Fragmenta comicorum Graecorum

발행: 1839년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

ilam speetare vidit etiam Th. Bergvlns Comment. p. 333, qui tamen rem paullo aliter sibi informavit. Existimat enima Eupolide patrem fuisse induetum, qui filios nos e damo docendos tradat et ad quamvis magnam mercedem solvendam paratum se esse dicat. Idem improbat Suldaa explieationem vertitque solvam mereedem quamcunqus postmlanerit. Mihi illa ipsius agricolae sive pastoria verba e gevidebantur. In sine fortasse legendum Omν -- χρη. Sed nihil impedit quominus illas tetrametri duobus pedibus minoria reliquias esse putemus.

uων. Delevt illud ἀνὴρ praeeunte Porsono ad Aristoph. l. l. γλάαιον pro γληυιον seribendum esse vidit Fritetschius quaest. Arist. I p. 0, qui loeum ita constituit: τὴν πανδοκευrριαν γαρ ὁ γλάαιον ἀνὴρ Th. Bergulus comment. p. 336 loeum ad tetrametrum re- voeabat την πανδοκευτριαν γαρ ἁνὴρ ὁ γλάμων χει νῶν. Unice verum est quod Porsonus conlecit Lippus autem illeqnem ridet Eupolis Arehedemus est, ut λώιονος cogno-

442쪽

ηειραν, νηβος αἰραν Peregrinam hominia originem attigit Eupolia in Baptis.

Seholiasta Aristoph. ae. 90 σφυ ιδες εἰσι τα τῶν αἰγων καὶ προμιτων ποπατήματα. υπολις Αἰξίν φυ- ραδων κτλ.XVII. XVIII. Athenaeus I p. 380 Iro γευσαι χομεν ἐν υπολιδος Ad ἐν Τουδε νυν γευσαι λαβών. Pertinent hae ad eam fabulae partem In qua convivium locum habuit, ulva indicia praebent Fragm. IV VIII. Eodem pertinere vide tur χορων commemoratio apud Athen. III p. 94a χορδων μέμνηται - καὶ Eunoλις ἐν Adiν.

443쪽

του Ῥίον-- ιε - - ῶooθαι uir ιρτνρον ν --tὶν πυρρον rc ρ ανθος ἔχειν τηοὶ nux τρος ἐκπνιυς θυι quae ita corvoxit HemsterIiustus ad Hesyctu loeum tun ις τον του νυσο ιωέα δνου- α invoον, ἀντὶ του πυρρον Non male id quidem, e latet haud dubie altior marruptEla De aegino, ut rubrum florem tribui Demetrius et Grammaticus ekk. An d. p. 360 Is ride gehohΤheo ii IV 25. Nomen plantae qui eaprarium triticum vertunt Schneiderus et assovius, mensurae nominis πυρυς nimium fuerunt Ineurii. Dubraeum Adv. llis IM, ut apud scholiastam Aristophanis in Eupolidis locum Euphronii et Apollodori nomen substitu voluit, verbo commemorasse sufficiat. me rubicunda Hipponiel acie DCratinum p. Iss.

XX. XXI. Photius Lex. p. 3 5. Ἀφιπnον Mnoti Αἰξίν.

Utrum equitem an eurrum dixerit Eupolis non liquet. Idem p. 29 3. εανισκευεται Ῥαφις 'Eριθοις, Ποσείδιππος χραοταις, υπολις Σφιγξis. Via Αἰξὶν seribendum videri indicavi Nisi erit p. IIJ. Sed apud Stephanum Bra. p. 140 ευρηται καὶ ἀντραιος, ιυς τριπiδης ἐξῶν nune non πιπιδης in EsποLς, sed Αἰξὶν in θει mutandum

arbitror. iquo ta iam Barnesius. V. Matthiae Fragm. Eurip. P. T.

