De rebus Delphicis imperatoriae aetatis capita duo

61쪽

est. ligustorum Sacerdotium in primis dico, quo functos esse Cleandrum , Cleomachum , Megalinum ' certo scimus. Νulius autem iam post Domitiani tempora αρ ζιερευς των Σεδαστω uidetur nuncupari Eubiotum enim sacerdotem Augustorum fuisse constat sed apud Hypataeos, non Delphis. Praeterea Cassius Petraeus eodem nomine quo Eubiotus αρχ γερεύς in τοῖς δυσὶ στεργυοις honoratus est et quamuis titulia Delphis exaratus sit haud scio an dignitas quaedam apud Hypataeos insignis hic quoque designetur. Vtut est, non hoo conicere audeo Augustorum Sacerdotium quasi necessario epimeletis Amphictyonum ita impertitum misso ut ne opus quidem esset illud memorare quotiescumque de his ageretur. Potius une inserendum uidetur has duas dignitates non rite in omnibus, sed fortasse in nonnullis hominibus coniuncias extitisse Plura uero hic quoque desunt quam ui quidquam temere adfirmetur. Et primo adspectu habemus cur idem dicamia uel potius

taceamus de illa ludorum celebrandorum cura quam ατωυοθεσια et o Πυθι o uocabani. on enim omnes quoS

nouimus epimeletae simul ἀγωυοθεται appellantur . Adde quod plurimi eorum qui origine icopolitani erant ludos Actiacos atque alii alios rexerunt, nil uero huc laciunt illa munera. Sed tum Pythii imperatori aetate maximi et

Supplendum eSt. 5. Pomtow, etfraesse . T. v. D. P. 122.6. eque ex contrario adfirmare uelim omne qui I Ουοθετα dicuntur, e g. Λυταριλο Cm l 17 reuera opimeleta suisso.

62쪽

paene unici momenti fuerint, propius inspicienda sunt documenta quo planius proprium nisi salior epimeletae om-cium illustretur. Νimirum hoc mihi perquam probabile tu in titulis certe delphicis epimeletam illo ipso nom ' epimeletae

tamdiu dictum esse quamdiu munere fungebatur, non autem postea inscriptionibus uero aliarum ciuitatium dignitatem illam honoris causa reuocari potuisse etiam cum iamdudum defunctus erat ossicio epimeleta. Magistratum enim non perpetuum, non δια 'io habemus. Quod ne dicat quis minime inopinatum SA ac per Semanifestum, quia Amphictyones in annum creari soliti sint. Νam ne opus quidem est u8que ad quartum ante Chr. SueCU-lum regredi, quo loromnemone aliquot magistratum per. Septem uel octo annos continuante uidimus. Immo exemplum illiud reducamus : quomodo Petraeus bis magnis Pythiis praeesse ' potuisset, si annuus suisset

Primum meminerimus oportet fere nullam rem praeter Pythia concilium amphictyonicum tunc opera et Studio prosequi solitum esse. Quod iestatur, ut lutarche opuscula et praeSertim συμποσιακα praetermittam, magna illa Hadriani epistula cuius fragmenta mox perlege o de Conuentu enim hieromnemonum et de hidis tam promiscue dixit imperator ut unam eandemque materiem tractauisse uideatur. Ergo iam per se uerisimile quidem erat epimeletas Amphictyonum ante omnia idis celebrandis praepositos fuisse; sed praeterea nonnullos Certe eorum euePRαγωυοθετας fuisse comperimus nominandi in primis Mega

63쪽

linus cui imp. Domitianus iussa sua de Pythiis exsequenda commisit , et Eubio tuS, et Petraeu S. Cuius exemplo consistamus. . enim Cassius Petraeus opimeleta sui in primo secundi saeculi decennio aut ui pressius loquar, inter anno 30 et 1 14 cum statua imp. I raiano ab Amphictyonibus dedicata est'. Paucos autem post annos alteram eidem imperatori statuam ipse consecrauit

In hoc titulo sicut plane in illo quem Ι. Pomto inuenit,

non epimeleiae iam fert nomen me ullam uidelicet habebat cauSam quin eo Sese decoraret Si tunc potuisset. Haec uero altera Traiani basis propter cognomen optimum annis inter 11 44 116 corto tribuenda est, inde sumes Petraeum epimeletam antea fuisse, sed non illis iam annis. Ex altera nunc parte Plutarchi uerba trita quidem sed nondum me saltem iudice exhausta repetamus ἰ καὶ ληM

