장음표시 사용
171쪽
cuti D. Anton. Cives Roman Os Jubet este, quicunque in orbe Romano Vi Vunt, I. in orbe f.de stat .hοm.Id quod Imp. Iustin. non tam um ratum habuit, verum latius ashuc extendit, Ne vell. 8.c. l. Nec vero tantum ad comitia .sed etiam ad summos honores Olim rure vocabanis laut Romani. Nam Attil. Regul. sua manu spargentem semen . qui missi erant, inVenerunt. Cic. pro Roscio Minmer. I. lib. ἡ . e. q. Sic L. Suinctio aranti sua rura dela ha est Dictatura. I. ib. De Lucullo te ita tur Plutarch. quod magnificentiae & 'vidae satur, in villam suam tra-Quxerit. Usque adeo cohabitatio civem non facit, nam' quamvis Pomp. Attic. domicilium suum non tam ii in extra urbem, verum Athenas transtulerit, Romanam tamen civitatem non perdidit. Sie omne. Helvet. pagi, Rheno, Rhodanu&monti Iurae inclusi , unam conitituunt civitatem , casar l. l .de beII. GAE. Adeoque certum A firmum est , cives Romanos non eκ habitatione, sedibus vel aedificiis aestimari solitos , quamvis S pensi p-pus in defin. plar. candem maxime urgeat, quem recte, Arist. 3.POlit.c. t .refutar. Plura hac de quaestione , vide
apud Casum in Sphar. civit.lib. 7. c. I I .p.q39. Quaes T. Iu . Utr.n conducat Peregrιnos in ciυitatem recipi 'Non desunt rationes & exempla , quibus peregrini a
civitatis communione arceri posse videntur. i. Quia diversarum regionum & nationum diversi sunt mores, adeo ut non possint simul convenire sine aliqua antipathia , quae in Republ. nihil .liud excitat, quam perpetuos motus & seditiones, item laesionem Sc subversio- nem consueti status, Tholosari. libro q. cap. 4. Qiain amotam contrarii sunt mores nationum, ut nullo modo conciliari possin tu ut Scythas crudeles& Lotharingos mites: Sesones sortes & Lacones timidos: Narbonenses candius & Britones vafros: Gallos stolidos & Siculos
acutos : Italos devotos & Cenomanos profanos, quis unquam conciliare potuit ' Sane, ut inter hos nunquam firma fuit amicitia , ita neque inter peregrinos &Originarios. 2. Quia , ut multa pericula illi timenda
sunt, qui peregrinoS & incognitos recipit: Sic facillime abit& degenerat in proditorem , quem tu speras side-- lem
172쪽
Ex ERe ITA Tio v. a Calem civom suturum. Unde statim certa Rcipubl. imminet pernities, quam sentire coacti sunt Babylonii recipientes Zopyriama Herodot. lib. 3. Sic Xerxes magno cum damno Demaratum secum habuit consiliorum suorum proclamatorem. Iustis. lib. 2. Nec novum, homines simulata quadam fidelitatis Ramicitiae specie, tanquam glaucomate lascinari & in exitium agi praecipites. Sic Abner & Amasa nihil omnino mali suspicantes a Ioab
xander Ptolomaei Regis AEgypti gener in exilium pulsus& nefarie a Zabdel. Arab. decollatus est I blaceab. II. v. 16. θ Iy. 3. Quia non praesumitur peregrinum, persecutionis tempore civitati fidelem mansurum , cum. non ilim tangatur gnesio publici boni amore, quam o, riginarius, in quo magis sese amor patriae exerit, quippe, cui ipss parentibus charior censetur, Cie. 2.upe. Scpro cuyus salute nullum omnino periculum vitandum censet cic.ε. ad Herenn. Quamobrem Catilina furiae nomine notatus est a Cic. quod contra amorem innatum pestem patriae suae nefarie molitus sit, Cic. 2. citat. q. Non desunt exempla latis tragica, quae cumulatim testantur, ingentes clades a peregrinorum receptione Reipubl.ὶ-isIe inflictas. Corcyraei a peregrinis in communionem civicam cooptatis, tempore belli Peloponnesiaci in vincula conjecti imo trucidati sunt. Nihil praeterea aliud Syracusanorum Rempubn flore suo privavit ; nihil aliud Budam subvertit; nihil aliud Lundinum in cit.
