장음표시 사용
391쪽
Videatur, inSenatum non venire, quam cum offensione aliorum eontrariam sententiam propugnare. Felin. in c. quodsuper, de major. ct Obedient. de ossicio tamen Consiliarii est, ut in senatum veniat, & pr 'veritate pugnet. Quamobrem secus facientes non tantum ossicium Aconscientiam violanci veritin etiam Deo ipsi, cui sejura mento obstrinxerunt, criminis.reos se Constituunt.Nullo igitur modo , timoris & offensionis praetextu sese excusare queunt; siquidem timorjuramentum illud quod de ossicio fideliter obeundo judici averno praestiterunt, abrogare nequit. Proinde pro veritate consiliariis pugnandum est, etiam si caeteros a justitia& veritate di- Vortiuk facturos, a deoque se omnes Offensuros, praesciant. Plura vide apud Me .discurs de consit. q. Iq. ct da
Qures T. VII. utrum cin siliarius poena scien M. si consiliumsinistrumstsortitum edentum aEgativam quistionis amplectimur his rationibus Q moti . r. Quia , qui consilium dat principi, sidem
tantum praestar tenetur, minime vero eX eventu rei
obligatur. 2. Quia siepissime optime cogitata p me cadunt, & contra prava non ruo prospere eveniunt. 3. Quod res ex sortuna magis & providentia divina . quam ex con siiliis nostris dependeat. Non ergo ex consilii eventu de animo A fide i consiliarii statuendum , neque quemquam pejoris fidei habendum . quod alea re-xum optime propositarum eam sesellerit, utI Contra, aliumneque melioris animi censendum , quod feliciores habuerit successus. Quamobrem cum e&itus rei non sit in manu & potestate consiliatii, nihil potest esse iniquius , quam fidelem consiliarium . qui ex fide consilium suggessit, poena aliqua assicere., QUAEST. VIII. Utrum Princeps omnibuε eonsultati nibin interesse debeat e Uamvis assirmativam quaestionis plurimi tueantur ,
non tamen e re principis este puto, si indifferenter omnibus conlullarionibus interiit. Sunt enim cauta non-
liberam potestatem consulendi relinquat, longe consul itius
392쪽
tius esse arbitramur. Neque improbandam esse arbitramur consuetudinem Turci ci Im pera roris , quod in pro ximo senatus habendi loco occulte quando vult, consi sat atque per Cancellos si vo velo opposito omnium sententias audiat, sic enim adesse semper principem, quam
vis non adsit, suspicari debent,ia nihilominus libertas in sententiis serendis, libeF ipsis relinquitur. Ru IES T. IX. Utrum Legatus fines sui mandati cedere psit 'CAEpius de hac quaestione inter Politicos disceptatio in
itituitur. Nam audies nonnullos. qui statuunt, quod legati nonnunquam extra praescriptum agere possins, si Videlicet rerum tractatio id exigat & morae nimis sine praecipitandae. Verum quaestionis negativam nos ample ctimur , & ratio est, quod ea quae mand ni vi & verbis ccntinentur, non suo , sed magistratus Eomine & voce proferre, nec quicquam detrahere . vel etiam addere Leneantur, idque per textum, in l. s. instr. Ismand. ct t. II. l. .dejust .actio. 2. Quod Princeps praescribendo certam legationis formam, omnem hujusmodi licentiam. legat ademerit. LAlber. Gent. libQ. de Lex. c. I 6. 3. Quia Legatus est interpres principis , atqui, qui diversa refert ab
eo, quod interpretatur, interpretis officium non Iantum excedit, Verum etiam Dominum suum videtur conte rinere , Vel se suamque prudentiam majoris facere , &licet non e X malitia vel superbia a Domini mandat O recesserit; attamen in Domini contumeliam magis , quam honor m Vergere videtur , & praeterca si res ei ex animi sententia non succedat, culpa impatientiae & Poena indeprecabilis subeunda est,& quod si melius sorte res cecideri L , vi K tamen aequiore animo a principibus tolera tur. Hac ergo in re commendantur Romanorum Legati
Tarentum missi , qui licet de injuriis sibi illatis conque
ri potuissent, cum inhumaniter fui silent tractati , imo ii. nus eorum urina conspurcatus tamen ad proponendum admissi iis verbis tantummodo legationem e Xue dierunto quisus eam sibi demandatam nox crant. Contra Athe nienses suos legatos , quod alia , quam illi decreVeran ν. Vi Prosecti ostent, morte mulctarunt, Usau. l. 6. Idcir
