장음표시 사용
81쪽
sealiger reuera Imusse aecusat tantum .irum aerema memoria tadignum,qualis est Copernicus, dum ingeni Eadmodum pates est . nobis mutationem maximae obliquitatis Solis, quam nemo negare cet potest. Neque etiam negari po-,ipsam paucis ab hinc annis de- tinuo augeri egpisse, licet perserum huius varietatis periodum non dum cognoseere libuerit,de qua re consulendi iunt artisees illi qui insam maximam obliquitatem melitus instrumentis idoneis ob- seruarunt. ' Maliger. ,, Nam vera ratio decrescentiae declinationis solis maximae est ,, anticipatio aequinoctiorum: qua demonstratione quid verius,quidnmplicius p & mirum est, quum tantus vir praecessionem aequin ctiorum ponat, tamen eum non vidisse eam esse meam causa , istius rei laris decrescentiae . . t Maginus. . Claia patuit supra,quod & si coneedatur fessa illa Maligeri aequunoctiorum praecessio,non tamen sequitur decrescentia illa declinationis solis, nisi admitatur Alius insiaper motus ipsius poli pseud aequinoctialis per transuersum. C uenientius certE saluauit C s micus mutationem aequinoctialiuni punctorum per eorum praecessionem ob motum terrae, & variatiationem obliquitatis ob m tum polorum;& si quid peccauit id contigit ex incertis & minus exploratis obseruationibus, quam ob prauum Geometriae usum . Seriger. ,, Nam quod paulo ante diximus, si stellae in consequentia reced ,, rent, nullii omnino esse posset declinationis maximae deminutio e,, imo contra eostat ex hirculo qui malis Olympici maius lani,, ouam 2q.graduum suisse , ut per hoc Nicolao Opernico mutare
Nemo negat quo simplex hypothesis motus stellarum in eoni quentia est insumetens ad saluandam varietatem obliquitatis ma. ximae Solis,sed opus est supponere,hunc esse separatum motum irsorum Zodi ei polorum: neque Coperni f.si viveretimularet sci tentiam,ob id, quod tempore primae Olympiadis nit, teste Scalia ger6, maiorquam a gradita cum De nullaeonstet obseruati
,, Itaq; nihil est quod magis praecessionem aequinoctiorum e M- is me quam ii declinationis maximae solis regularis Merescentia.
82쪽
,, Ali ut si nulla esset prςcessi localib, nulla etia' temporalis esset.., Atqui manifestam temporalem deprehendimus,n annori Recedat in consequentia j siliscus, spica virginis, uniueriae dρ - ,, biquo stellae et quic me ad praecessionem temporalem λ aTemporuis anensura est Soluton vlla I Itaque ud sol tenapinalem prae M cessionem facin, us est, ut anticipet Epochas AEquinocti vi ,s, inoni autem ut stellae eas post se Irelinquant. Immo antris,, a elinquit mim Luianum post terga sua, vi ccler clarior tardio
Maginus. Negari non potest Solem este temporis mensuram, cuius qui de .motus anni sueti referri potest ad aliquam stellam fixam, & tuoc dicitur annus sidcrius , vel ad aequinoctialia versiastitialia , . . Duni' ,'uncq annus dicitur Tropicus. Siderij anni quantitas exa- .ete limitata stit a Tychone Brahe in suo primo progymnasii atum
tomo ut sit dierum 363.horam. nsec. 26.tcr.63. quar. 3o. licet de scopernici sententia sit sec. I 3. ter. I 6. quar. 3o. maior . Sed annus
