장음표시 사용
191쪽
II eundum annum scilicet mundi Conditi quo ibi consediastis: En, inquit, annum mundi bis millesimum septingenteissimum trigesimum octavum. Nempe ex hac ejus hypothesi iterum omissus erit numerus centenarius & millenarius, depositus tantum numerus' minor 38. qui annus 38. post bis millesimum & septingentesimum erit annus mundi Conditi. Pariter adducit Locum Jes. XIXII. Io. veXatissimum pariter ab Interpretibus Iudaeis dc Christianis, cui pariter haec suae hypotheus lucem accendat. Postquam iterum multa fuit inisterlocutus , in haec verba desinit, verba Prophetae hac paraphrasi illustrans : anno secundum praesentem mundi annum 89. sive anno etiam 789. ab hoc ipse, quo vivimus tempore , eommovebimini secure. sic pergit. Adde anno mundi 3789. annos 789. & inVenies annum mundi 3 3. qus fuit annus expugnatae a Tito Vespasiano Haerosolymae. Ita haec declimus in compendio, exstribero omnia non lubet, di ferit ille de his, nempe de Locis scripturac ex hac hypothes explicatis dum jam multis antea egerat de ipsa hac hypothesia in Chronologia sua pag. 3O . usque ad pag. 3 . atque iterum in vindiciis Chronologiae suae a pag. 93, ad Pag. ΙΣ .. Illud nunc tantum ante eramen praefamur, regnare hanc ipsius hypothesin de illa AEra mundi Conditi per omnem ejus Chronologiam, pro illa ordinari omnem. Multum sibi gratu. latur de Consensu Chronologiae eXoticae omnis. Quare per omnes sere it populos, ipsos etiam quod mireris Chinenses si hi habet Brevcs Nos demus stricturas ex quibus etiam liqueat quid & quibus rationibus disputet V. D. etiam in Vindiciis suis, non admodum metuendum nactus Antagonisi
B. Hypothesi Kohlreis erianae obstant sequentia. R. Nullitii in Scriptura S. expressus est usus AE. M. Q. Neque in Historia Diluvii. Videtur autem si saepius obtine. at illa aera non nominata ,, laltem alibi prius vel semel nomi
z. Cur I Reg. v P. I. Numerus major, & quidem minlanarius non tantum quod adhuc faciunt aliquando Iudaei, omittitur in aera M. C. sed &. centenarius, quit numerus mau
192쪽
jor in anterioribus numquam expressus co ipis ignotus est. omittitur in aera Exitus ex AEgyptot Et, si vel notus Populo ejus aevi quo scribebatur ; non scribebatur in ejus lolius. vel maxime in Posteritatis ussim. a Cur aera Exitus totidem verbis exprimitur, reticetur aera M. C. idque eodem in Loco pConatur equidem conciliare interpreationem hanc I Reg. I. I. Cum 2 Chron. III. 2. Sed locus ille clarissime indicat annum quartum intelligendum esse de quarto Salomonis. non de quarto supra centenarios aliquot exitus ex AEgypto vel introitus in Cananaeam.
. Si exitus &c. epocham figit At quidem per praefixum n NY, dcc. Cur pariter in uno eodemque loco in ea.dem dictionc via Spocham non figat dum di illi praefigitur'
Contra quod tam multo. cum apparatu tam operoic disputat, & quidem hanc unam ob rationem quod illud Nn numquam alibi sic occurrat ut figat Epocham sed alia tunc phrasis legatur in locis illis quae multo Studio conquisivit. Sed quae haec est disputatio ac οσοφοι 3 Esto, occurrat hoc verbum cum praefixo hoc tantum loco hoc significatu, in quod inquirere mihi curae prorsus nulli est, annon multa alia verba hoc significatu occurrunt cum praefixo I. Creditne U. D. unumquodque verbum singulares requirere Leges grammaticasia Syntacticas. Estne alia indoles Verbi ubi ejus infinitivus construitur cum praefim b, quam του ubi pariter ejus infinitivus construitur cum pri fixo sic ut 6-figere possit epocham , το I, , figere non possit uno codemisque in loco & quidem ubi aerae indicantur λ Ego non capio. Quare si alibi is capiatur, heic ita accipitur. nihilque obstat per a inguae genium sic possi accipi. n. Quod ad Locum Jes. v II. fateor illum esse vexatum. neque jam in ejus veram mentem inquiram, fiet hoc volente Deo in Commentario meo in Jes. Id unum nunc agitur, an ex
sua hypothesi lucem accenderit loco dissicili, sitque ejus explicat lo hypothesios ejus praesidium aliquod η Dico nullum; phrasin illam ny npurus non fuit adsiecutus. & sic labitur omnis ejus interpretatio. Non Populuι plus unit, plenam nempe dc p
193쪽
remptoriam abductionem & abolitionem sic ut porro sit non pulus . in quo disteri ab abducto Iuda tamen mansuro Vopulo, de quo Nos alibi fuse dicimus. Quare fallit ejus interpretatio & Calculus, Et cur tunc ri non fuisset praefixum
si verba volunt hoc anno 6s. . Deut. I. 6. M Ies XXXI r. Io. Demonstrationem
