장음표시 사용
71쪽
est. Ligustorum sacerdotium in primi dico, quo functos esse Cleandrum , Cleomachum , Megalinum ' certo scimus. Ν unus autem iam post Domitiani tempora αρχ γερεύς et 0M Σεδασet o uidetur nuncupari Eubiotum si enim sacerdotem Augustorum fuisse constat sed apud Hypataeos, non Delphis. Praeterea Cassius Petraeus eodem nomine quo Eubiotus αρχιερευς tm τοῖς δυσὶ στερχυοu honoratu est et quamuis titulis Delphis exaratus sit haud scio an dignita quaedam apud Hypataeos insignis hic quoque designetur. Vtut est, non hoo conicere audeo Augustorum Sacerdotium quasi necessario epimeletis Amphictyonum ita impertitum fuisse ut ne opus quidem esset illud memorare quotiescumque de his ageretur. Potius une inserendum uidetur has duas dignitates non rite in omnibus, sed fortasse in nonnullis hominibus coniunctas extitisse Plura uero hic quoque desunt quam ui quidquam temere adfirmetur. Et primo adspoctu habemus cur idem dicamus uel potius
taceamus de illa idorum celebrandorum cura quam ατ Ουοθεσια et o Πυθὴ o uocabant. on enim omne quos
nouimus epimeletae Simul ατ Ουοθέται appellantur . Adde quod plurimi eorum qui origine icopolitani erant ludos Actiacos atque alii alios rexerunt, Di uero huc saciunt illa munera. Sed tum Pythii imperatoria metate maximi ei
supplendum OSt. 5. Ponatow, etfraest z. T. v. D. P. 122.6. equo ex contrario adfirmare uelim omnes qui αr ouoθέτα dicuntur, e g. υταριλο CI reuera epimeleta suisso.
72쪽
paene unici momenti fuerint, propius inspicienda sunt documenta quo planius proprium nisi salior epimeletae motum illustretur. Νimirum hoc mihi perquam probabile tu in titulis certo delphicis epimeleiam illo ipso om ' epimeletae
tamdiu dictum esse quamdiu munere. sungebatur, non Utem postea inscriptionibus uero aliarum ciuitatium dignitatem illam honoris causa reuocari potuisse etiam cum iamdudum defunctus erat ossicio epimeleia. Magistratum enim non perpetuum, non δια 'io habemus. Quod ne dicat quis minime inopinatum SSe a per Semanifestum, quia Amphictyones in annum creari soliti sint. Νam ne pii quidem est usque ad quartum ante Chr. Saeculum regredi, quo hieromnemones aliquot magistratum per Septem uel octo annos continuante uidimus. Immo exemplum illud reducamus : quomodo Petraeus bis magnis Pythiis praeesse ' potuisset, si annuus fuisset Primum meminerimus oportet fere nullam rem praeter Pythia concilium amphictyonicum tunc opera et studio prosequi solitum esse. Quod i tatur, ut Plutarche opuScula et praesertim συμποσιακα praetermittam, magna illa Hadriani epistula cuius fragmenta mox perlege de Conuentu enim hieromnemonum ei de ludis tam promiscue dixit imperator ut unam eandemque materiem tractauisse uide tur. Ergo iam per se uerisimile quidem erat epimeletas Amphictyonum ante omnia ludis celebrandis praepositos fuisse sed praeterea nonnullo certe eorum reuePRαγωυοθετα fuisse comperimus nominandi in primis Mega-
73쪽
linus cui imp. Domitianus iussa sua de Pythiis exsequenda commisit , et Eubiotus, et Petraeu S. Cuius exemplo consistamus. . enim Cassius Petraeus epimeleia fuit in primo secundi saeculi decennio aut, ut pressius loquar, inter annos 10 et 4 cum statua imp. I raiano ab Amphictyonibus dedicata est'. Pauco autem post annos alteram eidem imperatori statuam ipse conse- Crauit
In hoc titulo sicut plane in illo quem I. Pomto inuenit,
non epimelelae iam fert nomen me ullam uidelicet habebat cauSam quin eo Sege decoraret si tunc potuisset. Haec uero altera Traiani basis propter cognomen optimum annis inter Hyet Mycorto tribuenda est, inde sumes Petraeum epimeletam antea fuisse, sed non illi iam annis. Ex altera nunc parte Phitarchi uerba trita quidem sed nondum me saltem iudicu exhausta repetamus : καὶ μηv
α ειποις καυα σοι θ Πλουταρ ζε, τέθυ α καὶ πdπον πευται και κεχόρευται, vs ὀ ωρα πρεσ=υτερο ουτα του στέ*αυου ἀποθLσθαι . . . Quae licet lacundus ille scriptor non semper accurate Ioquatur, ad nostram rem uidentur quadrare. Tέθυται enim Sacerdoti est, Sed ut praetermittam πεπον πευται illud
1. s. cap. II par ubi de Domitiano agitur. 2. Baseos inscriptio n. 344 logitur BCII XX p. 24 cuius in . a supplendum esse Δερκεο υἱου IIετρ αιου ostendit titulus quem publici iuris lacio. 3. An seni resp. gerenda sit 17, p. 92 F.
