Opera, cum delectu variae lectionis / edidit Th. Ladewig. --

발행: 1866년

분량: 381페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

GE0RGICON LIB. IV. 71 Conplebuntque foros et 1l0ribus horrea texent. Sin duram metues hiemem parcesque futuro

Contunsosque animos et res miserabere fractas: At sussire thymo cerasque recidere inanis

Quis dubitet' nam saepe favos ignotus adedit Stellio et lucifugae congesta cubilia blattae

Inmunisque sedens aliena ad pabula fucus; Aut asper crabro inparibus se inmiscuit armis, Aut dirum tiniae genus, aut invisa Minervae Laxos in foribus suspendit aranea c3SSeS. Si vero, quoniam casus apibus quoque n0Stro SVita tulit, tristi languebunt corpora morbo Quod iam non dubiis poteris cognoscere SigniS: Continuo est aegris alius color. horrida voltum Deformat macies, tum corpora luce carentum Exp0rtant tectis et tristia funera ducunt. Aut illae pedibus conexae ad limina pendent, Aut intus clausis cunctantur in aedibuS, omneSIgnavaeque fame et contracto frigore pigrae. Τum sonus auditur gravior tractimque SUSUrrant, Frigidus ut quondam silvis inmurmurat AUSter, Ut mare s0llicitum stridit renuentibus undis,JAestuat ut clausis rapidus fornacibus ignis. Hic iam galbaneos suadebo incendere odoreSMellaque arundineis inferre canalibus, ultro Hortantem et sessas ad pabula nota V0 3ntem. Proderit et tunsum gallae admiscere Saporem Arentisque rosas aut igni pinguia multo Defruta vel Psithia passos de vite racem OSCecropiumque thymum et grave olentia centaurea. Est etiam nos in pratis, cui nomen amello Fecere agricolae, facilis quaerentibus herba; Namque uno ingentem tollit de caespite silvam, Aureus ipse, sed in foliis, quae plurima circum Funduntur, violae sublucet purpura nigrae; Saepe deum nexis ornatae torquibus arae; ΑSper in ore sapor; tonsis in vallibus illum Pastores et curva legunt prope flumina Mellae. Huius odorato radices incoque Baccho

Ρabulaque in foribus plenis adpone cani StriS. Sed si quem proles subito defecerit omnis

Georg. IV, 243. messurae blattae Peerlhampus lue fugis blattis

libri. - 244. spurius 8- 262. damnavit Peerlhampus.

250239240 245251255 260 265 270 275 280

82쪽

Ρ. VERGILI MARONIS Nec, genus unde novae Stirpis revocetur, habebit, Τempus et Arcadii memoranda inventa magistri Pandere, quoque modo caesis iam saepe iuvencis 285 Insincerus apes tulerit cruor. Altius omnem Expediam prima repetens ab origine famam.

Nam qua Pellaei gens fortunata Canopi

Accolit est uso stagnantem sumine Nilum Et circum pictis vehitur sua rura phaselis; 290 Quaque pharetratae vicinia Persidis urguet, Et diversa ruens septem discurrit in ora Usque coloratis amnis devexus ab Indis, Et viridem Aegyptum nigra fecundat harena: Omnis in hac certam regio iacit arte Salutem. 29b Exiguus primum atque ipsos contractus in usus Eligitur l0cus; hunc angustique imbrice tecti Parietibusque premunt artis et quattuor addunt, Quattuor a ventis obliqua luce senestras. Τum vitulus bima curvans iam cornua fronte 300 Quaeritur; huic geminae nares et spiritus oris Multa reluctanti obstruitur, plagisque perempto I unsa per integram solvuntur Viscera pellem. Sic p0situm in clauso linquunt et ramea costis Subiciunt fragmenta, thymum casiasque recentis. 30b Hoc geritur Zephyris primum inpellentibus undas, Ante novis rubeant quam prata coloribus, ante Garrula quam tignis nidum suspendat hirundo. Interea teneris tepefactus in ossibus humor Aestuat et visenda modis animalia miris, 310 Τrunca pedum primo, mox et stridentia pinnis,

Miscentur tenuemque magis magis aera carpunt, Donec, ut aestivis effusus nubibus imber, Erupere aut ut nervo pulsante Sagittae,

Prima leves ineunt si quando proelia Parthi. 315 Quis Deus hanc, Musae, quis nobis extudit artem

Unde nova ingressus hominum experientia cepit Ρastor Aristaeus fugiens Peneia Tempe Amissis, ut fama, apibus morboque fameque Τristis ad extremi sacrum caput adstitit amnis 320 Multa querens atque hac adlatus voce parentem: Mater, Cyrene mater, quae gurgitis huius Ima tenes, quid me praeclara stirpe deorum

Si modo, quem perhibes, pater est Thymbraeus Apollo

Georg. IV, 301. obstruitur PR opsuitur M.

