장음표시 사용
501쪽
Hesychius, δελουρον χλωρον δίυπον, ἡ νοτερον, νικυον. Quod et ipsum eorruptum puto. Nec tamen in Eupolidis Ioeo ἔκλυτον probari posse videtur, quod laxum potius et Ianguidum pulmonem quam dilutum significat. Fortasse lotur ἔκκλυστον scribendum, quod res accommodatissimum est.
XII. XIII. -gυσσεται λα λυγυον ἀνδρειον πάνυ.
. Sehollasta Aristoph. Nub. 5ar λαφυγμον γαρ λέγει το ἀπληστως ἐσθίειν. υπολις υλαξι αφυσσεται κτλ. Ex seripsit hae Suidas II p. IS. Idem scenae optime eo venit qui tacito fabulae nomine assertur versus ab ElymoLGud. p. II o. ρυγμος η συνrομος ἐδωδη. υπολις, 'Oσος δ' ὁ βρυγαος καὶ κοπετος ἐν τη στέγη.nα - βρυχω βρηκω ο σημαίνει ἐσθιου. ως νυσσω - νυγμος, βρυκω οπμος. Editur σος ὁ βρομος Phrynruchus App. soph. p. 30 28. ρυν - ἡ συντομος ἐδωδή, ἐπὶ τῶν τραχέως leg ταχεως ἐσθιώντων. Κοπετος et ipsum de Wιντο ἐδωδὴ intelligo, quemadmodum αμιν dicuntur avide comedentes. V. supra ad Chionidis Paup. III p. 8. XIV. 3ραχυων κατον ἰχθυς ωνχημα μονον tam λάβρακας, χρυσοφρυς δὲ δώδεκα.
Athenaeus VII p. 328b μνηαονευε δ' υτιον χρυσοφρυς pisces dicit καὶ ' ἐχαραος ἐν Μουσαι και Λωριων ἐν τι περὶ ἰχθυων. υπολις δ' ἐν Κόλαξί φησι λαχμων-τον κτλ. Libri ἐωνημένος et εωνημένοι correxit o sonus Adv. p. 101. Iacobatus Addit. p. 80 ἐωνημην. Vndentur haec qui verba esse, eonvivii quod Calliae eiusque sociis apparaverat impensas computantis. Eodem sequens Dagmentum pertinere videtur.
502쪽
esse indieavlmist erit p. 136. Quae si vera est oniectura, apertum est hae dici ad elevandam hominia temperantiam
tatur de bello Samleo. Idem παῖ et ηριιαν λio ad utrumque orationis membrum reseri, ut hoc dicat poeta, hominem illum semel in vita trichidas pro obsonio emisse in easque impendisse semiobolium itemque semel In vlia carnem, se-mloboli pretio. ειμιωβorio ut ad τριχιὁας repetatur nihil neeesse est in tanta illius piscieul vilitate. Videtur autem eleea Samum insulam inprimis larga fuisse τριχιδων captura. minua aecurate locum interpretatus at Casaubonus: Semel In vlta ante bellum contra Samios pisces emit, et quidem trichidas, non magni preul a quamdiu res Samiorum steterunt, qui rebellione sua ut esset Athenis annona aretior
503쪽
'Ἀλκιβιαδης ἐκ των γυναικῶν risus B τι ληρεις; Ουκὰικαδ' ἐλθων τί ν σεαυτου γυμνασεις δαμαρτος Athenaeus XII p. 535 at κεκωμέδηται - - E O- λιδος ως - ακολαστος ρος γυναῖκας ἐν Κολώ ν ουτως ' λκιμαδης ἐκ τῶν γυναικῶν κτλ. a. 2 γυμνωρις inis . pretatur Sehreeighaeuserus, evere disciplina eam aere Et naeve ne illam eorrumpat Sententia loci haec pollua saevidetur tantum abest ut villae sit Ribiadea, ut in tua uxore virum ae praestiturus ait, nisi illi ipse eam atrenue In Veneria palaeatra exerceas. Inia νώ ν Magitur Mis
504쪽
nisi erit p. 136. Eidem dramatis cenae fortasse adsurl-hendus est versus quem in fragmentia incertarum sabularum
est Mileistarum praeceptum argentea vasa singulari numero dici αργυριον, non αργυρια Eupolidis verba de assentatoriis hua Calliam bonis exuentibus intelligenda esse indicavi Hist. erit p. 13T. Ad eandem hane sabulae pariem fortasse spe
τὰ ἔπιπλα. Ita hae leguntur in eod. Falchenburgiano.
