Comoediae;

발행: 1794년

분량: 719페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

SCHOLIM IN LUTUM

1'. 3, 6. διὰ το μύχην Non vide quid hoc ad rem

1aciat. Quare probo coniecturam iuvenis valde industrii a Graecae linguae studiosissimi Ioannis Cornelii de ais, Ultraiectini, qui δια τὸν τυχην hic TEPonendum Censet. ΚUsae. τυχm J Ante legebatur Ullo sensu μάχη ' emenda

δούλοις νειδίζουσα το της τύχης ὐποδεές. T. χαι παρ' Ελλησιν, inquit schol Euripid. die v. 865. καὶ αἱ ταπίιναὶ ταξεις των ἀνθ ρωπων καὶ ποτεταγμέναι, καὶ αἱ ψηλαὶ κα επικρατουσαι ubi, quas dudum Pro πραξεις reposueram, τίξεις Clare confirmat Cod. m. Diotogenes apud Stob. Iαντοδαποὶ βίοι καὶ τί χ ὼxdgo πout. υχνν inter alia Suidas interpretatur ἐπιτήδευμα HEΜsT. 3, 19. Addenda est vox ἀργαλάον, une Procul dubio librarii incuria excidit. Usae. Non neCessariun Κusteri additamentum, neque labet Suidas V. 9ρναλέον, ubi scriptum ouia εἰς vo . 3, Ο παραγωγον αὐγαλε oi J Suidas, qui ista de-εcripsit, παρ εργαλέον, καὶ soriri hic, ut plena sit oratio, ε diiciendum est ἀργαλέον iam modo a nobis itidem insertum Post εἰς ρ. Memorat hunc locum , ubi de literarum et e comauutatione quibusdati in verbis agit, H. Ste.

32쪽

Titan non succurru. Quare cogitet acutus lector. ΚΠsae. παρα et εικος cIo0 P0 Dalr0: Usterias, qui tanquam alisnain ab hoc loco refingere conabatur in εικῆ pso νουν et ος, merito fuit Otatus a L. Bos Anim P. u. XPOn Ente. OVErct VGELET, Vel Glites quan descEt Ial Sa ctrct, Evi erct. Idem porro vir eruditus, etianis τὴν ξω σχε σιν adversus eruditissimum ΚΩSteriam recte tueatur, quae taliae istius locutionis propria sit ratio ac Virtus, Dainime Perce Pit. Σχεσt apud graminaticos est habitus quidam stat Isque rei certus per praepositionem liamve rationis Partem expressUM: Vel Uti rusu di Citur σημΩΩ ειν θν κτυς BUt την ξω σχέσιν, quod Utrumque habet Elymol. p. 65 I. v. o. P. 652. U. 44. quando Vim illam ou i ξυι sive κτὸς vo i ii se continet, re vocabialo, cui Agglutinatur, Con- cibat. IIusti psuxta igitur liunc in modum erit, Extra sanam EntCII ESSθοῦ παθὼν0μος, Extra EgesIn OSituS. Eustath ad . . P. III. V. I. id gens, Ut nunqUBm Poeta praepositiones in verbis componendis frustra cumulari ostendat, exemtilum adfert ex Od Z 88. πεκ-

Thoma , ni TI P πρόθεσιν την πίνω σχεων δηλ0υσαν genitivo iungunt Attici Apollonium scholiastes reprehendit ad Arg. I, 242. qui in πόθι significationem Notus J,osuerit; εστι γὰρ τῆς ἐν Orrω σχέσεως δηλ ικον quae τ0πικη χεσις PPellatur ab Polion Alex de Synt. v.

33쪽

intelligi posse monet, vel stultiti A J1erorum, e verbera BC plagas, quae servis immorigeris intentantur. Eiusmodi sententiam requiri satis Clarii est, cui tamen efficien- dcte, quae Adscripsi, idonea non sunt verba. Si vitio carent, quod Vix crediderim, omnino deesse naedam Oportet, quibuscum apte colia erere potuerint. MEIasT.τ0ῖς δεσπόταις φείλονται Deleta, quae subiicitur,

adnotatione, haec in eius locum succedat: Toῖς πειθουσι τοῖς δεσπόταις Fracinus, Ut struct N-ram prima fronte difficiliorem explanaret, dedercti Τοῖς ἀπειθοῖσι su του δεσπότας quod quum nainus ad mo-Tem Graeci sermonis convolaiat, merito revocAtiam St,

