Albii Tibulli Carmina libri tres cum libro quarto Sulpiciae et aliorum. Nouis curis castigauit Chr. G. Heyne

발행: 1798년

분량: 656페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

sa 4 ozsERVAT. IN TIBVLLI nurui quid et quid pece imus erunt itaque idem: quod non viderat Dousia Praeci d. e. I sed videbat Helinus, quiem dabat, Ita nupeccauimus. Melius tamen priori loco poneretur: mι m - . I eu quiae precarimus. vi I, IO. s. At nihil uis nuser meruit; Non eae. Offendit tamen adhuc subita ista numeri mutatio: seu merui, seu precaui S. quamuis eius exempla sorte reperiri possint. Dubito it que, an legi debeat: Misu quid metuit, seu quid peccauimus, urit. h. Amor in me saeuit, tanquam nexum, seu quid vero commisi, deliqui, seu quid suspicatur tantum et metuit de me, ne forte vinculis ruptis aufugere et me ipsius imperio subducere tentem. Vides. ita nihil purius esse illo versu. Sed in Ed. Rom. plane alia leetio conspicitur; pro merui enim exhibΗt Veneri. Ita vero multa sunt mutanda, ut sententia eliciatur. An sorte scriptum erat:

Hsaeuit Veneris, s quid peccauimus, ira. ira saeuιι, ut Ouid. XIV. Met. I9 3. - O A quis referat mihi casus Vlixen, Aut aliquem ei cirs, in quem mea saeuiat ira, ib. seu quid peccauimus, urit J vltima vox, iam Si

tio e scriptis probata, a Scaligero reposita fuit, cum in Tulgg. ei set uror, quod etiam ΕL Rom. praesert. At Uicem. et Reg. Lep. cum Uen. l473. et aliis init: hoc et in corvin. r. dolores J Coruin. labores. Ita i Naufraga quam vasis tunderet unda inaris J Tu batur hanc lectionem Vulpius propter sonum maris mug, tum exprimentem, quod admodum leue argumentum eludi arbitror, cum Brouxhusius ex aliquot libris posuistet ira maris, quod elegantius dici, et saepe ab altero pulsum ecse loco, vel ex Ouidio c stat, Epist. XVII, a, ubi v. Burm. et Meti XI, Ta9. ubi v. Heitis. cf. etiam ad I. Meti 33o, et Misc. Obss. Vol. II. p. avi. est is Iortin nam UOLIL p. 436. Seruaui tamen uncia, quia ea mihi melius cautem tundere dici videbatur, quam ira, et inprimis quia pro elegorum humilitate nimis grauis et epita vox: iram maris naufragam tundere cautes. Porro pro vasi maris Exu. Liplii et Codex Guyrner. vitrei exhibent, male, inprimis cum de irato et turbato mari sermo sit. I . et noctis amarior umbra sJ es. Properti IV, 3, 29. Docte imitatus oth M. Anton. Flaminius ad Hieron. Fracastorium e

442쪽

LIB. II. ELEG. IV.

Noctis tempora sunt amariora Felle. et rapsaliae malis venenis. Haec λrto viro docto in Actis Soc. Traj. p. I92. obiee runt coniecturam parum probam: Lux et amara die; sed Moctis amarior umbra es. 3. Omnia iam t. J iam BQuhh. ex libro Italim et Exe. Lipsiit adde Guel s. g. a m. sec. vulgo nam. de inde Ed. Lips tempore solisnni lapsu librariorum in his casibus rexemplum v. ad ii, 3. 43. s. yi nil prodesis J Brouis. ex uno Florentino; et a m. sec. in Guel L 3. vulgo si non p. IT. et, qualis . ubi orbem Compleuit, verss Luna r mrrit equis 3 Ed. Rom. vitiose, equalis, ut erat in Statii libris. In Venetis et Guel . I. Me q. deinde Reg. cum aliis quibusdam codd. etiam Gueis r. vi orbem C. Sic quoque VenΘtae et Aldinae nec mutatum nisi a Scaligoro. Idem Regius mox elogantius returrat cum quatitor aliis apud Brou usum, et Coruin . Sieque iam editum fuerat in Ald. sec. er inde expressis, malis a Scaligero itorum desertum; Itaque reuocaui, pro altero reeurrit. Ed. Basi recurre

vitio typogr. . t

ul. At mihi J aut Guelf. 3. 23. Aut ranam suspensa sacris in signis fanis 3 Scall-ger e suis Exc. reposuerat, sus mssa focis in nia sacris,

et sic etiam alii libri apud Broukhusum. S- insignis h. donaria, reponebantur in fanis, non in locis priuatis. cf. I, a. 82. Boinsius pro Deis coniiciebat thesis, ut Virgil. Aen. IX. 4 6. Si qua tuis unquam pro me pater Hyrtaeus aris Dona tulit, s qua Use meis venatibus auxi,

Misendiue tholo, aut sacra ad fasigia 'i.

