장음표시 사용
551쪽
aliena emendatione haud Indigebimus. in mus malo
8. deuehat amnis 3 est ex Heinfii emendatione a Brou . receptum. Vulgo legitur, euehat. 9. quicunque sopores, Picamque et cavius eorrora fessa lauantJ Io ores. υπιπτι ι, Brouxh. ex optimo Wittiano, uno Angl. et Commel. reposuit. In Ed. Rom. se, ut in uno Geta. et Colot.. c. Hyore et mox cantu. Reliqui omnes cum praestantissimo cuiaciano, etiam Coruin. tum tur, sapores, quos vocant medici succos ex enim eoli ctos, τους-cs.1 Scalig. ad h. l. Hos quidem omhie eo uenientiores iudico; Deei enim herbarum, et heri hae adeo ipsae, cum cantu sers coniunctim memorari mistent tum in morbis leuandis, tum omnino in re magica, vi modo IU, I, 62. vidimus, ex qua sere peti solebant auxilia in morbis grauioribus. Praeterea Poeta hic remedium potius, quo morbus tollatur, quam, quo somnus. quod alias nee dissicile sumi esset, ad tempus adducatur, Phoebum rogare debere videtur. Sapor et Iopor etiam permutata sup. I, T. 3s. In Guelf. a. correctum lepores.
33. Interdum vovet J In libro Laudi, sollenni erroro. fouet, quod miror. Brou . placere potuisse, eum hic oppositionis lex illud plane non serat. 4. Dicit in aeternos aspera verba De J Ed. Rom. Vicit. Eadem cum Venetis Brix. et uno Gebh. impia veriba, ut I, 3. Sa. Non dicta in sanctos impia verba Deos. et II, 3, 14. Impia in adversos sol imus ora Deos. cs. I, 2, 8O. III, 4, I S. ex quibus locis aliquis istud e -xisse videtur.3 s. Quatuor sequentia disticha alii alio ordine exhibent. Vulpius eum, quo posuimus, obseruat, secundum edd. ex Ald. sec. ductas, etiam Plantin. Scaligerana vero turbato ordine Aldinam pri sequuta cum Rom. Venetis, Reg. Lep. et Vicenti ac Coruin. sic mdd. Guel . omnes in hunc modum et
Phoebe faue I opus es. Brou usius Statium et eius libros sequutus itar, Pone metum
552쪽
24 OBIERuri T. IN TIBULA Lo . Nil opus s. Phoebe faue. I s. non laedit. Guels. 4. non laesit. 36. Tu modo semper amaJ Uidetur το semper ad nostrum sensum paullo ieiunius positum este: pro constanter.
19. is nuce. Malim Et nune. Etiam nunc illa tota . tua est. aut Ac nutu, quod et in Guel L 3. legitur. Procandida Heinc coniiciebat languida, satis languide. Proseum I d. semper. ao. et frusra credula turba det J Cyllenius ita comis mentatur: aute torum sat via ante fores aedium. Broukhusius. Statium sequutus, de amantibus sores ac limen o sidentibus accipit, ut I, 3, 66. Et Iedeo duras ianitor ante fores. Et solet ita id hominum genus inprimis aegrotante domina. Ouid. Epist. 2O, Ia9. Ne tamen ignorem, quid agas. Iimina crabro xius hue iuue issemulanter eo. Sed durum est ante fores extra Orationem γῆ tae assumere. Vulpius de amantibus in deorum aedibus sedentibus et pro domina vota facientibus intelligit, ut sup. I, 3, 3 Mihi videbatur conuenientissimum esse de turba amatorum cipere, qui aegrae puellae assiduo praesto sunt. Ouid.
Epist. a I, i 9 i. de sponso Cydippes: Assidet ille quidem, quantum permittitur Φsies. Εpis . ap. I 34. Solent enim sub ossicii nomine inuisere aegrotantes amatores et lecto assidere. eredula turba est, quae se credit amari a puella; sed ex omdi parte plaeet, quod est in optimo Wittiano, duobus Anglic. et uno Statii, sedula turba, quod belle exprimit ossiciosim operam , sollicitam et saepe ineptam curam. discursitationem, varia molimina amantium, dum ministrant medicamina, stragula admouent, ossingunt manus vel digitos, tentant si lientem pollice venam, et alia. In Ed. Rom. garrula sarba expressa est. Potest et hoc locum habere in vera hominum vita; non vero in polita. Pro Adet Eboracensis
aa. In uno Corpore Muato restituisse duos J Regius
eum duobuς Italicisj vatos . et hoc adeo suauius dictum videtur. , Duxit hinc colorem Ouid. II. Am. I 3, I s. iam
Bue adhibe vultus, et in una parce aeuobuS. sed et sic Properi. II, SI, 4 I.
