장음표시 사용
481쪽
Photius p. 29 2 et Suidas II p. 603. εανισκευεται r -φις 'Gίθοις Ποσείδιππος Antioταις. υπολις ὀριν. ἰδίως δε ἐπηαατικε το νεανισκευειν ἐν Ληαοις Γυναῖκ' εχοντα κτλ. s. I hoit codex γυναικες θοντα αλαλὴν καὶ ἀγαθήν. Correxit ex Suida orsonus. - a. Photius αυτῆ. Porsonus αυτή. Suidas αυτη. Tum Photius νεανικουντος, probante orsono ad cupit Emend. p. 60. Suidas νεανισκευοντος. Naeklus Schedis erit p. 25 eoniicit νεανοῦντος Rasplo p. 38 Eupolis νεανiσκουντος h. e. νεανισκου οντος seripsisse videtur quae ingentosa coniectura est.
Photius p. 300 1 NUλαρευων τεοετι σν καὶ ὁ ἐγλα- ρος κρου τικῆς διαλεκτου νοαα. υπολις ΛηMοις οι -- εντοι κτλ. Non de homine barbaro et balbutientehae intelligere debebat Rasplus p. I, sed quod ipsa verba suadent, de musico inani levissimarum eantiuncularum strepitu molesto. In Photii verbis κρουαατικὴ διάλεκτος idem
est quod κροωατικὴ λεξις apud Polrbium III 36. ubi vide
482쪽
κλεῖ ἐπιτελομένη πο ουν ἐφηβιον πρὶν ἀποκειρασθαι. πολις ηυοις. Unice era huius nominis forma est ινιστηρια, ut reeie legitur apud Athenaeum Hevelitum alios. Ceterum ex his Pholi verbis Raspius p. 12 esseere conatua est, rem in Demis actam fingi tertio Apaturiorum te, quo die puer in epheborum numerum reeipiebantur quae valde Ineerta onlectura est quia enim praestet, οἰνιωνηοια non esto, consul a poeta commemorata fuisse
ελοντος ἐν Λημοις O τε το πυριατηριον. emstein alna aut ἔθι, quod alienum est ab usu eomicorum, aut δεου. Bene aspius p. 38 distingultra τι το nυριατηριον.
XXXII. Eχων στατῆρας χρυσίου τρισχιλίους. Pollux I 58 το ἐν ταῖς Eκκλησια σαις ἀριπιβολον
483쪽
Sohollasta Aristoph. Aeliarii. I. de nominibus βασιλενς ει ---ος disserens χρωνται ὁ ἀδιαφορως ενιοι τοις
ὀνόμασιν. Γρων si ἐν βασιλε ανδαοος καλε τον Συοακουσέων τυραννον, πιπολις ει ἐν Λήμοις εἰσάγει Πεισι- στρατον βασιλεα Ammonlua p. 138 Dθ' τε καὶ τον τυραννον βασιλέα ἔλεγον, ως υπολις ἐν Λημοις ἐκ του Πεισιστρατον. Suidas I p. I καὶ υπολις Πειψίστρα- τον βασιλέα καλεῖ.
sorti εἰσάγει Ti κέκραγας κτλ. Demostratus, e BuzJga rum gente oriundus, cuius magnas fuisse eonstat parte ineommendanda expeditione Sicula, homo fuisse videtur trases facilis et ad quamvis levem offensionem excandescens ' Reete igitur Hermannus opum V p. 290 redibilo esse dieli aliquem in Eupolidis sabula insane lamitasse, ut illa in eam verba die potuerint. eiernm novitrum Gentil. ait p. 36ὰ quid moverit, ut ἀδικουμενος eum τί κέκραγας coniungi luberet, non intelligo. Ceterum eonfer ad Fragm. VII.
XXXV. Seholiasta Aristoph. Av. 823 λέγεται τι μεγαλέμπορος τις βουλετο ιναι, περαῖτης ἀλαων, φευδοπλουτος ἐκαλεῖτο ὁ Καπνος, τι πολλα πισχνουμενος ουδῖν ἐτέλει.
