장음표시 사용
71쪽
Ethici sit, minimε dubitandum: quandoquidem Antoninoriim esse non possit; ne illius quidem, qui Caesaris Severi filius fuit; cum mentio in Itinerario hoc fiat Maxi nianopolis, Constantinopolis, Constantinae,& aliarum urbium, quae longe post Caesarum illorum tempora demum exstructae sinc, vel hoc nomen adeptae.
I 8. g. Nee Ludesvafrustrandum eis itinerarium a Burdigalaad Hierosohmam seque, se ab Heraclea per uisnam, o E
mam, Me Hanum vive. Quod scriptum videtur temporibus Constantini M. ut mentio Consulis Xenophili, & Regis Annibaliani, etiam Ammiano, qui paullo posterior, memorati, non obscure arguit. Instituitur id per civitates, vicos , mansiones, & mutationes: quomodo vocarunt, Quando veredo- rum, jumentorumque fieret commutatio. Primus e vetuito codice in Hiscem edidit Petrus Pithoeus, vir praeclare de universa meritus antiquitate.
. 19. g. Superes quoque itinerarium Rutilii Claudii , edti
matiani,sve LMinution Qui sub Honorio Caesare claruit, poeta disertus; sed Christiano nomini infestissimus. Mitto itineraria ilia: uti illud B. Antonini Martyris, a Claudio Menardo ante annos sex septem editum: quod aliquanto ante Bedae tempora scriptum suit. Item itinerarium Benjamini Tudelensis , . scriptoris Hebraei: quod primus Latine reddidit Ben. Arias Montanus Hispalensis; ac post eum vir Nob. Constantinus L'Empereur, vetus in Gidensi Academia collega, vir de literis Hebraeis praeclar merens ; qui Benjamino huic notas addidit pereruditas.
ao. Nec aspernandi Arabes,praesertim Abi hedeas
' dem principem Cosmographum vorare non dubitat Postellus in praefatione Cosmographiae suae ad Caesarem Ferdinandum. Praeclare etiam ante annos quingentos Orbem in vi I climata divistim descripsit Nubiensis ille, quem ex Arabico Latinum fecere Gabrici Si ita , de Ioannes Hestonita.
2I. g. At immane quantum lucis acredit ex tabulis. I Haman quis Iemporibus obtinuere apud Graecos. Anaximandrum primum suisse, qui ejusinodi tabulam exhiberet
72쪽
diximus antea. Herodotus lib. v refert, ut Aristagoras , Histiari gener,
ac consobrinus, Mileti tyrannus, Spartam venerit, πινακα stiτω-α-- σειοδ, ὀνετέτμη ,- αλαμα τε πα- , παντες ' aeream halens talallam, in qua inersus erat totius Ierrae ambitus, mareque universum, ac flumina om nia. Apud AElianum lib. Iret Varr Histor. p. xxv Ir I legimus,ut Socrates Alcibiadi, agris sitis ad Urbem tumido , ta uiam monstrarit, atque in eo agros eos jusserit ostendi: cumque hoc non posse appariret, his eum affatus sit verbis: Em τουτοις μερο Φρο- νεις, οἰ εe ου δὲ, ψ γῆς εἰMν; Iiste effra, quae nulla sim terrae pars' sive, quae geographus ne dignatus quidem fuerit exprimere in sua terrae descriptione. In Theoptarasti testamento, Laertio auctore, & illud .
κατω οἱ tabulas, in quous terrae ambitus destriberetur, in inferiore porticurerint. Non persinuar caeteros. Solum, quia de Graecis nunc loquimur, illud adclamietsi sua laus in Graeciae descriptione Sophiano debeatur , Ioannem tamen Laurenbergium, Soranae apud Danos Academiae Prosessorem eruditissimum longe eum a tergo reliquisse: quod propediem planum orbi fiet e tot,quas inclyta BlaeuWiana ossicina dabit, Graeciae tabulis accuratissimis.
a 2. g. Atque uIi apud Graecos, ita etiam apud Romanos , obirinuere tabuia istiusmodi, quibus terrae,ac maria, describerentur.