ed. A. τοῖς δεσπόrαις capiendia in vero, quos Scribere tur, is πληγων, α υτ eiλ0rvia τοῖς δουλο ς, όπερ Πειρο υσι τοῖς δεσπόταις. Significat scholiastes, τα κακα POSSUdupliciter intelligi, vel stultitias herorum, et, une indo Proveniunt, calamitatos, vel verbera et plBgAs, ii Roservis in morigeris debentur et intent tintur. Huius elianITe errorisqDe Commissi, Nem ipse iam ante nim Ad ver

terBm, me per literas admonuit I. h. Drville, vir eruditissimus HLΜsi in Addesndis. P. 5 I. εἰ0 θασι δε οἱ 'Ἀττικοὶ H. Stepta anus, cui lubens accedo, App. de . . . S. sibi nullo modo probari testatur, irae tradit hic enarrator Aristoli hctnisanam si iis locis adli ibiti non essent articuli, potius 'λλει pi eorum fuisset dicenda. iam observari iubet πλεο-

34쪽

5, 13. λέγουσι γα etc. Pro istis Suidas in 'Eon ημμνοι exhibet: λέγεται, γα καὶ et εφεξῆς του ηματος κλίσις του δὲ λ τ πλ. . . . δ. . P άττικ0 πριύμενοι λέγουσινε rέρα φωνη. unnesius ad Phrynicli. p. 26. hunc quidem scholiastae Iocum indicat, sed intacta praetermittens, ut vulgo fieri consuevit, dissiciliora. ΗΙ ΜsT.

5, 15. πριάμενοι λέγουσιν Idem docet Phrynichus v. ' νησάμην pag. ua et Helladius apud Pholium P. I 577.

5, 19. παρὰ Συνεσίοι J Epist. III ad Euoptiuiri.

priores editiones habent. Nam praeterquam quod apud Synhsium dicto loco hodie recte legatur ' καρικόν, ΟΠ- stat etiam ex aliis scriptoribus Laidem meretricem ex Hyccaro oppido Siciliae otiundam fuisses. Vide saltem Athen XIII. P. 588. et Stephanum Byzantium V. 'Dκα- ρον Confer nos etiam infra ad p. 28, 8 UsT.' καρικόi, Mendosa lectio ανδράποδον η λαθικυν, quae ante usterum edd. insidebat, reperitur etiam in Mos Chopuli δετ oxou. γ λ. V. νημαι, ubi Synesi Aristophanisque loca profert Macula iamdudum sublata Salmasio ad Stephan in 'Tκκαρα, et Holstento in L υκαρπία De Hyccaris vide Ph. Cluver. Sic Ant. II. P. Tu.

ΗΕΜsΤ. Iam dudum viderat hanc mendam Correxeratque Io. Meurs ExerC. Crit. P. II. P. 247. Quam facilis autem sit

lapsus, Thucydide codices itidem os tondunt VII. p. 455. v. 8o ubi vide virum clariss C. A. Dulierum HEMIT in

Addondis. 5, 26 Post λίω excidit punctum. 5, 33. δια τοῖς τρεῖς καιρους Confer Fulgent Mythol. l. I. cap. XVI. UsT. 5, 35. ς γ δει Versus Homeri de Calchanto . A, o. 'O ῆδη ubi schol. Esrt γα τελεio μάντεως

35쪽

Homero dictaverat versum , vocula mutata sibi vindicare non erubuit in oraculo apud Diogen. l. II, 33. 'O δεδάηκε τά τ οντα et C. Vid. Rcrob. Sat. I. C. O. milia III

aius ad Laert. lib. I. se l. 3. US P. 6 6. παν το ανι0ν καὶ παν, o τι τυχοι Deleri convenit secundum illud καὶ παν, plane otiosum nisi potius existimes, quum ex binis exemplaribus inter se com Paratis, quorum in uno rur' et ἀνιον, in alter παν οτι LI0 fuerit, Iaaec scholia describerentur, utraque librarium coniunxisse. ΗΕΜsT. Recte Hemsterhusius. Vido

scholio Parisinum P. 7, 5.6, 2. τρίποδα δω Porti, cui δ0 in L. . repraesentari placuit, culpa est, quod cruditi viri am lectionem scholiastae nostro tribuere soleant edd. Ceterae

consentiunt in M. Haec quam varie sollicitentur, Tor- Tenius exposuit ad Valer. a X. IV. c. I. g. 7. Qi anqUηm non Prorsus repudiandiim videatur τρίποδ' αὐδω, at ego tam Pn iuxta cum Casau bono verum esse arbitror Diogenis L. τουτου τρίποδ' αὐθω. 4IEvsae. 6, 8. θε0πεδωδεῖν' Suidae iam aetate vox mendosa. Scribendum est sine controversia usu 0, θέσπιν ἀυιδ 'εi Enim malo, quam , quae propius ad literas accedere

