장음표시 사용
11쪽
et stetit: tali conditione, ut decet tero neutri neutros solicitare vel recipere praesumant, nisi secundum quod beatus Benedictus monachos noti monasterii praecepit recipiendos. Postquam haec fecerit, remittimus ipsum dilectioni velit , ut Molis mens Ecclesiae illum in Abbatem restituatis ita tamen, ut si deinceps eandem Ecclesiam solita leuitate deseruerit, nul- tui ei subistituatur vivente praefato Gaufrido Abbate, absque nostro de vestro eiusdemque Gaustidi assensu: quae omnia Apostolica authoritaterata esse praecipimus. De capella autem pr dicti Abbatis Roberti, de de caeteris rebus quas a Molismensi Ecclesia recedens secum tulit, & cum eis Cabilonens Episcopo atque nouo monasterio se reddidit, id statuimus, ve omnia sta tribus noui monasteril salua permaneant: praeter breuiariu quod-'dam, quod usque ad festiuitate sancti soannis Baptistae retinebunt, ut traim scribant assenlii Molis mensium. Huic autem definitioni inteisuerunt Episcopi Horigaldus Eduensis, Gualteriis Cabilonensis, Bel trandus Matisco
ne sis, Pontius Belicensis: de Abbates Petrusa renordiensis, Iarento Diuionensis, Gogeranus Athanacensis, Petrus quoque Camerarius Domni Pa-pt: multique alij viri honesti, ec boni testimo iiij. Haec omnia Abbas ille laudauit de fecit, abibluendo Clitercienses ab obedientia, quam ei in illo, vel in Molis mensi loco promiserant: de Domnus Gualterus Cabilonensis Episcopus A bbatem a cu ra illius Ecclesiet libera di ni sit: sicque reuersus est, de quidam monachi cum eo, qui eremum non diligebant. Hac ergo ratione Apostolicaque dispensatione, istae dux Abbati in pace & libertate summa remanserunt. Rediens vero Abbas, secum pro scuto densionis has litetas
Epistuti Episcopi Calilonensis ad Lingonen , pro Ante Roberto Dilectissmo Fratri & Comiscopo Roberto Lingones Episcopo, Ga
ter Cabilonensis Eccleuae seruus salutem. Notum sit vobis, fratrem Robertum, cui Abbatiam illam in nostro Episcopatu stam, quae nouum Monasterium dicitur, commiseramus, a professione quam Cabilonensi Ecclesic secit,& ab obedientia quam nobis promist,secundum D. Archi piscopi Hugonis definitionem, a nobis esse absolutum. Ipseaute monachos
illos, qui in praefato nouo monasterio remanere decreuerunt, ab obedientia quam sibi promiserant, & professione absoluit, de liberos dimisit: illu-que amodo suscipere,& honorifice tractare ne vereamini. Valete Caput IX.
De Elictione Ageriti primi Abbatis Cisteres si Milesiae Uiduata igitur suo pastore Cisterciensis Ecclesia conuenit, ac regulari electione quendam fratrem,Albericum nomine, in Abbatem sibi promouit, virum scilicet literatum, in diuinis de humanis satis gnarum, amaxo'm Regulet & statrum, quique Priotis ossicium & in Molis mensi,& in illa diutius gerebat Ecclesia: multumque diu nitendo laborauerat , ut ad illum de Molismo transmigrarent fratres locum, di pro hoc negotio minin Qpprobria, carcerem, oc verbera expertus fuerat. Caput T. De Privile o Romano.
PRAE Arvs Albericus cura pastorali, licet multum renitens, suscepta: gitare cccpit,veluti vir ni bilis prudentiet, quae Hulationum proceb
12쪽
. lae domum sibi creditam aliquando concutientes visare possent pr taues in futurum, cum consilio fratrum transmisit monachos duos Ioannem deliboldum Romam: Dominum Papam Paschalem per eos exoras, ut Ecclesia sua sub apostolicae protectionis alis quieta&tuta ab omnis Ecclesiasti catum S culariumue prcssura personarum perpetuo sederet. Qui natrer
praedictis uetonis Archiepiscopi, Ioannisque di Benedicti Ecclesii ima nae Cardinalium Gallerique Cabilonentis Episcopi literis sigillatis oeu
Romam propere ierunt & redierunt, antequa ipse Papa Paschalis in ca ,: positus Imperatoris peccaret: reportantes eiusdem Apostolicum pri
vilegium, iuxta votum Abbatis sociorumque eius per omnia exaratum. Has
Epistolas, priuilegium etiam Romanum, congruum duximus in hoc opusculo relinquere, ut posteri nostri intelligant, quam magno consilio ocauthoritate eorum Ecclesia sit fundata. .
