장음표시 사용
21쪽
lemnibias Principum diebus,& gaudijs regum adhiberi selitas discimus etiam ex Tertulliano, cuius verba Lipsius ipse affert ad Taciti Annal. libri. xvi. illustrandum locum .
Verae, inquit, religionis homines etiamsolemnia Imperatorum conscisntia potius,quὰm lasciuia celebrant. Grande uidelicet osscium focos Ochoros in publicum educere, u icatim epulari,ciuitatem tabernae habitu abolefacere . Haeccine solemnes dies Principum decent, quae alios diernon decentἰ Idem vir doctus, qui pro choris hic reponit thoros,nihil me mouet.Neque enim thori educuntur in publiacum , sed in templis fiunt lectisternia ; & Suidas apertius ιquam ut negari possit,choreas agnoscit,non ullos in propatulo thoros. Porro choreis urbem taberiac similem factain Vterque affirmat,quod in tabernis olim saltare cessent soliti.Nota illa stat e Copa .
raria famos saltat Iasciua taberna
& vinum saltationem docuisse testatur,vt ceteros mittam Tibullus lib. r.eIeg. 7. r
. Appuleii floridorum libri recensiti.
IB R O R V M Appuleij, quos vulgus a
pellat floridos,si quis est, qui, ut nunc editi circumseruntur,sententiam assequatur,nae ille Oedipus est nostri saeculi . Mihi sane cinnus quida uidetur e variis stagnactis, ta male inter se,ac ne male quide coheretibus, Ut representet ad viuu Absyrtu, aut Hippolytu f*de laniatos: nec reuocari alia ratione possint in vitam,quam Aescula pij alicuius ope,viri scilicet acri iudicio,nequc solum in Appuleij libris diligenter versati,sed instructi etiam veteribus codicibus,quales multi sunt,ut suerunt;quos ego cum mirifia
22쪽
cc captos horum librorum lectione satis idtelligam exit orum scriptis, mirari saepe sum solitus non admouisse ad eos
manus,ut uel membra eorum luxata restituerent in locum
suum, uel aliquo saltem digererent ordine. Praestabo ego in re tam ardua, ac descieta, quantulacumque est, industriam meam ,eo maiore spe alios excitandi, quod amplius reIinquetur campus alienae . Atque ut ab indice horum libroruexordiar, quem supra significaui mihi esse suspectum,nondii statui ipsine Appuleio venerit in mentem Floridos eos appellare, an vero Gramaticis hanc, ut plerasque alias inscriptiones debeamus. Nihil enim video caussae, quamobrem in alterutram partem quis propendeat. Ac potuit sane Appuleius Floridos appellare libros a stylo, in quibus res altius repeteret,qumn esset necesse, ornaret omnia, quantum
posset, describeret autem fere in poeticum modum: ut videre est in aquila initio libri primi,in Psittaco, in India, in Pythagora ; quaereret postremo summo studio diuerticula, in quibus quasi exultaret,& luxuriaret oratio.Sed omnia quaecunque hoc indice vulgo circumseruntur ab Appuleio in unum congesta,& eodem nomine suisse appellata non facile mihi quisquam persuaserit.irrepsisse enim arbitror quaedatemere di per summam fraudem in hoc album. Ecce e nimquod vulgo initium faciunt quarti libri, nihil est aliud, quaproemium,quo usus est Appuleius publice dialogum recitaturus & carmina a se Graece & Latine in Aesculapium scripta, quae ab eo edita si extarent hodie, non dubito, quin eis liceret per hos censorcs ferre suffragium in FIoridorum triabit, ut pes & caput, ut ille ait,uni formae conueniret. PrimuS,& Secundus liber,& quarti finis membra sunt unius orationis bene togae. Tertius gratiarum actio pro statua,quam sibi absenti Carthaginienses decreuerant. Quae haec obsecro miscella est: haos illud uetus poetarum prς hoc Appuleiano nihil sit,si vulgus audias. Miscentur proemia onationib. orationibus dialogi, orationes ipsae in plures libros diducu
23쪽
tur, idem omnibus index praefigitur. Quaerant Crammatici qui eis credant:ego obduro tu mea sententiam.Nunc, quod instituimus, libros ipsos recenseamus. Ddii primum & secundum unam esse orationem, quod clarius est, quam ut ulla egeat luce. Videamus autem qua de re dicere instituat, ut quae ille dum nimis copiose persequitur, reddidit obscura, nos in pauca contrahentes ob oculos lectorum ponamus. Ait igitur religiosorum uiatorum exemplo,qui luco, aut i co sancto in via oblato votum postulant, donum apponiit,