74쪽
quod tam bene ei illud κεχορευzα quod melius sane de agonotheta quam de sacerdote dici poterat, quid do illa ληπουρτιφ cenSendum est nisi aliquid praeter sacerdotium designari ' Accedit ut diuturnum suum munus non uulgari-bu uerbi πολυ γ ρουου aut πολλα ετη sed tanquam Sollemni formula πολλας si ιάδας significet. Qua usus ludos quarto
Neminem iam fugerit me adducium esse ut credam epi-meletam iusto munere per quattuor anno eSSe unetiam, quorum primo insuper eidem homini Pythiorum edendorum cura impoSita erat et praeterea nonnullos ut Petraeum Ρlutarchumque mimus iterum atque iterum continuauisse. Sed ut haec uerisimilia mihi quidem uidentur esse, ita si quis ab assengu e Sustineat coarguere nequeo. Ceterum SatiScerti superest ut nunc quid ualuerit Amphictyonum epimeleia melius discernumUS. En habes in breuissimum redacta omnia quae hactenti S disputata sunt
75쪽
Pythodorus enagorae f. C. Memmius Euthydamus Ioi . 79-80 imp. ituS. T. Flauius Soclarus et α. Simus Epandri s. C. Memmius Euthydamus et ' Tib. Iulius Agathon. C. Memmius Euthydamus et Τ Flauius Possianus.ca. 00 T. Flauius Soclarus et ' .
Babbius MagnUS. 115 LampriRS. 119 Aelius PythodoruS. 120 imp. Hadrianus et et . 121 Babbius MaximuS. M. Pacuuius piatuS. 25 imp Hadrianus et ' . Ctoson Soteri s. Aphasius Callicrates. imp. Antoninus Pius.
76쪽
quorum locus in II saeculo incertissimus
Lib. Iulius Assidus. EubulideS.Τib. Iulius AristaenetuS. M. Aurelius AntiphaneS. M. Aurelius CleopatroS. Pantaleon Pantaleontis s.
Τheocles Eudami f. icopolitanus. D. Memmius Cleander Tib. Claudius Cleomachus Νicopolitanus. Tib. Claudius Celsus Domitiano Callistratus Leoniis s. Domitiano T. Flauius Megalinus Τraiano T. Flauius Soclarus Traiano L. Cassius Petraeus Τraiano . Flauius Cyllus Traiano et Hadriano Mestrius Plutarchus Hadriano T. Flauius Eubiotus Hadriano ... Sander Plistarchi s. Commodo M. Aurelius iciadas ΝicopolitanUS. DelphUS.
