장음표시 사용
141쪽
'Πκ nn π Quia ad quid ero' C t. I. v. 7. hoc est, Escquid, Cur enim. aza D quod etiam, Genes. 6. v. 3. Quod judisium,se Job. I'. r. 29. Hinc semel est cum Kametet, InmpQuod tu, ynd. 6. V. II. Syntaxis Conjunctionum separatarum. Copulativae a , cum quibuslibet vocibus conjunguntur, magis augendae & intendendae sententiae causa, quam simpliciter copulandae sui apud Latinos Etiam, Oreoti Tum & nunc praecedunt, nunc sequuntUr: ut, a Spn ς; ΝΠ Nunquid etiam diisteriles, Gen. I 8. P. 23. UM IN Dp r 4 t ca ligabo vos etiam ego, Levit. 26. 28. Etiam1 propter ivlq2itates, P. 9. 'ςπn que*-Enain ex volucribus cor, Gelis. 7. r. 3. Et comedit etiam comedendo, Gen. St. P. I S. sic Genes So. V. t 8.tzν:rms ira m Tuin cumu, tum equites, Genes. O. v. 9. simile mori I 2. v. St. Causales finales cum Futuro construuntur: rei gustae vel praeteritae, cUm Praeterito: ut, lyn, Iutprolongent dies tuos, Exod. 2 o. I 2. Vide a mori Φ. S. 'al. II9. pl. ISO. . Deut. 6. O.
QP aaga ut habitetis, Gen. 6. v. 3 . Rabbini solent etiam Causalem: Verbo praeponere: Vide&Genes 26. Q. . Io. UCrin ut non peccetis, Exod. 2o. v. 2 o. T' 'ης smo, vel , Ut bene tibi fit, Deret. 6. v. o. Durior hic deminus frequens particulae usus est. Usitatius per Pleonasmum dicitur ; N IVD'' res Nut mox declarabitur. TQ nnim 'I Indebat enim quod adolelasset Sche t, Gen.38. ID N n S ,
142쪽
THES. GRAMM. LIR. II. CAP. XXI. s 68 Et sura exit, Genes et . ibi. Si tertia radicalis in his
fuerit gutturalis aut I, tunc in line est Pathach: ut, masti Et requievit, Numer. H. 26. Et dirertit, et, Reg. II. Tetere in Kal occurrit in Verbis ab inchoatis, unde sunt 3 Et dixit, Gen.39. I . eX forma quae eX-tat Prov. I. 2I. lnM' Et tenuat, Ruth. 3. P. IS. Et congregavit, 2. Sam. 6. I. EX Niphala, Et aggregatus esit, Genes et . v. 8. EX Idith paliel; zysinna Et consternatus fuit, Dau. 2. I. EX Defectivis secunda in Hiphil; , p Et coepit, yud. Iῖ. IS. Ex Quiescentibus prima 'in Kal; Et considit , Genes. .i6. Ex Niphal ra Et ex ectavit,
Gen. 8. Ia. EX Hiphil, Et transtulisti, 2. Reg. II. 26. Denique notatur ante Verba saepe cum Nam et , accentus ratione, ut docetur infra cap. 23. Vide illic.