XXII XXII L

444쪽

Πerod. p. 4 legendum οὐσίας - Idem p. 84 I9. Bo 1 - κολεἴσθαι α ιγας Mπολις Αἰξίν. ἱπποβουκολι μι- πέδη Φοινισσαις. Seli. s. m. bl . Maenarium, Idem p. 9 29. 'Eλεληθεισαν'. μισα τῆς θα. Mπολις ξίν. Pro θα legendum , ut voluit Lobeckius ad Phrymp. 50, ut calami errore scripsisse videtii ἐληλυθεισαν. Ceterum se ist erit p. 113. Idem p. 23. 'Eλεινον ἀντὶ του ἐλεεινον. υπολις δίν. De his formis vide Fritxselitum ad Aristophanis Thesmoph. p. 56. xxVIL XXVIII. . . Moeris p. Is 20 ed. BAE ' νακές δρυτονιυς Arrικοιως - μπολις Αἰξίν. ἀθεράπευτονι 'κλλαγνικῶς. Recte pro ἀνήκεστον distum, videtur Hersono. - hrynichus Be h. p. 16 20. 'Aνε σκιρτημενας Ευπολις ἐπι των αἰγῶνε ε την λέξιν Ad Capras quin haec pertineant, dubitari

non potest. Praeterea hane fabulam ommemorat scholiasta Theo-ecluso, de quo loeo dixi ist erit p. II . De tempore fabulae hoe unum assere potest, eam ante Hipponios

Fragm. XIX obitum, qui in mymp. LXXXI incidit, la

goenam esse prolatam qua de re admonuiciam quaest. e. p. l. Vide nune etiam Th. Berghium Comment. p. 336.

- . . .

Πείσανδρος εἰς Πακτωλον ἐστρατευετο, κἀνταυθα τῆς στρατιας κάκιστος η ἀννηρ. Sehollasta Aristoph. v. 155 de Pisandro ουτος δειλος ἐν ηλθεν ου ψυχην δεινδε λων, ἐπεὶ ου εἶχεν ως ' V. Hist criti P. II6. 28

445쪽

κτωλον κτλ. Quod εις Πακτωλον expeditionem suscepisse dieitur Pisander, ad avaritiam et peculatum hominia resere-ham, quod dixi nisi erit p. I T. Eandem interpretationem proposuerat iam ouplua Emend. II p. 68. Sed recte, ut mihi quidem videtur, obvertiti ovius Exere erit p. 80 sq. si avaritiam irrisurus Eupolia exueditionem a Pisandro saetam esse locos finxisset, non κακιστον tu auro expugnando sed σ3τον hominem dicendum fuisse. Itaque pro Πακτω- λον eoniiel seribendum esse Maorωλον ), illam expedullonem intelligens quam theniense Olymp. LXXXVII contra Bottiaeos auscepisse tradit hueyd. Ilos. Ea e

elegans emendatio est, quamvis adversarium nacta Fritaachium

ad Aristoph. Thesmoph. p. 3IT. s. a vulgo τῆς σῆς τρατείας Arnaldus apud Galssordium ad Hephaest. p. 99 τῆς δDi σrρατιας, ouplus mend. II p. 68 τῆς πασης στρατιας, uterque vocem νη in terili versus initium reiiciens. Sed hoc ferri vix potest. Itaque Porsonum App. ad Oupit Emend. p. 6 sequutus sum. De στραxιά, quod fuit qui pro στρατεία hoe loco positum putaret, infra ad Fragmenta incertarum sabularum dictum est. Sehollasta ristoph. Pae 808 οτι γαρ ὁ Μελάνθιος ὐφοφαγος ποοεioηrαι καὶ παρ' υπολιδι εν ' -rρατευτοις. Hi ne strateuios ante Pacem . . ante Olymp. LXXXIX in scenam commissos esse olligit Clintonus', quem sequutus sum Hist erit p. II et I Sed in scholiasiae verbis rectius post προεiρνηται inciditur.' Debebat Σπαρτωλον Arcadius p. 57 I τὸ μέmo δε-τωλος βαρυ-o Atque ita scriptum reperio apud Thveyd. II 79. V I8. inua recte Σπαρτωλος apud Stephanum BD a v. et apud botimn p. 52 23, tibi quod πολις της 'Aτ-ἡ Σπαρτωλὸς dieitur, apertum est ho mendose scriptum esse pro οπτεκης. '' Imprudens ibi scripsi Ol. LXXXVIII 4 pro OL LXXX i 2 Diuitia i Cooste

