장음표시 사용
21쪽
adeo, quorum mentio fit apud veteres occidentis et orientis oscriptoros, minima tantum pars inventa iam est; caveas vero, ne, quae latent, interiisse putes omnia. Persis ut veteribus parum nota erat, ita nobis quoque ex parte tantum percognita est. Quum nemo sere peregrinatorum a via communi deflecteret, pauca tantum praeter ea ex tenebris prodierunt, quae obviam habebant ab Issa-hano Schirasum proficiscentes, indeque portum petentes sinus Pς sci. . Persis igitur prae ceteris digna ' est quae accuratius adhuc perscrutetur, primum quod primaria erat terra, ideoque plurima eaque praestantissima monumenta ibi latere credibile est; deinde quod ex eius monumentis Persarum artis indoles o time perspicitur, quum haec terra fere limra fuerit ab externa vi, quam reliquae terrae omnes expertae sunt; accedit quod in iis ipsis monumentis quae iam inventa et descripta sunt, multa praestanda restant peregrinatoribus suturis, nonnisi obiter enim eorum plurima
Monumenta Persepolitana, tota Persia sacile praestantissima quum tot eruditorum clarissimorum ingenia exercuerint, et omninodisquisitio de iis ita comparata sit. ut tempus toti huic commenta. tioni addictum vix lassiceret ad solam Persepolin illustrandam: Am. plissimus Philosophorum ordo non plane quidem exclusit hanc gra. vissimam monumentorum Persicorum partem, iure vero ipsa quaestione proposita coarctavit eam hisce verbis: Persepolitana breuiter tantum recenseantur. Quae quidem lex, si quid video, non hoc sibi vult, ut mera descriptio ruderum asseratur. quippe quae nullius usus stret rei literariae; sed ita amplissimi ordinis voluntati m s satissa.cturum speravi, si praecipue demonstrarem, quae praestiterint in Persepolitanis describendis et explicandis viri eruditi a .' s Inprimis apud filium muta u. a scriptorum, qui de Persepoli e runt, enumerationem, quam sine adieeta eenosura dederunt ME UsEL 6bibliotii. hist. I. a. p. 4r. et LANGLEs νομεger do Coordia T. VIII. P. aq3. , quam maxime maneam eo, facile apparebit.
22쪽
spatiosa planities, a vico hodierno Merdast, Merdestana dieta. eui ab occidente fluvius Bendemir, veterum Araxes, ab oriente mons Rachmed fines constituit M, tota sere ruderibus conspersa est. Inter ea vero longe ceteris omnibus eminent, quae sita sub 390 latitud. secundum Niehuliri observationem e ad radices monatis Rachmed. ab oriente ipso monte instar lunae lalcis circumdam tur, ad occidentem vero frontem praebent planitiei, vastissima sculicet rudera Persepolitana proprie sic dicta. Vulgo dicuntur Tschil. Minar h. e. quadraginta columnae, non idcirco, ut Niebuhro videtur a ), quod Multam edani, quum hoc loco patirentur, quadraginta hic inveniebant columnas; sed numero rotundo quem vocant, dicuntur Uehil. Minar, quae et alias vocantur Bezar-Gtvἡ h. e. mille columnae o. Aliis quoque nominibus appellantur a Persis r Tachi. Sela chid pa
ri. Deseriptorum recensio. Primus peregrinatorum Furopaeorum, cui ruderum Persepoleos notitiam debemus g , est IosaνMAT BARBARO h a. 147 . , qui monumenti anaglypha de Deo patre, Salomone et Simsone accipit Concisius de ruderibus egerunt G sagv DUcKRT 0 Os 68. et ks- Tosv SARRLRY rs 98 . Refert Figureoa o, clarissimum illum Italum SEB TIAN SERLio, in libro suo, quem de architectura composuit
23쪽
circa medium seculi decimi sexti. efiigiem reliquisse Persepoleos.