& paullisper assident,tria item sibi sanctissimam urbem Carthaginem ingressb facienda, quae illis responderent praesen dam ueniam, habendam orationem, & inhibendam proporationem. Atque hςc totius orationis est distributio in tres partes. Praefatur autem veniam dum ostendit,quid se properantem adduxerit ad trahendam moram, & habendam publice orationemme quis sorte loquacem eum esse diceret,&garrulum, qui ne festinans quidem temperare linguam pos set. Adduxit autem Socratis magistri sui dictum negantis, qui taceret,eum uideri. Quare ut se quoque Carthaginieses
non oculorum, sed mentis acie considerarent,sibi committedum non fuisse, ut urbe excederet prius, quam Orationem
haberet. In illo autem Socratis dicto confirmando & probado totus est in hac prima parte orationis. Quamobrem eae praecipuis eius capitibus hoc colligitur;si res oculis & aspectu metiamur,futurum saepe ut erremus, Nam ni ita sit,aqui iam homine uisum iri sapientiorem, quae in aerem euecta uno obtutu montes,campOS, urbes longe plurimas cernit,cuhomines uix ultra lapidis iactum quidquam videat. Neque aliud Marsyae Hyagnidis eius filio, oui t. bicen egregius fuit,& primas duas tibias uno spiritu inflauit, exitium attulisse,
quam hoc praeceptum neglectum, aut verius ignoratum . Cum enim videret Apollinis vestem tenuem, mollem,pum puream;Lyram auro,ebore,gemmis variegatam,ipsum coma intonsum,genis gratum,corpore glabrum,uno uerbo luxuria
24쪽
xuria dissilientemmon potuit animum inducere, ut illi concederet in tibijs canendi pueritia. Prouocauit igitur ad singulare certamen,quo vietiis detracta cute stultitiae suae poenas dedit. His accedere quod non solum monumentarij ce
raulς tibicines dicebantur, id quod ferre iniquo animo erat litus Antigenidas, sed huius ipsius rei exempla passim obuia erat in vita. In mimis enim simili purpura induti alij prcsidebant,alij vapulabant. In muneribus homines praeside bant' depugnabantitoga parabatur & uoto & sunornpallio cadauera operiebantur, & philoΕphi amiciebantur ; in Theatro denique spectabantur funambuli,& comςdi; & audiebantur philosophi. Ex quibus estici vult Appuleius,ut quemadmodum aliquod discrimen opus suit, quo alter horum ab altero dignosceretur: sic probi viri improbis permisti ore & habitu illis persimiles discernendi sint, ut dicebat
Socrates,oratione. Quod sane discrimen esset superuacaneum, si, ut moribus receptum est apud Indos, quorum in hac re sapientia omnibus naturae miraculis, quae in ea regione plurima sunt, praeserenda est,quam quisque artem nosceret,Eam vitam factitaret:aut si,quemadmoduin cauit edicto Alexander, ne quis imaginem suam aere duceret praeter Polycletum, coloribus delinearet praeter Apellem, caelaret praeter Pyrgotelem: sic extaret edictum de philosophia, nequis imaginem eius temere assimilaret: neu rudes, sordidi,
imperiti, pallio tenus imitarentur philosophos, & disciplina
regalem tam ad bene dicendum, quam ad bene vivendum repertam male dicendo,& similiter vivendo contaminaret. Hucusque aura secunda prouecti sumus, neque ullum aduersum flatum experti: in reliquis nobis laborandum erit, ut ea coniungamus, quae diuulsa sunt, aut commodam salte ex eis sententiam eruamus.Cum igitur superioribus addidisset nihil esse facilius, quam maledicere, nec quemquam ex rupiconibus, baiulis,tabernarijs tam infantem esse,ut si pallio mentiri philosophum uellet,non posset diserte maledice
25쪽
