장음표시 사용
351쪽
gionis sat probe calleas, res perfici potest. Prima
est, ut uxores generatim interroges num viris, prout par est, obedierint an non ' Honestissima sane rogandi ratio, sed indarum mulierum ruditati quandoque non salis accommodala. Allera: ut scisciteris, num in iis quae coniugium attinent, viro ut par est obedierint' Feminas tamen quae rusticitate plane laborant, Vix clare satis inler- rogaVeris, nisi quaesieris, num ea quae coniugii Sunt, peiente Viro, praestare renuerint' quae sane postrema est de re inquirendi ratio. Hic tandem lemonitum velim, ea non raro Indos laborare animi mollitia ut in contumeliam et Ossensionem huiusce generis interrogationes lacillime Vertant; nec non, eo cautiorem in huiuscemodi re sciscitanda te osse oportere, quo iunior fueris. Ad 2. Multo minus profecto in hi Sce Indiae plagis, quam in Europa, onani Smo peccari putarim. Ea est enim prolis, utcumque num Prosae, generatim cupiditas, ut revera praecipuam , ne dicam unicam. quae Onanismum alibi parit causam, sere
omnino deesse dixeris. Quod Si perraro quandoque in huiusmodi re a gente quoque nostra peccari conligerit, memineris quod S. Poenitentiaria docuit a. 1823 et 1842: uxorem nimirum quae amarito minis adacta peccatum permittat seu permissi ve se habeat ad id quod improbe operatur
maritus, insontem eSse, dummodo virum moneat.
Celerum de re hac, nisi interrogati suerimuS, percontari nihil fas esse, ideo docemur, quod periculum scandali ex ea re formidandum appareat, ita quidem , ut praestet interrogationes omittere, quae
352쪽
aliunde necessariae videri possint, potiusquam periculo se obiicere rem sciscitandi cum id rei necessitas haudquaquam requirat. VII. Pro coronide sint quae Gobatius docet exper. theo l. tract. 10. de responso iaciendo mulieri, quae mox nuptura, atque de omni peccato in coniugalibus ossiciis vitando valde Sollicita, . Consessarium ea de re i terroget. Quae Sane addam, sin minus ut sciscitanti respondeas, vix enim unquam fortasse in regionibus hisce rogaberis, at certe, ut novum in promptu habeas criterium, quo de uxorum bona in huiuscemodi rebus fide iudicium seras. α Si eiusmodi puella habeat matrem superstitem, bonis verbis iubeatur genitricem in terrogare potiusquam Consessarium aut etiam
nlius seminas, utcumque consanguineas, addit Burgheber . . . . Si careat matre, aut prae verecundia non audeat interrogare, dicatur ei, ut Suomarito lanquam suo capiti obediat etiam in illis rebus; si hic sorte petat aliquid, de quo ipsa dubitet, on sit licitum, deprecetur verecunde; Si deprecando nihil emiciat, idcirco quod maritusnSSerat, se tum nosse quid permittant leges connubiales, tunc obediat, certa Se non Ossensuram Deum, dum in dubio paret murito tanquam superiori , proxima deinde Occasione quaerat ipsa ex ConsesSario, utrum id in quo Obedivit, licitum sit
Ad II. Utique anceps animo tunc haerebat ;Sed eum postea valde poenituit, quod Madiarium Uxore saepius admodum uti, districtius haudquaquam iussisset. In iis enim quae casus aperit re-
353쪽
rum adiunctis, ossicium plane mariti suerit, quemadmodum ut uxoris animum levare conni teretur, itu ne, libidinis causa, periculum ea subiret, debilum coniugale ab eadem SaepiuS repetere. Ad III. Virginii morbum ne quaeso mireris. Eum Stoici iamdiu vocarant μωογυνsiαν. idest a mulieribus avorsationem Tu seu l. 4. g. XI). Virginii curationem quod attinet, primo vix fieri potest, ut in iis
quae Cusus commemorat rerum adiunctis, uxoris querelae ad MisSionariorum aures per cognatorum quempiam Vel Sultem per rumorem puSSim percrebreSeentem, haudquaquam perveni3nt. In casu
proposito mulieris conquestus iamdudum sane innotuerat, nec tamen rei prospectum erat. Caveat Missionarius ne querimonias in huiusmodire temere excludat. Equidem circumspectione res summopere indiget; attamen Missionarius, qui vel rem contemnit, Vel ea, qua par est dexteritate et solertia, rei prospicere non conatur, onteio graviter plane deesse dicendus est. Nec mihi suasum suerit, Consessarios penes quos peccati Sarcinam deponebat Virginius, ea quae sui muneris erant salis implesse, quin tamen eorum nemini innotesceret unquam pernicie plenus Virginii error. Consessariorum enim cuique, qui S. Francisci Xavorii monilo morem gerens, non tam ingentem peccata latentium numerum expedire, quam e rum quibus aurem praebet morbos probe novisse et curare in animo habeat, dissicile, opinor, non fuerit, Varginii morbum detegere. Quod sane de Consessariis in universum, quibus se SiStere consuevit Virginius noster dicere est; eos vero Spe-
354쪽
ciatim, qui tametsi uxorem iamdudum de viro conqueri noverint, a Virginio tamen de re inquirere parvi secerint, officio graviter haud defuisse,
quo pacto constituam plane nescio. Re enim Sub- Odorata, nedum cognita, vi omni et ope suadendum erat Virginio, ne reluctantiae se victum d ret, Sed animum strenue vinceret et prout par erat, debito erga uxorem sacere salis viribus omnibus conaretur. Id ei, non solum ceu virtuti con-Sonum ostendendum, sed etiam perinde ac status obligationem plane spectans districte quoque iubendum fuerat.
