장음표시 사용
101쪽
Parochos declaravit S. C. Conc. 3. Dec. Si
quis autem extra propriam Dioecesim peccata sua velit consi teri ; mim saltem ex ConSeIISu UniverSali , et conniventia Episcoporum . ut inquit B. Li-gorio Lib. 6. n. 548. ; quoad consessionem sa-ciendam sit subdi us illius Ordinarii ac Parochi ;possct proinde valide et licite absolvi etiam tu aliena Dioecesi , et Parochia. I 56. Q. Quaenam est jurisdictio delegata 2 Est illa , quam pro Iocis tantum propriae Dioecesis Innocent. XII. Const. Cum Sicut a O. Apr. 270ο. possunt Episcopi , ceterique ordinarii aliis
Sacerdotibus communicare. Et si haec iurisdictio ab Episcopo cic. limitata foret pro certis locis tantum, Vel personis , v d tempore ; hujusmodi Conscssarii nil possent in aliis locis , ct personis ac expleto tempore approbationis , ex. gr. Sc X menSium, unius anni et c.; ipso sucio cessat jurisdictio , ac potcstas absolvendi: ctiamsi Consessarius ille esset Regularis Ita ex Const. Bencd. XIII. In supremo 23. Sept. 1724. hodie tenendum est. Ili C autem notandum, quod Regulares pro excipiendis consessionibus Cor- religiosorum ejusdem ordinis , sicut et 1 amulorum in Monasteriis degentium , ibique Continue com mensa lium, ex Const. Superna Clem. X. non imdigent approbatione ordinarii ; sed sui licit approbatio Praelati Regularis. Et , si Beligiosi in itinere
Consessarium non haheant sui ordinis ex concessione Innocentii VIII. possunt se consteri cuicumque. Sacerdoti idoneo , etsi non approbato B. Li-gor. n. . 15 . u. Iurisdictio delegata ceSSat ne per mortem Episcopi delegantis Io. Si approbatio data fuit ab Episcopo et c. suavita durante ; hoc mortuo , vel ossicium dimitten-
102쪽
te, expirat, ut patet. Si vero data fuerit tempore illimi tuto , vel si tempus luerit lituitatum quidem, sed non elapsum; Salmaticenses , et alii apud
B. Ligorio ibid. n. 559. probabilius , et communius sentiunt , non cessare ; dummodo a su Cessore , Vel Superiore non fuerit revocata. Et hoc
firmatur ex praxi , et regula generali , quod gratiae factae non expirant , sinita jurisdictione concedentis. Si autem approbatio data fuerit ad beneplacitum vel arbitrium nostrae voluntatis; tunc cum post mortem cesset benePlacitum , et Doluntas ; cessat pariter. jurisdictio : etiamsi dolegatio
ht. Maxime, et in duobus Casibus. I. in articulo mortis , ut statuit Tridentinum Sess. I 4. cap. 7, a.' in ejus periculo . ut disponit Bituale Romanum Doctr. huj. Sacram. . Et hoc :ne Consessarii desectu aliqua anima percat. Hinc, deficiente Conscssario approbato , quilibet Sace dos etiamsi sit excommunicatus , Suspensus, degradatus etc. ut contra multos cum caterva DO-ctorum sentit Ferraris V. Moribundus n. 33. : accedento etiam declaratione Innocentii XI. juxta assertionem Cardinalis Albitii aliud B. Ligorion. 56ο. , potest absolvere etiam a peccatis, et censuris reservatis , cum promissione tamen jurac ta a poenitente quoad censuras ; quod si a morte evadat, sub poena reincidendi in eamdem consuram sistere se debeat Superiori, Cap. Eos , qui de Sent. Excom. in 6. et ex s. C. Episc. I. Dec. 746. , aut Consessario privilegiato ; et insuper, ut parti laesae satisfaciat. Articulus aulam mortis
103쪽
est , quando ex gravitate morbi creditur quis moriturus : periculum Vero mortis, quando quis licet sanae valetudinis ; in data circumstantia currit periculum moriendi, ut in praelio , longa navigatione , partu dissicili etc. i59. Q. Quare dixisti et descients Sacerdos
idoneo , et πρrobato 2 Quia, si hic existeret , non Verificaretur, animam illam absque consessione periise ; et proinde Ecclesia jurisdictionem non suppleret. Dicendum tamen cum B. Ligorio n. 563. quod ,
si approbatus nollet poenitentis confessionem audire , vel non POSSet , quia complex EX. gr. aut alia de causa ; Vel si approbatus , et idoneus suisset inimicus , aut consanguineus , aut allinis , aut objectum sui peccati , ita ut infirmus horreret apud illum confiteri . aut esset in periculo sa-ciendi consessionem sacrilegam; tunc non videtur, Ecclesiam , quae est mater tam benigna , in tanta necessitate velle hujusmodi infirmum obligare ad faciendam consessionem approbato ; et proinde hoc casu Sacerdos simplex posset ejuS consessionem excipere , et Bbsolvere' . . . . 16o. Q. In quo alio casu Ecclesia jurisdictionem supplht y , .. Quando adest titulus coloratus , sive pulati- 'vus , cum errore communi. Titius ex. gr. parochiale obtinuit Beneficium. Sed quia hujusmodi