i lati Iouisnis Te, elai Cardimilium Domino Patri Paschali, undique laude eximia praedicando Ioannes de
Benedictus seipsos per omnia. Quia vestri moderaminis est, omnibus accesijs prouidere, ae iustis poscentium votis manum porrigere, vestraeque iustiti adiumento religio Christiana fulta debet incrementa sumere: vestram Samstitatem obnixius deprecat nur, quatenus harum literarum baiulis nostro consilio a quibusda Religiosis fratribus paternitati vestrae missis aures pietatis vestraeilectere dignemini. Petunt enim, ut piaeceptum quod de quiete,& sui religionis stabilitate, a praedecessiste vestro Domino nostro beate memori et Papa urbano acceperunt, α quod secundum eiusdem precepti tenorem Archiepiscopus Lugdunensis tunc Legatus, &alii Coepiscopi de Abbates, inter eos de Molii mensium Abbatiam, a qua religionis causa discesserunt, definietur, vestrae authoritatis priuilegio in perpetuum maneat incouulsum. Ipsi enim vidimus, eorumque verae religioni testimonium perhibemus. Caput Tir
Epistoti Hugonis A ibi episcopi Lugduirensis ad Pasialem papam J tuerendissimo Patriae Domino suo Paschali Papae, Hugo Lugduntasis rccles seruus per omnia seipsum. Fratres isti praesentium geruli ad paternitatis vestrae celsitudinem tendentes, per nos transitum fecerunt. Et uia ins a prouinciam nostram, videlicet in Episcopatu Cabilonensi man-onem habent, humilitatis nostiae literis apud celsitudinem vestram se comendati petierunt. Sciatis autem eos esse de quodam loco,qui nouu mo nasterium vocatur: ad quem de Molismes Ecclesia cum Abbate suo exeutes, propter arctiorem & secretiorem vitam secundum Regulam beati Be- , ' nam nedicti, quam proposuerut tenedam, habitadum tenueriit, depositis quorundam monasteriorum consuetudinibus, imbecillitatem suam ad tantum
podiis sustinendum imparem pridicati 1 Vnde Molismesis Ecclesiic fi res, de quidam alij adiacetesino ubi eos infestare& inquietare no destia aut, stimates se vilio tes & despectiores haberi apud s culum,as isti quasi
sigillares & noui monachi habitare inter eos videatur. Qiaapropter des deratissimam nobis paternitate vestram humiliter de cum fiducia deprecamur, ut fiaties istos totam spe suam in vobis post Deumponetes,&idcirco
'd Apostolatus vestri authoritatem cofugietes,benignὸ pro more vestrorD
13쪽
spiciatis, & eos Ee locum ipsoru ab hac inustatione & inquietuet ne libera doluilioritatis vestis priuil gio muniatis: utpote pauperes Christi, nutatam contra ςmulos suos diuitiis vel potentia defensionem parantes: sed in sola Dei & vestra clementia spem habentes.
Di isti Episcopi Cabilonensis.' Enetabili patri Papq Pascliali, Vualterus Cabilonensis Episcopus, s
lutem, o: debitam subiectionem. Sicut sanctitas vestra, ut fideles in vera religione proficiant,ardenter desiderat: sic eisdem vestrς protectionis umbram, vestrae consolationis fomentum deesse non expedit. Suppliciter ergo petimus, quatenus quod factum est de fratribus illis, qui arctioris vitet desiderio a Molis mensi Ecclesia sanctorum virorum consilio recesserunt, quos in nostro Episcopatu diuina pietas collocauit,ὶ quibus transmissi prcsentium literarum baiuli vobis pr sentes adsunt, secundum praedecessoris vestri praeceptum,& Lugdunensis Archiepiscopi Apostolicae Sed is tuc Legati, ac Coepiscoporum& Abbatum desinitionem descriptum, cui rei nos
praesentes, de eius aut bores cum alijs extitimus, vos approbare,& ut locus ille Abbatia libera in perpetuum permaneat, salua tame person nostrς successorumque nostrorum canonica reueretia, authoritatis vestrae priuilegio corroborare dignemini. Sed N Abbas quem in eodem loco ordinauimus, di c teri fratres, totis viribus hanc confirmationem in suae quietis tutelam a vestia flagitant pietate. Caput X l v.
P Aschalis episcopus Seruus ieruorum Dei, venerabili Alberi,
monasterii Abbati, quod in Cabilonensi Parochia situm est, & evis Successotibus regulariter substituendi, in perpetuum. Desiderium quod ad religiosum propositum & animarum salutem pertinere mostratur, autho re Deo, sine aliqua est dilatione complendum. Verumtamen nos, o filii in Domino dilectissimi, citra dissicultatem omnem vestrarum precum retitionem admittimus: quia religioni vestret paterno cogratulamur assc ctu. Locum igitur illum, quem inhabitandum pro quiete monastica elegistis, ab omnium mortalium molestiis tutum ac liberum fore sanximus:& Abbatiam illic perpetuo haberi, ac sub Apostolicet sedis tutela specialiter pro
tegi i salua Cabilonensis Ecclesiae canonica reuerentia, roboramus. praescimtis itaque decreti pagina interdicimus, ne cuiquam omnino prorsus liceat statum vestiae conuersationis mutare: neque vestri quod Nouum dicitur, Coenobii monachos sine regulari commendatione suscipere: neque coni regationem vestram astutiis quibustibet aut violenti js perturbare. Eamiane controuers decisionem quam inter vos& Molismensis Claustri mo-
na hos, frater noster Lugdunensis Episcopus tunc Apostolicae scilis vicarius cum prouinci Episcopis, alijsque religiosis viris, ex praecepto pr decessbris nostri Apostolicae memoriae Urbani secundi perpetrauit: nos tanquam rationabilem ac laudabile confirmamus Vos igitur filii in Christo dilectissi mi ac desideratissimi, meminisse debetis: quia pars vestri seculares latiti dines, pars ipsas etiam monasteri j laxioris minus austeras angustias reli quistis. Vt ergo luc semper gratia digniores censeamini, Dei semier tuniorem & amorem in vestris cordibus habere satagite : ut quanto a secularibus tumultibus du dclici js liberiores estis: tanto amplius plac Deo
14쪽
.totis mentis& animet viribus anheletis. Sane siquis in posteritin Archiepi scopus aut Episcopus, Imperator aut Dux, Comes aut vicecomes, Iudex aut Eccles astica quaelibet saecularisve persona, hanc nostret Constitationis paginam sciens, contra eam venire tentaverit, secundὀque commonita, si non setisfactione congrua emendauerit: potestatis honorisque supini nitate careat, reaque se diuino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoΩcat: & a sacratissimo corpore ac sanguine Dei & Domini nostri Iesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subiaceat. Cunctio
autem eidem loco iusta seruatibus si pax Domini nostri Iesu Christi: quatenus & hic fructum bonae actionis percipiant, de apud districtum Iudicem
praemia aeternet pacis inueniant. Caput π v.
