Antonii Gardini lectoris Camaldulensis Dissertatio theologica adversus novitates P. Josephi M. Gravina Soc. Jes. ..

발행: 1767년

분량: 175페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Distertatio Theot plures snt, qui vitiis dedit perlatam , cspatiosam iam incedentes speciale hoc Dei, num demerentur, pauci, qui a peccatis liberentur, mulque virtutis opera exerceant , atque usque in finem e severent. 1 I. Quod si ineptae fuerunt onjecturae hucusque expositae, ineptiores sunt, quae sequuntur . Quare ne ego quoque ineptire videar , breviter eas

mio Patrum dictis, ne non summorum Pontificum, monent in Decretisci Magno igitur animo inqui s. Pont contemnite, diueti filii

calumnias inflentas sententiis vestris de gratia praefertim per se s ab utrinseco efficae . a de gra-ιαιι prirdesinatione ad gloriam in ulla praeυisone meritorum, quas laudabes iter alienus seu sis ,

niatores nise dolum loqui velint , satis perspiciant SS. Minini lomae inconcus a Gan ἐιθιmaque dogmata nullis prorsus antedicis Consi ιttit 1onis inι- genitus D ensuris esse perjDicta , ne quis impoliarum e nomine calumnias sera ere, di issensones itarer audeat, sub canonicis poenis districta inhibemti, Quod Decretum ab eodem confirmatum est in Glebri ulla rei tofus,in ab omnibus item eius succellaribus, ni irrirum a Clemente XII in Constitui. I rhn Dei ει Apostolicae Prmidentia , a Benedicto XIV. in suis brevibus litteris Tolosanae Academiae datis anno 733. tindem ann. 76o a

D. N. Clemente XIII in suis item brevibus ii teris datis Vallis Umbrosae mimicipibus pro sati

ne studiorum.

162쪽

Captu Tertium. Wrecensere arbitror, quoniam ex iis , quae hucunque pertractavimus, solidam responsiόnem conficere facile quisque potest. Confert itaque . Gravin Justitiam cum Misericordia, quae semper superabundat Iudicio. At quamvis attributa Dei in eo spectata unum

sint, idemque , extra tamen , ut loquuntur Theologi ne inpe ab effectibus misericordia utique supera hunciat Iudicio, etia inli unus tantum amassa damnati eriperetur quare inepte ex eo deducitur plures ex hominio us salvari, quam damnari Nec ira inoris certe imbecillitatis est ea , qua in inde adjicit . Gravina ex Anoelis petita in , collatis cum hominibus in Adam peccantibus, inquiens se Deus Angelis peccantibus non pepercit II. Petri II 4. erga qmines dicitur Deus clemens is misericors, patiens, , multae miserationis iguoscens super mali- , ria, Ionae I v. a. multus ad ignoscenis dum s Isaiae IV. . : Attamen dicemus postri tantum praelationis amorem ex Angelis electosis duplo majores Reprobis sex hominibus comis rario Reprobos multo majores electis λVerum etiamsi doctrinam sequamur D. Io Chrysostonii om. . in Act Apostolorum, quae est de mira salvandorum paucitate, tamquam ii unus tantum ex centum hominibus salutem asse quatur, nihilominus jure ema homines praedicarii test Deus Clemens,iisericors cc., quoniam nec uni ex Angelis lapsis pepercit Deus . Arbitraria

est vero plane conclusio Gravinae , quoniam incerta res est, nec temere dijudicanda, quot Angeli conditi sint, quot perierint , an ii homi-

163쪽

io Dissertatis T .

ne tantum Divino beneplacito electi sint, quot Angeli postatae ceciderunt, cui cc ipsi Eccle, si e Ductores inter se dissentiant. Con- Dionysius, sive Auctor librortina de Div. Non Cael. Hierarch. ap. Dionysius Cirthise stanus . . D. rhoinas .aest. I. art. 3. docent,

exercitum Angelorum excedere omnium rerum cor' porearum multitudinem: Quic inquit S. Doctor tot cir va=ato at otia si ut magis perse i , tanto in majora ea hestia uni creati a Deo . Quae tamen intclligit Caietanu de mi mero syecierum , non individuorum. Quoad nunierum vero lapserum v

