Comoediae;

121쪽

iii ixtionem auri Cum argento φθορὰν καλλῆ vocat. Uti autem φθορα interdum de nixtione colorum vel aliariam rerum dicitur, ita συμφθείqεσθαι aliquando notat commisceri vel ολ undi, veluti apud modo laudatum Plutarchum Sympos l. VII. a P. VI. Ag. O8. 9τθ9ω- πων μὴ μ0φύλuu τψε μ0t0παθίυν εἰς et αὐτ συμφθαρέντων. Et de Oraculor. Deieci pag. 426. B. φα9μα χει0ιν UxTριβεντων Σαὶ συμφθαρένzων ἀλληλοις. Hae et Prcle ter morem meum paulo fusius exponere volui iam ut locum scholiasta paulo obscuriorem eo magis illu-StrRrem, tum etiam Ut quodammodo hi supplerem delectum lexicorum vulgariam, quae de his, quae do Ocibus φθείρεσθuι, φθορὰ et συμφθεψεσθαι a nobis dicta sunt, prorsUs tacent. Sed quantum adhuc lexicis istis desit, accuratius aliqualido singulari opere, si sata

Si verint, Ostendam. UsT. φθορὰς βαφης sui in

Cun Ctis edd. nto Usterum, qui contra quam iudicaverat ad Suidam, ex eo deinde nostrum scholiasten mendavit factum probo, Usu is hiae de Usu verbi φθείρειν et φθ οὐ in arte Pictoria miscendisque coloribus pulchro docuit, ab allis iamduduin sint occupata, ut iii dicavi ad Lucia n. p. I. In Suida quoque deside-Tat Ur ocitat . Ceterum dubitari Potest, an melius inso-xenda sit particula negans πρ0 zo μη φαίνεσθαι etc.

122쪽

Ut sensum commodum efficerent, Ordinem verbor unii mimulandum cs e usterus existimavit: εκ ίρμης ξιόν-IM VUT0Uς, 0 G έρ0 παῖαχρημα πρ. Ego illi amplius requiro, quam ut i in oti convertatur. Suidas in sic δον habet tantiam, καθευδεtν, - φλυκταίνας π0ιεῖ quae Porro sequuntur, Vel Praetermisit, vel suo in codice non invenit. HEIIS T. 78, 2Ο. επι καύμαra Eustath ad I P. P. II a 3.

Suidas in X μίτλα utrum scribatur, nihil interesse docui ad Luciari. A. En XI. p. 17. Hunc Eundem Comici locum ob oculos habuit Eustath ad Il. V. P. 96a. v. 5o. φωδες αἱ ἀπ φλ07ὐς λυκταιναι, ν καὶ ι0μι-κ0ς μεμνηται Verti in clioliastae verba nonnihil perturbata , suaque sede sunt emota huic vitio tali rem odiosiuc Drrendiam Puto et εκ 0ῖ πυρ0ς ἐρυθηματα,

των scilicet non pustulas ab igne natas, sed callum Contrahunt a Uperes ex eo, quod ipsi operi faciundo insudent. ΗEMST. 78, 2 a. 'πλy typotheta pro πληρ78, 25. 0υGκα Proprie THSicra, ut patet ex DaCangii l. M. et 1. r. sed et Nessicrata vel ustula vi ignis in cute excitata. MEMSΤ. 78, 26. risitλίδας Hanc Vocem miserunt evrsius et Ducangius SCHAE FER.

123쪽

P. 79 6. περιι πταται Quum in Priscis edd. xtaret περύζπTατ η περίιπταται, Priora, quippe prorsus inutilia, usterus eiecit. Facile vero deprehendi potest, separata duorUn Scholi in Unum esse congesta: nihil aliud Suidas, quam chωψ θηλ κως παρα μι- στοφάνει ἐν Πλ0ὐτοὶ εἰδος μυίας lia usta videntur grammatico eam opinionem Probante, quae hic resa-tatur. HEMST. 70, 29. ιυ λι0ν Fl. ηέσθιον Celenius acu lam abstersit. 1 AISI'. 0ρμον apιύθιον C. D. Ita

schol Thucydid ad II, 5. IV, 48. Vid. Moscho pul. περὶ I. p. 45 et inprimis Du ang. l. M. et I. r.

in V. φιάθι0ν ΗEIIST.79, 2I. τάπητ0ς τά ruo error vulgari C. D o. sed interpretationis vice adscriptum laabet, πευχί0υ, ut v. 528. πευκί0tς. Utramque Scribendi formam surpant Graeci recentiores illa propitis ab origine abest, quam Me ursi minime perspectam cognoscere licet ex AC angii l. M. et L r. in Ἐπείrios ibi profertur ex Glossis SS. ad Aristophanis lutum, Tύπησι, επευ- χίοις. HE IST.79, 23. Μύκτρα Descripsit nidas in V. Eadema nox repetuntur Propterea usterus ii deleverat.

