De titulorum Africae Latinorum sermone quaestiones morphologicae

81쪽

shibest sync0pa et forma sync0pa minuta postus linguis Γ0 manensibus p0stulatur ). T. et semivocalis elisa est in participi mortus 46924 13. 9731 416 . ii - 20590 419 . mortu 19525 b. mρεους H-d0ll. 231. Quae elisi utrum c0mpluribus consonantibus antecedentibus effecta sit an id qu0d 0luit C. Iulius Caesar in libro de anal0gia β), secundum plurima partieipia in tus Xeuntia, non clarum est in sermone autem vulgari eam multum viguisse exempla permulta et linguarum Γ0manensium consensus )

8. tu pro u in fruuitu I98 E. 01Imann p. 45 recte, 0pinor, nihil esse nisi penthesin orth0graphicum censet sed cf. istituuisse eici); participia rari0ra fruitus et frunitus leguntur

9. Per diti0graphiam scribitur participium situtus 1l34. Recte Secundum pronuntiati0nem, anteis mittitur in participiis sposus 3 18. in esis 4425.

B. De terminationibus.

aevo labent debilitati sunt. Quae commutati ines cum ad resph0netica maximam partem spectent, J0ngiores Xplicati0nes hic locum n0n habent. Itaque saepius ad libr0 qui sunt de arte phonetica delegasse satis habeb0. a De t 0rminatione it 1. Terminati0nis huius v0calis semper at0na inter e et

82쪽

ita nutabat ut qu0 damna id permutati temp0ris praesentis alterius et tertiae c0niugationis facta esse videatur

21 241. 2. Ex eadem terminati0ne a celeriter pronuntiantibus i 0-calis eliditur, quae Sync0pa pr0batur linguis R0 manensibus );

assimilata an per compendium scriptum Sed et et se in dialectis quibusdam Romanei sibus reperiuntur )). militant 3275. 21046. N0n per Sync0pam, Sed per V00alium c0ntractionem i mittitur in fut 9179 - 20819. osut 399. statu 11 154. 3. Haud rar terminationi t finalis detracta est qua de re videsis E. H0ssmannum p. 23 Sq. ).4. EXitus i pro it ita ortus, cum verba Latina in ι desinentia n0n XStent, per e scriptus invenitur dede fee 8239 cf. 20076 120 . 5. it in is mihi videbatur per errorem mutatum SSe, Si legimuS

83쪽

1 laesis 125 5445. 1840 20309. 21561. remisis agnat 02, 164. Tamen cum saepius 110bis haec res in Africa ceurrat semelque legatur iesits 434 ad p. 96b, fieri p0test ut hac scriptura assibilati quaedam is in indicetur ). 6. Pro it legimus iit

Pirson p. 152 ii vocales ad analogiam perfecti obiit geminatus esse c0ntendit neque autem, quid obiit valuerit rex erit, video neque obiit creb invenitur, inim saepius in obit contraetum. Itaque praesertim cum in du0bus titulis supra citatis alterum geminatu eXemplum occurrat, has 1 0rmas nihil nisi scripturae

T. Si in titul0 21 179, 13. 15. 100 c. - CLE 429 bis

videmus si Scriptum pro sit, haec Vera est pr0prieta Serm0nis Africani; 000 priore cum grave subsequatur, illa forma assimi lati0ne videtur effecta esse quae Xplicati n0n quadrat in V. 15. ubi si pondus legitur. Alia huius memorabilis eorruptelae Africanae speciminis Xempla attulit uechelser ad hunc locum maeri siue i 3. Leseitana 352 l. twroni 654.

b De terminationibus uni, arit, ent.1 Semel in titulo satis antiquo exitum unt per o 00alem

84쪽

3. Ita cium t sinalis exceptis dev0tionum tabellis nisi propter lapidis spatium exiguum 110n videatur decidisse, etiam ut litterae amissae eandem explicati0nem habent

Sed ni litteras n0n 0d e scriptura, Sed etiam e Sermone CeS-sisse testatur lingua R0manica ).4. Neque igitur mirum est, cum ni finale a pr0nuntiantibus tant0pere neglegerentur, m pro ni Scriptam SSe δ) sonum 951. yeri in 11306.5. Utis saepius ante dentales mittebatur ), ita etiam determinationibus uni, int, enth/r elisa est

istitue, ut sit 398 . 9982 416 . possit Aud0ll. 295, 17 III 8aec . . fissit per mendum pr0 possint Αud0ll. 220 b. ubetur agnat 08, 155 - . fecerut 2192 5926. perfecerut γ)21722. Scriptura inversa n littera inserta est in ρεσ)πικιαντ ud0ll. 252, 3 pr respiciat. 6. Unam c0mpendii explicati0nem videntur habere fecern9156 β) posueri 116 16. finalis ut saepissime in innium generum Vocibus ita in terminationibus verb0rum mittitur eolii tu agnat 2 54 ud0ll. 286 iuxta occidus). de- sonu 19525 b. uetu 19525 a. b. ulea 2 2632, 52 nisi pr0

d T in alis detrahitur tertiae pers0nae singulari praesentis verbi esse ades 927 - 2085b situs 21308 sotes Au-d0ll. 221, 2. i. . e M inalem decidisse c0nsentaneum est in meruera13134, 23. siseri 13134,22 se et i inalibus permutatis).

