장음표시 사용
31쪽
sontes sunt, quibus ducibus Persepoleos explicationem instituit M. Quae quidem explicatio licet non ex omni parte vera sit, ingeniosa semis per erit. Ex Herderi sententia monumentum suit regia, ad emgiem structa palatii Schem schidis n); anaglypha illa ad instar Schem schi. dis imp srii comparata, pompam repraesentant. occasione novi anni Noruet dicti habitam o . Haec de palatio, de sepulcris nihil. Quae ii computamus, discimus quidem, quid fama Orientis de monumenti tempore et origine reserat, de eius autem vero tempore et autore certiores non fimus; dies enim ille Noruet, aeque ac Schem. schides rex, ad fabulosa tempora recurrit. In monumentis vero antiquis explicandis ita procedendum videtur, ut primum videamus quid historia de iis moneat, . in cuius quidem auxilium fama interdum vocari potest; nec tamen fama pro historia nobis habenda est. nec ex ea explicanda sunt monumenta, quae ipsa ortum dederunt istis sabulis. Herderus ipse contendit, fabulas illas esse et rinatas per hoc monumentum m. Quam parum vero historiam curent Orientales in suis artis operibus interpretandis. omnia fere docent,
da quibus hariolati sunt. Cuius omnino autoritatis esse potest Fimdusius poeta seculi p. Chr. n. undecimi, qui ipse nunquam Persepolin vidit Τ sando accepit, quae profert, quaeque non raro salsa sunt; loquitur inter alia et de bobus, qui multa monumenti parte comspiciuntur,
Alia plane via. digna tanti nominis historico, ingressus est Ηgg-
uκNi Us q). praeceptor meus summa pietate ad cineres usque colendus. E scriptoribus Graecis florenti Persarum imperio coaevis explicavit Persepolin. Ea protulit, in quibus haud dubie quIescenis dum erit, donec inscriptiones certa et indubitata ratione explicatae fuerinti Ηeerenti explicationem ex maxima parte amplexus est
32쪽
MllxTER ν . Mosci κε quoque, in dissertatione sua de Persepoli o. nonnullis rebus cum Heerenti sententia congruit, nullo tamen loco, quod miror, eius mentione iniecta. Hi RT o nuperrime rudera Tschil. Minar censurae subiecit, persuasus neutiquam finitam esse post Heerenti labores, de Persepoli disquisitionem. Sed vereor, ne vir doctissimus rem magis a vero averterit, quam certiorem est ecerit. Rudera illa ex eius opinione reliquiae sunt monasterii v , quod Magis condidit Darius, ut corpus suum, quod hic. post mortem condiri voluit, eustodirent. Architecturae indoles Bactro. Indica idcirco non esse videtur Hirtio. quod testimonio putat carere, Bactriam ante Alexandrum cultura eminuisse υ . Monumentum ex eius senistentia prae se fert indolem Aegyptiacam, imo persectum est ad enfigiem sepulcri Osymandyae ui . Nec tamen Aegyptiacam solam artem. sed Graecorum quoque architecturae indolem prae se fert eamque duplicem. veterem . scilicet et recentiorem. Veteris artis indicia invenit. in ornamentis sepulcri, recentioris aevi sunt colum. nae, Sassanidarum tempore operi adiecta eli Quae sententia, omonibus ceteris rationibus procul habitis, solo tabulae nostrae vi II. fig. a. aspectu refellitur. Capitulum ibi expressum, Saganidarum tempori procul dubio tribuendum, aliud plane est, ac quod habent columnae Persepolitanae.