Tropicus est paulo minor,& his temporibus respectu aequinoctia' talium punctorum definitur ab eodem Tychone dierum 363.h. .nain. . 8.seQ.:q .deficiens ab anno siderio paulo plus quam triente 'rq, quod idin prouenit , quia dum Sol discedens ab aliqua stella fixae aterum ad eandem accedit, interea stella prima recessit motu proes rio . pristi Sede.quare Sol citius peruenit ad anteriorem locum quum prius dictae stellain Zodiaco occupaueratquam ad illum quo translata est. Haec igitur est localis praecessio aequinoctiorum,quia Scilicet sunt orientaliora puncta aequinoctialia respectu stellaru fixarum quam fuerint ante ob motum scilicet in comequentia dis Garum stellarum . De temporali praecessione aequinoctiora patet .a timquia cuni ,e a Tropici anni quanti ias ominu punccoru aequinoctialium iit diem 363.h.3 . 9.n .sere,& annus ulianus prav ii supponatur horarum integrii in sint ultra dies 363. accido qui- m yt no ijs in diebus anies fiant aequinoctia ed 'aulatim paulatim praeoccupent,quae praeoccupatio excreuit ad dies ime anno Augusti usq; ad annum a18α.quo Gregorius Summus Pontifex roastituit atquin uni ad Sedem Concili, Niceni. , . t oi
Nondum exacti explora tam suaretiistulam et decliuitam Emptu
Infigura antecedente aeciliatasEclipticae est c, decliuitas ζ'
83쪽
per qum aequinoctia in antecedentia movetitor . Recliuitate, ἀ& decliuitatem manifestum pei cipimus ex regulari decrescentia
i Error errorem trahi dc multiplicantur Glinuis errores ex talib&ndanaento. Si hic vir bonus solide versatus misset in Geometria , nec abususinisset i6. l. a.Elementora Eucl. in Triagulis Sphaericis,quae vera tantum in in planis,n quaquam dixisset dee icentiam maximae Solis declinationis eo ingere per medietatem Eclipticae decliuem per quam vult aequinoctiaretrocedere. Sed adeo absurdum amplexus fusi paradoxum vimon se se queat explicar in acclivitatu & decliuitate Eelipticae,fieque audet determina summam eius acclivitatem aut fastigium, Gm per deuia divagatur nec scit sibi consilere, sicut accidit omnibus qui a recto tramiti deuiant,sed videamus alia huius viri mendacia r. Nam in peripheria Eclipticae A E D C, esto C B deesinatio Solis maxima saeculo Ptolemaei.Deadem seculo Albategni, E,quam Nis,c0laus Copernicus obseruauit. Sit autem D summa acetiuitas, de
s itissimum fastigium Eclipticae, ve a ad D semper gistendaturi
d D ad E descendaturi si verum esset tempore Alba e siri sui 3 editissimum locum Eclipticae, declinatio Solis maxima ab Albat guo obseruata fuisset maior declinatione quam obseruasit Ptole- .maeus. Et rursus obseruata a Cope nico esset .qualis ei, mi kapto demaeo: Atqui a Ptolem o ab Albatenium, ab Albatenio ad Aria hel , ab Aretaliel ad Prolatium, a Protatio ad Rc glomotidianum , a Regiomontano ad Vuernerunt Mu emero denique ad Copernis cum aequaliter semper & gradatim deereuit: ita ut in singulis annis pereant de declinatione solis maxima m. o. see. I. ter. 3. Itaq; haee regularitas facit, ut omnino neeessarium sit,ab Epocha Olympia-
dum solstitia semper per Melicia destendisse , non autem a C, adia Κ a D, a
84쪽
, D, a D ad E inaequaliter progressa esse ue decliuitas manifesta . est ab Epoelia olympiadum. Sed ubi aecliuitas maxima est,id vero inondum liquido constat. Nam seculo Eudoxi, metrbante,Thes tis,Cleostrati, Metonis , ubi Sol conficeret solstitium, ibi putabatur esse Ecliptio fastigium suminum ta Vnde Lucanus sisutus, , y teres dixit, circulus alti Sootius .f si circuli maxima acclivia ,, tas sit ubi Blstitium conficitur,unde stalatium Eratostheni dicituris iri os ηλίου , adtitudo Solis . Hodie quoque nullus est Mathematicus , ,, qui non putet ibi maximam esse Eclipticae altitudinem,ubi Sol d deratemorion Cancri hodierni ingreditur. Quod sanὰ locum ii bet,si pullinum 4 est inetadem altitudine qua punctum in supe- riore Iigura. Aut si est eadem altitudo Solis,quum esset gr. a m.
ac nunc,quum esset griai an.28.Quod est ridiculum. a Maginus.