484쪽
M-λις ἐν ηαοις. Theogenem dieit, de quo hae habe Aristophanes: αρ ἐστιν αυτηγὶ εφελοκοκκυγια, ινα καὶ τα Θεογένους ' τα πολλα χρὴMατα; Εinadem hominis vanitatem iterum attingit v. IIo ubi an Proxenida τυ Κοαπασε eoniungitur Cognomen is πνος ob laetantiam haerebat item Aeschiulis , Σελλέοι apud Aristoph. Vesp. 324 .
Sehollasta Aristoph. Av. 8 T. ubi mater Cleocriti eomis memoratur ἐκωυωδειτο ιυς ξένος καὶ ταχα ποκριτηρ νυνδ φαίνεται τι καὶ την φιν στρουθιώδης - ω γυναικίας καὶ κίναιδος κωφυδεDαι. σιος ζωρος αν - του παρ υπολιδος πολιδι ἐνυηMοις καὶ Κολαξι. Eundem Cleoertium rursus ommemorat et tanquam vasu et pingulaeorporis hominem ridet inestaeque, omnium mortalium teianuissimo, opponit Aristoph. an. 485. Neque alius esse videtur is, quem Xenophon Hellen. II 4 20 mratarum praeconem αλα ἐμφωνον fuisse tradit qui num idem fuerit quem Olymp. XClo archontem ponrmum sulffse constat,
Tαδὶ δὲ τα δένδρα αισποδίας και δαμασίας
Scholiasta Aristoph. Av. 1568 αισποδίας ει τὴν φυ- σιν οτι τὴν κνημην εἶχε σαπραν ὁ Λαισποδίας, και ἐχριτων κατιο περιεβαλλετο - αισποδίας ὁ καὶ Λαμασίας ιος κακοκνηMO διαβαλλονται. πηαονευε ὁ αυτ υν καὶ πολις ἐν Λημοις αδι ὁ τα δένδρα κτλ. Specta hue Plutarchus Sympos VII 8 p. IZa grammatici me dicena ἐλ)γεισθαι τις ὁ Λαισποδiας παρ' υπώλιδι Item una-' Ita recte indoinus ubique acripsit pro εανέκης. . at Pata 833.
485쪽
pius Liban. p. st παιδείας περ Dλὴν καὶ ἀναγνωσεως
ἔστιν ευρειν ἐν τοῖς λογοις ut εσι κατεγλωττισμέναις ἐντυνχάνοντα τὰ γουν Εὐποώδος δένδρα αισποδίαν καὶ Λα- μασίαν Ουκ αν παρῆκεν, εἰ τὰ νοματα γνω των δενδρων, οι νυν-ur καλουσιν οἱ ἄνθρωποι. Ita enim ex Valesli Emend. III 18 conlectura pro εσποσίαν edidit Boissona-dus Eunapius lotur Laespodiam et Damasiam obsoleta et
glossematica arbornm nomina esse sibi persuaserat. Reetalliam utriusque eum arboribus comparationem ad proueram
eorporis staturam rettulit . Rasplus p. 63 allato Aristoph. Av I 5. ubi Cleonrmus magnae homo staturae κτοπον τι δένειον vocatur. Fuit autem Laespodias bellicos homo n-
genu Phrynichus comast. III , sed idem litium et alumniarum studiosissimus Philγllius lyntr. . Is Olymp. XCII
enm Pythodoro et Demarat exercitu praesectus Laconicamelasse invasit teste Thucyd. VI 05. qui rursus eundem commemorat VIII 86. ubi simul cum Aristophonte et Μil sic quadringentis legatus Laeedaemonem missus fuisse dicitur. Eundem sive legati sive praetoria munere fungentem Thraeen obiisse contietas ex fragmentis orationis Antiphonil κατὰ αισποδiου, in quibus frequens Thraelcarum v
blum memoria. s. arpocrat. v. αλ φος et v. O υμη p. 136 4. Commemoratur etiam a Theognost Crameri Aneed I p. 9 22: ασποδίας sic 'Aνδoωνυμιος ἐνὁ τῶν 'Aθηνησιν ἐπιπανων Ubi lege ἀνδρωνυυον Crurum vitium a Gmicis poetis frequenti risu traductum quale fuerit non satis certo apparet Sehol Aristoph. l. l. ει ευε ει περὶ τὰς κνηαας τινὰς αἰκίας, ω φνησι Στοαττις ἐν Νινησία διο καὶ κατὰ σκελων ἐφορει, το Mάτιον, ω Θεοπομ-- ἐν Παισέ. Itaque Ciceroni similis fuit, quem varices quas in cruribus habebat toga occuluisse auctor est Quintil. XI 3 3. Aliter Hesychius, αισποδίας -ονομα κυριον ἔνιοι ὁ τον Ἀλκααίωνα cod. Ἀλκυέωνα ευνηθησαν λέγεσθαι, οἱ δῖ τον δρεπανωδεις ποδας χοντα. Ubi quo Alcmaeonis memoria spectet ab aliis mihi explicari velim. Eiusdem viis socium fuisse Damasiam, hominem alias igitotum, ex
486쪽
hoo ipso Eupolidis Oeo intelligitur, in euius s. 2 αυταισι Th. Berghius Comment. p. 3 in λεπταισι, Hermannus auistem Opnse V p. 29 in ταισι mutavit, quod sequutus sum Hist erit p. I 28 Fortasse neutro opus est.