Beneficii collatio fuit simoniaca , ex. gr. Vel ipse erat cxcommunicatus , vel irregularis licet occultus ; collatio fuit invalida; et proinde titulus Parochialis non Verus. Sed, quia Ob errorem communem reputabatur Verus Parochus , licet titulus foret tantum putativus ; ob bonum Commune ,
et ne tot unimae periclitentur , Ecclesia supplet ju-
104쪽
risdictionem ; et consessiones bona si de illi saetae erunt validae. Communis. Idem dicendum videtur de Sacerdote approbulo ab Episcopo ad audiendas consessiones. Sed quia tempus approbationis fuit
elapsum, Vel sacultas reVocata, aut per aliquam censuram suspensa I titulus approbationis non est Verus, sed putativus. At, si haec communiter ignorentur; ob eamdcm Iationem consessiones bona fide illi factae erunt validae. Sic Cuniliati Trael. 34. Cap. 4. S. 4. - . Talos autem Consos
sarii , nisi ab invincibili inadvertentia excusentur, gravissime peccarent.16s. Q. Quaenam intentio requiritur ad validam hujus Sacramenti administrationem 7 n. Intentio est voluntas aliquid faciendi. Et in Casu nostro est voluntas absolvendi juxta mentem S. Matris Ecclesiae. Si haec voluntas habeatur in actu , quo Verba absolutionis proseruntur , dicitur intentio actualis. Et licet haec sit optima , et procuranda ; non est tamen necessaria. Ut enim inquit S. Thomas 3. Par. q. 64. art.' 8. ad 3. , haec non totaliter posita est in hominis potest te ; quia Proeter intentionem , cum pult multum intendere , incipit alia cogitare. Si autem hanc voluntatem non habuit Consessarius in actu proferendi absolutionem , sed habuit antequam ad confessiones excipiendas accederet, et adhuc perseveret, dicitur intentio Oirtualis et haec iuxta mentem S. Doctoris ibid. est sussiciens. Si denique hanc voluntatem habuit in audiendis anteactis consessionibus ; et licet hanc non revocaverit, ob multas tamen , et dissitas interruptiones non Censeatur moraliter perseverare, dicitur intentio habitualis ; et haec juxta Communem non est sufficiens. i6α. Q. Quaenam serma adhibenda est pro Validitate hujus Sacramenti 2
105쪽
ου. Etiamsi in Rituali Romano praeqcribatur forisma absolutionis, dicendo primum Misereatur tui
etc. , Indulgentiam etc. Dominus noster etc. Passio D. N. I. c. ete. moneatque , quod in consessionibus frequentioribus . et brevioribus omitti possit Misereatur etc. Indulgentiam etc.; et satis sit dicere Dominus noster etc. usque ad Passio
D. N. I. C. ; moneatque insuper , quod urgen te gravi necessitate in periculo mortis , breviter dici possit : Ego te absoloo ab Omnibus censuris , et peccatis , in nomine Patris , et Filii , et Spiritus Sancti amen ; verba autem essentialia , in quibus absolutionis forma consistit , et sine quibus etiam inculi in biliter omissis invalida esset absolutio , ut ex Evangelio colligit Cathechismus Romanus De Sacr. Poenit. n. I 4. ) sunt: Ego is absoloo , vel alia sequi valentia ; sed absque peccato Verba sequi valentia non possunt adhiberi. Sicut non potest mutari forma in Rituali praescripta. PARAGRA pHus II. De requisitis ad licite ministrandum
Poenitentiae Sacramentum.163. Q. Quid requiritur pro licita hujus Sacramenti administratione Iuuatuor requiruntur. I. Recta intentio. a. Bonitas vitae. 3. Oratio. 4. Scientia. Requiritur ergo necta intentio : ita ut nullo affectu humano
motus , non ob solum terrenum emolumentum ad
sanctum Tributiat Consessarius accedat, ibique detineatur ; sed desiderio Deo placendi, animasque sidclium in viam salutis ducendi , hoc sacrum ministerium exerceat: tum quia in Poenitentiae Tri-
106쪽
hunali sedens , Dci vices gerit; tum ut Spiritus
Sancti assistentiam sibi attrahat; quae est ta In no- cessaria , ne in tam arduo negotio fallatur cum
suo , et alieno detrimento ; imo ut et sibi , et animabus a se directis possit prodesse. 164. Q. Quomodo dignoscitur haec recta intentio 7
Quando Consessarius quoscumque poenitentes cujuscumque sint conditioniS , delatis , Et Sexus velut animas Christi sanguine redemptas aequaliter excipit, miseretur , auxiliatur , et judicat. Et multo magis hanc rectam iii tentionem monstrabit, si promptiorem , ac alacriorem erga pauperculos , rudes , et Senes, qui plerumque Solent esse neglecti ; libenti animo se praebeat et eo magis quod absque periculo Vanae gloriae, amoris proprii , respectus livmani cum his operam suam impendet , et cum majori sui merito , animarumque prosectu , qui tantam cliaritatem in suo Patre spirituali in-Venientes , non cessabunt preces, et lacrymas etiam pro ipso fundere.