505쪽
IIemst. p. 86. παραπλήσιον τέ σοι ἐγ-πται ταπιπλα sea παραπλήσιον Pollucis esse, quamvis Fritzschio quaest Arist. p. 55 repugnante, verissime ludicavit Hanoulus Exere erit. p. 1 1 qui vasa recenseri scriptoque consignari reete Ddetur intellexisse. Agitur enim, ni sallit sententia, de Cad-llae supellectile domestiea, quam assentatores inter se partiuntur. In vasis, quorum recensnm in is, quae omissi Pollux exhibitum fuisse probabile est, fuisse videntur ea quae in sequentibus fragmentis commemorantur.
XXV XXIV. Pollux VII 192 Σοφοκλῆς δ' ἔφη λινορραφῆ τυλεια. Ευπολις ὁ Κολαξι κεκρυφαλοι τε καὶ τυλη. codex
Iungerm. τυλα ι. Idem X 39 τα ἐν ουν τυλεια καὶ τὰ κνέφαλα ου ονον παρα τοι κωυωδοῖς ἐστιν, ἀλλὰ καὶ ἐν sηυοπρατοι πέπραται, κνέφαλον καινὼν και κνέφαλον παλαιον. και τυ λεια eod. Falchenb. τυλση δ παρ E
πολιδί ἐστι ιάζοντι ἐν τοῖς Κόλαξι, και παρὰ τῶ Σος κλει ἐν 'Dκλει ' λέγοντι, 'Aλλὰ και λινορραφῆ τυλεια.
Τολη ulcita a severis alue sermonis magistris relieitur, proque eo aut τυλειον aut κνέφαλλον direndum praecipiunt. V. Phonielium ei p. I 3 et Hevehium v. κνέφαλον. Neo deliquit contra Eupolis, qui non germanum titeum, seu Ionicum hominem e voeabulo utentem induxerat quod Iule hac una in fabula fecit, etiam Fragm. lne sab. XV. xi τρηχος ισθι ad Adulatores reserendum erit. Homo autem ille quem lonte loquentem induxit Enpolis, fortasse Prot goras fuit. Ceterum a verba κεκρυφαλοι τε και τολαε in ne senarii posita fuerunt nec erit ut aliter statuat , apertum est τυλη, perinde ut cognatum τυλος, penultimam apud antiquiores poetas eorripuisse, sequioribus eam vn ham producentibus. In eodem domesticae supellectilia re-eensu fuisse videntur μολυβδ ινοι κρατευται, quos hae
ipsa ex fabula ommemorat Pollux is r ὐπολις ἐν τοις
506쪽
λαξιν φη ολυβδίνους κρατευτάς. Dubitantina eodem refero quae leguntur apud Erotianum Lex Hippocr. p. I 0 ἐχῖνος χύτρας δεος εγαλοστόμου καὶ εγάλης. υέμνηται τῆς λέξεως καὶ ιπολις, et apud Pollueem VI 103 η ἐλαιηρα ἐπίχυσις χαλκειον στι-ακρον ῆν χαλκέον ηπολις ιυνοασσε quae si scribenda videntur χαλκεῖον ἐστιν, ν ριακρον χαλκίον υπολις ιυνοΠασε. Idem Pollux X 92 την ἐλαηραν ἐπ υσιν, γν υπολις μακρον χαλκίον ιυνοuασε. Hesrchius, αλκίον αακρον τὴν ἐλαιηραν ἐπίχυσιν. Nec vaga tantum et domesticam supellectilem, sed