quam peregrini, Diod. lib. XI . BOUn.I. q.decad. 3. Pobd. Virg. hist. MMI. lib. 27. ristor. .Polit.3. Hinc ergo sactum est, quod Spartani nunquam peregrinos receperint, Xenoph. de Repsb. Sp.irt. Quod populi Sinarum. aditum Hispanis capitali poena interdixerint, Oros lib. Ii . Quod Athenienses ad civitatem peregrino communicandum 6OGO. civium vota requiisiverint Demosth. contr. Eubulid. Quod in plerisque Germaniae regionibus, impr. universa Bohemia ac serme tota Italia nominatim
Ferraria ne gleba quidem agri, jure dominii petigrinis
Concedatur, Olex'. cons. IS 7 .vol. 2. n. r. nec possessio prα-diorum Perasinorum moribus permittatur, ncharen.
173쪽
a Casim. M. usque ad Sigismunii Mugust. tempora , a faeerdotali munere arcerentur. Hinc inter decem in eligendo magistratu requisita, illud quoque connumeratum est , ut ex origi n. petatur ingl. rubr. C. Suemadmodum, eiυ. muner. Ioh.de PDt.d. rubr. Capol. de Imp.in An. 9.eirea ranc.Id quod & in Gai .a Car .ra I. constitutum futile notat.Guillel. Benedict. in c. Resul. l. deeis. χ.q9O. Quin& eo tandem fuit res devoluta,ut a Graecis veteribus ac Latinis hostes ac peregrini pro uno eodemque acciperentur , Cie. e.ex ll. let. tab. hinc illa vetustissima : Peregrinus sive bostis murum ne ascendat, Rod. l. i8.lei .
Verum non indisserenter & generatim omnes & singulos peregrinos a societate civili arcendos esse, probamus his sundamentis. Quia ipsa natura inter homines societates constituit mutuas,ut testatur Ictus Florent. in I. ut vim, Misti I. ct I. qui ergo simus tam a natura &humanitate alieni, ut societatem nobiscum colere eκpetentem
absolute A sim pisciter rejiceremus' Sic quidem cum dignis & probis societates ac sodalitia inire Reip. est perquam utile, Boain. lib. 3.e.7 n. 9. Id quod Numa Pomp. probe animadvertit. nam in eum finem collegia omnis generis instituit,& eos solennibus saetificiis & epulis statis anni temporibus celebratis conglutinavit, Plutarch. in
vivia publica instituit, ut animos civium conjunctiores redderet,Ῥlutarch. in laeuet. Simili ratione &Cretenses olim ad testandam benevolentiam publice consue-Verunt epulari. Σοdin .d.l.n 3 3o. Id quod de Pythagoraeis sngulariter testatur, Iamblich. in vita Trthag. Ii . Ex historiis & exemplis. Constat ex Sionas Halicarn. Romulum civitatem suam consasse non ex uno genere hominum , sed ex Albanis . peregrinis & ita etiam postea auxisse admissis etiam hostibus in numerum civium foederibus transactis bellis, ut nunquam sucr i t intermissa amaboribus largitio & communicatio civitatis, Tholosan. Isb.d. eq. 4.num. I9. Qua arte non tantum Romani Imperium aequisiverunt, allatarunt, Verum etiam Lia
tius confirmarunt, ut contra nihil aliud Lacaedemoniis& Atheniensibus videatur suisse exitio, quam quod Victos
174쪽
Ex ERO ITA et I O v. I rctos bello exosos haberent, trulloque commercii jure dignos ducerent , Plutaredi in Romul. Simili ratione &Theseus, civitate peregrinis proposita, urbem se citelarissimam , ut idem testatur Plutari h.in Thes. Ad eundem modum Alexander Magnus urbem ad ostia Nili exstruum , R de suo nomine Alexandriam vocatam, peregrinis eandem concedendo forentissimam amplissimam & mercibus ditissimam , reddidit. I eph.lib. 3. de
belltaudate. Sic Londinensium urbs ampliata. Pol. Vir . in hi'. Riebard. Sic Burdegalensium instaura a. Σοer. eis i 3. Sic Atheniensium Schola floruit, ut ex Plu
tarcho refert, Tholosan. I. q. c. q. n. I7. .Aristoteles enim
Tarsensis.Sic rarohedemus Otheniensin Parthos migraυst
Babrione, atque ibi succcssionem Stoicam reliquit. i Ir. Eκperientia testatur: probatissimos & optimos peregre vivere, non quod pulsi sint,sed quod emigrarint: Et non est Propheta sine honore .nisi in patria sua, ipsa S. S.attestante. Et memoria dignum eii, quod refert Pompon.