VI. Quae iam de Persepoli esse et a fine per eruditorum
Iabores pQuamquam nostra de Persepoli notitia neutiquam ita iam est comparata, ut criticorum dubitationibus ex omni parte satisfactum
Ueberreste einea Κlosters ruelehes Darius fur den Orden der Magiee erba uentieti, HlRT. P. 48. . CL infra quae de Baetria eiusqile monumento, omnium in Perila antiquissimo, dieemus.. DIODOR. Si C. I. e. 47. - Non nova est haee sententia, mim DE BOCC
33쪽
16 PARs A. PER si AE et ERRAS OccIBENTALEs, Sec Tro I. PER ars. sit, prolata tamen sunt a virio eruditis, quorum haec maximam probabilitatis speciem prae se ferunt. illa adeo ita comparata sunt, ut dubitationi locus omnino non relinquatur. Heerenti inprimis esse. quae certa nobis de praestantissimo illo monumento constant, nemo
Peregrinatorum de campo Merdestano narrationes si comparaveris cum veterum scriptorum nuntiis, patebit credo, suisse hanc ipsam planitiem regionem illam totius Persae olim celebratissimam, ubi Persepolis quondam sita fuit. Fluvius Bendemir, veterum Araxes, urbis stum tibi indicat. Rudera vero longe lateque sparsa docent. vel totam hanc planitiem, Vel permagnam eius partem occupasse urbem illam clarissimam. Ex qua sola re si sequeretur, ruis dera Tschil. Minar aedificii alicuius esse, quod ad ipsam urbem quou-dam pertinuerit, multum adhuc abesset, ut monumenti usus et conis filium inde pateret. Cum enim maximo ambitu esset Persepolis. probabile sit, quod et historici orientales confirmant x , plura ei fuisse palatia, aliaque monumenta celeberrima; cuiusnam igitur ex illis rudera deprehendamus, nec ex autorum veterum narratione colligitur, nec ex solo ipso monumento certo efficias. Aliunde petenda sunt auxilia. Iure cum Ηeerenio explicationem incipias ab insignibus illis artis operibu4 montis Rachmed. Inde enim certa
Darii Hyst aspis filii. Diodorus Siculus y post memorabilem illam arcis Persepolitanae descriptionem ita pergit: ἐν δε τῶ προς ανατολάς μ0ει τἰ, ακρας
ποίητων ἐμιζομενων τῶν νεκρων δεχομενοι τας ταφας. Cui descriptioniadixim
34쪽
laurin idemque est eum διττω ο ρει Ctesiae a , quo sibi Darius se. pulcrum comparari iussiti Non 'modo spatium, quo haec sepulcra. teste Diodoro, a palatio distabant, sed tota descriptio plane quadrat cum cryptis illis monti Rachmed incisis b), quas sepulcrorum usui inserviisse, ex earum interiori natura omnes fere peregrinatores uno ore contendunt. Extra omnem dubitationem positum mihi videtur. montem Rachmed eundem esse, quem regium Diodorus, duplicem Ctesas appellat, sepulcra vero, ex eorundem scriptorum testimonio ei incisa, eadem esse quae e regione ruderum Tschil. Minar etiamnunc sese spectanda praebent, ideoque eorum altero conditum fuisse Darii Hystaspis filii corpus e . Insigniter sepulcro conveniunt, quae in eius fronte conspiciuntur anaglypha. Tota facies ex duabus paratibus constat; inferior pars columnas habet quatuor, inter quarum medias porta conspicitur, quae vero speciei tantum causa a DRit O, introitum enim non esiecit o. Superior frontis pars regem sistit arcum praegrandem manu tenentem D, ante aram stantem, in
Q HERODOTus wesselingit p. 8Is. a Mons ideireo dictus suisse videtur duplex, quod lunae saleis instat est ab exo
H Singula hoe loeo argumentis probare, tam abhorreret a lege quaestioliis pro . positae, quam superfluuui sonet, quum alii iam rea probaveri ..H HEEREN's Ideen I. I. p 248. ἀ Une salisse porte - Iamais it te y eut u de porte, Chard in VIII. p. sor. ε Inserior portae pars fracta iam est, ab opum eupidis ut videtur, ita ut irrepant
qui interiora examinare student; multum tamen abest ut introitum hoe foramen esseeerit, quo tempore septiletorum usui adhuc respondebant eryptae. sepuleravel aditus habuerint neeesse est subterraneos, nondum inventos, vel tenuerint. iure statuas. Persae artifieium, quo, inmissis sepulero eorporibus . lapides ita caemento iungerent, ut nee .rima ulla appareret postea, nee, illaeso lapide, ape- riri unquam posset porta.
f Hue reserenda videtur inseriptio, qua insignitum fuit Darii sepulerum, quamque
35쪽
qua ignis flagrat sanctus, quem inprimis venerabantur Persae. Arapin pendet sol, Mithras dictus. Figura senis, quae media parte inter regern et aram superinpendet, regis Feruer est g . Repraesentatur. igitur rex cultor Ormugdi, sectator religionis Zoroastris. Et cetera quae in hac fronte spectes, non sola ornamenta sunt, sed suam ha - . hent fgnificationem. Columnarum apices capita reserunt sabulosi animalis unicornu. Duplex figurarum humanarum series, quae ut caryatides, superiorem partem sustinere videntur, servorum conditio nem indicant. Canum illa multitudo ad cultum Zoroastricum rese. renda, ex quo sacrosanctum fuit animal. Haltati illi viri, qui bini exteriorem frontis partem occupant, satellites sunt regis, Graece
s. Monumenti Vehil Minar usus et confitium.