eiusque columnas in doricum ordinem retulisse; salsum hoc est, nullo sui libri loco de Persepoli agit Sersio. Iam sequitur ANTONio DNGovna. qui. Persia redux, duo opera composuit: Iomada δε -- celisso de Ga - ei: Relaeam en que se tratam as guerras e gramias victorias que alca ovo o grande Rey δε μυιa xa Abbas. Lisboa 36rr. Hoc altero libro rarissimo. ut me edocet Langles m , de Persepoli agit autor n , parum vero accurate, si fides habenda Figueroae O . GARCIAS DE SILvA ET FIGURRoa p isi . primus cui descript ris nomen debetur. Magnificentia huius monumenti, ut fas erat, valde commotus, accurate et satis copiose rudera descripsit, ita ut multos recentiorum descrIptorum longe post se relinquati Depingi rudera iussit, ut ex nonnullis itinerarii locis o apparet; iconibus versio eget. Scripsit quoque epistolam o, qua succinctam Persep leos deseriptionem dedit. PiκTllo DELLA VALLE O eodem sero tempore copiose descripsit rudera, quorum et emgies perfici iusserat. quae vero quod sciam nunquam prodierunt o. Bonam tenebat veterum scriptorum cognitionem. THOMA HERBERT u nonnulla quidem habet haud negligenda, multis tamen Iocis vestigiis ingreditur
Figueroae, quem ut assequatur, multum abest. ALBREcHT vore MANDELALOH v periunctoriam modo descriptionem exhibuit, cui
illustrandae salsam plane ruderum essigiem adiecit. DE THΕvENoTM; Iubenter subscribo Chardini de Thevenoto iudicior Therinol homme
Myages de chardia VIII. p. 24s. - Ipse librum' non vidi, quod bibIio.
theca Gottingensia, quaa priorem possidet. altero caret.
Par a regem legati de rebus Persarum epistola V. ML au. MDCXIX. Spa. Mari exarata. Antveνpiae MDCXX. Plures aiuros prior itinerario prodiit. o v aget V. P. 3o8.e DES LANDEs p. s s. ' Tabularum, quas eontinet versio huius itinerarii Germantea Gent I674, una Der Landesii, altera Mandeislohi est.
24쪽
pulcri monumentorum Nauchi. Rusam. BABTisTO TAPRRNiER y idcirco nominandus est, ut miremur hominem ita sensu hebetem, ut verum iudicaret, quod de Persepoleos ruderibus tulit iudicium stupidus quidam Batavus, dicens: vis esse operae pretium ut ad ea spe ctanda a via paululum desectat peregrinator. Paulo meliori animo fuit DEA LANDEs i; perfunctoriae suae descriptioni tabulam aen Damadiecit, ex alia quidem parte' cum veritate congruam, eX alia vero falsam: sic e. c. columnas ne ad tertiam quidem altitudinis partem delineavit; omisit earum omnium capitula. ΙΑNASON STnuus a Iaaud dubie nunquam Persepolitana vidit. Ex comparatione eius descriptionis cum aliorum relationibus, mendacissimus aeque ac li teris parum cultus arguitur. Usgiem Persepoleos 'quam addit, ri.
sum unicuique movere debet. - . . . .
Quae hucusque innotuere omnia, ita erant comparata, ut in universum quidem rudera percognita haberes; sed persectam eorum imaginem idcirco tibi ex omnibus illis descriptionibns fingere non poteras, quod tabulae aeneae, quibus egere non possumus. ad antia quitatis monumentum prorsus percognoscendum, vel nullae vel parum satisfacientes descriptionibus adiectae erant. Quae hac in re desiderabantur . praestiterunt Chardis, Me fer et Le Mugn. IEAN Aao1N M ter visitavit rudera Persepoleos, eius descriptio perampla est et accurata, de multis rebus primus ille verum vidit, hinc et nunc inter deseriptores primarium tenet locum. Quod rerum e plicationem attinet, quam maxime dolendum est, defuisse ei vete. rum scriptorum intimam cognitionem. quam si tenuisset, quoad monumentorum explicationem praestitisset haud dubie vix superanda. Dolendum quoque, nec ipsum delineandi artem tenuisse; effigies magna quidem diligentia a pictore illo notissimo Grelat, cui Constantinopoleos descriptio debetur, persecta sunt, pulchriora vero ruis dera reddunt, quam revera esse et ratio fidein facit et 'recentiores peregrinatores docent; multa quae exesa sunt tempestatis iniuria,
ex proprio arbitrio in tabulis suis restituit. Eodem tempore cis quo Chardinus ultimo rudera visitavit, PigTao Rκωno c) Tschil. Minar descripsit, qui, quamquam in aliis accuratissimus, hae tamen
25쪽
8 PARs A. PERsi AE TERRAE occIDENTALEs. SE TIO L PER sis. re longe cedit Chardino. ENGELBERT ΚΑΕΜPPRR C decem annos post Chardinum Persepolitana descripsit, diligentia eius aeque ac notandi observandique acumen cum in toto eius itinerario, tum in Iaac quoque descriptione ubique agnoscuntur, quod eo magis mirandum, quum triduum tantum Persepoli inpenderet. Nonnulla. e. c. columnas accuratius quam ceterorum quispiam descripsit. Τabulae aeri incisae multo deteriores sunt iis, quas dedit Cliardinus, ipse artem delineandi quum non teneret, essigies per alios perfici curavit, qui aeque ac chalcographi summa negligentia, ut ipse confitetur o irem absolverunt. HERBERT DE IAGER i 693. . De eius ruderum descriptione, ob idioma, quo composita est, iudicare nequeo. Efligi es' ruderum in multis rebus cum veritate non congruit.
