장음표시 사용
101쪽
απωθεν τινες δ' 'A κύφαντα λεγουσι τον Πίνδον Pindi nullum in a regione vestigium apud reliquos omnes inveniri mitor: nam Melae verba II. c. 3. . 58. n. Dorido Pindus, si tu aetra Sitiana Eriusum, in quibus omendandis solitam ingenii modestiana non approbavit magnias intianus, quiana in omnibus, quae viderit,exe inplarib V ab osse tostetur Is Vossius, Pro spuriis et . ex Strabone rappositis habenda verosimillimiani vi detur. Quare dubito, an decipi se passus fuerit ira Ccuratissilia US, et, quae scriptor aliquis vetustus de tetrapoli Perrhaebica tradiderat, ad hanc posteriorem Doricae gentis sedem traias tulerit: cui nostrae Uspi cioni mirifice favet Pindari schol. Praeterea κυ ας
Stephano describitur πυλις μία T si κης τετρNT 0'λεως qua quidem loquendi ratione neque in Eo ινε0ς, nec in Κυτίνιον fuit sus inter . ἡφαat Vero et o meri u*0 Il. IV, 748. nullum aliud discrimen statiao. nisi diversam vocum formam parvos Cliol. πόλιν περὶ την ξsa ιβίαν exporrit, et trahoni sup0 ΠξiJραιβικ0νO20 Ul oh Duo καTot κίαν εχον X. P. 675. A. 5m quod Stephantis duplicem facit, PerrJ1aebi Cam alteram, Blteram Thessalicam, errore non vacat: hui autem
idem atque Pindo contigit, ut montis, fluvii, oppidique iuxta siti nomina non discreponi. Iam orienses variis acti casibus alias ex aliis sedes habueriant antiquissimas circa Ossam et Olympum in Doride, qua Upost modiam isti asotis dicta : indu pulsi Perrhaebiam Pindumque incoluerunt, Macediaortam quoque nomen gerentes idcirco ex veteribus ad Lycophronem scholii TZetZes v. o 88. 1 2 stoia', oso Πε ut Τίας, i θα
102쪽
ουσα in sex Urbibus numeranti ρυόπην. Migrationes Doriensium, quas ProposUi, si de nituntur Herodoti, testis inprimis idonei I. C. 56. Cum quo fere conspirat Andron citatus a Strab. X. P. 29. A. et Stephano in Aoθριον. Ex his demum postremis sedibus profecti cum Heraclidis partem Peloponnesi occuparunt: idcirco
IO7. III, a qui quando tres Antiam eorum Urbes cum Diodoro recenset, Oeum Erineon, et Cytinium, id scilicet indicio est, reliquas iam tum avulsas in Alienam ditionem concessisse. Mitto errores Meursii Misceli Lacon. III. . IV, . aliorumque hae a no bis in transcursu duntaxat breviter delibata res enirnos maioris operas, quam quae arctis notularum limitibus includi possit. Denique stupor enarratoris nostri ad finem importune inseruit, αναχωρουσιν su0 ἐκ της - ετικης, quibus apud Pindarum eius vo selioliasten nihil extat simile. Neque tamen Propterea negavero, quosdam Atticorum eraclidis suisse Comites susceptae in Peloponnesum expeditionis: nam ita et e tres scribit ad Lycophr. V. 1388. μετέσχον γα καὶ θφαῖοι mi α - ποικία των φακλειδων Nunc difficultates, quae Praestantissimos homines impediverant, levata arbitror.
διυ ο sive βδομοκυντα Herodoti me ocus, eque CGaiaherum et Usterunt, hactenus sugit. Idem Gala-kerus, quod ex Pherecratis rapatallis adfertur, An-Cum et incertum esse monet hariolari ergo licebit: - - - - δ. τρύζε 0ι. B. yπαρτὶ 1iπου π90υλ ιβον
- - - - Ut melius Coniecerit, vatem eum perhibebo
optimuIn. ΕΜs r. Herodoti locum II, 58. indicarunt et scholion hoc emendarunt Porsonus et Do braelas P. Iob.