c udentiva saciunt legati, ut si praetex mandatu in δ'
393쪽
quid de novo emergens e re principis esse videatur . illi- .co certiorem reddant principem, & aliud exspectent mandatum & consensum principis. Quod si vero moram non ferat negotium, diligentissime laborent in capiendo consilio, quod principi utile futurum , ejusque caulas statim ad principem deserant. Quod si vero alicui libera expediendi potestasέuerit permissa, aliud respondendum est, tunc enim in id legatus incumbere dein
heri ut consilium , ex re nata e X tempore capiat, & eo Potissimum respiciat, ut ex optato magistratus voto &mente Omnia succedant. Quod si vero non omnino Ibheram legationem habuerit, sed instructioni addita haea clausula : Si quid amplius fieri oportet, pro locorum ,
temporum ac personarum Varietate Curabit legatus tunctimiliter, e ua consilia dirigat, ut omnia secundum votum & mentem principis succedant. Scipio Gent. de Iez. Hippol. a collib. Qrch. l.2. de leg c.6.I ac erm.disp. Philo-isb. 33 q. 8 Quae S T. X. virum Legaιum adversus principem ad Rempublicam delinquentem , jure gentium liceat rapere ct punire pnulla res sit, qua societas humana arctius coalescere, aut vicinitatis confoederatio firmius conservari, aut amicitiae, & pacis jura diutius sarta tectaque esse possint, quam ultro citroque missa legatione, jure gentium introductum , ut nimirum Legati ubivis gentium sancti semper & inviolabiles sint habiti. Hinc non im- O quaeritur , utrum hoc privilegium sese etiam extendat ad illos, qui contra principem vel Rempublicam peccant. Et sunt, qui & eo casu Legatos omni poena emamunt, quos etiam sequitur Iberis. Gentilib. 2. c. I 8. tib1 sichae de re disierit. Iustissime actum est, hisce die-Dus In A nglia, cum Legato Hispanico credimus . qua in
iiij u. gentium graviter ,hin vi reis h. 9αqμ- QPQ ter, enitimur. Cui suffraga-
ὰπ β' λ, a. ubi diserte fatetur e Leta. tum si adversus principem peregrinum, aliquid
394쪽
EXERCITATIO XI. 3 3serit, quem neque suum principem neque dominum ut la subjectione aut nexu obligatus agnoscit, m festatem ejus laedere, non intelligi, neque illic legibus audicarI quae non nisi subjectos, quibus scriptae, tenent.. verum cum haec impunitas & licentiam delinquendi apextat , &patrocinium turpitudini pariat, in contrariam imus sententiam, & cum Anonymo quodam , qui superioribus annis hac de quaestione integrum edi cura vit libellum , sub hac limitatione legatum capiendum.& puniendum esse statu unus; si videlicet delictum a legato perpetratum jure gentium improbetur & puniatur: Verb, grat. I. si injuriae accusatur verbalis, A verum con vitium, vel verba maligna in principem evomuerit, secus autem si liberius locutus sit, quia linguae libertatem ipsa Iuris ratio in Legato urget, cum tamen ob leViorem maledictionem secundum jus civile subditi puniantur. r. t. C.si quis , I .maledix. a. Item si legatus accusatus ob injuriam realem . quae in actum sit producta & in effectum data inec in solo affectu consistat, quae tamen etiam in subditis punitur, t. s. c. ad L. Iul. majest. 3. Si legatus eum, ad quem est missus, laedat, volente eo, a quo mi Dius, omnino gravem poenam ab utroque merezur, quia, qui scelere se obstringit, legatorum privilegiis absque dubio indignum se reddit. Nam reatus omnem hono rem excludit & privilegia eXtinguit, i. i. C. Misent. Sin vero eum, ad quem mistus laeserit, conscio eo, qui misit, certum quoque est, quod puniri debeat & possit, quia non legatus est missus, scd sicarius emisius est. Et climmittens fidem prius fregerit, neque ei sidos sexvanda. l. cum proponus, ubi Dd. de pactu, c. dilectuδ de Simon. c. frustra, da RI. ine. Aliud longe est, legatum violare&punire , hoc siquidem juris A illud injuriae eit. Non ergo hoc, sed illo, juris gentium it. & privilegia demoliuntur. Plura hac de quaeitione vide apud Rec erm. disp.Phi- ἰοsoph. M. q. i I. Ubi inter alia hoc suadet, quod legato se manifeste convicto & in ipso facinore deprehenso. Princeps illius, quo missus e1t, debeat consuli. ne siquid gravit o inscio statuatur, ma rum turbaram jumiis nascatur occasio.