Ious in l. 2. q. .in An. Hermodorum quendam Ephesium , Italia exulantem , auctorem fuisse legum iχ. tab. quae universam Rempubl. reformarunt. Et quamvis Solon Atheniensibus praeter eos, qui saera aut genus. aut stirpem antiquissimam haberent, jus civitatis nulli peregrino dari manda vehit, tamen e Xcipere eonatus
est , nisi ei, qui aut perpetuo exsilio patria pulsus esset, aut alicujus artis causa cum penatibus & domo Athenas commigrasset. Pro determinatione quaestionis distingue, dum putamus inter temeritatem , qua indifferentcr Rindiscrete recipiuntur peregrini , quo nomine Cic. i .Philip .casari dicam sex bit: & inter consuetud1ncm , qua e discretione . habita ratione loci, temporis Sc personarum recipiuntur. Qua distinctione praemisia contraria argumenta ; quar. ad temeritatem , qua omnos indiscrcte xeeipiuntur, incusandam proserun. tur , admittimus : Secus vero , si contra consuetudi nem illam , qua cum dii cretione admittuntur, adserun tur . Omnino rejicienda esse putamus. Nam quae alla '
175쪽
i et D. iiebenthesε COLLEGI I POLITI ex sum de periculis e X peregrinorum assia mptione pullulantibus , adhibita justa discretione & deliberatione Praemissa , optime possitnt civitati. Nec est , quod urgere cupias , de moribus extraneorum. Nam constat
mores & virtutes non nasci cum hominibus, sed fieri, mutari, emendari & poliri, ne ue tam ortus &. quibus quis natus inspiciendum , quam qualis sit peregrinus.
Praeterea, ut arbores transplantatae deponunt noxiam substantiam , mutata terra ac cultura : Sic quidem alioum migrantes meliores essici post uni & in malis optimi; uti contra boni, transeuntes ad insectos mores, in fiet possunt, notos d. l.n. 17. Peregrini olim non si mralici-rct dicebantur hostes, sed tantum illi, qui in cor ad Gratione cum Romanis non fuerunt: Hodie autem horas non ita dicunt ir, sed tantum illio cum quibus bellum indictum est.& qui olim perduelliones non hostes dicebantur, hostes nominantur l. hostes, et q. f. de capi. Ul. revers. 9 I. hostes, Ii 8 9 I. M .F. de U.S .Hinc cic. ccntra PuII. N. autem jam non hostes, sed peregrini atque
advenae nominabamur. Et rursum I .uic. qui proprio nomine perduellis set, is hostis vocaretur , lenitate Verbi tristitiam rei mitigante: hostis enim apud majores nolirosis dicebatur. quom nunc peregrinum dicimus. Non
ergo eo solo nomine,quod peregrinus quia sit contemni& rejici debet. QuAESI. IV. Utrum eonducat Iudεos in ei vitata tolerari t Udaeos nullo modo & ratione serendos , sed finibus Imperii Romani esse re)iciendos videtur probari posse his argumentis. i. Quia sunt infensissimi hostes Christianae religionis. Non tantum ex suis falsis cmentitiis libris Codicem sacrum & volumina legis multis in locis corruperunt & depravarunt, uti a multis fidei ipsorumpnaris proditum est; Verum etiam Messiam omnibus dirisHevovent cκecrantur , ipsum impotentem . Deum,
populi seductorem , suspensum latronem , & spurium appellant, adeoque mortem & passionem Domini nostri Iesu Christi, & facramenta a Christo servatore nostro in
176쪽
crim. Cum igitur istiusmodi blasphcmia morte debeat
