Veteris Mediae et Persiae monumenta descripsit et explicuit Carolus Fridericus Christianus Hoeck Brunovicensis, bibliothecae regiae academicae a secretis. Commentatio historicophilologica ab amplissimo Gottingensi philosophorum ordine praemio ornata.

발행: 1818년

분량: 233페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Ionge gravissimam nostrae disquisitionis partem Persica opera

essicere. Quae vero ut recte ad tempora sua Fevocemus,' eaque, ut fas est, explicemus, inde iure sit initium, ubi ad certum quendam stopum quodammodo pervenire nobis licet. Quamquam per eruditorum conamina de Persepod disquisitio non eo usque redaeta est, Pt criticorum . dubitationibus ex omni parte satisfactum sit, hoc tamen, extra 'omnem dubitationem pdsitum mihi videtur, esse monumentum ad antiquissima Perserum tempora reserendum. Habemus igitur, quo uti possumus ad cetera Achaemenidarum opera explicanda et diiudicanda. Haud procul a Persepoli spectantur Sasianidarum clarissima monumenta, anaglypha illa e rupe excisa, in quibus explicandis per ingeniosissimum aeque aedoctissimum De Sacyuim penitius etiam progressi sumin; scimus enim, cuinam regi e Passanidarum stirpe ea debeantur. Persis igitur est, unde paratiores aeqUe ae tutioreS, tam ad Achaemenidarum opera, quam ad Sassanidarum mo menta

illustranda progredi possumuS.

. . - . .

Finem huius praefationis faciat enumeratio fontium; non omnium quidem librorum, quos in auxilium vocavi, sed eorum modo, e quibus . ipsam tractandam materiem hausi. . Scribebam Gottingae pridie Kalendarum April. a. MDCCCVI. FOM

12쪽

Fontium, e quibus res nostrae hauriendae sunt, duo bene' statuas genera; ex.eorum uno, veterum scilicet auctorum . discimus, qualia fuerint, per alterum Vero. recentiorum scriptorum, edocemur, qualia iam snt praeclara illa veteris Persiae monumenta. Utrique generi

intermedium quasi es sciunt ordinem Orientales, exceptis scriptoribus bibliciS.

' A. Scriptores Graeci et Latini. E scriptoribus Graecis ante Alexandrum Magnum pauca ad n stram rem continent Herodotus, Xenophon et Ctesias. Per Alexandri expeditionem Persa fraecis penitius innotuit; maxime vero dolendum est, libros comitum Alexandri nostram aetatem nouattigisse; attamen non prorsus interierunt, reddit eos ex parte Amrhianus, usus est iis Strabo. ambo in Persicis nostro consilio longa gravissimi. Consulendus praeterea in multis Diodorus Siculus. Neutiquam omittendus Isidorus Characenus, cuius flationis Parthicae multum faciunt ad situm veterum urbium constituendum. Haurienda quoque nonnulla ex Plutarcho. In aliis Iosephus iudicium tuum exercebit. Confugiendum erit saepius ad Ptole. maeum et St.ephanum Byzantinum. E Latinis auctoribus Plinium praecipue et Curtium caute adibis. B. Orientales.

E seriptoribns biblicis libri Esdrae, Nehemiae. Danielis,

Iudithae, Tobiae aliique nonnunquam laudandi erunt. Maioris momenti nobis sunt Orientales recentioris aevi, ad quo S transitum facit: . G

13쪽

historiae Armeniacae libri III. , aeredit epitome Geographiae. ed. Whison. I 736. Scriptor videtur fuisse mediocriter tantum doctus, et maiori credulitate quam iudicio ex aliorum commentariis historias' suas contexuisse. Verum enimvero . tametsi saepius salsus est'. non continuo. pro scruptore unutili et reiectaneo debet haberi u . Multa de Semiramidis monumentis fabulatur.

Ebn Haueat, floruit post annum 9oa et ante 964 b . e oriental Geography of Ebn mutat an Arabian traveller of thetanth tanturg, translated by IVillium Gusely. London rgoo. Orientalium omnium, qui mihi innotuere. In Geographicis facile princeps; quod iudicium auctoritate probatur' qua fuit apud alios Orientales. Nobilis Al Edrisi, Ebn Cordabali otiique vestigia Flaucalifilii ubique secuti sunt teste Abul seda H. Plurimas quas descripsit regiones ipse adiiti Ad monumenta nostra inter Orientales longe plurimum facit.