Videantur, θέσπιν δ , vel θέσπιν οῦδειν, ut ipsum il

omnibus oraculis et vaticinis verbis numen praeesse dicitur Themidis, ut ait Amna. Marcellin. XXI, I. P. 287. Unde rationem verbi θεμισrευειν tepetere grammRti CiSolent. I erutra non video Themidi, quae dudum pristin'-Sedes Phoebo cesserat, quis sit locus, nihil ad interpres

36쪽

P S. tationem verbi θεσπιωδεῖν Conserenti: am non metrioris quis similitudine cluarum priorum literarum niti velit quare tenendum est η θεόμαντιν, quam Pythia nivalem intelligo Apollino plenalia. Θε0μάντεις et χρησιμ0δ0ὶ iunguntur a Platone pol SOCr. P. 7. E. et Men. P. 27. I . quemadmodum a Galeno lib. I. Ad Hippocr. πεo A. O. θ εομύντεις καὶ χρησμολόγοι IB Porro qUicumque cogitarit, quam inusitate dicatur itur τειας αγειν, haud dissiculter mihi largietur reponendum esse δειν hoc enim vestigio, quod alioqui nullum est, ducimur ad sontes verbi εσπιωδεῖ Praeterquam quod confestim sequitur οἶ δόμενοι χρησμ0i. Nunc Adem opera liquet, aptius isto pacto o Cum totum posse constitui: η δε λέξις ητυμολόγηται πορὰ, d ἐσπινί0ιδην , η παρα et την θείμανTtν ἐκζεῖ α μαντείας δειν non enim duplicem diversam quo notationem Proponit, sed unam untaxat, quam additistiis co rus et etha d . . . . I. illustrat et confirmat. Denique mox particula, videtur excidisse: τι ς τιμίασὶ υλη, καὶ οἱ θ δ. . . Aureus, inquit, est tripus, quia

quemadmodun hae materia est pretiosa, sic similiter et vaticinia et post ως, καθάπερ in altero orationis membrosaepius Drως omittitur. HEΜs r.

6, 2I. εν τοῖς Πινδύs0υ μν0ις μῖν διείληπται Didymi, qui ἐξηγησιν Πινδαρικην scripsit, lio scholion esse suspicatur Schncti derus apud Boech hium praefat. nil

schol. Pindari p. XVIll. 6, 3. ιόδωρος Lib. XVI p. 23. D. Diodori ver

b , nonnullis praeteritis, paucis immutatis, scholiastes contraxit. HEΜST. P. 7, 5. βιάσασθaι, 0υς δελτοι ς δι νομοθετησαι γυναῖκα Aldina. Mutavit Portus Diodorus Vi 26. τοι ς

7, 2I. Scribe δυεῖν ex Aldina. 7, 26. O 90ςεχε της κεῖθεν ξόδου Paulo durior

37쪽

Κusteri edd. omissa nihil est Causae cur Tepudiemus, quum in A. V. et B. Extent referenda ero Sunt ad . 14. ΗΕMST. P. 8, 5. παυγε, quod necessarium erat ad sententiam explendam . nihil alienum ne facti iriam putavi si interponerem. In sine pro μάντις legendum Videtur turrit . HEMST.

ii cae notae. Hic autem codicem , quo Suid As usus suit, saepe pleniorem et castigatiorem edd. nostrae Vincunt.

