장음표시 사용
2쪽
SACERDOTE VENETO CREMONAE TYPis PETRI RICCHINI. Superiorum permissu . ANNO DOMINI MDCCXLVII. Diuitiam by Corale
3쪽
Nolo auctoritatem meam sequaris, ut ideo putis tibiaciquid necesse esse credere , quoniam a me dicitur: sed aut Scripturis eanonicis credas, si quid nondum quam verum sit vides. aut interius demonstranti meritati ut hoc plaπὸ videas . D. i August. Epist. I 47. alias II 2 . ad Paulinam d. Videndo Deo n. 2.
4쪽
NAANNES CADONICI fACERDOS WNErus Ondiim tentatum opus, & quod tenuitati meae neque tentandum hoc saeeulo videri poterat , eximiae sapientiae Vesteae, ci. In Eccletiastica studia praeclarae eruditioni
sisto , Patres ornatissimi, Divum scilicet Aurelium Aup stinum doctissimum & fidelissimum Hipponensem Epite hpum, Patrem vestrum, Magistrum meum a Millenari rum errore, ut spero, vindicatum. Ingrata Uobis, totique Christianae Reipublieae hujusmodi tentamenta accidere haud posse iam sentior immo vero pro Vestra pietate Uos, & una omnes, qui Doctoris Maximi famam , honoremque, ut decet, curant, Summum bonorum Largitorem jam postulatis, ut pusilli hominis in re tanta nisus nequaquam incassum decidisse permittat. . His fortasse communibus votis annuens Divina CIementia, hane mihi primum mentem injecit, ut in ea ineidens, quae Augustinum aificiunt, commoverer commotus dolerem , dolensque a Superno illo Lumine , Sancti P atris intercessione expeterem, ut si quid huic maculae delendae conserre posset, investiganti mihi suggerere dignaretur. Multa, fateorsquasi sponte occurrerunt. aqum autem & illud meruerim ardentissimo in Sanctum Patrem studio, ut quaestionem istam tam haereticis commodam , quam Catholicis arduam conficerem, vestrum erit judicium. Deseritur equidem Augustinus a nostris, cum verba sermonis CCLic Editionis novae a vere errantibus haereticis objiciuntur in illius opinio
nis praesidium, qua ipsi visionem Dei Sanctorum spiritibus in diem di
ferunt extremi iudicii: & quamvis non desint plurima, quibus Euin recta sensisse probamus si pauea illa tamen satis sunt, ne constanti in hoc Au
gustini doctrina Ecclesia Romana glorietur. Nam de ii, qui ab huj a sinodi Di jtigod by CO dile
5쪽
modi imputatione sancto Patri inflicta sertius percelluntur, illud veluti
postremum effugium usurpare consueverunt inee parum in hoc dicere
existimantur Augustinum stilicet Papiae q iidem lactatorem , non vem Cerinthi in mille annorum terreno Christi Regno ad eoΥ rum resurrectionein Sanctis promittendo, fuisse. Cerinthi prosecto turpem sententiam nunquam Augustinum sectatum
esse, ejusdem de cetero ingenua consesso probat lib. 2 o. cap. 7. de Civitate Dei, ultra ea, quae libro de Haeresibus n. 8. seripsit. Sed unde desumptum sit fundamentum opinionis Papiae Augustino tribuendae, nondum inveni, cum Sanctus Pater nullibi Papiam nominet, nec ejus in hoc opinionem prodat , immo ex iis quae cap. IV. notavi, pateat squod si Papias ea sensit , quae eidem a Nurnely Doctore Sorbonico in suo Cursu Theologic Scolastic Doematico Tom. I. quaest. I 2. art. I. tribuuntur, longe diversa opinatus sit Augustinus. Ueruin quandoquidem & illud probari posset, Augustinum cum Papia consensisse in terreno Christi & Sanctorum regno expectando, nunquam inde deo mi poterat, quod etiam sermonem CCLIX. seripserit; cujus auctor non Cerinthi magis quam Papiae opinionibus addictus inde apparet, quia nihil
