장음표시 사용
2쪽
De Disino Gratia. i. Esto. per culpam primus Homo a Deo
recesserit, Deus tamen , qui dives est in .misericordia , visitavit quidem in virga iniquitatem eius, et in Ver- heribus peccatum ejus, misericordiae tamen suae oculos non avertit ab eo ; sed memoratus facturae praecellentis dexterae suae, ei non defuit auxilio suo , et eduxit illum a delicto, sibique reconciliatum, aeterna salute donavit. Et quod misericordiam eius magis commendat, in omnes nos illius posteros divitias bonitatis suae adeo diffudit, ux gratia liberati a peccato, divinae ipsiusmet naturae consortes ossicimur. O mira
Dei benignitas, et dignati ol Quis intellectus quanta ea sit cahere sussiciet 8 Quis loquelut potentias D mini , quibus impios justificat, et do vasis irae facit Vasa misericordiae 8 De hoc nihilominus Dei essusissimae charitatis dono, de Gratia nempe, Tractatum habere debemus. At quomodo ' Ipsa Dei gratia ill Strati, corroborati, et polenter in omnibu4 adjusi.
De varia Gratis acceptione, atque ditassene.
g. 2. Anim . Gratiae uomen ad plura significanda usurpari solet. Aliquando enim accipitur PVo corporis venustate, aut quadam in tractando co
tur : Fallax patia, et sana ras mdchritudo. Ali qratando sumitur pro elegantia , et concinnitate ' seria
3쪽
motiis, veluti cum dicitur Psal. 44. 3 ): Dis
Ivsa est gratia in labiis tuis. Aliquando usurpatur Pro amore, benevolentia, favore, uriale aliquis alateri est acceptus; hoc sensu dicitur' Genes. Cap. Vl. v. 8. : Noe invenit gratiam coram Domino ;
inveni in conspectu Regis gratiam : Aliquando a Cipitur pro remuneratione, aut agnitione beneficii Sive re, sive voce tacta. Hac ratione dixit David
Lib. II. Reg. Cap. II. v. 6. ): sed et ego reddam
gratiam. Aliquando tandem , ut caetera mittamus , usurpatur pro dono mere Eatuito , quod ut merces praecedentibus operibus a Deo non rε-Αiaque Noe sensu , gratia hic accipitur a s ot
Patrihus; atque hoc in sensu cam nos quoque accipiemus. Iam vero gratia haec .dupliciter considerari potest: strincle nempe vel proprie, et Ia se, vel δε- Proseris. f. 3. Def. i. Gratia late sumpta est quodvis naturale donum homini a Deo gratis concessum. Hinc gratiae sunt creatio , conservatio, mens, liberum arbitrium, vita, valetudo, indoles bona, memoria felix ingenium acre etc. Atque hanc gratiam necessariam ac mittebat Pelagius. g. 4. Gratia viem stricte sumpta, de qua tantum dicturi sumus, est donum quodcumque supernasurale hominibus a Deo patia concessum, intuitu meritorum Christi Redemptoris, in ordine au
g. 5. Schol: I. Maioris claritatis gratia explieetur definitio. Primo namque dicitur Bonum,
quia convenit cum aliis donis sive naturalibus, sive suternaturalibus in genere. 2. dicitur suPernaturale , quia supra naturae debitum, et exigentiam datur, et quia excedit omnem creatrurarum virtutem, et ordinem. 3. dicitur hominibus , quia homines sicut etiam Angeli 2 sunt capaces aeternae vitae. 4. dicitur
4쪽
a Deo; quia Deus solus est caussa emesens gratiae ;5. dicitur gratis concessum ; quia ex mera Dei ho nil ale , et liberalitate procedit; κilicet sine ulla obligatione , et debito ex parte Dei, et sine ullo merito , et jure ex Iarte hominum , alioqLingratia iam non est gratia, inquit Apostolus: Roman. Cap. Xl. v. 6. ) ; 6. dicitur latuitu meritorum chriati Redemst oris, quia gratiam omnem nobis Christus Dominus paSsione , et morte sua promeruit ; et ipse est eaussa tum efficiens gratiae qua Deus est; tum meritoria , qua Christus est ; Nec en- Actorum Cap. lV. v. ia. aliud nomen est stib Corio ductim hominibus, in quo oporteat nos salaos feri. 7 tan. dem dicitur in ordine ad)xitum o ternam quia omnia quae pro nobis iacit Dominus Jesus Christus,
et sacere non cessat ad hoc unum reducuntur ;'De
Ad Titum Cap. III. v. 7. 9 iustificati gratia ipsius,
lamedes simus secundiam Nem xstiae aternin. f. 6. Schol: . a. Iam vero quod haec gratia supernaturalis existat, nemo Catholicorum ignorat.
