De epilepsia, seu comitiali morbo, lectionum Bononiensium libri tres; in quib. praeter magni illius morbi theoriam, hoc est definitionem, eiusque probationem, differentias, caussas, & signa, veterum quoque loca explanata, neotericorum errores detecti

발행: 1603년

분량: 238페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Lectionum de Epilepsia

lorum occlusione, ut ostenderem cerebri ventres hoe in symptomate duplici modo obstructionem pati, uno quidem proprie, altero vero improprie . Propris dicam ventres obstrui, quando crassus pitui et succus,aut melancholicus in ijsdem ventribus retinetur. Iinproprie quando non substantia aliqua crassa illos obturat , sed qualitas quaedam alteratis per continuitatem pari bus afficit. Quare falluntur, qui omnem epilapsia ab obstructione gigni contendunt, nisi forsitan obstructionis vocabulum lato modo accipiant. Occluduntur enim semper in omni genere epilepsiae cerebri ve triculi, sed obstruuntur, si materia crassa sit, connivent vero, si qualitas, aut maretia aliqua ex stat, quae licet mole minima, facultate tamen maxima praedita sit, pro qua expellenda contrahantur in sese, atque conniueat, ex qua re membris facultate animali destitutis comiti Ies in terram misere prolabuntur: ex quibus pariter manifeste constat cerebrum hoc in morbo hbn infimiis laret, sed ut instrumentale oblaedi, quemadmodum ex H ippocratenos ipsos docuit Galenus seri , quod erassi humores, qui in cerebri stibstantia abundant, ioterdum ei ut instrumentati,interdum ut similari par ti nocent. Cum enim meatus obturantur , ut instrumentali, cum vero temperamentum alteratur, ut simia

Diuiti

32쪽

is luitima Dilepsia veram semper conuu

sionem feri probatur, contra Capiuac- . .cj sententiam, aliorum, obie-

o Duersus ea, quae superius de comitiali con- , . uulsione in medium protuli acerrime stare videtur Vir noliri aeui celeberrimus Hieronymus Captu accius, qui ab epilepsia legitimam conuulfionem omnino sere excludit. Quare ego qui in om- Lib.i pract. ni, quae spuria non sit, epileptica inuasione semper conuulsionem adesse arbitror, meam de hac re sententiam rationibus, ac auctoritatibus comprobare, aliter uero statuentium pro viribus refellere cogor. In uehit igitur in A ltomarium Capiuaccius, quod ex Galeno, Pauloq; scripsit epilepsiam conuulsionem esse, nulla,ut ait, iratione, sed nuda solum Galeni auctoritate supersici tenus intellecta confisus. Hinc ipse conatur probares hoc in affectu legitimam conuulsionem non reperiri, tali potissimum ratione. Omnis conuulso, aut inaniatio'e fit, aut repletione, sed epilemica conuulsio, nec inanitione fit, nec repletione, ergo conuulsio non est y de legitimas loquendo. Ego infra nil omnis vera conmuulsio exinanitione laoxuminui repletione prouen latici ad quam speciem epileptica sit reserenda sermonem habebo, in pressi uti vero illud solum affirmabo minorem propolitionem e m parte rehciendam esse, qua, comitialem conuulsio rq etione flari nςgat. Quod, en hex inanitione p enire non possit, di nos cum eo conismimus, cum 'pilepsiae tam generatio, quam discnssio velox,subitave sit, quod incorporum dyserit

Diuiti

33쪽

sia contingere nullo modo potest. Dystrasia enim civsensim generetur, & non tota simul, morbum, qui confestim nasi procreare nequit. Quod autem conuulsio e repletione hoc in morbo non sit, ad hunc inodum ostendit: conuulsio e repletione est motus piauus, cuius caussa est soliun morbifica materia, Un facultas. At in epilepsia, etiam per essentiam, facultas concurrit, qua de caussa Galenus tradit cerobrum ita epileptico motu se ipsum quatere,ut noxia expellat ; I adibissertin epileplia conuulsionem esse molli cerebri vitiosum. V nde patet, ait,comcuirerre facultatem expultri vi cerebri, Ergo. Ad haec aliud in medium argumentum alii fert, quo legitima donuulsiolab hoc assectu recluditunsanam, inquit, conuulsio epiloptiea pertiri et bdeerebita, at secundum Galenum, conuulsiodfigit ima fit vel in is nitis, ubi repletis corporibus neruosis, a quibus motus voluntarius perficitur,vnde.consequens est cum cere brum nec sit neruosum , heo motum volun arium pqria Miar, ob ideolivulsionis legitimae subiectum testes nomi Miso Haussint aclumenta, hae rationes quibus inni rtitur virvndoquaque doctistimus ad ostendend vim epilepita legit limim non fieri conuulsonem. Quam .