Vnde Propertius lib. I veleg. ID ICustr.. tabula stillas ediscere mundos. Varro lib. x de R. R. cap. II: Ostendi ibi C. Fundanium, seserum meum, θ' C. Granium, equitem R. Socraticum, et P. Agrasium publicasum, spectaries in pariete piliam Italiam. Vitruvius lib. v xxx Architecturae cap. Ir: mefeturi, testimonio posum esse evita flumisum , quae orbe terrinum choroPaphi psila -υeniuntuΥ. Adhaec orbem etiam rem rarum specisa sum 'bi propcsuere Caesar Augustus, et M. Agrippa, magnatur diligentia , inque hee opere eura et ut refert Plinius i. III, c. II. Metius Pomposianus depiosum orbem terrae in membranis incumferebat: ut ait Tranquillus ' : sed hoc in caussis ejus interimendi arripuit Domitianus, G. ir' inde conjectans, eum orbis imperium affectare: praesertim cum & imperatoriam habere genesin ferretur, & circumferret etiam ex Livio conciones regum, ac ducum: quasi nempe id faceret, quod sibi ad imperatoriam dignitatem magnopere essent usiti suturae. L. Annaeus
xlorus, qui & Seneca, in praefatione Histor. Faciam, quod flem, qui urrarumDκs pingunt ; in brevi quo tabella , totam qua imaginem amp99M. H 3 23. I. Oω-
73쪽
61 DE PHILOLOGIA. 23. sy. Omnium vero tabularum veterum, quae exstant, antiquissimasiunt, tum s eundum Ptolomaeum descriptae ab Aga-ihodamone Grammatico,ad quem I ori Pelusiotae exstant epi-sbia aliquoi: tum ilia, nonnisi eruditissimis profuturae, e Conradi Peutingeri,patricii Augustant, bibliotheca, a M. Vel ero, publici jurisfacta, segmentis octonis.
Priora duo segmenta eruditis notis idem illustravit Velierus, Duumvir.
24. g. c tabula solumprosunt Grammaticae Exegeticae, sue intelligendis melius scriptoribus f verum erperegrinantibus, sum privata ob negotia, tum publica: ut proconsulibus, se propraetoribus, in provinciam ituris: nunc, Hr olim, imperatoribus in castris metandis.
Quippe, ut Vegetius ait lib. III, cap. v I, uui rem militatem fudi sius didicerunt, asserunt, plura in itineribus, quam in ipsa acie , pericula solere contingere. Nam in co=fiftu armati sinu omnes, ου hostem cominus vident, et ad pugnandum animo veniunt praeparati. In itinere minus armatus, minivique intentus est miles ; , superveniente impetu, vel fraude, repente turbatum. Ac mox subjungit: Ideoque itineraria omnium regionum, inquisus bellum gre tur, plenissim e debet habereper'ina: ita ut locorum intervalla, non Fosium passium numero, sidetiam qualitates petasat: compendia, divertiola, montes, sumina, ad fidem deseripta consideret, usque eo, ut fleniores dures itineraria provinciarum, in quibus necessitas gerituτ, non tamtum adnotata, se etiam picta habuisse firmentur ; tu non serum confitio mentis, verum ad pectu oculorum,uia
prostituris eligerent. Pluraque inibi. Sed & B. Ambrosius quaedam in
a s. g. In hujusmodi antiqui orbis tabulis multum refert,ut illis
utamur , quae posteriorum cura emendarius , mel auctiuspro- . deunt. Itaque Iulianiis imperator non tam gaudet de transmissa sibi tabula quapiam , quam quod exactior foret, & accuratior prioribus. Sic enim scribit posteriori ad Alypium epistola: Uδη Abia ἐτυρχανον
σῆ mνακιον--μ - --F ,προσγενβελ Δον, χοὸ κατεμουσωσας aessi τους ἰοίμζους' iam eram morbo lis r tus, cum Geographiam misisti: non tamen propterea mis, ut Irata mihi fuit tabella Diuitigod by Corale
74쪽
tabella abs te missa. Sunt enim in ea descriptiones meliores , quam antehae ; et jambis exornasti.