Nam clamant Sacrae literae pluribus in lucis Psat. 85. V. 2. : gratiam et gloriam dabit Dominus . Gratia Ephes. Cap II. v. 8 3 ealis salvati per sdem, et hoc non ea Cchis, Dei donum est. Gratia Dei sum M ouod sum s Epist. I. ad Corinth. Cap. XV. V. 2o. J, et gratita eluS in me vacua non fuere. Haec gratia supernaturalis dividitur in aeter
8, 7. Def. 3. Gratia ceterna est charaas Illa, qua D d ab aeterno, et ante Mundi constitutionem nos dilisens praedestinasa, atque lassiorum a setionem elegit. Unde apud Ieremiam Cap. XXX. v. 3. IIn charseate perpetua dilexi le, ideo alimat te. f. 8. Def. 4. Gra fia temporalis est omne heis e scium a Deo hominibus in tempore collatum; uti Vo alio. iustificatio, est. Unde Apostolus Roman. Cap. Vili. v. 3o. 9. Quos socavit, hos et uStificaνιι etc.
5쪽
Schol. Gratia haec temporalis dividitur in externam, et laternam; atque haec insuper ingratiam palis datam , et gratum faciantem; et haec gratia gratum faciens subdividitur in pisam hiab Iuatim , et actualem ; et haec rursus intesticacem, et sus tonsem ἐζquarum, sicuti, et aliarum gratiatum delinitiones, cum de illis sermo erit, dabimus.
Da Discrimine AIer gra iam hominis nocentis, . . . et hominis lapsi g. io. Anis d. Grat a Adae concessa, gralia sanciatis vocatur , quia tunc humana natura integra erδt , atque sana , neque ullo morbo , aut malo anfecta ; contra vero gratia quae homini post Adae lap-Aum conceditur, gratia medicinalis dicitur, quia est veluti quaedam medicina , curandis animae Insiimitatibus , ob originale peccatum susceetis , a Domino concessa. Unde et inter hanc , et . illam discrimen quoddam esse, nemo non videt ca . At quodnam est aiscrimen istud p
, Variae sunt Erudisorum sententiae. f. ii. Martinus Lutherus , Joannes Calvinus, et Jansenius in hoc consistere dicunt discrimen inter gratiam homini innocenti calatam , et eam, quae homini lapso donatur , quod illi homo poterat dissentire, huic vero non potest ; ita ut ea Iosita, hominem operari necesse est. Uleologi Catholici hanc, sente . tinis detestantur, sed in tali discrimine adsignando,
- - hi Consulantur S. Augustinus Lib. De corrept. et gratia cap. XI.
6쪽
inter se non eonvenIunt, et unusqulique, saba fida in suo sensu abbundat. Nos brevitatis gratia, omi sis tricis, quae necessaria sunt, paucis euouemus.
Murmen later gratiam homini innocentἰ eollatam , et illam, quin homini lapso eonfertur, non rat in hoc, quod illi A m dissentire Poterat, huis nos cogimur assentiri. g. I 2. Prob. Hominis culpa etsi n aximum eius arbitrio vulnus inflixit, illud tamen accepici
vulnere, infirmum , ac sauciatum evasit, non autem
tinctum suit, ac omnino deperditum *. 573. T. illJ ς ergo potest tam assentiri, quam dissentiri gratiae ἔAdeoque etc. Deinde in Sacris literis laude dignus censetur homo ille , qui mala non fecit, et Dei l fiem non est trangressus; Quare ' Quia sorsan gratia Dei obstrictus suit ad iaciendum bonum, et Dei Iegem observandam 8 minime quidem : sed quia μο- tuu transperi, et non eSt transieSSDS: facere ma- ω , et non fecis; Ergo tam in statu innocentiae poterat homo gratiae resistero. quam nunc potest in statu naturae lapsae; Adeoque etc, Hinc . iure Tridentinae nodus CSess. v. Can. lV. 9 hunc edidit Canonem :s quia diseria Vberum hominis aQstriam a Deo motum, et eacitatum nihil cooperari assentisndo Deo excitanti, a que Doeanti, quo ad obtinendam iustiscationia graitam se d*onat, ac ρωροπα, neque μουσdissentire si petit sed seluti inanime quo HMI Omnino agere, mereque Aasaiae se habere, 'anathe
7쪽
i3. Obae. Gratia quae homini datur in hoc pra
senti statu natiuae lapsae, talis est ut ei voluntas non valeat dissentire; In hoc ergo consistit discrimen eis. Probe antec: Apostolus ad Corinthios seribens cast: XII. : ait : Deus operaetur Ouinia in omnibus; Αt- qui Deo operanti nemo potest dissentire: Ergo eis.