Consentiunt omnes Astronomi tam veteres quam recentiores,se id necessarium est ex Astronomae di Geometriet iundamentis, summum Eclipticae fastigium,quod initium Cancri dicunt, incidere in colurum solstitiorum per polos mundi eo ipsius Eclipticae ductum: sed varie tamen ipsum a mundi mo distantem com-riςrunt; nam .seeuto Hipparchi & Ptolemaei distabat gr. 66. M.8.quae distanti
continuo auctariit usque ad haec ultima tempora, ad gradus nimiarum 66. m. 3 a. si exactae sunt obseruationes,Vuerneri, Copernici aliorum artificum qui proxime floruerunt,unde Eelipticae ad aequa. torem inclinationem concludit Co pernicus variabilem esse ac sua habere periodum, ita quidem ut poli Ecliptic moueantur continuo motu quodam Librationis in quibusdam parilis circellis, sicut videre estis nostris Planetarum Theoricis. ratio saluandi Φ
i lationem obliquitatis Zodiaei plausibilior est quam si statuamus puncta tropica & aequinoctialia mutari secundum Eclipticae longitudinem, ut falso imaginatur Scaliger,qui ait,Solstitia ab Epocha Olympiadum semper per deeliuia Eclieticae descendisse nulla adhibita conuenienti obseruatione,sed potius falsis innixus fundam iis,& erronea ductus 4emonstratione,hoc est parallogismo,Vt pau- Io supra patuit. Od quam sit absurdum nemo qui Astronomii pinma elementa percepit negabit. Nam quid absurdius excogitari potest quam mutari Columam solstitiorum pro deseela solstiti j qm- ui, qui descensus si cocedatur in exigua aliqua portione Eclipticae
admittendus postea erit per totam eius medietatem descendentem, ex quo sequetur summum Eclipticae fastigium mutari in summam depressionem . Non est igitur indeterminatum summum Eclipti-
fastigium, sed manet lamper in flabili colum solstitiorum tra
85쪽
D .sadigeri de anticipatione e quininiorum . 77 r
seunte per mundi & Eclipticae polos . Quare verissimum est,nuru tum esse Mathematicum sodie qui non putet ibi maximam esseis Eclipticae altitudinem ubi Sol doderatem ion Cancri ingreditur. Emi sane initium dicti doricarem ii Cancri semper fuit ine dem Colum, quamuis recesserit a polo mundi propter motum polorum Eclipticae,sicut diximus, ille recessus contingit in dicto C .lum,non autem quod descenderit per decliuia Ecliptieae,sicut falso opinatur Maliger, introducens perperam alium ariola talen cum suis polis mobilibus. Sehesim re aliger. i - Aiunt declinationem Solis maximam esse aequalem distantiς γ ε,, li Eelipticae a polo mundi,hoc est,a polis Eclipticae,ad maximan
,, Solis declinationem interesse quadrantem circuli .:Seculo Eud ,, xi,quum maxima solis declinatio praecise esset partium a .dista ,, tia utriusq; poli Eclipticae & mundi erat totidem partium. Hodio,, Vero declinatio est partium m. s. quot nimirum esse oportet ,, interuallum inter Dium Eclipticae di polum mundi. Ideo seculo,, Eudoxi distantia solstitu a polo mundi erat praecise partium εώ.,, m. o. Hodie est partium 66. m. 32. Ergra alterinium fateantur no,, cesse est , aut pollim Eclipticae a polo mundi,aut hune ab illo reces ,, sisse. Quid responsuri sint adhue expecto.
Maginus. Quanta fuerit Heculo Eudoxi maxima ol,liquitas no potest pri-eise sciri ob reditatem artificum illius seculi,qui nimis late circulos distribuebant in se.partes,& licet notauerint obliquitatem Z diaci partium A.. qualium integer circulus M. quae faciunt gr. 24. prout circulus amplectatur gr. 3 6o. non tanw03zredendum est eos exacte illam comperi ad illa Jntegras partes,sed definierut eam lato modo accipientes integras q. partes,quamuis deesset aliqua particula,quo h vero hodie sit partium a 3. m.28. negatur a Tych ne .Brahe qui exactissimis obseruationibus eam dcprehendit pana 3-3 i. s.3o. Ergo tantam differentiam non possumus admittere in mutatione maximae obliquitatu, sed in his minimis nostra nostis versatur differentia. Quae mutatio prouenit ob accessum poli Eclipticae ad polum mundi,ut in nostris Theoricis diximus, cum de Libratione aequinoctiorum secundum obseruationes Copernicita ctauimus. Maliger.