puniri . prout eri variis circumstantiis late confirmat Adeducit. blenoch. Lb. 2. arbitrJud. ct inconst. criminali, art. IO6. Sequitur Judaeos non esse in civitate serendos. a. Quia Iudaei aliis infidelibus longe pejoressent. c. Nonne, I 37. q. 3. dr l. . ibi veluti insultant of tei nostra, C de Iudau ct Cataol. 'Rolandus a Ualle cons. 3 . n. S. v Ol. 2. 3. Quia haereticis, qui in unum tantum fundamentalem Christianae religionis articulum impingunt , pama ultimi supplicii cum publicatione omnium bonorum propositae it, i. Manichaos,q. st l. I I. C deha reticis ct blanis h. 4. Quia insidiantur vitae Christianorum. Annales enim historiarum replicanti, obscurum esse non potest, quomodo non tantum singulos Christia - .nos, Verum integras Respubl.&Christianam militiam multoties explorarunt & Turcico jugo aliisque tyrannis proditione submiserunt : quomodo aerem & sontes Veneno insecerunt , inu erus cosmur. c.8q. ct 348.Quomodo Diabolicis artibus & Veneficiis et saepius eciam lub specie medicinae homines e medio sustule- .runt. Idem Munst. lib. 3.c. I9. Quomodo Christianorum infantes non solum circumciderunt ; verum etiam puri ctim adiculis ipsis mortem inserendo, misere trucida
runt. Idem Munst. Umogr. liis. 3.c. 77. plura de his Vide apud Tholosanuib. t 3. e.8.num. 8. de Repub. ct in Intagm.j r. uni Uers t. 33.c.q. num. 6.9 seqq. S. Quia non tanrum Vitae & religioni Christianorum uti dictum est insidiantur , Verum etiam bonis ipsorum inhiant avidissime RVariis fraudibus ad sile trahunt, non solum contra diVina & humana 3ura usuras mordentcs & perdentes, illicitas & immoderatas exerendo, sed & pupillos. Viduas a liberos perdendo & corrumpendo. Contra Judaeos in civitate tolerandos probatur his fundamentis. I. Quia nullibi in toto codice sacro sancitum, Iudaeos, praesertim sanctionibus Politicis sese
subfficientes, ex civitate Christianorum in universume X Pellendos esse , reperitur. a. Quod vaticinia divina de convertendis aliquando Iudaeis contrarium eid/gy.
tent, cum non solum in veteri, utpote, Est. 9.ν - O
i a. sed etiam in novo Teitamento,
177쪽
74 D. COLI Eor I Poti TIcim. 2S. θ seqq. eXpresse cautum habeatur, post plenitudinem gentium , Iudaeos etiam ad veram fidem iterum c vertendos esse. 3. Quia nostram religionem testimonio suo ratione Veteris Testam. confirmant. Quintino exemplo suo , nos irae divinae adVersus peccata admonent. a contemptu verbi divini, Omnique securitate deterrent, ut omnibus populη in universo mundo in Perpetuum constet, hunc ab initio mundi dilectum &1electum Dei populum,propter rejectum & crucisixum verum Messam . qui pretiosissimo sanguine genus humanum redemit, nunc in poenam, commissi sui facinoris &horrendae ingratitudinis superesse per universum mundum sine certo capite dissipatum , Petr. Greg. infantagm.jur. univ. I. 33.cap. q. n Ana. II. q. Tolerantur auctoritate
juris civilis l. Ni l .iq. C. te Iud. θ eae lic. t.Christianis. 6 c. de paganis.Novesi. I 46. edi Νου. Leon. SS. synagogas suas libere exercent l. yc. de Iud. ct coelicol. 9 ex ordis. com pari. I . t . 86. jurisburandi formulam habent praescri-Ptam. ζ.Τolerantur etiam de jure Canonico, cJDut Iud. s. versnissius ex tr. de jud. ct Sarracen. 6. Quiajus habendi & tolerandi Iudaeos est de reservatis Imperatoris, quod olim non , nisi summo Principi seu Imperatoribus Romanis competit. Postea vero electorinus secundum auream bullam c. 9 successu temporis ex singulari privilegio etiam Archiducibus Austriae concessum . Nel-cbior Golius. in tr .suo, de refridit. Imp. sub rubr. Eridericorum l. 9 2. Et tandem quibuslibet membris Imporii, Regalia obtinentibus. id privilegium indultum