g. 14. R. dist: sensum auet: ineratur etc: cum consensu, et libera cooperatione humanae voluntatis,
coner, vim insereudo voluntati, n. mal; et distrmin; Atqui est: quando Deus absolute per se op
ratur, excludens omnem cooperationem agentis ereati, coner, Pando operatur, sed in Neratione vult etiam cooperationem agentis creati, n. mIn, et C Sm. De
utiqne ipse est, qui operatur omnia in omnibus, quia sine eius Oeexatione, nihil potest homo per seipsum, et solis viribus naturae efficere, quod sit aeternae vitae meritorium; at non ita operatur ut Vim
faciat voluntati humanae. Nota quippe sunt Verba Redemptoris nostri Matth: XIX. v. 37. ): Si pis ad et iram ingredi serva mandata ; Si quis muli post me venire Mneget semetimum Lucae Cap. IX. v. 23. ;quibus non cogit, sed invitat; non Inseri vim voluntati , sed eam dulciter , atque suaviter allicit ad con- Sensum. Quare cum Deus operatur absolute, nullus rat qui ei operanti resistere potest; at cum ipse Ue-rMur, et in operando cooperationem requirit ipsius creaturae ageniti, tunc ista non cooperante, ver tiyni Dei mssentitur. Adeo ue etc.ε. IS. Contra. Atqui ita Deus operatur omnia in omnibus, ut ei voluntas humana nequeat dissentire;
Ergo n. r. Res ita se habet si ipsum hominis velle a Dei gratia est. Atqui ex laudato Apostolo ad Philippen- es Cap: ΙΙ. v. i 3. ) : Deris operastar in nobis velle , et perscera pino bona volun age sua ' Ergo est. 16. R. diat: maj: quatenus sine gratia Dei
8쪽
velle non possumus quae ad consequendam vitam aeternam necessaria sunt, Conc: , quatenus sat vis vi lutati, ut consentiat, nego mai ; et dist : min e Atqui etc: , et his verbis moneumr velle operari, et perficere opus bonum selernae vitae .meritorium, esse a Deo cum consensu nostrae voluntatis, Conc: , Secus ,
Nego min ζ; Ergo ete: n. consui. Ubi agitur de operibus meritoriis pro aeterna vita consequenda, ipsa in principio , in progressu , et in fine sunt a Deo, qui misericorditer dat nobis velle, et operari , et pers-cere , itaut sine Deo a nobis , ut a nobis aliquid cogitari ne quidem possit; et Deus semper cum consensu Dumanae Voluntatis operatur; qui consensus si desit, Opus certe nostrum nullius erit meriti apud Deum. Ad
is enim quia dixit: Deus Ureatur in nolis Celle et is Prescere, ideo liberum arbitrium abstulisse putanis dum est. Quod si ita esset, non dixisset superius: i, Cum timore, et tremore Cestram Salutem OPeramini. 37. Contra. Λtqui omnia ita sunt a Deo, ut voluntas nequeat contraire; Ergo n. r. Prob esubsm. Si voluntas humana posset contraire gratiae Dei, posset etiam divinae voluntati resistere ; Atqui nemo potest Divinae resistere voluntati iuxta illud Esther cape XIII. v. 9. : Anon est cytii possit sum resistere poluntati; Ergo etc. f. 38. R. dist: maj: divinae voluntati absolutae, efficaci, et consequente : n. mai; divinae voluntati antecedenti, conditionatae, et inellicaei, conc : mair, et dist: min: Atqui cic: dista min; resistere Dei voluntati conditionatae , inefficaci etc , nego ζ; abs lulae et consequenti, conc: min; Ergo Pic n. eonSm. Cum Deus optimus vult aliquid absolute seri , id proculdubio sit, nec est qui possit suae resistere V luntati. Quid namque sunt omnes Reges Terrae, et Psientcs in saeculo , et quotquot sunt habitatores Or Iis coram ipso ' tamquam ni nilum , et ut solium qu0d
9쪽
vento rapitur , aut sumus , quod sanie spiritu dispergitur. At quando vult ipse aliquid seri quidem , sed
