, cum imponatur ratione subiectionis,imponi posse omnibus subiectis , quales etiam sunt Clerici, ut infra dicemus , quan uis sint exempti: subhciuntun enim quoad bona tem p - .ralia, & etiam in aliquibus quoad gubernationem politicam, estque Rex Cleri-Coru Rex. De qua re Viati de potestate Ecclesiastica, Relect I. sedi. . praestitim . , num. 4. Vnde dicendum

est non manere excommu

nicatos per hac clausulam sic imponentes tributum, eo quod exceditur modus,

non potestas. x

Ex dictis patet quid sie

dicendum ad rationem in

contrarium. I

t Quaeret aliquis, Utrum 'Tyrannus 'imponens tria butum contra prohibitionem huius canonis, seu in casibus non permisiis inhs terris , quas tyrannic

occupat, excommunicetur. Ratio dubitandi est,

λ quia

156쪽

CAP. VI.

quia non imponit illud in terris suis . Respondetur

tamen a firmative nam. verba illa, In terris suis, non intelliguntur solum de hahentibus veram, & legitimam potestatem , sed etiade illis, qui cum supremam

Potestatem exerceant, vel dominatiuam etiam non

. supremam,tributum impo inunt, ut colligit Dolin. hic β. 3. vers esuinto . ex l. Pupillus. g. fi n.ff. de verb. signi. Siquissmos suos. is delag. .

xo. Quod diximus de impo

nentibus tributum, intelligendum est similiter de illud exigentibus, ut habetur in ipK Bulla ex illis verbis . Prohibita exigunt. Vbi notandu m est par ticulam, Prohibita , non intelligi de

tributis quocumque mo-

dq prohibitis, sed de illis es quis petr hanc clausulam

prohibentur, iuxta ea quae' dicta sunt, ut notat Suares

num. 43. Excommunicantur ergo per hanc particulam omnes ministri,vel famuli exigentes huiusmodi tributa,conductores, hqredes imponentis,qui ea eXigi mandant, ut docent C

tributa sponte soluantur,

non incurrunt hanc eXCo-

municationem,qui illa exigunt,Vt, praetercitatos Doctores, tenet Vluald.num. 38. At non dicitur sponte soluere, qui tributa, videbita, luit, tun Cenim non

sponte, sed coacte soluere censetur. De qua re inferius disputabitur. De alijs vero ad tributum spectantibus egimus in E. 2.qu e,Vita comite,

157쪽

I Z CAP. VII.

Defa yicantibus literas Apostolicas.

Tem excommunicamus, & anathemati- -Zamus omnes fatuarios literarum Aposto

hearum etiam in sorma Breuis,ac Supplicationum,gratiam, vel iustitiam concernentiu m, per Romanum Pontificem,vel S. R. E. Viceca cellarios,seu gerentes vices eorum,aut de manda

to eiusdem Romani Pontificis signatarum, nec non fals5 fabricantes literas Apostolicas etiam iasorma Breuis, dc etiam falsis signantes Supplic tiones huiusmodi sub nomine Romani Pontin- .cis, seu Vicecancellari , aut gerentium vices pra

dictorum.

tationes circa textum.

Ateria huius Cesurae, ut notat Caietan. in

sacrilegium, quo OD'fenditur Sedes Apostolica: in falsificatione suarumli

terarum . Actiones in ea . prohibitae sunt quatuor. Prima, falsificare literas Apostolicas, etiam in fomma Breuis. Secunda, falsi- .ficare supplicatio hes gra-

158쪽

148 C A P.

tiam,vel iustitiam concer.

nentes per Romanu Pon. tisic.aut Vicecancellarios, aut eorum locum geretes,

aut de mandato lismani Pontificis signatas.Tertia, salso fabricantes literas Apostolicas, etiam in for- , ma Breuis. Quarta, falsὁsgnantes supplicationes huiusmodi suo nomine Romani Pontificis , seu

Vicecancella vi, aut praedictorum vices geretium. Haec censura antiqua est in iure,habetur in Cap. Ad salsariorum . de crim. falsi. Circa eius intelligen. iam videndi sunt Caiet ubi supra. Tolet. in Sum. lib. I .cap. Sayr. lib. 3. de cent. cap. IO.n.Α.Vsque ad 7 Literae Apostolicae, Ut notat Gras . lib. A. decis c. 38. num. 74. & 76.dicunatur Bullae plumbeo sigillo

fignatae, quae a Datario, idest, Ecclesae Notario tasgillo, & subscriptionibus solitis expediuntur.Breuia vero dictitur rescripta sub

nomiIe Pap* expedita, no tamen tam amplo stilo,

vII. sed breuibus characteribus descripta. Differunt haec

inter se, quia Breuia cera rubea signantur: literae v

ro plumbeo sigillo.