Hoc nimirum totum pendet ex Solstitiis per decliuia Eclipticae, , in antecedentia descendentibus. Quam rationem si non admittunt, ,, P aliud auxilium implorabunt
86쪽
Mainus. bQuod non sit recipienda Scaligeri opinio de descensu selitis rum per decliuia Eelipticae ad saluandam variationem maximi obliquitatis patuit supra, quia innixa est falso fundamento,& erimnea demonstratione adumbrata . . Sed ut magis Soligerum de falsitate & impossibilitate suae absurdae hypotheseos cotii incamus exponamus sequentem figuram, in qua intellig*miis DBF ego AEquatorem circulum,& Η mundi ac ipsius polum, medietas Eciseptieae sit A B C, cuius polus Boreus R, coturus solstitionun esto D A F, in quo sit maxima obliquitas Α D,tempore Eudoxi,ex opinione Scaligeri tanta est distantia polorum mundi & Eeli-stieae Η R. Distantia Solstith Λ a mundi polo dabitur tune gr. 6α m.o.nempe arcus AH. Detur autem di ita eiusdem puncti Sol-
stitialis ab eodem polo mundi gr.6ε. m. 31. tempore nostro iuxta eundem Scaligerum, quae sanE erit arcus Η Ι,praesupponendo d eius mente punctum illud solititiale descendisse per decliuitatem Ecliptieat & ad I peruenisse. Quare cum in triangulo rectangulo Sphqrieo Α ΗΙ,euius gulus M Α rectus,dentur no latera cogni. . in nimirum latus A H sndo. α latus IH recto oppbsitum gr. 66.
87쪽
IU Sedligeri de laniisjatione Aequinoctiorum.
min. 3 r. idcirco perdoctrinam Triangulorum,hoc est per octauunt problema 3. libri nostri de primo mobili,colligetur latus ΑΙ partium II. m. s.& tantum deberet distare hodie secundum Scaligerum pune uin I,quod est initium G, a puncto A,quod saeculo Eudoxi erat summum Eclinicae fastigium scilicet punctum Solstitia ςstiui. At quis non videt falsitatem apertissimam nam circulus H ILreputabitur Coturus λlstitiorum, cum tamen non pertranseat per ει polum Zodiaci R. Quocirca necesse erit Scaligero . mutare polum Eelipticae ut incidat in circulo illo in situ O,ut scilicet arcus H o sit gr. 23. m.28. quanta est obliquitas Zodiaci hodierna, aliter enim non inciderent in eodem circulo maximo polus mund ,polus Ecli- .pticae,& puncta Qlstitialia, ut patet etiam supra Scaligerum intel- . .
lexine. Sed posito o Eclipticae polo non correspondebit amplius Eclipticae priori A B C, sed describenda erit iterum Ecliptica ut
transeat per punctum I, quod euadet summum eius f stigium. . cunque igitur Scgliger se vertat, incidet in alia atq; alia inconu nientia & absurda, ec, quia ex falsis non nisi falsa sequi possunt.
