장음표시 사용
431쪽
statu leebatur μελλιέρη pro amis εια, υρη pro Γρεια, denique παριέm pro παριέρεια V. Plutarch. Mor. p. 954. Eliam sacerdote mares hoc nomen tenuisse Oeet heod rus ὁ παναγης commemoratus apud Photium Lex. p. 8 22 et Eumol. m. p. 29 6 CD schol. aris Aeschinia in Tim. p. 23 9 sh Κηρυκων ἐστιν ἐν 'Aθνηναις γένη ταρα, - τον των πανάγνιον, οι εἰσι - Κηρυκος του μου καὶ Πανδροσου τῆς Κέκροπος. Ceterum in Philonidia vers recte anovius Exere. r. I p. II παναγεις delis interpretatur quorum patres Florat scelere sese inquinarunt, et Megarenses intelligit de hominibus allidis ei
τηγάνων Verba Ἀτισι κω τηγάνοις Casaubonus inle pretatur βατίσι τηγανισταῖς. Probavit hoc Hanovius p. l0. Sed quum Triγαν etiam de ipsis cibi dici possit nescio an rectius interpreteris βατισι και αλλοις τογανοιε.
433쪽
Athenaeus II p. 6 H Ριλωνίδnς α καταχυσαατα Ita indorsius distinxit Vulgo καταχυσματ' vroia σιν. De καταχυσμασιν annota It nonnulla anovius p. 15. Iv. Photius Lex. p. 339 2I 'Oξένην τον ἶρον, orἰναν καὶ φαιππος καὶ δειλωνίδης καὶ οἱ αλλοι -'υξι- ναν enim esset ab ξι,α, quod est secundum Hesrchium γαλεῖον τι γεωργικον. anovius p. 16. noea avere voluisset Photius, admonitio eius tantum ad aceusativum spectaret, quod non redibile est. Fuerunt haud dubie qui huiusmodi adleeilva, ut ξινης πρινης et similia, doricissormia efferrent. Ceterum ο νην οἶνον dixit etiam Diphilus apud Antiatile. p. II 1 Illud o ἐν ab Hanovi allatum ex HesIehio, aeollea forma esse videtur pro ἀειν r.
Pollux II mi δειλωνίδη ὁ καὶ moγωνυς πο- λωτοιχον φ . Fortasse suit ιδ πολυτριχου-ώγωνος. -- lo p. 10 versus anapaestioua esse duaeque ullabae posimuγωνος intereidisse videntur. Verba poetae fortasse in elim
434쪽
χαρτον ειρηκε ἀλλα καὶ τουτο φαολον. στε φλτιον μὴ νομασι χρῆσθαι, αλλα μετοχαῖς.
VIII. Pollux VI 168 3είναρχος ὁ καὶ φιλοπονηοον ἡ ως Φιλωνίδης φιλομοχθηρον. De alio loeo, qui Philonidi tribuitur apud ollueem IIII vide leophoniis Fragm. lno. ab I Praeterea idem poetae Stobaeo in elogis ethleis tribuuntur haec rTILI I . Φιλωνἐδου. O ἔστιν Ουδεις δειλος ὁ δεδοακως νομον. ος τους πολεμίους δ εστὶν ανδρείας κρισις. - του δικαίου δ' ἐστὶ ηττασθαι καλον. Tit. XXXIIIo Φιλωνίδου. ειττον σιωπα ἐστὶν ἡ λαλεῖν κατην. Titi. XXXV 6. Φιλωνίδου.-αντ' ἐρι ις καὶ σφιεις Ουδ εν. γραμματα μαθεῖν δει καὶ μαθοντα νουν ν. Philonidi hos versus, novae quam antiquae comoediae Meta digniores, recte abiudieavit Hanovius Exere erit p. 18. Clanist urit p. 101. Postremus legitur inter Menandri mo-
435쪽
Bosκόροθ' λης απὰ παντοδαπῆς, ποim κομί- πορθους παλους ἀποχωρουσαι, καὶ ποῖς τοττοισιν ε κνυσο τ ηδὲ σφακον - ση, και σμιλακα των πολυν φυλλον, κότινον, ωνον, μελiαν, συκῆν, ἁλίαν δρον, κιττόν, ἐρείκην, π μαλον, αμνον, φλομον, ἀνθερικον, φηγον, κισθόν, θυμα θυμβων. Plutarinus Μmp. IV I 662 E. ἀλλὰ τῶ ἐν αἱ παo' πόλιδι ιγες ἀντικαρτεoουσιν 'μνουσαι τὴν Dοφὴν ιυς Παμμγῆ καὶ ποικίλην ουσαν, υτω πως λεγουσαν Βοσκό- μθ Mn ἀπ παντοδαπῆς κτλ. aerobius Saturn VII 5. notus est omnibus Eupolia inter elegantes habendus veteris eomoedias poetas. Is in fabula quas inseribitur Aegss, inducit apras se ibi sui opia in haec se verba laetam