de qualitate corporalium deliciarum, quae Sanctis in eo regno assutu rae sint, definiat. Illud equidem expresse doceri in eo sermone tum M nachi Congregationis Sancti MaurI sentiti iri, eum Toueri ly, visionem nimirum Dei α beatitatem animabus Sanctorum interim in diem usque generalis.resurrectionis praecludi, ex quo praecipue ςapite Millenarii regni notam Sancto Patri inurunt. Utru in Papias in hoc consenserit,ninil adhuc satis certi prosertur : Augustinum Mitein, postquam Christianae militiae nomen dedit a in hoc unquam errore verutum , constantrissimEuego. - . , . i. c. Quo fato evenerit, sit unum luiae se emonem, eκ quo tot dicteriis ansa prodivit, nemo ex nostris in discrimen adduxerit, omnes autem in confitenda inde doctrinae macula potius quam in abripiendo hoc Opere Sancto Patri convenirent, quis divinare par sit,' Praeclarum certe praei bat exemplum ab eodem Augustino sumendum, qui contra Donatistas
loquens, Divi Cypriani Carthaginensis Episeopi Conciliu n, ejusquet sepistolam ad Jubajanum suis tutandis erroribua proserentes; de utroqui non satis constare quod Cypriani esset, primo objiciebat. Contra Cre- n. Donatist. l. I. cap. 32.: & lib. a. cap. 32. 33Verum ne id fieret, obfuit fortasse Monachorum Sancti Mauri celebris labor & cognita diligentia; obsuit insudantium qualitas & numerus, obfuit demum communis commendatio. Attamen , quantum mihi videtur, nec ipsi quidem homines ingenui & liberaliter instituti, in nihilo se errasse putarenis nee dictis suis adeo ceteros praesumunt adstringere, ut aliter sentire piaculum sit; immo nec diversam sententiam ab opinionibus suis respuerent, dum non ratio deesset, qua niteretur. Qua-xe ego verbis utor Augustini, quibus ad Cypriani auctoritatem .sibi
6쪽
bppositam respondebat laudato lib. i. eap. 32. ea libertate, ad quam
nos vocavit Dominus, eorum virorum, quorum laudem assequi non in valeo, quorum multis scriptis mea scripta non comparo, quorum ingenium diligo, hoc , quod aliter sapuerunt, non accipio.
Diligentiore siquidem operum Sancti Patris collatione factum est, ut non inani voce, ted robustissimis rationibus, opus illud inter Augustiniana immerito commixtum evidenter appareat, in quibus scrutandis atque eligendis, me hallucinatum esse Divinam haud permisisse Misericordiam humiliter confido. Vera namque Magistri mei intentione de te in textu libri XX. cap. 7. de Civitate Dei, rquem unum proferunt omnes ad hunc sermonem ipsi adjudicandum )s detecta insuper erronea nondum satis perpensa sermonis doctrina omnino diversa ab illa utcumque tolerabili, quam laudatus locus , eodem Augustino jam Episeopo definiente, continet: consequitur nullo sundamento tale opus Sancto Docti ,ri adseriptum, cujus immo sentetitias expresse confundit ejusdem fidelis & Episcopalis doctrina, cui mirabiliter consonat illa, quae in suis libris an is praesbiteratum cuia scriptis elucet, tu iu illa, quam praesbite einitiatus & populo praedicavit, & novis libris inseruit; cui absit verbo invidia) non satis attenderunt clarissit ni viri, antequam suum Sirmondacqnsorme proferrent de hoc sermone judicium. Quoniam vero in hoc opere Augustino abripiendo non consensui modo amplissimorum Monachorum obsistere necesse erat , verum & Honorati Totirnely Doctoris Sorboni ei recentiorem confirmationem in Ioco mox eitato ab aliis etiam scriptoribus quasi iisdem verbis inconsulto transcriptam , de hac Augustinianae doctrinae labe averteret quae multis pauciotibus absolvi potuissent, majori mole