26. g. Me seu itscire vetera gentium, vel urbium, nomina, aestus: sed etiam discere convenit, quae hodie obtinent.
Omnia enim mutantur. Unde Sulpicius ad Ciceronem lib. rv epist. Cic. uuae oppida quondam tempore florentis fuerunt , nune prostrata, Udiruta, ante oculos jacent. Nota & Pythagorae de Athenis , ac Thebis, querela apud Ovidium xv Met. Sed clard imprimis Seneca ad Albinam : Ggidum humaniten ris disiursus est Quotidie aliquid in tam magno oine mutatur. Nova gentium nomina, exstinctis nominibus prioribus, aut in accestonem validioris conversis, oriuntuΥ, &c.
27. I. Praeterea etiam cognoscend unt regiones uti, qua incognitae erant ansiguis. Olim enim tressotam continentes nota. erant . Europa, ct, hac major, Africa,maximaque omnium Asia.
ὸ ne extrema quidem, vel Septentrionis, vel Africa , vel Asa, quondam innotuerant. Praeterea avorum avo accusit no titia tum Americae,sive Indiae Occidentalis; tum Metellanicae, sive terra Austratis. . arumprior a Christophoro Columbo reperta anno CID CCCC XCII: ae quinquennispost anno CIDII xCv II felicius detecta ab Americo Vesputato Floremtino, ὰ quo or Americae nomen accepit. Posterior ver te dicta a Ferdinando Magellano, qui anno CID ID XXII, Moluccas petens infulas , eas ausim fuit terras accedere ι atque iis Magellanicae nomen dedit. Multis interim viris eruditis non videntur antiqui penitus ignorasse
duas illas continentes. Nam ad Americam censent pertinere, quae de Atlantide tradit Plato: quaeque Aristoteles resert de Phoenicum Gaditanorum ad ignotas regiones profectione; ac navigatione Carthaginensium ad Insulam magnam, de desertam ; sed fertilem. Item Australem spectare judicant, quae de itinere Iamboli legere est apud Diodorum Siculum lib. I r. Etiam Strabo lib. I r. verisimile esse ait, alias esse terras praeter tum agnitas. Ac imprimis illustre est illud apud Festum Avienum in descriptione orae maritimae: postquam de Albionis insula, ScFIibernia, egisset: Tartesiisque in terminos oestrumnidum
75쪽
gaiaxdi mos erat r Carthaginis ' Etiam coisni ' , us ister Herculis Agitans columnas, haec adibant aequora rQuae Himilco Pamus mensibus vis quattuor ,
Vi ipsi siemes rem nobasse rettulis, Enavigantem posse ire semisti asseris. His nulla lare flabra vellunt ratem tSie signis humor aequoris pigris,per. Adjicis.illud: plurimum intιrgκrgites Extarefuum, sepe virgulti vice Retinere puppim. Disit Me niti ominus, Non in profundum terga dimitti maris , Parvoque aquarum vix sivertexi satum: obire semper huc, hue, pontiferas Numigia lenta, set languide repentia
De his eluribus dicerem, si paucis putarem me posse defungi. sed, ον-, singula alibi fusius expendam.