436쪽
chori verba ex parabas petita Caprarum Iiune horum a Eupolide προ βατ ον χορον appellatum ess docet selio liastea Iliad. 353 προβατα γαρ πανr ἐκαλουν τα θρεμματα οἱ παλαιοί, και Κυπολις προ βατικι, χο o. φησιτον ἐξ αἰγῶν, quae leguntur etiam apud ustathium p. 1063. l. Latine locum reddidit Groitus Excerptis p. tam
Varia sae silva capitur nobis abies cibus, arbutus, leae, quamu dulce est arpere remos super haee uni uera nobis,
otisus, lentis bene gratus odor, amiser foliis onerata, hedera, albucum, quaereus, laus lentiscus, thymbra, Oleuεισὲ vinus, fraxinus algus myrice, cum var ae thyma, ristum. Vs 1 inligit ealiger ad Varr. L. L. I p. 66 Bip. mens Hriae errore exhibens παντοδαπῆ - a 2 seribebam olim Curis crit. p. 58. καρ προς τουτοισιν ἔτ' αλλα, ieeto ιον, nescius tum idem placuisse rotio. Verior videtur Th. Bergia Commenti p. 99 eoni iura, καὶ προς τουτοδ τι-
μαώιον Videtis tamen aliud quid latere. Apud Plistae elium, in Aldina quidem, ex illis is Ἀλλ' iον, nonnisi prima litterata comparet. - s. a vulgo ντισον τ' ω σή, σκον, quod correxit Bodaeus tapetius ad heophr. p. os, indicatus a Lobeckio ad Phryn. p. II 0 De vino vide Aristoph. hesm. 486. Cratini Fragm. ne fab. XXXV. Alexin Athenaei p. I 0 b. et Polluo. VI 66. me id similibusque formis pleta in versibus anapaesticis comicorum claad Cratini fragm. p. Tum articulum ante ,ολυσυλλον omisit Plutarchus Pro σμιλακα rectius ortasse seribitur μῶλακα, ut voluit unkelius. 3. Elmaleius ad Eurip. Bacch. 108 et in dorsus ad Aristoph. Nub. 1007. - s. 4 apud Plutarchum ita legitur κοτινον σχῖνον μελiαν ὁρῶν κιττον μυρμυν. Macrobius κοτινον σχῖνον μελίαν πευκην λανδρον κιττον miκην. Adscivi hoc niui quod pro πευκυ aeripia συκῆν, quod ex antiquis Macrobii exuinplaribus profert Leo pardus Emend. VIII 10. Et habet ita Hervagialia. rinea ronde non vescutitur caprae. Pro λiών, quod uer-
437쪽
vasa, omittit, Bodaeus Stapellus seripsti απιον, Bergulus Atari oleastrum. Satius dux coniungere αλἐαν δρον, nonomine eandem arborem signifiear credo, quae ab allis πο- eatur θαλασσi δρος et λίφλοιος. Pseudo lemocritus
sne versus legitur ἐρεiκην quo auctore apud Macrobium receptum sit indagare non potui. Vetera quidem exemplaria' consentiente Plutarcho habent πικην. Fortasse igitur Diaκην scribendum, quemadmodum illud seribebat Herodianus. Choeroboscus rameri II p. 2 2 χωρις του φερεικη leg. ἐο/iκη , περ ὁ Πριοδιανος δια του ι ἐκτεταMένου γραφει. Vs 5 respexit Erotianus Ioas. Hipp. p. 514 d. r. -ο-λον ἐστιν εἶδος unum ου μνηται καὶ υπολις Δξι, Ibidem θω a Plutarcho omissum. Pro κισθον Μaerobi edd. Mentiore κισσον. o
