장음표시 사용
51쪽
II 10 12 per quinquennium JI Oros II 9, 1. li quinquennium . II 1 1 Graecia I Oros II 11, 7. Graeciam . IV in quo JI Oros II 14, 13. quo'. V quingentos milites JI Oros. I 17, 19. quingentos . VI milites et omnium regum II. milites remiges ipsique ductores Oros III 1, 14. et omnium regum LVII 6 12 adquisiturum se sperat II L. se dilaturum putaret Oros III 12 8. adquisiturum sperat . VII 6 1 extremis regni termini J II Oros III 2, 32.
Exompla, quas Ieepius in editioni suae pag. 38 ad explicandam vocem -rogum' asseri, quam pS non probat, nullam habent vim Rushlium frumroposuisse mihi persuaSum St, cum legendum esse censuit: omnium militumst remigum'. CL Toxiesqu pag. 142. Rushlio recte, ut videtur, in textum receptum est Staganor'. Djψjtjgod by IOOQ e
52쪽
Μaleum . XXII 6 5 villas castellaque JI Oros. IV 6, 25. castella villasque . Reliquum est, ut etiam enumerem locos, in quibus scripturaea ΤΠ traditae Orosii aestimonio approbantur, tum in x insit mendosa lectio.
Rushlius recepit feliciter , Aod dubito, num recte. Nam ex Oroativorbis: eum in Sicilia diu infeliciter dim assent, translato in Sardiniam ei iterum infelicitis icti sunt luco clarius apparot illum scriptoromotiam in suo Iustini Oxemplai , infeliciter logisse. Etiamsi scriptura memoria rerum geStarum defenditur, tamen propter optimorum testiunt consonsum Iustinum in tradenda hac re errasse extra omnem dubitationem puto. In dixi a Rushlio reconsito , Herculides in prol. l. Ι: Der Edes graece ερκυλίδας. De ipsiua nomini forma certum iudicium facem non audeo, sed rustinum Hercylides scripsisS dubium non 88 potest. Rushlius, qui consensum intorati et Orosium ignoravisse videtur, iniuriara sequitur. Socutus coniseturam Machmidii Rusiliu posuit: vel Arimaspos, Parapamesadas . Adeo autem a codilum scriptura recedere mo sententia non licet. In d. Rushlii sine iusta causa: , Tanain . Djψjtjgod by IOOQ e
53쪽
Rhodanum Oros. IV 6, 21. Ρhodanum C. Ronannum J. Cum laciemus igitur summam omnium dectionum, quibus unaquaeque classis sola vel cum altera utra iuncta cum Orosio convenit, videbimus Deum illo scriptore inter omnes codicum alterius Stirpis classes plurimis locis sacere, quoad ex annotatione Rushlii cognosci potest. Quod si reputaverimus simulque consideraverimuS, quae supra de expletis in J et II lacunis disputavimus, perspicuum erit II illa correctione ex codice multo antiquiore et meliore facta paulo maius pretium radeptam esse quam illa classis a Mehlio dum magni
Rushlius I scalpturam sumit. Sed post ambi complures litteras intercidisso lecti Orosit aporis docot. Quas quidsm illius nominis Vera forma sit, incertum M. Contra cossicum si Orosii testimonium etiam hic ido vir doctus recepit commonium uischmidii Parapameson με- . Fortassis Orosius Scripsit: ,μὴ M.' Scribondum ess existimo cum Rushlio ,,Dravaae u os Steph. Byg. ed. ianta pag. 38 ραγγαι.
