장음표시 사용
561쪽
μάλιστα σκευος κατακεiαενον κλέπτοντα καὶ φαιρουώενον.
otioιο τψ πὀ υπολιδος ρηθέντι πεοι Σωκρατους Στησι- χορον προς τὴν λυραν κrλ. Eupolin ut plerosque illius a talis omleos multum operae in ludificando Socrate posuisse auctor est etiam Lucianus Piso. 25. ἔχαιρον μιστοφάνει και υπολιδι Σωκρατη ἐπὶ χλευασιι παοάγουσιν ἐπὶ τὴν σκηνην, καὶ κωριωθουσιν ἀλλοκότους τινὰς πεο αυτου --uωδiας Vs. I lacunam post niδει ν indieavit Hermannus. Supplevi δων Th. Bergulus Comment. p. 355 eo filiciebat τὴν ἐπίδειξιν αυτου Fritetschlus quaest Aristoph. I p. 2Is τῆν ἐπιδέξι' ἐκτιών quum alicem dextrorsus traditum ebia bisset, Stesichori ad tyram vinarium furatus est, ut
hae ultima παρὰ προσδοκίαν illata putentur pro eo quod quis expectet ησε ἐλος Sed ταὶ ἐπίδειξιν δέξασθαι reete
dici potest qui rogatus arils suae specimen edere oblatam condicionem accipit. - Vs 2 verba προ λυραν ex altero scholiastae loco accesserunt. Ad metrum quod attinet, . elusdem moduli versibus usus est Eupolis in parabas Adulatorum p. 85. Quae res movit h. ergklum ut hoe nostrum fragmentum ad eandem sabulam revocaret et ex eadem illa parabas petitum esse statueret. maeo sententia multo mihi videtur esse probabilior ea quam Fritasellius proposuit, qui quum penitus intellexisset' omnes reliquas Eupolidis fabulas praeter aptas a Socrato philosopho longissime abhorrere, et hoc et cetera Dagmenta, quae ad Socratem spe ctant, Baptis indiear voluit.
562쪽
- ταλλα μῖν φροντικεν,οποθεν δἐ καταφαγειν ἔχοι τoum κατηαέληκεν. Olympiodorus ad latonis Phaed. p. 65 eind. ὁ γαρ E-ολίς φησι mo του Σωκρατους δητα ἐκει- τον αδολέσχην και πτωχόν, ταλλα μῖν ἐφροντικεν, ποθεν καταφαγεῖν ἔχοι, τουτου ὁ κατημέληκε. Proculus M apndRuhnkentum ad Xenoph. emor. I 2 3I αυτον ἐν τον Σωκρατ3ην πτωχον ὁολέσχην καλουντων των κωφυομπο ν καὶ τοτ αλλους δ άπαξαπαντας , καὶ τους ποδυομένους εἶναι διαλεκτικους σμυτως ὀνομαζόντων Μισῶ δ καὶ Σωκρατn τον πτωχῶν ἀδολέσχην Eumol. . p. 18 st Σωκρατη πτωχον ἀδολέσχην φη Evπολις. Attul haeelam olim Curis erit p. I. Locum alii aliter eonstituerunt. V. Relsioum rae . Aristoph. Nub. p. XXVIII et obraeum ad Aristoph. Plut 361. Ipse ermannum ad schol Arist. Nub. 360 sequutus sum, nisi quod is s. 2 lacunae signa posuit. At recte dimetrum tetrametris intermisceri intellexerunt Fritetschius quaest Aristoph. I p. 22 et Bergulus Comment. p. 353. Versu primo propter Olympiodorum so lasse acribendum: μισυ γε δῆτ' ἐχεινον τον πτωχον ἀδολέσχην, vel μισῶ γε δὴ κἀκεινονί. Socratis nomen apud Proculum ex interpretatione ortum videri potest.
