장음표시 사용
441쪽
vero in mortale inccirruptum s spesque Atiliatel.aut olios philosophos eYponen-ilitii te se s)btralliti itis; m. Si e Oinmuna do,quando incidunt aliqua in eis quae sunto bes, ima immortalis in corruptibilis contra si lem:Vt est de mundi aternitate,&ci 4 iit ibidem pluribus rationibus probiit. de anima' mortalitate no solitur lebet aperidem setitit iras megistiti. 14em Diotinus, te,&sine ambage traderesidem catholica, ct alij. seis tenetur argumenta ipso mina Philoso
'I Verum est tamen vi omnia dicamus q, tiliorum riuae ibi ubilia sunt)soluere,&eκ
non tam expresse hanc protulit senten- cludere,& no insoluta relinquere sub mor-liam Aristote l4c tilia dixit, sed inuolute: tali peccato.probatur. Q ilibet fidelia qua 'Di ct sorte quia sagaciis inus: Datia cum ipse do sese offert necessita , tenetur constericii aliis posuit, ut principium : lix nihi- fidem, non solum corde, verum ore: sed .lo nihil sit, ii ii iiiiiiiiigeb.,honii a in ratao- quando exponit Aris cit. vel alios philosonaleni cile de aliqui mee potuit negore ea phos sese offert occasio,imbnecessitas co Hle e sic diuit Hie eani incorruptibilem, )iten si fide ergo debet,ct tenetur. talueu stibi, bimine: venit tamen interpre- Et quod sub mottali teneatur,patet. Qui statio. i. p. tundiis,licci noti essent verbo iii ipsis Arast. libet sub mortali tenetur si andalum vita- quae, id docerent.Quapropter in stac parte ee proximorum, quando est datum, & nox om Q - relinquetidus es t Caiet. ealdinosis, alias vir aeceptum: at qui veritatem sciet in caui no
β' ingenioliis, & do is,limi , qui eontendit manifestit, tradendo dicta Aristotel. quae
piobare sitisse uidiem Aristo. anima meti. sunt contra sidem, scandaluiti de sedaue i iruptibiletii. Proculdubio nisi cNpresse go sequitur V sub mortali tenetur vitare, in Acilii t. vi uullo modo pollet in cilium ast Item Quilibet sui, mortali tenetur obe- R tis sensum exponi ego de eo non prasiem cre- the praeueritis Leelesia, in restauit sed et huere. licclesiae praeceptuin, ubilsolitantur argu s. C est. 'li ottia conchisio. Anii Lain cilcimmort i menta philosopliorum: ut sides calliolicalem,non quia ratione naturali,neq; quia di tea latur,&roboretur: ergo sequitur quod Nit Aristo.& alij philosoplii, sed 14de tenen leuetui . scitet in Concilio Lateranensi ciui Cone1.D. pus s. iu duin est,es contrarium luit ojim error quo lato subduntur luec verba Insuper om- utanta. isti. ederest. rusidam Arabum,ut Eusebius adducit. De nibus Psiilosophis in uniuersitatibus, vel c. αι. quo la.s.Augu.hi probatur esse de sile eX alibi legentibus inadamus, ut cum philo- illo ivlatis,ti . s. utitido damnatis dicetur: sopliorum principia,aut conesusoties qui lae mole licii in isti Da aetermina : ct bonis lius a re ha fide leuiare noscantur,suis diadidetur: Venite seni di i , Noc. Vbi aieitura seipulis seselint, seu eapstinauerint, quale
Ibiiiii boni invitam a lerii. .e .lit Matili, aloe se anima, mortalitat i, A mundi aeter i o.&.ο r. idepi tib itiit .s titi si in hos Allia nitate, ae alia huius inodi, teneantur etianasii. iiii isniar lautiis eis in concilio floret. dem veritatem religionis Christianaeona sedi illici si euoresa,& ex prostili, de ni conatu mani sellam sacere, ' persua- Conri Litet te, mitiatio sub illis uerbis. Iloes acria ΟΡ- .lendo pro posne locere, atque omni stu- l,ri,s ante Concilio, iaminamus,ctri protia dio argutiidici liiiiussu uti Philosephorum mus omne ustiente ciuiti uim iiii elices lira es in solubilia sitit)pro visibus exelud auortalem esse aut vilicam in ciliariistio ni re, ae soluere. 11aec concilium. Ecce quamnibus,& sine in dubiunt vertentes Haec ibi. expressa aeterminatio. Nos orgo ut iustalici e quomodo da iacitum est,asserere ip- licclesiae determinationem loquantur, sit scini alio, talent,&sulit danati qui dubitant. primunt dictum. iiii et .iju .lcimnatus error Averro. ii unus 'I Asserere quod immortalitas animae ra- ,. Dissum esseti Gelli diu, omnium. tionalis non potest probari ratione natu- η ' in quo errauit lirasinus in epistola rati, videtur erroneum. Patet:quia anima disti, posita. i. Ad Coritith. iud errorem lia- rationalis natura sua est inimortaliseergo tulit quidam Hermistas Hrat ditius quisuit probari potest nain quoscunque praedia danmcitiis cinno. i ue io .ct bruchio seculari catum alicui conuenit per naturam, poticiditias utre eri Alsiansii, de Castro lib. a. test probari per naturantile suo subiecto.&c. lirasmu enim in loco citato videtur Quapropter male loquutus est Iandvno diibi aselleue anima, moricilitate, dii eues non poste probari ratione natura . cri suso Dialia eo ictus O. biicunque tradit alijς li animam rationalem esse immortalem. 1ab.