77쪽
Maioriam hic tentari' paene periculosam iam significatui, mox uero planius experieris Epistularum enim potissimum ab imperatoribus ad Delphos missurum quae in parietibus
aedis incisae erant ne una quidem asseruatur integra. Multa quidem fragmenta sensu cassa quae ita Componere ut uePSUS aliquo restitui continuarentur solo obporum auxilio non potui nunc edere nequeo. Sed de eis etiam quae dabo ueniam petere necesse habeo. am mutila Supplere quam Saepe conatus sim non professu multa transcribam manca atque imperfecta. Oportebat tamen quam citissime possem longinqui assiduique illius epistularum commercii quasi cons- peetum praeberem. onnulla otiam uerba scitu haud indigna, ut quae a Traiano Hadrianoque dictata sint, nouum quiddam et peculiare redolent quo proprii utriuSque mores penitius introspiciantur. Denique et uiri docti de fragmentis
78쪽
qtiae hic publici iuris secero melius exitum institutae rei expedient quam ipse consecutus sum et per molem reliquorum frustulor lina uia facilius propterea reperietur quod nonnulla iam aggregata et certo compoSita praeSi erunt. Vt res nunc Se habet, tanquam per transennam tantum adspicere nobis contigit quam multa magnaque his epistulis tractata sint . um de uno aut altero homine, e . . de Pythodoro quodam Delpho aut de quodam legato ad Hadrianummisso sane agitur Sed haec leuia sunt Saepiusque maiorum rerum momenta ex imperatorum decreto pendent. Praemia enim et, ut Unum memorem, αυτουομιας priuilegia Delphis ab singulis imperatoribus confirmata illam si reliquam umbram et residuum liberiatis nomen, quod Plinius Maximo Suo uenerandum commendabat dein fines quibus praedia Apollinis a uicinarum ciuitatum gris distinguebantur haud semel constitutos postremo amphictyonici concilii statum uicissim ab Augusto, erone fortasse, Hadriano immutatum atque, sicut dixi, in eodena genere noua de Pythiis praescripta nouaque certamina antiquioribus addita utinam de omnibus illis rebus plura congerere liceat, postquam fragmenta plura in unum redaeta erunt lΝunc Uer non eruIn Sed temporum hic quoque ordinem sequi mutilis documentis cogimur. Quamobrem de singulis imperatoribus colligere titulo nondum noto conatu Sum, primum scilicet statuarum inscriptione ei eorumque propinquis dedicaturum, dein epistularum potiora fragmenta quae ab eis aut ad eos misSae Suni. Quod ad AvcvsTu ipsum altine nil habemus : postea uero rem amphictyonicam a diuo Augusto denuo consti-
79쪽
tutam Hadrianus bis respexit, mutauit tamen sicuti mox uidebimus. Duos igitur tantum titulos hic adferre po8Sum, licet uterque iam notissimus mihi uideatur. Prior in fragmento lapidis calc leucophaei incisus est n. 904 cuius nulla mairgo nisi superna asseruata est. Ibi leguntur hae litterae
Λl A A FQuod iamdudum persuasum habui nihil aliud esse quam titulit in qui a Cyriaco descriptus nunc CI G17 2 extat. A. enim Boeckl, miro quo uti solitus est acumine, ex indiSQPetis apographi uersibus duos titulos paene similes in eodem lapide insculptos fuisse perviderat. Quod autem de C. Caesare cogitauit, non hic errauit, sed ille qui primus lapidem descripsit. eque emendationem Muratorianam Σε6αστο 0υiι, nobis quidem probauit. Sed quomodo corrigendum esset uerbum a Cyriaco lectum indicauit. Nam restituendum
Denique ' Απολλω, ΙΙυθι is quod sine dubio bis inscriptum
erat, i. e. Semel Sub utroque nomine.
Duobus igitur M. Agrippae et Iuliae Aug. f. pueri StR-tUR ConSeerata eSRe puto, quod altero titulo confirmatur. Specta enim ad alteram M. Agrippae filiam inscriptio cuius sinistra pars Athen Mitteil. p. 197 edita est, nunc uero adiungendum est fragmentum n. 3809
80쪽
I , , οι, ο, 6, 9 Λ γυρικτυρ v ou 'Λγριππ r 'a' Ma ρκου Αγριππα θυγ ατέρα 'Anολλω, II bθω, De qua conseratur Prosopogr. ΙΙΙ p. 443. Tribus illis et fortasse pluribus M. Agrippae pueri baseS continuabantur ferme eodem modo quo Daocho eiusque propinquis aut Herodis Attici filiis filiabusque. De 1BER1 nihil noui praeter titulum qui supra p. 8 repetitu eSi. CLAUDI tres statuae dicatae sunt neque ea tantum cuius inscriptio BCH XX p. 708 legitur, sed duae insuper quarum utraque basi non ex antiquiore monumento ut illa subrepta est sed in Claudii ipsius honorem acta et satis accurate insculpta. Prioris earum titulus iam notus est, sed BCD XX p. 11 oroni datus 11. 1889 . t enim cum . litterae Linitium certo agnoscatur, eumque ab eadem manu atque ille qui proxime insequetur indisus sit titulus, supplere non dubito Τιεέριου Κλα υδιο Καιτ αρα Σεεαστου