Eumol. Μ. p. 18 10 δι και ἀδολέσχας τους φυσι - κους ἐκάλουν, λέγει δ' s)ριωπι καὶ Σωκρατn πτωχον ἀδολέσχην ἔφn υπολις και ἐν αλλοις Ἀδολεσχειν αὐτον κτλ.Αut in fine addendum σου, aut initio ἀλλὰ vel simile quid. mire Fritzschius quaest. I p. 222 eoniecta ἀοιδολεσχειν, quod onsormavit ad simultudinem substantiu ἀοιδολέσχης a
563쪽
Phrynieli Bevh. p. 2 sq. commemorati. Ad ιγας oeiuntneeria conlectura rettulit h. Bergvius Commetit. p. 33 . XII. Oti is non 'στι rho σσα ἀνθρώπου λογος. Enstathius ad Iliad. 333 ἐνταυθα οἱ παλαιοὶ πα--σημειουνται το του χλου παλιμβολον, πως οἱ αυτοὶ καὶ φευγειν ησαν τοιυοτατοι καὶ υένειν αυθις ραον νε-
πεισθησαν ἐπιφωνουσι δἐ καὶ το του Εὐπολιδος ino γέ που 'στι u σσ' ἀνθρωπου ειπερ ὁ /μῖν λέγων φευγώ tiεν ἀναπτεροι, ὁ δ αυθις πείθει λέγων tu νωμεν. Seho-llast ad nndem Ioeum OL γέ nos 'στι γλωσσα - θρωπου λόγος, κατα τον υπολιν Ἀἐν γαρ λέγων νεωγωuεν ἀναπτεροι, ὁ δἐ ἐνωυεν πεiθει ἄμα δἐ καὶ τοπαλίμβολον των δημων σημανεν. Postrema moverunt Ru kellum et aspium p. 5 . ut locum ad ηυους reserrent. Quae sequntur Eupolidis versum, ὁ μῖν γα λέγων etc. st eiusdem auctoris verba sunt, varie in trImetrorum numeros cogi possunt. Hermannus Opuae V p. 290 tentabat: λυἐν λέγων φεν γωμεν ο μἐν ἀναπτεροι ' ὁ δ α λέγω μένωμεν, ὁ δ πεiθει. XIII. IIoλιν γε θεον ιυστατην
haudquaquam probabili Attio nullam unqnam civitatem nisi suam ipsorum θεον ιλεστατην ποia dixerunt. XIV. V.
564쪽
'AEU σπιρ ιππι Moum λεις τρυσίππιον. Eustathius ad om Odyss. . p. 15IT 10 τρυσιππον τοις τετρωμένοις καὶ χρηστοις αποις ἐπιβάλλεται, ἡ κατα ιλιον Λωνησων τρυσιππειον τετρασυλλάβως ἐγκαν-M ιππου γεγηρακοτος ἐπὶ της γνά οἰώοιον τροχιν τέ ρει dira αυτος καὶ χρη τιν υπολιδος ταυτην 'AU. ἄσπεριππι μοι ἐπιβαλεις τρυσίππειον Correxit Runkelius. Ex Aelio Dionysii profecit Photius p. 608 6. -σίππων:εγκαυμα που γεγηρακοτος ἐπὶ τῆς γνάθου τρόχου μοιον. Oυτιυς υπολις CD ad Crateil Sam. II. ota ista quis inusia dicebatur etiam ἱππου τροχος V. Photius p. II 16.