124쪽

σαι amem vel tor σασθαι Significare deam quod καθι- σθαι, testatur etiam Athenaeus lib. V. CAP. IV. p. 92. et ex eo ustath ad OdysS. A. P. 4ΟΟ, 23. edit Iaco m.

δ εστι καί Ῥαι, Fracinus in Fl. dedit, o snxti etC. ut scilicet propius cum θράνος et os νυ conveniret. Gel nius in B. ad proximum do0ia adcommodare voluitlio etiam verbum, ideoqus fecit, O0s αι o ἐστι καθ δῆσαι ab eo ortus, alioquin rei grammaticae haud parum studiosus, non discessit. A ustero reducta est postli ininio germana lectio nisi quod forte pro καθ - σθαι, Ustathio duce, scribere praestitisset καθίσαι sic enim illo ad Il. S. P. 982. V. 64. Od. A. P. 4OΟ. v. u4. quibus in locis alterius itidem, qua 1 rivis ridiculae , notationis meminit παρὰ το ορεῖν xω. Athe arae locus, quem designat, est libro . . I92. F. τοῖ/Ps σασθαι χάριν, υπε ἐπὶ T0υ καθίζεσθαι τασσουσιν oic Modo post sui ἱεης A. et t. PrReserunt. ποκοριστικως ς π0λίχνης quae merito tanquam alienissimorbosita resecuit elenius. Horum ero nilii excerpsit Suidas . NE IIS T.

erit inliquis stoinacli durioris, qui tali emendationu

125쪽

structuram elegantem sublatRm e postulet, atque etiam Hebraismos nobis ingerat. NE IST.

σω exposuit se ξω, quod non ita multum ab interpretation C. DD. distat, tum comici locum, et ipsa scholiastae verba profert. DO PodUcis επικρουσαι vel ἐπικρ0ίσασθαι, quod huc Pertinere viri docti arbitranatur commodum alibi videbimus. iEMsa'. 8 I. I. κιθύρων Aldina.

paulo inserius ante nos scholiasta verba ferebantur: θηρωσα παρα δἐ O πίνεσθαι et C. Vae deerant, iit Contextus Orationis satis indicabat, adieci inus a Suida submini trata in V. Iroiχεία ' Pud erim legitur, ἔκ του πορίζεσθαι τα o. quod in Vicissim Si corrigendum,ta τούτου, scilicet 0 ἐνεργεῖν. Idem πίνητ0ς et πτω

χου discrimen traditur ab Ammonio in Πόιης, et Eustath ad Od. 4. 835. V. b. HEMST.8 I, II. α μη μ0ια Initium tam abruptum, ut facile mendi suspicionem excitet. Suidas in ενία ni hil aliud ex hac adnotatione satis intricata protulit

Praeter ista paucula, quae Positis Comici versibus sub

σι βουλ0ς φιλοπ0λις καὶ παντ0 λόγ0υ κρείετων' επὶ των ' τα θυμ0ια 0ι0ίνTων Latine Vertitur des illis. Duidissimili intsr es conirerunt ne diversus obit Schottias in Proverbiis ex Suida collectis quod ut sensui probe convenire non dissiteor, si que ni admodum ex Graecis procudatur, minime perspicio illorum enim Diens Des illis, qui nora iaciunt Similia vellit Dionysius , qui tyrannus cives oppressit; lirasybulus, qui oppressos liberavit: quanqiuina ita naelius afuisset arti- Culus u. Interprete tamen acutius credo, quam ipsi putarint, vidisse, et Graeca, Ut illorum versioni res spondeant, hunc in modum esse refingenda , ἐπὶ τ υντα μ' υμ0ια μοι οὐν rae in Choliast nostro Clare ταμη μ0ια, a Gloque Ost, ὁμοιουν σφόδs ανομοίους'