p adjungitur quibuslibet vocibus ab initio, se-V. 11. quς Πῖς DagVS, & apud Rabbinos quidem ejus usus
frequentillimus est, in Bibliis rarior: ut, se Mn zn ' Quia ipsi elatum reddunt me, Cant. 6. . paeta Quod eventus unus, Diles. 2. I . od in emolumentum, ibis. V. I . n*ΠΥ uxta aegra amore ego siurii, Cant. 3. r. 8. Dr: Ne n Quod sic adjurasti nos, ibid. V. 9. a n nr za: Quod etiam illud siet, Eul. I. II. Unum cum Scheva : ut,
nan nar)ῖ z π Quod ipsis bestia finitisitis. EccL3.l8. ubi notanda elegans locutio, in di ver sis ejusdem Pio- nominis usi R. Salomon accipit zΠ, reciproce pro Sibi ipsis. Simile cum Scheva fuit supra in principio cap. S. Quandoque cum Pathach est: ut, Mir: V Us quoIsurrexi, Jud. .7. hoc cit, Usque dum,
143쪽
laicve: ba Quiescentia tertia radicali N in Kal, in Gubus accentus suo loco manet: ut, Et clamabu,Deri rer. ZO. I9. Et parcani, Gen. I 8. 26. Sic & in Q aiescentibus tertia , i in Hai, accentus saepe manet: Ut, Et facies, Exod. 27. Wba Et emigrabis, Eet cch. Iz. V. Et re relabo, I. Sarv. 2 o. r. st. in quibus oportet habere sensius rationem. Ex Quiescentibus secunda est, Pr pa3 Et fugies, 2. Reg. 9. 3. quod praeter morem ac Cia tum in penultima retinet. Sed & in tertia sceminina ct plurali, Praeteriti Kal Verborum quiescentium si Cunda, quae per se penacutae sunt, accentum saepe ad Ultimam re icit: ut, Π Eiqiuescet, Jesa. i I. 2. Et ponent, Mi r. 6. v. 27. Rarius in desectivis secunda: ut, nav Et multiplicetur, Exod. 13. 29. Et multiplica uta yes. 66. I6. In Hiphil; Es disinctionem faciet, Exod. a. 6. P. 33. Π Μ'an n adduca, Lerit. IS. 29. Ante Fulvium noratur cum Pathach sequente Dagcsch, quod ex X primae singularis exclusim, pr ducit Pathach in Kametet: ut, DRI IRn fit imclinavit sie popatus 9 procubuit, Exod. Ir. 27. Et aedificivi, I. Reg. 3. 2 o. Excipiuntur a quibusdam an PrezM Dcccidi eam, 2. Sana. I. Io. & qz 3 Et urrui te, Ezech. 16. . t o. Saepissime hic accentum ad penultimam retrahit, unde Cholem ultimae syllabae corripitur in Ka- meta rhatu ph, &Teuru in sargol, idque in omnibus conjugationibus & Verborum generibus. Clio lena in Nai praecipue lic mutatur in Verbis Desectivis &Quiescentibus secundar Ex desectivis: ut, O Et incalait, 2. LV. ψ.ῖ . eX forma zi ' quae extat Jesa. ψ.I6. Sic, Πῖ 1 Γεμ ertus est, a. Leg. Iῖ. v. 23. EX QuiescentibuS ; D rciit, Gen. a. v. et . quod accentu in ultima manente effertur per Cholena, aρ' 3 2. m. .Iό. Si
144쪽
Excipe ritur Scortatio is vinum, Hos 4. II. In Res informis o inanis, Genes. I. v. a. dc similia. Vide praeterea capite ultimo. Caeterum praeter hunc copulandi usum, in Ver- Bis etiam significationes commutat, Praeteriti in significationem Furiari, & contra. A priori usu appellatur ab Hebraris 'inan riuu Chibbur, Vau copulationis sive . copulativum, ab altero T s l Hauhippuch, Vati conversionis si vo conversivum,cujus orthographia in specie hic observanda est. Ante Praeteritum retinet Scheva, aut mutat illud juxta antecedentem & communem doctrinam : ut, Pin Iva Et transibit DOMINUS, Exori ra. 23. Dextansiet, yesa. I'. v. I 6. zmzρὶ Et observabitis, Exod. 12. v. et . zn rapi Et servietis, M. Quomodo ergo cognoscetur, quando simpliciter copulativum, vel simul etiam conversivum est y Respondet Elias in libro Habbathar Orat. I. seist. s. Si praecesserit aliud Praeteritum vel Futurum loco Pr aeteriti positum) tum copulativum est: sin minus, conversiis urn judicabitur: ut, n*'u' 'o Quis fecit O operatas est' =esa. I. . Videndum ergo, ubi sententiam inchoet, aut vocem voci, vel sententiam sententiae copulet. In prima etiam & secunda singulari, accentus ex penultinia transfertur ad ultimam: ut, leΥΤ ΩΔ-cci, Geri 2.I8. et i Et dixero, Gen.2 . S. ricipiuntur hic Ver-
145쪽
Scheva compositum re vatur in suas simplices, ut, ruria Et vivito. Gen. Zo. 7. si esto, Gen. II. I. quod est ex ἔvh, Exod. 18. I9. De hoc etiam dictum lib. I. cap. 6. Retinet enim eam vocalem, quam Scheva compositum ante se postulat. At ante Chaleph a metet habet Kametet longum cum Maetheg notatum: nam euphoniae causa litcram a cum vocali O ab initio vocis nunquam efferunt: ut, nou uκ Et navem fecit, I. Reg. 2. 26. Nan FI ' Π Et infirmitas mala ess, Eccl. 6. 2. Et infirmitates, Deut. 28. 9. EXcipe ; 'py Et clama, Jer. 22. 2o.
