De titulorum Africae Latinorum sermone quaestiones morphologicae

51쪽

se ut 110minativi singularis declinati0nis tertiae in x desinentes s0num sibilantem expressius Significavit scripturaseae 'l413 - 15205. 2968 4524. 2598. 2761. Idem iudicandum est deseXsustini 21 428. 4eaestigenarius 20 366 Seistius 156 29 Seste, nove deo ad anal0giam numeri Ριinq/ι m snalem amisisse affirmantur ab E. Dietili p. 191

Quae explicati cum per se veri similitudine caret, qu0d, cur numerus quinque ad illos ipsos tantum valuerit, vi intellegat quisquam, tum minus probabilis sit e qu0 110va explicati0ne ei pus est ad Xplicando numer0s undeci, duodeci Sqq. qui rursum ad analogiam numerulium septe, nove dec formati esse dicuntur. Neque eg quidem rati0nes, quas . Dieli attulit, probare possum, sed ni finalem 0missum infirmitati s0ni tribuendam esse p0tius cense et in illis numeris et in sequentibus )

saec. . 12200 - . Settim re 13945 - . Set enob res 8609

20 392. Set e)mvres 1 1652.

52쪽

Rarius et assimilatur Sed etiam lingua Italiana et Raetica hac assimilatione utuntur ). Ita legimusoto agnat 06, 131. Otunia 548 - 1708. 16 i51. η sint ceterique numeri denarii 110nnulla praebent documenta accentus in antepaenultima et ultima syllaba p0siti. Ita sint 8573 iuxta vigenti). 16566, 7 ex lint 0rtum St, qui accentus serm0ne Latines' et fortasse linguis R0 manensibus p 0stulatur ); neque scio an nongni a 11154 ita explicandum sit, ut 0calis syllabae at0nae nongin tu sync0pa exciderit et u syllabae l000 usurpata sit. Cum littera i exitus inta brevis fuerit ), e pr0 ε scriptam

l0gimus ' vigenti 573 3 vide p. 1920). 14466. semustentu 11899 - . N0tandus est etiam numerus uragitu 12200 - pr0pter

litteram amissam, s0rtasse a r assimilatam; nam haec f0rma 0mnibus linguis R0manensibus p0stulatur, ii ipsiS, quae dr-nuSquam mutant ').

quadrueinta 642 405 scribitur permutati0n C siti litterarum simillimarum.

mille ad anal0giam numeri singularis etiam plurali per ligeminatas scriptum est millibus 85M III saec. . illium 6944.

y Ihm l. c. p. 62. Schuchard I p. 135. III p. 20. Ἐ0rssenes p. 42 sq. y Sliuisci p. 162 Sq.ε Meyer-Liibk 601 p. 49 sq.). - Formae inti similiumque exempla asserunt Sehuehard II p. 61. 508. Ihm l. c. p. 69. Lind 8a VI 25 p. 4T9 sq.). - trinia Scheisse p. 32. Sed de hac re, cum haud facile formae legibus 80n0rum quae dicuntur riae a f0rmis analogia effectis distingui possint, adhuc sub iudice lis est; cf. . Iud Die Zelinergaliten in denr0man. Sprachen Festschris f. H. 0ri. Halle 190 p. 233), et qu0 ad hanc commentationem adnotavit Mors, Archi f. d. Stud. d. neueren prachen

53쪽

vel re vera per i pronuntiatum est ab Africanis labdaci sui illo laborantibus ). Genetivus pluralis melium agnat 08, 245 230 ad e sit permutata pertinet. secim lus in n0minibus pr0priis 1 ante dentalem deleta legitur eoudus 2063 11858. Sequila 226. tertius numerum iam assibilatione assectum invenimus tersit 21642 470 , qui a forma linguarum R0manensium ' non l0nge abest. quintus et Oetavus in nominibus pr0priis anaptyx ampliscata occurrunt Quinita 161 18. Oeetavi 239.

B. De declinationibus permutatis sive de heleroclitis.

Cum linguae universae tum plebei sermonis est proprium vocum f0rmas specie dispares, similes vi ac p0testate per analogiam inter se Xaequare, diversas noti0ne, specie similes distinguere. Quom0d0 st, ut illae formati0nes riantur, quae a grammaticis teteroclita vel metaplasmi nominantur. Primo autem l0c de heter0clitis discernendi causa f0rmatis agam, deinde de ceteriS.

a De heteroelitis ad nominum motionem speetantibus. Hac para graph tractab ea substantiva et adiectiva, qu0rum exitu, sintne generis masculini an feminini, cum c0gn0sci non p0ssit in serm0ne litterarum, plebeius tamen Serm0, qui milia quam accuratissime significari vult genera terminati0ne distinguit. N0minum propriorum praecipue hanc fuisse sortem manifestum est. Itaque videmus nominum in is desinentium f0rmam masculinam in us 110Vari

Fortis 6085 17 274. Hilarus 33,' ε). Natulus 6666. Sodalus 6486 6543.