tem de Mnno i Sq8.eod. t. θ de Onno I 377.tit 2 O. Saxtin. de Regalib. lib. ι . e. S. n 9. PetrM Hestiari. I . q.n 3 o. Pro determinatione quaest. distinguendum putamus Inter tolerantiam, & jus postivum. Tolerantur tantum m civitate Christianorum, non quidem , quoad jura ci-Vilia , positiva Rom. verum tantum ad ea , quae sunt jurgentium . Vol. a. PE cons. Σ3 n. I 3. ct Id. vol. 3. Sizsecundum jus gentium contrahunt nuptias & liberos in
178쪽
citra tamen nimiam familiaritatem, commercia exercere. Torumque dominia acquirere possunt, arg.c. Luanto, S. ubi Panorm n. 3. θ ext.de usur. Praeterea distinguendum esse putamus inter populum civitatis, & inter corpus spirituale. De populo civitatis Iudaei sunt non jure , sed ex gratia & quiciem certis conditionibus, uvvidelicet sint servi Christianorum: Proinde non sunt capaces dignitatum, sed homines prorsus infames, l.fn. c. de Iud. ct Cael. Ad disserentiam christianorum flavo
annulo supra vestes, non um de die, vςrum etiam de nocte distinguuntur , e. in nonnullis, ubi Panorm.θ Felin. ext.de Iuda ct Sarrac. ad nullum munus publicum & dignitatem admittuntur ,t fn.C.de Iad. ct calic. cte. cum sit, I 6.ubi Tanorm. n. 2.ext.de Iud. ct Sarrae. & proinde ipsorum Collegio legari prorsus est inhibitum, l. I. C. de Iua. θ Caelie.Sic Iudaicas suas Synagogas de novo fabricare prohibentur, veteres tamen & antiquas , si ruinam minentur fulcire , in iisque in perpetuum testimonium coram universo mundo ingratitudinis & dissipationis suae, insanam suam religionem exercere & ritus suos citra contemptum Chri1tianae legis retinere permittun
enormibus usuris Christianos sircumvenire velint, ab emptionibus rerum surtivarum abstineant, & quae sunt alia plurima ejus generis. Quod ergo ad objecta argu- menta adtinet. Resp. ad i. Quod blasphemiae in Deum a Chri1tiano Magistratu sint vindicandae, & acerrimis coercendae poenis. Ad 2. Resp. Negando. Nam, cum Iudaei Christianam fidem nunquam amplexi sint, haere lici nomine nec judicari, nec poena haereticorum assici possunt, quia lex Iudaeos in orbe Christiano tolerat, t. quieunque Cod. de Iad. ct caeli: . Eolund.a Valled πο . Ad 3. Resp. Negando. Nam haereticos morte naturali plectendos eosdemq; flammae addicendos, non juris scripti
est, sed fit tantum ex perversa Pontificiorum consuetudine. Nam jure civili, nec non jure Canonico summ haereticorum poena est exilium, seu deportatio cum P ' Nicatione bonorum. t. q. ctim. C. dei t. di Milmcis
179쪽
. nullis hareticis, C. de sum. Trin.c. Tergentu , Io, ibi , quanta
magis qui aberrantes in me exi. de haret. Sic A rriani omni . lum pene haereticorum nocentissimi in exilium tantum pulsi a Constant Imp. Atq; proinde poena mortis non ad
Omnes haereticos, sed tantum ad Manichaeos, propter extremam ipsorum malitiam & scelerum nequitiam , est Extensa , l. II. de haret. ct Manich. Uti etiam & Iudaeis Poena concremationis proposita, eo casu, quo suae sectae profugum , & ad meliora conversum saxis vel alia vi Lentant, . l. a. C. de Iud ct Caelic. Adq. Resp. Quod sit, particulari desumptum. Quorum scelera merito gra- vissimis poenis vindicata sunt, prout monumentis ha-BOriarum proditum. Ad s. Resp. Quod ipsorum illici. ζta facta per magistratum sint corrigenda. &c. Plura de hac quaestione, qui desiderat, videat intor alios auctores citatos Clarissimi 8e Consultissimi Viri, D n. Iohanuis Κit. et elii. Iurisconsulti ia Cancellarii Academiae nostrae amplissimi, discursum Academicum de regali habendorum