Aedifficio, quod iam in ruderibus deprehenditur, nexum interces.sisse cum illis sepulciis, et stus propinquus et cuniculi subferranei docent; qui versus illud excurrunt. Quum Diodori sepulcrorum descriptio de cryptis montis Rachmed accipienda sit, necessis est, ut eiusdem Diodori descriptio palatii de ruderibus Tschil. Minar intel. ligatur. lnde vero ex mea quidem sententia difficultas quaedam oritur. Palatii Persepolitani descriptio est haec D: 'Oυσης Δικρας
ταπληξ v. Oct δε προς οἰσφα ιαν ηρμοσμένας. Quae si comparaveris cum ruderibus Tlahit - Minar, nonnullae eorum partes istius Siculi descriptioni refragantur. Excusationem tamen haec habent suam,
36쪽
eum in tot seculorum decursu. qui multa monumento ademit. tum in Diodoro ipso, qui, quum ex aliorum informatione haec asterret, nonnulla sortasse secus accepiti Quae ei de singulis palatii partibus earum que muris relata erant, de tribus muris totum palatium cinis gentibus intellexisse videtur. Persuasum igitur mihi habeo de rude.ribus T schil. Minar esse accipienda. quae ille de Persepoleos palatio narrat. et 'hmnino has ipsas reliquias regiam illam referre Persepo litanam, apud multos scriptores celebratam L , quam, instiganta Thaide 'incendit Aleander. Non repugnat illud incendium, ut visum est nonnullis eruditis, palatii naturae. Consumst ignis partes quae ligno constabant I). Ignis indicia marmori inpressa et nunc quaedam adsunt, teste Figueroa m . - Τ schil. Minar igitur non templum suit, ut multi voluerunt, sed palatium n . Nec tamen. regia sedes. - Persarum reges sepulcro conditi non modo vestes et arma, sed thesauros quoque suos habebant. Quapropter qui se- pulcra custodirent, requirebantur permulti. Et illi adeo qui munere aulico functi erant, sequebantur regem et ad eius sepulcrum vivebanti Opus igitur erat, iam hac sola de causa, in sepulcrorum vicinio, aedinciis permultis. Nec tamen gravissimus vel unicus fuit palatii usus, ut domicilium esset eorum, qui sepulcra custodirent; graviori adhuc consilio inserviisse videtur. Tota illa regio, quam Persepolis occupavit, sacrosancta fuit, inprimis vero sepulcrum Cyri summa pietate religiose cultum. Illuc enim veniebant reges initio sui imperii, ut induerentur veste Cyri, ut initiarentur sacris regiis, utque immolarent diis. Eadem religione posteriori temporo ο coluisse videntur Bersae sepulcrum Darii. Huc enim venissa Persarum reges et duces contendit Diodorus p . Fuit igitur ΤPhil. Minar
H Veterum seriolorum de Persepoli testimonia colleela habes apud BRUsoNIurida regio Persarum principatu . 96. h Multa e edro aedifieata έvit regia Persepolitana, teste CUR Tici V. 6. Superior palatii pars, vel tectum saltem, ex ligno eo nitabat; soriasse et
ornamenta uiuita lignea fuere.
. Docet hoe, aliis omissis, senis figura saepius in illis monumentis obviε, quae non saeerdotis sed regia est effigies. 'o Intelligo sempora Xerxis eiuεque Reeessorum.
37쪽
Minar sacrarium, cum iis habitandum destinatum . qui ad sacra se. pulcralia Dario peragenda constituti essent, tum iis excipiendis a d. dictum, qui pio illo munere, honores regibus sepulcro conditis prac. standi, iungi vellent. Quibus cum accedat, quod eo ipso palatio di. vitiae regis mortui asservabantur, verissime Heerenius Persepolin appellat: Die Todten. Resideng der Persi schen EUnige q).