395쪽
uta aes r. XI. eturum Legatu liceat accipere munera e
ΔΝsam dubitandi parit Atheniensium ακMo' quo capitis mulcta aeceptio munerum legatis erat interdicta. Inde etiam legatus quidam , quamvis honorificam & probatissimam omnibus Atheniensibus pacem cum Rege Persarum consecisset, tamen quia in legatione munera accepime visus fuerat, parum abfuit. quin & ipse ex ea lege capitali supplicio assiceretur . m. 1erente Xenoph. lib. 7. rerum Graecarum. Ad eundem modum Veneti capitali poena suis legatis munera accipere interdixerunt, cyentil. lib. 3. de Legat .eap. 3. Sic RCorinthii eandem legem contra Legatorum munerum acceptionem tulerunt. Et idem de Romanis scribit Salustius , Zonar. ex Valer. Max. de Obstinent. Θ eontinent. cop. 3. Dux Muscovitarum auferre legatis ad se redeuntibus munera omnia solet. Iovis in Icon. Rationem hujuε rei refert Gentii I. 3.de leg .c. 33. quod, munera, qui semel acceperit, & largitionibus sit corruptus, non Iam Conis
stans manere judex commodorum publicorum possit, unde adeo saepe bos in lingua, ac Demosthenis exem-Plo plus accipiunt, ut taceant. quam alii, ut loquantur. Verum nos hoc per omnia & simpliciter probare non possumus . Nam si promiscua munerum acceptatio prohibita , utique eorundem etiam erogatio , atque adetiipsum etiam praecipuum societatis Φumanae vinculum liberalitas sublata esse videretur. Quamobrem distinguendum esse putamus inter muneratorem & inter i-Psa munera, quorum quaedam dicuntur publica & ordinaria ; Quaedam extraordinaria , & privatim data. quae vel' singularis alicujus benevolentiae & hospitalitatis causa, vel corruptelae & animi nundinandi ergo
offeruntur. In extraordinariis ergo Legatus erit modederatus, & omnia regula prudentiae metietur, vide
396쪽
diramina v M. de Instrumentis administrationis praeedenti dissutatione tractatum ,succeditjam in ordine, ut de ipsa norma ac forma administrationis, va in Esis legibus 9 earundem executione consistit,
DT ut de necessitate legum primum dicamus. certum est , Leges este & animam ac spiritum civitatis , A una cum ipsius civitatis primordiis coepisse, b. ii. Instit. de rer . di vis. Ut enim corpora nostra sine mente, fic civitas sine lege, suis partibus ut nerVis ac sanguine & membris uti non potest o Gere. pro Cluent. Suintil. lib. S. IV. Orat. cap. II. Hinc civilium controVersiarum norma & regina omni--m tam divinarum, quam humanarum rerum recte appellantur, l. a. F. de si . Hae enim sunt, quae j udicis cohibent affectus , ut non eK arbitrio sibi fingat sequitatem, sed omnem controversiarum nodum hoc veluti ense reiscidat, M. Fab. in iurisp. Papin. tir.dejusf. ct jurer. 2. illar.6. Actum proinde est cum illa civitate , ubi Judex ex suo tantum arbitrio statuendi potestatem nactus , &ubi mores perduxerunt leges in potestatem suam, & ad parietem misere clavis ferreis fixae. PDd.in Trinum. Hine miseri ae agrestes illi censendi, qui sine legibus viκerunt. Salust. in otii, . -- et . Est ergo Lex, regula eorum, quae actialutarem aciministrationem regni pertinent: regula inquam A faciendorum & omittendorum. Ut enim Archizelcias II
397쪽
xites: ita nec Imperantes sne hac norma. 3. Definitur , IC. Papis.l. I .F.de si . Commune prae-CepIum, Virorum pxudentium consultum, delictorum , quae sponte vel ignorantia contrahuntur codrcitio. Com.