re,inissa deinde morum vilitate alia sortasse dixisset de hac linguae rabie,ut pertexeret id, quod erat exorsus,& ostenderet non ex ore, sed ex oratione de hominibus conic cturam faciendam:barc igitur cum dixisset, quae omnino pcrierunt, redijt,opinor,velut ex diuerticulo in uiam,& ijs, quae dixerat, de Indis & Alexandro, addidit nescio quid de habitu Proconsulis, coram qu o dicebat, cuius utivm qire eXtrc mu desideratur. Sed loci integri haec erat,ni fallor,sentcntia. Oritas tu quidem Seue riane hunc habiti in proconsularem potius,quam Ornari S ab eo. Nam, quod paucis contingit,inter Senatores claro es loco natus, inter consulares es bonus, inter bonos es cruditus. Sed ut mittam in prcsctia laudes tuas& de solo uestitu loquar, non cuiuis licet eum arbitratu suo usurpare.At pallium sanctissimae atque augustissimae philosophiae insigne sumunt uulgo omnes licenter, neque c si quisquam, qui vetet, aut eo prohibeat indignos: Hinc fit ut uiae passim personent maledictis fictorum philosophorum, quibus sine est quod ignoscamus. Cum enim moribus impuris non possint,linguae rabie, quae una est via reliqua, peruenire tentant ad aliquam hominum existimationem. Po si hanc, aut non absimilem sententiam mihi erui non potest, quin ea seripserit Appuleius, quae in secundum librum, non possu dicere q uomodo, sed proculdubio in alienissimum locu irrepserunt . pag. 17. codiciS, quo utor impresso Lutetie apud
Franciscum Rere anno M. DCI. Fariter enim ne qui haerediolum sterile &c. Quibus uerbis fictos illos philosophos qui ea reprehendebant in alijs,in quibus peccabant ipsi, ijs ait suisse persimiles, qui ex sterili agello suo cum fructum capiant nullum,uictum petunt furto a uicinis:pariter enim hos aliorum infamia obscuritati sue obuiam ire, & carpere alios ut ipsi commendentur. Sed posterius sententie huius membrum apud Appuleium integrum non est. Suspicor autem, cum in term ne de hac re porro pergeret, uelletque ostedere eos maledictis abstinere non posse,quia nihil aliud pi ter hoc
26쪽
hoc didicerant: quare aliter reprimi linguae illud virus non posse,quam si avelleretur,aut ipsi pellerentur in exsilium: vsh in Appuleium Corui primit, deinde Psittaci similitudine
qui si covicia docti fuerint, dieb. ac noetib. perstrepent maledictis, neque finem ullum facient, nisi aut linguas excidas, aut remittas quamprimum ad nidos, ac siluas suas. Quae de Corvo scripsit omnia perierunt, sed scripta quaedam coijcio ex eius verbis pag. qis. Quorum haec est clausula . Velum
. enim uero ct coruus, o Psittacus oec. Vnde enim huc subito coruus aduolasset, nisi de eo supra mentio esset facta P Quae de . ' Psittaco scripsit, omnia sunt integra. Qui igitur me audiet, haec quoque, ut superiora transferet in librum primum praefixo asterisco, quia superius fragmentum, ut dicebam proxime,iniuria temporum decurtauit. His illa sunt fortasse subiugenda,ad quae interiunxi pag. tr. Si quis foria in hoc pulcberiarimo coetu,cum ijs, que sequuntur usque ad libri calcem, quiabus & maledicos terret, & ex benigna Carthaginiensium
praesumptione de se, quam sit fictorum philosophorum dissimilis indicat. Atque haec prima est orationis pars, qua se V niam petere dicit. Sequitur oratio ipla, quam arrepta fortasse ex ijs, quae in priore dicta erant, occasione habet de studiis suis, quae cauta, opinor, suit ut hinc alter liber exordiu sumeret. Quod autem narrat de artibus, quas callebat Hippias' cum ijs conseri studia sua,& apostrophe ad Seuerianum proconsulem, & Honorini legati laudes bene habent. Sed harum postrema pars desideratur. Ab hs digressus redierit oportet ad id, quod libro primo extremo proposuerat de varietate studiorum suorum, ad quam pertinet fragmentum illud,quod legitur in hoc libro pag. 19. Non minia mihi philosophia σc. Quamobrem legati laudib. mihi uidetur subijciendum praefixo asterisco. Quaedam enim non dubito,quin desideretur. Ad eandem studiorum varietatem pertinet illud quoque quod legitur lib. iv. pag. 6 o. Uclepiam dei ille c. Quod ita superiori annecto, ut de utriusque ordiC a ne