Nostri vulgatam seruant, quam recte reuocauit Brou . quem vide. . 24. Sed Venus ante alios es ines da mihi J ante alios . deos. Sic codd. et Guelf. a. iam editum erat in Aldina utraque, sicque e libro suo emendabat Muretus pro eo, quod in Venetis erat, etiam in Ed. Basil. et in libris Guarner. et Regio. Gueis. I. ante alias. cs III, 4, 93. et 6, 3a. Sic ast. Terent. illarum quisquam. v. Ciosan. ad Ouid. I. Met. SOT. Mox v. aT. de scriptura amaragdos vide lap. ad I, 3, r.

29. me dat auaritiae eaussas et Coa puellis Vesta JValde turbauerat hvuc Ioeum et interpunctione, et inui

443쪽

adde nunc Coruin. Brouisusius; quanquam latendum est. neque vulgatam. IKhionem esse satis expeditam. DOua Praeeid. c. 7. legebat: Hinc dat a. caussas et C. y. V. es a. hocque habet Gueu. 3. Heinsius vero, Sie dat. Possia et: ne dat. Pro caussas vero, quod et in nostris est. Brou . e Statianis, Colbertino, uno Palatino et uno suo receperatIrimulos. At id ab interpolatore est prosectum; et rine Vulpius vulgatam re ocauit; intelligebat

προφάσεις, excusationes. Mihi etiam hare vera lectio vitidetur, sed eaveas accipio semina, siue eas res, unde ali. quid sudoritur; ut sit, hinc oritur, mouetur, alitur, au ritia. Ouid. II. Am. IT, Extr. Ingenio causas tu dabis una meo.

IV. Fast N. de Venere et Illa satis causas arboribusque dedit.

Huius interpretamentum est simulos. quod tamen omnem vim voeabuli non exhaurit: Non enim modo incendunt et aeuunt cupiditatem puellarum ista luxus instrumenta, sed unica auaritiae cauta et origo junt. l roperi. III, i ,3.

. Certa quidem tantis caussa et manifesa ruinis: Luxuriae nimium libera fulla via es. Pro cia ed. Vicentina Cea, sollenni errora, quem Mur tus defendere volebat: alii inoa. Sod est Κὰρ ex Κοος. quae et Κοως est et Κω- unde Καος etiam Κω be. At j Κέως, et ν Κεια Ceos et Ga, diuersa insula est, ut dudum docuere viri docti. Apud Vincenti in Speculo doctrin.

VI. c. 73. versus sie excitatur:

. Praebet auaritiae eaqssas pretiora potentum Vsis ει Primum voci Pra bet non male, ad duritiem tollendam.

3O. a rubro iseida eoncha mari J a Brouta. ex codd. addo Guelf. a.) anti. Edd. et sic Lips ac Venetae. At e Romana plane excidit. In principe tamen Εd. I 47a. Uicenti et in Aldinis ceterisque vulgg. extat altera lectio embro, quam et Regius seruat, et Coruin.

gr. hine clauim ianua seu J clauim Scaliger e chari.

so: in libris est elatiem. cs. Heinc ad Aen. 1, 32O. sensit Statius recte tuebatur e libris; in Ald. se V mutatum erat

an Antis. Sic Regius. 33. Sed pretium s g. J ad verbum sero reddidit vera sum Antipater, ut Muretus indicauit, Minol. VII, I 6r.

444쪽

cf. in hane sententiam Properti III, Ii, r. sqq. 9. R. Ovid. m. Am. 8. 63. 64.34. canis i e I comin. Qis sollenul pol iarum et

gantia.