Judaeorum , in solenni promotionis actu habitum. Quas T. V. virum spurii in civium societ. temrecipiendric Purios in societatem civium non esse admittendos vi- detur probari posse his argumentis: I. A vi naturae quae nuptialem societatem justitiae suadet. Instituta eis nim olim in civitate sancta & individua viri foeminaeque conjunctio , ut certa proles libera & immunis quasi seges ReipubIicae nasceretur, qui ergo hane conjunctionem violat, qui hoc foedus dextra naturae percussum dirimit. & vel alterius thorum spuma suae turpitudinis
contaminat, vel brutorum instar libidinem exercet, is primum, contrli naturam, deinde, contra justitiam,tertio , contra seipsum peccat, Sc propterea odium civitatis incurrit: Cum vero spurii effectus sint tantorum scelerum , indigna res esset, si dignitatem in Republica obtinerent ia& participes civitatis fierent. 2. Ab incommodo civitatis. Nam admittere spurios ad civitatem . nihil aliud est, quam libidinis quasi faces accende-xe, laxasque habenas corruptoribus virginum, adulte-xiis, incestuosis, aliisque hominum monstris concedere, & iacere, ut eo liccntius ad istiusmodi scelera ruant: 3-A
180쪽
3. A decoro. Quia civitas maximam rationem suae famae & dignitatis habere debet. Indecorum cnim esset istiusmodi homines ad subsellia convocare, & in pari dignitate cum legitime natis, esse. q. Α moribus spuriorum. Quia plerumque sunt mali, & homines perditissimi & dis lolutissimi, ut proinde, tales libortate donare, civesque constituere, nihil sit aliud, quam facinorosam Rempublicam essicere : redit enim ut plurimum ad auctores, genus, stirpemque primam degenere sanguis, ut refert Seneca in Ηιppo l. s. A minore. Quia haereditas denegatur spuriis. Ergo, multo magis civitas est deneganda. 6. Ab eκemplo aliarum civitatum. Quia Romani, Athenienses, Lacedaemonii, aliaeque permultae civitates , secundum normam justitiae viventes, spuriis libertatem ac communicationem civitatis pernegarunt. P. Quia civitas non nisi liberorum est hominuri , I .Tolat. 2. Polit c. I. θ3. Polit e. 82 8. A sacra Scriptura
Deus enim adulteros morte dignos , & spurios indignos. civitate judicat, casu in har. civ. lib. 1. o G p. 2 73. Quinimo apud Hebraeos non recipiebantur ad decimam us -- que generationem; nec licuit illis inter honestos versari apud Suevos , R Gothos, & Nor*cgios, Ioh. Magn. libe 8.c. 6. Nee opprobrio tantum sunt Omnibus, Tholus. lib. .e δε n. 13. sed etiam exosi & abominabiles , assau.
Contra in societatem civium admittendos esse spurios probatur his fundamentis. I . per l. 6. in princip. f. de eurion. ubi dicitur : quod spurii ad dignitatem decurionatus pervenire possint, quod impedienda dignitas ejus non sit, qui nihil admisit. 1. Quia calamitas matris non debet ei nocere, qui in utero est, is ficit, Instit. de
ingen. 3. Poena suos tantum debet tenere auctores , l. erimen 264s depae n. q. teritibus juris canonici, cap. n-
qiram , dist. 36. ubi dicitur, cum si quis propria virtute
decoratur, paren rum suorum , Opprobriis non debeat decorari. Et cap .nasci d.dist. 6. ubi dicitur, cuaod non si ejus culpa , qui nascitur vel ex adulterio vesseκ concubina, sed ejus qui generat. Vide riuot. intrast. de Dur. c. 36. Pro determinatione quaestionis destinguen im