Instituta a sonachorum Cisteretensium de Molismo etenientium. DEEine Abbas ille & uatres eius non immemores sponsionis su RG
gulam beati Benedicti in illo loco ordinare, & unanimiter statuerunt tenere . relicientes a se quidquid Regulet restagabatur, hoccos videlicet M pelliceas ac staminia, caputia quoque & femoralia, pectina & coopertoria, stamina lectorum, ac diuersa ciborum in refectorio sercula: sagimenque, α c tera omnia, quae puritati Regulς aduersabantur. Sicque rectitudinem Re mi supra cunctu vitae suae riorem ducentes, tam in Ecclesiasticis qui in c teris obseruationibus Regulet vestigiis sunt adaequati, seu conformati. Exuti ergo veterem hominem, nouum te induisse gaudebant. Et quia nee in Regula, nec in vita sancti Benedicti, eundem Doctorem legebant possedisse Ecclesias vel Altaria, seu Oblationes aut sepulturas, vel decimas aliorum hominum, seu furnos aut molendina,aut villas vel rusticos: nec etiam foeminas monasterium eius intrasse, nec mortuos ibide, excepta sorore sua,
sepelisse: ideo haec omnia abdicarunt, dicentes,ubi Beatus Pater Benedictus docet, ut monachus a s cularibus actibus se faciat alienum, ibi liquido testa tur, haec non debere versari in actibus vel cordibus monachorum: qui nominis sui elimologiam haec fugiendosectari debent. Decimas quoque ale tanta Sanctis Patribus, qui organa erant spiritus sancti, quorumque stat o transgredi sacrilegium est comittere, in quatuor partes distributas. una scilicet Episcopo, alteram presbytero, tertiam hospitibus ad illam Ecclesia venientibus, seu viduis &orphanis, sue pauperibus aliude victum non habentibus, quartam restaurationi Ecclesiae. Et quia in hoc compoto perfodnam monachi, qui terras postidet suas, unde per se&per sua pecora laboarado vivat, non reperiebant: idcirco hoc veluti aliora ius injustesbivsu pare detrectabant. Ecce huius saeculi diuitijs spretis coeperunt noui milites Christi cum paupere Christo pauperes inter se cogitare, quo ingenio, quo ve artificio, seu quo exercitio in hac vita se, hospitesque diuites & pauperes superuenietes: quos ut Christum suscipere pr cipit Regula, susteraret Tuncque definierui, se conuersos laicos barbatos licentia Episcopi sui sus-
cepturos: eosque in vita sua & in morte, excepto monachatu, ut semeti fas tractaturos: Sc homines etiam mercenarios, quia sine adminiculo istorum no intelligebat se plenarie die siue nocte pr cepta Regult posse se
uare: suscepturos quoque terras ab habitatione hominum remotas, de vineas, & prata, &siluas aquasque ad facieda molendi ad proprios latum usui, de ad Pitcationem: de equos pecoraque diuersa necesutati hominum
15쪽
Gordium Caenobii Cistentiensis. salacriter intrarent: ac bene contra propria vitia & incitamenta malignoruspirituum, sortiterque decertando, cursum suum consummarent. Quorum exemplo senes de iuuenes, diuersitque aetatis homines, in diuersis mundi partibus animati, videntes scilicet in istis possibile fore, quod antea imposs-bile in custodienda regula formidabant. illuc concurrere superbatalla iugo Christi suavi subdere, dura&aspera regulae pret cepta ardenter amare, ccle-sam illam mirabiliter laetificare&corroborarec perunt.
De Anati'. AB hinc Abbatias in diuersis Episcopalibus ordinauerunt: qu ta larga potentiq. benedictione Domini in dies crescebant ut infra octo annos inter illos qui de Cisterciensi coenobio specialiter fuerant egressi & c teros qui ex eisdem fuerant exorti, duodecim Coenobia constructa fuerint
IFORMA Professionis Monachorum, qui Molismo Cistertium menerant. IL LAM Professionem, quam feci in praesentia vestra in Molismensi monasterio, eandem professionem & stabilitatem confirmo coram Deo de sanctis cius in manu vestra, me seruaturum in hoc loco, qui vocatur Nouum-monasterium, sub obedientia vestra, de successorum vestrorum, vobis regulariter flabstituendorum.
CHARTA CHARITATIS AB EODEM S. STEPHANO,
Eius FRATRI Bus, ET ALIIS ABBATI Bus CONSENTIENTIBVs, EDITA.