agros etiam et grege o tum atque alia id genus inter se partitos Eage amicos et sodales Calliae, nescio an ex sequent fragmento olligi possit. XXV a. b. ροῖς νυν hoους καὶ προβατα καὶ βους. Ἱππον κέλη ἀσκουντα θές. Choeroboseu Behher Anecd. p. 1196 σπανία ἐστιν χρησις τῆς δευς ευθε iα των πληθυντικῶν, μῶλλον Dia ες τρηται ἐπὶ ὁ τῆς Ουοφωνουσης αντη αἰτιατικῆς, λέγω ὁ τῆς τα βους, πλατειώ ἐστιν ἡ χρωκ ἐν Ko-λαξιν υπολιδος ἐς τυν - ους Coniunxi eum his ait
eum fragmentum a Phrynicho servatum Praep. soph. p. R2s 'Aσκειν καὶ α ρηται, καὶ σκνητικῶς το ἀγωνιστικῆς ἐπιώελείας τυγχάνειν ἀσκεῖν ἐστίν. υπολις Inno κέλητ' ἀσκουντα θές quae ad κολακας pertinere vidit etiam Runkelius p. 1 I. Probabile est haec continuo cum primo vera fuisse eoniuncta, cui quod ad integritatem deest saeile
suppleri potest addendo νιδου, id ut dieatur ab eo, qui quae alle dieia seripto consignat. se Fragm. XV. XXVI. . . Pollux I 3et Eunoλι δἐ ἐν Κολα καὶ συα παροι- κους ειροκεν. Idem Iobs: υπολις ὁ συ ιβιωτοι,
507쪽
xXIX. Photius Lex. p. 21 . ευκὴ ἡμέρα ἡ ἀγαθὴ καιδε ευνροσου. υπολις Κολαδεν Ita scilicet Eupolis Illum diem, quo lauto epulabantur Calliae sodales, di Apud Goliastam Aristoph. an. 408, indieante mihi Dindorno, poει το ράκος duo eodd. adiiciunt haec δει συνηθες ἐν τι ἐπιλέγειν, ὁποτε ἐπαινοιἐν τι ἡ συνομολογοῖεν.καὶ υπολις Κολα ν καὶ ἐν τοι προσθεν κε&αι. Recte puto Dindorsus hae rettulit adis. 508 κάλλιστ' ἐκαι- Eupolis utrum iisdem verbis usus sit an simpliciter κάλλιστα dixerit, lneertum est.
Tὰ συκάοι ἐποίησε μυττωτον πολυν. Erotianus ex Hippocr. p. 246. Μυττωτον οι μνυττικοὶ πετριμμα τι, μετὰ σκοροδου γινομενον λέγουσι. Mnoλις ει ἐν άκωσι το τονλαμυλον λέγων )σιπὰ συκάρια ἐποίησε μυτrωτον πολυν Interpres latinus vaseulafecerunt mustum μυττωτον. eo igitur σκευ ια. Sed neque hoc neque illud latelligo nisi forte ollae μυττωτον ποιεῖν
508쪽
dici possunt quemadmodum ager dieitur norat κριθὰς et almula. Ceterum mel ait Eupolidi Eubuli nomen substruluendum sit. V. Bist eriti p. 115.
I. Πεπερακε μῖν ὁ περσεπτολις οπ αρμα Aeschylus era. 65 πεπέρακε μῖν ὁ περσέπτολις μηβασίλειος στρατος εἰς ἀντiπορον γείτονα τυραν. Ad haec
gehollasta ταυτα ὁ κωμωδει υπολις ἐν Μαρμα Πεπέρακεν ἐν κτλ. Sunt ebori verba Hyperbolum a nescio qua ex peditione reversum esse gaudentis.