sunt nonnulli dimidiam suilla partem , alii vero iertiam , quod inserunt ex . . ap XII. porol. 3 cm da itys trahebat tertiam artem sella rtina, quae intelligi voluntra xertia p rte superii

rum mentium quae ceciderunt. Quo ad numerum vero electorum hominum volunt nonnulli hune aequare numerunt illorum Spirituum

qui a beatitudine cecideriant, quemadmodum inquere videntur S. Anselmus in lib. Cur mus homo ea i8. QIsidorus de summo bono ea p. 32. - August. lib. XXI l. de Civit. Dei cap. I. i quiensci Tantum populum per gratiam suam Olli git , ut in te silppleat , s ulla uret partem uae apsa se Augeior. . Cornelius vero a Lapide in comm. sup V. q. ap. . Apocalypsis pag. O .Pino in his MDison alius est nempe se Uus ιμreraciis primari intentus, uti iam dixi dicitur L cifer traxissi post se tertiam partem Reiurium , des

Augelorum, non Arithmetice , sed vulgariter accipiendum se , scilicet tertiam , idem magnam par-ιmu Na, non icietu praecise tra πιJe tertiam inde e rim δερ Meretur plures esse homines , τι ei sui Angeli , Daemoues simul juncti id seq.ι patet

quia suis homines Mais , puta iacti sunt in hanc.

164쪽

capit Teletium . δ' Conjecturam aliam instituit Theologu nostere Reprobis in ominatis in sacris litteris, nominaris autem ibidem electi . me autem s inquit p. 73 tiis ibit inficias indiei esse in Delon rit facilius de -- m salui pie ac benigne -- uicemus, μα- δε--dem aerem ninne odom severe R. De Antiocho morti proximo legimus,acbab. II cap. v. 13. Orabat autem hic scelestas Dominum , is νο dia esse ni sericordiam consecuturus. Item cap. I. p. Catholicae . Iuda Ap stoli vers. 7. legimus : Sicut Sodoma , , morrha , nitimae imi Mes smili modo exfornicatae , V abeuntes post carnem alteram , factae sunt exeivlum ignis aeterm poenam sus nentes . consule cap. II. hujus sec. artis Agnosce ergo discrimen hoc tantum interesse elehos inter , reprobos nominatos in sacris litteris, quod electi nominatim recensentur, utpote pauci, reprUbi vero turmatim proponuntur propter nimiam multitudinem . Ultima tandem conjectura oravina desumpta et collatione Parabolarum , quarum una est de Dei Iustitia, aliae vero Dei benignitatem a guunt, e quibus admodum heli arguitur cin

cyrge Iures homrner annuantur , quam si hiuntur, Dirum ex decem vix avis, imo ex . Chr ο-mo ex centum vix unus Divatur.

165쪽

iso Dissertatio Theos Itisiti us in re de electis, o reprobis . Responsio patet ex dictis . Et quidem Leelorum

patientia abuterer, si in hisce nugis recensendis adhuc protraheretur ratio. n. aprCpter ii Le..ctoribus sim nrolestus, quae reliquae sulit ex a- tribus conlectura , eas cap. sequenti uno tantum argumento complecta , quoniam unum , idemque plane vincunt.

Solvuntur covecturae P. Gravim ex Patribus inepte desumptae. Uas exponit conjecturas P. Gravina ex Paritrum testimoniis, aut inepta plane sint, ideo contemnendae, aut hoc unum insinuant , magnum habendum esse electomim ---rum. Et quod aes ita se habeat, integram trum classem , quae primo loco profert , in notis exhibe so ut quisque per se iudicare faci-

In primis, ideamus, quanta fuerit eorum homi nulli multitudo, qui a languoribus infirmitatibu a Christo Domitio sanitati redditi sunt , insignium interventu miracάlorum . Circuibat efiis

narrat Matthatus totam Galilaam. . . sanans omnem languorem onmem infirmitatem in popu-I . Et abiit Iermo eius in totam striarn, in obtulerunt ei omnes male a bentes variis anguombus, diaormeutis comprehenses, qui Daemonia habebant,