r65. Q. Quid sequitur ex his M. Quod, si quis Consessarius libentius excipiat
nobiles , quam viles ; libentius personas devotas , quam peccatores ; libentius doctos , quam rudes ;libentius juvenes , quam sones : libentius foeminas , quam viros ; et cum primis assabilem , patientem, mansuetum , et promptum se exhibeat ; et cum Secundis austerum , impatientem , iracundum , renitentem se praebeat; si aegro animo ferat , aliquam ovcm dilectam a suo ad aliud ovile permeare ; is clare demonstrat, non animo Deo placendi sed humanis asseclionibus motum hoc Sanctum .
166. Q. In quo consistit bonitas vitae
107쪽
η'. In hoc praecipue consistit , quod consessarius hoc Sacramentum ministraturus debeat esse , in statu ga attae. Et unusquisque Scit , quo gravi S-simo scelcre se alligaret Sacerdos ille , qui in mortali existens, absque praevia Sacra inentali consus-Sione , aut saltem persccta contritione , ad consessiones excipiendas accederet. Et juxta probabiliorem , et Veriorem sententiam , ut B. Ligorio Lib. 5. n. 5 o. q. 6. cum aliis , quos citat; tot Sacrilegia committeret , quot v bsolutiones impartiret : in unaquaque enim absolutione forma completa existit. Verum quidem est , I innitentem rite dispositum etiam ab indiguo valide absolvi, ut disinivit Tridentinum Sess. I 4. Can. IO. , Sed quid miserius 7 poenitens , qui est reus , e Sacro Tribunali sanctificatus discedit , dum Censessarius e Sit coinde innatus , et sua sponte aeterniS Se maumcipat suppliciis. i 67. Q. Quare dixisti: principue consistit 7 Quia non susticit, ut in mortali Consessarius non ministret; sed ut vitae integritate , ac morum honeState refulgeat ; sicut recte monet Clemens X.
Const. Sti 'erna diu. Mai. 16 o. 6. . Si eni inquis quo Sacerdos juxta Apostolum debet esse imi ehensibilis; id est , ut supra n. 4. ea plica-Vimus , quod careat vitiis , virtutibusque sit orna ius : Inulto magis hoc requiritur in Consessario , qui ho i rorem vitiis, amorem virtutibus debet suis pce nitentibus insinuare. Et , si , ut Sapienter mo
gis e X empla, quam verba movent; quo fructu horrorem vitiis , sit amorem sobrietati , continentiae , mansuetudini , devotioni , liberalitati , ceteri S Iue Virtutibus , quibus ipso caret , celeris in
Spirabit ; praesertim si oppositis vitiis suisset ipse deditus P
108쪽
68. Q. Quare oratio est necessaria 2 Quia , si absque Dei auxilio nihil boni po-
cst quis esticere ; clare patet , flitanto servore hoc divinum auxilium debeat Consessarius implo-Tare; et ut dignoscat poenitentium dispositiones; iet ut ad contritionem illos provocet ; et ut noscat , qui absolutione sint digni , vel indigni ; et ne erret in casuum decisione ; et ne in audiendis aliorum laeditatibus suus stiiritus contaminetur elc. Hinc assiduus sit in meditatione, in preeibus; oret pro vera suorum poenitentium conversione ;et ut multiplicatis intercessoribus, sacilius divinam Nisericordiam consequatur; ad Matrem Misericordiae cum siducia recurrat ; ad suum , Suorumque Poenitentium S. Angelum Custodem ; et ad illos Praesertim Sanctos recurrat, qui cum tanto Ductulio C ministcrium exercuerunt , ut sunt S. Fraticiscus Salesius , S. Vincentius a Paulo , S. Phili in pus Nerius et C.
