장음표시 사용
172쪽
S. P. D. SIQVia est, cui multum debeam, ut sunt quidem nonnulli, tibi certe debeo plurimum , Georgi Iachson , Vir Clarinsime . Siquidem tibi maxime debeo , quibus nihil mihi umquam charius atque antiquius esse potest , studia haec qualiacunque mea humanitatis ac litterarum . Multa in te passim communi hominum sermone celebrantur , ingenii praestantia, praeclara eruditio, singularis prudentia, in magnis opibus atque in generis claritate excellens modestia, comitas in omnes atque humanitas, cetera omnia tua animi ac fortunae bona. Illud etPam in te merito nostri homines amant,
quod , quum, singulari Romani Pontificis concessione , uxor tibi divinitus obtigerit, nostrae communionis spectatissima atque ho-
173쪽
144 ALEXANDRI POLITInestissima femina , tanta hac Romani ponistificis indulgentia ad Religionis Catholicae ,
quae Romana est , incrementum atque splendorem , quo, tanquam ad finem, tota ea Pontificis indulgentia reserebatur, usus sueris , & ne latum quidem unguem a praescri
ptis tibi Romanis legibus discesseris; sed ea
cura atque diligentia in liberos tuos pie religioseque ad regulas Romanorum Canonum severiores educandos incubueris, ut domus tua, tanquam in illustri loco posita , vel religiosioribus nostratium domibus exemplo esse possit, di, sive uxorem tuam spectes, sive liberos tuos, sive quoscunque alios domestiacos atque intimos familiares tuos, nihil, nisi Sanctum , atque Catholicum, spirare videatur . Quod autem ad me proprie attinet, Prope tam aberat, Georgi, ut labores Omnes in litteris mei, nostratium quorundam sorde, non languescerent modo, sed etiam Penitus arescerent, nisi tute eos liberalitate tua sustentasses, atque resecisses. Nunc, quod
de Ioh. Meursio proximis superioribus die
hus perscripseras, valde te optare , ut libros ejus universos ad Bibliothecae tuae usum atque ornamentum nanciscare, scias, velim, propediem eos omnes libros exituros ex elegantissima atque ornatissima Florentina editione
174쪽
ANIMADvARs. IN ME siUM. I 4setione : quorum etiam librorum ii, qui rebus apud nos sacris ac religiosis praesunt, censo rem esse me voluerunt. Ac primum reprehendendum mihi in Meursio , quod de Gregorio Nagianzeno . viro Sanctissimo , atque ab omni calumniandi studio longe alienissimo, aliquanto acerbius atque insolentius locutus fuerit in Solone. Condemnat enim Neursius Gregorium calumniae in Solonem, quod ad Solonis nimirum απληHM , seu, ut explicat Meursius , inexplebilem quandam avaritiam , id ipsum retulerit, quod , ex veterum, ac praesertim Herodoti atque Pluta chi, gravissimo testiinonio, in Contemptum
divitiarum fecisse ac dixisse videtur Solon . Atque adeo filiam Cretensem , qui Gregorii vestigiis insistit, temere insistere ait Meu sus , & de gentis vitio, tanquam Cretensem, hoc est , mendacem . Sanctum illum virum notat. Verba haec sunt Gregorii Invectiva I. in Iulianum : Tαυm μιν ω πολλῆ τιμώ-
i. e. Hae jam sane muIto praestantiora insatiabili illa eupiditate ct sapientis is latoris legum Solo nis , quam Lydio auro Croesus Garguit, itemquo Politi in Meus. Κ Ω-
175쪽
146 ALET ANDRI POLITI LSocratis amore illo pulchritudinis. Pudet enim amorem dicere puerorum , tametsi intellecitu atque euitatione honestatem prae se ferat . Plura alia in eandem sententiam de Gentium Philosophis sequuntur apud Theologum : quae ideo omittimus, ne longius a Solone extra argumentum ad alios Philosophos digrediamur . Verba porro illa de Solone , si ex Gregorii mente spectasset , aut spectare etiam Meursius potuisset, non certe tam facile , ut opinor,de calumnia Sanctissimum illum Gregorium damnasset. Christiano enim sensu loquitur Gregorius de Solone,pariter atque de
aliis Ethnicis Philosophis &Gregorius ipse &alii Christiani Patres loquuntur. Patres sae Christiani, quod facit hic Gregorius Naxian genus , Philosophos Christianos cun Philosophis Ethnicis comparant, ut ex hacissa collatione ostendant, quanto Philosophia Christiana Philosophiae praestet Ethnicae ; atque illud potissimum discriminis i ter utrosque Philosophos statuunt , quod Christiani, quia Deum sibi finem bene honesteque agendi proponunt, veras etiam ger manasque virtutes profitentur; at vero Eth
nici , quia , dum studere virtutibus videntur , non Deo, sed gloriae suae atque ambitioni student , umbram Potius virtutum α
176쪽
ANIMADVERs. IN ME UR IUΜ . I 47 quam veras virtutes, immo & obtentu acumulatione virtutum , vitia sae pe consectantur. Quem sane sensum Christiani Patre. hauserunt ex Paullo Apostolo epistola ad Romanos cap. I. de superbis illis Acarrogantibus Gentium Philosophis, qui,quum Deum cognovissent , non sese totos ad Dei cognitionem contulerunt , neque gloriam Deo tribuerunt, neque ei gratias egerunt, sed sibi suaeque gloriae turpiter serviverunt . Quare etiam Paullus ait, Deum eos suis eorundem ipsorum pravis cupiditatibus atque effrenatis libidinibus tradidisse. ΔιόNγνόκας τον θεον , ούς θεον ἐδόξασαν , δ α α,ςη