553쪽
Si non emius. quaeso, miserere duorum: Vivam , s uiuet: f eadet illa, cadam. 23. 24. Iam Gliber, iam laetus eris, eum desita revidet certatim sanctis laetus uterque focis J In libris etiam in altero versu laetus uterque legitur; e coniectura latus emendarat Brou . quod Vulpius seruauit: ad meum tamen sensum dilutum illud et vapidum est. Melius Helnsus coniiciebat: spes uterque. Sed viri praestantissimi vocem loco, unde non debebat, expulisse, quo non conueniebat. reliquisse videntur. VotasOIrimus laeti. vnde in monumentis frequens occurrit V. S. L. M. Igitur recte dictum erat in nostro: - cum debita reddet laetus uterque focis. Contra celeber ut celeber deus, κλυτος, Η, 1, 83. laetusque non bene iunguntur h. L ubi de fama et celebritate, quam sit sibi comparaturus Deus, puella ser.
Vata, agitur. Forte leg. Iam ceti ber, iam clarus eris. lapsus ab hoc ad illud tacitis suit et procliuis. Praesitaret tamen: Iam celeber, iam magnus eris. Cyllenius in suo habuerat tutus, et addit: quantum ad amorem riualium procorumque. Nempe ad Cerinthum haec reserebat.
a s. dicent pia turba J Brouhh. ita reposuit pro dicet. quia se optimi scriptores, sed contra libros eiusmodi loquendi rationes mutare non ausim.
26. artes - tuas J Rom. cum Venetis Aas: ut et 'Gueis. 4. Suaviter vero ad deos translatum videmus id, quod inter medicos forte locum habeat et inprimis si opuparum sostrum accesserit.
I. Qui mihi te, C. dies dedit, hie J Ita Scaliger e cu-ἐac. restituit. Vulgo ubique legitur: qui ιρ, m. d. vi iungendum foret: E 2 hie dies mihi sanatas. Sed corruptio nata inde, quod voci mihi excidisset. cf. sup. ad IV. 1, 394. de eruntJ Nostri et Guel . omnes cum aliis dia
rant. Daullo ante Εd. Rom. eum Guarnen puelle h. puellae.
o. da nobis J Frustra quaesiui id, quod malim, de no-sro λ. igni. Aut: μ tibi, qiu nobis, mutuus ignis ades. T. per te d. J Ed. Lips. cum aliis te per, nonnulli tua
per. Male. 9. Magne Geni, eape I commune omnium deorum
epitheton, Genii etiam, esse in lapidibus, docet Brouo.
554쪽
24 aad h. l. Est vero Magne ex correctione Scaligere, quanquam iam in Gryph. is46. ita inueni exaratum; vulgo Mane Geui in libris et Edd. etiam Coruin. legitur . quod ab antiquo voc. Manus , h. sanctus, bonus, v. Varri de Lia V, a. ductum putandum; habetque hbc doctrinae speciem,
modo in eo carmine nunc ver&remur, ubi eruditae orationis aliqua laus esse posseti In Regio in margine a pinis xerat aliquis αμφιβραχυς. Nompe is απο του manere esse crediderat, ut mane Ge eiusmodi pedem constituereti Atri manum primam longam habere debet, ut Manes, quod inde deductum. Deinde quatuor Stat. Colb. Bodlei. Thum. Rom. cum Ald. pr. Mane veni. quod in Venetis statim mutatum. Tres Italici cum Pocchi et Perreii Exe. Alme Geni, quo Lipsi Exe. eum alio libro alludunt, in quibus Alme v M. Videri potest adhuc aliquid latere, quod non assequor. Alme Geni tamen pro vera linione habeo: nam et conse taneum hoc vorbum Genio Natali, et in principio versus in corruptelam procliue suile Atae in Mane. Arguit autem haec duplex lectio sx binis saltem sontibus nostros scriptos huius quarti libri fluxisse. eod. rape dona libens J recto quidem Genio tura damtur. Vide I, T, s 3. II, 2, 3. probarique adeo hactenus Vulgaris lectio poterate tura, ut sit: cape tura libens. At libri aliud suadent; nam Evc. Lipsit vota. Vterque Wittianus, unus minili, eum duobus Anglic. bonae notae libri, capedona, quam veram esse lectionem, tura vero eius inter' tamentum, dubitari vix potest. itaque reuocandam esse duxi. cf. Burman. ad Ouid. Epist. 6, 77. Nox liber Aetnsii, donisque faveto. to. Si modet, eum de me cogitat ille, calatJ extremum vocabulum est in multis vulgatis Edd. tribus Ital. et Exe.. echi; reliquos omnes occupauit valet; ut sum II, 3. 6.ealidus et validus in libris variabati S liget in Culacii libro inuenerat volet: hoc ille probat, hoe tecipit; parum venuste, ut iam Brouhh. docuit. Tum velis, si amoris vocabulum est, paullo incestius et impurius ponitur, ut pap sim in Lusibus liberis. Calet vera scriptura est, quae e. primit subitos illos sanguinis animique motus , quotie
cunque amatae puellae recordatio animum subit, aut repente mentio fit; adiectum autem est: eum de me cogitat.