PRAEFATIO ANTIQUI, SED INCERTI AVTHORIS
v A unius veri Regis, & Domini, & Magistri, nos omnes seruos
licet inutiles, cognoscimus: idcirco Abbatibus,& confiatribus nostris Monachis,quos per diuersa loca Dei pietas per nos miserrimos homines subregulari disciplina ordinauerit, nulla terrenς commoditatis, seu rerum temporalium exactionem imponimus. Prodesse enim illis, omnibusque sanistae Ecclesiae filijs cupientes, nihil quod eos gravet, nihil quod eorum substantiam minuat, erga eos agere disponimus: ne dum nos abundantes de eorum paupertate esse cupimus, auaritiae malum, quod secundum Apostolum idolorum seruitus comprobatur, euitare non possi inas. Curam tamen animarum illorum gratia charitatis retinere volumus: ut siquando a sanct proposto, dc obseruantia sanctae Regulae, quod absit, declinare tentaverint, per nostram solicitudinem ad rectitudinem vitae redibre possint. Nunc vero volumus, illisque praecipimus, ut Regula beati Benedicti per omnia observent, sicuti in Nouo monasteriis obteruatur. Non l. 't. Malium inducant sensum in lectionem sanctae Regula , sed sicut antecessore
16쪽
atostri sancti patres, monachi scilicet Noui monasterii intellexerunt M teunuerunt, & nos hodie intelligimus & tenemus: ita& isti intelligant & te-i ri, Et quia omnes monachos ipsoru ad nos venientes in claustro nostro recipimus,&ipsi similiter nostros in claustris suis, ideo oportunum nobis videtur, & hoc etiam volumus, ut mores & cantum & omnes libros ad horas diurnas & noctilinas, &ad Missis necessarios, secundum formam morum & librorum Noui-monasteri j possideant: quatenus in actibus nostris nulla sit discordia, sed una charitate, una regula, limitibusque vivamus in 3. y cui ribus. Nec aliqua Ecclesia vel persona ordinis nostri aduersus comunia ip-A' D'o sius ordinis instituta priuilegium a quolibet postulare audeat, vel obtentud stat quomodolibet retinere. Cum vero Abbas Noui- monasteri j ad aliquod ho- rum coenobiorum vistandi gratia venerit, illius loci Abbas,ut Ecclesia No- oo ui monasterii suae Ecclesς esse matrem recognoscat, cedat ei in omnibus i H i' eis monasterij, & ipse Abbas adueniens locum illius Abbatis, quadiu ibi m NU ' . excepto, quod non in hospitio, sed in refectorio cum fratribus, propter disciplinam seruandam, comedet, nisi Abbas illius loci defue rit. Similiter & omnes Abbates superuenientes nostri ordinis faciat. Quodis: si plures superuenerint,& Abbas loci de fuerit, prior illoruin hospitio comedat. Et noc excipitur, quod Abbas loci illius, etiam in praesentia maioris c. dici te Abbatis nouitios suos post regularem probationem benedicet. Abbas qu Noui- monasterij caveat, ne quidqua praesumat tractare, aut ordinare, insuati. - aut contingere, de rebus illius loci ad quem venerit, contra Abbatis vel fiatrum voluntatem. Si autem praecepta Regult vel nostri ordinis intellexerit ρ in eodem loco praeuaricati, cum consilio praesentis Abbatis charitatiue stu-M . fratres corrigere. Si vero Abbas loci illius non adfuerit, nihilominus s. ras, quod sinistrum inuenerit, corrigat. semel per annum visitet Abbas maiorisAM luim Ecclesiet, vel per se, vel per aliquem de Coabbatibus suis, omnia Coenobia sundauerit: & si fratres amplius visitauerit, inde magis gaudeant. s. GJ reia Domum autem Cisterciensem smul per seipsos visitent quatuor primi A 'μ- 86' bates, de Firmitate, de Pontiniaco, de Claraualle, de Mori mundo, die qua V, constituerint, praeter annuum Capitulum, nisi sorte aliquem eo- λημ' - rum grauis aegritudo detineat. Cum autem aliquis nostri ordinis Abbas ad '' Nola imonasterium venerit, reuerentia congrua Abbati ei exhibeaturi
stallum Abbatis illius teneat, in hospitio comedat, si tunc Abbas defuerit. Si veto presens fuerit, nil horum agat, sed in resectorio comedat. Prior alitem loci negotia coenobi j disponat. Inter abbatias illas que se non genuerunt alterutras, ista erit lex. Omnis Abbas in omnibus locis sui monasterii
coabbati suo cedat aduenienti, ut adimpleatur illud, Honore inuice praeiremeter si duo aut eo amplius conuenerint, qui prior erit de aduenientibus Io cum superiorem tenebit. Omnes tamen praeter Abbatem pr sentis loci in refectorio comedent, ut supra diximus. Alio autem ubicumque con uenerint, secundum tempus abbatiarum ordinem suum tenebunt; ut cuius
Ecclesia fuerit antiquior, ille sit prior. Vbicunque ver0 consederint, ii
ii. Abbatia milient sibi mutuo. Cum vero aliqua Ecclesiam nostrarum Dei gratia adeo creuerit, ut aliud Coenobiu construere possit: illa definitione, quam nos in eat is ter confratres nostros tenemus, &ipsi intra se teneat, excepto quod annuu Capitulum inter se non habebul: sed omnes Abbates de nostro Ordine si
generale Capitulum Cisterciense, omni postposita occasone
17쪽
conuenient, illis exceptis, quos corporis infirmitas retinuerit: qui tame id neum nuntium delegare debebunt, per quem necessitas remorationis eorumpitulo valeat nuntiari Et illis item exceptis, qui in remotioribus partibus habitantes, eo termino venerint, qui eis laerit in Capitulo constitutus. Quod si quis quacumque alia occasione quandoque remanere a nostrogonetali Capitulo prcsumpserit, sequetis anni Capitulo pro culpa veni m. petat, nec sine graui animaduersione pertranseat. In quo Capitulo de silute animarum suarum tractent: in obseruatione sanctae Regulae vel Ordinis, si cuid est emendadum vel augendum, ordincnt c bonum pacis & charitatis inter se reformet. Si quis vero Abbas minus in Repula studiosus, vel saecularibus rebus nimis intentus, vel in aliquibus vitiosus repertus fuerit: ibi charitatiue clam ctur, clamatus veniam petat, poenitetiam