Albii Tibulli Carmina libri tres cum libro quarto Sulpiciae et aliorum. Nouis curis castigauit Chr. G. Heyne

471쪽

Mςiderim ν Hactentis bene. Verum superest altera qua stio: an Tibulliis vere ita. scripserit 7 Quid , si ei ludere

placuit y reprehendendus sorte in eo est: verum tamen descripturae verit te nunc quaeritur. Iani autem probabile adeo iit, eum lusisse: nam si scripserat: An minor et, male sequitur toto pectore. Multo putidius est illud ius. IV,

Quod tibi si versus nos' totusue minusMVes hena si notus, summo vel inerret in ore. An vero pladdemus catullo in illo: Virginitas non tota tu* es: ex parte parentum est a

Tertia pars matri eis. post ista omnia momorabilis se offert lectio in Gustis a. An maneam. visi: An maneam; an toto pectore deciderim. 23. Sed primum v ham longa dona tesaluta J Mira ' hic scripturae varietas. Nympham, praeter nonnullos ii bros. multae veteres editiones habent. inter has Veneta Brou . princeps, et quas hinc profectas saepe dixi, Reg. Lep. Lips. Vicent. inde Aldinae et ceterae vulgg. At Romana, et quae hinc venere, tum magna pars librorum cum Coruin. meritam: quod Scaligis ex suo primum recepit, si defendit Brou tritus. Di melle est dicere, quomodo alterum ex altero ortum sit. Sed sunt alia monstra lectionis: In libro Laudi, et uno Angl. ma athum, in Ex Lipsit myrtum, Thuan. myrram, in Regio, myrthum, quae sorte ex meritam deprauata esse vix suspicer, nisi etur p. I, 6, 8a. pro merito Regius haberet myrtis. Merii mtamen mihi quidem hic sine ulla vi esse videtur; itaque eum Vulpio amplector, ut sit pro nupta. sponsa, ex Graecorum moro, quanquam Broakh. id aegre pati videtur. Sed v. Buman. ad Ouid. Epist. I, M. Meiariac. in Comment. gall. ad e. l. p. 39. Spanhem. ad Iuliani Impp.

cs. Spanhem. ad Callim. p. Io4. Icis . nec adeo Improbabilis corruptelae caussa ex ny am, myrtum et sic porro. Sol-lenniqς' nomen erat domitia. Pro Sed primum J Santen.*d Propert. p. 937. mulit Et p. longa salute Scaliger resti-isit e libris. Vulgg. alii cum nostris larga. aa. submisib - sono J est tenui et exili, qualis vere-

eundiae, et pudoris, vel etiam reuerentiae signum est: v. Ouid. VII. Meti m IV. ex P. a. neque tamen propteri

472쪽

ea fomissus Latinis idem notat, quod nobis in nostro Gai, Ioleutonico sermone, ut contendit Vir doctus in Obss Nise. T. II. p. 33. Vetus poeta in Catalcct. Soat . p. 2Oa. Delia non aliter secreta silentia noctis Submissu ac tenui rumpere voce solet.

ag. Haec tibi vir qηondam, nunc frater, easta Nea 6J G quondam de suturo tempore recte accipiunt I i psius, II. Uar. Leet. I. Statius ad h. l. et I ulpius; exi gunt id etiam sequentia. Sperabat ei aliquando matrimonio iungi et maritum fore, cum nunc amator eius et conis cubinus esset, qui honesto vocabulo Iratres dicebantur, vi constat e Martiale v. c. II, 4. X. 64 et Petronio. cf. In p. ad Minuc. Felic. p. 9. Coutarenus Vari Lin. c. 23. quondam contra de praeterito explicabat, et fratrem do pudico amore, alias casamam non posse. . Viget argutiarum , quasi non amica amatoris saltem respectu casta es.se nequeat et casta dici. cf. sup. I, 6, 67. Videtur tamen in eam sententiam discedere Bro . qui operose probat fratrem pro amico dici; sed ex exemplis apparet quidem, illud vocabulum suisse in compellationibus blandientium et in acictus testificatione. cf. Fricaeum ad Apulei. I. p. 44. non vero sinpliciter pseni pro amico, ut possim dicerer Mis hoc fratri meo pro amico mea. a4. et aeripias I M. BOm. et hinc ortae cum Ald. m.

Guel I. I. 4. vi. .as. earam magis esse I Reg. magis caram, deberetialtem, mage caram.