A. κεκραξεται φρασει τε προ τον αἰπολον. . . . . Erotianus Gloss. Hippocr. p. 348. Σελαχίοισι τοις υι- κροις ἰχθυβiοις, ἡ τοι ὀσrρακοδερυοις, οἷον καραβοις, αγκῖνοις, κηρυξι ιιέανχηται τῆς λέξεως και Mnολις ἐν Αἰξὶ λέγων sὸς ἡ ποτ αυτον κτλ. s. I anovius xero erit. p. 5 tentabat , ἡ ποτ' re γονυ, -up, quo nihil prosci ad eorruptissimi fragmenti emendationem apertum est. Vs 2 προ αυτον seclus ut ex superior ποτ' αντον natum. κον intelligo piscem, σελαχiοις minutis piscibus prosl-
438쪽
tum. Ibidem vulgo πριονοι σελάχων Correxit ustaehluti firmantibus, quos Curis crit. p. si attuli, erodiano hilet. p. 53 iera. καὶ πρίω το ποοστακτικον. υπολις ρέω μοι σελάχιον, et Etymol. N. p. 13 50 καὶ πριῶ ποίω μοι, φησὶν ὁ κωυυιδος σελάχιον. adem habent tym. Gud. p. 0 29 et Grammaticus rameri Aneed I p. 23 18. CD Photius Lex. p. 505 σελαχια βραχεως. υτως Mnολις.
439쪽
λοπάδος Rectius fortasse scribas νεισιν ἐφητοi, ut senDuvl pendeant ab νεισιν Sophocles Philoct. 649 τ τουθ' ui νεως γε τῆς εαῆ ενι quamquam hoc ali aliter laterpretantur. At simillimum est iu τετειν πατοίδος, eum aliis quibusdam allatum a Reifigi ad ed. Col. p. 24 . Cetorum Photi admontilo ad grammaticorum quorundam praeeeptum speciat, φ τους ἀφεας et μα άδας quae minutorum pisciculorum nomina sunt, non nisi plurali numero esseret Clarathenaeus VI p. 285 e. et 30 b. M- άδας
in adem hac fabula Eupoliti commemorasse dem testatur
IX a. b. t ι' ισταυα γὰο αἰπολειν, σκώπτειν, νεαν, φυτεί/ιν. Photiti p. 29 20. μῶν ου νεουν την γῆν, ci νεα- τον Σενονιον ον νέωσιν. υπολις ut 'Eniariatici κτλ.CD Aristophanes v I 32 τι γὰρ πιχθω , σκάπτειν γὰo οὐχ επίσταυαι Aristides ol. II GIT οἷος ων α νου τεις, τῆς παροιuia σοι λεγοίσγης αἰπολειν. Is quem haec dicentem feeit Eupolis, magnas haud dubie in hac tabula partes habuit. Idem compellari videtur in hoc ioeo, quem
omisso auctoria et sabulae nomine servavit Grammaticus Beliv. An d. p. 353 26. Αἰγικειν . . , 'i
440쪽
Suidam v. θια ιν Videtur autem ille euris colonus t ratiumque operum amator ad omnis humanitalis sensum eis laus et ne mustea quidem fuisse appetentem. Id certe eon. posse videtur ex fragmento sequenti. . X. XI.
dentis αἰειν Tandem videtur ille rusticus amicoaeuin montistis obsecundasse et eum litterarum tum musices praeee
eit praeceptore fulsas quum Sophron Ostendi , tum 2 potis, apud quem Prodamus et musicam et litteras docet. Quae ad Eupolidis Capellas pertinere ex Theodosio p. IIcloeul lam olim quaest. c. I p. I sive isti erit p. II sq. C e rameri Anecd. IV p. 325 Prodam autem nomen merito In viil suspicionem vocavit h. Bergicius Comment. p. 335, qui illi Prodisum substituendum esse suspicatur. Rectius fortasse auriuus Horsiig, doctus iuvenis, Pronomi nomen reponendum eonilest, quem Alcibiadis in arte musica prae-eentorem fuisse constat ex Athenaeo I p. 18 d. lx II. 'Lγω - τυν. υισθον οντιν' ἄν χρῆ .