non video Pro ejus hypothesi; obscure intricate disputat &verosimillime absque In quantum intestigo, quaedam quae tamen heic fundamenti loco esse deberent, prorius iterum talia ponit quae a Verisimilitudine abludunt. Ex ejus hypothesi in priore loco in figenda aera το P, in posteriore olegetur, dicetque utrobique Secundum annum. Cur priore loco in aera figenda το inposteriore το legitur . quo significatu eo hoc loco accipcre durius est pracsertim dum
ille priore loco per I exprimitur, & inagis sibi constat Scriptura in particula quae aeram indicant uti nos suo loco dicimus quod ad το PINYI &-Et cur numerus maior hoc post riore loco etiam in censum venit, nempe 7oo 3 Cur in utroque Loco magis Obtinet Annus Mundi C. quam Exitus,
Si jubilaei etiam non expressa Epocha hanc enim Etiam aeram ponit U. D. in Scriptura usurpatam quomodo divinatur, an sit intelligenda Epocha M. C. an Exitus, an jubilaei pro Annos auget vel minuit V. D. pro hac sua Hypothesi quae fecit ut animum ad Chronolossiam adjiceret , ipso indicante, quare quin illam pro ea hypotnesi sua ordinaverit dubium non est. Hinc in Chronotaxi non absque praejudicio & liber sed cum hac Prolepsi versatur. Ut unum modo allegem specimen. Verba 'pihae Jud. x s. 26. loco posses ηu quam simpliciter dicunt dicere debent insolito modo postissionem . . habitationem prorsus quietam sinc omni turba, vel hostili ii festatione. Hoc modo nos dicemur Belgium habitasse illi, tantum annis quibus suit absque bello turbisque . ' 'n. Synchronismi illi Exotici, de quibus suo loco, inceristi prorsus, plerique falsissimi nihil juvant. tr. Sed illud miror quod Africanum sibi in suppetias venire velit. Dum Aprisaxus tot Annos ad Mosem numerat, o dinis
194쪽
dinat Chronologiam secundum LXX -viralem Versior aem. Erago haec adversantiar ejus hypothesi dum ipse Calculos Graecos Et tandem certior Chronologia ipsius Hyphothesin rosellit dum ille annos vel reducit vel producit, sed perperam. oro sua illa Hypothesi. C Sed admodum pro sua hypothesi pugnat ex accentibus.
Sta tuatio 1 Reg. Ur. r. necessari yr suam, aliam. interpretationem & hypothesin recte se habeat, tur eo ipso accentuum authoritas, si hypothesis Eous falliti Σωratio illa una ab accentuatione petita, dum reliqua omnia pugnant, infirmior est, dum, si vel admittitur etiam divina accent um auctoritas , tam multa disputamur etiam inter illius artiti. cii peritissimos de majori vel minori accentuum vel distinctione vel connexione, exceptionibus, imo quandoque contrarietatibus
uuas tamen non admiserim diversitateque inter accentuaticiis nem Prosaicam te metricam, ut minus certo fundamento nitatur haec hypothesis si chronologiam omnem sacram Isibi adversam habeat. Plures etiam sunt distinctio m per accentus rationes quam quales ille vult hoc loco. De quo nos suodo dicimus ad o. hebd. Dan. IX. Accentuationem , In cuius divinam originem magis atque magis propendere inci .vio. quidquam obstare receptae Vertioni & sententiae nil
ideo Sir accipe: de Templo Salomonaeo sic narretur: c
factum est ipse anno quadringemesimo ct octotesimo: distincte incliavit distinSvus accentus paser a qua aera numerandi mini anni sua hac distinctione attentionem excitans. Vel, quemada modum saepius accentus athnachus qui certE multo fortius distinguit, anteriora jubet repetere distinctioris attentionis e sto ' & heic antecedentia jubente palam repete : Et Pusis ipso anno quadringentesmo octogesimo, anno inquam quadrinis gentesimo G octogesimo post exitum suorum Uras ex inra AEgrpti, qui annus per sequentem accentuationem comunctis vam connectitur vel indicatur idem esse cum anno quarto S lomonis. Sic lege sine ulla interpunctione qm annus wadringeme vi oct*fimus idem est annus quartus Salomonis; connecte cum m immediate verba regim- S--mωu
195쪽
.- ut indicetur annus quarriis Salomonis in Israele regis nantis. . Verba autem Su his ipse sicaηδυ parenthellae sint interjem; sive semper obtineat , sive non semper proinrita accentuum cultoribus nota parentheseos et pes par ἔμα--r se a m au q/- amo. Perpende nunc an pondus tabo. ant: quae mutatur pag. 3 6. ingemem accentois geri injuriam. μῶ aecimum Raser. avri te Gereschum maiabitanur minor est' Geresia, Iastantisciam Dianαωm, qui is ditione Geresibi non uisi proe emo Gamaa habendati. Alii videant an ipsius interpretatio constat eum accentuatione vel & potius cum Constructione. Hebraea dum secundum ipsum m &α aera ponitur ante annos ab hac aera fluentes. ' .
