장음표시 사용
11쪽
ra, eaq. multb magis quantum mihi tamen per aetatem quae florens eu concessum fuit) ad lae, uorem redacta inuenies, alibi vero excussas, utpote mutilas, & quae ultimam manum quaquam expertae sunt, negligito is ,
12쪽
Actuarius. Gul ielmus Plantius.
Alexander Ttahsahus. Aliomarius. Hali abbas. 3
Arctaeus. ' Hieronymus Cardanus. Archangelus. . Hierony. Captuaccius ChArnaldus Columbus Hierony. Fracastorius. AuenZoar. Hierony. Mercurialis. Avicenna. Hierony. Montuus.
. - D. Argenterius. , Damascenus. ' 'r' i 'roannes Fernelius. Dioscorides. Ioannes Manardus. t. , a Duretus. Ioannes Ricimus.
Franciscus Valeriola. Leonardus Iachinus. Franciscus Vallesus.'
Marcellus Virgilius. Matthaeus de Graddis. - b Madi
13쪽
Nicolaus Leonlatam. Oribasius. in Serenun
Petrus Forestus. Philoteus. 'viditis Iunior. '
Albertus Magnux Ioannes Grammaticus,
Neraclitus..Hermolaus Barbar. D. Thomas.
14쪽
Alexan. ab Alexandr . Apuleiuri Athenius.
Aulus Gellius. Citius Rhod igir .
Diog. Laertius. Melesiasticus. Herodotus. ResychiuS.
D. Marcus. Pierius Valeriau . Plautus. minius. Plutarchus. Suetonius. Suidas. Strabo.
Venuleius. Virgilius. Volaterranus.
15쪽
E FINITIO quid nominis. Lectuli
Definitio quid rei. Lect. U--I In legitima epilepsia veram semper conuulsionem fieri probatur, contra η - Captuaccij sententiam, aliorum lue obiectiones. Lect. III. Vt in epilepsia per essentiam legitima conuulsio, m tusque conuulsivus, ita in eadem per consensummotus solum conuulsuus reperitur . qua in re notatur Attomarius. Lcct. IIII. Ex cerebri ventriculorum, nempe med j, aut postrerimi occlusione, epilepsiam fieri ostenditur, contra Hollerium, ac Rondeictium. Lect. U. An motrix facultas ad motum epilepticum edendum concurrat, ut perperam sentit Mercurialis. Lect. VI. a ratione dicatur cerebrum tam prompte adue sus rem insensam insurgere, cum ex sui natura in
sensile sere sit . ubi Fernet ij quaedam opinio reij-
16쪽
Vtrum cerebronon affecto epilepsia aliquam fiat, obstructis solum carotidibus arterijs, venisque iugularibuN Lect: VIII. I l . IQuamobrem epileptici non modo ingruente mor: Lliis, sensum,& motum, rationem, remees an .ia u3nt, sedes ab eo ib ritanquamsatvhthiinου moresq; videantur. Lect. IX. -llobiect ionum aduersu mea in lectionem dii
De disserentijs epilepsiae, ct modia omnibus , ciuibus
non solum cerebrum, sed unaquaeque pus abali 1 ramet consensuvia stura i XI. tinnil
A N in Deu reserenda sit cavssa epilepsiarint quo rundam suit opinio. Lect. X IL L .f. a An Luna statuenda sit epile remissa. Oct. XIIuDe proximis epilepsiae caussis: ubi notatur Vallasius, . Rondeletius, Hollarius, ac Riolauus. I
Auctpium magni nominis de caussa proxima epIl psiae sententia refertur; de consulatur4, Lecti X V. Aristbtelis opinio de somni, ac epilepsiae caussae penditur. Lect. XVI. γ ilepsiam & in acutorum, & chronicorum morbo ira seriem cooptari posse ostenditur. Lin. X VII. Dubitationum contra habitam lectionem solutis. Lect. X v III. U. De caussis epilepsiae per eonsensum. Lect. XIX. De praeparantibus epilepsiae caussis internis.
17쪽
Designes immincimum epit ca M1ntiam praedicentibus, eorumq; caussis omnibus. Vbi Romideletij opinio de caussa ephialm rehcnur. . I
Enarrantur Laetera agna; in Muniitinerilem di peressentiam, in antecedenti lectione omissa. Lect. XXam. i I i :Vter humor pituitos ne, an melancholicus epit - 3ῶμα nerit, quibus notis deprehendaxuri Lect. XXV. . L - ...' Ga z pi irDe signis epilopsitea ventriculo , teris ii emporis partibus Progenitar. Lect. XXVI. De signis opite comm kquae pathognomonica dicuntur. Et an oris spuma peculiaris fixe opsae mota cum Paulo,ac Attomar o i Vbi Erastust
vrehenditur. Lin. x XVII. . x t. De laesa respiratione epilapricorum, &quamobrem sensus omnes hoc in affectu amittantur, probabilior caussa affertur , quam factum sit in superior in . Ibus. Erasti error. Edquam docth Lucretis P ethognomonica epilepsiae tigiis descripsemit, cum suis caussis. Lect. XXVIII. Id Quae * tomaraxirca finem epilapsiae, & ea iam Gnita cernantur. An in parabsim hic morbus d sinat, di quo materia illius caussa trudatur. Vbi Fer
18쪽
Dς Prognostico epit licorum. i Dct. V V V 4 An sili homines, inter animantes, epilepsia lab rent, visentire videtur Arist. cie in , pzpollentes viri mamme omnium epilentici eu sania Lect. XXXI. HQuamobrem epilapsia saeredissos clam iure in 'lios, &, quod mirum massis es tu nepotes,
rentibus illaesis. ex auis*escendae.'
19쪽
Errata in hunc modum colligiae
Errata haec ego currenti cἀlamo notaui, plura qui inue
20쪽
LECTIONUM DE EPILEPSIAD finitio quid nominIS.
N omni, quae a ratione suscipitur, de re aliqua inititutione Bononienses Viri praeclari, vos iue alij Iuuenes ornatisi, mi ab ipsa quaesitae rei substantia exor
diedum esse, ut statim intelligatur quid sit id de quo disputatur,smienter praecepit Plato. Na- . tura enim comparatum esse videtur, t unumquodque tunc scire putemus,quanta eius,de qua agitur, mat
fel essentiam ab initio cognoscimus: Quae quoniam, Im MPhilosopho assim ante, nulla abs re magis, qjam ex ''definitione comprehendi potest, quippe quae Oratio . , est, reserente Galeno, id, quo de loquimur , breuissi- ορεα. me explicans, idcirco ego priusquam ad epileptici aD semis historiam enarrandam aggrediar , eiusdem naetessentiam in prioribus Lectionibus per definitionem patefaciendam suscepi. Sed quoniam duplicem statuere Logici definitionem,quarum alteram,quam no minalem vocant,alteri,quae essentialis appellatur,premittere consueuerunt, id propterea Logicorum cois. t A suctu-