a 8. g. Ex junioribus , qui orbem totum descripserint,praecipue
excellis Gerardus Mercator. Laudabilis quidem opera olim Eneae Sylvii, Raphaesis Volaterrani, Bilibaldi Pircheimeri, Sebastiani Munsteri, Ioachimi Vadiani, atque aliorum. Sed eo hos taceo, quia juniorum industria pleraque omnia accuratius excussit. Atque idem dixero de Brocardo monacho, Beato Rhenano, Iacobo Ziglem, Leandro Alberto, atque aliis, quisbium regionem aliquam descripsere. Nulli vero juniorum plus geographia, quam, summo viro, Gerardo Mercatori, dediet. Proxima diu Ortesiolaus; quia tabulas ex historia omnigena utiliter illustravit; matheseos interim scientia neutiquam cum Mercatore conserendus. Utinam vero superesset ornatissimus urbis hujus Amstelodamensis civis, Guilhelmus Blaeu , magni & Nobilissimi Viri Tychonis Brahel discipulus, vir magnificὸ, accuratis suis tabulis de arte hac, doctorum omnium judicio,' promeritus: cujus ego non possiim non cum dolore meminisse, quando cogito, quantum in eo viro haec disciplina amiserit. Bene tamen est, quod reliquerit dignum se filium Ioannem Blam N, Iuristonsilium quidem , paternis interim insistentem vestigiis ; nec typographica modo arte, sed expolienda etiam geographil tum veteri, tum nova, praeclardadmodum de studiis merentem.
76쪽
I. monologi quitur , qua tempora numerat. Haec ut multis multorum libris es tractata; ita necdum essplene reperta.
Olim jam Plutarchus in Solone est conquestus, quam intricata esset ratiocinatio illa temporum in veteribus Graecorum rebus et quod nec minus de Hebraeorum temporibus dicere possumus ; ut discrepantes summorum etiam virorum sententiae ostendunt. In quibus & ipli dissident Graeci Bibliorum codices ab Hebraeis. Sed Hebraeos potius se uendos esse , vix hodid ambigit quisquam. Non aspernanda de hocce iscrimine in Nicephori Chronologiam Camerarius annotavit. Sed accuratius de re tota recentiores Chronologi I iique magno numero.
a. Plane autem scire Chronoogum necesse es a tum diversam
annorum rationem apud gentes variaN ; tum , sive arae diversitatem. Nam Hebraei numerant ab orbis initio 3 Graeci per Olympiades; Romani ab Urbe condita , posteriores ab Diocletiano usque ad tempora Iustiniani; Hispani ab Augusti anno x xx usque ad Ferdinandi Catholici tempora ue Christiani Graeci, ac Romani, per indictiones ab anno Christi cccxxxx, quo Maxentius est a Constantino victus, &pax data Ecclesiis. Sed receptissima est Christianis consuetudo numerandia Christo nato , vel circumcise: quae aera coepit a Dionysio Exiguo, a hate Romano. Saraceni vero ordiuntur a fuga Mahumeti, quae incidit in annum Christi Ioc XXIII.
cipue Eusebius Pamphili, Caesarienses epimpuri ab orbe condito Chronicon reliquit usque ad vicennalia Constantini, sive annum Christi C C C XXVI.
Permulta haust ex Iulio Africano 3 qui primus Christianonam de temporibus scripsit; eaque deduxit usque ad an. Christi c c xx. Eusebium vero exscripsit, assiduus ejus obtrectator Georgius Syncellus; qui
77쪽
temporibus licet Κaroli M. claruerit: morte tamen praeventus , ne quidem , quti usque Eusebius, Chronicon perduxit. Desinit enim in Maximiani, & Maximini imperio.