πόδων vi ερπερο . Διο isui παρεδωκυ αυτυς ὀ θεος υ -ῖς επιθυμιας καρδιῶν ἀυ s . Praeclare Augustinus de Civitate Dei lib. I q. cap. a s. Quamlibet enim Sideatur animus cor
pori, ct ratio vitiis Iaudabiliter imperare ; si Tamen Deo inimus ct ratio ipsa non servit, mcntfbi serviendum esse ipse Deus praecepit, nuru Io modo eo ori vitiisque recte imperat. Nam qualis corporis atque vitiorum potes esse men
177쪽
148 . A Lxx ANDRI POLITI domina , veri Dei nescia , nee ejus imperis sub-jugata , sed vitiosi semis daemonibus eorrumpentibus pro rata 3 Proinde virtutes , quassibi habere videtur , per quas imperat corpori, ct Uitiis ad quodlibet adipiscendum , vel tenendum , nisi ad Deum retulerit, etiam ipse vitia sunt potius , quam virtutes. Nam licet a quibusdam tune vera o honese putentur esse virtutes , cum ad se ipsas referuntur, nec propter aliud expetuntur , etiam tunc insata ac superba sunt ; ct ideo non virtutes , sed vitia judicanda sunt. Hinc a Christianis passim Patribus vehementer Car-Puntur, quae praeclare in primis atque honeste , virtutisque ipsius caussa fecisse Ethnici Philosophi videbantur. Chrysostomus hornil. 7. in Acta Apostolorum ad illa verba :
ώχ ἀπλως, inquit, καθάπερ οι παρ
υπεροψία δηριάων ta , ἀλλα μωυα Nῶιοια. Et homil. 3ς. in epist. I. ad Corinthios , ubi Apostolos cum Graecis Philoso- Phis contendit ac comparat: ἀλλ' ουχ οἰαπο
178쪽
πιμιαν εποίουν . Nec , nisi ab eodem sensu , illud Tertulliani Adversus Gentes:: mmice Philosephi Uectant veritatem, ct ajectando cor rumpunt, ut qui gloriam captant. Chrisiani eam necessario appetunt, ct integre praestant, ut qui saluti sua curant: adeo neque de conscientia , ne que de disciplina , ut putatis , aequamur. Hic quum sensus sit Christianus de Philosopho- , Tum Graecorum virtutibus , quas Christianae tamen religionis hostes, atque in primis Iulianus ii Παραβαmς, summis ad coelum laudibus extollebant, videat etiam atque etiam Κῖ Meur-
179쪽
1so ALEXANDRI POLITI Meursius, ne , si Gregorium Nazianzenum calumniae in Solonem damnat, Christianos simul Patres plerosque omnes eodem in Philosophos Ethnicos calumniae crimine invol
vat. Quid quod magni illi Philosophi sub
specie & similitudine quadam maximae virtutis magna saepe vitia occultarund quale illud ποαδερατιας in Socrate, notatum etiam a Nazianzeno . Vere hac in parte Chaeremon ille Abbas apud Cassianum Collat. XIII. Primum Philosophos nequaquam eredendum estaIem animi casitatem , qualis a nobis exigitur , assecutos : quibus injungitur , ut non solum 'nicatio ,sed ne immunditia quidem nominetur in nobis. Habuerunt autem illi quandam μερίδα, ides,portiunculam casitatis , ides, absinentiam
carnis, ut tantum a coitu Iibidinem coercerent. Hanc autem internam mentis , perfectam ac perpetuam corporis puritatem, non dicam , opere
assequi ed nec cogitare potuerunt. Denique famosi iunus ille ipsorum Socrates , hoe , ut ipsi concelebrant , de se non erubuit profiteri. Nam, quum
inmens. eum quidem P0s nomon , dixisset , of παπι παιδερμου, ides, oculi corruptoris ρος- rorum , ct irruentes in eum discipuli ejus, ulcisci iIlatum mansero vellent eouυreium, indigna tionem eorum hae dicitae compressisse sententia ;
180쪽
ati ides , quisite, o sedates . etenim sum . Sed eontra tineo me . Apertissime igitur non flam assertione', nsra ; sed etiam ipserum uortione monsratur,
ι consummationem tantummodo impudicitia. ides. iii commixtionis turpitudinem violenta ab illis η tm cesstate compressam, non tamen desiderium de ali eordibus eorum , ct Oblactationem illius passonisu exclusam . Atque hanc tamen praeclaram scit, licet castitatem ac continentiam suam S et crates specioso illo φιλοκαλιας nomine obte-ι gebat. Similiter autem ac de castitate , &,. sanctimonia Socratis, judicat Naziangenus, de contemptu divitiarum Solonis . subsalsati nimirum atque ementita virtutis specie verum animi morbum turpeque vitium delii tuisse. Neque enim Solon eo sensu apud Gregorium inexplebilis, quod opes alterius loci-go generis, easque multo majores atque pretiosiores , vitam nimirum tranquillam, mortemque placidam , desideraret. Quae quidem explicatio menti atque argumento ipsius Gregorii, quam maxime repugnat. NeCvero negat Gregorius , quod apud veteres Scriptores testatum in primis eXploratumque est, Solonem magnum contemptum divitiarum apud Croesum, regem ditissimum atque opulentissimum , prae se serre voluisse, qui hominis beatitatem non inopum amuen-