장음표시 사용
131쪽
PHrque suas impune sinit Dictynna sagittas a s
Adfirmes, crines perque Minerua suos. At si tardus eris, errabis; transiit aetas Quam citot non segnis stat remeatue dies. Qtiam cito purpureos deperdit terra colorest .
Quam cito formosas populus alba comasi go Quaes
erines preque Minerva suos Inter formosas deas Minerua etiam alias resertur; sed conis deae vix alibi in linde praecipua habetur, praeterquam in fabula de Medusa, cuius capillos in serpentes minatos nar rauere nonnulli, quod deae illa se praetulerat sormae et comae decore. Extat narratio
apud Seruium ad Aen. VI, 289. et τν Ἀθννα προς καλλος αἴ est apud Tutaam ad Lycophr. 838. unde colligi potest, olim de Mineruae coma plura in poetis occurrisse. Facramen hoe ita se non habuisse: necessitas nulla est, quae poetam cogeret memorare in dea eamdem formae partem, quae aliis R poetis celebrata esset. Apud Properta II, 23, 14. puella iuraverat per oculos Minervae: quidni nune per eius crines pHauam eius comam fuisse, aliunde constat, epitheto adie
Ira Statius quoque II, . Theia a 38. ubi de Diana et Mi
Vtraque torva genis fla-que in vertice nodo. quo habitu vix usquam in signis
veterum occurrunt, sed coma sere promissa. Memoratur e
men apud Pollucem lib. II. καs παραπλέκειν τας τρίχας, τὸ αναπλέκειν. κρη προαπε
πεπλεγμενη. Oecurrebat Meepitheto ornata Minerva alicubi in vetere Poeta παραπεπλεγμένη. haud dubie ea de causa, quod capillum religatum et eoilectum habebat: flauum in veristice nodum. Nam cincinnose ceruice dependentes vix illud nomen designare potuit, quod putabat Winkesmann. Monum. ined. p. t 9. et in Annorari ad Hist. Art. P. 48.
ar. At si tardus eris) tamdus h. l. ignauus, homhiculos
cunctator, qui consilia exsequemda in diem differt. Ad comstantiam et pertinaciam in instituto adhuc adhortatus ero
nune illud subiicit, quod in qu
cunque incepto meminisse opus esti ut nee interea otietur aeferietur: sed ut suo operi intentus quodvis tempus comm dum , . quamuis occasionein opportunam aucupetur: ne inter. ea tempus e manibus elabatur.
29. Sunt fere ipsa Theocristi verba Idyst XXIlI, 28.
132쪽
Quam lacet, infirmae venere ubi fata senectae, . Qui prior. Eleo est carcere. missus equus lVidi ego iam iuuenem, premeret cum serior aetas,c Moerentem stultos praeteriisse dies. Crudeles diuit serpens nouus exuit annos; i 3s Formae non illam fata dedere moram.
Ultima prorsus ut mox: Vidi. ego iam iuuenem, 31. Quam iaceo Ian*aeris ne vIgore et virihus est. Fata senectae sunt senectus, quam fato subire cogimur.
tegra aetate. Sed v. Obss. Eleo- carcere) Olympiaco. V. Virg. Ge. III, 222.
hominem, qui paullo ante , m do, iuuenis erat. Serior aetaS, Pro senectute. v. Cronou. Obs II, 19.
34. stultos - diec stulto sibi elapsos; circa quos ipse
stultus fuit, quod non in am re eos collocauit. Multorum
carminum argumentum hoc lin Anthologia graeca: ν. c. Automedontis in Analectis T. II. P. stor, no. II.
3 F. serρens novus exule annos) illustrauiti rus hoc ad Virgilianum illudi ne postis nouus exuuiis
hitidusque iuuenta. . Ge. III, 4 3 7. qui locus ex Nicandro Thur. 34. et 237. 8.exprcssus utique videtur; at alter Aen. II, 473. eis et in hoe illum Nicandri locum Ther.. 3 -34. Maro ante oculos hse, bere potuit, foris cum alio Thor. 2 8 . propius tamen ad Homerum Il. 93-9s. manifeste est conformatus. Ouid.
