De rebus Delphicis imperatoriae aetatis capita duo

81쪽

VIII. kal. ebr. a. 46 fuit una dies qua imp. Claudius simul trib. potest. V et imp. XI dici potuerit. Sed probabilius mihi uidetur quadratarium aut eum qui decretum litteris mandaui in salutationum numero errauiSSe Uitunc citius mutabatur. Vtique anno 46 iribuendus est titulus ille. Ab eodem imperatore, sex anni post, miSsa S ad Delphos epistula cuius initium ex quattuor fragmentis restituere. tentaui nn 3883 59 4004 2178 .

omnia supplere nequeo, Sed duo dignissima sunt quae memoria teneantur, primum imp. Claudium rebus delphicis etiam si supplementum . 3 παλ tv non probetur, curioSestuduisse nec religioni tantum θρησκεία u. Sed niSi fallor terminis quoque ei finibus sacri agri αλλω πολε ov,

82쪽

64 DE IMPERATORVM EPISTULIS

sortaSS u. 7 ετ εξεtv ο πρ ότεροv ορισμοv ii deinde eo quod L. Iunii Gallionis Senecae fratris, procos Achaiae nomen adsertur atque Claudius imp. XXV appellatur,

hanc fragmentorum compagem confirmari. Quaenam A soror titulo quem infra transcribam honorata sit non lacile diiudicaueris, nam nominis aui fortasse cognominis caue ne suppleas Θεα, nihil extat nisi ultima littera quam duarum litterarum interpositum spatium uestigiis cuiusdam rotundue separat is 1512 H πολις et οὐ Δελεω,

Illius illustrissimae mulieris, quaecumque suit, Statua Super gradum templi erecta est, unu1 scilicet ex tribus illis 'αθμιοῖς το κρηπιδώμιατος qui ad orientem spectabant Delphi multo post ad duas Constantini effigies ponenda tun quam basi eadem crepidine usi sunt antiquissimum quanium scio illius parsimoniae exemplum in sorore Gai honoranda dederunt. ΝERONIS nomen, ut uidetur, Hadrianus adfert in epistula quadam tum misere in priori parte deprauata ut uix amr- mare liceat ab illo amphictyonica suffragia quae AugustuSConStituera commutata esse u. p. 79 . In alia Hadriani epistula VESPASIANVS quoque nominatur, quem pecuniam pro Dei agro integro tuendo ab Delphis traditam accepisse non miraberis u. p. 75j

83쪽

DE IΜPERATORVw EPIsΤVLis 65 Ad DOMITIANVM quoniam peruenimus, primum memorandus est titulus quem ex uiginti fragmentis a me conatum

publici iuris fecit . Homolle BCH XX p. 737 indo CILIII S. 4203, 24 . Quo imperator magnifice profitetur e

a. 84 si templum Apollinis sua impensa i resecisse n. Totam sane aedem tunc instauratam esse nemo est qui credat, sed mihi quidem unum uidetur Domitiano tribui posse quod templi pars exterior paululum commutata sit. Coronae enim, quam dicunt, marmoreae fragmenta nonnulla nouimus iam et plura mox numerabimus quae omnia circa inm. 28-29 alta sunt quorumque torus in eundem astragali modum incuruatur. In duobus autem incisum erat populi delphici decretum quo prouisum erat ut quaecumque epistulae de Pythiis missae essent inscriberentur . Sed marmoreus muru Delphi nullus asseruatur reuera epistularum illarum fragmenta permulta ex lapide calcario congiant. Ergo probabilitate non destitutum opinor marmoreum hunc torum quaSi θριγκου fuisse super calcarium quemdam murum impositum. Quod confirmatum esset neque ullo modo refelli posset, si epistula cuiusdam ab Hadriano missae, cuius initium uno ex illis marmoreis fragmentis ' nobis traditum est, finem in calcariis frustulis inuenissemus. ondum sane certum si sic documentum continuari, sed lapides ipsos consulendi spem non abieci quorum utique testimonio re confirmetur oportet. Ex altera parte iamdudum notaui in tabulis naopoeorum

1. Litterae, uestigia in incertum reuocari non POSSunt. 2. Haussoullier C V p. 452 n. 83; omto Beliraes p. 10 et tab. XIV M. 3. Id. thid. , p. 452-3 n. 84. 4. x. g. BCΗ XXVI p. 39.