4. Ex Latinis non parum P. Hieronymo debemus; qui ese EUM bium Latine edidit, se ei ex Tranquisio, o aliis , multa res
ruit, opraeterea eum continuavit usque ad an. ccc Lxxxx. Interim est, ubi Eusebium temporum ratio fugerit; aut B. Hieronymus , variis distentus, non apte satis Eusebii mentem expresserit. Ob ista, & alia, proderit utrumque legere cum animadversioninus Scaligeri, nunquam satis laudatis : non quasi ignorem & illi quaedam excidisse. Sed hoc innumeris bonis facile compensat. Nec humana sinit imbecillitas, ut qui siquam tam grande quid stlideat, nec alicubi humanum quid patiatur. Quare qui in eo castigando tam se acerbos praebent, utcunque non pauca melius dicant 3 tamen negare non debent, plurimum se illi debere. Imo quodammodo oblivisci vi sintur, se etiam fiomines esse , ac peric tum ella a talionis lege. Denique hoc pacto se ascribendo deterrere ingenia, ad bene merendum de studiis, nata. Praeterea & operae sit addere Eusebii Chronico Arnoldi Pontaci, Episcopi Vasatensis, castigationes, & notas: quae, animadversionibus Scaligeri pene iam excusis, in lucem
s. g. Hieronmum continuavit B. Proser, usque ad annum Chr. Cccc XLVI. Idaeius, inque ad ann. CCCC Ixmo , sive secundum Anthemii Imper. consulatum. Marcessiniu Comes, usque ad annum II xxx IV. Victor Tunnunensis, u que ad ann. II Lxv ; quo Iustiniano Iustinus junior successit. Ioannes, Abbas monasterii Biciariensis, usque ad ann. ID XCI II. Quos omnes habes in Temporum Thesauro, quem publici juris secis
Iosephus Scaliger. Sed Idacium cum fastis concitaribus, item Marcellinum Comitem, integriores postea, auctioresque, edidit Iac. Sirmondus, vir de antiquitate, & hoc nomine, & aliis majoribus, optime meritus.
6. g. Ejuniaribus Laudariseunt Matthaeus Beroaldus, Guil. GGnebrardus, Gerardus Mercator, Ioannes Funccius, Abrahamus
Eucholeerus, ct complures alii. Sed proximis his annis magna arcessi acta est um ab aliis,tum maxime Iosepho Maligero,
78쪽
DE PHILOLOGIA. 6 Dion io Petavior et i sic quoque multasint intricata, se obscura, aliorumque industria retim. Cujus inter alias ea est caussa, quod scientia haec in multis dependeata coeli observationer at calculus Astronomicus multas adhuc habeu difficultates. Interea contentus erit puer Indice Bucholceri, vel Chronicis Sethi Calvisit, ac parte ea , quam exhibet Petavius. Sed de Chronologia in partibus Mathesios iterum dicendum erit. Quare hic sisto.
I. Equitur το me explicat familias eorum,
Imd quandoque etiam eorum, qui praeclard de studiis merentur.
2. g. Necessitas hujus partis ex eo conficitur, quod historiap tissimum sunt de personis : persona autem familiis distin
. Vnde liquet, non posse historias absque hac parte intelligi. Accedit Maltera utilitas. Nam iis, qui rebus gestis, vel etiam doctrinarum studiis. devinxere sibi alios, debetur honos suus: honos autem iste maximus est, ut conservetur eorum memoria. Eaque res etiam alios deinceps incitabit ad pariter bene merendum de Republica.3. g. Itaque ex veteribus Graecorum multi in hoe argumento δε- sudarunt. Sed magnam partem deperierunt: ut Musilaus Asegivus, Hecataeus, Pherec des Atheniensis , Simonides Ceus, Suidas, atque alii. Ex quibus Acusilaus Argivus tempore Cambysis, vel circiter, claruit. E -περὶ citat eum Apollonii scholiastes in I v. Hecataeus, β laudatur Arpocrationi, voce Αδελφίζειν. Librum II Ladvocat Athenaeus lib. I v. QPrtum Stephanus in oezθάλη, , μυγαι, & alibi saepe. Epimenides duos libros seripsit , teste Laertio. Cui & Pherecydes Atheniensis omemoratur, a Syrio, Pythagorae magistro, diversus. Simonides Ceus,
79쪽
cognomine Melicertes, tres de genealogiis libros condidit, Suida aucto re. Imo & Suidam eo adducit Stephanus, voce Α μυργ. Sed qui Stephani tempora sciat, facile videt, diversiim esse ab eo, cujus
hodieque lexi con habemus: cum hic demum paullo ante annum claruerit c II C: at Stephanus ante tempora vixerit Iustiniani Imperatoris; quo regnante, eum Hermolaus Byrantius in epitomen redegit. Alios etiam in opere de Historicis Graecis memoravimus.