munis reipublicae sponsio.Demosthenis & Chrysippi definitiones & descriptiones refert Ic. inareian. in f,asi. si . quas ibidem vide. q. Dividitur Lex in genere, in divinam & humanam. s. Divina, quae ab ipso Deo lata , est in triplici differentia : Est vel moralis, vel ceremonialis vel forensis. 6. Moralis est, quae praecipit, qualis unusquisque esse
debeat in moribus internis & externis, ut tota vita conformis sit cum voluntate Dei. Cujus legis summa comprehenditur in Decalogo, Exod. IO. 7. A qua lege morali , cum jus naturae tantummodo nomine differat , sequitur eandem & perpetuam esse iaeidem omnes homines, aeque etiamnum adstrictos, ithus I 6.c.Pol.
8. Ceremonialis dicitur illa , quae ad certum tempus populo Israelitico tantum praescripta suit, & adventu
s. Forensis seu judicialis est , quam de gubernatione Politica , videlicet de ordine, de officiis magistratuum, judiciorum,pinnarum,contractuum & dominiorum distinctione,&c. populo Iudaico Deus praeseripsit,in humfinem, utjustitia inter cives, & tranquillitas publica vigeant in leges Dei a contemptu vindicentur, Leυ. 2 q. v. IO. Lex humana dividitur in communem & propriam,ri. Communis est vel hominum & brutorum antimalium simul, vel hominum Iantum.. I χἀ Illa, quae communis est hominum & brutorum , Θμε natura appellatur, eX eo. quod ex principiis natura libus erumpit, ut est maxis & foeminae conjunctio, libe- Torum procreatis & educatio, ε. I. Instit.da IM. G. O C. tibi etiam definitur: Quod natura omnia animalia do
33. Haec ergo, quae hominum tantum est, Ius gen-rium appellatum, eκ eo, quod solis & omnibus genti
398쪽
I S. Primaevum, quod a IC. antiquum appellatur, I.et. de M. i. est , quod a principiis divinis vel a recta
naturali ratione , veluti Deum colere, parentibus & patriae obedire , quae sane a nullo , quam menig& ratione profiscuntur, originem traXit,unde definitur : quod naturalis ratio inter omnes homines constituit, i. jus au tem, I ..dec. I 6. Secundaevum est, quod ab externis & civilibus principiis, non statim cum genere humano ortum , sed postmodum usu exigente & humanis necessitatibus requirentibus introductum: Unde etiam definitur: Quod usu exigente & humanis neeessitatibus a Gentibus con stitutum, ε. bin autem gentium, Inst ueI.N.G. ct C. Gentium autem jus appellatur, quia omnibus, ut plurimum gentibus est commune. ut est dominiorum distinctio ,
commerciorum contractuum & bellorum ratio, constitutiones civitatum, &c.' II. Propria lex , quae alias Politica appellatur, dicitur illa , quam quaelibet civitas propriam sibi constituit, quae trahit ut plurimum originem suam ab externis principiis & se ad naturam loci, temporis, per flamm& ad communem Reipublicae utilitatem & commodum resert. Hinc pro qualitate & na ura loci varia est & mutabilis.18. Estque imprimis vel de regno ineundo, &sc appellatur lex regni seu fundamentalis: vel de Regno rem gendo, & sic communi nomine legis continetur. I9. Et dividitur haec rursum in universalem & muniacipalem α.2O. Porro, quia cura legum Politicarum , consistit tam injusta earum sanctione & praescriptione , quam in euundem executione; ideoque de hisce duobus nobis imprimis hac disp. erit dispiciendum . .
et L. In lanctione legum, causa efficiens, materia . sorma, finis , effectus , aluncta & contraria, perpendenda nobis veniunt.
, Σχ, Causa esciens sunt L L. latores , Quales sunt in Repub.