83쪽

GEORGIC0N LIB. IV.

Invisum satis genuisti aut quo tibi nostri

Pulsus amor' quid me caelum sperare iubebas En etiam hunc ipsum vitae mortalis honorem, Quem mihi vix frugum et pecudum custodia sollers omnia temptanti extuderat, te matre relinquo. Quin age et ipsa manu selicis erue silvas, Fer stabulis inimicum ignem atque intersice messis, Ure sata et duram in vitis molire bipennem, i Tanta meae si te ceperunt taedia laudis. At mater sonitum thalamo sub fluminis alti Sensit. Eam circum Milesia vellera Nymphae Carpebant hyali saturo fucata colore,

Drymoque Xanthoque Ligeaque Phyllodoceque,

Caesariem essusae nitidam per candida colla,

Nesaee Spioque Thaliaque Cymodoceque,J

Cydippeque et flava Lycorias, altera Virgo. Altera tum primos Lucinae experta lab0reS, Clioque et Beroe soror, Oceanitides ambae, Ambae auro pictis incinctae pellibus ambae,

Atque Ephyre atque opis et Asia Deiopea

Et tandem positis velox Arethusa sagittis. Inter quas curam Clymene narrabat inanem Volcani Martisque dolos et dulcia furta Aque Chao densos divom numerabat amoreS.Carmine quo captae dum fusis mollia pensa DeVolvunt, iterum maternas inpulit auris Luctus Aristaei, vitreisque sedilibus omnes Obstipuere; sed ante alias Arethusa sorores Ρrospiciens summa flavum caput extulit unda Et procul: 0 gemitu non frustra exterrita tanto, Cyrene soror, ipse tibi, tua maxuma cura, Τristis Aristaeus Ρenei genitoris ad undam

Stat lacrimans et te crudelem nomine dicit. Huic percussa nova mentem sormidine mater,

Duc, age, duc ad nos; fas illi limina divom Tangere, ait. Simul alta iubet discedere late Flumina, qua iuvenis gressus inferret. At illum

Curvata in montis faciem circumstetit unda Accepitque sinu vasto misitque Sub amnem. Iamque domum mirans genetricis et humida regna Speluncisque lacus clausos lucosque sonantis

Georg. IV, 331. duram validam M PR. - 338. omittunt MPR. - 347. aque ΡServius atque ΜR.

325 330 335340 345350355 360

84쪽

P. VERGILI MARONIS 365 Ibat et ingenti motu stupefactus aquarum Omnia sub magna labentia flumina terra Spectabat diversa locis, Phasimque Lycumque Et caput, unde altus primum se erumpit Enipeus 370 Saxosusque sonans Hypanis Mysusque Caicus, 369 Unde pater Tiberinus, et unde Aniena fluenta 371 Et gemina auratus taurino cornua Voltu Eridanus, quo non alius per pinguia culta In mare purpureum violentior emuit amnis. Postquam est in thalami pendentia pumice tecta 375 Perventum et nati fletus cognovit inanis Cyrene, manibus liquidos dant ordine sontis Germanae tonsisque serunt mantelia villis; Ρars epulis onerant mensaS et plena reponunt Pocula, Panchaeis adolescunt ignibus arae,380 Et mater. Cape Maeonii carchesia Bacchi: Oceano libemus, ait. Simul ipsa precatur

Oceanumque patrem rerum NymphaSque SororeS, Centum quae Silyas, centum quae numina Servant.

Τer liquido ardentem perfudit nectare Vestam, 385 Τer stamina ad summum tecti subiecta reluxit. Omine quo firmans animum sic incipit ipsa: Est in Carpathio Neptuni gurgite ValeS, Caeruleus Proteus, magnum qui piscibus aequor Et iuncto bipedum curru metitur equorum. 390 Hic nunc Emathiae portus patriamque revisit Ρallenen; hunc et Nymphae veneramur et ipSe

Grandaevus Nereus; novit namque omnia ValeS, Quae sint, quae fuerint, quae mox ventura trahantur;

Quippe ita Neptuno visum est, inmania cuiUS 395 Armenta et turpis pascit sub gurgite pho S.

Hic tibi, nate, prius vinclis capiendus, ut omnem Expediat morbi caussam eventusque Secundet. Nam sine vi non ulla dabit praecepta neque illum Orando flectes; vim duram et vincula capto 400 Τende; doli circum haec demum frangentur inaneS. Ipsa ego te, medios cum Sol accenderit aestus, Cum sitiunt herbae et pecori iam gratior umbra eSt, In Secreta senis ducam, quo sessus ab undis Se recipit, facile ut somno adgrediare iacentem. 405 Verum ubi correptum manibus vinclisque tenebiS

85쪽

Τum variae eludent species atque ora ferarum. Fiet enim subito sus horridus atraque tigris Squamosusque draco et fulva cervice leaena,

Aut acrem 1lammae sonitum dabit atque ita vinclis Excidet, aut in aquas tenuis dilapsus abibit. Sed quanto ille magis sormas se vertet in omnis,

Tam tu, nate, magis c0ntende tenacia vincla, Donec talis erit mutato corpore, qualem Videris . incepto tegeret cum lumina Somno.