GκΜgLLi CARER I g ἔ quum tanta iam praestiterint, qui ei praeceia serant, levioris momenti sunt quae dedit. Accedit, quod de ipso itinere, an unquam fecerit Careri, dubitant viri docti. . Dubitationi locum dat, quod os Landesii tabulas aeneas suo itinerario inseruit. Bene quoque de Persepoli meruit WiLSEN. qui cr694. essigiem ruderum satis bonam sibi communicatam prodire iussit si , nulla qui. dem descriptione adiecta. DE BRUYN H pictor fuit et artis suae excolendae causa praecipue itinera instituit. Trimestre spatium Per. sepoli vacavit. De tabulis eius seri incisis dubitaverunt viri docti. an cum veritate congruant 8 Iure cavebis, ne in iis rebus, quibus a Chardino et Me fero discrepat, fidem statim habeas pictori illi. Quamquam acerrime tabularum suarum fidem libellulo contra Char. dinum inprimis emisso defendere studuit it : vix tamen negabis, multa ex parte peccasse De Bruynium. Quod vero mirum est in hac re semper sere vitium commisi Chardiniano contrarium. Res deteriores saepe reddit quam revera sunt; fracta et deleta indicat, quae vix
26쪽
. vix temporis iniuriam experta sunt h. - Amplam tabulis suis subiunxit descriptionem, omnem dimensionem ad pedum et passuum . mensuram reduxit. singulas aedificii partes bene distinxit et accurate disposuit. ln explicandis ruderibus tantam approbavit scientiarum copiam, ut multi, qui talem eruditionem pictori convenire disside bant, aliorum opibus ex hac parte instructum, doctiorumque opera adiutiam eum perhiberent. Le Bruynii tabulas, adhibitis nonnullis Chardinianis, depictas habes in libro cui titulus: Persepolis illus taror, the anciens and rogal palare os Persepolis in Persia, Osroy d by Alexander the Great. ahout two thousand years ago ; with particular remar=s concerning that Palace, and an account of the ancient authors whο have wrote thermpon. II frated and iscribed, in fruens one Aper plates. London a 39. Opus splendidum, totum aeri incisum. Rutoris nomen ignoratur m . Sequitur vim CARSTEN NiκBUHa n , nulli vel veritatis studio, vel diligentia et acri indicio secundus. Non tot quidem ac De Brvynius et Chardinus. itinerario addidit tabulas, in iis vero quas dedit, ab eius partibus semper stabis. WiLLiAM FRANCKLiNO , quamquam celerius rem absolvit, quam ut descripto. ris ossieto ex omni parte satisfacere potuisset, descriptionem tamen exhibuit melioribus semper accensendam. Levioris momenti sunt. quae post eum praestitit MolliER p . Effigies monumenti e longin. quo desumta vix claram tibi excitabit imaginem. ν
III. An ex omni parte rudera Vehi I Minar nobis innot verint PQuum tot tantorumque virorum diligentiam exercuerint rudera Persepolitana, oriri sortasse posset opinio, omnia ad ea indaganda et exploranda iam praestitisse peregrinatores, nobisque ex omni parte ea explorata esse et percognita. Secus res se habet; imo, post tot tantosque labores iis inpensos, nostra eorum notitia haud perlaeta est. Tota figurarum in illis ruinis conspicuarum multitudo, testode Bruynio q). numerum esscit I3oo; minima earum pars nobis - depicta
27쪽
depicta est. Inscriptiones quam plurimae depingendae restant iri; ex quibus, accurate depictis et inter se collatis, quum multa haud dubie peti possint, digna inprimis est haec monumenti pars pere- .grinantis suturi diligentia. Certiores facti sumus solummodo de iis