Scheris Edrisi vulgo dictus Geographus Nubiensis, floruit

anno II O.

Geographia Nubiensis eae Arabico in Latinum versa a Gabriele So. nita et Ioanne Hesronita. Paris I 6 9. Opus quod exstat pro maioris epitome 'habetur M. Nostris rebus mi. noris momenti est. .

Praeter opora historica, Geographiam quoque reliquit, eni nomen dedit Tahwim aI boIdan Canon Geographicus . Totulla opus, exceptis nonnullis quae iam prius a Gravio edita erant .Latine vertit Reishius. Quae verso inserta est libro Germanice scripto: Euschivr naeaain

14쪽

i 88. Ili tres ultimo loco nominati multum versabantur in Porsiae terris orientalibus, quarum perquam manca est nostra cognitio. Multum vero abest ut nobis satisfaciant.. o

Peregrinatores. ω Series peregrinatorum, qui ad nostram rem faciunt, iure incipit demum cum Figueroa. Quamquam enim itineraria, qt e hoc tempus excedunt, quaeque exhibita habes in notissimis illis eouectionibus o. geographiae in universum usui sunt, monumentis tamen Per. 'siae cognoscendis parum tantum conserunt. .

Garcias dε Silva et Figueroa, cisi 7. D. Ambassari en Persie depuis is i iusqu'en i6a , traduite de psi pagnor par de Wiequefort. A Paris I 667. Editio Hispana princeps tam rara est, ut ne titulus quidem innotueriti Pretro delia Valle, Diani in 'relia Persa ed India dali anno Isr4 EI I 626. 3637. Verso Franco Gallica: Visage de Pistro

ε RAΜusIO, vides. In Venetia Is83. 'HAKI UYT, priueipat navigation . London Io . PURCHAS, plurimes. Laodon Ioas. HARRIs, coluerisu ' ofvstyages avd ιraveis. London I7 s.' D Numer is, quem uncis ineIusi, annum indieat, quo iter feeit is Persa peregrina. tor. Editiones, quas apposui, non prineipes semper sunt, sed maxime usitatae, quarum titulos hoe loeo paulo aeeuratius prodidi, quod in eommontationstipsa, Praeter pastuam raro quid addidi. - ' . .

15쪽

. Thomas Herberi t 626. . '. lation si uvam de Perse et des Indes Orientales traduite de

I Anglois par Wicquefordi . A Paris I 663. ' . Editiones Anglicae, perquam rarae, ornatae sunt tabulis aeneis. quarum nonnullas 'minori serma depictas habes in f Η arrisis collection I. p. 4o ., qui liber epitomen Herberti itinerarii continet. Versio Franco Gallica tabulis caret.

Iean Baptiste Tavernier. per quadraginta annos peregrinatus est, pluries Persiam adiit, ultimo I 66s. ω voyages en Turqvie en Perse et aux Indes. A Paris I 682. Andrsi Daulier des Landes cr66s. les h autea de Ia Perse, a Paris I 673. Ian Iansson Struys, t 6 o.

17쪽

A Paris, an. 9.

18쪽

Per fi a e . terrae Occidentales.

Praemonenda de Perside. Totius Persiae terra primaria est Persis ἡ Περσυ nunc Fars ves

Uisan dicta a . Limites habet: ab oriente Carmaniam, meridiem versus sinum Persicum, ab Occasu Susianam . ad septentrionem Paraeis tacenorum et Cossaeorum montana b . Terra est haud ita magna e . dispar vero soli natura et actis temperie. Ora maritima aestuosa est ac ventosa et fructuum inops. praeterquam palmarum. Regio vero ulterior campestris est, omnium seraX, et optimo pecorum nutrix fluminibus et lacubus plena. Tertia pars est hiemalis ac montana. aqui.