36. multis addidit ille malis 2 vulgo legebatuer atim sit ipse, ut etiam Ed. Lipc exhibet; Rom. ςum Guel f. I. a. attulit ille, et habent ille etiam alii nonnulli. In me. Lipsit erat abdidit, quod et unus Brou usii et Coibertinua habebant: hinc Dousa faciebat addidit, quoa integrum in Excerptis Italicis Heinsi inuenerat Broukh. et recepit. Praesert etiam Regius, sed supra adscriptum a didit, quod probarem, nisi de forma, quae latere neqvit, ageretur. In Guel . 3. in marg. asdidit vel addidit. . . ζ37. Hine fletus rixaequesonant J Ed. Rom. eum aliis, Guel . I. Huc rixae fistusque . 38. υι infamis hie deus eset Amor I parum suailiter Mee dicta: nam deus 2prorsus otiosum vacat; quanis quam similia fore illa ins. III, 4, So. Quodque deus vero tanthius ore feram. , Lectio haec vulgata est ab Aldo; Edd. antiquae omnes h 'hent hinc, nee hoc satis comis; feram tamen tanquam Elogorum negligenti orationi consentaneum e ut hine Amor esset infamis, male audiret propterea. Procederet lenior oratio, si se scriptum esset: Fecit ut sic Amor osset deus infamis. Brouλh. coniiciebat: ut infamis mine deus erret Amor. Potest in his deus latere aliquod Amoris eputheton, quod tamen non inuenio. 39. quae pretio victos excludis amantra J Εd. L s. qua. Εd. Rom. cum Brix. et Venetis Gueis. I. ab eis . ex Ll.

ηα DiripiantJ reposuit Brouis. e libris: quibus adde Coruin. Guess. 3. in marg. v. lap. I, 6, 4. Vulgo Iegitur Eripiant. In Rom. Brix. et Venetis Gueis. I. pro partas legitur positas. cf. Brouis. Mox v. 4a. Neu g. E d. Brix. cum l Venetis. . 43. Seu veniet tiari mors, nee erit, qui I. 3 venis recte reuocauit olim vulgatum Vulpius, et se nostri cum melioribus, proveniat, quod nouauit Scaligor, e codice puto, nam sic et est in Guelf. a. Ceterum parum concinnus hie versus videbatur Brou . itaque refingebat: . Seu tibi

mors

445쪽

mors, Elegantius erat aurium iudieium Vulpio. qui iure tuetur vulgatam: placent enim tales horriduli modi tinti quis Politis. cf. ins ad El. 6. 2O. et . in quo rei caris do versatur, valent ii ad variandos numeros, qui alias in Elegis sunt uno eodemque tenore moleisti. Pro nec eruidem Brou . ex Dousae ei. Scaligeri cqniectura reposuerat. neque si, quia suerat Hrψiant, oectent, addat. Sed obseruandum erat, sequi statun . Mupit, dicet: et neque erit esse pro non erit. v. 44. moestas munus in exequias J In Exe. Lipsit et Podicti et in uno Heinsiti erat. m. Manibuo exequitas, non male, siquidem. inhumatum iacere, infaussissimum; potest quoque sic erroris ratio facilius perspici, quam ex est

4s. At bona quae, nee aucrra, fiMI Distinctio est a

musa P. et praetulit eam vulgari Brouis. quae erat: At

49. dicet I dicat Guel f. a. orae J Videntur haec abrupta et

- hiulea este, nsque iatis inter te noxa et coniuneta coham rere: itaque tria haec disticha aliquando fragmentum est rius elegiae esse arbitrabar: atque etiamnum ita arbitror. Non enim nisi fidiculis adhibitis extorqueas aliquem senistentiarum nexum. ut dicere velle videatur Tibullus: non modo bona mea vendere et disperdere puellae caussa in animum inducam, sed etiam extrema quaeque mala periem re ; hoe scilicet prouerbialiter ut exprimat et se vel teterrima venena xe epoturum si modo Nemesis amorem sibi. conciliare possit, sere ut Propertius, cum aemulo suo Gabis ultima a puella sua mala minatur, dixit I. U. 3, s. Infelix. yroyeras ultima nosse mala, Et miser ignotos insigus ferre per igne Et bibere e tota *xica Thesalia. Idem Π, Τ, s 3 Seu mihisne tangenda novercae pocula Phaudrae, Pocula priuigno non nocitura suo e Seu mihi Circaeo pereundum gramine: sua Colchis Iolciacis urat ahena focis: Una meos quoniam praedata est femina senous, Ex hae durentur funera uosra domo. es alium lacum H, I9, 9. sqq.

6. Quiequid et herbarum Thessala terra gerit J mrdiis est ferre, ut virgo. Ge. II, Iaa. adde Ouid. XI. Meti

446쪽

L I S. II. R L E G. V.

fit s. scaliger tamen malebat genit. In multis est dedit,

et sic utraque editio . eum aliis ante Aldum.