pro culpa sibi indictam adimpleat. Hanc vero clamationem no nisi Abbates faciat. Si so te aliqua controuersia inter quoslibet Abbates emerserit, vel de aliquo illorum tam grauis culpa propalata fuerit, ut suspensionem aut etiam depositionem mereatur: quidquid inde aCapitulo ruerit definitum, sine tetractatione obseruetur. Si verὀpro diuersitate sentetiarum in discordiam causa deuenerit: illud inde irrefragabiliter teneatur, quod Abbas Cisterclesiis,& hi qui sanioris consilij, dc magis idonei apparuerint,iudicabunt: hoc o, seruato, Ut nemo eorum, ad quos specialiter causa respexerit, definitioni debeat interesse. Quod si aliqua causa Ecclesia pauperiem intolerabilem incurrerit: Abbas illius coenobii coram omni Capitulo hanc causam intimare studeat. Tunc singuli Abbates maximo charitatis igne successi, illius Ecclesiae penuriam rebus sibi a Deo collatis, prout habuerit, sustelare festinent. si qua domus ordinis nostri Abbate proprio fuerit destituta, maior Abbas de cuius domo domus illa exivit, omnem curam habeat ordinationis eius, donec in ea Abbas alius eligatur . praefixa die electionis, etiam ex Abbatibus, si quos domus illa senuit, advocetur, & consilio & volutate patris A bbatis Abbates de monactu domus illius Abbatem eligat. Domui autem Cis terciensi, quia mater est omnium nostrum, dum proprio Abbate caruerit, quatuor primi Abbates, scilicet de Firmitate, de Pontiniaco, de Claraualle, α de Mori mundo, prouideant:&super eos sit cura domus illius, donec inea Abbas electus fuerit & statutus. Ad electionem autem Cisteresensis Abbatis praefixa & nominata die, ad minus per quindecim dies conuocetur ex Abbatibus, quorum domus de Cistercio exierunt :&ex aliis, quos pr dicti Abbates & fratres Cistercienses idoneos nouerit:& congregati in nomine Domini Abbates & monachi Cistercienses eligant Abbatem. Liceat autecuique matri Ecclesiae nostri ordinis, non solum de monachis filiarum saarii Ecclesiarum, sed de ipsis quoque Abbatibus earu, libere sibi si necesse fuerit, assumere Abbatem: personam vero de alio Ordine nulla de nostris Ecclesiis sibi eligat in Abbatem : scut nec nostraru aliquam liceat ali monasterijs, qui e non sunt de ordine nostro, dari. Siquis Abbas pro is utilitate seu pusillanimitate sua a patre suo Abbate domus illi' unde sua eximit, postm. lauerit, ut ab onere Abbatiae suae relaxeture caueat ille, ne facile ei sine causa rationabili & multu necessaria acquiescat. Sed& si tata fuerit necessitas, nihil inde per se faciat: sed vocatis aliquibus Abbatibus alijs nostri ordini, edi m consilio agat, quod pariter nouerint oportere. Si quis vero Abbatuc temptor actet Regulae, aut ordinis esse pretuaricatqr, vel comistarum sibi
II. Carnobis penuriam ratientia
riosi, qui succe oriri rese δε-
18쪽
ipse est eius istinacia non acrior
fratrum vitiis consentiens innotuerit: Abbas matris Ecclesae per seipsum vel per Priorem suum, aut quomodo oportunius potuerit, de emendatione eum admoneatusque quater. Quod si nec ita correctias fueris, nec sponte cedete voluerit: congregato aliquanto numero Abbatum nostr et cogre- gationis, transgretarem sanctς Regulae ab ossicio suo amoueant: ac deinceps alter qui dignus sit, consilio & voluntate maioris Abbatis a monachis
illius Ecclesiae simul de Abbatibus, si qui ad eam pertinet, sicut supra dictum
est, eligatur. Si autem is qui deponitur, aut monachi eius, quod Deus auertati contumaces & rebelles esse voluerint, ut sentent ijs minime acquiescant ab ipso Abbate matris Ecclesiae, & a caeteris Coabbatibus eius, excommunicationi subdantur: ac deinceps ab eo coerceantur, prout potuerit,& nO-
uetit expedire. Ex hoc sane si quis illorum ad se reuersus, de morte animae resurgere, & ad matrem redire voluerit: taquam si lius poenitens suscipiatur. Nam sine hac causa multo semper studio deuitanda, nullus Abbas monachum alterius cuiuscumque Abbatis Ordinis nostri sine eius assensurctineat nullus in domum alterius cuiuslibet, sine eius voluntate, suos ad inhabitandum monachos introducat. Eodem etiam modo si forte, quod abstiAbbates nostri ordinis matrem nostram Cis ferciensem Ecclesiam in sancto proposito languescere,&ab obseruatione Regulet vel Ordinis nostri ex o bitare cognouerint: Abbatem eiusdem loci per quatuor primos Abbates, scilicet de Firmitate, de Pontiniaco, de Claraualle, de Morinaudo, sub caeterorum Abbatum nomine, usque quater, ut corrigatur ipso, & alios corrigore curet, admoneant: & caetera quq de alij; dicta sunt Abbatibus, si in corti-gibiles apparuerint, circa eum studiose adimpleantur: excepto quod si cedere sponte noluerit, nec deponere, nec contumaci anathema dicere poterunt: donec in generali Capitulo, aut si illud forte iam visum fuerit expectari non posse, in conuentu alio, conuocatis Abbatibus qui de Cistercio enierunt, & aliquibus aliorum, virum inutilem ab ossicio suo deponant: & ta ipsi quam monachi Cistercienses idoneum Abbatem eligere studeat. Quod si Abbas ille de monachi Cistercienses contumaciter recalcitrare voluerint: stadio excommunicationis eos serire minime vereantur. Postea vero si quisnorum praeuaricatorum tandem resipiscens,&animam suam salua e cipiens,ad quamlibet quatuor nostrarum Ecclesiarum, siue ad Firmitate, siue ad Pontiniacum, siue ad Claram vallem, seu ad Mori mundum, confugerit: stat domesticus & coheres Ecclesiae cum regulari satisfactione recipiatur, quoadusque propriet Ecclesiae, sicut iustum fuerit, reconciliatae, quandoque reddatur. Interim annuum Abbatum Capitulum non apud Cistercium, sed
ubi a quatuor supra nominatis abbatibus praecisum iderit, celebrabitur.