28. pauida Ditis aqua I Regius, dulcis. Gueli. g. 4.

, I. Qui primus J ita Brou . cum potioribus, etiam vetti edd. Uulgo inde ab Ald. lectum primum: mox pro carumque nonnalli carumve, ut et Guels. I. e correcti 3. alii cum edd. Uen. pr. Reg. Lpp. Vicent. caraeque puellae. a. Duos et His fuiιJ boni Eliquot libri repetunt. Ferreus Dis fuit. Ν tamen hoc positae ubique sequuntur . nee hene carebimus τε eL. Durior illa fuit coni. Hueuist Perie.

. erepta coniuge I Regius, exempta, quod ex com pendio scripturae natum. Sip ap. Cic. Uerr. II, S. pro ampla libros inuaserat erexitai cum esset scriptum. πω. cf. Gronou. Ota . I, Ia. Erepta esse habet. siue a eb

473쪽

vali, cui se dederat, praerepta, sic enim sere dicitur. Properti II, 26, a. Cur quisquam faciem dominae iam eredat Amori pSic erepta muti pene puella favi. II, 7, Io Eripitur nobis iam pridem cara purita. siue quocunque alio discidio; putem tamen peregre abiisse,

nam proxima Elegia v. as. 26. aT. reditus mentionem sa-

eit. Nolim enim haec cum Vulpio de reditu in gratiam

accipere.

s. Nou ego 'mus in hoe J Exe. Pocchi antiqua et duo Italici, fortis, quod quidem bene constantiam in quacunque re et proposito exprimit, et sollenne est: Sulpicia Sat. v. 6. - - nec qui peda Iractus eodem Fortiter irasci didicit dura Clazomenio. uae non dubito de Iambo Scazonte intelligere; pede se sus est debilitatus, claudus; sed in nostro fortis est interpretatio vulgatae. Hirmus est sortis, qui discessum puellae aequo animo ferre potest. Ea varietas satis frequens est. v. Heinc ad Ouid. III. Fast. 279. Burman. ad Net. VII, 4 T. Gronou. ad Liu. XXIII, aT. Non autem mus in hoc est, ea in re; sed ad De. eod. non hare patientia nostro Ingenio J haec lectio antiquissimarum editionum i a Romana inde est. Est etiam' in Regio et Coruin. At Poechus et Perreius in Exc. suis notauerant, deberi eam Iou. Pontano: nam in libris antiquis legi: non Me patiemur et aequo Ingenio. Uidetur tamen vulgata vera esse, siue ex libris, siue ex ingeniosa emendatione profecta siti Fuerat enim patientia corrupta sorte in hunc modum: -- - non hoc patiemur nro.

unde in uno Broukh. est non haee patiemur e nostro. inde e correctione inuasit libros et Edd. Uen. pr. eiusque sectam: patiemur et a/quo Ingenio. In uno Statii alia ratatione mederi voluerant vulneri, scribendo: non hoe nosmpatiemur L. T. Me mihi vera loqui pudor est J Ita emendatum in Ald. sec. et a Brouis. ex libris repetitum firmatumque, cum Scaliger ex Ald. pr. retraxisset: mee mihi verba I mu. Hoc edd. vetti habebant ex Uen. pr. alterum edd. e Rom. deductae. mee etiam Reg. et 'pro vera habetura . Error ortus ex scriptura Me, quae et in nonnuu

474쪽

1. Ist. III. ELEG. II.

7...uinaeque Duri Tot mala perpessura taedis nata meae I Ita Broukh. post Muretum e potioribus restituit, cum Scaliger e suo taedia nota posuisset: quod et in Guel s. a. est. In Edd. inde ab Aldinis vulgatum erat perpessae tot supe esse meae. Sic in uno Statii, etiam in Regio. At taedia nata in Comin. et sic in vetti edd. ante Aldum ubique legetatur.