creverunt. Neque enim ea solum,' quae ex hoc sermone contra Augustinum nondum Episcopum dabantur, devincere opus erat, sed et communionem opinionis Papiae, quam ipse Augustino absque haesitatione affingit, confundere, immo Sanctiim Patrem ab omnibus Millenariorum, quas ibidem commemorais opinionibus, alienum ostendere: sed & iis non paucis insudandum fuit, quae ex genuinis Augustini operibus contra Augustinum, vehiti alieno ore, adducit Doctor Smbonicus 3 a quibus dilationem beatitatis sanistis separatis animabus usque ad resurrectionem carnis, Sanctum Patrem docuisse praetenditur . His enim quamvis Tournely ea reponat , quaz fortasse inter catholicos ad purgandum ab hac sententia Augustinum satis possint videri, non eo tamen robore eorundem textuum sententias obscuras pertractat, ut vel diligentiores ex nostris suasi dimittantur IVeIiis, qui seria sunt, ansa dematur eonfirmandi in Sancto Patre ejusdenu erroris, inde scilicet, unde ille satagit hunc ab ipso divertere. Id ex praeconceptis ejus sententiis praecipue oriri cognovi , quibus sorth aliquid deperire arbitratus est, etiamsi, uon se, sed Augustinum aliter seusisse monstrasset. Videns namque quod pleraque loca , qu ς purganda sibi proponit, magis intime perlustrata, vel beatitatem Sanet chorum Diuitigod by Cooste
7쪽
ctorum ante Christum corporaliter passum, in sinu Abrahae doeebant;
vel quod Angelicis creaturis iuxta Augustini opinionem, corpus emc dere opus erat, ut eadem ad Ecclesiasticum sensum in eo quod repromisisiones fidelibus in divinis scriptnris factas respicit, perducerentur: hae duplici difficultate perculsus, a diligentiori eorundem locorum consideratione abstinuit; abstinens autem, objectionem ex iisdem nascente avio non confecit s immo motam negationis visionis Dei animabus sanctis ante
corporum resurrectionem, inde Augustino ab adversantibus inflictam ,
Quisque tamen viderit, minus scrupuli inesse in iis tribuendis Sancto
Patri, quam in errore Millenariorum cum circumstantia recensitae negationis, eidem infligendo. Hoc namque expressε contra catholicam fidem est, non item illas quorum alterum eruditionis caussam apud profundos& modestos rerum scrutatores non excedit 3 in aItero vero si Tourn etly
probare valebat errasse Augustinum, error ipse solutioni quaestionis ab adversantibus propositae favisset, ut de Sancti Hilarii Pictaviensium Episcopi similibus verbis, secure pronuneiatum ab eo sui me videbimus. Revera tam longe esset Augustinum unquam sanctis animabus post Christum passiim mundo decedentibus beatitatem denegasse usque ad
corporum resurrectionem; ut immo s quibuscunque demΗm adduceretur momentis) ipsam etiam Sanctis antiqui instrumenti ante Christi passionem , & mortem contulerit .catissam igitur Sanctissimi Magistri mei non uno titulo Iaesi, quantilpotui diligentia majori pertractans ego, talem in dicendo verborum castigationem sectari proposui; ut si veritas ipsa penitius rimata atque dein tecta alicui fortasse displiceret, ei prim sim quae nihil timet, quam mihi nimis infirmo irasceretur I Nec mea culpa odium excresceret, quod proprio anabitu quisquam conciperet. De eo squidem ab Apostolo praeci-lute admonemur , ut docibiles simus a. Tamoth. a. a ) nec infimi tonainis ministerium respuenctim putatur a sobriis, quandoquidem ipsum consonet veritati s quae altissima providentia quibus vult utitur, & quomodo & quando vult. Brevitati etiam, quantum res patiebatur consului, sciens