Comoediae;

131쪽

quae peius ταυτα, Ut Suidas indicio est, qui solute uti uria. Tum παρὰ et0υς κ0μωνTu Parum XRCte metaplio-xae rationem explanat Suidas pleniora praebet παρὰ το 0μωντας, et Potius, ους κ0μωνTας καυχηTιMν sirmat tymol. οἱ γαρ 0μωνὶες εἰωθα ιν υπεθλ φανευειν. Desideratur in scholiaste nostro Varia lectio Pro 0μη-σης, sed utilis et nullius pretii, quam tamen non est dubitandum, qui Suidas inde hauserit: τινες δε κυμπάσης γρίφουσιν ferri posset, si interpretationis loco foret ad 0μζσης adscriptum. In extremo scholio I. T 0r ζ τεῖς το so τυ κλαυσει Cui reliquae Consentiunt: ego et medium expunxi. HEMSΤ.85, 14 αντειπεῖν Pro εἰπεῖν omnium edd. ex Suid in Περυγίζειν reposui. Idem habet απὸ των

Sine dubio mutilata, ζύλλα φλυαρεῖς διὰ λόγων hunc in modum explenda labos 'Aλλὰ φλυαρεῖς καὶ πτερυγί- ζεις αντὶ του os usi si δια λόγων sic plane Suidas, ni-ε quod omittit δια λόγων, quod tamen ad hunc locum bene quadrat. HEMST. 85, II. πύγεω typotheta lapsus Lego τρο

σεως.

132쪽

ita in Fl. ζητουμέν0υ Di ri Opi 0 η πενία 0υν καταλαξ α etc. Gelenius emetidavit. Post turri ' ὐnio avia i , quae alii anto ab initio Clioli fuerant Iiroposita, iissem paene verbis nisi quod PB Ut magis vilia ias ut iterum ingere baiular. Onero minime recessario scoliasten liberavi. HE IST. Locus

84 I9. ει μ' το Γαθεις κλ. Respexit procul du-b scholiastes ad inores et instituta Lacedaemonioria, quippe apud quos furta olim licita orant et in i, uita, Diodo ita serent, ne quis in ipso urto depcienderetur. Vide Cragium de Repubi Laced cina lib. III. cap. XII. Us T.

et atque ita sere margo

133쪽

Desideratur in clioliaste nostro varia lectio Pr κιη-σλης, sed utilis ut nullius pretii, quam tamen notest dubitandum, qui Suidas inde hauserit: τιν δἐ μ- πύολὶς θύσουσι erri posset, si interpretationis cosoret ad 0μ Wr adscriptum. In extremo scholios l. τ 0r ζ rεῖς et προ et κλαυσει cui reliquae corvntiu ut ego et medium expunxi. ML Ms P. 85, 4. αντtιπεῖν Pro εἰπεῖν omnium dilex Suida in risuri ιν reposui. Idem habet a ων τε0Trmi'. o πειρίλισι, quamvis πό Eragosii ris νοσων Pro eo, quod hic legitur rizi ἰονίων illa arta scribendi sorma diversos esse scholii auctores Oat.

Sine dubio mutilata, 1λλὰ λυαρεῖς δια λόγω iac

i modum explenda labes i. λα λυαθεῖς και πτε Ptί- ζεις ἀντὶ του θορυβο δια .gro ν' sic Plane diuidas, iis quod omittit diu λόγων, quod tamen ad hunc Ἀ- cum bene quadrat. si1 AIS T.

134쪽

ματαιάζουσιν etc. quod pud eundem invenies lib. Iir. f. o 7. PrBecedente Versu ad Καὶ GD ελε; ξα etc. notatur in C. D. quasi sententiae supplendae gratia, ναὶ et τω 0υro εἰκοῦ0rως dixerat enim Chremylus, τι γε ζ ητεῖς etC. HEMST. 85, 31. ενταυθάJ ungenda monet διαγινώσκειν δίκαιον. Praefigitur autem γνω, quomodo Sententiam vel dictum morale solent indicare. HEMST. P. 86, 1. et φησεις Primam voculam, in ceteris edd. neglectam, ex A. TeVOCavit usterus .HIEMS r.