34쪽

pluaccij ratio corruit. Nam ad id quod ob ljcit, hoc in

assectit etiam per essentia in , haud esse legitimam conuulsonesi coquial git' conuullionis e repla tionec .uifficit sibitina mater ia motbifica absque facultate: in opilopsia vero facultatem concurrere, respondetur, assectum Ninc si legitime fiat quod accidii cum cere

bri ventres a materia crassa ut pituit rasi, aut me hanc holica obstruuntur, quae V, inlleps. aedili dratilo coetetis hementior est) una secu tyesbonu uisio nem , quam

motum conuulsivum habere. Illam membra radicem versus contracta nobiga perte ostendunt, cuius oriso,&cau sta pendet non ab irritata facultate, sed ab eaciem illa hutnidiori in ateria rediruorum exortus irrigante,&cons quenter a morbifica solli materia, ob quam nerui

secundum eorum latitudinem augentur, secundulΟnnitudinem vero imminuuntur. Hic autem ex concuse suo clinctarum partium motu patefit, qui generatur en cerebri multifariam motione, dum eiusdem membri insita e pellens virtus ad rem insensam 2 se longe pro

pellendam insurg t. Quam obsees in omni, qinyvε talis ex illat, lepi leptica exavrib Mne,non modo faciutri motula conitin utilii: Ied Aliti materia morbifica conuulsionem e repletipitis legitimam producens reperitur; quod apertissime confessus est Galenus, nec iat an in Caplubccius iiise negat. Non eo tamen in melis, in aliis epit psi, meciebuNegiti .am donuulsionem haudquaquam fieri l sed tantummodo conuiti sua motu in 1 tereliri virtut8 ; dbm 'festi paruae quidem mi lis, sed prauae qualitatis expellere nititur, mali Eeste productum . Vertim huiuae generis comitiales casus haud omnino legitime factos esse di&ero. mantum = 'vero spectri a d aliam viri celeberrimi rationem,qiri

in epile a legitiina Eon esse conuuμ

35쪽

Fen 1 itera

Lib. I. e. 3

sionem, quod illa ad cerebrum pertinet, Lu tamen i pitima conuulsio fiat, uel inanitis, uel replCtis neruosis corporibus, quibus motus perficitur uoluntarius,

respondete ego epilcpsiam non fieri nisi neruoru principio secundum uentres oblaeso, sed quonia nerui etiaab eadem illa caussa afficiuntur,a qua cerebrum primo laeditur, iure aliquis dicet, neque hoc nomine legitimam conuulsione in ab epit epha excludi oportere , cuepileptica pariter conuulsio ad neruos pertineat, na ab eadem humida irrigantur materia, aqua ipsorum o struitur principium. Quam quidem rem sic prorsus te habere, ac ego protuli clarissime docet Avicenna,qui

caussam, ni lallor, tam conuulsionis, quam motus conuulsui eorum,qui comitialiter prolabuntur, inquirens ad hunc modum loquitur. Spasimi autem dcscendentis ad membra, quibus associatur epilopsia caussa est, quoniam materia, quae peruenit ad cerebrum, aut nocumentum quod ipsum comitatur, comitatur neruos

etiam. Quare est ipserum dispositio, dispositio eius,& illud est propter tres caussas, quia scilicet nerui s

quuntur substantiam cerebri, dc laeduntur ab eo,quo ipsum laeditur ,&eorum repletio ex humore expulse ad ipsos in principio ipserum, quare augmentatur Corum latitudo,&abbreviatur eoru longitudo. Posset praeterea quispiam ad nostram definitionem impugnanda illud etiam obij ccre, omni definitioni illud potissimunecessarium esse, ut definientia sint definito essenti .lia, sed deprauatus ille motus non est de epilepsiae essentia, nam haud semper in ea perdurat, ergo in eius definitione minime inscri debuit, quia si motus ille non Uest tu neque epilepsia,quod a I eritate abest. Pr terea Celsus de comitialibus per haec uerba scripsit;