Supplicationes sunt petitiones in scriptis , quκ fiunt se periori; & iuxta subiectam materiam, quae fiunt Papae, Vicecancellario,vel eorum vices gerentibus. Huiusmodi supplicationes , si proprie accipiantur, fiunt ad instantia

partis, ut notat Innocent.

in c. Ex steris. de in integ. testit. & ibi Abb. Secundum tamen communem

inquedi usum tam qους fine

ad instantia partis, quam quae motu proprio Papae concedutur,dicuntur sit p-plicationes , continent gratiam, vel iustitia. Supplicationes gratiam con cernentes sunt illae, quibus petituraliquid gratiose sibi concedi, ut pote beneficiuEcclesiasticum,arg. Clem. Gratia. εἰ Clem. fin. de reseripi. Et dicuntur grauae Continere, quonia petitur

id quod ius noc5cedit,in enim gratia quodda quasi

prin

159쪽

ΑΡ. VII. DIS P. XLII.

priuilegium contra legem cocessum. Supplicationes

autena iustitiam concerne

tes sunt eae, quibus quis petit id, q1lodius Cocedit,shdalio modo , Ut pote ut d c tui sibi iudex, de vi causa

alicui comittatur, argu . to

to tit. de Offic. leg. dicuttir supplicationes, quoniasuperior iudicem ci dare non .senetur, ex quo habet iudicem . Dicuntur etiam de iustitia, quia vult ut tu.dex datus secudum iustitia causam definiat. Et quia usus loquendi praesertur significationi propriae termini,etiam in lege poenal

odiosa,vi docent Barthain leg. Non dubia n. C. d

Decretal. & in C. Per suas.

de probationib. Tolet. ubi sit p. essicitur, ut stipplicationes hoc loco iuxta' hanc comunem acceptio nem sumantur. Huiusmodi supplicationes diculures naturae, cum Sumus Pot. aut Vicecancellarius sub- . scribunt, Fiat; ut ex Nauar.

Ex contextu huius Bullae sequitiir non CXCommunieari per illuna falii fiacautes literas Legatorum, nec Suminorum Poenitentiariorum Papae, nec Nuntiorum, nec Archiepiscoporum, Vel quorumcumlinferiorum Praelatorum,

sed Summi Pontificis etia

non consecrati, Vt notav

Vgolin. hic β. 2. veti. Po emb. Hoc tamen ita relligen- . dum est de literis Potificis, ut Pontifex est, non Verode illis, quas ut particularis persona mittit. Ita Vgolin. I. 3. vers

. . .

DIS P. XLII.

salsificantes literaspobolicas hoc loco em

in Sum.tit. de crina. fals

literis. de fide instrua

Sylvest . verb. Excommu. . numeri 2. g. Corrigentes. ω

160쪽

CAP. VII.

Caietan. ver b. Excomm .c. 26 docet mutantes etiam

literam unam in literis Apostolicis manere eXcO- municatos. Quorum sententia sic probatur: Olim in priuilegiis Summo Poenitentiario concessis erat,

quod posthi absoluere ab

excommunicatione, quae incurritur propter mutationem literae , vel puncti inliteris Apostolicis, sensa

non natisato; ergo quaezuque mutatio in literis Apostolicis sufficiens est ad incurrendam censuram huius canonis. Et confirmatur, quoniam mutans literam unam est vere falsarius. Cotrariam sententiam de sendunt Ricard. in A. dist. I 1.arti c. I 2. quae s A. S.

Graff. lib. . decis cap. I 8. num. 78. Vivat in Candet. in explanat. Bullae Coenae numer. S . &F4. Tolet. in Summ. lib. I. cap. 22. Ugol..hico g. 3 vers. SecunH. Suar. iacens disp. 21. secti a .nu..

DIS P. XLII.

46.5 47. &Sayr. lib.3. decens cap. ΙΟ. num. II. Qtii omnes dicunt no omnem mutationem in literis Apostolicis esse peccatum mortale, sed illam tantum,

qua sensus, & substantia

mutatur ; variant tamen infundamento, nam Tolet.& Safr . ideo sententiam istam amplectuntur, quia in intiquis Bullis apponebantur haec verba, Excommunicamus eos , . qui mutant

punctum, aut literam orc. q uvmodo non appor ntur iaAth, licet hoci fundamen tum non negent, alio da-Cuntur, videlicet mutationem literae,vel puncti rem esse parui momenti, necesse materiam peccati mortalis,ac proinde ex tali mutatione non incurri censura, quae sine peccato mo tali non incurrituri

pro resolutione aduer' Riendum est,faiuificare literas Apostolicas multis modis possie contingere , Ut habetur cap.Licet de Crim. falsi , & si attendamus ad ipsam. scripturam, triplici

tet fieri posse: petradisio

SEARCH

MENU NAVIGATION