565쪽
XIX. Tὴ χειρι νῆσαι μαλθακωτάτην κροκην. Enstathlus ad Hom. Od. 1, 10 4. 15 1 35 αῖ γυναικες τῆ χειρὶ την κροκην Ῥηθον. υπολις Τὴ χειρι νῶσαι
κτλ. Correxi νῆσαι, a rici non a iacia. Agnoscit sane formam cis Et mol. M. p. 34 in eaque sua est Pollux VII 32r ἐφ ο νήθουσιν ἡ μοσιν, et ara καὶ ην καὶ νον, ἐφ' ου νῶσιν. Sed ah Atticorum usu haec verbi forma aliena est. Ne probandum quod in Eupolidis versu habetaeholiasta ad eundem Homeri locum τὴν κροκηὶ τῆ χειοι ἔν γ ν αἱ παλαιαι γυναῖκες, ως που καὶ υπολις φησι Τῆνιο νῆθε αλθακωτάτην Mediol. - τω κροκην quod ut prorsus relictamus efficit verissimum grammaticorum praeceptum, νέαν non νηθω attice die docentium. Photius ubilem p. 298 νηθειν, ου ονον νεῖν τὴν κροκην λέγουσιν. Cul eonelnit Antiatile. p. 88. Sed reete Pollux VII 32 οἱ 'Aττικοὶ δ το νήθει νεῖν λέγουσιν. Ne unquam aliter veteres Atilet, ut hinc etiam pondus accedat eris nostrae in loco Cratin Halth. IV p. 5. Κλέων Προαηθευς ἐστι ετὰ τὰ ποάγματα.
Lucianus Prom. cap. 2 Mὴ ρα ουτως ἡ Προμηθέα λέγοις εἶναι, ν ὁ κώνυμος το Κλέωνά φησιν οἶσθα εοὶ
αυτου Ἀλέων Προνηθος κτλ. Eupolidis esse versum annotavit scholiasta.
χαιρειν ποοσειπας πολλὰ λυπῶν τὴν πολιν. Moeris Atile. p. I r αε ρει εν ἐπιστολὴ πρῶτος λέγεται γραφα Κλέων Ἀθηναίοις ετ τῶ λαβειν τὴν II 1ον ενθεν καὶ τον κωuικδν ἐπισκώπτοντα εἰπεῖν Πρωτος
γὰρ nuῆς κτλ. Eupolidi hae vindicavlmist erit p. IIb.
566쪽
allato Suida χαιρειν π ,- δἐ Κλέωνά φησιν Eu Moeb κωριμος υτως ἐπιστειλαι τοῖς Ἀθηναίοις - Σφακτηριας Legendum υπολις. Vidit ho etiam Frltasellius apud Th. Bergulum comment. p. 362. Loeus ortasse ad ρυσουν γένος revocandus est.
XXII. Συνέτυχεν ἐξωντι μοιανθρωπος ἀποφώς καὶ βλέπων ἀπιστίαν.
τειν. ηυαίνει, υν τον οιον ἀπαίσιον καὶ ἔξεδρον καὶ ἐπαοατον ἄνθρωπον Συνέτυχεν - ἀπιστίαν. Quibus hae subiiciuntur 'Aπιστιαν βλέπει Mπολις σημαίνει τον ἀπιστοτατον. Eumol. m. p. 13 19 καὶ τους πο
Grammaticus Beliv. necd. I p. 436 3 'Aποστασιον καὶ λιποστρατων καὶ πάντα τα τοιαυτα υλτερως σχημα
567쪽
γενουένου. Eupolidi vindieavi propter Polluc. I, III E πολις δι καὶ ἄνευον ἀσελγη ειπε τον μαιον Hesyebius II 350 το γαρ ἀσελγἐ ου ονον ἐπὶ του ἀκολάστου λαττον οἱ παλαιoi, ἀλλ' orιν τε καὶ ἐπὶ του εγάλου. καὶ γαρανεμον ἀσελγῆ λέγουσιν, ως υπολις. Eadem omisso Eupolidis nomine Prov. Bodl. 555. XXVI. Καὶ uxi πονηρους, ω Πονήυα προξένει. Grammaticus ramer Aneed. II p. 3 2 ὁ κατὰ θυχὴν πονηρος οξυτονως, ὁ δ κατὰ σῶα προπαροξvrονως ' καὶ recto' Mπολιδι το θηλυκον πονηρα καὶ μὰγ πονηρους κτλ.Exposui de hoc diserimine doctissime vetus interpres Ari
568쪽
Γῆ νυν καταδεχεσθε τοὐς φακους. Herodianus ram Aneed. III p. 253. Hermanii p. 309rουτὶ φακοὶ καuirora αον το σπριον, ς υπολις γῆ νυν καταδέχεσθαι τους φακους. Pro καταδέχεσθαι apud Hermannum κατέδεσθαι Correx καταδέχεσθε De τῆ νυν Bergkius Comment. p. 159. XXX.