non moIe, sed rebus Iibros aestimandos. Ne autem aliquis contrarium me assectasse censeret, incidens in longas exscriptiones rerum a Tournely dictaru a o I quae cum Theologis obviae sint, superfluae prima fronte videri possunt: admonendum duxi, me necessario easdem retillisse, multis rationibus adductum. Primo ne mutilationis textus oriretur suspieio, dum aliquid, quod contradictionem redolet ex illius scriptis per me profertur ι tum ut CX toto contextu vera intentio istius Doctoris emergat in divisione millenariorum; in eorundem sectatoribus designandis sin errore tribuendo Sancto Patri Atigiistino; in loco iuxta supposita in veterum opinionem affignando animabus iustis mundo decedentibus,& cetera hujusmodi, quae amplam labori meo materiam suppeditarunt, cujus non parva firmitas ex collatione procedit. Si
8쪽
Si quis autem Ionitoribus Sancti Patris auctoritatibus offenderetur ,
eooitet quaeso, has etiam non ad fastom inseri, dum eo quaestionis sumus, num Augustinus saltem praesbiter millenariis adhaeserit. Quamobrein eius sententias exscribenti illud prae ceteris incumbit, ut eas diligentissime scrutetur ι & quandoquidem in ipsis verbuin inveniat, quod veluti dubium ab adversariis inspici pssset, ejusdein autem praeclariorc explicationem subsequentia sufficiant, operae pretium iacit, dum totus ncontextum , etsi longiorem adducit. Data opera abstinui a minuti Imri collatione rerum & verborum, quae in iisdem textibus catholiciis mam Sancti Patris intentionem in subjecta materia luce clarius ostendunt, tum legentium diligentiae ingenio & attentioni confisus, tum ne nimiux evaderem. Contextuum vero transcriptioni tant, libentius indulsi, quia propria experientia iam didici, per totius contextus summam aliquod dictu in in Sanctis Patribus, quoa paucis propositis verbis, veluti culpabile apparet, persectE sanari , indeque ab iisaein non modo omnem suspicionem averti, sed eorum rectam fidem divinamque sapientiam apertissime commendari. Absit tamen quod veluti firmas atque tutissimas quamvis commodi res nunc stabilire velim sententias Sancti Patris de beatitate Sanctorum veteris instrumenti ante Christum carnaliter passum, tum illam de veritate corporis, quod Angelicie aereαeurix ipse saepissime tribuit. Has ecelsario protuli, ut quomodo Augustinus explicandus sit in aliquibus
obscuris locis , qui ipsi hie objiciuntur, ii qui indigent intelligant, chin
dubium nulli eue possit, satius longe esse has opiniones suas dicere os dum per hanc concessionem ab errore purgatur, qui fidem in ipso destruit catholicam. Fortasse fiet, ut occasione data, profundius earundem ex men Seolae suscipiant I & momenta pensantes quibus nituntur, amici Oxem animum in illas intendant. Hoc magnum Sancti Patrix nomen ab ipsis postulat, de , ni mea me fallit opinio, ejusdem allatae auctoritates ostendunt, ipsum de his articulis non obitet, sed post maturam considerationem verba secisse, quod evidentius manifestaretur, si omnia quae apud ipsum inde colligi possunt, ratio praesentis operis congerere Per misisset. Unum igitur praecipuὸ cupio, ut omnes noscant, vera scripta Sancti Patris immerito de errore millenariorum expostulata, in eo sensu qui negationem continet visionis Dei Sanctorum spiritibus usque ad suorum corporum resurrectionem; quod dum praestiterim, meo erga venerabilem Maximumque Magistrum sincero mentis obsequio, S: vestrae eXpe tationi secisse satis laetabor.