cum consortio voluntatis humanae , tunc ejus volumlati a voluntate humana resisti potest , alque reapse
τesistitur : Ilinc conqueritur Christus Dominus de a rusaleni dicens Mait. Cap: XXIII. v. 27.): Iermsalem Ierusalam, quoties xolui congregare suos tuos emadmodum gallina congregat palos auos sub alas :el noluisti' Ergo eicii 9. OUic: 2. Per Erechielem Prophetam Cop: 36. v. 26. ): ait dominus: Anferam cor lapideum de carne. Sua, et dato mobis cor carneum;
Atqui his verbis satis ostendit, se gratiam homini daturum , cui voluntas humana, per cor carneum figu- Tata , non resistet; Ergo etc. g. 2 o. R. admitt I auctoritatem; n. min. cum
consa. Laudatis verbis nihil aliud ostendi potest,
quam Deum promisisse, gratia sua essecturum, ut homines non essent amplius corde duri, et auribus incircumcisi, ut Spiritui Sancto resisterent, sed Deo vocanti per mandalorum observantiam responderent, non Vero quod vim saceret voluntati, ut illa ineluci biliter cogatur ad asSensum. 21. Contris. Atqui talem gratiam Dominus se daturum promittit, cui humana voluntas resistere nequit ; Ergo n. T. Prob: subfm. Statim post Iaudata verba ita sequitur Dominus : Spiritum meum Onam in medio Matri, et faciam ut in ρraeceptis meis ambuletis, et iudicιu mea costodiatis , et om ramini. Quibus positis, en argumentum : Deus spiritu .uo, hoc est gratia sua, essicit, ut observemus suae egis praecepta , custodiamus mandata , et operemur. Atqui hoc non esset, si voluntas illius gratiae posset resistere ; Ergo etc. S. 22. R. dist e maj : Deus est; accedente lamen humanae voluntatis conSensu , con SecuS n.
10쪽
1 petitum , opera omnia nostra aeternae. vitae meri loria. esse a Deo, qui Vires nobis praebet, quaeis illa
faciamus. Hoc autem semper intelligendum cum cooperatione nostra , et nostrae Voluntatis consensu , alias
Praedicta opera, non possent nobis merito tribui, neque ullam mercedent ex illis nobis foret expectanda, quia nulli merces, nisi praemisso proprio labore operis. Itaque si laudato in loco dicitur, Deum gratia Sua efficere , ut bona operemur, non ideo id dicitur quia gratiae humana voluntas nequit repugnare; sed quia sine Dei gratia non possumus aliquid es licere, quod sit aeternae vitae meritorium. q. 23. Contra. Atqui spiritu suo, et gratia, ita efficit Deus ut operemur , ut humana voluntas Testistere non valeat; Ergo n. r. Prob : subsai. Agi a Siseritu Dei in operando est ita operari, ut Voluulas humana non valeat contradicere: Sphilus enim ubi σιδε virus . et Cocem Uus audis , et ne is quo et
9. 24. . Sed etc spiritu Dei aguntur , hoc est, Spiritu Dei , et nou proprio diri Funtur, V ituitarie anteponentes Spiritum Dei,'spiritui proprio Privato , cone: ; Spiritu Dei aguntur , ilaut non sint ipsi qui agant, sed potius agantur per vim , et sine Olunt alis consensu , nego min : et consua. Agi Spiritu
Dei nihil aliud est, quam duci a Spiritu Sancto, inquantum illuminat nos interius quid facere debeamus. Non tamen per hoc excluditur, ait S. I bonias in hunc loc : ) , quin viri. spirituales per voluntatem , et
liberum arbitrium operentur, quia ipSum motum Oluntatis et libori arbitrii Spiritus Sanctus in cis causat. Sed clarius rem conficit S. Ausustinus Serm. a 3. de Veri, Apost: , dicens: udicit mihi aliquis :' Ergo agimur,'non agimus. Respondeo : Imo et gis et pgeris. Et tunc hene aεis, ia a bono age- v I s. 'urilus namque Dei, qui te agit, ages libus