α ειποις καυα σοι li Ino υταρχε, τέθυ αι καὶ πLπον πευται καὶ κε ζόρευται, 0 ὀ ωρα πρεσ=υτερο ουτα του στεφαMOMαποθLσθαι . . . Quae licet facundus ille Scriptor non semper accurate Ioquatur, ad nostram rem uidentur quadrare. Tέθυται enim Sacerdoti est, Sed ut praetermittam πομπευτα illud

1. s. cap. II pars ubi de Domitiano agitur. 2. Baseos inscriptio n. 344 legitur BCII XX p. 72έ cuius in . et supplendum esse Δερκιο υιου Πετρ αιου ostendit titulus quem publici iuris lacio. 3. An seni resp. gerenda sit 17, p. 92 F.

64쪽

quod tam bene et illud κεχορευται quod melius sane de agonotheta quam de sacerdote dici poterat, quid do illa ληπουρτιρ censendum est nisi aliquid praeter sacerdotium designari ' Accedit ut diuturnum suum munii non uulgRPibus uerbis πολυ χρουου aut πολλα ετη sed tanquam sollemni formula πολ λὰς Πυθιαδας significet. Qua usus ludos quarto

Neminem iam fugerit me adductum esse ut credam epi-meletam iusto munere per quattuor anno eSSe UnCtum, quorum primo insuper eidem homini Pythiorum edendorum cura imposita erat et praeterea nonnullos ut Petraeum Ρlutarchumque munus iterum atque iterum continuauiSSe. Sed ut haec uerisimilia mihi quidem uidentur esse, ita si quis ab assensu se sustineat coarguere nequeo. Ceterum Satis certi superest ut nunc quid ualuerit Amphictyonum epimeleia melius discern RmUS. En habes in breuissimum redacta omnia quae hactenuS disputata sunt

SACERDOTES

65쪽

Pythodorus enagorae s. C. Memmius Euthydamus his . 79-80 imp. TituS. T. Flauius Sociarii Tot . Simus Epandri s. C. Memmius Euthydamus et ' . Tib. Iulius Agathon. C. Memmius Euthydamus et I . Τ. Flauius Pollianus.ca. 00 T. Flauius Soclarus et '

Babbius MagnuS. M LampriRS. M P Aelius Pythodorus.120 imp. Hudrianus bis . 121 Babbius MaximuS. M. Pacuuius piatUS. 25 imp. Hadrianus et ' . Ctoson Soteri f. Aphasius CallicrateS. imp. Antoninus Pius.

66쪽

quorum locus in II Saeculo incertissimus

TABULA

Τib. Iulius AssiduS. EubulideS.Τib. Iulius Aristaenetu S. M. Aurelius AntiphaneS. M. Aurelius CleopatPOS. Pantaleon Pantaleontis s. micostratUS.

Τheocles Eudami f. icopolitanuS. P. Memmius Cleander Tib. Claudius CleomachusNicopolitanuS. - ib. Claudius Celsus Domitiano Callistratus Leoniis s. Domitiano T. Flauius Megalinus Traiano T. Flauius Soclarus Τraiano L. Cassius Petraeus Τraiano T. Flauius Cyllus Traiano et Hadriano Mestrius Plutarchus Hadriano T. Flauius Eubiotus Hadriano ... sander Plistarchi s. Commodo M. Aurelius iciadas ΝicopolitanuS. DelphUS.

67쪽

CAPUT ALTERUM

Materiam hic tentari paene periculosam iam significaui, mox uero planius experieris Epistularum enim potissimum ab imperatoribus ad Delphos missarum quae in parietibus aedis incisae erant ne una quidem asseruatur integra. Multa quidem fragmenta sensu caSSa quae ita componere ut VerSUS aliquo restituti continuarentur Solo ectyporum auxilio non potui nunc edere nequeo. Sed de eis etiam quae dabo ueniam petere necesse habeo. am mutila Supplere quam Saepe conatu sim non proseSSu multu transcribam manca atque imperfecta oportebat tamen quam citissime possem longinqui assiduique issius epistularum commercii quasi conS- pectum praeberem. Onnulla otiam uerba scitu haud indigna, ut quae a Traiano Hadrianoque dictata sint, nouum quiddam et peculiare redolent quo proprii utriusque moreSpenitius introspiciantur. Denique et uiri docti de fragmentis

1. empus laudandi lihelli non praetermitto quo L. Lasoscado te epistulis impp. mayistratuumque Om. Parisiis 190 diligentissime disseruit quanquam os admodum divorsa illic tractatur.