Dabam Cremonae hac die XXVIII. mensis Augusti anno Domini
9쪽
Orus isseriptum Vindiciae Augustinianae ab imputatione Regni Millenarii e
Auctore I anne cadonici Sacerdote Veneto , quod ex ordine Re inpendi mi Patris Iohannis εndreae Pagani Inquisitoris Generalis Sancti Oscii Cremonae laxi in nedum Authorem in sancti Patris lectione versatum ostendit, verum, quia semper fassa est Sancta Mater Ecclesi.t, San Ium etiam iactauinum sensisse appositis evincit momentis . Quamquam dum omnibus numeris absolutum studet illud exhibere, Sanctum . Tatrem in aliquibus a communi Sebolasticorum doctrina deυiantem haud ineptὸ arbitretur. Certum tamen est sermonem CXXXm. de Tempore, a quo ad ostendendam Disi Augustini constantiam de beatitudine Sanctis veteris testameηti dilata praecipuata depromuntur argumenta, ab eruditis ravameasibus cis appendice n. 12.) Monachis Maurinis in appenice nu. Iso. Vatali celexandre Saecuti H res. Eccl. inter illius opera minimὸ recenseri; quod de Avelis disserιtur, fuisse jam in D vum c Iustinum a Melchiore Cano lac. TMol. L T. e. 3. aliisque votatum. Quare etsi res ita se haberet, cum doceate eodem Cano loco citato nil deperdat Pa-t Λm sanctitas ct eruditio, si Patres ipsi a eommuni recedant sententia ; in uιter bine etiam vindicare Divo Augustino ab omni Millenariorum errare, ut in hoe opere abundὸ patet: eenseo possie opis mandari, ut tandem Baliari, eaeteror que haetheroiam misti m Augininum in hoe Fidei dgmate carpentium ora obstruantur. F. Hyacinthus M. R. Manuelli ord. Praed. s. os . Pro Vicari sti Sacrae Theologiae Dogmaticae in Episcopio
DE mandara Revere ηssismi Patris Magistri Johannis Andreae Pagani Inquistioris Generalis S. Oscii cremonae, legi labrum inscriptum Vindiciae Augustinianae ab imputatione Regni Millenarii. Auctore Iobanne Cadonici Sacerdote V neto , n hilque in eo reperi quod sit contra Sacram Scripturam vel Ecclesiae catholicae definiti nem . Quare rapta mandari , si eidem Paternitati suae Reinrendi ae placuerit ,
censeo. F. Ioseph Antonius Busanἐri Ded. Mia. Conventu 1l. s. Francisci, & S. Dacii consuItor.
3r. Augusti et T. Attentis supradictis attestationibus
E' Iohannes Andraeas Paganus Inquisitor Generatis Cremonae σ IT T. 6. Septembris
10쪽
Reeensentur errores Millenariorum in genere iuxta praenotata a Numest, ct Dea ex quibus ipse eoncladis Divum Augusmum milenariis adba Isse in preis teratu non item in epistopatu ; cur opinis di distinctio Doctoris Milonisi in hoe non subri M.
Explicatur Deus propositus Idri 2 o. eviris 7. de civitate Dei, ct altim ditur res illa sentientes, quae in isto die tuti milienarios ah Augustina non appellari; is quod veram milienariorum notam, negationem sei licet vi nis Dei usque ad eorporum resurrrectionem ex ipso eruere nemo
Vera eorum, qui mille annorum regnum expectabant divisio ex textu At gustini resultans; di quod si qui secum opinabantur tolerabiliter sense. rint. Commodior demum Milienariorum in genere divisio. 3 I.
Docet Augustinum Papiae sectatorem non fuisse contra definitionem Murne'; nee item Tertulliani . Demum quidquid Fn opinando terreno mille annorum regno erraverit Augustinus, non substantiae rei, sed numero annorum tribuendum esse. 3.
Examinantur eapita, quibus Maurini Sermonem C m Auginino M. derunt ; di proposeis Sancti Patris MLirins ante presbteratum, osten.ditur meIiori fundamento negari potuisse ut suum. Alia item prodineuntur, quibus cunctatis in Me opere Augusino tribuendo, laudabili, comprobatur. 3 σ