84쪽

saepissime πούρου uel tofi mentionem fieri, nusquam autem calcarii. Inde dubitanter posui in longis cellae muris quos σκελη Delphi uocabant inferiora tantum lapidum cubilia ex calcario, Superiora ero ex tofo constitisse. Haec omnia quamuis in breuissimum hic sint redacta si eontuleris, quo tendam tacite intelleges. imirum puto Domitiani tempore marmoreum illum torum insertum esse in infimam partem tofini cubilis quod cubilibus calcariis proxime superimpoSitum erat. eque altior quam tria metra aestimandus est totus calcarius murus, quandoquidem litterae sub toro insculptae ab hominibus in pauimento περιστασεως ambulantibus legi poterant. At dico quispiam in illo Delphorum decreto quod nuperrimo attuli uerba εὶς uel iv το ἐπισημιοτατου TOTOv. . . iv. . . σταλα certissima esse; quorum ultimum, etiamsi supplementum λιθιυα abiciendum esse uideatur, nihilominus de muris templi uix intellegi posse Verum hoc quidem argumento minus emcitur quam qui primo adspectu credat, nam eodem modo dicuntur inscribenda αελια nominat στηλη quam non solam, sed unum ex illius muri lapidibus fuisse accepimus quo tegebantur fundamenta templi.

Adde quod Dolphi dum decretum illud incidendum curant non praeuidere poterant quot epistulas Hadrianus et Antonini cum de aliis rebus tum maxime de Pythiis scripturi essent. eque obici potest in uno fragmento n. l285 quod eodem toro finitur litteras tantummodo ἡ 006 altas fuisse.

Νam ex eo quod lapidis quoque mensurae minore Sunt,

Coos le

85쪽

probabile uidetur solum hoc extitisse uestigium alteriugmarmoreae coronae quae alio templi loco fortasse sed certo ita ut titulus propius legeretur inserta SSet. Itaque uerisimillimam coniecturam de illo aedis pariete qui ad meridiem spectabat proponere audeo, tenUemqUe marmoream tabulam in qua Domitianus maximum opus iactabat super torum marmoreum primo tofino cubili iniunctam esse censeo. Illa enim marmora eodem tempore ex reliquiis eiustioris cuiusdam monumenti cuius thesauri nunc non diiudico erepta sunt quod testantur tituli multo antiquiores quorum uestigia in nonnullorum latere adhuc discernuntur. Neque in longos annos suas Domitianus laudes extollendas parauerat; nam post eius mortem tabula Dacia fragmentaque alia alio disiecta et nomen imperatoris ex omnibus inscriptionibus quae per marmoream Oronam

continuabantur PaSum St.

Ad has igitur inscriptiones iam transeamus cilli primum quam inuenit .maussoullier, BCHV p. 451 n. 82, uno

fragmento n. 3653 adiciuntur nonnulla uerba, sed uerauS longiores etiam fuerunt quam editor arbitratus est, pluraque desunt quam ut supplemento confidam praeter nouam partem nil nisi litteras aliquot transcribo

u. EJρρωσθε 'Α τδ Ex priore illius epistulam parte imp Domitianum ad procos Achaiae de Pythiis scripsisse comperimus. Quod