λις Correxit Iersonus. Idem αυυατα pro ρήματα. Id si seripsisset Eupolis, parum pie illo versu usus esset Herodianus. Seripsi igitur κατάγι pro κατάγις, ut voluit etiam Porsonus Adv. p. 285. Hoc dicit verba enim aput eius non ibindent. XXXI.
569쪽
Oινο - ντος οξος γοάσθη πιειν. Pollux V 65 τα ει δυσυατα, λαιον, ξος ως - πολις ινο πα ντος κτλ Λ Πολεις nescio quo auctore rettulerit Grotius Excerptis p. 503 euius haec est translatio 2 bibere acetum, eum sit vini via. Versus fuisse Ldein proverbialis de iis dictus qui melioribus suppetentibus deteriora praeserrent. XXXV. Coeondrius de tropis apud Boissonadum need. IV p. 296 apud alatum Rhet VIII p. 89 το εικα ά ἐστι σκωμμα καθ' ομοιοτητα, ως θει το παρ' υπολιδι κατεικάζου λιν ημῆς σχάδι βολβω. Pro σχαδ Boissonadus πεδον, alatus σχέδι, sed male idem βολβῶ ante κατεικάζουσιν transponit. Fortasse - κατεικάχυσιν ηαας ἰσχάδι ολμῶ τε quamquam nee hoe valde placet. Cominparatio eum carie ad ruga spectare videtur. V. Iacobesum Animadu ad Brunelii Anal. I 2 p. 281. De κατεικό ιν
vide ad Crailii Drapet XIII. XXXVI. O πάνυ ταχυρις α ἐμοὶ τουτ' ἀναβαλεῖς το κρητικον; Photius p. 1 8 IT. μητικον βραχυ ἱμάτιον ουτως Mnολις Ου πάνυ ταχυ κτλ. Code ἀναβάλλες Correin
Porsonus. Κρητικον vestis erat tenuis et urta, qua apud Athenienses rex saerorum utebatur. V. Hevehlus v. κρητικον et Pollux VII T.
570쪽
FABULAE INCERTAE. 66IxxXVII. Ἐξεπλάγη γαρ ἰδων τῖλβοντα τὰ λάμβδα.
Photius p. 200 S. ἄμβδα επι ταῖς ἀσπίσιν οἱ --κεδαιμονιοι ἐπέγραφον, σπερ οἱ Μεσσεγνιοι - Εοπολις Ἐξεπλάγη γα κτλ.xXxVIII. 'ED δἐ χαίρω προς γε τοῖς σοῖς παιδικοῖς. Photiua p. 369 12r τι δἐ ἐκάλουν ουτως παιδικὰ και τὰ προς γυναῖκας υπολις μαρτυρεῖ ' φησὶ γαρ ως
Eivmol. . p. 508 30. ' λαστηκότες Εκ των ἀγροῖν ἡκουσιν βλαστνηκοτες 'Arτικως βεβλαστιγκοτες, ἀποβολῆτο νώσπερ βεβριμωμέν ης, βριμωμένης οἱ γαρ Ἀττικοι ἀποβάλλουσι συνώρωνον Eupolidi vindicavi ductu Grammatici apud Cramerum Aneed 1 p. 84 χωρις των 4ον- των το γν, οἰον γνωκα ἐγνωρικα, ἐγνωσιμάχηκα, ἐγνυμένον καὶ βλαστικοτε παρ' υπολιδι quae minus