τίθης autem vocabulum fuisse veteribus surpat una, Uni testes inveniat certiores, indiaci non possum Ut credarii. Vcrui de scrutariis innique scrutorum Cnere OPPOr-

38쪽

et 0υ9σύρης, - st0 Ut mro9ης Pud Suidam, o Dorύριος et τοι si sn dici ritur, i et si ri st0ς, si τύρης, scrutarius, de quo simul et om0πωλη Hadr. Iunius in Ada g. egregie docuit. Huius generis longe plura facito suppeditabit Dia angitis in Gloss. M. et I Gr. I alo est μυλωνήθης scholiastae nostri ad Eqti V. 55. Hic igitur

separantiar: Constat hoc itidem ex scholio codicis D r- villiani. Factum autem suit non Taro, una interpretationes diversae ex diversis libris atque enarratoribus ex-Cerpuntur, Ut qUaedsm te mero congeSti Pluribus, alienium locum occuparent quod ex his ipsis ad Aristophanem scholiis abunde Constat. HEΜΑΤ.

8, 26. ἀπο Isησεο, Aldina Correctum a Porto et ab Victorio in libro oggian O. 8, o Pro δοκεῖ τι Ald praesert δ' ora mutatum in

a Victorio in libro oggian O. εἰ ται ὁ - ἐroiam ν Hunc solum istis locum attri-huit d. princeps, et caret Cholio, quod totidem fer verbis iteratur ad πρήγμ&τα v. o. in i et B. Portus non haec tantum sede sua deturbavit, sed insta Per ista, τοδε σχημα .set ista ed. . erratum Brbitror typorum scis υπόνοιαν, adnotationi ad v. o. subiecit quam ration ometsi secutus uerit ΚusterVs, non probo: Certe in πρύ; ματα quallis sit figura praeter expeCtutum Cadens, Nilus video; quas tam si hic intelligi quodammodo potest, quod post excitatam responsi spem Per καὶ Ταυτ ἀποκ9ιο uri/0υ Subito sequatur, et πα9ύπαν Dd rou. Ceterum ista i s αι ὁ ἀπο si racp09 ς τῶν πολi': Tη έον ia ἀνθρω-πhir ElC. Quin in Nodum capio, Ut significet scholiastes, Aristoplianem in illis o no 2 θιν0μέτου υδε ro consuetudi-

39쪽

S. IInem imitari Ilom in uni opulentorum qui prae sustu aliis, praesertim tenuioris fortunae laominibus et servis, re spondere gr3 ventur, Blque interpellationibus ingratis molestiam sibi creari superba taciturnitate demonstrent. Quamobrem si alterutro loco hae eradenda sunt, posteriore nia lima ideo praecipue, quod apud Suid in Πρύροματα ubi hoc ipsIam παρέζω πράγματα exponit, ντὶ τουενοχλησω, nihil istorum appareat nec C. D. aliud habet, quam inter Versus δωσω χλήσεις. HEMAT. Victorius in libro oggiano ante εἴρηται, inseruit: πρήγματα τὰς υχὶ σεις. 8, a. υν τε Ουν Scholium depromtum ex C.

riatur. HEΜST.

9, 23. καθ ἐαυτον -- κουσθηται His in edd. A. P. et K. omissis sensus erat inextricabilis quae revocavi ex Il et B. aditian quidem ad intelligenduti aperiunt faciliorem , neque tamen nullam relinquunt dissicultatem qiram it pro virili levarem, ista o, o γὰρ vel potius

T rtas, O ru9'. . . . ειπεν arenthesi conchasi proxima quum ita scriberentur, τ δε λῆρ0ς καθ' εαυTo, Drως ι' ποις, paululum reformaVi: Uanquam et δε Potius mutaverina in δη, particulam orationi, quae suerat intermissa, repetendae dicatam. Haec sere nostri scholiastae suit mens si veris ληρος ad herrim dimesrit Cariora, intesia liges, frustram initiarm nihil agis; istis nim tuis dictis

n ud es dixesrit. ληρος, sives tacites, ut non udiatur nam istud, O γὰρ π Claria Oces Protulit, ut aue ero Exaudirestur inqrιavL, 3 oo PQ ses igni carit, nugo θου, Et garritor, qui istu dicas. Quod sequitur Post ed. . invecima non satis capio, etiamsi refingas,

40쪽

risini scripturam dedi. 9, 5. ego . δέ φ ἐσχ. 0 λψ0ς, αντὶ o μανικός. Hesb chius A sός αναίσχυντ0ς, αναιδος θρασύς vide ibi interpretes collato alckenario ad Elegias Calli inachi P. 29. Iain siniso Vel as0 eandera habet potestatem

SEARCH

MENU NAVIGATION