- A. PMeredat Pro hereia Bbi. N. In ejus Historia manifesta est Dei mundum sanctosiquosios moderantis providentia, quod publice exhibetur cap. I. 6-r3. Recte dc pie hele cie iri nosteris sub humani judicii. forma explicatur divina Providentia a. Nulla crcatura quicquam agit nisi Divino nutu, da
Non tantum Angeli boni libenter a Patre luministrensia accipiunt, & rationem Et reddunt actionum suarum. . , γ. Sed dc mali angeli coguntur semper coram ipsius oculis tanquam Domini & Iussicis versari, ut & nihil faciant, nisi quod ipse non otiosa & ssim nolenta conniventia, sed p tenti dismucione 6c definitione consilia dc manus ipsius per imittit, se malitiae suae, quae ex ipsis est, non m Deo, o servatorem & vindicem semper exhorrescant. Illud indicatur istis verbis :. venit de Satan inter Filios Dei c Angelos nempe hono,. qui in hoc libro silii Dei vocantur .cap. xxκvI II. i . ' Hoc interroratione Dei significatur r Unde tu quid
196쪽
δ. Perpetuum Satanae studium est Omnem .inv nire circumveniendi, ει criminandi electoru Dei. dc opem Gratiae Divinae calumniandi. Cogitur δέ ipse sentire , di fa- teri coram Deo, nuIlo enim diriore igni utitur Satanas us. 7. quam invidia fidei, & gloriae electorum. a. Quando igitur Deus per spiritnm suum est operosus in hoc aut illo ad fidem , lanctimoniam, di charitatem, id ipsi, ob ingenii malitiam, ut damnatio sui, di ut Provocatio insidiarii m dc blasphemiarum esse videtur Hoc innuit i terrogatio Dei us. 3ἀ.. Porro uti Satanas virtutis omnis rudissimus est, ita omnis vitii. ideam in se habet . atque ut de fidelibus i dicat ex suo ingenio. ita omnia apparat, quae addecretionem, seductionem in quodcumque peccatum Herint aptissima.. Ergo quum: quid verus Dei timor esset, nesciret sciunt enim hoc tantum,. qui illum habent Dei dono Angeli boni ic homines spiritu Dei acti . judicat Iobum non tam amare Deum,. quam
sua commoda, & de eorum: conturbatione metuere, interimque facere quaedam ,. quae ast honoraem Dei. pertinere videre
c. At neque eommoditate viri lancti, ue. laude, sive, ut proprie dicam , testimonio Divino fidei ejus delam.