68쪽

litae hic publici iitris fecero melius exitum institutae rei expedient quam ipse consecutu Sum et per molem reli quorum frustulorum uia facilius propterea reperietur quod nonnulla iam aggregata et Certo composita praeSt eriliat. Vt res nunc se habet, tanquam per transennam tantum adspicere nobis contigit quam naulla magnaque his epistulis tractata sint. am de uno aut altero homine, e . g. de Pythodoro quodam Delpho aut de quodam legato ad Hadrianummisso sane agitur Sed haec leuia sunt saepiusque maiorum rerum momenta ex imperatorum decreto pendent. Praemia enim et, ut unum memorem, αὐτουομιας priuilegia Delphis ab singulis imperatoribus confirmata illam si reliquam umbram et residuum libertatis nomen, quod Plinius Maximo Suo uenerandum Commendabat dein fines quibus praedia Apollinis a uicinarum ciuitatum gris distinguebantur haud semel constitutos postremo amphictyonici concilii talum uicissim ab Augusto, erone fortasse, Hadriano immutatum atque, sicut dixi, in eodem genere noua de Pythiis praescripta nouaque certamina antiquioribus addita utinam de omnibus illis rebus plura congerere liceat, postquam fragmenta plura in unum redacta erunt lΝunc iter non reruIn Sed temporum hic quoque ordinem sequi mutilis documentis cogimur. Quamobrem de singulis imperatoribus colligere titulo nondum noto conatu SUm, primum scilicet Statuarum inscriptiones ei eorumque propinquis dedicatarum, dein epistularum potiora fragmenta quae ab eis aut ad eo missae Sunt. Quod ad AvcvsTu ipsum attine nil habemus postea uero rem amphictyonicam a diuo Augusto denuo consti-

69쪽

tulam Hadrianus bis respexit, mutauit tamen sicuti mox uidebimus. Duos igitur tantum titulos hic adferre possum, licet uterque iam notissimus mihi uideatur. Prior in fragmento lapidis calc leucophaei incisus St n. 904 cuius nulla maΡgo nisi superna asseruata est. Ibi leguntur hae litterae

Λl Λ Λ Quod iamdudum persuasum habui nihil aliud esse quam titulum qui a Cyriaco descriptus nunc Cm 712 extat. . enim Boechii, miro quo uti solitus est acumine, ex indiSeretis apographi uersibus duos titulos paene similes in eodem lapide insculptos fuisse perviderat. Quod autem de C. Caesare cogitauit non hic errauit, sed ille qui primus lapidem descripsti. Neque emendationem Muratorianam Σε6αστο 0υibu nobis quidem probauit sed quomodo corrigendum esset uerbum a Cyriaco lectum indicauit. Nam restituendum

Denique ' Απολλω, ΙΙυθια, quod sine dubio bis inscriptum

erat, i. e. Semel Sub utroque nomine.

Duobus igitur, Agrippae et Iuliae Aug. f. pueri StR-iURS OnSecrata esse puto, quod altero titulo confirmatur. Specta enim ad alteram M. Agrippae filiam inscriptio cuius sinistra pars Athen Mittet 3 p. 197 edita est, nunc uero adiungendum est fragmentum n. 3809

70쪽

Iugiam pecuniarum summam ei qui in ipsius locum succedebat tradidit , aut, quod idem est, aerarii curam habuit, et Dei rem nummariam reditusque bene gessit. onenim opus est sormulam quae aliquoties inscripta est εκ πω το θεο χρημιχτω uel προσοδω ubique legere. Etiam ubi non reperitur, ibi pro certo habemus sacrum pecuniam Sacro peribolo ornando et reparando adhibitam esse Delphis igitur et substructi muri praesertim in uicinia altaris, et sons et alii muri prope Cassolidem, et bybliotheca et Pythiae domus, et si structorium is illud quod se in gymnasio repperisse haud sine causa T. Homosse arbitratus est et Aesculapii aedes, et statuae plurimae imperatoribus dedicatae' omnia denique illa opera quae Amphictyone peragenda decreuerunt impensa Apollinis per epimeletam absoluta sunt. Atque ideo delphica ciuitas perfrequenter huic magistratui addita est quod pecunia ex Dei thesauris erogata

Sacram urbem simul et decorauit et ditauit. Talibus autem rebus diutius immorari Superuacaneum puto nam epimeletae potestatem aerarii dispensatione non terminatam fuisse nobis indicio sunt inscriptiones quibus cum eius iitulo speciosa aliqua dignitas haud raro monexa

s. s. tituli BCII XX pp. 19-T2 i scripti, quibus adiciatur documentum