ii. Quod si sus μοι J in multis apud Brouis. Gueis.
a. a m. pr. suoiret. II. Ita precorJ ex uno Italico emendauit Heinsius.
recepit Brouis. vulgo, P . Supra II, 3, M.
555쪽
Tu quoque deuotos. Bacche, relinque lacus. 33. Nec tussJ Sic etiam Regius et Guel L 2. 3. cum Ed. Rom. in multis libris et in vulgg. Edd. ante Scalim , etiam in anti edd. legitur: Neess nune. Unus Coib. tu H. unus Broukli. Nec tu fis: nempe omisium tu istas turbas dedit, ut toties eueniti v. Obis ad IV. I, 39. 6. Nulla queat poshae uos soluisse dies J Hoc place-hat Statio e libris, et sic Scaliger rescripsit: nee aliter vetti edd. Regius, ut liber Laud. Cum duobus Anglic. apud
dissolasse; nonnulli, vos soluisse; unus Stat. quaa soluisse; Coibertinus quam soluisse; et se suit in vulget.
Edd. inde ab Ald. pr. etiam in Romana ; nunc et in Guelf. 3. haud dubie vere; ideoque reuocauimus. 17. Ita tectius optat J non tam inuidiae et fascinati aris metu tacite vota concipit, de quo more supra ad II, r. 84. aliquid monitum est, sed prae pudore, ut v. seqv. ipso in torpretatur. Nisi hoc mirum videatur, iuuenem verecundiorem esse puella. Sed apparet. Sulpiciam eum aetato, adeoque usu et experientia, antecessisse, et, mitis Ueneris sacris initiatam, iam pudorem tenerae istius aetatis ineptum deposuisse. nisi quoque nobilitate generis eum longe praecessiti cs. 'd pr. Eleg. II. Tectitis vero olim Muretus et iterum Brou . e septem bonis libris reposuit: vulgo tutius legitur. .i9. quoniam deus omnia sentis J Ita cum scribitur, ae cipi necessie est: quoniam omnia sentis, tanquam deus. Praestat tamen iungere Natalis deus, adeoque interpung ro: At tu, Natalis, quoniam, deus, omnias tis. Ut sit rAt tu, Natalis deus, q. aC. Hamue palamve J duo Broukh. clamne palamne, quod ille recepit. Sic Ouid. III. Met. as6. Sola Iovis coniux non tam, culpetne probetne, Eloquitur.' Sed et ibi in libris, culpetue, probetue.
eod. sanctos eve turis honores J hos ex duobus, alotero suo, altero Heinsit, admodum recentibus, reposuit Bro h. Vulgo turis aceruos, ut IT I, 34. Cf. II, S, 6. Sed tamen epitheton sanctus videtur accommodatius esse Aonoristis. Turis honores iam supra memorati, I, 7, 53. quia tua in Deorum honorem accenditur, et honos omne
556쪽
a 44 OBsERUAT. IN TIBVLLI dicitur. quo mortales Deum veneramur. vide Brou . ad h. I. Capere vero modo fuit Carm. V, 9.