in quo sano nescio, a oratio exi Stat planior, si Itu in

alter unaque, quod ibrio perierat, Verbuim repetatur

126쪽

et μ0t0υντων τα μη μ0ιά φησιν. Mox ustores hic, perinde ut infra legit tu , Scribi iussit, ob εἴ τι et λίγυι in reliquis edd. erat Ei ει UEAIsΤ. De hoc scholio

vide ob1aeum P. 25. 81, r. νίκας Omnes edd. δίκας. Non erat, qDod codices scriptos XPectarem, ut emendatio certissima pristinas in sedes inmitteretur HEMsT. 81, 23. ο ξιωματικος Articulum, qui in cet0ris odd. deerat, ex A. usterus revocavit. Indicari vid sine is Thrasybulus, cuius sit mentio in Ecclesia g. v. os . nam ibi quoque describitur a scholiaste υθύ-

id omne fuerit qui Cotyttensis, Te ne, non adstrua a vero. Στρύri semper in Scholiis Ad comicum exara tur alibi saepe τ gelaNinctio 'rρύττt ς' quare Utrum tuo invenire se scribit Casaiabon ad Athen. VII, 5. illud in Polluce deteriores libri, o vetusti et accuratiores xhibobant quos ego probando existimo. De Cinesia

Firati id is fabula quae Latinius observat ad Poll. X, 189 omnia iraecepit h. Reines. ad Daum. p. XC. P. 228 HEMsae. 81, 27. ἶxoy0ίους Ita scribere non dubitavi, quod in cunctis edd. erat νομυίως. Iactenus a me

8I, 8. τ0 K0λυττως Priore edd. ωλυrτεωρ eiusmodi scriptura Peperit errorem Suidae Ko λυπίρ, δῖ μος της Αἰγηίδ0ς' Unde Blus est, BUCtore Meursio iii Rel Att. novus et ignorabilis Atticae regionis domus. Ex partes usteius P MSS. Paris. BCulam abstersit: Suidas deceptus dederat, Κωλυπεύς Κωλυπος, . etc. pio Κολυττευς' Κολυττυς δ et C. Dicitur autem Thrasybulus hicco Cotyttensis, ut ab illo nobilissimo a tria libertatis vita dice distinguatur, qui Στειριεύς, si vo Stiria demo oriundus quod eo illigentius Veteres h-

modum suerunt aequales Utriusque meminit Xeno-

127쪽

PLUTUS. asphon, huius Heli. IV. P. I 6. V. 24. Θρασυβουῖον τον Στυρέα, quod acile a ate mutandum esse in Iret siία vel τε stu illius lib. V. P. a I. Θρασυβουλος ο 0λυτ τεύς ubi quod ex uno codice notati Stephanus χλ-λητείς pro Κολλυτευς, plane cum ea scribendi forma Congruit, quam, monente ponio, antiqui lapides Ostendunt. Eundem habet Θρασυβουλ0 τυ Κολυττία Demosth in Tini Ocr. p. 94. . quem refert di δεθένTα καὶ κ 9ιθόντα αμφοτέρας τας θίσεις εν d y03' καί τοι, inquit, etων κ Πει9αιως, καὶ π συλης br0ςην. De altero Lyci filio rationem inire non possunt, Cur ita Diodorus scripserit XIV. P. IS. D. Θρασυβουλος ο οριεῖς Στειριευς iamdudum emendavit Io bleur-

qUis Atheniensem esse non putaret, ii Attici deminomine discriminis orgo saepius insigniebatur Z Sua Diodoro si constet Iectio, offugere vix potest, qui in

suspicionem cadat originis, mira fluxerit agnomen T0υ Σrεtst εως ignoratae nain Ut menda in Scriptore, quem Sequebatur, a librariis cominissa iii errorem induci es fuerit passus, credibile non videtur: tali quidem orationis structura, Θρασύβουλος ὁ Ἀδφαῖος, πο 0 δη-μ0 Στειριευς x0μαζόμενος, neminem offendisset. Ceterum a Lysia, quando mentionem facit P. 47. V. b. του σεμν0ῖ Σιειμιέως τοῖς 9 σιν Dysmetarot δειλίαν νει- δικ0r0ς, Thrasybulum designari iuxta cum Ienr. Vele- Si Statilo. In scholiaste vero quo iuro Conglutinaris OSFilit, ἀδελ φῖν εγγιστα συγγενείci εἶναι, milii non liquet melius erit tui loco consultum, si interiecta Particula Separemus δελφον ri στα συγγενείας εἶναι