86, o ρχαίαις μωρίαις Videtur hic enarratorno ad γνώμαις, sed ad lectionem alteram λ μ tit illud scholium adiecisse; quod Olligitur ex Ῥωοίαις, Et explicatione vocis λ μ 1 perquam adCurata: quare ad finem adnotationis est removendum quod nec Suidas agnoscit. 'Aντὶ ἰει του rontαις γραφεται λyuαις, Velut ab alio clioliaste profectum, qui, quum in suo odice reperisset γνωμαις, quod edd. occupavit, alterius etiam scripturae lectorem admonere voluit Porro ne- quo illis, παροιμία δε εστιν etc. nihil ad integritatem deesse credo, quippe qui vix putem, misi ipsum Pro verbium interponat Ir, sensum loci satis Commode consistere: sic igitur refinge γ παροιμία δε Ἀστιν επὶ τωναμβλυωπουντων, ἁ μαις λημε ν, ' 9λ0κυιταις, τὶτις ι'sηται καὶ ε Νεφέλαις quod mulio etiam clarius apparebit si Nubium inspiCias v. 326. alias enim in hac fabula nudus est quem aespicero potuerit: Amplius suspicioni nostrae favet Append. Vatic II. D. 36. 0ra καὶ λ μ α in χυτ9αις λημ&ν καὶ Ἀκ0λ0κυνταις, επὶ τω ἀμβλυωπουντων illae Moriκαὶ λ μαι digito quasi demonstrant Iiunc ipsum comici locum Suidae tamen tempore scholium hocce non aliter, is nunC, e gebatur, ut patet ex Anμη et Κρονικαῖς νυ φαις λη μων sic enim ibi numero mutato scribit τὰς φθίν&ς utrobique nihil habet, quod adiumenti quicquam adferat, me in illis quidem σημαίνει υν το τετυφλωμεν0εντας φρένας, ibi supplendum est: σημαίνει οὐν et λη-

135쪽

Dno loco dedit, των φθαλμιωντων, nisi librario vitium hoc inputetur altero satis recte εν φθαλμοῖς.

86, 4. μεγάλαις in eodice hoc compendio scri

86, 2o. πεντὰ opori sopo Graeci recentiores annum appellant; quod universe negandum non erata Ritters husio ad Porphyr de . . . o. cautius Is Casa ubon ad Diogen L. I. a. indo πεττ400νον, quod hactenus effugit eos, quibus Vocabula Serioris Graeciae colligere Curae fuit. ΗΕΜST. 86, 24 6 κ0τίνφ δε στέφοντο, α λα Τω της ααλλ. Contra hunc locum scholtiastae prolixe disputat Paschalius de Coronis lib. VI cap. XVIII. Ubi recto Ostendit, κότινον et καλλιστέ φαγον λαίαν nam eandemque arborem fuisse ' eamque dicta In fuisse καλλιστεφανον, quod eius frondibus Olympionicae Coronari s Ierent. Eum igitur vide. UST .

. . .. α λευκά o δε εκφαυλίζων ' quae in Ceriora mihi videntur, dummodo servanda putes minusque, URMin edd. nostris, interpolata. Scholiastes vero non isti quidem aperte reprehendit, sed de industria parumper a veritate aecessisse comicum observat, quando iocis causa, ut eo vilior appareret ad aurum Coinparata Co- ronae materia, Sylvestris oleae alnis Olympionicas o navit, quos potius ἐλαία καλλιστεφίνον cingi suisse Ilitos Aristotele teste constet. Eadem erct L. Cael Rho- diginus, quanquam alibi diversam opinionem SEquct tu Latine versa tradidit a. a. XII, I9. refutatus ab Er. Schmidi, Prol. ad Olymp. lindar qui X PRUS an V. P. I 4. Patere Notat etsi revera κότινος fuerit, indovictoribus coronae ne etebantur, ἐλαίας tamen καλλιστε- φύτου nomen accepisse. Sed lacritam et magno Conatu in scholiasten disputat Paschal. Coron. II, 18. I9. Partim bene, quantum quidem ad causae caput adii

136쪽

θαυμασ. ἀκουσμ . . Iosi Vide nos ad Suid alia 3. ori του στεφί pol, ibi ilia res de hoc loco Aristotelis nota vimus et simul scholiastae nostio, cuius verba Suidas

quanto plus iuvenilii habent iactantiae, tanto in US fidei: certissinaim enim indiciis dilucidum est quam haec Te Parum considerate fuerit ab Heinsio eu en sa Ego sane lubens sateor, eas inhaerere verbis Aristotelis iis iaci illatos quas licet Ionia meditatione diu

Naultumque Pertracta 'exis, superari tamen BlqU BmΟ-

veri posse dis indas Nam primum , quodnam est illud ΙIανυ si0 nobilis oleae nati ix, unde dem tu in surculuIII Olympiae depanxerit Hercules L Rhodi ginum mon moror, fui sol una comici narratorem in 1i3 anibus habensit, scripsit, ut libri titulum putasse videatur Dan. II einsius, quasi de re prorsus explorata, g lOSOPhus, inquit, duas καλλιστεci ivit 1 comtituit, auerum GPud ElHOS, ill Eram Ili Athonisus uim signatius