37. tibi indomitis gregibus Venus a ut amores J ne

putes, melius esse indomitos - amores, quanquam et hoe bone dicitur: equorum illud est perpetuum epitheton.

Duid. V. Trist. 4, 26. ω. Mille alias Hrbas misceat illa, bibam J Ieiunum hoc, si quid aliud r mille alias herbas. Cui forte putu, Bello succurri posse, si legas: malus herbas sollenni spLtheto, ut iup. I, 2, St. Sed multo magis displicent' herbae post v. 36. quisquid et herbarum. Deberent itaque saltem mali sueti sequi, qui latius patent: Mille mi. las fueres misceat illa, bι m. Ins. III, I, 9. Me mea mortiferis infecit pocula succis Dextera.

I. novus --- Deerdosi Colligebat ex nomine hoe. satis tenui et infirmo argumento, Ayrman. in Uit. Tib 6 i. Quindecimuiros quaedam sacra Apollini Palatino fecisse. Augures etiam sacerdotes erant, neque tamen peculiaris sacra quaedam sollennia faciendi cura eis in eumbebat. Illud tamen verum, Quindecimuiros sacrum

aliquod Apollinare publice fecisse, unde etiam quina rimuiri sacris faciundis appellati. v. Liu. X, 8. 3. impellere pollice inordas J Ed. Lipt cum aliquot

aniti Edd. ap. Broukh. conchas, male. Ouid. X. Vet. I 4s. satis impultas tentauit pollue chordas. In Regio hic cum tribus proximis versibus exulabat, IneuSria librarii, quem repetitum το veni de perat. 4. Nunc precor ad laudes flectere veroa meas J m. bent haee dissicultatem, quam non animadtrerterunt In terpretes. ' Laudes intelligendae haud dubie Messalint non Apollinis: meas. quia a Tibullo celebrantur. He. aere verba, recte de cantu exposuit Statius: ut Ouidius dixit flectere vocem II. Am. 4, as. Seneca in loco, quem Broukh. ex nostro expressum putat Agamemn. 33O. l siore lyra flectere earmen f lex. et supra I, 7, 3 . tores inflectere cantu. ubi v. Brouhh. et 1ic Graeci κάαπreis dicunt. v. Salmas. Exerc. Ι'lin. p. 83. Sed quid erit, Tere verba ad laudes meas p ad verbum debet esse, canere ad carmen Tibulli, quod in laudes Messalae seribiti Sed in hoc commodus sessus non est; non enim dignum deo, ut ipse carmine celebret Messalinum; si di-

447쪽

cas esse, pro canere laudes Messalae, quas et ipse paro, simul me canente; ut Ouid. U. Trist. 3. 4. Et dicunt laudes ad tua vina tuas. Statius ita exposuit: orat Phoebum, ut ad laudes suas, quas Messalino dicet, eantum flectat, id es, in eius eam meu si hoe tempore: quod non satis intelligo. . Vulpius

aliam viam ingressus est, et ita interpretatur: nempe m hi te laudaturo verba, quae poetam deceant. suppeditares verba flexilia et metro accommodata, ut adeo verba si BDre lit ea temperare, redigere ad numerose et . ad laudes meas, ut hinc illud carmen existar, quod animo agito. Sed etiam in his aliquid impediti et iniucundi est: .etsi illud melius se habet, quod deus adiuuat polit m Iaudes Messalini parantem; non ipse eas caniti In multis libris pro sei ha legitur plectra; sed plectra movyri.

duri, non-dicuntur: et serrem utique si libri haberent: Nune precor ad laudes plectra mouere meas. tum iam dixerat, impellere pollice chordas, et in hoc versa de cantu et voce dici aliquid debet; nam Phoebum cum cithara et earminibus venire rogauerat: Et decorum erat deo, regere poetae cantum modis citharae suae s. aecinendo fidibus. Duo Italici, ad laudes - tuas; accommodatius soret, suas h. quae ex istis verbis compositis existant, vel clobitas. v. Heins. ad Ouid. Mist.