19쪽
Iis Exordium Coeri j Cisterciensis.. Nos N Mi Hvlvs Eecti . FUNDATOR Esverba sunt S. Stephani tertii Cistet Oj Abba proinde hui' libri auctor est ut ei, i in piae fiat. Pliniis egressi sunt Moli mo . monachi : qu breve si, postea assoeiatunt sibi alios i .& se egi essi sunt: i. ex quibus quida Molismum redietunt. Dicit ancior, Papi Paschal. con firmasse Ordiu Eantequa Imperatori concederet investitutas Eccle-imium, quo peccato quida malὶ censebat,eu Papatu excidisse: notat ergo aucto , hoeno posse ab aemuli nobis obiici, quiaOrdine c5fii marat papa ante lup,uNovum- monasteri u fuit aliquando nomen propitu Cistereti sed postea resumptu est nomen pi ius. Multa initio tecusara, postea admissat quota se. nd meminit Regula, nee flentiu eius est pio hibitio. si us sine pauis deo lege, . Gall. let et papilloirti bracteolae cuiusuis metalli.
V Siba illa. i teri deci sumpta
sunt ex Exordii magni Distinct. I cap. 11. nec sunt S. Stephani auctati, huius decreti quod b illis verbis inchoatui, Quia unius vo i nos de e. Plura circa hoc dicere,nec vacat, nec omnibus placeret.
Ad hae. δθ' I istinctian i. Hletonimus epist ad Paul m. monasticae vitie tigine lenita 1 Eliam, Elilaeum,&filios p. o phetarum. Ex Philone constat, hoc vita genus in tota AEgypto, p aecipis E eitca Alexandria fioluisse. Agit ut hie de obitu A bcrici: huie n. successit Stephanus: exciserunt aut ε,quae de ipso Alberi eo seti-pta erant, ut post Mantaq inpiae satione monui. Apparui AB. Virgo. Adhuc cernit ut in Valli, Petit Ecclesia haec historia in vitro depicta. Non sunt haee vecta Auctoris libit i sed ami-quio iis,quε hoc& aliis ea pitulis iudaculoquentem Notan lux mos recita di holas B. vligi as, prim bquidem privatim, postea in eboro, de publicE. Ad Distinctionem a.
Dξ sanctus, qui hic traditus dieitur diabolo, inpulsatorio fuit, alioqui liberari non potulit et, patet et go, animas purgatorii adcenione eruciari. Monachus,de quo hie seimo, fuit scrupulo de involuntat a incertitudine vexatus: alioqui non iussissetes sanctas e6 nunitate, nee se dixistet monachus scire, se in infernum, eo in non crederet,descensurii.
Quod de Christo vito amplecti s. Bernat du diei
tui non camigit Motiq. ut vulgo credit uir eu hoc ea obtusuerit funda. um sub macie sancti Patti . Parum pr. ibi bile et , quod monach apparens set tui dixisse, eo pus in quit a. parebat, ubi pio munere
datum usque as diem te sui ctionis: ad quid enim huic corpus. pntia, quam a iis: vel ad quid de illi,qs. Maternus de alii talsb hic dieu. ut missis. Petto in Germanis: cara ipse Maternus , Contantilio leg tui fuisse delectus iussi x cotta D natistas, post trecentos circiter annosi sancti Petti tempote. ut se tibit Optatu lib. i in fine. Curiosa quoque,inutilis, ac in ligni R. Getit do martyre mox futuro citatio, qua peteret sibi revelari., quid egetit, de ubi suerit anima ipsius Materni ter dies o. quibus mortuus fuisse dicitur,antequa as. Perro suscit aretur. Adde quod non convenit inter Caesarium& hune auctore celesponsione: unde tacile est iudicate a Germanis confinam hane orationem, ut origine Eeelesiae suae ad faecili Apostolorum revocarent: quod & alii te-tarunt alibi faeete, csit a veritatem hi istoriarum. Hen siet ealpi nonnisi venialis fuit, qua laboremm in uia non dimisit, de pet a tum ungi curavit, quo
per se ungere debuit sori sit, suos inde scandaliria
Ad Distoctionem. 3. II sitationen, hanc leti ten, C saltus,pio S. Eli. op. II obcilis. Annam ponit. Sed cii libiti lata valli, laudet huic Auctori n. id, male et e citus ipse. Hanc etiam eunuchira Domin caelati' ieterens, cis i . incii cristantiis fallitur, vizd Distin cius .dicam. M acii tun, illud coniri uum iotationis piillo. v c V. A.' ivino: um, chma nullo notatum sit . di bium est. Non videtur 1. Per nard c quide des unctii, quasi incet tisint, sed de uiui,,qui boni, cieribus ad ianui caeli accessisse dicuntur, adhuc. tamen de sua salute incertis.