54쪽

Inversa autem rati0ne ortum est nomen Peregrinis 5912. Huic 0rmati0ni favit 110minativus ille declinationis II sit in -ius et in is Xiens. Accedunt n0mina

Exitus is femininus manere p0terat, praesertim eum lingua Graeca similes plurimas praeberet; 0d etiam adiectivi declinationis alterius femininum in is f0rmatur Castis 5824 ). Cum autem exitus femininus pervulgatissimus a Sset, en terminati0ne n0minum aliarum declinati0num genus femininum indicatur, id qu0 factum esse demum Verisimile est, p0stquam similia n0mina masculina in us transierunt ε).

caelestabus quem ad anal0giam vocis deabus terminatum eSSe apparet tamen verum metaplasmum ad genus significandum spectantem subesse inde c0digitur, qu0d etiam lingua Italiana vetustior heteroclit0n elesto iuXta celeste servavitq). Ν0ue I p. 49), Hiluris in II VIII semul 198 legitur, ubi utrum sit

1878 p. 398.

55쪽

13275 videtur ortum SSe. leu agnat 4, 19 quamquam 110n insuetum Vocabulum est Serm0ni 0etico, nusquam inveni ad ministram Mithrae significandam, cuius Semper eaena n0men St. murtur 18002 - sequitur ex dativo martur Salvae Fortunae, nisi subest attracti formalis. miserabitu 121 20 an c0lligi 0ssit e miserabile mortis, valde dubit0 imm ver stanali amissa mutatam

nuru 2604 4293 0icitur ab App. r0b. 169 nurus non nura, et Sola haec forma superstes est in linguis Romanensibus ).sueerduq 3307. 10575. Dessau 4467. sacerdota 0580 110n certum est, cum dativus sacerdote publieae attracti0ne formali 0rtus esse p0ssit ).

56쪽

reprehenditur socrus non socru, et Sola haec f0rma

H0 l0c satis magnum numerum tractabimus Xempl0rum declinati0num c0nfusarum, quae effecta sunt ass0ciatione quae dicitur sive signiscati0num sive f0rmarum. Ea autem rati0ne pr0grediamur, ut singularum declinati0num permutationes deinceps

perlustremi S.

1. Declinati I. et neutra. Posterioris latinitatis neutrum plurale ubique in femininum singulare declinati0nis primae transisse linguae R0manenSeStestantur δ). Titul0rum African0rum exempla inveni haec castrum

E 0ntrari n0mina declinationis . in neutra transierunt velut parsimonium 152 II. lIII. saec. c. h). t Substantivum nundinium 4508 202 ex adiecti v 'nundinius videtur factum Sse. 37. 2. Declinati I. et III. a Ut neutrius pluralis ita singularis terminatio a declinati0nis tertiae Graecae ad 0cabulum secundum declinati0nem I.

57쪽

sse tendum facile illic0r0 0terat '); itaque legimus distoma abl.)102i saec. II. Xeuntis . . , ad quam formam limantis adn0tavit De diploma ablativo momιit M. Ha Ῥt voeabida in m a Xeuntiuorfinis Graecae iam satis antiq ito tempore genere feminino usur ala esse ut schema syrma diadema dogma glaucoma Priscian VI vol. I p. 99 II. cf. etiam Corssenis ι, Krit Leiis e su lat. Formente re p. 4959, incomma Vegetius ii I aliaque Momm- Senti Singulari numero ostensus - Xspeetatur enim diplomis vel dilomatibus - interpretari mavult tamquam compositum dilomaeircavi.

Du0 0mina abstracta declinationis III in tus exeuntiaeXitu a efferuntur iam ptima aetate qu0rum iuventa 142 c . 1598i e formam ab lingua Ind0germanicae quae dicitur aetate liun exitum servavisse Brugmann affirmat semperque iuxta senectus Viguisse ad has anal0gias et seneotu 1423 - . 9519 cle senectus formata esse senectus in linguis Romanensibus 1110-riebatur'), et senesta in quibusdam dialectis Italianis superest q) iuventus autem in plurimis linguis R0manensibus servatur ), iuventu 0rma sola in lingua Franc0gallica se Provinciali ).γ Pr0prietas vulgatissima serm0nis vulgaris erat nominum declinati0nis primae in e -es, a desinentium stirpem in casibus 0bliquis, littera inserta amplificatam tertiae declinati0nis casibus

Pieske, o titulorum Africae Latinorum SermonΘ.

58쪽

Quae nomina heter00lita quom0d 0rta sint, valde dubium mihi vid0tur esse, neque dubitati0nem Helilii explicati summ0- vere mihi p0terat is enim n litteram stirpi insertam ex illa prisca stirpis amplificatione n 0p0 0rmata riginem ducere censet, Sed c0niecturam documentis parum subsit. Itaque quamquam unde haec nisumpta sit nescio, id mihi cum Helili videtur c0nstare, Stirpem ita amplificatam esse, quod n0mina declinati0nis I. Graecae in e Xeuntia integra ulli declinati0ni Latinae adaptari 110n poterunt. Ν0mina in an is desinentia ad anni igiam eorum, quae m0do tractavimus, orta esse Xistim0 ut enim illa ad 0minativum in e cadentem, ita haec ad nominativum in a inientem referenda sunt etiam n0minum Latinorum in o Xeuntium velut Nero, Neronis exemplum ad ea valuisse verisimile est. Sed haecn imina an eum declinatione Frnn eo gallica vetusti0re, quae casum 0bliquum in ain terminat, c0ntinuo progressu 0hnereant, non perspicuum est; nam I. Iud ' deui0nstravit hanc declinationem finibus linguae Germanica contineri quamquam negari non p0test declinati0nem illam Germanicam de tantum valuisse, qu0d ei iam proprietas serm0nis Vulgaris respondebat. Huc etiam 1 0rmae ' Hermetis 1272 T. Hermet 231 - 2 797. 21132 0rtinent quae e nominativo in es Xeunte secundum