. g. Exsuperstitibiu multum in Deorum, dr Heroum genealogia, juvabit bibliotheca lesiodori.
Ex quo, fabulis praeteritis, historia generis, ac temporis, nullo nego tio fiat.
s. I. Ex Romanispraecipue industria eluxit T. Pomponii Attici.
Testis in ejus vita Cornelius Nepos 3 ubi ait, antiquitatem totam ab eo expositam volumine illo, quo magistratus ornavit. Atque, inquit , quod disseissimam fuit, sic familiarium originem se texuit, ut ex eo Harorum virorum imagines ροβmm cognostere. Hinc subjungit: Deis Me idemseparatim in aliis cisis; ut, M. Bruti rogaru, Iuniam familiam a stirpe ad hane is tem ordine enumeraverit; notans , qui a quoque ortu , quos honores, quibusque temporibus eo pist. Pari modo Mincesti Claudii de Maroedorum , Scipionis . Cornelii, et Fabii Maximi, Fabiorum, dierum. vibin libris nihil test asse taliam iis , qui aliquam cupiditatem habent notitiae clamorum virorum. Ex hoc opere etiam fuisse videntur illa de gente Papiria ; quae signat Cicero lib. I x epist. ad Papirium Paetum.
6. g. Diam M. Valerius Messalia am senex, de Romanissum his librumfecit.
Testis Plinius: qui & quaedam inde non semel adducit. Sed qui hodie Messallae tribuitur liber, de progenie Augusti Caesaris , supposititius esto Vide de Mel Talia hoc nostram Latinorum Historicorum historiam lib. I,
I. g. Genealogiarum etiam codicem reliquit C situs Uginus.. Ipse auctor in Poetico Astronomico e quo loco de Perseis loqvstur. Graeae, inquit, fuerunt Gorgonum custodes : de quo in primo libro Genealogi rum scripsimu . εῖ. g. Nostra
80쪽
rus Reinecessu seinhemius. Qui & ipse, non contentus familias nude deline1sse, etiam tempora, quibus floruere singuli, addit; & quae praecipud gesserint, exponit: au-αores etiam apponit, unde plenius omnia hauriantur
9. De Romanis quoque familiis pulchre tractarunt senion Augustinus, o Fulvius Vrsinus: uti or Richarias Streinius.
Qui Baro Austriacus fuit, gratiaque ob eruditionem valuit apud Imperatorem Maximilianum II. Praeterea Ioannes Glandorpius commentarios edidit de familia Antonia, & Iulia. Iuvabit quoque ejus Historiae Romanae Onomasticon, opus licet postumum.1 o. g. Nec honore suo fraudandus est rabo Emmius ; qui Chr
nologico operi alterum adtexuit Genealogicum. Eo tabulis complexus familias gentis Hebraeae, variarum in Oriente,&Africa ; Graecorum item, & Romanorum imperatorum , tam Orientis', quam Occidentis; regum adhaec Hieroselymae, post urbem a Christianis captam; regumque Galliae ex Saxonibus. Atque haec de historia
sive proprie dicta. '1. T I soria Mαγμι si peres ; quae vel vera est; ut ibi eorum, qui propriis magis historici dicuntur; velut
Thucydidae, ac Livii: Ῥelficta ; qualis epicorum, atque. etiam Xenophontis in Cyri meιδέοι: vel media, ae quasi vera; ut in comoediis,omimis. Ita distribuit Asclepiades apud Empiricum. a. g. Historia vera dividitur in sacram, civilem, se Literariam. Sacra, vel vere eis odi es,vel errore hominum talis censetur. Heresacra atione auctoris, distribuitur in divinam,ct huma-Ι 3 nan