IN. Art. 77. in simili querclar Auguibus exuitur tenui eum pella vetustas. Colorem hine duxit auctor Eleg. in Maecenat. obit. II, 33. R F
reuisentibus aetas etc. - Cur nos angusta eo
nemus vero, cui noua iuuenrus, posita pelle, redit. Mee. IX, 266. Virg. III, Ge. 437. exule annos, ingeniose, pro vetero pelle. Vtuntur poetae hoc
133쪽
Solis aeterna est Phoebo Bacchoque iuuentas: Nam decet intonsus crinis utrumque deum. Tu, puero quodcunque tuo tentare libebit, Cedas. Obsequio plurima vincit amor. 4 Neu comes ire neges, quamuis via longa paretur, Et Canis arenti torreat arua siti. Quamuis praetexens picea serrugine caelum, Venturam admittat imbrifer arcus aquam. Vel si caeruleas puppi volet ire per Undas, 4s Ipse leuem remo per freta pelle ratem. Nec te poeniteat duros subiisse labores, Aut operi insuetas atteruisse manus; Nec, velit insidiis altas si claudere valles, Dum placeas, humeri retia serre negenti so
D. M. Seong. et Moufili. retrahunt ρυξω. ι. exemplo a similitudine potiusquam a rei veritate ducto. Exuviis positis serpens non magis ad iuuentam redit, quam auis pennis mutatis. 36. Formae h. floriaetatis iuuenilis. Ita saepe poetae formam alteri notioni substituunt. 3 7. Res ex fabulis et Vet xum signis nota. Multa locaeongcssit Brouis. Insignior ceteris est Ouid. Meti III, 42 I. ubi v. IntpP.
soli dii eomam promissam hahent , iuuentae decus. cf. Obss. 4o. De hoe obsequio nemo doctilis egit quam nequitiarum magister Art. II, 177. sqq.
atrae istae nubes, quibus caelum obducitur. arcus imbrifer , iris, admittit aquam venturam, pluviam imminentem concitare, accelerare videtur.
cf. Obis. 48. o rem int. rusticum opus. in . El. 9, 3. Et durum terrae russeus urget opus. 49. infiis) indagine, plagis. cf. obff. Prorsus simile o sequium de se praedicat none apud Ouid.. Ep. V, 19. 29. ad Paridem:
134쪽
' Si volet arma, laui tentabis ludere dextra; Saepe dabis nudum, uincat vi ille, latus. Tunc tibi mitis erit; raptas tum cara licebit :oscula; pugnabit, sed tamen apta dabit. Rapta dabit primo, mox ofieret ipse roganti; si Post etiam collo se implicuisse volet
Heu, male nunc artes miseras haec saecula tractant. Iam tener adsueuit munera velle puer.
Retia suere eomes maculis disincta tetendi. Saepe citos egi per iuga
longa canes. ε- Sed omnino placet sibi Naso in hoc obsequii exemplo: Art. II, 389. Milanion Atalantam a
tia colis etc. et Met. X, 27 . Apollo Hyaeinthi come :
ferre re fae, Non tenuisse canes. etc. Sed et in . lib. IV. in Sulpiciae carmine suauis est professio El. 3, 33, 22.ὸ - ut tecum liceat per ἡ-ra vagari,
Iasa ego per montes retia torta feriam.
s l . De exercitatione In a mis loquitur; notum est Iudere esse exereeri in armis, id quod se rudi: eL Baith. ad Rutil. I, a s 7. Ouid. IU. Trist. I, 7 a. similiter ve h. l.
Dare latus et nudum latus, quod patet ii iii, notum, ex eadem campestri disciplina po
non nimium detrectanti, sed os praebenti, ore commode et apte applicato, dantur. v. Ouid. Ep. XV, 2 3 . I 3 a.
Oscula cognosco, quae tu committere linguae, A aqua consueras accipere, via dare. Monui, quod Vulpio non
tale esset dicere. Ps7. Etiam hie transitus ad aliam sentenxiam paullo abruptior est; ut mirer Scaligerum non et hic transpositionem proponte Ini isse. sed volebae Poeta monere, carminibus esse deliniendum amantis animum; dum in eo est, ut id agat, re cordatur mores saeculi, quibus eo res rediit, ut munerum appetentiores sint homines quam Versuum, quos sibi offerri videant. Itaque artes miseras intellige τας μουσικας, Pom cen. Versum:
135쪽
At tibi, Venerem docuisti vendere primus, Quisquis es, infelix urgeat ossa lapis. V 6o Pieridas, pueri, doctos et amate ptietas
Aurea nec superent munera Pieridas.