VII, is a. Sic etiam peccatum videtur in Eleg. in Mameen. Obiti vulgo Albinou. Eleg. II, I4a. . - - telius lauis ossis teneto, Pendula librato pondus et i a suum. h. sustineat suspensiim. ne te premat; vulgo. tuum. Iuli o Martii et Guel L. 3. sed cum vari linta laudes tuas. ad lavos flictere verba modos erat, et modos e tam exhibebant Exe. Lipsit. Ad modos verba flectere tacanere, optime dictum esseti Ouid. III. FasL 388. Iam dederat Salus Armaque et ad certos verba canenda modo . VI. Fast. 692. Et cauere ad veteres verba iocosa modos. Sed tum pro laudes reponendum soret epitheton Latios vel laetos aut aliud simile. Quomodo vulgata expedienda sit, vide nunc in Nota. 6. ad saera veniJ Εd. Ven. 347s. Reg. Lep. VLcenti Lips cum aliquot codd. templa, sorte ex U. I.

8. vestem Sepositam J Ita legitur inde ab Ald. see. Edd. Lipl. et Rom. Reg. Lep. Vicenti cum Ald. pr. et

codd.

448쪽

LIB. II. ELEG. V. 13a

Aodd. aliquot Depositam, male. V. not. Eadem varietasap. Ouid. ΙΙ. Met. 43. III. Meti 3 o. Tum et longas Coruin. cum aliquot apud Brou . et vf. 9. Q te refe- ,σunt, etiam cum ηliis nonnullis. .

tr. tibi debitus augur J debitus scaliger e suo libro reposuerat: in ceteris lamnibus legitur deditus, quod

ut pius reuocauit, me quidem iuuito. enim hoo pedestri orationi consentaneum; alterum vero elegans, quia ars auguralis atque adeo augures Apollini debentur. Similis varietas est sup. I, 2, 97. Vbi v. Stati cf. ad Guid. Ibin 384.

I s.frustrata &bylla es J es etiam a nosti is abest.

x6. senis pedibus J Nescio in quas editiones Fabriasius Bibl. Gr. T. I. p. 393. inciderit, cum vulgo fusis perperam legi dicat: ipse sacris corrigate et Ievis pro emendatione Scaligeri habeat, quae tamen vulgata loctio est. Abdita jacris pedibus reserebat ad Apollinis statuam. I 8. ime, precor, quid canat illa. doce J quid est examendatione Heinsiti receptum a Brou usio; vulgo, quod. Guels. a. quos canit. corruptio orta ex compendio seri

Iturae μ. Malim tamen vel se legi: quae eanat illa. n Regio a prima manu ille erat, et in sequenti pro Ilaee, his, in Εd. Lips. vero Me. Oblitus eram in Noata ad v. I9. expungere vitium quod reliqueram e prima editione: ab Embris, Aeolidis Iinmo Ioniae scriboniadum est. Copiore actum est de his a Salmasio Ins iam ad v. 67. laudato. Omnino tota nota erat retractandarquod nunc seci tu tertia hac editione. ao. raptos Lares J ita emendauit, ex historIaueatione, Scaliger, uno et altero libro succinente. Se

eundum illud Virg. Aen. I, 378. sum pius Aeneas, raptos qui ex Mse Penates

Classe veho mecum. 6Igo, eaptoso Erant tamen capti tum Penates, cum Aeneas eos deportandos capiebat. Verum et apud Virgae

sunt rapti ex hose. ai. Nee fore eri J Ita Brou . e libris. iam Statio

monente, reposuit, et sic nostri cum Gueis. 4. et tota vett. edd. secta a Ven. 347 . ducta exhibent. In paucis codd. et in editionibus vulgatis inde a Venetis et Aldinis erat mise, ortum ex scriptura me Ceterum

449쪽

I3a OBSERvRτ. IN TIBULO 23. sqq. Iam ab hoc indo loco episodium sequituris παρενθiser a nobis nunc inclusum: quo multum lucishuie loco affundi putamus: ut subsequatur v. 30. Sibyllae vaticinium, cuius narrationem praestruxerat usque

ad v. 22.23. nondum formauerat υ is menta J formaurea reuocauit Scaliger, ut pleriquo libri habent, utque etiam ante eum in ' Aldina sec. et ductis hine oditionibus legebatur. Sic Pioque Vicent. et Rom. et Lips. Muretus pro hoc reposuerat id, quod alii legunt, etiam Regius cum Coruin. et Guelf. 3. pro var. lect. fundaueras, quod quidem et ipsum bonum Virg. Aen. VII, 4IO. - - quam dicitur urbem Acrisonaeis Danae fundasse cblonis. Utrumque bene se habet. Ergo retinere praestat, quod semel tenemus. In Venetis et Ald. pr. erat firmaverat. ar. suberat Pan ilicis v nbrae J Guelf. I. Ed. Rcim.