modo cum distensione naembroruira, aut neruom pro ei l .urua labitur

36쪽

labitur aliquis, modo sine illa. Quae verba epilepticos

interdum absque conuulsione prolabi innuere vide turis Ideo multo minus in epile ita definitione introcludi debuit. Dubitation i obuiam irem hoc pacto, verum quidem esse, quod hoc in symptomate deprauata illa motio perpetua non est, attamen tam conuulsion quam & motum conuulsuum in epilepsiae estentia co- Prehendi inus ; quoniam absque his vere comitialis assectio non gignitur. Quare Galenus ob tales motus epilepsiam ab apoplexia differre non uno in loco scripsit. Si enim , inquit, non modo totum corpuS coi uellitur, sed principes quoque fiunctiones detinCntur symp. s. hoc symptoma comitialis morbus appellatur, veluti popleAia,qua simul, es totu corpus resoluitur, de principes occupantur iunctiones. o et mentis aciem Gai nus direxit, cum amplexiam alto somno, cpilepsiam vigiliae comparauit. Celsi vero auctoritati in oppomtu allatae satisfacerem dicens, eius verba hoc sensu ac- cipienda esse, ut de non testitime facta epilepsia inte ligenda sint . Nam & ego si pra non semper in comitialibus motus illos fieri affirmaui, sed solum in his, qui talem morbum legitime incurrunt, de quibus se

mo non fit a Cornelio, aliter rem sensui contraria traderet . Ut hic vero, ita etiam intelligendus Avicennacum scripsit. Multoties sit epilepsia absque spasmo sen- In e.de epi-

fato. Sed haec dicta sint satis pro lectione hodierna, ῆ reliqua ad hanc rem spectantia in subsequenti prosequar a

37쪽

. Lectionum de Epilepsiani in epilisa per sentiam legitιma comM--, motusse cumGssit us , ita in eadem per consensum motus serum comul us re peritur . Qua in re nota ur Attomarius.

Vod in legitime facta epilepsia,Ornatisi. Ado

lescentes, leg itima etiam adsit conuulsio iam satis superq; probaui. Sed quoniam v rit sunt conuulsionis species Iuxta Neot ricoru sententiam, qui Conuulsuum motum una cum ipsa conuulsione confundunt, diligenter indagandum est, sub qua nam recensenda sit comitialis, & an ea rQvera conuulsio siliquae cerebro a subiectis partibus im/3s. partitur . Omnis igitur conuulsio ex Hippocrate, aut inanitione fit, aut repletione, veluti singultus. Inan tione conuulsio fit omnibus neruosis corporibus, quae sunt nerui, ligamenta, musculi, tendones, violentiuNexsiccatis. Repletione ijsiem neruosis partibus nimio, ac superfluo humore imbutis, ut exemplo fidium mu tis in locis scriptu in reliquit Galenus; quibus addunt aliam conuulsionem, quae neque inanitione fit, neque repletione, sed per consensum a re aliqua facultatem irritante, euius mentionem facit ipse Galenusdicens. nam plerunqqe conuulsio, vel ex repletione neruos rum partium incidit squa ratione eos , quos magnam phlegmones premit, adoritur) vel ex mordenti, ac tenui humore, qui neruosa corpora rodat, vel ex inge ti frigore , quod tale quippia quale gelu efficit. Hanc ferunt ea esse conuulsionem, quam Avicenna sub no

mine spasmi non proportionati ad materiam significa-

38쪽

re voluit, dum sic loquitur. Et quandoq; fit spasmus,

qui ad materiam non proportionatur, eueni s caussarci nocentis, a qua nerui fugiunt, & congregantur ad expellendum ipsam. Quae cum ita sint diligenter qudi, rum cuius spetiei sit comitialis conuulsio. Clarum est ex superius praelibatis, si deessentiali epilepsia loqua mur,non ad illam conuulsionis speciem reserenda esse, quae cxinanitione ortum habet, quoniam haec prorsus ab epilepsia excluditur, cum nec subito fieri, nec subito solui possit; neque cnim cerebrum, aut eius mensebrana tenuior ad tantam ariditatem tam breui tempore peruenire potest, ut corio simili Scua dat. Id propte- x. de mussi a Galenus epilepsiae, ac apoplexiae subitaneam esseta I generationem, quam discussioncscribit, quod in comporum dyserasia contingerc nullo modo potest: Quam Galeni sententiam in hunc syllogi sinum aliqui deducunt . Conuulsio, quae cito fit, & cito desinit, ex inanitione prouenire nequit; sed epileptica conuulsio cito fit, & cito etiam desinit, ergo non est ex inanitione. Statuunt igitur,&recte cum Galeno, ac Avicenna ipso,conuulsionc qtrae associatur epilepsiae, fieri repletione, quod tamen de legitima epilepsia intelligenduest. Quae nanque in alijs huius morbi generibus fit deprauata motio, improprie conuulsio vocatur. Est. n. potius conuulsuus motus, qui ex re aliqua nocente, ad materiam, ut inquiunt Arabes, non proportionata, ortu habet. neque enim eo tempore cerebri ventriculi ab aliqua materia obstruuntur, neque ulla nouorum repletio percipitur. Si quidem cerebro in comitiali hoc motu non secus accidit, ac ventriculo a re quapia praeter naturam, & prauae qualitatis ceu serruginea bilis molestato euenire solet. tunc etenim singultu patitur