166쪽

caput Quartum asile queat . Et primo quis inficias ibit magnam esse electorii multitudinem, si tot elapsa saec

ri ilis; inveniebant tur L navita ut . . . . curarentur ab infirmitatibus uis . . . virtus Domini erat ad sanandum eos . Multitudo copiosa plebis ab omni Iudaea , Ierusalem , Or maritio

ni , Tyri, o donis . . . . Venerant , ut . . .

fanarentre a languoribus suis . . . . Et onmis turba herebat eum tavere , quia Unus de uis MLbat sanabat omnes . Explicans s. Ambrosus quod legimus initio Cap. V. Cum tmrbae irrarerent in eum cra haec habet : Ubi Dominus multis impertivit varia genera sanitatum , nec teu pore , nec

Ioco potι it abG Adio sanandi turbas eohiberi e per incusui , sequebantur Stagnum occurrit istaebant. De tribus defunctis ad vitam a Christo eroeatis s. Augustinus hae advertit Tres mortuos menLmus a Domino resuscitatos Uisibiliter i milita ινσυμ stiliter suscitavit, quis ηουit Non enim omnia quae fecit, scripta junt . Ioannes hoc dixi, multa alia fecit Iesus , quae s forepta essem , arbitror totum Mundum non posse libros aper . Multi Gofunt alii sene Abio susitaι . His intendens animum Salmeron, haec scripta reliquit messas tan- , iis de catis tanta signor m plenitudine mimitus ad nos instituendos doctrina sua imbuendo vemreribtii, ut illius esset tam audax, tam impudens, aut refractarius , qui 1lti se opponere, atque in faciem at feret resistere Profecto sne magur , multis prodigiis inviciis figuorum operibus, quibus nos in tanta veritate confirmatos inceret,

non obtin isset . . . . multitudinem I miracul rum x pectes, numq--ptara nec magis varia edi,

167쪽

is Dissertatio Thrasiti ab exordio mundi usque modo animo repetat Qquae subsequenter. At inenam argumentandi

ta faent, ut merito a quibusdam di tum fueris: Chrι- βυς cum veneris, num id p/κυ fg faciem , quam quae ι facitiadam vero Paulus de Palatio et serens de miraculo patino a Christo in sanatione amiculae amputatae a Petro in Horio servo Principis sacerdotum . Anmm, ait, oblimissimon est . . . . quod non utila ri remedio, fd optire miractivis Hiam crudelem atrocem , impi Oιιιθiνuum tiris redditae leuescio denatent quia TLHlos icti dogma es e quem Dominiis anat uesciebanat s Christis fune 9 asere, O mente Ianovir , hoc tuu esse maioris charitalis indi tum Hue facit quod docet S.4' mas: Deiis fecia sim opera, ut dicitur neuter.

n tu ι eq&atur finis autem exterioris curationi sper Chrs m j ectae se Animae inratio; , ideo non conveni elat i VIo, tit ollit vos, si curaret, ns ejus turaret Ammona Unde super illud Joannis V II.: Toti m on inem fantina fecit in Sublato, dicit Multinus: quia curatus es, dit Ianus esset in corpore δε --

didit, ut sanos Uset in Animi specialiter autem Paralitiis dicit, , dimittuntur tibi peccota , quia

plius eccare , ne vitreius in alii id contingat . tibi dicit chr VHmus , Mcimus , quia ex peccati nata e erat fritudo uuamvis autem ut Chrysoilomus dicit super Matinaeum: Quanto anima est ριι or corpore , tanto peccatum dimittere ma-j- si , qam corpus sanare quia tamen ill d

168쪽

caput sis artumi. is3 satio hic est Logicis inaudita Instituitur m paratio a Gravina inter majorem elee forum , minorem reproborum numerum , in qua quidem comparatione tota sita est controversia . Indi vom duim quaestionem probandam aggreditur, quasi rei

propositae nescius, propossitionem alteram, quae nemine in controversiam adducitur , probat .comparationem interim relinquens . Nisi ergo Theologus noster praeter novitatem in Theol gia inductam velit etiam novum tradere Logi,