d si Scaliger affirmabit, non debere mutari polum Eclipticis sed polum aequinoctialis,ut scilicet in eode circulo magno,qui duci, turper polum Eclipticae φ puctum soliti j I,incidat polus G aeq*N. noctialis mobilis, super quo describetur aequinoctialis P wnte eans Eclipticam in puncto aequinoctii. Sed ne hoc quidem mo-- - do tolletur dissicultas quia no potest usurpari polus G qui est pleu, doaequinoctialis Scaligeri pro polo mundi. . . Praeterea,si solstitium deuentum est in situ decliuiore Eclipticae ire spectu temporum priscorum, sequitur necessiario quod in eodcm a thorizonte minus eleuabitur nunc quam fecerit temporibus antia: tiquorum,quod tamen falsum est,neglecta scilicet illa parua differet tia, quae pendet ex mutata maxima obliquitate. Sed & maic r hal
lucinatio deprehendetur in arcu dissi rentiae mutationis punctoruin solstitialium. Nam cum stellae fixae a temporibus Eudoxi ad haec nostra tempora variationem fecerint a punctis aequinoctialibus &Tropicis ad gradus et 8.circiter,ut scaliger fatetur,necesse erit secudum dogma Scaligeri,quod puncta hare aequinoctialia & solstitialia
snt rctrocessa totidem gradivus respectu stellarum fixarum,quar punctum I,quod nunc pro solstitio astiuo ponitur deberet distare i puncto A in praecedentia quodi tempore Eudoxi erat punctuno
Hiuqm gr. 8. Quo posito,praetcr alia distana, variabitqr distantiae eius a polo munda H adhuc magis. Quare per doctrinam Triang et lorum, cum detur in triangulo rectangulo Sphaerico latus Λ Η gr. ι66. distantia scilicet puncti aestiui a mundi polo tempore Eudoxi,&
88쪽
latus Α Ire. 22. quae est distantia puncti aestiui hodierni a puncto aestiuo Eudoxi,collisetur latus IH gr. 68.m.37.& tanta deberet esse
distantia hodierni pucti qmui a polo mundi,quod est falsissimum,ca
ipsemet fatente Scaligero nunquam sit deprehensa maior, min. 3 a. unde esset hallucinatio ad gr. 1.m. 23. Serister.
is Praeterea si seculo Eudoxi ij, quibus hylus attollitur ad 2 .gra-- dus,praecisE sub puncto solstitiali & tropico Cancri habitabant, ii-
,, dem omnino hodie sunt extra immicum Cancri, pristerea quea,, declinatio solis maxima propior est hodie Cingulo mudi,& rem ,, tior a eolo mundi, quam fuit tempore Eudoxi, quo, ut diximus, is distantia eius erat gr.66. m. o.praeci . Hodie autem est 66. m. 33. ,, Itaque quibus die solstitii Sol ad verticem erat in meridie seculo,, Eudoxi,iis hodie esse non potest, sed potius ijs, qui interius ad me ,, diatorem sunt, quibus polus attollitur gr. a 3.m.1 8. Maginus. Certum est ex demonstrationibus & accuratissimis obseruati nibus obliquitatem Zodiaci maximam continuo decreuisse,& h die imminutam esse duabus circiter quintis unius gradus, unde n5 negamus necessario sequi,quod quibus die selstitii Sol vertiealis sedat in meridie temporibus priscis ijs hodie non amplius erit verticalis eadem diesiastich. Sed negamus bene,quod subivnsit Se liger dum ait. aligeria Quum igitur maior hodierna distantia sit declinationis maxImq,, a polo mundi,qua olim fuit, nempe seculo Eudoxi gr. 1 .initio auri rem Olympiadum gna . m. s. sec.49. alterutrum omnino necessa -
,, rium,aut polum mundi a polo solstitiali recessisse,aut solstitia m ,, bilia esse,& per decliuitatem EclipVeae descendere.Sed polus mu , , di est immobilis: Ergo puncta solstitialia mobilia, & per decliuit
ri tem Eclipticae descendunt. . l
ram dixi mutatam fitisse obliquitatem solis maximam,eamqui decreuisse duplici circiter quinta unius 8radus, sed non propterea sequitur solstitia mobilia esse, per decliuitatem Ecliptic desce dere,sicut superius confutauimus,cum illa nequeant reperiri extra colurum solstitiorum transeuntem per mundi & Eclipticae polos, aliter non essent solstitia si darentur puncta Eclipticae illis altiora respectu poli mundi. Pudet me replicare toties eandem cantit nam,sicut facit Maliger qui eandem rem saepius rei terativi vide
89쪽
D Scaligeri de aut tapatione Mequiasivorum. 3a E
,, Quini si quis obijciat; si aequinoctia & Blstitia pessum eunt per
,, decliuitatem Eclipticae, eueniet, ut dodeeatemorion Capricorni,, hisdierni aliqua ex parte altius extet supra horizontem, quam d ,, decalemorion sagitta in . & contra Caneri humilius sis,quam G ,, minorem.Vicesima enim quarta sideratemorii Geminorum sic i,, lo Hipparetii magis attollebatur supra orizontem quam 2 Can- ι,, eri hodierni, ubi desinebant Gemini eodem seculo .