De Pherecratis loco id Iungermann ad Pollucem VII. 15 a. et Lobeckium ad Plirynich. P. I.
Ora C. M. qui in ceteris usque ad gi χαῖ cum edd.
103쪽
consentit. Mox impressum fuit, εἰς quod tolerari
poterat, i Graece diceretur εις τινα γράφειν Pro Iicti adscribesrs ego Vocul'rum ordinem inimutavi: qtιθm ad custodiam domorum Pingunt ut modo de Vesta, ην ἐντος ων οἴκων Iραφον. HEMST. O εἰς Parisinus.
6 , 7. λεro J F. λέγεις. In libro quom scriba
transscribebat, voci ' τίας verbum λίγεις, ut a poeta scriptum, male ad lacterebat. Id librarius dicit so dols-visse recto enim habuit Pro additamento glossatoris, quod debebat νω κεῖσθαι, i. o. UPeTScriPtum esse Oci Εστίας. SCHAEFER. 6 I, II. Lubrica emendandi via in scriptis hominurn, quos graece magis balbutire quam loqui dicas. Interim suspicor legendum esse, ἐφ καστον tio περι- et ρέπειν - περί τ0υ SCHAEFER.
6r au. δεῖ A. l. et G. δἰ Portus δεῖ atques ita Suidas scholiastem describens in ζώ additur
in C. V. ιας HEMST. 6 I, 25 απρεπε εβλεπε SCHAEFER. 6i, So. υκ ληθως Clariss L. Bos Anim C. III. P. 14. Positis Scholiastae Verbis subiicit quod ostres nin o υκ ληίως Etiam intctrrogati D scrifctutatim: quid causa habeat, cur ita scribi velit, Prorsus ignoro. Praeterea: alii forsa pro υκ ληθως legent Potius ou αλλως inter illos alios ego Didem censeri nolim, ut qui scholi: asten monere videam to idem
Praesertim apud Ionas a Dores, est ἀληθες Suidas ἐτως in ipso hoc Aristophanis versu dedit. Ceterum plane sunt aliena, quae Vir doctus adversus emendationem summi Benilei certissimam ibi disputat nouscit an ullibi ructricitur μα m, uti μὰ τόν quid si nusquam an manifesta ratio, o forma loquendi PB atque eadem Propterea reiicietur At e salva
est Hesychius habet in Ναὶ kr, illudque μάτην hactentis mendosum iit Theoplitio apud Allie n. 9 7 a. E. refingi debet in r. HIEMST.
104쪽
62, a 5 PariS. καTuθυσειν. id, a. 0ῖz0 10 νυν er me insterhusii editione Ro- pone ex Aldina T0ur 10 νυν. 62, 22. καθ' o ιαλισμον otιαλισμ0 a grAmmaticis dicitur, Cum vox aliqua non iam ton Vel BCCentu, sed absque eo, velut appendi alteritas, Prontantiatur, quod encliticis sic dictis contingit. Vel etiam cum vox quaedam eodem Um Caeteris tenore absque sigura interrogationis vel exclamationis Pronuntiatur. Nam figuras eiusmodi faciunt ut vox aliqua tono et Pronuntiatione prae reliquis emineat quod Contrarium est τω
62, 3b. παρύδοξον Ultra hanc vocem nidas in
Putat usterus, qua scripsit Suidus in surcuJικόν
105쪽
δ ue, tibi plura Daedam 'Ia in sunt excerpta nilii in tei est, utro modo scribatur: Choliastae maneat suum
106쪽
64, 36. Orκίνοι Fefellit usterum, uno in hac
voce apud Suidsm leguntur, hinc esse deprointa in Βύραθρον vero cholion integrum comparet ad H. Vales ad Harpocr. p. o. De crκίνοις et uncini in utroque lossario Du angius Hagvsae. P. 65, 3. ἀκαρπίας Κusterus adnotavit melius scribetur καρπίαν ἐπέπεμψε. Contenti sumus verbo simplice singularem in nomino non hic tantum, sed statim etiam Suidas agnoscit δια χρησμου' utrum quo rectius ne aliter in μητραγυρτης, ubi eadem in barathrum coniecti Phrygis, ex diversis tamen auctoribus, historia narratur λοιμο δἐ λιμου potius, qui sequitur εικαρπίαν γεν0μένου λαβον 9 ζ'0ν, ἱλάσασθαι τον πεφονευμέν0ν. EMST.