expellente natura id, quod alienum a se est. Ita igitur

39쪽

Lectionum de EpiIepsia

cerebrum epilepsiam incurrit cum aliquid a parte priamtim affecta ad ipsum sertur, quod licet mole minima,

facultate tamen maxima praeditum' existit. Pro quo quide in expellendo mox cerebrum insurgit, scipium multifariam mouendo, veluti contra pugnans, undσpatet in epilopsia consoriij lege laeta motum fieri a ma- te ria non Ossarciente ventres, sed ad rei nocuae expulsionc in virtutem irritante. Erit crgo motus conuulsitius, non conuulsio propria dicta. Desinat hinc mirari Altomarius, quod HippocrateS cmrau it, conuulsione fieri tantum, vel inanitione, vel repletione, nulla de huiuscemodi caussa mentione facta . Quo respexit etiam Galenus, dum in conuulsione tertiam caussam se haud inuenisse fatetur. licet in non multo ante adducto loco conuulsionis mentioncm fecerit, quae ab humore rodente, ac mordicante gignitur. Cuius contradictionis solutio ex eo forsitan pedet,quod ipse Ga-Ienus una cum Hippocrate censet Conuulsionem, quae vere sit conuulsio, repletione tantum, aut inanitione fieri, conuulsionem autem aIta ex caussa ortam talem proprie non esse, sed motum querulam potius conuulsioni persimilem, conuulsivum nempe, ut de singultu prodidit idem Galenus, qui singultus naturam exponens ad hunc modum scribit. Praestiterit sonasso non conuulsionem appellare, sed motum quendam , qu i sit in eodem cum vomitu genere, sed Eo fottior, ac vehe- . mentior. Erit ergo in epilepsia, quae per essentiam sit, conuulsio, vere, & legitime talis, nimirum e repletione, in ea vero, quae per consensum, non proprie conuulsio , sed motus conuulsivus tantum a re prauar qualitatis excitatus. Quod si quaerat aliquis qua ratione in

legitima epilepsia conuulsionem eκ plenitudine fieri accidat , respondetur hanc ipsam inde fieri, quod ab

40쪽

Liber Primus.

II eodem illo humore, qui com itialibus in cerebro continetur, neruorum exortus irrigantur, ex qua re hiner-trorum , membrorumq; contractio , quae conuulsio discitur. Quam rem ita th habere , ut ego retuli, praetexi Avicennam,docuit nos quo' e Galenus dum str iptu. Caussa autem epilepsiae crassus, & frigidus est succus,con regatus quidem in ventriculis cerebri, comprehendens vero & explantationes videlicet neruorum,& maxime primum principium spinalis medullς. Quare idem Galenus legitimam ex plenitudine conuulsi nem in hoc affect ion is genere reperiri clare admodum demonstrat hisce verbis. Quae propter euacuationem fit conuulsio acutissima est,ac perniciosissima,quae vero ob neruosarum partium repletionem, qualis epile-ptica est, neque acutissima, neque perinde periculola. Hactenus de conuulsione, motussi conuulsiuo epile-pticorum .

Ex cerebri ventriculorum, nempe medθ,aut postremi, occlusione epilepsiam feri ostenditur,contra miserium, ac Rondeletium .

IN epilepsia,eu iustunque sit speciei, cerebri vcti

tres occludi oportere tam manifestumiost ex Himpocratis, Galeni*principijs, quam quod mambestissimum. In Epidem ijs enim ab Hippocrate, pauim . verba Galeno, qui de omn ibus prolixe admodum ra tiocinatus est, memoriae traditum legitur,cerebrum mcomitiali morbono prout uaris pars, sed ut In risu

SEARCH

MENU NAVIGATION