Carmine purpurea est Nisi coma; carmina ni sint, Ex humero Pelopis non nituisset ebur.
.. . Iam tener adsueuit mun .ra veste puer . respieit m v. 62. Aurea nec superent m . nera Pieridas.s9. Venerem - venderoi Est loeus hie de amore venali et corrupta pretio fide multis et antiquis et recentibus poetis tractatus; a nullo disereiusquam ab Ouidio I. Am. IO. ubi v. inprimis 3I. 1qq. ut taceam Stratonis Epigr. XV.- 6o. infelix urgeat ossa lapisi ut contra precabantur: sit tibi terra leuis. infelix simpliciter notionem abominandi ha. heis propter hoc ipsum, quod molliter ossa cubare vetat: Harbor infelix.
hunc Megaris Regum unum ha huisse purpureum crinem, quo seruabat regni sui fatum. M id. Met. VIII, 8 o. sqq. Ciri et quos Brou h. ad h. l. laudat.
Fuit autem argumentum a multis olim poetis tractatum. Morani sui debebat esse, ni essent
ex accuratissimis Grammaticorum regulis. De Pelapis eburnua humero res notissima, vel
ex prima Pindari Olymp. v. id. Met. VI, 4O3.
hie locus, carminibui seu imis mortalitatem seu celebri atomvenire, saepe ae varie est tra latus a poetis. Praecipuos i cos apud Theocrit. Idyli. XVI. et I oratium I U. Carm. iam alii laudarunt, et recordabitur
facile quisque proses Addi pose
sunt plura e Pindaro et ex Lyricorum fiagmentis. Propior ad nostrum et ex eo tantum non tran scriptus est Ovidii Ioeus II l. Am. Ia, a I. sqq. Sententi3 autem non plene est pronuntiata. Purpureus, inquit, crinis Nisi non suisset creditus purpureus, nec Pelopis hume rus eburneus, nisi poetae hatradidissent. Pergit: quemrferent Musae, vivet
h. carmina immortalitatem dant. Ex quo sententiam poetae hanc sise obuium est: De Niso et Pelope nihil sciremus; dudumorum memoria ac nomen esset sepultum; nisi poetae illud servassent. Hoc ornate et suauiis ter extulit i sabulosas adeo res credi propter poetarum de iis
136쪽
Quem reserent Musae, iuet, dum robora tellus, 6ς Dum caelum stellas, dum, vehet amnis aquas, At qui non audit Musas, qui vendit amornm, Idaeae currus ille sequatur Opis; i o itercentenas erroribus expleat urbes, Et secet ad Phrygios vilia membra modos. To
66. Illud vehest h. l. nota figura, Zeugma eam appellant
Grammatici, tribus verbis iunctum est, eum proprie ultimo tantum accommodatum esset. Pro latiore voc. habebit, seret. referent vero paullo ante, Ut dicere, carmine memorabunt.
67. non audis Musas) audit eum vi est dictum; non deIectarer audiendo, non moue tur carmine, spernit versus amatorios, et praefert aurum,
quod alii sorte offerunt. Apud Pindarum diis iratis nati ἀτίζοντο s, βοα, ΙΠιερίδων αντα. 68 - ΤΟ. Idaeae curruc esto Callus Matris Deum, exsectis virilibus. Grave vero suppliacium t etsi et ii, qui auro amores expugnant, ab exsectorum natura plerumque parum absunt.
69. Ili Galli deam suam gestabant per urbes et stipem col- Iigebant. e lare errorra per urbes trecentas vulgare edet; hoe doctius extulit poeta: exinplere urbes erroribus, o tot ulla poetae, ut exquisitiora ha herent, ratione hac immuta
7o. vilia membrao quae vilia sibi esse hoc ipso deci ua-hant miseri, quod ea sibi abscindebant. Etiam Duid. se IV. Fast. 24 3. molles ministri - Caedunt iactatis inlis
membra comis: h. virilia. tu venalis Sat. II, I s. DPeruacuam Parnem dixit alio tamen sorte modo. Ceterum versum hune simpliciter aliquis ad lacerationem corporum, quae flagellis fiebat, referre possit cui similis est illa membrorum laetniatio ins. El. 6. 4s. sqq. in i cerdote Bellonae i et in Gallis: U. e. Apulei. VIII. p. 41. mal. Propere. II, aa, Is. II, 18,
Cur aliquis sacris Ianiat Da brachia cultris Et Phrygis invanos ciae.
modos. Et seare de verberi biis saepe dictum: in . U. 9, 22. et intorto verbere terga
Sectius flagellis hie triumuir libus Praeconis ad fasidium.