137쪽

Panthesim a vocatur VII. Suidam Et Aristotestim in

AZ irandis locis tu Attica LX stadiis ab Lisso, ubi

istius in Attica regione Panitiei, si Aristotelem, unda Auxit ad scholiasten Omici et Suidain, excipias , ni illum squam Vestigium adparet; atque adeo nihil a Meursio, si recte memini, Vantumvis adcuratissimo, quod lucem adserat, expromtum invenies. Deindoquid minus est Consentaneum, quam ut Aristoteles simul atqtie leastri Olympiam translati honorem Herculi adscripsit, Statim non solum eam arborem ad Ilis sum collocet, sed et Eleos plantam inde scilicet ab Attica petitam Olympiae deposuisse tradat, e Cuius foliis coronae victoribus tribuerentur ex philosophi

certe verbis, prout uia in Admirandoriam per Co ruptissimo publicantur, SeΠSUS alius, quantumcumque erses, oriri neqUit. Tum Porro quis praeter Aristo telem oleastri plantam in Olb mpiam esses delatam scripsit ex Atticae partibus, ubi quem adiriodum oleari rubenigna, si oleastrorum, Ut puto, nulla sui copia. Scirtius utique auctore Pausania Graecarum antiquit

tum diligentissimo M. P. 392. ab Hyperboreis usqUΘHerculem Idaeum oleastri stirpem in Peloponesum deportasse in Herculem Thebaiium sine ullis ambagibus idem factum confert Pindarus Thebanus, quo minus Dii reris eum populari 11 lavere O. T. 25. qua de rotota planius, opinor, ConStaret, Si veterum grammaticorum ad hunc locum integra Superessent Cholia Iam pluribus adscribi solere constat, quas ab Herculum uno sunt Patrata; quoriam ultimus, profecto dignus qui sortissimum fgmen auderet, saepenumero maxi Diorum, quae priores ediderant, a Cin orni titulos ad se derivavit. Nunc etiamsi scriapulos hosce penitus Oximere non detur, Ut Arte taliae aliqua leniantur, existim Πανθεῖον illud, sive o Sincera sit, sive, quod Potius arbitror, mendosa Ionge ab Attica sinibi is Gluid Hyperboreos esse quaerenduna. ovibus conio

cluris, quae ain u haud prorsus inprobabiles ad ma-

138쪽

IO PLUTUS. num sunt, indulgere opportunum non videtur; nequctetiam adcuratius scrutari, Cur Syl Vestrem oleam, teste

Dioscoride I, 37. nonnulli dixerint χθ πικρο λαίαν. Quod si suspicio mea fidem inveniat, iam locus erit

1lisso, Attico certe, quem intellexeTUnt omnes, negandus. Eius in vicem qui succedat, nullus est Alpheo propior, si rem consideres: si iterarum discrimen, alium, modo in vicinia reperiri Possit, esse cir-Cumspiciendum statuas. Nec sane longe ab Olympica Tegione, quam a philosopho denotari persuasum ha-bbo, Elisson currit, vel Elissa fluvius nam utroque nominis flexu gaudere Strabo docet VIII. p. Io C.

Auro δέ που - ο λίσσων η λισσα ε ποταμ0 ἐν τ λεχθείση μεθορία, id est, ut paulo ante dixerat, ἐν μεθορίοις της τε υλλ' ης καὶ Ηλιδος καὶ της των Πισ-

σατυ, ubi quid de lectione veterum librorum sit tenendum, alias examinabinius. Viden, quam non Pr cul abhinc lisson sese ostendat Ideira est sine controversia, qui a Theocrito memoratur id. XXV, 9.

εiique adiuncta mentione manifestum est illud haud iniuria dubitari potest, an satius fuerit, Ut scribatur,oμφ' Ἐλίσοντος Ἐλισόεις enim et Ἐλισου ne USU Un-qURITI TecePerit, Valde vereor, etsi me non stagi at Ἐλισσουντα Pausaniae p. 61. de quo recte censuit Syl- burg Aberrat autem Ortelius in Elissus, et non mediocri intervallo disparata confundit adcuratior Casa u- bonus ad Strabonem diversos fluvios iisdem Elisson

lis nominibus insignes separavit. Quid ergo p absurdumne duxeris in Aristotele refingi παρὰ την Ελισσαν,

vel παρὰ τ0ν 'Eλίσσονα ποταμ0ν, aut, Si maVis, τὸν δἰλίσσοντα, ut eo clariora sint facillimae corruptelae vestigia, quia non 'γλισσος solum, sed Πλισσος etiam scribatur. Iam, quo magis credibile sint Atticum lissum, Utpote tum urbis, quam adluebat, tum Platonis munere notissimula , in alienos alveos a librariis esse derivatum, in medium adferam tali versus Theb. v.