Esses Dionysii a Thrasybuli oblisensis, ut fratrEm, ratu Enctrct Proximundi qui scilicet facie fuerint tam dissimili, ut, si quis res longissime disparatas inter sesCO Ponere agi ederetiar, id Ρm iure contendere dici Posset, Thrasybulo similem esse vel fratrem, Vel Propinquum iris Dion ustuira. His quae Contili uo Ubii- Cmnitur, velim milii dari, qui vel exponat, Vel Potius, quoniam id ne speranduit quidem est, apte Corrigat: interea quid ii mentetit ut ibi venerit, non elRbo, ut εimul Pateat, qua via , si conatus noster Orte Brum

128쪽

dein sex duplici abola Pluti editione. Si in solo e sus 1ic extiterit Pluto secundo, dieri non Potuit, quin quivis interpres hiatoriam veteris laud inperitus sponte delaberetur Tlirasybulum it Dionysium, qui tum utrique in Graecii sanam uorum 4ssiarum, seu longo

diversa, Celes berrimi serebantur: at eundem versuti si

primus citidem labia urit Ilutus, Iam nihil erat absur

clius, quam istorum' a comico actam esse mentionem

Putare. qui post Dioclem dein iam, quo arction te pri Pluti ab illa sui commissa, actis insignibus floruerunt: atque adeo opera sui danda, Ut in Atheniensi in ci- vliato iis nominibus homines investigarentiar, quibus et tempus ictae sabulae, it dissi in ilitudo faciei vel mo- riam ab Aristophane notata ' convenirent. Haec igitur

ad eos Parratores Cura Pertinuit, qui ersante iii isto

versi illustrando primuin il uti stibulum in manibus

129쪽

habere so credebant rectene B sectas, nunc non dis- sputo quanquam, si Phylen Ccupatam OΠsidere v. 1i47. litem diiudicare in proclivi sit ibi tamen quod unus scholias laria in observat, non CViter est animadvertendunt Tot r0 υν εοικά τις ἐκ του δευτερου Πλυί

tavit Dargo C. D. quod ideo visum est in luce in Proserre, Ut egregi spe Cimine Const Bret, quam indignis modis ab hominibus rerum antiquarum ignaris, quae bene 1 uerant a veteribus graminaticis tradita, Or-Tumpantur. υλ , Dam ita legendum est, haud aliter accepit, atqu alter ille Choliastes, de cuius inscitia paulo ante monui imis; idque satis declarat addendo tua . A1ύθρα πεκτεινε non maiori est pretii, quam quod in sine scholii ad V. 147. Narratiar. Lege vero την urina', Scilicet Ad γαίων, et ζ αυτο πόλιν ΗEMST.

cessit.

130쪽

85, 25. et μέσο ai ἐς το μέσον meleni Portus et usterus acceperunt Praepositionem illam, Na Carent A. et t. delevi. In Suida, quod huc pertineat, nihil est, praeterquam, φροωδεις, σκλη20ὶ κάτισχνουτ0ῖς σωμασι. ΗΕMST. 83, 34. στυ βουλεται In ora D. C. haec quoquo notata usque ad 0υναντίον Νυν οὐ βουλεται qΠενία ἀποδεῖξαι etc. MEMST. 8, 36. καὶ rus τε γαστ9ωδεις ελεγε T. Locus hic rectius se 1abebit, si si Scribstur: καὶ γαρ τε γαστρο δεις ελεγε του ἀνθρωπ0υς υπο 0 πλούτου γίνεσθαι, καὶ σελγεῖς λεγεν. UST. P. 4, 8. ναντίρρW0ς Quod corrupte egeba tur in Fl. W0υμένου δντίθρητ0 η πενία γουν καταλέξασα etc. Geleni Us ensendavit. Post rurTIconro auiatem, quae iam ante ab initio Clioli fuerant proposita, iisdem paene verbis. nisi quod a Ut magis vitiata sunt iterum ingerebantur. Onero Ininime necessario scholiasten liberavi. HEMST. 84 I9. α παλαι0 Aldina recte. 84 , 19. ει μη φωθαθεὶς κλ. Respexit procul dubio scholiastes ad mores et in Stituta BCc daemonio rum, quippe apud quos furta Olim licita erant i in punita, modo ita fierent, ne quis in ipso furto deprehenderetur. Vide Cragium de Repubi Lacedae mon. lib. III. cap. XII. UsΤ.84, 20. διαβύλλM J . expressi, in qua λαμβά

라틴어 텍스트