C. praeceptum , cum iis certe hucusque notis conciliari nudo pacto potest haec argumentandi riui 3 . Et quoniana S. Augustini testimonio cui alaaloga sunt alia S. Patrum testimonia maxime innititur . Gravi na, hinc ex Iaso S. Doctore solutionem repetam . Inquit ergo contra Cresconium lib. 3. q. 7s. Tom L Ol. ψTq. In paucis , inquit, est veritas , errare multorum 6 . Et ne verbis iis tantae illius erilis iecun Vtiri econtradicere videreris eui dictum es o Nili Iuli desertae Diagis, a Wiis , irae habet virum, arihibius eae etiangeli resim-- quoia uis Asiuit qui salvantur . Solve ergo quaestionem , qu modo ipse omisius dicat sui arcta est via, quae ducit id visam, pauci sunt, qui inveniunt eam. Et idem ipse alibi dicat Muti in oriente, incidente venient, recumbem cum Abraham me quomodo etiam in loca resi Ammiseretur e

multitudo , quam numerare nemo poterat ex ovissim es manifesti Dei minua , quod est mani- est ius y ut demonstraret majus , A non manifestum

169쪽

154 Dissertatio TheoLgente, moribu , inqua habentium solas Lbas , palmasque ferentium , qui pi Usuras propter Chrisi dem iustinuerant . si omodo iidem simipauci , qui multi Neque enim alterum horum smerum , alterum falsum, cum si utrumque Dii veritate prolatum, is quia iidem ipse boni , meriaque Chrisiani, qui per seipse multi sint, in conmparatisne malorum , sat seri que iidem pauci Dut

Sis multa grana, isus horrea magna complentur, pauca Misimus in comparatione palearum. Si etia nquia factis es ad Abraham de semine ejus, quod Umbrisui, multae mi lae, quas inmerare non postiumus, quibus tam mode Hum undique ei, ι-sister,' paucos dicimus in comparatione ar me maris . Forte sellae Anisi verunt spirituales

chrisianos, maris Mutem rena amatis. Quamvis ergo juxta mentem tanti Dinoris tam magna in se speetata pro mim electorumque sit multitudo, ut eam dinumerare nemo possit, tamen in comparatione reproborum pauci jure appellari debent electi . En quam expedite tota X- structa novitatis machin sua levitate exsus

ET ULTIMUM. Chressarium.

HActenus universam Gravinae doctrinam Giam per partes expendimus , atque ineluctabilibus sustulti praesidiis eam profligare studuimus. Nini sumpta capita novit iis ab eo ina

170쪽

Caput si intum ultismum . Is sctae paucis contrahenda sunt, ut intelligat quicque uno intuitu, quam perniciosa Ecclauiae futura sit hujuscemodi novitas, quam perutile fuerit hic eam contrivisse. Docet itaque tamquam dogma in praecipuum caput, Fidem implicita iiii hristi

sum cientem esse ad aeternam salutem in novo cedere, cujus adiutorio turmatis salutem assequuntur sempiternam Ethnici, alio metani, Haeretici, Schismatici, Hebrari, qui re Chrisiani dici debent seu Christiani Formales Ex cap. I. Primae Partis. Venim quid Fidei implicitae vocibus intelligat, magis momentosum est. Intelligit enim iidem unius Dei, in qua implicite continetur cChristi Fides ex cap. III. P. In probationibus autem singulis quam inepte se gerat The logus noster, praeter ea, quae singillatim persec ti sumus , judicare sicile quisque poterit testimonio Hugonis Victorini , quod tamquam pr bationem prima Propositionis adducit, cujus verba in obiectorum solutione prima partis eo conssi

lio missa feci , ut opportune ni apponerentur . Ibi enim ad vincendam Infidelium salutem etini 1 in novo cedere ibi fide implicita Christi praeter alia ineptissime exposita , praefati Hugonis quoque profert verba p. 7s , quae hujusmodi. sunt. Sub Gratia maniles omnibu , jam prae'

dicatri , T credistir, o modus Redemptionis , qualitas perso=iae Redenniptoris duce verba tantum

abest , ut de Fide implicita hristi accipi debeant, ut potius explicitam Christi fidem necessario supponant quemadmodum eam quoque e presse deposcit . et de Sacram Parte es cap. a.

ab ipsis Infidelibus, si qui ex iis caelestem patriam ingredi contendant , ut vidimus cap. VII. P. P.

SEARCH

MENU NAVIGATION