86쪽

68 DE IMPERATORUM EPISTULIS nunc quattuor duarum epistularum Dagmentis confirmatur

87쪽

Hic quoque desiderantur multa neque in quantum patuerit sinistra tituli pars acile dicas. Probabile saltem iaciunt uerba u. 6 πο σου iussum quod imperator prOCOS. mandauerat in fine transcriptum fuisse; sed hoc Megalino quoque dici potuit, quod si acceperis . 7 Ανιφικτυουικούς όμυους legere necesSe erit. ec plura supplere nunc tentabo animaduerta autem quaeso quae partes fuerint epimeletae in Ρythiis celebrandis. De statuis quae imp. RAIANO dicatae sunt, s. quae p. 6 dixi. Inter omnes epistulas quae de controuersiis finium missae sunt, plurimae Traiani principatu tribuendae sunt. unc uero, cum paucissima habeam quae tabulis a G. Colin delineatis adiciam, nihil quam parum dicere satius est documenta igitur maxime digna quae seorsim, nouis fragmentis adhibitis, iractentur ad tempus magis aptum dissero. Hoc tantum conicere liceat statuas quae nonnullis alterius saeculi imperatoribus et imprimis raiano Ambryssi positae sunt non sine causa ad agrorum determinationem reserri posse. Ecce autem habes duas epistulas quas ab ipso imperatore datas esse uix dubitabis .

uemus cecidit.

89쪽

In inseriore parte fragmentorum 3954 et 3800 nihil superest praeter aliquot mutila imperatorum nomina atque cognomina ex quibus colligi potest epistulam a Commodo missam multos post annos subter raiani epistulas incisam

De his uero epistulis satis ad nos peruenit ut luculentissime appareat quam imperatoria breuitate raianus quae

tiones profligauerit. ihil enim tumidi in illo animo, nihil

Supe canet, omnia pressa et rei aptata nec de uerbis omnibus asseuerare possim, sed sententiam eo probabilius agnosces quod utroque documento de iisdem rebus agitur. In priore enim quod, oci aut nou. a. 98 collocandum est

et praemi a Delphis a superioribus imperatoribus concessa Τraianus prorogat et de quodam Pythodoro Delpho scili cet aduersu quem StatuisSe procoS ipse Saturninus uidetur rei iudicium suscipit. Dein alterius initio, quanquam lapis illo loco misere deprauatus St, uerbum αὐτου0μ ια sine dubio indicat priuilegia post annum, nam litterae datae sunt ante id nou. a. 99 - denuo renouari et in altera parte iterum de multa Pythodoro indicta imperatorem scribere liquet. Herennius Saturninus idem esse potest, quod iamdudum conieci' ad quem lutarchus libellum misit qui adversus Coloten inscribitur. De Pythodoro autem nil scio, nam diuersus uidetur esse et ab illo enagorae filio quemarchontem primo saeculo fuisse nouimus et a P. Aelio Pythodoro qui eodem munere Hadriano imperante functus est Eum equidem erga Deum uel potius erga Dei pecuniam

l. s. Comptes rendus Acad. Inscr. . L. 896 p. 88.

90쪽

suspicor quidpiam deliquisse, sed si quis mihi assensus erre, adducetur ut suppleatu. 5-6 εστησε statuit et κοιvbv ω,

'Aμι ρικτυόvolvj, atque u 16 pro κηρύγμια τι uel προσταγμα rivsimplicius γρανιμια 'tu. HADRIANVM apparet cum plurimas ad Delphos epistulas miserit nonnullasque ab eis acceperit cumque statuis aliquot in peribolo Pythii honoratus sit sacram Apollinis sedem . et amphictyonicum concilium ythiaque maxima cura uisse Adde quod ex iis quae nouimus rebus delphicis non summatim studuisse sed in singulis atque etiam tenuissimis uidetur constitisse. Eo magis doleamus tam multa de multis eius epistulis nunc deeSSe.

Titulo qui infra descriptus os annus 1 18 siue dubio uindicandus est, nam Hadrianus non solum Delphis idoo gratias agit quod sibi imperium ineunti gratulati sint, uerum