110mina tertiae declinati inis, quae et parisyllaba et imparisyllaba declinantur cf. 26, , γ), stirpem l littera auXerunt. Exemplum nominum casibus obliquis, litteram inserentium etiam n0men declinati inis quinta sequiturq) )ent 427. 52b.

Carno V p. 362 sq. inde p. 55. Heli p. 8.' Iacob Iud Rucherches fur a genes et a diffusi0n des accusatisson ain et on on These de urich. Hallu 907. I p. 4 sqq. de commentationibus hanc quaesti0nem tractantibus, quae adhuc prodierunt, rettulit; sed parum mihi videtur in libri parte priore, quam adhuc inspicere potui, declinati0nis vulgaris vere Latina rationem habere. Pirson p. 140 Carno V p. 61. Binde p. 52 levors p. 8 sq. M IBindu p. 55 sq. Oh p 544 ci nomen linguae Italianae vetustioris

59쪽

Iiseni 230. Et a stirpse amplificata derivata sunt n0mina eniseu 3098. seni α 5T T. Venie 5245.d eathedrebus 828 III saec. dativus pluralis quibus modis

ortus esse possit, M. Host mann l. o. p. 101 sq. satis disseruit.

3. Declinati I et V. Prima set quintae se linationis inde ab antiquis semp0ribus vicissitudinem fuisse constat. Itaqu0 in nostris quoque titulis nominum quinta declinationis formas in a Xeuntes legimus

formali orti esse p0ssunt anteeedente annis vel per c0mpendium scripti sunt vel o0nstructi0ne corrupta ut accusativi explicati insem habent. Atque id veri simillimum videtur esse, a CCU- sativum vulgarem dis iuxta ablativum annis esse adhibitum, quod ambo 00dem exitu terminari videbantur ). Tamen nihil obstat quin 00 ad 0minativum 'dia pro dies referamus, praesertim cum hae vo in latinitate posteri0re saepissime genere feminino usurpata sit β et amba f0rma 'dia et dies linguis Romanensibus p0stulentur ita enim sitia et si lingua R0manica, diu et di Italiana, die et di Franc0gallica vetustior, diu et di Pr0vincialis, dia Hispaniensis et Lusitana praebent q).

4. Declinati II et III. a Cum n0minum in e desinentium pars Secundam, parStertiam declinationem sequeretur, confusi0nem facile fieri p0tuisse

Neu p. 561. 564. Ichuchard I p. 252 B0nne p. 349. ' Neue I p. 568. Georges Wis col. 237. Schuchardi I p. 25 l. Roen Sch p. 259. Ad hanc f0rmam pertinet lingua Italianae nomen losta, si recte inluvies fundamentum posuit Caix, Stud di timologia italiana e roman ZR. Firenet 1878 n. 43 p. 32ὶ quae sententia ab aliis impugnatur, cf. 0rtingn. 4223 col. 529).' Eandem iam dixit sententiam offled p. 56.

60쪽

apertum est. Itaque non modo legitur dativus genero velut 3925. 385 15806 et 0minativus pluralis generi 112i, sed sitiam dativus generi 3708 et 110minativus pluralis generes 3492. 2928 ). y Η0 loco quamvis dubitanter casus genetiv0 patri matri fratri asseram qu0rum

00nstructi0ne interrupta vel e0ntaminati0ne quadam facta dativ0squispiam sesse dixerit'); de fratri 5699 192 finalis pr0pter spatii exiguitatem elisa esse potest vel attractionem illam f0rmalem habemus, cum vocabulum insertum sit inter genetiv0s in i exeuntes quae Xplicatio f0rtasse quadrat etiam in

Neque in illis titulis ranalem pr0pter debilem pr0nuntiationem excidisse Vel construetionem permutatam esse faelle sumemus, cum plurimi tituli publice p0siti sint. Ac ne dativ0squidem casus Sensu p0ssessivo usurpat0 ' has f0rmas existimabimus, cum semper iuXta casus Certe genetivos sint c0llocatae. Itaque nihil sestat nisi ut has voces metaplasmum subisse Statuamus. Plurimi autem genetivi sunt titul0rum Septimii Severi et Caracalla imperatorum, iique in v0cibus c0nsuetudine c0niunctis velut

Mater utique nomen a metaplasmo non abhorrere testantur exempla satis multaq); tamen, cum omnia in Gallia reperta