9. Ergo quum J Rom. et inde aliae Edd. Gueis.

I. a. et al. codd. Ergo ego, quod, ne in re tristi tot dacty-

is decurrat versus, post Statium sustulit Brouis. o. super - tege J Reg. et Coruin. Guel . 3. cum M.Lips. Uieenti Et aliis suma. . I 3. carae matris comitata dolore J hine ouid. in no. stri epicedio, Hl. Am. 9, 6 I. ne soror in paxum msera cum matre doloris i

quem locum Cyllen. 2p. ad L Eleg. 3. De laudat: misticum matre doloris. I s. Pra arae an e meos manes animamque precatae

Perfinaeque D Iam superioribus temporibus de hoe loco

diseoptatum fuit. Libri sere exhibent animamque rogatae vel rogate ; sic et in vetti edd. et in Aldd. donec Muret meratae substituit. Hoc rogatae δεχώου pro actuuo e tulisse Tibullum volebat I. is. Pontan. ad Maerob. V. S tum. . Cyllenius id inusitato modo fieri videns inelinat in alteram linionem precatae r addit tamen, alios imperandi modo accepisse, animamque rogate. Statius, qui rogatae In omnibus suis inuenerat, hinc faciebat togatae, perquam

infeliciter prostituens amicam Tibulli etsi se legitur in

Guel s. a. ωgatae, superscr. rogate); at Soliger et coniecit et recepit rigatae, ut cum sequentibus coniungatur, re tae perfusaequa - manus; ita tamen duo eandem plane crem significantia verba coniunguntur. Recte itaque ab eo discessit Brou . et recepit animamque precatae, quod sine inter cetera minimam reprehensionem habet: ut tamen nee in eo acquiescere liceat: nam primum post, pra fatae manes, quid est, et quomodo disserte animam prec Dep an est saluere iubere animam 8 et alterum: Manes praesari, h. e. affari, nomine compellare mortuum Tibullum y ut in illor ter magna voce ciemus. Optime se i cum expedias. Sed manet dissicultas, quomodo notum hoc vocabulum precatira in rogatae in maiore codicum numero abire potuerit. Itaque precatae ex. interpretationa

475쪽

-- inde precando. Affamur Vesam. Ita logi dobere eontendat. .ia Illud ab initio fuisset, nemo profecto in id incidisset, ut rogatae reponereti meeatae

adeo non minus ab emendatrice manu prouenisse videtur

ac rogantra, quod in coibertisa, duobus Palati et in M. . Rom. est. In Regio et coxuin. etiam rogare, unde suspi-eliri postis suisse animaque rogemta. Haec tamen omnia corrupta esse oli in putabam ex Vra me ante meos Manes animamque vagantem. Distingueret ita Manes, qui in inseris sunt, ab amma timonte. Erat enim antiqua superstitio, non modo, donee corpus compolitum et sepultum esset iustorumque hon rem accepisset, animam ad loea insera non admitti, nee quieti dari; quae nota res est; verum etiam, variis demussis idolum aliquod, ab umbrii et Manibus diuersum. quod tamen et umbram et animam crassius vocabant, vid. Heinc Aduers. I, ad aliquantum temporis ci a tumulum sium vagari; id ene, quod interdum visum obiiciat, Lari varum et Lemurum nomine stiam notatum, quodquo inferiis datis Iaetetur. v. Fast. II. 56 . qui inseriarum serendarum mos eam opinionem aut gignere aut alere d buit: nisi enim adesset anima, quae laonore inseriarum Puderet, quorsum in eo laborandum erat γ etsi mox. ipsa Platonicorum aliorumquo philosophorum placita ad eandem superstitionem sulciendam arcessita sunt: v. Macrob. in S. Scip. I, 9. cs. Dauic ad cic. Tusc. I. ra. Inprimis vero immatura morte raptorum animas circa lanera sua oberrare, neque discidium suum ferre posse opinati sunt. Statius IL Situ. 3, 2 a. Me pueri Glauciae sun ere: Plorantemque animam supra sua funera vidi. ubi v. Geuarti et Barth. Vagari vero de anima dimim obleuitatem. ut volare. v. Ouid. III. Trist. 3, 63. Inter Sarmaticas Romana vagabitur umbras.

laeriment, desunt: indefie que vagaatur

Natarum matrumque animae iuuenumque fluumque. Hactenus igitur correctio arimamque vagantem arridere poterate fateor tamen mihi nunc eam minus probari; cum versus numeri et orationis structura vix eo ducant, et ipsi notio illa vagantis animae longius petita esse videatur. itaque in lectione seu emendatione; ammam

476쪽

LIB. III: EL ficu II.

que preeatae; ut in nota explicuimus, et dicendum rogatae l. rogate Ortum esse ex compendio scriptiarae animam- q. recare. Initio versus praefatae superscriptum est emtae in Gueis r. II. Pars, quae sola meis eradit corporis, a J Bemnari. ad Stal. II. Silu. 6, m. Iverabunt. Εd. Rom. Pars quoque.. 8. I9. legant --Dargant J Nostri eum Guelfr. aliis. Iessent, spargent male, nam sequitur parent. Procedit autem iunctura verborum: PNisarae, precatae et perfusae

Ioeant, et Dargant, mox etiam parent fundera, posthaeo

tollere.