Ad Disti,ctionem 4. Conuersi num ei antis in alio vii tutes,quibus se Cap. ac
iudicabat carere, humilitas a sancto Bel nardo comendatur in Selmone De aliis. cst basi 4 cordis. Hoc stactu monachi sine caligis doimientis, dicit Cap. 21. Caesar. in Gallia contigisse, sedi et ille nec iste locu vel testem profert idoneum : de culpa siqua fuit,levis fuit,ae paenitetra deleta. sed nihil de hoc statuo. similes reluti exit, v t hic dicitur, alias damnan- C p. ti dus, lup. onendum omnino est, licci non dicatur, sacramcntaleni Confessione tune iecisse. Ad Distinctiorum I. DE blasphemolliolus te luem narratessarius, Cap. L. quod me. Quba ante dicitui De citius ulcisci Matri iniurias.quam prostias, io facit, ne illa contermi&parvi fieti a Deos utetur: Dei autem maiestas, licet no puniat,no poteti no esse venerationi. Quod de monacho cuculla exuta mortuo dicitur, a Caesario et a nar atur. At ioc tempote aegroti longὸ hamanias tractant ut: Δ sicut ii, usu cainium, ita de in vestitu eum aegrotis solet dii pentat 1.
Histo ira haec fele inci edibilis, cella tamc videtur. Cap. LHancn. auctor ait se ab Abbate Bethloci At nildo accepille.& ide asserebxt a Ptiore Calacensi, qui testis erat oculatiis,se ea audiuisse. Nec tame quisquadebet inde praelum ere, de saliuistiae nonccnsulere. Histotia de ordinum ambitioso incerta est. 7 Quod de statiis inobedientis poenale et tur, de- p. r. P. bulli et iste auctor expressione nominu propriorum litobabile reddere: ut sedit in leqenti cap. proba bibem narrationem de pio, sed inobedieti Pastore. Multa sunt quaenariatiorem illam de discretis de Cay. a. indiscretis conseisariis iaci ut suspectam. r. Non videtur adeo indiscretus fuisse primus eonfessarius, de multi illum in pati casu sequerentur. 2. Quatus ille miles erat, qui confestari u quasi pullii gallinaceum
impune occideret,& omnes mutitent 3 3. Illa noctis vigilia sabulo a videtur, maxime cum iei tam celsebris iocus, tempus,& personae ncn exprimantur. Q naedi alia, prae se tim capita ro. de χι. sum incerta
Ad Distinctionem 6. R in ido non ii ascribendum peccatomin fi- Cap. 1
delitatis, sed solam motus involim araus contra fideiquem quia vincet e i: si poterat angebat ut animo, reum se eliminis serupulosius iudicans.
Histoliae capit im s. de 6. piae sunt. utinam certae. Cip. - c. Cetraei haec historia, dequa in Noxis Tomi seq. Cap. r. ai Distina. 3. eaput M. fili, apr. Hie soldm nota,
non tectὶ hie dici . sussi a ius Viuoi u animam poenis aeternis subducta : clini nullum peccatum moi tale remittatur, nisi in hac vita: quo remis Io nrin t st anima poenis infernalia' addicta, v t inde egeat liberati. Istud infinitae erratu, ut ream teneret leni na, de- cbuit eum aliqua notitia vel scio puto piavis sceletis ad millam esse. &adultae menti obvel falsi : alioquiei eosecuta fuisset venii per generatim cotritici . c.
20쪽
ANNUTATIO GENERA Liri. DE APPARITIONE SPIRI IV v M.
QVi A in hoc&sequenti Tomo inultae spiti,
hau seu anima rotii apparitiones teieiuntur, qu . . . a en Hanc an tui non pauci, vel in dubia vocam: alii a diei: O vi ni,a,il appetetes videli iupra vulgiri tapete, quod vitione, oe appalitiones fallassxpe iecipit: ideo de iis quaeda hoe loco dicenda. Λ ile: o I. appalitionem spirituum fide certis si ui 1 esse Na ii Arigeii apparuere Abrahae, Moysi, Iosue, Da
viai, V Pioi heus, d. virgini, Petro, Ioanni, de aliis: Chtiuo etiam daemon, postea Angeli, Mat. . dinumerabile, in his foliis Ecesesiasticis referunt ui si . miles apparitiones: quae sui licerent ad tuedas historia; n si .as: postent n. dici Angeli boni vel mili I
eo animatu apparere, ut revera fit frequenter. Alicto 2. nonnui quam animas desunctor uapparere: seu vi ve bis Aoguilini utar, Mitti ad vivos aliquos ex inora vix,diuitia Scriptura testatur, ac pioii
de alii lem obtinet. Nam Mat i . dieit ut Moyses Cliti isto de Apostolis in monte apparuisse: hic autem artuus erat. Item i. Reg. 28. Samuelis anima Sauli apparuit. Nee dicas, daemo item a Pythonissa evocatum adsutile: nec maga potuit se animam Ptopb tae evocate. Dido ri Samuelem nutu diuino ante evocationem adfui illa: ut ex Ecclesiastico constat,di cente cap. s. il um post mollelphetasse. At quae elici eius laus : li non ipie,sed daemon eius ficie mentitus. pio phetalicit Nonne inipium esset, daemonis piae .l gias tribuete uncto Pibi, et xl Hae e duo exe-pla a1 probati m m nostrae assertionis adducit Au- sulti iiii : quib' alia duo addo. Prius habet ut 1. Maciis ubi diculat ut visi Onias Poti sex.& Ieremias pro pheta oraces pro populo Deu At hoc in somnis, sed noli potieri u 3 illus,u, Mat. 27 tei et tui : ubi multi mortui dicuntur apparui ite multis anima & corpore : at hoc solam excitati vi appareteiat, non ut admiserias huius vi ae redirent. nec ut corpora in caelae olarent: cui n illi .potius quam S.Ioxn. Eaptim, Davi LA alii illustres Sancti εPatius quoq. apparationis animatum probat. Gre-G niat g,r. a tantinam Pascliasii Diaconi B. Germano ap-c ib. I. patuis . F:lieem atauum suu That sillae. Visno Be- Neru in v t. at os l erium do Paulum. s. Bet nardus scribit, sancto alac. M ilachiae sororis anima saepe visam, elu': ope sa- l gust m. lutein il epti m. Augus imis S. Felieis Nolam appa - promor. ti: ionem eelebre suis civibus exhibita refert & recipit. M tto alios Scriptores Eeclesiasticos . Dices, n5 anima , led Angelos appa uisse. Veiam licet hoe adas paritiones generatim probandas tussiciat: quia ta.