137쪽
Haec mihi, quae canerem Titio, deus edidit ore; Sed Titium coniuκ haec meminisse vetat. Pareat ille suae: vos me celebrate magistrum, Is Quos male habet multa callidus arte puer. Gloria cuique sua est; me, qui spernentur, amantes Consultent; cunctis ianua nostra patet. Tempus erit, cum me Veneris praecepta serentem Deducat. iuuenum sedula turba senem. 8o Heu
me, dixi, sua membra secam di Impetus p Atqui de Atti
mox agitur euirato, et in Ibidea 7s. Sic aliquis tua membra Iecet: Saturnus vi etc. et quam proxime ad h. l. V. 4ss.
Attonitusque seces, ut quos besa mater Inritat, ad Phrygios DL, sia membra modos: Deque viro fas nee femi-
nanee vir, ut Attis. 73. Hactenus poeta, non tam tanquam Priapi propheta, seu sacerdos, qui sortem a deo acceptam redderet, quam potius tanquam responsum dei reeiis tan quem consuluerat sup. U. 7.
Sie ego: tum Baechi re -- det rusica proles.
Petierat autem sortem. tanquam Θεοπροπος ad deum consulendum a Titio missus. V rum is interea in puellae amorem ineiderat, quae omnem alium amorem ex eius animo excusserat. 7s. vos me relebrate magis nio frequentes ad me
77. 78. 8 . Haec iam omnia iuris verba sunt, de iis, qui de iure respondent: quibus se assimulat. Spernere notam fastidii habere, operose docet Brouis.
dantem. Nec hoc alienum ab eius, qui de iure respondet, persona ; nam docet ille, adeoque praecipit. Deducunt eum in Griun et ex foro domum partim clientes, quibus respondit, partim iuuenes nobiles, qui ad eum deducti erant, o leges ac iura discerent. go. Ex Fragm. Callimachi, Ut notauit Statius, petitum est: p. 4 o. inter se. Bemi.)Γηράσουσι ν ο γέρων vῶν- κοῦροβ.Diu lim oste
138쪽
Heu heu quam lento Marathus me torquet amore lDeficiunt artes, deficiuntque doli. Parce, puer, quaeso, ne turpis sabula fiam, Cum mea ridebunt vana magisteria. ELEGIA V.
Asper eram, et bene discidium me ferre loquebar; At mihi nunc longe gloria sortis abest.
Sedula turba est ossiciosa: nam seduli interdum sunt, qui est
ri adsunt, apparent, ossicium praestant, v. Gronou. ObL I,
8 i. Heu heu q. Suaue hoc, quod poeta seuero magisteriose iactans paullo post ipse in
eodem luto se haerere. profit tur. Cui non in mentem veniat illud Horatii persimile IU, Carm. I, 1 sqq. Sed cur, heu, Iugurine, cur Manat raranuas lacrima per genas p etc. De Maratho in Obss. et ius. Eleg. 8. Elegia RIrae anter amantes Deliam et Tibullum intercesserant. Puella ι ut eum grauiter pungeret, alium amatorem admiserat; at Tibullus. puellae perfidiam multum inculans, ea se carere facile posse crediderat. Nunc
amore iterum exardescente, i iuriam puellae a se factam deis precatur; quam bene de ea.
ritus sit, commemorat; spes de vita feliciter cum ea exigenda Inaniter conceptas exponit; in de a v. 37. si modo eiusdem elegiae sunt, tentata frustra amoris leniendi remedia enarrat, imprecatur lenam, qua diuitem amatorem ad Deliam adduxerat, et, quantum Pauper amator diuite praestet, docet seque eo ipso nomine puellae commendat.