21. Possiare carbaseis hi orem touere risis J Est hoe tantum in Edd. aliquot ex emendatione Mureti: libri et Edd. ant. sere carbaseis - ventis. Hi tamen qui sint, difficile dictu est. Scaligar post Cyllenium intelligit ventos carbaseae vestis agitatione excitatos. Brouis. potius ventos vela tenuissima explicari debere eontendit. Sed cum hoc in tenui carmine fieri nequeat, recto cum Hein-sio restinuit velis, quod et in uno Italico ost, et pro quo saepe alteram libros inuasit. v. Buman. ad Ouid. VII. Met. 49 a. Epist. X, 249. In 'no Coib. est vittis, quomodo et Statius ab aliis te itum fuisse notat, ut sorte hinc ventis ortum fuerit. In Vicenti video esse vinciis. Regius etitam , Postae.. a 3. Illue J Brou . recte reposuit post Passeratium pro vulgato illici Tum Coruim mittσ. eod. diues Panchaia pinguis et Agyria J 'Anto Broukh. utroque loco legebatur diues; diues Panchaia et vities et Asbria, ingrata repetitione. Sic vett. etiam edd. et codd. pars. Libri aliquot, duo Statiani, tres Italici. eum vno Wittiano, quibus accedit Regius, Gueis. 3. pro var. lect. exhibent pinguis et Asoriar quod iam Muretus ediderat. Brouhh. tamen epitheton hoc Panchalae potius conusnire iudicabat, propter myrrham et alia unguenta. quae hine mittuntur, et quia etiam Virgil. Ge. I l. t 39. pinguem Panchaiam dixit: idcirco commutatis epithetis, sin tiis Panchaia et diues Assyria reposuit. In quo eum tomere a libris discessisse arbitror. Quid ni enim et Asymia h. e. Syria aeque pinguis dici possit, quum amomum,

balsamum et mille unguentorum genera inde mitterentur, partim in eis nata, partim in mercatum eo adducta, et Panehaia diues, ob copiosum prouentum talium rerum 2 Ipse noster sup. I, 3. A Wisa - ωOres memorauerat, et

477쪽

ex altera parte Parietata diues amomo ap. Ouid. X. Meti. 3OT. Ipse noster insta IV, a. I 8. disias Arabs et Horati Rod. Ia, M. plenas Arabum domos. νa6. eomponi versus in ossis J in duobus Statii eommm- earmen, cum ridiculo errore versus aecepisset librarius pro στίχους.

ar. Sed tr. J Ed. Basil. Sie. Mox Rom. M. cum Brix. ac Venetis et Gucis. I. a. 4. et uno Statii casum. 29. dolor huic et cura Neaerae J h. amor. desiderium Neaerae. Hoc iam Muretus reposuerat. Vulgo legebatur et dolor hine et eausa Neaera. Scaliger male captato archaismo refingebat: eaussa Neaerae, ut esset pro ipsa Neaera dictum: sed iam a Gronou. ObT II, 9. repre- hegsus. Nata est haec lectio ex scripturae compendio ut videas in Edd. Lips et Rom. Sic etiam iactum in . IV, Io, 6. cf. Lips ad Senec. III. de Ira c. Io. Extat quoque eum diserte in aliquot Italicis apud Broukh. Regius etiam hune vitio . in Guelf. a. eara neaera supersc. cura. Sunt 'similia verba illis matris Vlyssis apud Homeri Odyis Maor.

I. rarium votis implesse I Regius flammis, sicque M.

Vicent. Ceterum in his continuanda erat sententia a v. I. ad v. Io. Itaque sic interpunxi. 3. marmorei prodirem e limine tecti J Dousa Praeeid. c. II. ex uno libro et anti Edd. quae quales fuerint, reperire nequeo, templi; sed recte reiecit Brou . Ita Bumman. spreuit templa in Ouid. I. Meti i To. Regius a simiae. a Coruin. praepositio abest, me volente. 7. Sed tecum ut long sociarem gaudia vitae J h. comis munibus vitae gaudiis tecum fruerer. Scaliger e suo nimis argute reposuerat ratiarem. quod etiam erat in Thuan. et veti. edd. Brix. ae Venetis, Guel s. l. q. etiam ed. Com- mella. Ald. pr. cum aliis vitiose, sociarent: quod et in Regio erat.