27쪽
ne nihil statuam: diuino enim est opus, qui sciat utrum viri' fuerit praepositum. Huius autem posterioris haec est non ad modum obscura sententia. Asclepiades ille medicus ta praestans, ut solus hominem elatum ad rogum vivere animaduerterit, dicere solitus crat,vi accepimus, primam crateram
ad sitim pertinere, secundam ad hilaritatem, tertiam ad vo Iuptatem,quartam ad insaniam. At in studijs bonarum artiulonge aliter se res habet. Quamobrem ego, quam potui plurimas, hausit: atque hipc laudandae Carthaginis sumit occasionem,qui locus sortasse integer non est. Tria adhuc supe sunt e libro secundo diagmenta, quibus suum nondum assignauimus locum. Primi initium est pag. qi7. SM, qiij mi'
cavlem , Sc. Secundi pag. qi9. Idaeo, atqMe id genus alia b. Tertij mg. 2 o. yamos icano in mari. Secundum fragmentum in suum mox locum restituemus:primum, & tertiti ingenue lateor non videre me,ubi sint reponc nda. Sed primum suspicor esse alterius libri scripti fortasse de philosophia, qui
nunc desideretur. Profecto autem non magis hic apte collocatur, quam terra ex prouerbio veteri misceretur coelo Tertium item aut orationis alicuius amissae pars est, aut illius,
quae continetur libro tertio, quamquam stylus ad primam hanc, qua de agimus, propius accedit s a qua si quis est, qui eum non putet esse diuellendum, is uideat, an in eo quoque de varietate studiorum sit serino, atque hoc dicat Appuleius, se Pythagoram Samium & Platonem usque adeo sequutum, ut linguam etiam coercere discerer,&ab omnibus Se ueriani anteces ribus non minus opportuni silenti, laude, quam tempestiuae vocis testimonium consequereturo Sequi . tur pars orationis tertia de inhibita properatione,cuius initium perijt. Ad eam illa pertinent ex libro iv. pag. qq2. Habet interdum γ necessaria festinatio bonestaa moro Sc.Quod non Blucorum,quibus consecta curriculo Via est opus, probat exe- 'plo,sed aliquo etiam aut dicto aut facto Cratetis, quod quale fuerit alus diuinandum relinquo. Deest enim postrema,
28쪽
di praecipua narrationis pars:quar autem ad nos peruenit,diuulsa circumfertur. Nam ijs verbis, quibus clauditur liber quartus. ec in ea re quidquam eFiat conditione, statim subiici ndum est illud fragmentum e lib.d. pag. q. i p. quod ad hunc locum supra res. ruauimus. Hac atque id genus alia, quo institutum de Cratete Sermonem Appuleius persequitur. In qua re confirmanda non utar pluribus verbis,cum nihil fingi antius possit. Ex hoc uno loco de reliquis coniecturam facere lectores volo,deque nostro in concinnandis hisce fragmentis labore,quem fortasse neque superuacaneum fuisse, necti omnino irritum intelliget. Hic libet subiicere initium & fine Iingulorum fragmentorum eo ordine, quo ea diximus digeri posse,ut cadant sub unum lectoris aspectum
Initium fragm. pag. 6QI Ut ferme religiosis ii ' plus tibi i7 Pariter.n. Ni qui . θ qtI' Psittacus Indiae auis ει ι Si quis fortὸβQ. finis Disertius maledicat pag. ΑΙ temerὸ usurpare ' nix sterilis est. '' Arrpluas suas remittendus '' i accuratius disputabo qi 3
par r 3 Hippias ληumero cito reuersus est qi 4iy'' Non enim mihi O modo omni cana '' qis. qqo Asclepiades ille camaena togatorum '' ηει ro Samos Icario in maro testimonium consequutus 'a 3
pag. i ' Habet intersim escit conditione qis Haec aisue id genus in sic creto defendi lat
29쪽
VINCENTII CONTARE NIorationis Finis desideratur. De Tertio Libro, & quarti initio quid sentiam, supra te
Ioci aliquot ex iisdem floridorum libris partim illorati, partim
ERG AM porro de Appuleio bene mere
ri,erutaque in lucem totius orationis sententia,& membris eius,qus erant luXata, repositis in locum aut non omnino alienum, aut suum,illustrabo prςtc rea quedam,nonnullis adhibebo etiam medicam manum. Sequar autem eum, quem supra proposui, ordinem fragmento
I In iis,ptimae orationis verbis,quae sub initium legutur.