356쪽
DE MATRIMONIO.cASUS ET RESOLUTIONES Potitvi materiae in capita divisio. pag. 5Cap. I. De SponSalibu3.
, I. Spormalia quae Sponsorum par gramastis qllam sponsos ipsos fortasse obligant . : v 5 10 II. Sponsalia inita sponsos inter qui dirimensi impedimento a nuptiis invicem contrahendis prohibiti exi-Stunt , 6 13 III. Sponsalia oon binatu firmata vom Sos inter quorum connubio dirimens
obrat impedimentum . . . . v v 16ΙV. Surd mutus et eaeres cum Surdo- muta connubio iungendus . . v γ 17
V. Sponsalia a parentibus pro siliis impuberibus inita, et antequam silii ad pubertatem perveniam' illaru-yta , 7 ,
357쪽
VI. Sponsalia a parentibus pro filiis
impuberibus inita, cum dubio virum valida siBt an non' . . . pag. 7 VII. Puella ab avunculo in matrimonium adolescenti cuidam promis-δα , 8 VIII. Idolescens Indus puellam sibi a parentibus despontatam revuenS. P PIX. Sponsalia quae claradratinae nuptiae Sequuntur γ 9X. Fides sponsalium fracta ob eonnubium cum alia initum . . . P PXI. Mundanum connubium clogaeeali nam9 connubio Nero praemi83um. P γXII. Sponsiones de futuro connubio privatinι factae et receptae. . . P 10 Caput II.-connubii promulgationibM. I. Matrimoniorum publicationes omis-8ae, non 8olum in locis in quibus I rident. Synodus haud promulgata
cen8etur, Sed etiam alibi. . . P 29
II. 0uam procul ab ora maritima Synodus Trid. promulgata censeri debeat in Ioeis illis, in quibus eaetra regionem litoream haudquaquam
promulgata cenSetur . . . . P P
III. Agricola, Iudeae, et Mercator qui patria discedentes, in qua decretum Tametsi ceu promulgatum habetur, nuptias alibi ineunt ubi deeretum illud promulgatum non rat . . P 50
358쪽
IV. Missionarius primo quidem ob Indicae lingurae ignorantiam , deinde vero ob Catechistae ista emeonnubia haudquaquam praenuntians pag. V. Promulgationes eonnubii tertio postmodum meme ineundi . . . PVI. Gradus cognationis multiplices quos in Inclorum connubiis perdissiculter
detegere rat PVII. Causae stravitas requisita ad omittendas connubiorum promulgatio
Cap. II. De consensu au matrimonium requisito. . I. Utrum dispensatio radicitus fieri po8sit super connubia eum mala fide
II. Sponsi connubium ineuntes, sed μιδοexistimantes illuci inυalidum rase. PIII. Puellae quae connubium ineunteS, Sacerdoti de eonsensu eas Sciscitanti, responsum praebere erubraeunt. PIV. Nuptiae initae eum pacto de none summando c9nnubio . . . PV. Connubium initum eum pacto, δαι- tem implicito, de permittendo coniugi ut copiam suam alteri faciat, vel de matrimonii quo vinculum dissolutione adulterii ea a. . PVI. Sponsus re habita cum πONSa, ab
359쪽
ea non purum abhorrem, cum e em matrimonium inire recusat. pag. 49 56VII. Copula post sponsalia ibi inita ubi deeretum Τametsi haud promulgatum censetur v v 60 Caput IV. De matrimonii firmitate quoad ea quae Neophyti, dum infideles erant, iniere connubia, conim se altero, poδι alterius baptismum, fidem amplecti nolente. I. Mulier eateohumena reversi nolensari maritum, qui fidem ample 8 rat,3ed a quo, eum ambo essent insideles, libenter disiuncta fuerat ita ut ille noυas nuptias iniisset. , 61 7 lII. Singularis Catechistae dexteritas ut polygamum, qui fidem amplecti simulque iuniorem servare inorem cupiebat, a seniori uxore baptismum petente liberum estpeeret. . . . v 62 72III. Neophytus voto perpetuae eastitatis obstringitur, et uaeorem paulo post baptismo expiatam recipe='e plane
ΙV. Neo converso cum insideli coniuge cohabitare haudquaquam licere ratiocinatur Mangelii praeco eae Benedicti XIV doctrina . . . . P 65 PV. Lutheranus cum tribus successive mulieribus connubium init, eisque omnibus dimissis, tandem catholi-
360쪽
eam fidem ampleaeus, cum catholica femina nuptias conti'ahere Myetit pag. 65VI. Neophytus dispentatione 3uper cultus disparitatem obtenta , ratum habet et firmat connubium eum υXO- re ethnica, quam in infidelitate eon- duae rat, sed moae faeti poeniten3, ut sibi liceat ad alia transire vota cupit et postulat P PVII. Neophytus po8tquam per annum a Christi fide suscepta, eum uaeore ethnica cohabitare perreaeit, eam interpellat, converti velit nee ne: illa verone respondere adluatur latitare in
VIII. Neophyta maritum habet ethnicum qui cum ea cohabitare consentit, sed concubinam eiicere renuit. PIX. Novae per Neophytum initae nuptiae cum dubio an uaeor ethnica interpellata fuerit nee ne γ . . v 65X. Quae locorum distantia requiratur ut dispensatio super interpellationem rite fieri valeat' . . . P νXI. Dispensatio facta super interpellationem, tum ob locorum distantiam, tum ob perieula quaedam ab interpellatione fortasse ingruentia. v 66XII. Neophytus ad . n a vota tranδire . permissus, absque uxoris interpel-