9. praemensae defunctus tempora huis J Ita in Aldini,

et hine expressis editum erat; idque recte retraxit Broti . secutus libros et Kdd. vesti quarum tamen inultae, etiam Romana, permensae, ex scripturae compendio scilicet. In

striptis quoque tempora, quasi definiatiu cum quarto casu iungi

478쪽

Ε. . III. ELEG. III. I 6 IIungi non posset. Scaliger vero post Μuretum et Plantin. id , quod in aliis v. c. Regio. Coruin. vi permen - --pore est in Guelse 3. et 4. sed in isto superscriptum o est, tuebatur: permense defunctus tempore lucis. permensum esse vitae tempora, Datia: per se eleganter dici non neges: Nomesan. Ecl. I, 2C. Quem nune emeritae permensum tempora vitae reti pars orbis habet muniusque Horum. CL Broukh. Sed et perme um passive dici, et defunTum addi, iuxta durum est. Tale autem erat doctissimi viri ingenium. vi vel silices concoqueret, modo recondita aliqua doctrina adspersi essent. o. cogerer ire rate J Εd. Lips cum aliis eogeret. Brou issius litterae caninas frequentia offendebatur. Coisterum ex h. l. confirmari potest Scaligeri emendatio in

Seucri Aetna V. 79.

Mentitique rates Stygias, visaque can gue. vulgo legitur: Mentiti vates.

I. Nam graue quia prodes pondus J Scaligeri Exe. et Vincenti in .Speculo domin. VI, 73. Quia prodesse m

tua variatione. Balii. M. fundant, et vi cent. l. c. Prata-ques fundunt. V. I, T. a I. 3. domus - Phrygiis innixa columnis J unus col- heri. bubnixa, Ouid. Ill. ex P. a. q9.T mpla manent hodie, vasis innixa columnis. . Sed et ibi unus subnixa. 6. marmoreumque Iesum J Hunc locum ob oculos. habuit Auctor Epigrammatis in Catal. Εd. S lig. p. 19 I. Quod tua mille domus Iidas habet alta columnas, Quod tua marmoreo ianua pose nitet; Aurea quo ummo splendent laquearia tecto, mum erusa tegit quod pretiosa locum. ubi legendum solum pro locum: quod etiam repositum est a Burm. Soc. in Anthol. Lat. lib. III. ep. TO.

I9. Et qiure p. J Scaliger in prima editione leg. putabat. quae. ωod. in illis Invidia es: falso . J Ita Scaliger restituit ex Exc. sitis, quibus alii libri Italici cum his Guels. a. accolunt: nisi hi ex Pontani correctione ita habent; nam

eum sic emendasse. in margine vet. ed. manu notatum video. Plerique, ut etiam Regius et Coruin . Guelf. I. 3. 4.

in tuis Asiciua quae, sicque Edd. veteres et Aldinae Et hine

479쪽

vulgatae: in ed. Lips que. Potest adeo hactenus uvigata orta videri ex omisso es: et legitur quoque in illis δε,-dia: falso, in uno Gebhardi, et Ed. Rom. unde olim p tabam , eam veram esse Iemonem; productionem syllabae autem insolentem omni deprauationi locum dedisse. S lent enim que inserere librarii cum syllaba vacati v. mox El. 4, IO. Nec tamen satis placet: inuidiam esse aliqua in re. Etsi alioqui lapsus procliuis. Itaque ad id redeo, quod olim proposui: Et quae p. populus miratur, et illis Duidet: heu DID prurima vulgus amaesar. Abu opibus mentes hominum turaeque lauantur aquatuor Gebh. duo Brouis. homini.' aa. Nam fortuina sva tempora sege geri J gerit Brou . e libris, h. e. ministrat. In aliis, etiam in Regio, Guel . a. regit; quod mihi magis placet: ut etiam hoc iuillud mutarem, ubi libri alterum solum haberenti Vulg tum etiam illud dudum est in edd. Mureti et Scalig. It que reduxi. Sallust Iug. 1 9. iam a Vulpio laudatus, H

manarum rerum Fortuna pleraque regit. Res humanao in poeta sunt tempora casus. Ceterum sollennis est vari tio. v. sup. ad I, 9, 8O. et Heinc in Claudian. Ποῦ in Ε trop. 563.