85쪽

h Mor arctiale exitus temporis perfecti isti per ei- scribitur leueisti 1179, 13 ea. 100 . Dissimilati0ne syllabica vel sync0pa, ut accentus in Syllaba primitiva p08itus Servaretur, ortum est perfectum laeti 1284 φ).g b et o litt0ra saepissime in Afrie permutatae effecerunt, ut tempus perfectum et futurum Seriptura plane c0nfunderentur et denique causam n0vi futuri formandi afferrent ). Ita legitur 1. tempus futurum littera n pro b scriptum timeno agnat 08, 159 - . idenis 2220 add. - 1i 614 φ . inferevit 19124. renovaveris 12792 c . a lenit 5352.2. templa perfectum per b pr v eriptum

bit 16656 - . conflebit signat 9, 119. dedicabit 20228. militabit 229. probabit et 2144. - quies 451 - 11650. h Gerundi vi 0rma antiqui0r in formulis semper repetitis servatur ) faciundum 68 a. u. 42 se ribundo 270 - 11451, 5 1 38 . faciundum 'i9i l 39l6l . faeiundum 11. 298 l. 9379. 18446. Cugnat 08, 2 l. oriundo 19996.

i De participiis temp0ris praesenti in a8, e pro-ans, en cadentibus Vide E. Hostinantium p. 26. k Perfecta in ere e X euntia, quae apud poeta et rerum scriptores maxime in usu fuisse eue III p. 190 affirmat, eg qu0que plurima in carminibus repperi q)

86쪽

1623. seris sere 6566 ἡ seript0rem ad 0etae partes ad- Spirasse suspicors editor . statuere 9019 c .l Vetustioris serm0nis 1 0rmae servatae sunt in formula sepulcrali ter tibi levis siet 41 22 et in carmine 212, 58 ca.

per penthesin inter liquidam et tenuem e insonam factam V0calem e sumpsisse, id qu0d vult E. Host mann p. 43, sed ad anal0giam tertia pers0nae in et et it Xeuntis formatum esseverisimilius mihi quidem videtur esse').

C. De coniugationibus permutatis.

Ut 0mina permulta teter0clita fuisse vidimus, ita verba qu0que diversas Simul coniugati ines sequentia n0n defuturaveri simile est. Eamque deformationem semper fere aliqua 1 0rma 0mplurium declinationum c0mutuni effectam esse ut illi sic hic videbimUS. 1. Verbi eiere si coniunctivus praesentis est ient agnat 0i 68 in dev0ti0nis tabella, ut mendum est aut permutatio cum frequentativ verbo citare Subesse potest.2. lavere et iuvare tota latinitate simul in usu suisse constat ε); semel repperi tempus futurum laves 8424 β).3. eo init 1739 pser err0rem videtur scriptum SSe. 4. Qua neglegentia quantitatis v0calium fuerit ei in plebeius, a Xime Afrorum, ut ait Consentius p. 392, 3 sq. et p. 392,

Inter lavere-lavare quae intercedat rati0, disserunt ali0bsolin et

87쪽

11 sq. , hiissimque hie clieleri Carmina Latilia Epigraphica ser legerit, facile intelleget ne iri igitur mirum est qu0d multa verba inter sequndam a tertiam Coniugationem nutasse et de nique in unam miXta esse linguae R0manenses testantur. Huc an pertineat eurerre regnat i 69, 110Sci 0 Sed pendere et pendere, quamvis diversa significati0ne, pr0miSQue usurpabantur velut fendim 2854 pro fendent eandemque permutationem verbum Francogallicum pendre testatur. Verbi ferre tempus futurum feret, cum a praeSenti s0110n0n multum afuerit, sequitur c0niugationem Stirpium in e Ca dentium') inferent 19174. Verbum habendi temp0re praesenti secundum e0niugationem

5. Cum verba plurima praesens in io vel perseetum in ui terminantia c0niugationem tertiam sequantur Velut elicere, in hanc c0niugationem salire transisse 110n mirum St, cuius verbi imperfectum invenimus aleret 263 1 ).6 EX temp0ris praesentis pers0na prima riginem duxit anal0gia, quae verba c0niugationis tertia in io exeuntia in quartam transtulit et usque ad hunc diem in linguis R0manensibus hoc exitu servavitq); ita legimus volvi agnat 06, 148 q),

qu0 verbum in innibus n0strae aetatis lingui in numer Ver-b0rum in ire desinentium habeturq); imperativus redis 12130 an hic numerandus sit, incertum est, cum haec f0rma per se nihil nisi e et i finales permutatas esse pr0bare p08sit Sed alibi qu0que e ire et recepire leguntur' et nonnullae linguae

R0manenses easdem 1 0rmas testantur ).