19쪽

aquilonem versus; ab extremis eius partibus sunt camelorum Oasta. 'res d). Quae quidem montana septentrionem versus, Mediae finitima, prima Persarum sedes suisse videntur. Persae, antiquissimo tempore ipsorum lingua Artaei 'Αρταῖοι appellati O, priusquam Asiae victores exorti sunt, teste Platone f), pastores erant et rei pecuariae dediti. Asperam regionem incolebant, quae pastores poterat eiscere robustos et qui sub diu iacere et totam noctem vigilare. et sit castra metandum esset, castra metari postent. Consentanea re. fert Herodotus e . Fuerunt igitur Nomades quos Cyrus, proprio nomine Agradatus dictus ii , ad fixas sedes redegit. Persas ante Cyrum infimo culturae loco suisse, cum illa ipsa vivendi ratio docet,' tum ex aliis veterum testimoniis colligitur is, inprimis vero illud consilium probat, quo callidissime usus est Cyrus, ut dux eorum creareatur, eosque ad hellum contra Medos instigaret E), cui consilio locus tantum esse potuit in homines parum cultos. Falsa igitur est opinio eorum, qui Persas ante Cyrum tam cultissimos quam potentissimos habent. eosque tales illo tempore suisse opinantur, qui monumenta condere potuerint, quae etiamnunc unicuique peregrinatori summam

admirationem excitent.

A Cyro igitur primum melioris culturae semina sparsa sunt, et Persis, . ut Persae terrarula prima eminnit, ita et primaria semper habita est. Clarissima haud dubie fuit Achaemenidarum temporibus. Sub Cyro in ea primum victores exstiterunt Persae; pugna enim hic illa cum Astyage commissa est, qua Asiae imperium ad Persas perve- 'nit. Primae hic erant Persarum urbes I , prima palatia et sacra. In primis vero contulerunt ad claram emoleo dam hanc terram sepulcra regum, splendidissima ea et multis divitiis reserta, prae ceteris monumentum Cyri su inma pietate cultum. Huc venerunt reges inta

Eebat ira, Susa, aliaeque urbes avtiquiores quidem sunt Persepoli, nee tame eae a prima origine Persicae.

20쪽

PRAEMONENDA BE PERSIBE.

initio sui imperii, ut induerentur veste Cyri, ut immolarent diis, utisque initiarentur a Magis sacris regiis m . Haec aliaque effecerunt, ut, licet non rogias sedes in Perside habuerint Achaemenidae, licet mercaturae laciendae secundiores fuerint aliae terrae, Persis tamen Persarum caput regni et patria haberetur. - Nec, Achaemenidarum imperio everso. cessit eius celebritas; nam Parthorum tempore, quamquam aliquatenus fracty, sub propriis tamen erat regibus V . Praecipue vero Sassanidae, qui a Cyri stirpe se oriundos gloriaban tur, semperque operam dabant, ut imperii Persici vetus gloria revo. earetur o , in hac provincia regias sedes habebant, ad eamque ex ornandam quam maxime conserebant. In quinque partes vel agroseam diviserunt et unamquamque partem ipsorum nominibus appellaverunt p . Quae quidem divisio seriori adhuc tempore obtinuit q). Ignis eultus a Sassanidis in hac terra restitutus est, ibique maxime viis guit. Decimo adhuc post Chr. n. seculo nullus fuit ager qui pyreo ' Persis igitur ad monumenta nostra Persiae terrarum gravissima

est; in ea omnis aevi artis opera restare iure opineris. Multa eorum iam temporis inventa sunt, multa alia adhuc latent. . Manca est nostra huius terrae, cum veteris conditionis . tum hodierni status, cognitio. Alexander in ea non diu moratus est; bella Eumenem inter et Antigonum in regionibus versus septentrionem et ocis casum gesta, huius tantum partis cognitionem praebent exiguam. Romani nunquam hucusque progressi sunt. Non igitur dubitandum est. fuisse in Persde urbes, palatia. multaque alia monumenta, de quibus ne tantillum quidem nobis innotuerit . per vetet eS. Eoi um: adeo

muneris eurare, ut vetus atque integrum Cyri imperium versi, restitueretur, HERODIAN. VI. 6. - Maiora adhue sibi sumsit Saporar I, dum omnes illa.. terras. quae ad Strymonem usque fluvium et Macedonteos nnes porrigerent, Persieae ditionis suisse eontendebat sibioue vindieabat, ΛΜNIAN. MARCELL.

SEARCH

MENU NAVIGATION