65, 15. γυνη In l. πιπράσκουσα δηλοῖ ἀποτου et . InterpUnxeriant . et G. πιπράσκουσα δηλοῖ etc. usterus πιπράσκουσα δηλ0ῖ απὸ του nullius est proii δηλοῖ culpa librarii natum: cuius in vicem eo confidentius supposui υνη, quia sic Plane legebatur in C. D. Pro τελουν praecedentium edd. 0λ0υν P- time coniecerat usterus, quod revocare non dubita vi firmat '. D. in quo una tantum itera vitiata δηλουν. A010ὐν τον οἶνον est apud Luci an τὰ ρια
lian de Anim C. VI, I HEΜsΤ. Cod ex Paris. Plane πιπο γυνη et δυλουν. Deinde et tro τον οἶνον, ως καιαμπε 0 η εμπηL0ς υσα καπηιις - πη Θετις. 65, 23. ταῖς μεταφοραῖς Nunc sollicitandum, quod aliquando putavi, non videtur intelligo mensu-xariam subdola immutationes illa catapona Blepsidemum minorem Pro ratore mensura subiiciendo deceperat. HEMST. 65, 3. Parum apparet nixo ante ἰσχύον Scriptum sit. AsT. In hoc . suspicor latere ἰσχίον Cons. isomor. l. V. v. o 5 sq. SCII ALFERL. P. 66 Iu 13. ut ἐσμ ot dia ori Henastellius ius Γ.εctu Aldilia καὶ σει et καὶ Urιν
107쪽
oculos habuisse alteram scripturam, OUδαμῶς. SCIIAEI ER.
66, 18. η μαλλον etc. Pro his Suidas in 'Eξω-
66, 28. 'ρημος Excerpsit, quod a ustero non
animadversum, Suidas in V. inissis, δ ηι α νει τονγον. Eadem fere in tymologo, sed ab recentiore manu adiecta. in V. 'φημία. 66, 34. παυ υριπίδ=i Hecub. V. Io 5 . Vide schol ad . o 7 n. Hisce non dissimilia tradit Thom. Mag. in Onοι iEMST. P. 674 Codex αυτ . Correxit Hemstetausius. 67 6. Voci πλον pro lorica locus concedi debuerat in Glossario M. et . Graecitatis. Sic apud
Mauricium in Strat atoue alios surpatur. HEIISΤ.6 , . δῆλον ci, etc. Eo ferit haec observatio,
qui ab Atticis ενεχυρον singulari alumero surpari negabant Thom Mag. in V. Suidas ordinem invertit: υμόνον ενέχυρ0ν φασὶν, αλλὰ και ει εχυρα. Cetera nostri scholiastae fideliter ab eodem exscripta. HLΜsΤ.67, 4. εἰκότως Haec parum diversa praebet margo C. G. Εἰκοτως εἷπε καὶ Ου . . ως ἶ- νητες δια παντος δανείζονται. iEΜsae. 67, 7. περισπωσι Suidas in Too παια, προπερισπῶσι, et Pariter tymol. P. 769. V. 6. Ceterum haec tantum priora usque ad προπα s0ξύνουσιν habet Suidas: tum explicationem addidit, quae sit Ortiλαια Ἀτθὶς, quae η τία quod an olim in nostris scholiis itidomoxtiterit, haud scio. Comici locus in Thesmoph. V. ob. HEMST. Vide Gregor Corinth. P. I - a. et Do-braeum ad h. l. P. O8.67, 22. η τούτο Ante nos in cunctis edd. Iegebatur, 'αsὰ σφίσι τοῖro tibi sensus mullux Constat,
108쪽
quoiri particula reducta concinna Vimus: quit II xi Stim , inquit enarrator, ECundura ranni in il illud mugis Cum GCCctu tu i Cums αο, quam hoc Proj rri. ΗΕ usi. Ita annotatione I textu subiecta pro Iunt.
lege Ald. 67, 4. ἐντι δε τρJ IIaec itidem in ora C. D.