ubi Schureli mansit quasi ante simplex Scheva. Nam Chalephlia metet pro Scheva est. Ante literas effertur cum Schureli, & praeterea pronunciationem suam, qua consona est, ami tit , ita ut quasi in vocalem degeneret. Unde est II pro Hu , quomodo Hebras nunquam ab initio vocis loquuntur, ut neque Uyaut Vo, ut dictum: ut, 'n')J Et Sinjamin, Πz'u' Et Moses, Et Plinet.. Sic & ante literam Schevatam recipit Schurek loco Chireli, in quod prius Scheva semper alias in principio dictionis convctti selet, ut libro primo, capite quarto eXplicatum: ut, 'PU Et caeli caelorum: 'tar Et filii Israel, oc. Excipe Π & Π cum Scheva, in Verbis Π Π&ivri, ante quas habet Chirek, ut, zΡ': Π Et eritis , 'ἰ Et estote, zπ' Et vivetis, vs 3 Et vivite. Quare dicatur pyri paulo ante dictum est. Quomodo ante' schevatum te habeat, ibidem explicatum. Cum voce a ' incipiente
in Bibliis non reperitur: apud Rabbinos legitur pso Ia Dubium ct certum, Et filius, & similia.
Si duo Nomina copulet, quorum posterius est monosyllabum aut bi syllabum penaculum, tunc notatur cum Kametz, etiam ante quina: ut,
146쪽
THES. GRAMM. LIB. LI. CAP. XII. CAPUT XXI. De Syntaxi ConjuncZionum.
Onjunctio similes casus in Nominibus, ac simu
lta Tempora in Verbis conjungit, aut sententiam novam superiori atteXit. Quandoque Tempora diversa conjungit: ut, UNI Iaaa Protegendo se liberavit, U' pna m Os Transhenidos liberarit: Esa. 3I. . pro liberando. . Ti'd Et progresi est manus suorum Israelis, progrediendo ct a gravata est, pro, Et aggrarando, pro, continuo crevit ct invaluit, Judic. ψ.2 . . Pol Reversius sum, ct videre, pro, Vidi, Eccl. 9. II.; nar ni by nN Omne hoc viri, GY dare ad cor meum, pro Et dedi, 8. 8. NIL a P 'a tam multiplicabimini, er crevistis, h. e. ι re-j etM, Jer. 3. I 6. Syntaxis Conjunctionum primo est: Infeparabilium, Copulativae a &causalisCopulativa quibuslibet vocibus, a quacunque litera inchoatis, praeponitur, proprie & regulariter cum Scheva: ut, imu*Ν n atri Egeni es pauperes, Ic a. 6 i. 17. i , , i sui, operam ese ct fecit, ibid. P. Φ. a' Pudore afficientur oe erubessent, , idem r. I s. Ante gutturalem cum Scheva composito notatam, &Jod schevatum, sequitur generalem doctrinam lib. I. cap. 6. propositam: ut , D' a V .n berri P 3Et yeritas: D a'0 Et dextera eorum, malva hi b ehrida. Sic ii Sche va
147쪽
Sic sequente Adverbio: a Dan is in Non frustra locutus sium, Enea. 6. Ioo
'ren n,iκ ,xA, Juxta vestibulum porta, Edech. P. . ENALLACE ,κ vel , pro 'ς Dequentissima est: ut, μὴ , naτ' Sedisti super folio, Val. 9. . pro κpa quin modo alias construitur, ut Psalm. q.7. 9.'igba ,κ via n Et constituit eum regem super Gilhst ii,
148쪽
. iasiis allevabis manum Dum a vobis, ct a diis vestris, cta terra vestra, I. m. 6. ς. insignes quoque monasmos iacit, alia Praepositiona sequente: ut, redimtur post eos, πιι h. 6. 6. sic Tir es Quod erat post illud, Ezech. a a. N. ubi estituit pro . Ο Iann ' s foris, Erech. a. . '. ut eli, eXtrinsectis. apta, Extra castra, Ler. 6. Iz q. d. ad cXterio M/ηγb rem partem castrorum. Sic LeV. I .lo. E resine faciei tentorii, Exod. 26. p. m sic 3- ου Erinone montis, Exod. 36. 2.ss. N '' bnes rim ΘΜ gregione faciei sensorii, , um. I'. p. q. Ad
ante, Ide I, versus anteriorem partem. ii in Quis tra)fbu rubis Irans mare,
est etiamsi m Indo Aele o molestiis plurimis eam rapere de ieret. Si d
149쪽
n sive t* cum vocibus indeclinabilibus, varios& elegantes Piconasmos efficit: exempla vide supra. . 'N cum Praepolitione in otium agit: Ut, ni n ca Dium ab hoc egredieris, Jerem.2. 7. ab hoc, scilicet, Aegyptio, rege Aegyptiorum ', nam pro Ilo Ex
hoc, scilicet loco, id est, hinc, poni, durius est.