a. docta mella J Εpitlaeton hoc in puellis semper refertur ad studium artis poeticae. v. v. Ouid. II. Am. 4. T. inquit Brouhhusius. Sed ea ipsa exempla, quae asserti probant, illud interdum latius patere. Sic in Iuuenalo Sat. 6, 444. docta, quam describit, mulier enthymemata torquet, et hissorias sit omnes, Grammaticam etiam interua ligit. Et illa Sempronia apud Sallust. Cati L as. luteris Graecis et Latinis docta fuit; id vero ad philosophiam, hustoriam, et omnia, quae lectione addiscuntur, referen-- dum ; de poetica arte ille demum subiungit: ingenium eius haud absurdum; posse versus fatere. Sed h. L ad positices studium, a quo puella non aliena suisse videtur, reserra et ipse malim, quam cum Vulpio ad sacrorum disciplinam. qua imbuta fuerit puella. Doctus enim simpliciter pro se- crarum rerum perito vix dici potest. Nec in hoc carmine de religionum studio agitur.3. Tota tibi es canterus et Demsterus ad R sin. ut Uulpius notauit, Lota emendarunt, quod languere recte ille dicit. Guyctus cum Liuincio et Ayrmanno in Vita Tibulli g. 8 i. legunt: Tota tua est hodie. Sed hi exquisitiora in trita et vulgaria mutant. Nam tibi eodem sensu dictum est. Mox Guarner. ter se cf. ornandi eaussas J Reg. Ed. Lips. cum plerisque etiam Ald. F. Oravi. male. 6. eurylaeuipe J Uen. m. qui. 7. ne nox diuellat amantes J Ita Broukh. reposuit ex aliquot libris: et sic iam Muretus ediderat. In multis aliis. etiam in Ed. Lips et Coruin. est, ne nos, quod eo alludit. Gueis. 3. ne nos emendatum nox. Scaliger. nescio unde, legebat ne quis. Regius cum Ed. Rom. et octo libris a Broukh. etiam in Guel f. I. 4. exhibent, neue id; Coloti Exe. ne quid. In Gueis a. ne nos cum var. lin. neu quis. nee nox. Ad sensum hoc accommodatissimum; sed est
elumbe et exile. Ditet sorte aliquid , nam vulgata satis sibi non constati o . 8. Sed iuueni g. J Aduersaliua hic videtur parum commoda esse. Melius Et legeris. p. xlli - puellae J Sic Ed. Rom. Venetae, Aldina et hinc ceterae cum libro Ursin. et Coiberti adde Gueis. 4. Ceteri maiore numero, etiam Coruin. nulla vel nuliae. quod Scaliger repostierat. Nec dixeris, utrum hoc ex librarii. inscitia,
557쪽
Inscilla, an poetae assectatione venerit. Certe rhythmum ingratum auribus versui inferret. IO. tuiquam J in nonnullis evi rim, male. I . vigilans - et sos J Neu utique malim. At tu, ancta, faue, ne - Neu possit. Porro rigilans Broukh. sine ulla librorum auctoritate mutarat in vigilax. Concedo, saepe hanc voculam in poetis corruptam, et praeserendam osse, ubi libri variant. Sic ap. Ouid. II. Met. 779. ubi via Hacibus excita curis ex potioribus optimo restituit Heinuus, quem vide. Sic et in similibus non raro factum. In iisdem Metamorph. I, 333. conchaeque sonaci haud dubie melius cum melioribus legitur, quam cum aliis sonanti. Sed eiusmodi delicias contra omnium librorum consensum nec ulla alia idonea de caussa in serre parum tutum duco. I a. ministruJ Venetae miniser. 14. ter tibi stJ in plerisque ex more corruptum in
II. Praecipit en natae mater studiosa, quid optet J enex emendatione Heinsiti reposuit Broukh. pro ei. Guelf. a. at pro var. Iect. Possit et legi ut pro utut: de quo vis cs. Gronou. obc IlI, 6. sed altorum longe praestat. quid optet ex Lips Exc. et uno Heinsii recepit Broukh. vulgo, quod optat, in nonnullis optet. Ayrmannus in Vita Tib. 76. ita legendum esse putat: Praecinat et gnctae mater studiosa quod optat, et hanc unam ex praecipuis emendationibus suis esse sibi persuadet. Equidem, quam commodum sensum efficiat,
I 6. Illa aliud tacita clam Mi mente rogat J Ita ex
II insit emendatione reposuit Broukh. cum in permultis, etiam Guel f. a. et Ed. Lips. esset, iam Fi. Scaliger
ex Ciliaciano, cui Regius cum Ed. Rom. et non pauci alii in his Gueis. I. 3. 4. accedunt. Uulpio vehementer Probante, receperat iam sua. ut esset, iam sui iuris, nou ex praescripto matris: hoc tamen a lepore natiuo et ab omni simplicitate alienum est. Heinsana lectio optime congruit cum superstitione illa nota clam vota suscipiendi. vid. ad ὶI, I, 84. et modo Carm. 3, i 7. hinc et additum tacita me te. Iam vero et clam haud raro permutata. vid. mp. ad L
quod passivo activum subiecerit. Rectius Ouidium dilaisio Epist. T, a 3.