446쪽

polidis versu enagius 'Eκαδηυου. De eadem illo vel Heeadem es sehol Aristoph. Nub. 1003. Pro δρουοισι Μeursius Exere erit Ilo seribebat ov&οισι Sedra Mossunt loca publica deambulationibus cursuique destinata, quibus Cimonem eademiam exornasse auctor est Plutarchus

καταρρυτον ἀποδείξας ἄλσος, ησκηυε νον π αυτο δυοαοις καθαμὰ καὶ συσκίοις περιπάτοις. Similiter Heliodorus up. II Delphos laudat ob eoplam τῶν δροφιων καὶ romo νκαι κρηνῶν. De altiel δροαοις es etiam Rulinventum ad

πα- Περσεφονη τοιονδε ταιον, ς τους ευδοντας ἐγειρει. Athenaeus I p. 39 4 E-ολις δ' ἐν Ἀστρατευτοις νησὶ εο αυτου pavonem dicit ουτως ηποτε θρε ρω Σπλ. perium est hae etiam ad dimetros revocari posse. Λiueo ταως dixisse non ταώς, auctor est Tryphon apud Athen. l. l. ε ταιος ὁ λέγουσιν 'Arτικοί, ιυς φησι ρυ- νων, την τελευταίαν συλλαβην περισπωντες καὶ δασυνοντες καὶ ἀναγινωσκουσι,8 ουτιυς παρ' Gπολιδι ἐν Ἀστρατευτοις. se Leliratum Arist. p. 343 sq. Ad postrema fragment verba compara Aristoph. Plut 5 I: στιβάδα προι- νων κομιὼν-εστην, ἡ τους ευδοντας ἐγεiρM, ubi schollasta Venetus Σωροκλέους τ ημιστιχιον ει ouενων κερκίδος

447쪽

438 EUPOLIDIS i

Καὶ ξυνεγιγνομην σε τοι παθοις φάγροισιν.

Πephaestio XV p. 8 de variis sormis metri Crailneidisserens: υπολις δ' ἐν τοι 'Asrρατευτοι και ἀτακτοτά- τως συνέθηκε τλειδος πῆ ἐν γὰρ τοιαυτα ποιειυνδοες- τυγχάνει πῆ δἐ τοιαυτα Καὶ ξυνεγιγνουχὶ - φάγροι - σιν, υσθ' ολον αυro χοοιαμβικον ἐπίαικτον γενέσθαι, ὁμοιον Ἀνακρεοντειω ιυδε, uαλον εἶδον ἐν χορω πηκτίδ' uoνr καλλ ν.n, δἐ καὶ αλλοις ἐχρήσατο λίαν rάκτοις σχήMασιν Idem XVI p. 109 και το Κρατίνειον ὁ το συνάοτητον ἐκ χυριαμβικου καὶ τροχαικου Πολυπηιιατιστον ἐστW χρκεσει ταυτα δεῖξαι ἡ παράβασις ἡ ἐν τοι 'Aστρατευτοις υπο- λιδος πασα. s. I vulgo δευρ' Iri, quod tenet etiam ad utrumque locum scholiasta. h. Bergulus Comment. p. 339 corrigebat δευοι δxi. Sed non redibile est spondeo in hae

parie versus usum esse Eupolin. Recepi igitur emendationem Hermanni Doctri metr. p. 583. Idem correxit vulgatum Onσχετε - Vs 3 imperite ab Hephaestione eum reliquis componi observavit e annus Eum ex epirrhemate petitum esse statuit ergklus Συνεγιγνομην IIermannus. thri ξον- εγινομην Turn. σεγεινοριην. Ceterum Mnaldus apte comparat Teleelidem Fragm. ab ine. VII. ξυγγενεσθαι δια

σπλάγχνοισι συγγενώMεθα. Simile tem illud cratini p. 886ρω και aiνθν παραλεξάμενος και ἐλαιευ.