Maginus. Distinctio haec fatua dodecaremotiorum Zodiaei nostri seculi adodecaremorijs pristorum temporum magnam affert perturbationem in percipiendis rebus Astronomicis, quae superflua est secunducommunem scholam Astronomorum , consentientibus omnibus quod dod aremoria debeant capi in primo mobili & humetaria rectione verna , & si non negauerim interdum accipi Zodiaci signa in octauo orbe , sumpto scilicet initio a cornu Ypraecedente, quod hodie distat a sectione verna gradibus penE 28, quo fit ut signum Arietis stellati congruat ferE cum signoTauri primi mobilis.Itaque quando Scaliger nominat a Geminorum seculo Hipparchi, quod intelligebatur respectu signorum Zodiaci octauae spherae,vult intelligere punctum aestiuale, idest initium Cancri primi mobilis , licet halucinetur ad duos gradus, nam tunc a TL stellati orbis cogruem bat cum 28 eiusdem in primo mobili quia tunc recesserat prima Ystella a sectione verna gr. . & totide gradibus promotae erant stellae fixae a prima sua Epocha. Sed malE haec pars a 4 Geminorum e*n- isemar cum 24 Cancri hodierni, quia in hac non contigit solstitium, aestiuum . Unde non est mirum,quod seculo Hipparchi attolleretue, magis punctum aemulina quam nat hodie aliud punctum ab illo re cedens gradibus χε. Maliger . Ad hoc respondemus id,suod supra demonstratum est,aeeliuitatem & decliuitatem Eclipticae nondum ad unguem exploratam esese: & praeterea, ut concedamus exploratam esse , Eccentricus Solis in quibusdam partibus terrae propior est, ubi Ecliptica a terra r motior, & remotior a terra, ubi Ecliptica propior.Namq; absque ,, Eceentrico Solis esset, multa incommoda non solum in iis, quae ad ,, hac disputationem pertinent, sed etiam in alijs nobilioribus)strologiae disquisitionibus orirentur. Asinus. Dum Soliger vul obstinate falsam hypothesin tueri,in maiora absurda labitur. Quomodo igitur no est ad unguem explorataEcli L pticae
90쪽
pticae acesiuitas & decliuitas s. sumnum eius fast:gium debet necessario incidore in Coturum solstitiorum , Qui per polos mundi &Eclipticae transitλ id opus est confugere ad Eccetricu S is,cum' ille nequeat esse causa variationis ubi uitatis Zodiaciὶ Qus,4 μή. 1Maliger dicit Meentricum solis in quibusdam partibus xxv piorem esse,ubi Ecliptica a terra remotio st, falsum est,nam mn r
N indigebat demotaratione , quum in progressu superior a demonurationum partim id colligi necesse sit, partim etiam mς tio eius iniecta sit. Quia tamen hoc unum est,quod Mathematicos maxima admirati ne percussit,quomodo feri possit aequinoctium, si aliqua est circuli aequinoctialis obliquitas,propterea nolui omiser
, Non esset necessarium hoc ultimum Corollarium particular :ter confutare , nam si conuicimus Scaligerum,nullo pactopcssi dari suum pseudo aequinoctialem,frustra de eius obliquitate ad in idiatorem, idest ad verum & legitimum aequincctialem, & ad Eclipticam tractandum est.Nihilomnus eadem patientia percurremus iquae Scaliger scribit,ne aliquid boni midiosi illum dixisse credant, Maliger. Dico igitur, sistellae non mouentur in consequentia , omnino aequinoctia anticipant,& ad puncta illorum circulus aequinoctialis describitur,ideo sequi & toties situm mutare aequinoctiale, & proinde obliquum ςsse no solum ad AEquatorem,siue cingvi a mundi,
sed etiam ad Eclipti me ut miaisesto patet in figura Cor octaui in qua aequinoctiales. circuli ad punctaanticipati num βα des cripti sunt obliqui ad circulum ν ζ .
Patuit supra nullo pacto esse concedendam anticipationem is aequinoctiorum a Scaligero excogitatam tanquam absurdam , ineptam min error' inconveniembus obsoriam , quae utς. .