I . Q. Quaenam Scientia requiritur 7ut. Ex Rituali Romano ibid. colligitur, Confessarium scire debere ea Saltem , quae communiter occurrunt ; et proinde , ut notarit Saluanti censes cum aliis , quos citat, et se luitur B. Ligurio Lib. 6. n. 627. ; scire debet r. quae Sint peCeata mortalia , et quae Veni alia , Saltem ex genere suo. a.' Species distinguere , et numerum pecca torum, ac Circumstantias nocessario explicandas Vi de Lib. I. a n. 289. ad 3Io. . 3.' Spectantia ad restitutionem bonorum , et famae vides Lib. II. an. 799. .d 9 - - 4.' Casus , Censurasque reservatas saltem Communiores. 5. Quaenam sint dispo- ' siliones necessariae in poenitentibus. 6.' Quinam sint
occasionarii , qui habituati, qui rici divi elo. Vi de Lib. IV. n. a54. et Seqq. . 7. ' Quaenam si ut re-
109쪽
media , et poenitentiae ordinariae poenitentibus praescribendae ibid. n. 208. et Seqq. ). 8.' Denique,
nisi habeat illam scientiam eminentem , qua possit casus omnes illico resolvere ; habeat saltem illam scientiam mediocrem, qua quae frequentius accidunt, prompte resolvere Sciat; et de aliis dubitare.
IIO. Q. Undenam hauriri potest ista Scentia In primis hauritur assiduis ad Deum Pre cibus , ut monet idem Bituale; ex Catechismo Romano ; ex Constitutionibus Synodalibus; ex Pro- halis Auctoribus de Theologia Morali pertractantibus ; et ex illis praesertim , qui eximiae doctrinae
Sanctitatem, longamque adjungunt experientiam; et etiam ex recentioribus, ubi Constitutiones Pontificiae , et recentia Decreta reperiuntur. HOs Auctores frequenter , et usque ad ultimam senectam attente perlegat Consessarius ; et sic conservabit ,
et augebit quod jam didicit : imo plus leget , et Studebit , plus legendi , et studendi obligationem
agnoscet , ne in suo munere exercendo erret.
ΙV. Sequitur , quod, si Consessarius hoc studium neglexerit, eveniet illi quod de quibusdam Consessariis suorum temporum deplorabat Inst. Eccl. 3 a. n. 4. Lambertini , postea Benedictus XIV. ; qui etiamsi Confessarii munus PrinciariS-Sime initio suscepissent, neglecta tamen omni Studiorum cura , moralis Theologiin Aristinam SCientiam amiserunt ; et vix inter tyrones adnumer ciri Potuerunt , cum evidenti periculo male exercendi suum munus, cum injuria tanti Sacra menti , et animarum detrimento : nam unUSqui Smque ex propria experientia cognoscit, multa etiamsi pluries lecta , mente evanescere ; et proinde in magno Periculo propritu , et alienae salutis Versari
110쪽
- huiusmodi negligentem Consessarium. Ut enim Christus ait Mat. 15. I 4. . coecus coeco d-- Catiam Proestet, ambo in foveam cadun l. PARAGRAPHus III. De obligationibus Confessarii ut Patris , . Medici, Doctoris as Iudicis.
x a. Q. Ad quid tenetur Consessarius ut Pater v. Cum supra n. I 64. , dictum sit, Consessarium indifferentem esse debere in audiendis poenitentibus; ut autem Patris ollicium vore exerceat;
nullum respuere debet , etiamsi sit aliquis rudis, mendicus , senis ; praesertim si horis , et diebus insolitis sic a Deo inspiratus , ad eum accedat. S. Philippus Nerius dicebat , serventiores poenitentes fuisse illos, quos horis insolitis, et etiam nocturnis audierat. Quod gaudium , et meritum Consessario , Si hac sua paterna sollicitudine aliquem magnum peccatorem o daemonis saucibus possit eri- Pero , et in Dei sinum adduceret Econtra' quam rationem divino Tribunali reddere deberet Conses- Sarius , Si poenitens a se rejectus , extincto illo extraordinario gratiae impulsu , non amplius rediret, et in peccato persevcraret 8 At, si reapse tunc non posset, humanioribus verbis alium diem , et horam illi assignet, ut redeat.1 S. Q. Ad quid aliud tenetur Consessarius, ut Pater Tenetur pariter benigno vultu , et affabili paenitentem excipere , quicumque ille sit. Et, si sciat, aut a Poenitentis consessione comprehendat, illum imagnum esse peccatorem , conscientiam habere intricatam , a tempore sic longo non esse consuSSum ;