. At sine ted plures, M. Heinsius: Sisne te , νε-

as. quae te poterit mihi redderri Regius, poterit quae

nunc mihi ma8. auersa - aureJ male utraque M. cum codd. pa te, ut GueIs. a. aduersa. v. Hein s. ad Ouid. Epp. VII, 4.a9. Nee me regna iuueni, nec J Regius, Non - non

L. iuuent, quod exquisitius. dudum dederat Ald. sec. cum ceteris: Antea legebatur iuuant, quod Maliger iterauit ex Ald. pr. In libb. scriptis utrumque legitur.3 i. Hare alii eviant2 libri nonnulli cum Regio emptant, unde Vir doctus ap. Brouis. faciebat: Haec alios capiant. Vincenti Spec. doctrin. LL me alii cupiunt, et

3 a. securo vitae munere.

34. CypriaJ Regius, Cyprida. 33. Auis fata negant reditum J nonnulli in his Guess.

. e correct. At, et hoc praeseram. At si illa non redierit, mori praestati Deinde Regius cum Κd. Rom. et Brix. reduus, quo numero amant efferre Latini. v. ad Ι, 3, I 3. eod. - trisasquesorores J Heinsius coniiciebat, MPgiaeque. cf. Burinam ad Grati Cyneg. 477. vel trinae, quouetia

480쪽

LIB. III. ELEG. Iv. 163etriam In mentem venerat Aymanno, vel etiam vitaeque Stamina. v. in Vit. Tib. g. 84. At v. not. 36. quaeque 'tura canuntJ v. sup. I, 7, I. In omnLbus libris et gdd. est futura neunt. quod Scaliger pro nent dictum esse contendit. neent Guel f. 3. Canunt emendauit II ins ad Ouid. Epist. XVII. I94. ut, errore ex similitudi ne inter ultimam praecedentis et primam proxime sequentis vocis syllabam orto, primum scriptum fuerit, futura

nunt.

38 Dities in ignaua luridus Oreus aqua I pro Diuo in nonnullis Ditis, Dius, Diuis. Ayman. Viti Tib. g. 84.

Imesbat: Me vocet tu ν. - paludem Dis et in ignavam L O. aquam. quod neruo careti in Ed. Veneti 147s. ignaram. Deinde Ed. Rom. ortus et Regius Orchas; scribsebant enim olim seriores hoc et similia, ut pulcher, cum adspiratione; sono gutturalia barbaris populis adscitor v. Brou . h. l. et Salmas in notis ad Euseb. Chron. editis ab Henri Leonae Sehurgileisch. in Biblioth. Vinar. p. 4

Multa sunt in hoc carmine, quae seueriori ludiei di plicere possinti In mordio nonnulla sunt perplexe dicta

et iterum iterumque retractata. Si forte haec librariorum fraudi debentur, in Apollinis tamen descriptione copiam earum rerum, quas bre ius narratas malis, positae vix pro egregio inuento annumeres: uti nec illud ipsum, quod Apolline res digna est visa, a quo positae nuntiaretur puellas perfidia, et quidem tam operose ae copiose. Quod sub fin. dicere positico more volebat, Neaeram non esse puellam sine humanitatis sensu natam, vide, quo cum fastidio legentis, et in ipso ornatu ieiune, extulit uss. 8 93. cum us 8S. 86. superque essenti Uerbo, otiosa rerum ac verborum copia laborare Videtur totum carmen; etsi sint alia in eo Tibullo digna, nuc dubitare liceat, TLbullum eius esse auetorem. I. nee snt ii omnia vera I in Coruin. Gueis. 3. a prim. ac multis. etiam in Edd. ant. Ven. pr. et reliquis, Lips. mihi somnia, in Rom. et eius secta et in Gueis. 4. mea somnia, orta ex scripturae compendio, quale est in Regio saeto ex in. ferant Gueis. I. R Pr. m. a. extrema - nocte J Ita Scal. ex suo correxit, et sic Regius; vulgo hesterea, natum ex se a vel externa, quod etiam aut Munt; aberrationes. stalennes. v. I, 9, sue