Haec ait et liquidum ambrosiae diffundit odorem, Quo totum nati corpus perduxit: at illi Dulcis conpositis spiravit crinibus aura Atque habilis membris venit vig0r. Est specus ingens Exesi latere in montis, quo plurima Vent0 Cogitur inque sinus scindit se Se Unda reductos, Deprensis olim statio tutissima nautis; Intus se vasti Proteus tegit obice saxi. Hic iuvenem in latebris aversum a lumine Nympha Collocat, ipsa procul nebulis obscura resistit. Iam rapidus torrens sitientis Sirius Indos Ardebat caelo et medium sol igneus orbem Η3USerat, arebant herbae et cava numina siccis Faucibus ad limum radii tepefacta coquebant: Cum Proteus consueta petens e fluctibus antra Ibat; eum vasti circum gens humida ponti Exsultans rorem late dispergit amarum. Sternunt se somno diversae in litore phocae; Ipse, velut stabuli custos in montibus olim, Vesper ubi e pastu vitulos ad tecta reducit Auditisque lupos acuunt balatibus agni,

Considit scopulo medius numerumque recen Set. Cuius Aristaeo quoniam est oblata facultas, Vix defessa senem passus conponere membra Cum clamore ruit magno manicisque iacentem Occupat. Ille suae contra non inmemor arti Somnia transformat sese in miracula rerUm,

Ignemque liprribilemque seram fluviumque liquentem. Verum ubi nulla fugam reperit sallacia, victuSIn sese redit atque hominis tandem ore locutus Nam quis te, iuvenum confidentisSime. Do Str3SIussit adire domos' quidve hinc petis' inquit. At ille:

Georg. IV, 412. fam Ribbeckius fantu Mi P fanto u*R. 415. dis undit M perfundit P defundit Ribbeehius. - η31. dispergini R dispersit Ribbeckius.

410415420 425430435440445

86쪽

P. VERGILI MAR0NIs Scis, Proteu, scis ipse; neque est te fallere quicquani;

Sed tu desine velle. Deum praecepta secuti Venimus, hinc lapsis quaesitum oracula rebus. 450 Τantum essatus. Ad haec vates vi denique multa Ardentis oculos intorsit lumine glauco Et graviter frendens sic satis ora resolvit: Non te nullius exercent numinis irae; Magna luis commissa: tibi lias miserabilis Orpheus 455 Haud quaquam ob meritum poenas, ni fata resistant, Suscitat et rapto graviter pro coniuge SaeVit. Illa quidem, dum te fugeret per flumina praeceps, Inmanem ante pedes hydnum moritura puella Servantem ripas alta non vidit in herba. 460 At chorus aequalis Dryadum clamore supremoSΙnplerunt montis; iterunt Rhodopeiae arces

Altaque Pangaea et Rhesi Mavortia tellus Atque Getae atque Hebrus et Actias Orithyia.

Ipse cava solans aegrum testudine amorem

465 Te, dulcis coniunx, te solo in litore Secum, Te veniente die, te decedente canebat. aenarias etiam sauces, alta ostia Ditis, Et caligantem nigra formidine lucum Ingressus Manisque adiit regemque tremendum 470 Nesciaque humanis precibus mansueScere corda. At cantu commotae Erebi de sedibus imis Umbrae ibant tenues simulacraque luce carentum, Quam multa in foliis avium se milia condunt, Vesper ubi aut hibernus agit de montibus imber, 475 Matres atque viri defunctaque corpora vita Magnanimum heroum, pueri innuptaeque puellae, Inpositique rogis iuvenes ante ora parentum; Quos circum limus niger et deformis arundo Cocyti tardaque palus inamabilis unda 480 Alligat et noviens Styx interfusa coercet. Quin ipsae stupuere domus atque intima Leti Τartara caeruleosque inplexae crinibus anguis Eumenides, tenuitque inhians tria Cerberus ora Atque Ixionii vento rota constitit orbis. 48b Iamque pedem reserens casus evaserat omnis Redditaque Eurydice superas veniebat ad auras ΡοDe Sequens , - namque hanc dederat Ρroserpina legem

87쪽

GEORGICON LIB. IV.