καὶ nou ἔμαθον ἐν τοισι κοπείοις ἐγώ ἀτοπως καθις ον κοτει γιγνώσκειν δοκῶν. Suhollasta Platonis Behk. p. 1 9 τάττεται Mur ατο- νων καὶ ἐπὶ του Aunontos. Ei,ολις Μαρικῆ Καὶ nολλ'
509쪽
ἐυαθον ἐν τοισι κτλ. Sunt Hyperboli verba doetrinae et litis terarum leariam frequentem in tonstrinis ommorationemae assumpsisse dicentis. Ita sere hae intellexit etiam Th. Beuklus Comment. p. 355. quo auetore Γλαθον scripsi pro ἀγάθ' Boeekhius libro de Plat Minoe p. 9 tentabat noΣλα γ' ἀγὰθ pro quo magis alite dieitur πολλα κἀγαθά. CD Blomseldius ad Aesebrii Pers. 249. quamquam nec ali rum sine exemplis est. V. Demosthenem Lept. p. 491 2
Rah. Versu secundo, quem Grammaticus ekkeri need. p. 6 12 memoriae errore Pherecrati tribuit, τοπως reele interpretatur scholiasta νυποπτιος, nullum iis in aderant , suspicionem movctus. IV
naoαφεριον χρησιν ταυτην Ἀλύ υν ἔγωγέ σοι λέγα κτλ. polidis esse versum indicavi quaest. c. I p. 5 sive Histierit p. 138. Sequutus est ergkius Comment. p. 56, l-eiae haec verba esse coniiciens poenam deprecantis, quam Hyperbolo Populus voluerit imponere. Ita enim existimat, ut Aristophanes in quitibus Cleoni finxit adversarium esse ἀλλαντοπωλην quendam, ita Eupolin Hyperbolo opposuisse iciam. Postremo Hyperbolum videri ab adversario super tum esse et Populi gratia Oxcidisse. De sorma αρμαντος diuitat erit. l. l.
510쪽
λάβοιτ' αὐανδρ αριστον ἐν κακι τινις Plutarchus V. lc. cap. I de Nicia erga omnes liberalitate disserens ἐδίδου γαρ υχ ηττον τοι κακῶς ποιεῖν
πα-γων τινὰ των ποαγμονων καὶ πενκητων λέγει Πόσου πονο γαρ τλ. Vs 2 Berghius Comment. p. 35 citato δειδον - s. 3 ἀνὴρ et ἐωρακέναι libri correxit nun-kelius s. 4 alii libri solenni varietate ριαθων Pro εἶδεν Bergulus, qui hunc versum pauperi, quintum autem flextumque personaeis h. e. arieae assignat, eripsit ειδον, et noουὁiδου eo sensu dietum statuit ut sit ant dare. Μarieam autem illud verbum sensu vulgari prodendi accepisse, atque hinc exelamare illa ήκουσατ ευ συνήλικες κτλ.Fateor equidem me ne sic quidem istum versum intelligere. -- s. 5 συνήλικες Respicit Pollux loco supra ad Κολ. fragm. XXV adscripto. VI.
Aκουε νυν Πεiσανδρος, ἀπολλυται. B. ὁ στρεβλος A. - ἀλλ' ὁ μεγας, ουν ἐνδιος. Scholiasta Aristoph. Av. I555 Mo δέ 'ι δείσανδροι, καθάπερ υπολις ἐν Μαρικα φησιν Ἀκουε νυν Πείσανδρος κτλ. s. I ἀπολλυται De morte Pisandri hic agi recte negat Fritetschius Actis Societ gr. I p. 13 . vix idoneo tamen usus argumento, quod ἀπολλυται scripserit Eupolis, non ἀπολωλεν. Ipse vertit iudicio ondemnatur. Existimat enim IIvperbolam peculatus aliusve eriminis accusatum ipsum ian-