eum aliis ante Muretum umbram, quod exquisitius. quidam υmbra, nee id male. umbrae praeter codd. tuentur profectae edd. ex Uen. I4Ts.

go. flues, i 'sula saera deo J quidam favi, quod

Passeratius tuebatur, et deprauatius in Florentino. farta. 32. Nam calamus cera iungitur usque minor J Hine Statius supra I, I, 64. in Virgilio Ecl. 3. .a7. tuetur iuncta, cum in aliis sit vincta. v. ib Ηeinc cs p cl. 2, 3 a. Sed Nam parum opportunum est h. I. Heinsius. malebat Dum. Mollius est ac melius: Et calamus. Si equoque correxisse video virum doctum in vet. Εd. U- irenti Sicque lego in Gueis a. 34. pHD- aqua J Ita emendauit; post alios, Scaliger; et libri quidam eum Coruin. tuentur; tamen eo tum maior pars pulla. missam, intellige, remis. v. Pr Pert. IV, 2, 8. Ouid. IV. ex P. IO. 33. eL Brou . h. l. 3 s. gregis ditis placitura magis'ro J Uulpius, offensus sono, reuocauerat diti, ut etiam Heinsius maluera et est in Ed. Planti et Dousae: a Mureto ropositum; id

quod primo loco memorandum E at; nec aliter Coruin. etsi in nullo alio scripto eam occurrere Brouis. vide- . rati Sed vulgatam lectionem retineo, quae et elegantior est. Pro placitura Ed. Rom. pharitura; et probauserat Passerati ex libris paritvrar adde edd. Ven. et Guelf. l. male. nam ad selebranda sollennia, non ad Partum edendum. venerat. vid. v. 36. Regius tamon in eandem sententiam mox v. 37. cum qua foecunda. Idem h. l.

450쪽

. LIB. II. ELEG. V. . 133 h. l. cum vno . Statii, magisris. . Poterat contenta esse uno.

36. festa v. p. die VIJ es tacito in finem reieeit

Broukh. Vulgo ubique ponitur post fessa. v. II, I, 46. 3T. fecundi r. munera ruris J Ludicrum est, quod vicent. exhibst: facundi munera iuris Caseus. Caseis pasci Ictis nostris vix sollenne est: sorte, nec alterum illud, ut facundi homines sint. 39. Ab Ioc versu libri et editiones veteres cum Ald. pr. nam secunda atteriscos taurum apposuit et Planti n. nouae elegiae initium faciunt, improbante Sca- Iigero, et iam pridem Cyllenio. In Guel . a. est EAgia sentima Sibyllae vaticinium. v. sup. ad lib. I, IO. Pr.) Primus iunxit superioribus tuu retus. Ignoscendum

vero erat veteri errori. cum non statim in oculos imcurreret, redire orationem ad v. aa.

4o. Troia - sacra J ita reposuit, tanquam emendatius, et doctius, quia graecum est, IIrou kh. ex uno Bodleiano pro Troica. v. Heinc ad Ouid. Epist. I, 28. Beni-Iei. ad Horat. III. Od. 3, 32. 43. Lupuer J Scribasiae Iuppiter, an non, nil refert. Ipso tono duplicanda est littera. 42. Lares J Exc. Lipsit deos. Malim hoc e sed L

res pro Penatibus etiam v. ID. vidimus. 47. lucent Rutulis J Reg. Rutulis lueent. Miror vem, a nemine Interpretum notatum ein, haec ab reliquorum vel Poetarum vel Historieorum fido paulis mdiscedere. Non enim Rutulorum castra ab Troianis. sed horum ab istis oppugnata suere. v. Aen. IX. Nisi Ardeam intelligas, quam ab Aenea incendio deletam me

de notam.

49. murusque Lauini J Si a Lavinia, et non a Lavi. no aliquo. dieta esse debet ista urbs, Lavini casus secundus erit a Lavinium contractus; ut scribendum sit Lavius; nisi etiam Lavinum dixere veteres. Iuuen. Sat. XII, Ti. de Alba: - nouercali sedes praelata Lautino. unde sorte Aen. I, 2. Laiana littora defendas. . Et ipsa Latini sita Λα-α est ap. Dionys. Sunt tamen Latiima Iutora consensu virorum doctorum probata; unde et scribitur Alin. I, M8.

promissa LamuΙ

SEARCH

MENU NAVIGATION