Ex supra allatis iam patet, palatii originem ad vetustissima Persarum tempora recurrere; docet hoc cnm artis in illo monumento conspicuae ratio et indoles, eadem plane quam prae se ferunt sepulcra, quae Achaemenidarum tempori tribuenda esse certo constat. tum anaglypha ipsa, quae mythologiam innuunt Bactro. Indicam et ritus regum Persarum r). Persepolis cum suis monumentis a Cyro et Cambyse condita perhibetur n; inscript nes cunei formes . interprete Grotelando, nomina exhibent Darii et Xerxis; quod ita bena conciliari posse oontendit He erenius, ut perfecerint hi, quae inchoaverit ille. Niebulirius ipse testatur vix unius esse hominis aevi talia perficeres, nec unum idemque consilium in iis ubique conspicuum O. Quamquam Persepoleos clatiori sensu prima origo haud dubie ad Cyrum usque reserenda est, huius tamen palatii originem Dario Hystaspis tribuo, cui et urbis amplificatio debetur u .
Architecturae indoles, quam alii Indicem. alii Aegyptiacam esse in voluerunt, Persica est. Licet a tisices ii fuerint, quos Cambyses ex Aegypto in Persam abire iusserat v , ita tamen egisse videntur, ut . ad Persarum Institutionem et voluntatem opera illa exeqnerentur.
iςρατηγικαὶ πλείους, πολττελεῖς τα ς καrασκευαῖς, καὶ θησαυροὶ προς N;ς των χρη/ώτων παραφυλακῆν εὐθετως κατεσκευασμμοι.
38쪽
Artem aedificandi ipsam inde acceperint credibile est, unde omnis cetera cultura ad Persas manavit, ex Media scilicet et Bactria re . . Quum vero in anaglyphis Persepolitanis multa ex Magorum reli. gione petita sint. Magi haud dubie ii fuerunt ad quorum institutio. nem et quibus ducibus condita sunt illa monumenta x .
Summo studiis digna sunt monumenta Persepolitana et proptersngulare inscriptionum genus, quod multis partibus spectandum
praebent. Scripturae huius characteres ex cuneis coiistant, quo, rum unusquisque pollicis latitudinem longitudine sua parum superat. Ab hac cunei forma vocantur literae cunei formes vel cuneatae 3 . Nonnullas inscriptionum cunei formium tabulas nobis exhibuerunt peregrinatores, inter quos praecipue Ni ebuli rus diligentia eminet. De iis explicandis qui quae sint eruditorum conamina, stire cupit. adeat de Sacyum Σ et Elch hornium a . Grotelandus. cuius explicatio maximam probabilitatis speciem prae se fert. quamque plurimi eruditorum amplexi sunt, de illis inscriptionibus in universum effecit: Scripturam esse non *llabicam sed literalem, eam que a snistra ad dextram legendam; tria etias Persepoli exstare genera; scripturam esse. monumentis destinatam; originem eius longe tempora Cyri praecedere; in Media vel potius. Bactria esse ortam; vinculum ei intercedere cum veterum Magorum religione; unum scripturae genus Zendica lingua constare. - . Singulas inscriptiones, in quibus Darii et Xerxis nomina inventu situr, quomodo explicavi
w Insigniter hule opinioni favet, quod, seeundum seriptores Orientales, reges Peνsiei imperii sedem ex urbe Balth in Peffidem transtulerunt, D'HERBεLOT' biblioth. s. v. Κi se hias b.
9ὶ Charaeteres 1 elous - eeritiire 4 e Ious. Non hoe solo inseriptionum genere insignita sunt monumenta Persepolitana, alias quoque exhiberi inseriptiones, Cu-fieas se.. Arabi eas et Persieas, quarum nonnullas deseriplit Niebvhr II. p. t34. . et explieavit DE SACY smeuioire fur div&ses antiq. p. Ias. ; serioris tamen quum sint ae latis, monumentis explieandis inservire nequeunt. αὶ DE SACY memoire fur div. ans P. I. aὶ Eic RHORN's Geskiehte der Literatur Vol. I. P. I. p. 3 2. cf. quoque a
39쪽
plicaverit Grotelandus, vide apud Heerentum b . Si totam hanc explicandi rationem reputaveris, multa Grotelandum praestitisse, nemo negabit; plura tamen praestanda superesse. facile concedet is, qui sciverit, quam parum nobis de antiqua Persarum lingua inno. tuerit. Gravissimus idcirco est nuntius nuperrime ex Anglia delatus, ex quo apparet, inventas esse inscriptiones cunei formes cum alio scripturae genere coniunctas, ita ut altera inscriptio alterius versio esse videretur Q.