52. Qui respani coPulos, est olivi ora Sicyonis Culta erunt, quo Pigra vado Langia tacesnti am-

139쪽

cuit nescio quid Praeterea Ugarum B dtexens, errorem ad viros ernilitissimos nimium credulos inpune propa gavit sequuntur enim nil il subesse sinistri suspicati non solum Io Meursius Atti . Att. II, 5 et Bartii ius adllunc Iocum, sed et sagacissimae naris homines Io. r.

Grono v ad Senec. Hippol. v. 4. Lissus ibi scribens, quamvis Elissos in Statio dedisset, et .melnsius ad

Veli Paterc. I. c. 7. Duo sunt in Primis, quae, ne caeco duci comites adiungerentur, eos retinere debuissent. Unum, quod de Ilisso cogitare vetat locorum situs, in quibus exponendis poeta Versatur hoc arguanentiana ut est validissimum ad illam opinionem eve tendam, sic simul ad veram lectione na, quae Perquam levi unius literae mutatione Constat, acilem aditum

Praebet quippe reponendum est Elisson Sicyoniae lumen CognitUm ex Pausan. II. P. 138. Et lati instituto Convenientissimum. Alterum, quod Causa non erB Cur consuetum in Ilissus syllabae modum spernerent:

qualem Statius agnoverit, ipse declarat Theb. XII, 631. Video Barthium praetexere poetarUyn in nominibUS Proinpriis licentiam, atque adeo hunc quoque fluvium modo corripi, modo extendi. Saltem speciem aliquam documenti probabilis adtulisset ne dicam, dum in Pausaniae verbis pro Εἰλισσον et Εἰλισσιάδων supponit 'Eλισσον et Ελισσιάδων, culpam admisisse Fateor ob duci Senecam Hippol. v. 5. in quo rei ta Scriptura vulgari caute dedit, ne metro noceret, N. Heinsius,

Ictnis Llissos. Sed hunc in Atticae fluvio scribendiariorem iis liquido probaverit Vir egregius, quid inpediet, quo minus optimo iure repudiemus Seneca cox te qua iri syllabae primae legem a formam inposuerit, satis indicat . o 4. - eo Comus Ilias fovest. Quoniam igitur in eadem Tragoedia mensuram variasse nequaquam credibile videtur, EVOCandam Cen Seo quanquam in serioris notae membranarum IeCtionem D-Nu Lussos , vel invito praestantissimo Mediceo in quo pariter atque apud Bxima περὶ Καταρχ. v. I 8.

140쪽

tur. Videor ergo, quod hoc exemplo testatum volui, consecutus, ut haud temere liceat adfirmare, obscuri fluminis adpellationem ex similitudine literarum nobilius oppressisse Verum si, quae ih Admirandis prostat, illam lectionem amplectaris, ἀπ ταύτης δ τος υτον λαβ0ντες ἐφύτευσαν Πλεῖοι ἐν 'Oλυμπία, καὶ τους

στεφάνους ἀπ υτης 'δωκαν, et emendationi nostrae momentum accedet, et duplex, ni fallor, adinittendus erit oleaster nimirum alter, Dem Orcules Pangaeo sumamus enim ab Aristotele sic scribi potuisse delatum in lynapi ea regione non procul lis Sonto Conseverit alter, quem postmodum Elei ludo-Tum Praesides, e Priore surculo deciso, in ipsa Olympia plantaverint propius illum locum, ubi certa men agebatur. Sin resectis quibusdam contractior arrideat cla oliastae nostri oratio, απὴ ταυτης φερ0 λαβόντες Ηλεῖοι των ἀθλητων hic των nidas interponit)ἐν 'Oλυμπία τους στεφώνους, iam uno no oleHStro Conis tentos esse oportebit is enim idem, qui manu He culis sui institutus, materiem victorian COTONi SUPPeditaverit existetque Ursitan audacior aliquis, qui, Praelata posteriore scriptura, in lissi sedem Alpheum malit quam Elissonia substitui. Admirabilem huius oleastri vitam, quae ad suam Usque aetatem PerdiarR- verit, praedicat Plinius II. N. xv1, 44. Ostn iaci Icta-

custoditur Eligioso. Brevius, quem tamen ii ob oculos habuit, Theophrast. H. l. IV, 14. κότιν0ν δὴ τον εν ολυμπία, ἀφ' υ ὁ στέφανος Ne praetermittendus est, qui nonnilii ab aliis dissontit Phlogo Trall. de Olymp. per quinque prima Olympiadas nena inem abiisse Coronatum narrans; deinde inissum ab Eleis Iphitum, ut Apollinem interrogaret, ornnndine forent victores coronis, hoc oraculi responsum tulisse Ἀφιτε, μηλειον καρπον ' θῆς επὶ ἱκ 'Aλλὰ τον γριον ἀμφιτίθει καρπωδη λαιων, ego λαιον, vel λαιόν. Pro

라틴어 텍스트