Cum subita incautum dementia cepit amantem, Ignoscenda quidem, scirent si ignoscere Manes: Restitit Eurydicenque suam iam luce sub ipsa 490 Inmemor heul victusque animi respexit. Ibi omnis Effusus labor atque inmitis rupta tyranni Foedera terque fragor stagnis auditus Avernis. Illa, Quis et me, inquit, miseram et te perdidit, Orpheu, Quis tantus furor En iterum crudelia retro 495Fata vocant conditque natantia lumina Somnus. Iamque vale: feror ingenti circumdata nocte Invalidasque tibi tendens, heu non tua, palmas lDixit et ex oculis subito, ceu fumus in auras Commixtus tenuis, fugit diversa, neque illum 500Ρrensantem nequiquam umbras et multa volentem

Dicere praeterea vidit, nec portitor Orci Amplius obiectam passus transire paludem. Quid faceret quo se rapta bis coniuge ferret Quo fletu Manis, quae numina voce moveret 505

Illa quidem Stygia nabat iam frigida cymba.

Septem illum totos perhibent ex ordine menses Rupe sub aeria deserti ad Strymonis undam Flevisse et gelidis haec evolvisse sub antris Mulcentem tigris et agentem carmine quercus; 5100ualis p0pulea maerens philomela sub umbra Amissos queritur fetus, quos durus arator Observans nido inplumis detraxit; at illa Flet noctem ramoque sedens miserabile carmen Integrat et maestis late loca questibus inplet. 515Nulla Venus, non ulli animum flexere hymenaei. Solus Hyperboreas glacies I anaimque nivalem Arvaque Rhipaeis numquam viduata pruinis Lustrabat raptam Eurydicen atque inrita Ditis

Dona querens; spretae Ciconum quo munere matres 520 Inter Sacra deum nocturnique orgia Bacchi Discerptum latos iuvenem SparSere per 3gr0S. Tum qu0que marmorea caput a cervice revulsum

Gurgite cum medio portans Oeagrius Hebrus Volveret, Eurydicen vox ipsa et frigida lingua 525 Ah miseram Eurydicent anima fugiente vocabat, Eurydicen toto referebant numine ripae.

Georg. IV, 493. stagnis Fu stagni est R. - Avernis M Averni FR. - 506. damnavit Ribbeckius. - b09. sevisse et M flesse sibi et R.

-- antris M astris R.

88쪽

P. VERGILI MARONIS GE0RGIC0N LIB. IV. Haec Proteus, et se iactu dedit aequor in altum Quaque dedit, spumantem undam sub Vertice torsit. 530 At non Cyrene; namque ultro adlata timentem: Nate, licet tristis animo deponere cur3S. Haec omnis morbi caussa, hinc miserabile Nymphae, Cum quibus illa choros lucis agitabat in altis, Exitium misere apibus. Τu munera Supplexb35 Tende petens pacem et facilis venerare Napaeas; Namque dabunt veniam votis irasque remittent. Sed modus orandi qui sit, prius ordine dicam. Quattuor eximios praestanti corpore tauroS, Qui tibi nunc viridis depascunt summa Lycaei, 540 Deligo et intacta totidem cervice iuVencaS. Quattuor his aras alta ad delubra dearum Constitue et sacrum iugulis demitte cruorem Corporaque ipsa boum frondoso desere luco. Ρost, ubi nona suos Aurora ostenderit ortus, 545 Inserias Orphei Lethaea papavera mittes

Et nigram mactabis ovem lucumque reviSeS; Placatam Eurydicen vitula Venerabere caeS3. Haud mora; continuo matris praecepta lacessit; Λd delubra venit, monstrata S excitat 3r3S,550 Quattuor eximios praestanti corpore tauros Ducit et intacta totidem cervice iuVencaS. Ρost, ubi nona suos Aurora induxerat ortus,

Inferias Orphei mittit lucumque revisit. Hic vero subitum ac dictu mirabile monstrum 555 Aspiciunt, liquefacta boum per Viscera toto

Stridere apes utero et ruptis effervere costis Inmensasque trahi nubes iamque arbore summa Confluere et lentis uvam demittere ramiS. Haec Super arvorum cultu pecorumque canebam

560 Et super arboribus, Caesar dum magnus ad altum Fulminat Euphraten bello victorque volentis Ρer populos dat iura viamque adsectat Olympo. Illo Vergilium me tempore dulcis alebat Ρarthenope studiis florentem ignobilis oti, 565 Carmina qui lusi pastorum audaxque iuventa, Tityre, te patulae cecini sub tegmine sagi.

89쪽

EDIDIT

APUD WE ID MANNOS

90쪽

F schedae Vaticanae. Μ codex MediceUS. P eodex PalatinuS. R eo dex Roma BUS.ς ceterorum librorum Vel omnes Vel nonnulli.

SEARCH

MENU NAVIGATION