558쪽
Vror ut inducto erratae sulfure taedae. scit. vruntur. Ad grammaticam subtiIitatem hoc aemmomodate monitum. Sed talium carminum leporem et suavitatem Interdum haec ipsa grata negligentia cumulati I9. Sic ivueni gratis, veniet cum μ. a. J Sunt haec ex Ilein sit emendatione: cum in vulgg. Edd. etiam Rom. sit: Sit iuueni grata, adueniet. Scaliger in suis inuenerat v niet , unde legit: Sis iuveni grata, veniet, ut grata sit pro grata re, et seqv. versu pro MN e Culac. reponit esset. Sed ex ea lectione sensus commodus vix elici potest: nee multo commodior ex Heintana: tum in hac et epitheton oratis iuueni duram iuncturam habet, Et corruptionis Caun, n et ratio nulla apparet. In Exe. Lipsit erat: Sic ι. grata ae veruet, in Florenti Statii: grata est veniet, unde ille facie at: Sic iuueni gratum, veniet- iam vetus visit amor. Particula sis vel sequenti verbo adhaesit, ut sieret, adveniet, vel excidit, ut in Scaligeri libris et aliis veteribus testa Statio. item in Reg. Lep. Lips. et Regio. adde Coruin. At in Vieonti inde sectum est: Sie iuueni grata eueniet cum.
In iisdem st. Ite, s legitur. Gueis. I. 4. Sic iuueni grata
adveniet - iam vetus asst amor. a. Si iuueni grata veniet vetus esset amor. cum var. lin. st iuueni grata adueniet
in st. 3. Si iuueni grata est, veniet cum - adsit amor. Licet multa comminisci. Nihi probabilo fit, superiora duo disticha sedem suam mutasse; praecesserat Vinwr' tum Praecipit - rognt. Nunc subiiciuntur ipsae preces puellae: hoc optat ut sit iuveni grata, ac, veniet eum m ximus annus Hic idem votis iam vetus adst amor. Ita
omnia lant expedita nec lepore carenti Vota versu vit, mointellige, quae puclla proximo anno eadem die conceptura est: quibus eleganter fingitur.' Tran missa haec iam erant ad librarium, cum arguta et elegans
emendatio mihi impertita est ab docto et sollerti critico, Pros. Heres; nam suspicatur in var. lest. Sit iuveni grata es. latere veram lectionem: Sternuit tua: rarum est. p titum a superstitione satis nota.