88쪽

T. Vorbum ire t0tum equitur coniugationem quartam. Perfectum occurrit

Ad umiis 2005, 12 sane id notandum est incertum esse an illa f0rma s0lius aer0stichi causa per i scripta sit; omnesque c0niunctivi praesenti e et i propter hiatum facile confund0r0 poterant. Imperativus autem ad 121 18 pr adi e et i inalos

D. De generibus permutatis.

Ut serm0nis antiqui sic plebei est deponentium hic activa usurpare, quae in lingui R0manensibus plane illa summ0verunt'). Facile enim apparet ind00tissimos qu0sque et abh0rruisse ab usu verborum, quibus Sub forma passiva vis activa inerat, et serm0nem doctiorem affectantes ratione inversa dep0nentia acti vorum l000 usurpasse ita, ut facile generum permutati serip0tuerit. Quae permutati e facilius Xsistebat, cum a ser-m0n aetatis labentis i finalis c0rrepta saepe cum e l0cumeommutaret. Itaque cum oliva et passiva 0rma n0n iam satis distinguerentur, nova ratione genus passivum formari 0pus erat. ituli autem Africani permutati0nis haec praebenteXempla 1 activa r dep0nentibus

89쪽

Ita sensu passiv usurpantur participia solatus 13328 φ). est eatior 5231 - 17416 )2. deponentia pro verbis activis eertuntur 1510 ε) repoderi Aud0ll. 303, , 5.

3. Accedunt nonnulla stetiva, quae dep0nentium loc usurpantur ita, ut bieci acti0nis misso verb0rum abs0lutorum munere intransitive fungantur )

frangat agnat 3 136 bie iuxta dis frunisu tur). ud0ll. 275, 19. 21. 23. 24. 25. i. udoli. 279, 2 3. 4. 5. 6. 12 iuxta dis frangatur) fragret agnat 3 136 6. frangant semper fere iuxta dis frangantur Cagnat 3 133 bis). 137. Aud0ll. 275, 31. 276, 11. 23. 280,12 281, 12.282, 26 29 283, 28 31. 284, 16 32. frangan agnat 03, 208 - Αud0ll. 272. Aud0ll. 274 Semel legitur frangatur Aud0ll. 29, 15).

18 21. Quae verba cum mnia in defixi 0num tabellis ad cursus pertinentibus occurrant, serm0nis curs0rum videntur fuisse

conversans 12504 udoli. 233 non idem ac conversa pro conversaris, Sed participium esse recte P0uliens p. 286 explicavit. consolari sensu passivo: oenscii p. 388. B0nne p. 404. 406 408; desolari passivo sensu Bonne p. 404. 0enscii p. 521. - consolaret Varro Men. 347.

i. c. p. 25. Ρios lie, De titulorum Africae Latinorum Sermone.

90쪽

4. Hoc loco adiungam participia quaedam praesenti activi, quibus vis passiva inest

deratissimus 1136.)Quae f0rmae qu0mod explicandae sint, dubitari p0test. R0enscii p. 456 eas e gerundi vis ortas esse vult quae explicati quamquam significati0ni satisfacit, tamen, cum nuSquam fere f0rma per d scripta reperiatur, reicienda est; omniaque

quae is attulit exempla, versiones sunt adiectivorum Graec0rum verbalium in lo desinentium velut amantissimus, Irι μζ- τος, ra7πλητος desiderantissimus επιποθητος Magis mihi

arridet uecheleri sententia in Melanges B0issie p. 80-90pr0lata is enim participium praesentis activi in illis f0rmulis munere passivi participii praesentis, quod n0n exstat in lingua Latina, fungi dixit. Et recte ad Bue heleri commentationem Pirs0 adn0tavit terminati0nem superlativam ita valuisse ad participium, ut a valeur adjective di participe a pris seu seu te essus sur a nature verbale et i a ni par e rimer nequalite permanente ce ρι e lique emplo du farticis seu ouacco agne di dati β). Sed hic iam m0rph0l0giae et syntaxe0s fines inter se attingunt.