architecturae operibus, quae supra terra inveniuntur: nemo unquam in lucem protraxit, quae vel terra obruta, vel ipsa arte sub terra condita sunt. Multa eius generis restare, et ratio fidem facit, quod semper fere talia aedificia sua quoque habebant subterranea. et peregrinatores nos edocent s . Multi restant cuniculi, qui, ut videtur, cohaerent cum illis sepulcris monti incisis; nemo penitius eos investigavit. Ita nec cohaerentia singularum aedificii partium indagata est, quae si inveniretur, multum faceret ad consilium certius desiniendum. ad quod inmensa haec monumenta constructa sunt. Optandum igitur est 'ut peregrinatores futuri ad ea in primis mentem advertant, quae iam minus cognita illic nobis restant. Temporis angustiis solummodo excusandus est Rinnei rus, quod una tantum pagina Persepolin obsolvit t). Quam maxime dolendum est, Norierum v non primo proposito stetisse, describendi scilicet ea, quae a peregrinatoribus hucusque essent omissa. et indicandi, in quibus discrepantium scriptorum partibus standum esset. Generali enim eius descriptione nihil lucramur; notissima iterum nobis
Aedificium ex nigro marmore. quod vicinus mons suppedita, bat, ea arte constructum est, ut multis partibus vix rimam cognoscas inter ingentes illas moles marmor s. sne ullo caemento iunctas. 'totum opus, cuius quadrata fere est sorma, amussi quidem non semper servata, murus ex omni regione, excepto latere orientali, circumdat, qui a septentrione ad meridiem sexcentos, ab occidente vero ad orientem, qua mons muro finem inponit, quadringentos circiter passus aequat. Totius operis in formam theatri structi tres omnino sunt partes, quarum aliora altera eminentior est. Duplex scala ita comparata, ut decem equites, uno iuxta alterum Iocato, sine molestia ascendere eam possint, aditum ad inseriorem partem
28쪽
partem praebet, qua primum oeulis obiiciuntur duo parietes, in
quorum utroqua animalis cuiusdam sabulosi figura colossica excisa est. Qua tuor deinde sitae erant columnae, quarum duae adhuc supersunt, quas iterum similes excipiunt parietes, similibus instrueti animalibus. Introitus hic fuisse videtur totius aedificii. Inde an manum dextram iterum per scalas ascensus est ad secundam monu. menti partem, octo pedes priori altiorem. ibi columnae sitae sunt, quinquaginta pedum altitudine, eaque crassitie, ut trium hominum amplexum expleant; totum aedificium ab iis nomon traxit. Parie tes scalarum ornati sunt divertis anaglyphis, quae cum hominum siguras, pedum duorum et dimidii altitudine, tum animalium inter se certantium effigies sistunt. Redificium hac parte ut monti pro. ximum, ita et ambitu maximum est; parietes multis figuris instrueti sunt, inter quas regem sella regia sedentem non ignores. Alia minoris structurae aedificia inde ad occidentem versus sita sunt, quae quum iterum solum elatius occupent, tertiam totius operis partem emeere dici possunt. Remotioris haec esse videntur aetatis quam cetera; sculpturis aeque ac omnia reliqua multis abundant. E regione huius aedificii mons Rachmed monumentum spe. ctandum praehet quam maxime memorabile. . Magna lapidum moles mediae sere montis rupi exemta est, ut perpendicularis fieret superascies, quam deinde multis sculpturis perpolite omnibus incisis orna. vit artifex. Totum hoc. inter Persepolitana facile gravissimum aratis opus sistit. ex Chardini estigie LXVII. tabula nostra l. Frontis latitudo septuaginta et duorum pedum est, altitudo centum et tri ginta. Simile opus paululum inde meridiem versus in eodem monte excisum est; a quo iterum quartam horae partem dillat tertium eiusdem generis anaStyphum, non prorsuS vero persectum.