dicit εἰσὶ Τελέσιππος, Λημοφῶν Περικλῆς, διαβαλλό μενοι εἰς ωδίαν. καὶ μολίς φησιν ἐν Λήμοις 'Iπποκρατοπ
haeo Scidae glossa, πιι λιμος ατελης 'Iπποκρατης -ους παιδες ἐμ λιμοι τινες, quae recepti Zonaras Lex. p. sis , Et ad secundum versum hae eiusdem Suidae v. βληχῆ I p. 38e βληχασθαι γαρ το τὰ προβάτια ποι κεχρῆσθαι φωνῆ. καὶ αυθις sort. υπολις Βληχη τὰ τέκνα καὶ ουδαμῶς τοι τροπου. Praeterea ippocratis sili, quorum simplicitatem
et stultillam riserunt comici, hisce commemorantur Ioela lamnaustero et Hermanno allatis Aristoph. Thesmoph. 2 3 risi
μῶλλον et την 'Lπποκώτους ξυνοικίαν Galenus via I p. 3 6 ro M ' ποκρατους μις, ους ἐπὶ μωρια σκώπτουσιν οἱ κωμικοι Athenaeus III p. 6 er μήτρα ἐξῆς ἐπεισηνέχθη ριντροπολίς τις ιυς ἀληλος καὶ μητηρ τῶν 'μποκρατους τυυν, Γ εἰς ωδίαν κωμωδουμένους οἶδα. Photius Lex. P. M 18. Συς - οὐ 'Iπποκρατους ωος ἔλεγον. καὶ
487쪽
το ς Παναιτiου καὶ Μεμνονος, ei υηνίον κωφειοδουντες. qnthus adde tymol. M. p. 36 ex hollo emendandum. Dod in filiis Hippocratis etiam Perietes ommemoratu qui magni Periclis filius sui ex Aspasia a cepius, pro eis --rum videri debet. Nec tamen probari potest ritetschii on-leetur Periel Βουγγην subsutuentis apud I. Raspium p. 2 . Ad Eupolidis tragmentum ut veniam, apertum est a. I all- quid exeldisse. contieere possis πποκρατον γε, vel οἱ δ' Ιαποκρατους γε Sed hae sane incerta. Illud lamen ertissimum, non scripsisse Eupolin quod Friigsellius ad Aristoph. hesm. p. 102 amrmat, ' Υσιπποκρατους τε Σπιίλ. Neemippoerate ipse sed filii eius porcis comparabantur. Ravennatis enim scholiastae testimonio διεβάλλετο ἐοὐν --ις ιυς παίδευτος in ceterorum silentio nihil tri-huendum. Pro ἐμβολιμοι, quod Suidas interpretatur ατ αις, cum L. indorso Thes. L. Ge. III p. SI B legendum videtur ἐκ λιμοι eiectitii abortivi, ut coniecturae egregie lavet ipsa illa Hippocratis filiorum eum porcis comparatio.
