Fragmenta comicorum Graecorum

발행: 1839년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

452쪽

Correpto gehol Aristoph. Pae. 161 αυτα et φυτευρια, ut Suidas . φιτυσαι ubi etiam καινον in κενον eorruptum est. Denique Eum. M. 95 33 το γέννηυα φῖτυ Mπολις υτολυκωῆγαγε καινον φιτυ. Locus de Leogora Fragm. X. XI intelligendus videtur, qui ut hoc ne boves ita apud Arlatoph. Nnb. I 09 phasiano alere dicitur. Sed de hoc admonuit etiam Bergkius comment. p. 345. Post καινον addidi ro praeeunte Elmstelo apud Blomneldium glosa Aesch. Prom. 241. orsonus scripsit καινον το ς ιτυ, Bergklus

καινον γε τιτυ.

ἀνεκά τ' ἐπηρυ κἀβδελυρευσω, σκέλος. Ubi quod κἀβδελυρενσι medio loco inter ἐπήρω et το σκέλος interpositum est, id nihil insolentiae habet. Simillima traiectione uripides Cycl. 2ir σπειρουσι δ' ἡ τι ωσι, Λί υητρος στάχυν Thucyd. VI 68 εσται ὁ ἀγών

ἐν πατριδι, ἐξ ἡ κρατεῖν δε ἡ μὴ ραδίως ἀποχωρειν Alia

vide apud Lobeeklum ad Soph. Aiae p. 268. Verbo λυρευομαι usus est Demosth de foed Alex. p. 2I 24rnουρον πειθω ιεθα τοι κοινοις προστάγμασιν - βδελυ- ρευσεται τις ου φάσκων Improbat quidem hane voeem Phoilus Bibl. 26 p. 40 π τ καὶ των Ου λογάδων τωνων, σπε τὼ νεοπλουτος καὶ το μελυρευεσθαι Sed ut νεοπλουτος, quo Cratinus et Aristophanes si sunt, hi-luria reiicit, ita ne alterum illud a proborum scriptorum usu alienum censendum est. Ceterum possis etiam, ἀνεκὰς τ' in αιρεις καὶ βδελυρευειδεῖ σκέλος.

453쪽

τολυκω ν ως καὶ διὰ Μυρριναν έταίραν τα χρηματα ἀποβέβληκέ φησιν. Composuit haec etiam un-

hellus.

XII. XIII. μα σφοδρ' ἐνεουρησεν ἐξώλης γέρωπι,

454쪽

ncto' υπολιδέ ἐστιν ἐν Θολυκω θατέρω, στε oci ἐκειουτε ἐνθάδε δε ξενίψεσθαι Eupolia ἐστῶν non magia quam ristophanes eum terito eam coniunxerat. Postrem geholi verba non intelligo. Post θατερι videntur nonnulla excidisse, quibus ista imperitorum grammaticorum doctrina de constructione verbi ἐστια confutaretur. Hi iam subliel potuit ιυστε υτε ἐκεῖ Ουτε ἐνθάδε κτλ. h. e. Itaque neque laue Eupolidis Ioeum neque hic Aristophanta locum eo tra linguae usum interpretari, et.

XVI. Ad parabasi Autolre spectare videntur quae tradit geholiasta Aristoph. Vesp. 1020. Negat eo loco Aristophanes se unquam palaestra obiisse pueros tentantem, nee alquis amator ad se accesserit, amores suos perstring indigne ferens, uti unquam morem gessisse. Ad hae scholiastat

δι' υπολιν ἐν Αοτολυκω δἐ τοιαυτά φησιν. Autolyeum ab Aristophane in Vespis respici non potuisse monui quaestiseen. I p. 42 Hist erit p. III). meo tamen ideo neredibile est, tale quid Eupolin in Auiolreo Aristophaul obiecisse.

xVII. Eumol. Μ. p. 399 1 r υτρήσιος παDα το τετρη- σθαι τον υτολυκον λώπολις σκωπτει. υτρησις πολις ' καδικη. Rectius pro G τρησις scribas Enrρήσιο . de qua urbe vide supra p. 378. Quo sensu Autolyeum poeta dixerit Euiresium indicavi nisi erit p. II . XVIII. Athenaeus V p. 2164 ἐπὶ τουτου Arlsilonem arction-lem dieit Gnoλις τον υτολυκον διδάξας in Λημοσrρα- του χλευά ι τὴν iκην του ιτολυκον Hanc Autolye vl-ctoriam in altera, non in prima fabulae editione ab Eupolide Irrisam fuisse male olim statu quaest scen I p. 2. Meliora nune videmisi erit p. III sq. De Demostrato dixiliadem p. 10.

456쪽

. . .

in καλως ἐν τWιπανὶ ι καὶ διαφαλλε τρογωνοις. Athenaeus I p. 183 e s μνημονεμ ει του τριγωνον τουτου καὶ Σονοκλῆς - υπολις δ' ἐν Βάπταις ψησίν 'Oς καλως μἐν κτλ. Do exoleto, uiphoniae haec diu observat Lobeatus Aglaoph. p. 1016. Climiat erit p. 334. Pro απται ecce P enotatum απταις, quemadmodum passim in libris seribuur. V. Harpocr. p. 42 2 et i achelium ad Thom M. p. 369. Parileuia μῖν in C omissa.