V. Commentatorum recenseo. Perogrinatores sere omnes quum nec historiae nec artis cogni. tione valde essent inbuti, minoris momenti habendi sunt quoad Pera se politana explicanda. Eorum igitur se tentias excludit haec mea . enumeratio. Reliqua vero explicandi conamina ita asseram. ut primum de iis viris eruditis loquar, qui vel in universum de Persepoli sententiam protulerint, vel partem eius explicandam sibi sumserint;
29쪽
deinde vero de iis agam, qui interpretationem totius monumenti susceperint.
r. Scriptores qui in universum de UehίI-Minar egerunt.
Facillimam sane omnium monumentorum explicandorum rationem inivit UITTE v), qui totum opus terrae eruptioni tribuit. Res itavit eum, vix hoc honore dignum Niebuhrius x . Eodem sere loco habendus est Og Roescμ, qui nuperrime modo de Persepoli insanivit y Totum opus ex istius hominis opinione structum esta Lumere opera Daedali, post bellum Troianum, quo quae sortiter pugnaverit Lamech, monumenti anaglypha exhibenti Bellum vero Troianum non illud est, quod vulgo habetur, sed Medos inter et Persas. Persa enim est vetus Troia, Media Europa, Assyria Asia. Inscriptiones cunei formes. lingua Germanica compositae, stemmata exhibent regum inde a Ka in usque ad Lamech. Habeat sibit Scriptorum orientalium de Persepoli sentontias enumeratas habes apud Langlesum Σ et Herbolorum a . Secundum eorum alios. condita sunt illa monumenta. tempore nostrum aevum praecedente, Praesdamitico, quod vocant. Alii vel Huschen cum vel Tamuram, Schem schidem, regi Nam Homat, aliosque putores habent. Fuerunt quoque qui Salomoni opus tribuerent. Nihil fidei his omnibus deberi, nullo eget testimonio; nihilo secius tamen fabulis illis aures praebuerunt multi. - VlLLiAM Iongs Τschil. Minar rudera habet templi, exstructi quo tempore religio Sahaica inter' Persas viguit b), imperantibus scilicet Pisclidadiis. Cui sententiae consentanca reserunt DE Boc K o et
30쪽
BAiLLv d , quorum hic pro palatio accipit monumentum, conditum a Schem schide, qui inde ab anno 32O9. ante Chr. regnavit. lnmedio reliquit OusκLv, rudera Tschil-Minar utrum templi sint Elymaide ab Antiocho direpti, an Persepoleos scriptorum Graecorum, an originem debeant Arsacidarum dynastiae e). Primum Heri non posse, alterum vero et tertium probabilitatis speciem prae se ferre contendit VixcENT D. Eodem errore circumveniri sese passus est OLAus TvcHREx, qui, salsa inscriptionum interpretatione deductus,nrsacidarum temporibus Persepolin tribuit e). Verum in eo vidit vir, cuius distertatiunculam publici iuris secit OusELY h , quod Persepolin Persiae h9bet metropolin, eiusdemque palatium suilla perhibet, quod iam in ruderibus T schil. Ninar deprehenditur; falsus vero in eo est, quod ex solo Firdusio explicanda putat eius anaglypha. Eadem, quam vir ille indicavit, via ingressus HAGEMANN, ex Firduso anaglyphorum dedit explicationem l . Architecturae indo. lem inprimis examinavit eamque Aegyptiaeam esse statuit CAYLUs h); rudera, ut contendit, tempIi sunt, non palatii. Ad quam
aetatem vero reserenda st eius origo. rationes et dubitationes aditulit multas, incertum tamen reliquit. De monumentorum origine et usu pauca disputavit D'HANcAuv1LLκ o; susius egit de anagly. phis, quae acutius saepe 'lam verius ex veterum Persarum religione explicare studuit. Indorum artis et
terdum sibi deprehend. sie videtur.
a. Ser lytores qui explieationem e Olius monumenti da de rune.
ΗgRognus, in sua explicatione. famam sequitur Orientis; scri. ptores serioris aetatis, inter quos praecipue MsAhondus et Fird usus,