me a an magic repugnat,animas apparere,quam Angeliis,& illas apparui ire, di eunt Patres,cur id negem. R. alio,cur id ii 'getur, nulla tedii potest. Aire: a te ib. spiti tuum apparitionem Ethnicis sa ii se notam illi enim ab idoli, tuis te sponsa accipiebant,& .lae nane, passim auditu percipiebat,& saepe visa. l leoq; mirati sunt valde, quando Christi immine ite alventu, oracula siluetunt: Ze hujus stetit caulam inve gi unt Cicero a. de Diuinat. & Plutireh. Tract. e. dere: sedeam non repetetunt. At Pli .uu . iunior ille assertioliem domestico probateae bl eaque duplici. Libro enim 7. epist. 17.quaerit X liae a cistissimi viri sententiam r& suam interim di se l. Velim. inquit citra es pliantasi rara, figuram, ut en3;, putes: au inania Coae v m tu πο)ro ima inem accipe'. Ego. ut egor i. in primis ε; dueor quia audia accidi De Curribsto tauim xatem duobus exemplis suams Mentitor obauit, evidentior sibi subiicit, diem x.
Domesticum de nobis hic proserendum ereptum.
Anno ic s. adiecit citcri . tquc ada .rebi uarii defunct' ante novem annor,idis. nno 16qs.huius dom monach saepe vis' di locul' est rustico excutienti frumentu in Ecclesiae e xxς ma parte, ob bclia 1 rusticis illic reconditum. Audierat ille aliquot ciebus antea incessum ascendent udi descendentis per gradus, qui ibi. sunt,quoiu aditu muro erat obiviatus, & vocem gementis audierat: sed nihil viderat. Interiectis ergo diebus aliquot, viduante Matuti- .nu Octicium monachum per horae spatia deambulantem ac deinde chorum ingredientem, ubi multa sedilia concuti audiuit, incertus, R quispiam nosti silixe ageret. Adiit autem me initio Matutinatu pie cum,tetulitque visionem: & ego neminem deiceredisse intea certissim E ei asserui. Biduo tiansacto, eidem rustico, antequam opus suu inciperet, oiantico minus astitit ussitque non timete: addidit, se ei Ieanimam F. Francisci, rogateque, a singuli, nostrum
sicium pro se fieri, ab ipso autem P ies ii xi Ox ς do, misis B. Virginis aedem, quaei Laetitia dicitui, Pllice NO- , , . Vstre Dame de Li esse, suscipi: se set E poenitentiam suam c6plesse. Insuper mandavit mihi per eudem tu-sticum, se, eum ad Ordines recipiendos mitteretur, dormienti met idie seniori monacho aliquid pecuniae clam abstulisse. Tei tib ovoque post iii duum apparens, & adiuratus , iustico, fgno crucis, ut monueram, munito,respondit, se esse ex Deo, eum- qiae, quem dixerat : di in magia postulauit,ut pridi. Quattb eidem homini peregii natione aggresso meridie in via appatuit,allocutusque est illum, & camille meo monitu exposuisset, me dassicultatem pati circa peeuniam illa acceptam, declarauit ei locum. tempus,& alias actionis eircustantias:&intellexi ad hoc mihi istud te uelati,ut illam boni nostri acceptionem condonarem. Deinceps visus non est spuit Vnus ex nostris ignorans,quid inihi suisset revelati dixit mihi, se hocide olim ab ipso defuncto audivisse Apparuit hoc anno desuncta quaedi limina sociae, quam moriens rogaverat, vota saetae peregri irationis exequi, nec deuitu mortua topare,donec solutusuit votum. Expectat lucem ab aliis historia a re ritionisinsgnis,praedictiones etiam edi inens. Assumunt interdum spii ' mali eadaueta humana, quae apparet hominibus vivere. Caesarius exempluhuius rei habet Distin. ir.eap. . aliud si tame aliud,
Ginfridus Ser m. ic. aliud Phlegon Ethnicus, quod ipse vidit,& Hadriano Imperatori scii psit, de iuuene qui daemone eorpus defunctae seminae petetem diu catiniit et cognovit: hie pbst deseruit cadaver, quod Iudica decreto in sterquilinium fuit abjectum. Hoeetia saeculo tres vigiles Lugduni cu semina noctu in
vico inventa rem habuerunt: at daemone corpus illud deletente cadaver foetida apparuit: vigiles autemetu perculsi, paulli pbst emnes extincti iant. Historia Lur duni notissima est, & litetis conssimia.