Ammonius v. πάγειν p. 140 ' Υπάγειν λέγομεν ἀντὶ

κέχρηται τη λέξει ἄπολις ἐν Βάπταις ἐν δ' παγε εἰς

457쪽

M EUPOLIDIS

Grammatiens Behkeri need. p. 60 25. 'Aτρυφερος:ἔστιν ἡ λέξει ἐν Βάπταις υπολιδος οτι - τρυφερος κτλ. Eadem Suidas v. ατρυφεως. De Alcibiade hae dies putabat ritetschius quam Arist. I p. 23T.

Harpoeratio p. 42 23. Dinarchus Polyeucium παλε- ναιωτον appellavit, τι συκοφάντης λους, μιουτο, καὶ διὰ τουτ' ἐκωλυετ λεγειν ποι ἀποτῖσαι την λι- ένωφειλεν, ἔπειτ' ἀποτισας τὴν ζη&ιαν παλιν ελεγεν, ω δηλουται καὶ τουτο ἐν τω λογω. τι γαρ τους τοιουτους ἐκώλουν παλιναιρετους, και τους ἀποχειροτονηθεντας τὴν χην καὶ πάλιν χειροτονηθεντας, υπολις τε ἐν Βάπταις δηλοι καὶ υσιππος ἐν δεθυσιν. VI.Aλλ' Ora δονατον ἐστι - γαρ ἀλλὰ προβουλευα βαστάζουσι της πολεως ἐγα. Hephaesito I p. 27 de voeabulis inter duos versus dl-τlsis ἔνια δἐ καὶ παi υσιν οἱ κωαικοί, ιυς υπολις ἐν Βάπταις Ἀλλ' ora: δυνατον κτλ. Legebatur olim αλλο pro ἀλλά Correxit Bentleius ad Call. r. XCll. Non intelligitur quid ridieul hoe loeo tu illa vocabuli προβουλευμα divisione inesse possit ne ullus unquam poeta omlcus, quantum quidem hodie scimus, tale quid tu trimetris albi permisit. Cis orsonus ad Toupi Emend. p. 50I. Nec de nihilo est, quod Th. Bergvius Comment. p. 296 observat, ubi duo e

458쪽

ana alaleeuci eontinuentur voeabulo in duas parte diseerpto, non Iocum esse Tllabae anelptil. Existimat igitur Enpolin

usum esse forma προυβουλευμα, quam omparat eum atticon περυσι de quo vide ad Pherecr. p. 360. Credibilius mihi videtur Hephaestionem vitiosa lectione deceptum esse,

Eupolin autem scripsisse,

'Aλλ' ἐξολιὰ με ναὶ μὰ τὴν ἀμυγδαλῆν.

καθὰ καὶ ιπολις ἐν Βάπταις. sr δἐ ἱστοριογραφος. Codex Γαστα πειος. Scribendum gitur potius videtur Βάστα ὁ Αλς. Falsum autem esse quod Democritum ab Eu-Polide eommemoratum historiographum fuisse dicit, docuit Iemsterhusius, opportune admonens Diogenis Laert. IXἈ9. ubi Democritum Chium mustea arte clarissimum, Democriti Abderitae aequalem, commemorat. Hune et heoxenidem Siphnium omnium primos fuisse, ut ehromatico genere ut rentur, auctor est Suidas . χιψιν. se Pollux IV 60.

Comoed ant. 20

459쪽

Arist. I p. 2II.

460쪽

Priscianus de metris com p. I ed. rehi Eupolis Βάπταις eum in aliis iambis eiusdem fabulas recta est obaersa sine mettorum ustis, hos tamen posuit sei In habentes pondeos 'Aνόσια πάσχω κτλ. s. a nouos eod. lndemaniis. Vulgo πολλοι Postrema paullo aliter se spta habet Athenaen i p. a 04. Τηλεκλείδης Προτ νεσι τα u τας κραμβας' ἔφη καὶ ' ἐχαρμος ἐν π καὶ θαλάσσα ναὶ μὰ τὰν κινάφιβαν. Εἴπολις απταιρναγ ια τὴν κραμβην. Ionleam fuisse iurandi formulam ibidem tradit Athenaeus, quod quo speetet nescimus idem genonem Itilensem per apparsi iurasse tradidit caussa lallum iurandi formularum tuli han dubi haee, nod de tum nominibus abuti nolebant. Midas 1 502 πολλοὶ nede λαχανοι ὀμνυουσιν ευρορκίαν ἐπιδ/ικνυμενον ἐπιχωριόω δ' εἰσέτι ἡ τοῖς ἐλλογiυοις Ἀρμενιακοῖς ὁ Μ τὰ καλὰ.

SEARCH

MENU NAVIGATION