et proteruus, et me non ita a Delia teneri, quo minus ea tantisper carere possem, liliis ham
a. At mihi nune longe abest exeidie animo. dictum ut apud Ovid. IV. Met. 649. - de nocui, ne longe gloria rerum, quas mentiris, ait, Iove
tibi Lupiter abit. α Mois, glorisfortia, quod
139쪽
Namque agor, ut per plana citus sola verbere turbo, Quem celer adsueta versat ab arte puer. Vre isum et torque: . libeat ne dicere quicquam. sMagnificum posthac ; horrida verba doma. Parce tamen, per te furtiui foedera lecti, Per Venerem, quaeso, compositumque Caput Ille ego i cum tristi morbo defessa iaceres, Te dicor votis eripuisse meis. IOIpseque ter circum lustravi sulfure puro, Carmine cum magico praecinuisset anus.
se sonem et duri animi esse gloriabatur. . turbo στρομβος, στρο- quo pueri luis dunt. diuersia a trocho, quem Getherila illustrauit Relat. delibb. notas Fasc. VIII. P. 498. Multa promiscue dedit Loens. Epiphyll. VII, cf. smilem Iocum Virgilii Aen. VII, 378. et ibi not. adde Callimachum Epigramm. I. Praeclara autem est eomparatio ad animI turbati agitationem exprimendam. Mox Cersat, στρέφει, δνῶ, apud Maronem exercet. et δονῆσθα v. c. Bion IV, s. ab arte, pro, arte, ut alia similia apud poetas.
Petitum a seruorum tormentis. cf. in . EI. 9, 2I. Omnibus se puellae cruciatibus offert 'ad tuendam poenam pro . superbia. hors tua verba, sunt aspera, ferocia; os protermum doma.
foedera dixit. ut eouiugii, tori, foedus, alia. Nam omne id, in quo aut per quod iungum tur duo vel plures, foedua, etiam sine pactione. 8. compositumque caput h. iunmim cum meo. Laudatur id. Epist. III, Io T. Perque tuum nostrumque cais put, quae iunximus una.
9. morbo defesain aegra, exquiste; sic fessus ins IV, 4,
Io. I, 2. mestis obseruata elegantia.
io. Similis locus est Ρropere. II, I, 63. mee mihi vota tuam mm
Nec vero languere putanda est oratio in t dicor te erimisse. Sed est i constat inter homines
II. g. Cantum morbis mederi creditum fuisse nota res est. Puellam aegrotantem Poeta, adhibita maga, quae carmen decantaret, ipse lustrauit solito ratus
140쪽
Ipse procuraui, ne possent saeua nocere, Somnia, ter sancta deueneranda mola. Ipse ego, velatus filo, tunicisque solum, Is Vota nouem Triviae nocte silente dedi. Omnia persolui: fruitur nunc alter amore, Et precibus felix utitur ille meis. At mihi felicem vitam, si salua suisses, Fingebam demens, sed renuente deo. a Rural tu, quo mala ab ea depclIexet: sulfure ter circumlam circa puellam decumbentem. 3. 34. Iunge: LAse procm
nocere; procurare esse expia- Te, Omen auertere, notum vel
ex Phaedro III. f. 3. somnia saeua, infra crudelia, sunt,
quae triste, et Violentum atque funestum aliquid portendunt.
mola salsa h. i. dieitur sancta.
alias h. quae a castis et puris est foco imponenda. δε- veneranda h. deprecanda, precibus amolienda, averruncari da, ut Statius es Muretus dotacent. Sic venerari est precari.
Virg. Aen. III, 34. - Nymphas venera bar agres , Ritesecundarent vi S. Properti II, 16, 33.
venerata tabellis. Credendum aurum, puella aegrotante incidisse terrores ex nocturnis somniis, quae mor euolae portenderent ι haec ut procuraret Tibullus, certum sacrum fecit, quo molam sal sam ter in ignem arae spadi
notum, nihil in sacris nexi vel vincti esse debuisse. forte tamen in fac is magicis aliqua peculi ris religio fuit circa hoc. ta nouem -- dedi nouem n Etes deae operatus sum ex V to, cum Delia conualuisset. Est autem Hecate, cui voti s cerat, Delia acgrotante. vota
dedi h. l. persolui. 17. fruitur nunc alteram ro amore mihi debito ; 1eu
te saepe ponitur. 8. Frecibus - utitur iri meis' h. valetudine tua meis precibus a diis concessa. 39. sqq. Suavissimus qui sis quitur Iocus sententiarum s minplicitate, affectus veritate, rem tum in animum reuocatarum iucunditate.