arnm Ex quarta parte parietis, I. Rey. 6. 3r. Sic, iamnabeo, VN0 A te, 'u A me, απυ o I xιbis, Un. a vobis oc. Cum eadem Praepositione In: ut, ; ivv nyn Tru auxilium meum a Domino, Ps. m. Ial. v. 2. Sic , ae J Abeo, 'Cyn s me, Uaepta 'l' Discede a nobis, Gen. 26. v. I6.9s. Est & Pleonasmus aliquis hujus Praepositionis apud Latinos autores observatus in Mecum, Tecum: ut, Tecuim oro, is qrasio, qui has tabellas a ffert Libi, ut ei detur, O c. id est, te oro: benevolens vixit tibi: Nam nἱ ita esset, tecum orarem, sec. Plaut. Bacch. id est, te orarem. Sic, Tecum precibus pater orat, apud Ennium : Hanc jube orare mecum, Plaut. m. & ΠΝ cum eadem: ut, ἰλNn ΠΥΠ Depost opes, 2.Si. 7. 8a.e. Ab ovibus pascedis: Nn
150쪽
VES. GRAMM. LIB. II. CAP. XX. bus; cimpa tru Dps Distendunt contra me cum ore sitio, 6. Io. hoc est, os suum: nam alias simpliciter cum Accusativo construitur: lura, Comedite in t meum, Prop. 9. s. pro 'on ., ut, ni di κ, Tertius Absalom, I. Par. 3. 2. In carino terrae, mal. ia. p. Lamia, inquit Κimilandat, aut est Enallage , pro articulo Π. , Concurrunt etiam pleonastice ' & Π locum de-atia: ut, Π, Ν , ad sepulchrum vis, Ps.'. 18. Πawου, tentrionem daaa, Ad meridiem, 1. Par. 26. II. ubi ait umecisset. Huc referri pollit ; Π au' ΠΠ Ad palatium, . 3. cum Π ab initio, & a fine. Sic; Πs nn Foras,
ab initio idem quod , in praecedentibus. Est quoque pleonasmus hujus literae, quandous substantivis ejusdem rei praefigitur, de quo vu
ra cap. I. Reg. I. Post verba activa: ut, ΠΝΤ Εt amabis proximum tuum, Lerit. I9. I 8. aut cem
es t Enallage Dativi pro Accusativo, vide supra p. Ia. ad finem Reg. I. Varius porro ejus usus pleonasticus est cum vociandeclinabilibus, ut supra ex adductis exemplise est, inter quae inprimis notanda est ejus tamis Sc tam jucunda societas cum praepositiona
ry nyzz Nonne audivisti a longinquo, 2. Reg. I'. 2S. hoc eIt, inde a longo tempore: sic, P R 'VO Alnu antiquitatis, ibid. id est, Inde a diebus priscis. D, πῖ , ab intra ad velum, Num. 18.7. hoc e L Ab imriore parte veli, intra velum ipsum. I. ID, Inde aprincipio, I. Par. I . I3. ubi o irregula-er notatur cum Pathach loco Chirek, Sc concur- praeterea praepositio a.