448쪽

Aglaoph. p. 306,

Sehonasta Aristoph. ae. 348 αυτου Φοραιωνος μέ- Ηρηται ὁ κωμικὰς ν' πευσι καὶ Nεφέλαις και EUHωνἐoις, υπολις 'Aστοατε vτοις Phormionem Aristophanes Eommemorat qu. 55s. Pae. 348. Lysisir. 805. In Nubibbus, quas hodis habemus, nulla viri memoria.

449쪽

'En καινοτεως ἰδέας ἀσεβων βίον, ω μοχθηρος, τριβες. B. ωὶ πολλων έδη λοπαδων τους αμβωνας περιλεd . Erotianus gloss. Hippoer. p. 8 d. rana. Ἐπίθεσις δ' ἐν β των λεγιυ αμβωνά φησι χεῖλος εἶναι σκευον καὶ τῆς ἀσπίδος το ποος αυτῆ τῆ τυι 'Αριστοφάνης δ ὁ κωμικος ἐν υτολυκω φησίν, ἐπὶ καινοτέρας ἰδέας ασἐβεον ὁ μοχθηρος τριβες οσω πολλων λοπαδων τους αβωνας περιλείξας. In his Aristophanem memoriae errore pro Eupolide nominatum esse ante Seldlerum, qui dixit ea de re in dissertatione de Aristophant se smentis, vidit Coddaeue consors erroris Apollonius ad Hidi

Pocr. vol. I p. 10 ἀναγεγραπται ὁ ρμοιως αμβιον τῆς λοπάδος το περικείμενον χεῖλος 'Αριστοφανης ὁ πολ- λων λοπάδιον τους αμβωνας περιλε ilας. a. pro ἀσεβιον seripsi σεβων βίον, et v οχθηρος pro μοχθηρος eum Bergulo Comment. p. 34 , qui recte duos

homine pravos et abieeto Inter se rixantes Inductos agestatuit, quorum unus, eum alter ultam, quam novo quodammodo, sine ullo exemplo agat improbam et inhonestam, e probasset, ut eundem tanquam impudentem parasitum casu-gati' Pro ἀσεβων βίον possis etiam ἀσεβῆ μον eumme manno Iar Lips. 1829 p. 1620 et Th. Bergulo, et 'pro μοχθηDος eum indorso, qui verba ἐπὶ καινοτερας ἰδέας

eum Erotiant verbis oniunxit, ιυς οχθηρον, ut totus e gustata seribatur rἐπὶ καινοτερας δεας ἀσεβων βίον ιος μοχθηρον τριβες. Vs a praeter Galenum ad IIIppoer vol. XII p. 301 Chari. καί τις των ωαι- ἐπεῖπεν ἐπισκωπτων τινὰ di των ' V. Hist urit p. II sq.

450쪽

Athenaeus I p. 368 d καὶ κωλῆνα δἐ λέγουσι καὶ κωλῆν. υπολις υτολυκι Σκέλη ὁ καὶ κτλ. Ρ ευω, του ονου. V ευθυ του ὀθον Correxit Iacobstus Addit ad Athen. p. 98. III. v Ἐλλιμένιον ὁ δουναι ποιν εισβῆναί σε δεῖ.Pollux IX 30 το τέλος ἐλλιμένιον ιυς υπολις ιτο- λυκι Ἐλλιριένιον ὁ δουναι, κτλ. e ultima syllaba In ἐλλι- ριένιον sub ictum metricum adat, delendum videtur O. De ἐλλιμνέω es Boeckhii Oee. Att. I p. 3 3.

Pollux X 45 δίφρου δ' αν ποις τα λασαν ευφν7-μοτερον, καὶ διφρίσκον τῆ δῖ γυναικὶ σκαφίον ιυς ἐν A τολυκω υπολις T. δῆτ' αν κτλ. Ita e libris eorreetummo olim legebatur τι δ' ἐν αν. Pro σκαφίον alii libri σκαφιον. Loqui autem videtur de Lyconis uxore Rhodia Hist erit p. IIT , quam pulvinar Ommaeulaturam fuisse dicere videtur, nisi matula ei in promptu fuisset. Loens ex eadem fabulae parte desumptus videtur ex qua Fragm. XIIaervatum est Ceterum quibus rationibus hoc fragmentum

SEARCH

MENU NAVIGATION