19guntur, sed eiusmodi mendis insecta , quas notasso operae non it. HI MST.
109쪽
ἷont. Emendationem Salma si non alio argumento in- P Inarein Sed ideo, quid trulla Inagnia in Plias aequo properantem deceperit; ed nimiruin Genev quae in ipso Coinici contextu expressit OH0ρεῖς. Suidae locus, quem idem adtulit, a cister resecius in editione novissima, quoniam Scilicet eo MSSti Paris Carebant. Vulgarem scholiastae lectionem satis confirmat MOSCliopul aes ι rho P. 179, 10toc θω καὶ λ0ιdoso Duαιτο αυrό' vos ἐν rso αἰrιΩΤιχ ην ἐλει Την σύνΤαξιν το δε λ0ιδ000υμαι r 0 δοτικην Ἀθε Γαι Τ λ0ιδ000υμαια α ἐτr Trao ικ ς σημασίας eundem vide in i κλ. A. D. Quia tamen structura inter grammaticos erat Ontroversa, ideo permutantur aliquando λοιδορεῖν et λοι-δ0ρεῖσθ&ι veluti quod editur in Aristophanis Equit. V. 127 I. 0 309ῖναι τους πονη00υς, scholiastes et Suidas legunt λυιδορίῖ6ίαι quanquam hoc intelligi possit, Drali si conpiciis in otiantur. In proxiinis habent ple Taeque, εἰ καί τινες ἀγν00υντες λ0ιδ0θεῖς νι. q. neP- tum illud arvos Di τε e . Prosectum ignorat . quapropter delendum censui. EΜsae. In codice Parisino scriptum παθητικως με δOT GUI T. E PEPI. E ἰT. Oκαὶ ὐrro0ὐντες τινες λ0ιδοθεῖς . . . Unde o pro vulgato εἰ ascivi. 68 ar. ἐπύ.αθοί εθα Haec sine distinctione Equentibus adiungunto in A. et F. sed bene divisit e- lenius Secundum scholion, modo sincerum uerit, valde est obscurum HEMsae. 68, 31. εκ usuλλσηλ0υ Adscriptum erat in C.DD. supra αυιου ' Priores edd. et αυτ0 quod mutaVi.
110쪽
rupta reperiantur, quorum RnRtio, SqU duin sinceriores libros nanciscamur, Xtra Spem omnem est o sita. Hoc autem genus elegans ellipseos illustrarunt, locorum Aristophanis atque enarratoris vetusti non ob
liti, H. Stephan ad Xenoph. P. II 6. V. S. Animadv. in Corinth de Dial. p. I. L. Os d. r. P. 247. 54o. 343 HEMST.
πεῖρα ' Vel C. O. Os admonuerit v. ai 6 35o nihil esse frequentius in membranis, quam εἰ, αν et ην Vi cissim permutari. Notat autem Scholiastes, τω σχημα iκαλεῖται ἀνανταπόδ0r0ν, eundemque Momeri, quem noster, versUm Prosert Itaque primus Gelenius ΟΡ- time verum figurae nomen bic reposuit, quum Perpe
κλα παρὰ το τυ πτειν ξυλα, ἐν οἶς τυμπανιων' Iocυντο α ταυτr et, τιμωρία Probat, accedente ustero, Gata herus Adv. Misc. c. XLVI. P. I 2. B. Suidam ViCissim e scholiaste supplendiarti monens neutrum mihi Placet. Duplicem των τυμπίνori potestatem OSIer narrator tradit, primam equulei, sive stipitum ita Constructorum, ut iis adstricti illigatique rei membris expansis distenderentur, totoque corpore plagis Rio rent: eo spectat, ἐφ οἶς' alteram fustium, quibus Caedebantur: solam Posteriorem, seu de itidustria, si Vo