tur. & insuper testimonium Dei ut mendax arguit, di opus. gratiosum in ipso contemnit, & depretiat..Haec causa. est , quare Deus velit nonnunquam pios;
a.. Ut scilicet omneu itelligant virtutem spiritus fui- per quam conservantur & corroborantur, atque ipsi plonam gratiae, potentiae,. atque justitiae laudem tribuantia Deinde cur velit ad ipsi rum probationem plerumve uti opera. Satanae de siliorum. ejus, nimirum ut in eo m. gis confundantur, majorem crueiatum sibi ea. invidia & mur. mure adversiis Deum di electos ejus coniciscant..d. Summa igitur totius m ac istiua haec est: , , -κιm elictum ct stimu suo ad sim/θ---iam fremaraxm,ua squater rexis, m cst Vse βωλ- aliquem με pinalis preciperit, metu. Ρα inteυ it- is dira ἐν ceret,. v am h- in re data, ras sam mis
197쪽
ictu ; D m Salamis M lini ejus invidia urerentur . ad satammam ρν vocarentur. Deinde νoruis ostendere pietatem in I . ceram ac veram eqse, sequo posse eum in omni tentagione conservare, adeoquo quum ejus hona Iradid et is uminum ac potestatem Satanae , sum /amen, is mox carne ipsius vexastioni Satanas tradita, animam
ct spiri-- inter exta Aial auriarum bonorum ab omni peste conservavisse Hactenus Co ejus.. a imos in ejus Historia singulatim observamus sanctum hunc Dei vimina. Fuisse bonis exutum vide cap. r. I 2. & seqq. β. Liberis orbatum vide us. I 8. 8c 'Dum hanc tentationem explorandae integritati ipsius mori lassicere praetenderet Satanas, dixit Dominus ad Satanam: Eoce ipse est in manu tua, tantum animam ejur serva cap. I r. 6 Eitque adeo percussus ulcere maligno a planta pedis usque advenicem, quare testam, qua se scaberet, accepit o. 7. x Stolida uxor illum vexabat: -- tu renes integritatem
tuam benedicendo Deo, est instriendo us. -
η Prae ulcere & plaga sua aliis eum vitantibus erat horridus: e. Aliorum erat Sibilum cap. XXX. r.
η. Quid egerit adversus eum ejus crudelis hostis facile inde colligis, quia datus fuerit in ejus manum, servanda Ia .
Interim a Deo desertus fuit, cohibita non tantum luce faciei Dei, sed tremenda ejus praesentia territus saepius . quamluam laetiora habuerit intervalla, vide Phrases eam in remugnificantissimas Cap. v I. 4. x. I. I. 8. 16. xv I. 8. ec seqq. Et reliquis in locis. ' ι- s. Somnum capturus semniis & visionibus, spectris animum corpusque turbantibus, VeXabatur, diceras, consola λιακ me sponda mea M. tum me consternas somnus, .imnibus me
x. Contolatores habuit vanos,' perversa media morbum exisperantia adhibentes . gravioriν ab illo admissi enormisque supra solitam humanam impietatem crimini , .ec Brpocraseos' suspicione illum gravantes. ia i - . C 2 λ. Vi-
198쪽
. λ. Videtur ante has assiimones dirissimas metus tes mi aliquis velut praeambulo ic praenuntius fuisse, .vid. cap.
m Si respicis animum ejus patientem , in. a. Animo inter primas tentationes fuit recto. erectoque.
Sed deinceps querelis significantissimis . corporearum dc spiritualium' .ctionthin gravitatem exprimemiboe, , cum Deo quadantenux exeostulantibus, illiumque . ceu hominem equidem sanctum, infirmum tamen a patiente Christodistinguentibus , persei M. - a, Quaeritur, quid de hoc animo , deque his Iobi sermonibus sentiendum λ Itane hic patientiae typus est quale non conceptum, non natum . vel ab utero Protinus exstinctum vellet, maledictionibus & comitiis ortum suum proin iecutust si fuerit suae sibi conscius integritatis , quod ex s ventibus patat, si Aedemtorem suum sibique Fr illum adisrendam liberationem, dc salutem cognoverit, qai Erat in homine sancto propter temporarias in an 'dc corporeassiictiones. quae hihil iunt ad praepondium manentis gloriae dc aeternae com munionis Divinae ., praeoptare ut non fuerit, quo ipsa neque 'aeternum felix futurus iuerati gratiam in. hac vita consecutus si fuerit . benevolum. Dci amorem in praecordia inusum unquam expertus. quis non cisipet votum illud, ut jam abi utero exspiraveru Si per affictiones sancti sanctitatis. divinaemrticipes magis evadant, Deusque in tuis glorificetur quis terat Iobum ad mortem sic anhelantem iamque quieti divinam loriam posthabentem Z. non dicteria illa, interrogabis. inii nativitatis . noctemque coloceptionis projecta in ipsi Formatorem Deum, Patremque spirituum omnis carnis recta dist .. b. Ut verba Jobi emolliant interpretes. animadvertunt, vitam. Mic atque mortem -ctari per se absque illo nexu cum. aeterna vel felicitate, ves clamitate, sed nude per se, quatenusina . plena. malorum corpus animumque amigentium , illa