Religiosis viantium moris est, cum aliquis locus sanctus in uia oblatus
es uotum postulare : dant lucem uersus Ovidii e lib. v. --tamorph. quos plerique trahunt inuitos ac repugnantes ad eam adorationem, quae manu sit ad os admota .
' ' Ecce lacu medio sacrorum nigra fauilla e gra vetus stabat tremulis circundata cannis. , pauido,faueas mibi,murmure dixit iDux meus, oesimisi,sauera mibi, murmure dixi. pHaec noti formula est , cum nihil certi petimus a Diis II In eadem parte prima ubi de aquila. Homines vero neq. longulὸ dissita,neque proxime asta possumus cernere. legendum omnino Homines enim, ut est in membranis Bembinis, & sermo nis ἀκρMvria postulat.
30쪽
III In eadem pane ubi de Hyagnide sermo est TriwLeuis σ dextris foraminibus, acuto finitu ,graui bothbo concentum musseum miscuit.Non placet, inisu modulatio enim uniuersa graui atque acuto permista est.In memb. Bemb. est,tinnisu,omnib.
litteris quod quamquam non proprium, probum tamencs IV In eadem parte ubi de Marsya. - omnia, inquit,bla
dimenta nequaquam Nirtuti decora, sed luxuria accommodata, circa
corporis sui qualitatem prase maximam steciem o stentare . Obscurus locus. Coluius testatur in m. UAegi intra corporis sui qualitatem. Sed ne hinc quidem ulla lux. In Bemb. membr. est.
Contra corporis eius qualitatem per se maximam lectem ostentare .
Ex quibus uerbis optima eruitur sententia. Comparabat.n. se Marsyas,& vero etiam praeferebat Apollini. Cum iyitur molle eius corpus, uestem, Lyram, cantum carpsisset, laudassa autem sese,quod erat & coma reIicinus, & barba squallidus,& pectore hirsutus; concludit postremo molliciem noesse uirtuti decoram, sed luxuriae accommodatam: contra uero se illo suo habitu corporis nullo cultu aliunde accersito satis esse sormosum. Legendum igitur, contra corporis sui qualitatem per se maximam θeciem ostentare, Corporis qualitatem dixit post Appuleium Capitolinus in Maximo & Balbino. HV In eadem parte ubi de Antigenida. tridem si munera nostra lectaret. Appuleius peregrinus Carthaginienses alloquens non dubito quin dicierit, Mesra, & ita est in membranis Bemb. VI in eadem parte ubi de Alexa ndro sermo est. Alexandro illi longὸ omnium excellentissimo regi cui ex reburactιs, ta auctιs cognomentum 'sagno inditum est, placuit, ne nisi unicam gloria εdeptus sine laude Vnquam nominaretur.Verbum, placuit, a Coluto
est, quo expleri sententiam mihi non placci . Absque eo, inquies, claudicat; & vero etiam cum eo.Quid enim obsecro
placuit PSed hoc data opera est factum ab Appuleio, qui cude Alexandri edicto scribere instituisset, eo nominato si tim