54쪽
putata. Haec sententia etiam comprobatur numero interp0lationum, quae in singulis classibus inveniuntur. Ut enim dignissimas memoratu tantuni 0rruptela interpolando exortas ante oculos ponam, in II praeter isq-nto gravior o ris deorum esset, tantoninas essent hominum adversus deos vires ' in II 12, 10 et: Mea quos eae his Moriatos in primam fmgem conversos fuisse in XX , 7, quarum utraque ex interpretatione aliena nata est, una vel altera tantum parva librarioruni coniectura in illa uehit dollatione depreh0ndi potest. autem non modo multae mutationes consulto admissae exigui ponderis reperiuntur, sed etiam hae maiores: .si se secuti sint in I 6 6, non an uam amicus ei deditus in XXVI 3, 10 minus Romani aptiorem Asiam quam possessiones Ob ntarias in XXXI 8 9. Infinitam copiam locorumino ab interpolatore depravatorum enumerare supersedeo. BuS- quisque, qui lectiones paucorum modo librorum percenset, facile ex innumerabilibus lacunis et mille ordinis verborum commutationibus et permultis scripturae mendis atque interpolationibus concludere potest illius classis arehetypum derivatum esse e codice, qui inor dibili negligentia descriptus et foedissime scribae conaminibus inquinatus erat. Ratione classium secundi codicum generis ita constituta nemini iam dubium esse potest, quin uehlius in errore versatus sit, cum temere lecti0nibus non modo testimonium ΤΠ, sed etiam consensum ΤΠ 0stposuit. Quin etiam ille vir doctus fiducia praestantiae J non paucis locis, quamquam scriptura ΤΠ aut rerum cohaerentia aut genere dicendi Iustini aut aliis causis defendebatur, tamen Hectionem antetulit Equidem ex tota mea e scrutatione dilucide apparere arbitror omnibus locis, ubi ΤΠ co spiratio dis00nvenit cum J classis traditione illarum classium fidei obsequendum esse nisi alia argumenta sive ex sententia sive exscriptoris elocutione sive aliunde petita obstant. Cum igitur haudita parvus sit numerus locorum, ubi Mehlius hanc legem neglexit, ea tantum lectiones, quibus praeter codicum auctoritatem etiam ex re ipsa commendatio accedit, accuratius tractabo, cetera autem, quae talibus causis non defenduntur, praeteriens modo afferam.
Atque primum quidem disputabo de iis scripturis, ubi ex ipsis locis, quid verum sit, diiudicari potest.
55쪽
10, 15 adverbium inopinato abG traditum minimam habet auctoritatem, cum nusquam alibi insit in libris Iustini. articipii autem a I servati cisinopinansi I exsistunt complura exempla:
II . 1 mihi scriptura Π: Uiet Persae in naves corifugerunt, e quibus mustae suppressae J s mersas, minuae craptae sunt praeponenda esse videtur propter insolentiam. Vim enim, quae hic ei subiecta est, verbum supprimendi habet praeterea etiam in Livii l. XXII 19 XXVII 30 XXXVII 11.
Suhmersae rte interpretatio aliena est. II 2 10 legitur de Lycurgo, legislatore Lacedaem0niorum, in II: Pursimoniam omnotis Spartiatis issurasit, Gistimans se rem mititiae adsidua frugai satis consu tudine faciliorem fore . Mehlius ex J restituendum esse putavit: adsiduae . Sed neminem, nisi Virum praeoccupato animo, praestantia scripturae Πeffugere potest cum illum genitivum adsidurae sine dubio ex proximis genitivis ortum 88 pateat. IV 4 4 praebent II: Brevi post tempore revocato ad reorum Akibiade duo prohina pedestria secwnda Nicias et Lamachos faciunt cum J exhibeat vocato Sed cum contulerimus V 1, 2, ubi de eodem Alcibiade refertur: revocatusque a bello ad iudicium , de vera lectione dubitare non poterimus. 4, 7 pertractatis rebus gestis teibiadis scriptor narrat: a que iura prisca navali laris vindieatu, adiecta etiam laude terrestris belli, desiderastis civibus suis Athenas revertitur . Quanti sit habenda scripturaia terrestri' , vel ipse Ruehlius, qui ad eam tuendam belli vocabulum uncis incluserit, ostendit. Similia illius cnitivi exempla habes etiam VI 2, is oris rerum gestarum ,
XII 6 4 laudemque paternae militiae IV 3, 3 gloriam tot
Philippo gloriae dedit; dum vindicem sacrilegii, tam ultorem rhingtonum quod orbis istibus e lari debuit, solum, qui piacula erigeret, aestitisse Sic PIL, cum J habeat debuisse L Lectionem posteri0rem esse interpolationem Ruehlius ipso in Τextesqu pag. 01
56쪽
concessit. Atqui ille homo doctus eam nulla probabili causa in editionis suae textum recepit. XII scriptum est ina Π: Cui glariae ut fiam Mincitus