illis finem imponit . Hominem. diris adeo affictionibus prinum. non auendisse ad inmitis. Non
199쪽
. vi Non omnino intercedo, sed haee ex ridenda veni ant, Iobum heic non modo ceu tentatum atque a Deci deseritum, tremenda numinis praesentia territum, sed in g,avissimo morbi illius paroxysmo heic esse spectandum. Mirumne est . . Hominem e ustissimis in corpore doloribus excruciatum , pavoribus inem,libus in animo territum , a tentante Diabola vexatum , ab hominibus Contemtum, abscondita non tantum 'hice faciei Dei, Deum velut hostem suum de quo tollas dem ceps queritur; contem lantem . in tristissimo hoc intervallo nullam consolationis divinae guἔtulam gultantem, sed velut es . fusum in se orcum infernalesque terrores sentientem , exitum non videntem, optasse, ut vel iron fuisset. ves vitam eo usque non duxisset, ut m hunc statum deveniret, sane qui in Inhrno sunt melius illis fuerat non nasci. Iobus velut vivus ad insernum tantiper detrusus mirum ne est has querelas quod estuderit Illud heie velim .hserves, intervalla probe esse distinguenda se quando illi divinae gratiae alluxerit aliquid , integritatis e scientia fulciverit; et quando absque his desertus jacuerit. - Ρatio Iulum respirans credere tamen non potuit . statum suum pro injectum adeo in hac vita restitui sed non nisi per mortem obrumpi posse, nullam etiam in divino foedere singularem se reperner promissionem in hae vita liberationem ex tam extraordinaria cal mitate spo.dentem, &.ex Phoenomenis aliter colligi non tasse, quam halic suam conditionem esse in hae vim desperatam, noni
nisi eum hac vita tolli posse, quare ad mortem sestinaqit. Ea propter distinguendum omnino est inter Iobum sibi q ante inus redditum, integrita suae conscium , & inter Iobum a Deo: desertum , insernali pavore circumsessum . meris in tenebrisi ambulantem, Iucem nullam undentem k in quo statu nos lam fidei, conitiariae. patientiaeque indicia requiras . quam Gnatia Teria gratiam ae ταμδarris ita delertos nota in totum deserentem; πque heic ad Jobum, eadem ad desertos tentatosque omnes.
ν. Suae integritatist causim adversus amicos constanter' -
Eandem apud Deum cum parrhesia-allegar.' a. Sibi tantum paulisper redditus doctrinam de Redemp- .l C .
200쪽
tore, M suo, a quo tandem Plane liberandus sit, constanterimnet, vide praeter alia loca cap. x IX. 23. M seqq. n. Deus tantum amicos reprehendit confundit, adserta sic Iobi integritate pro illis oraturi. x Sed re Iobum deinceps arabivendum liberandumque grais viter docet & monet, Dei opera. viasque adorare, justificare. o silere, sapientiam fortitudinemque propriam abnegare atinde discimus tentationes gravissimas etiam per se non docere. nisi tandem accedat Doctor ipse Deus. Quae ut intelligamus melius, & Jobi in sermonibus ejus mentem, d quid recte, quid secus pronunciarit, adsequamur, audiamus ipsum divinum judicium de Jobo quod Capp. ultimis occurrit; quodque heri loci commodius inserimus. Nam tandem Deus ipse e procerula locutus controversiam dirimit Jobumque rcitituit a cap. xxxviii ad finem Libri. Jobum a. Partim laudat atque absolvit, ipsos apud amicos, qui vera de Deo locutus fuerit cap. x Lir. 7. Quia in Mri Maia breviore dilucidinione patebit, illud redin statuebat Iobus: A. Homini credenti jus esse apud Deum in mediatore.
b. Per illud jus Deum posse posci omnes benedicti nes ex foedere Dei fluentes & liberationem ab omni malo fialuti opposito.
a. Se illud jus per fidem esse ampleXum, adeoque sitis illo jure se legitime apud Deum uti posse. a Se non esse lispocritam sed Dei foederatum, iamque ad Dei tribunal posse provocare , ubi sit iustificandus,
allegata hac sua ad Deum judicem justitia. Dum interea non inegat suam corruptionem, nullumque, si Dei absolutam justitiam iptarumque fidelium infirmitates spectes, cum Deo posse
a. Inter hanc assiictionem suam singularissimam in- tςrque animum fictumque projecte impium nexum non esse. vero procul dubio sanctum vitae suae institutum allegat adinversus amicorum calumnias Cap. xxx I. Infirmitates non negat.
sed non patitur sibi tale crimen objici, quo nemo illorum se - obstrinxerit . quibus .Deus benedicit, & quod qui admiserint necessario plectabur extraordinarum in modum D .