Magnificentia ruderum Tschil. Minar effecit, ut peregrinatores parum curae inpenderent ceteris monumentis in hac regione sitis, quae
P. 383. ,, It appe ars. ιhat in imo distant paris of Asia. tino inseriptions have been reeently sound , in the Persepolitan or arro. . he ded eharaeter, en gravedon the fame substance iniιά sti her unguages. The first os these is inentionedhy the late Dr. Buehanan, in his aecount of the Syrian Christians, establishedon the Malabar eoasi os the great Indian peninsula, near Goa. Ten or eleven. hrasi tableis .hich he uis at Goa, eontained inseriptions in a eharaeter is hie hhe eon eluded to h. Indiam, and were presumed to be granis os land or privileges to the first Syrian set itera. On the haek of one of them there Was a long inscription in the Persepolitan eharaeteri No , as the Indian charaeter ust, of eourse, he seon deeiphered, and as there is strong reason to thin kthat the Persepolitan on the fame table , must be a translation of iis eontenis, we are not too sanguine. probab ly, in hoping. that the unknown quantitysnay be arrived at, through the medium os that ..hieh me a re lihely soon to. know. - The seeond diseosthry to inhieti me have alluded, is the rinion, Onthe fame Itone, of the arro M. hea ded eharaeter inith the Egyptian hieroglyphie, found at Shush Susa by the Hon. Robert Gordon, who mas attaehod to sie Gore Ousely's embasse. In an open eoiari, annexed to the prophet Daniel 'stom h at Susa, lies a bioeli os 'darh Egypti an in arble, abolit three Det long, . os an irregular sorin, and verg finely poli ined. Three sides of it a re se ulptu. red. On one there a re fi ve ro ins of hieroglyphi es; on another two rows os hieroglyphies, and the rema inder os it siled with a heauti fui inseription in the Persepolitan charaetera and on the third side, an inscription in the fame charaeter, noW nearly effaeed.
40쪽
quae quamquam cum Persepoli conserri nequeant, per se tamen omni studio digna sunt. I Trecentos passus moridiem versus a T&hil Minar aedificii
alicuius rudera inveniuntur, inter quae columna conspicua est eiusdem rationis ac Persepcllitanae. Inde ad septentrionem, lato campo portarum postes spectantur, eadem manu qua Persepolis opera, ex. cisii et constructi. Ad montis radices deprehendis lapides caesos et aqua eductuum rupi incisorum rei quias a . - Trium milliario. rum spatium inde ab hoc loco aliae inveniuntur columnae, eadem altitudine non pari vero arte constructae. Ab his iterum aliae quinque milliaria abesse dicebantur, quas vero ipse, cui haec debetur notitia, Chardinus non vidit M. et Persepoli relicta et traiecto flumine Ris . Chone . Stinens,
rudera deprehendit Morierus o, quae habentur diversorii Kara wanis seray . Lapidum moles, quae spatium occupat triginta septem pedum latitudinis eiusdemque longitudinis, fundamentum effecit aedi. siclorum quorundam. Duo enim conspiciuntur strata lapidum mar. moreorum, quae ita sita sunt, ut in serius superiori duo fere pedes promineati Lapides sorma maxima, decem pedes longi, plus quatuor crassi et tres lati sunt; omnes anaglyphorum indicia exhibent. Murorum quoque, qui hoc aedificium cum aliis coniunxerunt, ruindera hic ibique spectantur. Interχr .aedificii pars, multis fragmen. tis marmoreis repleta, canalis vestigia spectanda osteri.
. Concisus haec omnia sunt prolata a peregrinatoribus, quam ut de ruderum consilio iam possit disquiri. similis architecturae ratio cum Persepolitana satis probat, Achaemenidarum tempori et haec esse tribuenda. .
3 Rudera quae voeantur urbis Ista har. Milliarium unum cum dimidio a Tschil. Minar ita ut primum ad septentrio.
nem. deinde vero orientem versus deflectas , haud procul a. monuis
mentis hustamicis rudera inveniuntur, quae vulgo putantur urbis Istahar. Duae columnae Persepolitanis smillimae rectae adhuc suo loco stant; multae aliae collapsae et fractae hic illic obviae sunt.