indues σαω-que suum ab argenteis clypeis argenteos clipeos Argyraspidas spinavit . Excellentiam prioris cripturae demonstrat apertissime XIII 3, 4, quo loco reperimu8: urbe, quam piscium Merius Sidon a inaverun 'LXI 4 5 exponit Iustinus Cleadae preces, quibus lexandrum commovere studuit, ne hebas deleret: Privata etiam , inquit, oressem Suse situ es precatur geniti apud ipsos Hercutis, unde originem gens Aeacidarum trahes actaeque Thebis a patre eius missippo puerisisse'. aeo scribunt II, neque ulla subest offensio. Quod enim orstius putat, non posse pro superstitione haberi, quod Ρhilippus puer Thebis vitam egisset, quemadmodum quod Hercules, qui tamquam deus cultus esset, apud Thebanos natus fuisset, Wophensius apte huic altercationi respondet: Mettum in uere regimmai tur Cleadas, ne si Thehas diruerest, impius etiam in manes patris in foret, qui sti pueritiam suam Megisset Exemplum eiusdem genitivi deprehenditur etiam XXXIXI, 9 ms es necessitudinibus sanguinis adicit superstitionem templi, quo abdita profugerit Sequitur, ut conatus loci sanandi Baehrensii, qui propter lectionem Vis genitum apud ipsoster iam' etiam a famine . . . pueritiam meo vult, quam coniecturam uelilius recepit, plane otiosus et supervacaneus sit. Scriptura in J tradita inde prosecta est, quod scriba, qui illum genitivum non perceperit, verba suo ingenio emendare tentavit, in secundo membro autem commutationem sacere praetermisit. XXV 1 9 unice verum mihi videtur esse, quod invenitur in ΤΠ: Obiectans singulis, se, qui liberandae piariae auctor
esse non posia, deseriae ultorem futurum Nam lectionem hiaberatae eam ob rem non convenientem esse existimo, quod
Hellanicus non auctorem eius se dicere potest, quod tamquam iam factum c0gitatur, sed potius eius, quod futurum est. Causa corruptelae liberatae fortasse id, quod sequitur, desertae fuit. Sed venio iam ad eos locos, in quibus iudicium ex re ipsa lactum nihil valet, omnia ex auctoritate pendent. Scribendum igitur
57쪽
Ρ08sum praeterea etiam alios multos locos afferre, ubi Mehlius scripturam ΤΠ, quamquam nulla re, quominu eam servemu8, prohibemur, non assumit, sed coniecturae aut aliunde
ductae lectioni postponit. Altera pars eorum ita comparata est, utra prorsus corruptam praebeat scripturam velut Ι 8, 5 V 1, 5;10, 7 V 3 9 VIII 1, 3; ΙΙ , 5. XXX 4, 6; in altera partei CL XXI 4, 2. Cf. XXII 4, 3.
58쪽
Sed cum haec exempla ad hanc quidem quaestionem non pertineant, de iis alio loco, cum in universum de permultis locis, ubi Rushlius licsre sibi Iustini textum suis vel aliorum c0mmentis immutare putavit, agam, accuratiorem disputationem habere mihi in animo est. Quoniam ita ad finem perveni, restat iam, ut totius commentationis summam laciam. 'incipatum inter libros manu scriptos Iustini obtinet , quo primum genus codicum emeitur. Reliquorum codicum ratio ita se habet. Omnes tres classes alterius stirpis ex uno quidem fonte fluxerunt, sed L archetypus e codice aliquo, qui artiore vinculo cum C si Tarchetypo coniunctus erat, correctus pretio auctu est,
In adhibendis igitur testibus, qui verba Iustini memoriae produnt, hanc viam ac rationem sequi oportet, ut primo l0o testiam0nium C, etiamsi omnes ceteri libri manu scripti una discrepant, spectandum sit, nisi argumenta ex ipsis locis petita aliam lectionem pro vera habendam esse d0cent. is locis autem, ubi C deest, ex consensu duarum classium JΤ aut II aut ΤΠ, quid in archetypo secundae codicum lamiliae exstiterit, colligendum est. Id certissimum, testimonium J solius non mai0ris, ut fecit Ruehlius, putandum quam consensum II familiarum.
59쪽
60쪽
Catuli. LXIV 24 Antonii stimeri coniectura: prosteriis' salvete iterum, vel dis placitarum ' Imaxime probanda est. II. Martiat. p. IV 4, 16 verba τirgineo cruore ab einsio aliisquo viris doctis in suspicionem vocata existim servanda esse.
Claud de III. cons. Honor. VII 118 scribendum censeo is culmina pro carmina . IV. Soph. i. 269 00d0sredi Hermanni mendandi conatus: ν μεῖς- ου νοσουντος pr codicum lecti0ne νοσουντες ατ υμεσθα νυν recipienda est.
Ibid. v. 1358-67 non recte a Nauchi post v. 1347 trans-p0nuntur. VI. Eur. Iphig. Aul. v. 39 et 395 subditicios esse puto.