I. 2. Tandem venit Amor, qualem' texisse pudore,
quam nudasse alicui, si mihi fama minor J Ita smu . r
snxit: et pudore quidem, h. cum pudore, Pudice, e decem libris, ut iam legebatur ante Scalig. et Statium minor
ex EM. colativi sensus sit: mavori sibi honori fora, si furto sua
559쪽
ore ad pudorem composito, ausinruet; fuisse erum dignam cum digno. Uulgo legeba-ur. qualem texisse, pudori, quam nudasse alicui it m B fama magis; quae λrte, contra quam Brou . putabat. aliquo modo explicari possint: Sit mihi magis pudori . ta- Iemlamorem tegere velle, quam quanta mihi gloria est. eum Palam prae me serre. ut ordo verborum sit: fama, me magis pudori, quam, me eumn se alicui. N iam tamen lectionem satis esse commodam latendum est; at nec multum praestare Broukhumnam. pudori est in potioribus numero, etiam in Rem ruin. Ed. Lips et Rom. Cyllenius in Commentariis prae-nxum quidem habet 'dore, sed et is pudori in suo habu inviuetur, nam explicat: Iodalibus exponens mi hamisim , quod operae corruperunt ex inphamis μι. Variat pudore et pudori etiam in Guelis Pro magis in uno Broukh. erat maior, in Exc. Lipsi prior. Deinde quinque libri
nudas eodem lensu. sod iam olim subodoratus sum vitium latere in fama. Ipsa res postulat cara, ut stet qua-
Quom nudase alicui, si mihi cura mL. Minus Ilui curae soro ait ut amorem tegat quam ut
Palam praedicet. Nam peccasse iuuat. In alicui nulla est varietas; etsi expectabam: palam. 3. meis tam iuis J Quis locus illis hic esset, miror neminem dubitasse. Cytheroa non carminibus, sed precibus ac votis exorari debuit. Et poterat proprie loqui puella: . LXoraua meis illam cithereia votis. Sed v. not. 4. in nosrum d. sinum J Cum modo meis c. praecesserit, tu nostrum parum commode subiunctum videri potest. t pronum erat substituere: in traurum - sinum, vel simile quid. Verum nahil est mouendum. Spectat enim hoc ad gratam negligentiam, qua totum hoc epigramma placeti Ita et v. 2. το cui paullo exilius dictum est. Sed conveniunt haec lusibus inter rerum iucundarum sensum acri rem effusis.
6. non habuisse suam J Scaliger ex Culac. adde Gueis.
a. a sec. m. posuerat ba n. gaudia. A puella expectabas:
si qua - suum. C8. legat id nemo, quam meus, ante, velim J Ita
vulgatae Edd. etiam veteres vicenti Brix. Venetae, ut duplex negatio sit, more Graecorum. V. sup. ad IU, I, I 64.
Sed libri valde variant. Duo Witti duo Brou . Laud
560쪽
aqil ousERVAT. IN TIBULLtunus Angi. cum Regior Me lenat id nemo. Tres Pal. cotiberi, Thuan. cum Ed. Rom. Me legat ut nemo, quod non inelegans esset; Exc. Perreii, Me ut legat id nemo, dum librarius utramque lectionem ante oculos haberet. Vnua Heinsit et unus Angi. Me legat id venio. Quatuor Stasani, Wall. unus Broukh. unus AngL EL Uen. I 47 . Reg. Lep. Me legat aduenio. Vides, quomodo aberratio alia aliam
exceperit: omnes ostendunt, id verum esse. Venio sactum ex nemo. Me ex ne. nino pro ne quis , iam alibi notatum est. Porro in uno Angl. se pro avie, et in M. Rom. velint. Molestum utique est ro ante, quod i men sacilem mutationem admittebat: quam meus ille.
9. Sic peccasse iuua J Sie ex Heinsit emendationer re. posuit Brou . Vulgo Sed quod ferri poterat eo sensu:
Non clam agere et celare quicquam homines velim: Sed ete. Immo vero ex proposita nostra interpretatione Sed requiritur. eod. vultus componere famae Taedet J Regius evitas. sollenni aberratione. vid. Burinan. ad Ouid. II. Met. qa .io. Cum digno digna fuisse ferar J Hane sententiam
ita expressit Ouid. Epiit. XVII, 49. iam a Vulpio laudatus et IIIa be me erravit. vitiumque auctore redemit. es. similem locum in Catalest. Poet. ΕΔ Scalig. p. 2OI. Nee pudeat quicquam etc..
I. quir. J Regius, quid. 3. an villa st apta puellae J hoe e libris reposuit, Iam ex Scaligeri sententia. Brou . Sic etiam in Ed. Rom. Lips et Vicenti Vulgo inde ab Ald. legitur puellis. Atarui de se tantum loquitur Sulpicia. Sed alter mos loquenisi familiaris utique poetis, ut individuum et singularem numerum in pluralem docte mutent. 4. Atque Eretino frigidus annus agro J Eretino Me. Poechi cum duobus italis, Guel f. I. q. et pro var. lin. a. Εd. Rom. cum Venetis et Gryph. adde Coruin. et sic iam correxerat Cyllenius . recepit primum Scal iger, qui etiam annus emendaui z. Vulgo Aretino frigidus amnis agro I iebatur: quod Salmasius olim defendebat, etsi Brou u-o Rogre serente. Argumentantur autem viri docti in hunc modum: Aretium nimis longinquum esse, quam ut puella ab urbe eo. animi caussa, deduci possit; Amnem