399쪽
Repub. ii, penes quos in Repub. est summa potestas,u pote est in Monarchia ipse Princeps, in Aristocratia optimates, in Dem Ocratia totus populus. a 3. Sediti Republica Romana, illa absoluta Il. univeriales condendi potestas, in Imp. hodie certo modo circumscripta est. Constitutum enim est, ut illas condat Imp. cum assensu & consilio statuum Imperii, unde etiam leges in Comitiis imperialibus latae & conditae vo- Cantur recesius imperii seu Comitiorum, distis 2sbs
Ad eundem etiam modum, quia principes & reliqui status Imperii in suis provinciis & territoriis Imperatorem repraesentant, vigore superioritatis se afu
condere possunt, & sic jura &constitutiones provinciales, Doffvnb ianbgerid tes orbnung promulgant, Contrarias abrogant, & novas subinde constituunt, quibus subditi etiam omnino subjiciuntur, & secundum quas ipsa Camera Imperialis adstricta est pronunciare. Ord.
et s. Duo inprimis in L. Latoribus requirimus. Pietatem videlicet & auctoritatem, sive vitae integritatem. 26. Pietatem ideo. uia nihil boni proficisci potest ab eo, qui religionem susque deque habet. Uituperandus ergo eκ hoe loco est Cabades Rex Periarum quod legem
Vitae integritatem requirimus in L. Latoribus, ut auctoritatem legibus suis addant, &, ne suis ieribus la-tIs damnentur, caveant.Hinc ratiqui legis latores, ut sua Iegibus constaret auctoritas, proselii sunt,leges a se latas, tibi inspiratas esse divinitus. Hinc Minos fingebat, se ab apso Iove leges suas didicisse,quod per annos novem ad
montem quendam commearet, ubi antrum Iovi secra
a auo IVersus semper lages Cretensibus attu- ά:N3cq Damosi Omar. Gent. Sic Lycurgus consilio
Apollitur Lacedaemomia leges compositas se ferre Pe suasit.
400쪽
suasit Vul Max lib. I. c. 3. Sic Numa nocturnos conventus cum Dea agena simulavit. Liυ. lib. 1.p. 22. Schois.
28. Materia legum, partim divinis & humanis rebus, P rtim publicis & privatis, partim personis & rebus fi
29. Sivinas dicimus leges. quae ad religionis & divini cultus ossicium pertinent: Humanas , quae ad comm dum & utilitatem hominem : Tubuevi, quae ad statu totius Reipubl. Privatas, quae ad singulorum utilitatem& rationem reseruntur : Persmis, cum de statu & dignitate &conjunctione personarum quaeritur: Rebus,cum de dominiorum distinctione & commerciis agitur.3 i. Illud tamen omnino necesse est, ut condantur de his, quae frequenter fieri tolent, l. 3. O seqq. F. de si . ct l. 3Is pars harediet. ct l. 18.fdejud. ia negotiosis etiam. suturis, non vero praeteritis formam dent, I.9.c.deg. σιjubemus, 29 g.quastum. de test. si . Forma legum praecipue consistit in his x. Ut concipiantur generaliter, non in singulas personas, l. 8 . dasi. 2.Sint breves, quo facilius ab imperitis teneantur. I. Iubeant non disputent. 4, In Scripturam redigantur,uvcives meliorem possint earundem habere notitiam. Rationem etiam optimam habeant. Est enim ratio anima legis. l. t .ss de si .cto. seduIo.u8. dist. Nam scuti anima dominatur corpori, ita etiam ratio legis . dominatur Verbis. Hinc leκ ex ratione semper est aestimanda. Ubi ergo ratio non est, ibi neque lex est, quia justitia est habitus animi & quidem bonus, qualis esse non potest, nisi quatenus ratione perficitur, arg. e. consuetudo,din. I . Nec tamen superstitiose in legis rationem inquirendum est, I. ao. eumseqq. eodem di si ita, 1. 6 D .ad L, Aquit. θ l .item, a c.de crimJacrit. 3z. Finis generalis est salus Reipubl. Specialis vero sint. legum est, ut per eas homines retineantur in ossi cio. Nam improbitas hominum causam legum lationi dedit. Sicuti enim ante, morbos necesse est cognitos ςsse , quam remedia eorum ; se cupiditates prius naza