Notum est quid fuerit τρα ἐκβολας Vs 2 τέκνα Eu--polin Hermannus Opuse V p. 290 prima producta dixisse atatuli, ut gravitatem tragicorum imitaretur quod verum Ddetur EuripIdis versu esse potuit quem parodia luderet Enpolia: χθιστα τέκνα κονδαμιος ΟυMO τωπον, vel simili quodam modo. Postrema verba, quae eodex scholiorum Aristophanis a Dobraeo collatus ita exhibet κου - ντου τροπον, austerna et Beniletus scripserunt του πιντρόπου, probante obraeo ad Vesp. 14 2. Ioupius Emend. p. 165 - μου τροπον, Friissehlus apud Raspium p. o- oo Monis Perieli haec dicta esse eoniiciens. Hoc Probandum videtur quamquam lenius corrigas κουβα- γε - τροπω, itaque loeua ita scribendus fuerit:
488쪽
nomen gerens, et Hippocratis fili Telesippus et Demophon signisseentur, quo illa de Pericle Hippocratis filio dimentias eommode vitatur. Nec tamen probari posse idetur haeo ratio, a reein εκ λιμοι seribendum es- dixi, quod Hippo- aeratis siliis aptissimum est, in Perlelis autem filium minus eonvenit. Ceterum Telesippum et Demophontem commemo. eat Anaxitas apud Pollucem II l. ηροῖς δε γε rari sιεν Tελέσιππον οἰκοσιτον, et Theopompus apud Photium p. Φ8 . 5. τουτων-παντων ὁ ρπιστὴς nMοφων quamquam num
Sehollast Aristoph. ae 3 8 de variis hormionibus disserens πέμnτος, αρχαῖος Ἀθηναιος μετα Σόλωνα αρξας. De hoe Phormione mihi quidem nihil innotuit.
489쪽
Antiatileista p. 22. 'Αριστητικος ἀντι - εθος ἀ-τταν. υπολις Θῆuοις -- Idem p. 95 8. 'Eγχω - ριος ἀνηρ, ἐγχωριον πραγμα Ευπολις ηαοις Numhoe sorte voluerunt quos impugnat grammaticus Atticistae, εγχωριος de hominibus reei diei, non autem de re Ita plena fuisset oratio ἐγχώριος ἀνὴρ uγεται, ἐγχυ ριον πραγucto λέγεται. IIo postremum resutat Eupolidis exemplo. Idem p. 98 2 . ''ώσθη αα τὴν ἡδονήν, υπολις Λήαοις. Μerito hanc formam notasse videntur Atticistae Talia enim substantiva formantur fere a verbis contractis. Idem p. 9 28. Θηρια δεουσι τα αγρμα λέγεσθαι, tam di i itiioνον πολιτικά. υπολις ήuοις. ae parum sincere seripta sunt. De alio quodam fragmento ad Demos ineeria eoniectura revocando dixi infra Fragm. inu Iab. XII.
Pollux VII 108 ου δἐ τι νεωτέρων τις υπολις καὶ τὴν πυελον τὴν ἐν τῶ βαλανείου ἄκτρα ιωνόMασι ιυς οἱ νυν λέγει γουν ἐν ιαιτω- Εἰς βαλανειον εἰσελθών μὴ ζηλοτυπησης τον συα βαίνοντά σοι εἰς τὴν άκτραν Dixi de his Hist erit p. 130.
490쪽
Καὶ γένηται τοισδε σάαερον κοπις. Athenaeus I p. 138 fir Diatico του παρὰ Aάκωσι καλουMένου δείπνου κοπίδος μνηuoνευοντα--τῖνον ἐν Πλουτοις λέγειν - καὶ Mnoλις ἐν αλωσι Καὶ γένωται κτλ. h. ergkius αικα γένηται te. Nisi forte troehalcitetrametri sunt reliquiae.
φερομένον ποιησας Πτωχους νησίππου τινος μνηαονευεο παιγνιαγράφου τῆς λαρῶς οτσης λέγων ουτως v. supra P. M. καὶ ὁ τους ιλωτας ὁ πεποιηκως φησι ὰ τη- σαορου τε καὶ 'Aλκμανος κτλ. Ita Casaubonus. Cod. Ven. 'Πεωτας De nesippo vide supra p. z. Ipsa poetae verba Epitome ita compendiseest γνησιππος ἀκουειν νυκτερινα ευρε οιχοῖς ἀεισαατ' ἐκκαλεισθα ἰαμβυκην καὶ τριγωνα. a. I o Veά. o PVL. Pro Σιμωνίδου - μωνι. Primos versus aut distinxi colis, ut fecit etiam Th. Bergklus Comment. p. 32. Hermannua autem et indornus, ut elusdem moduli versus restituerent, haec ita refinxerunt et