442쪽
,- Secundum dictum Dicere quoa ratio hactenus inuetita ab Aus a S. Th. i et ab alijs
non probat animam ei; immortalem , co si so. est erroneu quia sicut docet Aristo daturtili quod scibile cuius noti est scientia: Vt de ι ii. μμη circuli quadratura quatiuis Carolus Bobilhribi di hin ,& quidam Mirebrita,&B a bardinus, &Ctia, . Nicolaus Cuga,lcante omnes Boetius pu- Boetius .l tet scientiam esse inuentam)sic etiam scibi isse est animam votionalem elle immort leae,s tamen scientia nondum inuesta est: quia non est in ueta ratio que demotist cet. a. Dicitii. 'Tertium dictum.Aserere quod non sudis . rit inuenta ratio, non solutii est salsum. sed adhue temerariumenam in re tam graui, , c necessaria ubi pendent malorum, di bonorum praemia, & poenae merita ,& demerita, non est credendum, quod non fue rit probatum. N nenim Deus de suit ali
quanilo suae ecclesar. Quod si in alijs uontanti momenii de)it scientiam sanctis, 3 spiritum suum ei edibile est dedit se in tuis, maxime ubi ex opposito a philosophis alia
quibus contragitium est. Quapropter ait D. chuso chrysost .Qui negat animae immortalita
Ponti s de tem,negat praemia,&poenas:&hoc negare,putis et ita. 1 indubitare,an in metiate si dies. Cice lib. ae 'ISicut notum est ait Cicei o)in lumine nassi esu. di iurata Deirmes le ex eo in ulla natio adeo tuscula. l. barbara est. ati e id noti assimet, ita etiam ratione naturali prohatur animas esse immortales: auia apuὰ Omnes nationes habetur pro comperto animas defunctorum visi istote. uere, Et probatur Eκ Aristo t. in isto. 3. Ne
cessarium est ad vitam instituendam es eo-gnoscere Deum esse, Sc animas esse iuratior
lli. De hac quaestione exactissime ag men lem philosophi,& Catholi cedo quedo probat animat immortalitatem Iacobus Naestitus ita a.t mo suorum operum in propria quaestione.
d 9-um. patet solutio ad ola argumenta ex dicti,. - Et illud Eeeles aues intelligitur quos a corpus: ita scutium eluvi corruptibile,jiect eorpus homini θ c.
De libero arbitrio, virum stappetitiua poteria, dea voluntate distincta.
Et stimum, videtur qued i. Argum non si appetitiua potea tia quia liberii arbitriuale si id a quo est libertas, &raiiove cuius homo
- . stiarum ae tonuiti dici, r domi nugi sed liber tas in intellectu est, & non in vos intate: sequitur ergo i, liberum arbitrium no si i appetit tua potentia, sed potius intellectiva. Quod libertas sit in intellectu, patet: quia
si iti tellectus a unum esset determinatus, etia ellet volutas ivt Videmus in anactibus. praeterea Liberum arbitrium non est po Arsiainc. a. tentia ergo non est appetit tua potetia Co seque inlapsi bona quia quod non est ingenere, non ponetur in specie contenta sub illo genere, Antecedens probatur quia liberum arbitrium nominat liberum iudicium sed liberum iudiei uin a hiis est, ct noti potelia' ergo non est appetitiua potentia.' Consputatur. Per peccatum homo nulti Cotisrma.
lam perdidit potentiam, sed per digit libearum arbitri uim D Augustino si cete, quod D. Ausust l. homo utes male libero arbitrio,se de ipsu in perdidit. S Tertio.Potentiae penes actus cognoscun a tu ut dictu in est, sed a ius liberi arbit iij, qui electio est aliud est a volutate vi patet in. 3. filii eorum: Dii a voluntas est stiis, elenio vero eo tum quae sunt ad finem:ergo sequitur quod liberum arbitrium non sit idequos voluntas. In cotrarium est Aristo. in . 3. Ethicorum, Iti titia. qui liberum arbitrium des aerium vocat eorum quae sitit in nobis: t desiderimnappetitus est. Notandu quod hὶc non contengimus tra i Notiau.ctare Theologice,ut contra lucreticos ne gantes liberum arbitri u tractari solet, maxime It nostris tempori luis contra Lutherum,' sequaces quid id negauerunt. Cotraque inscripserunt viri pereelebres Rosetis, i 'sanctus Esi seopus, es marty. 1oan. Eleius, Iacobus Latomus,& inulti alij.Nos tamen Iacobus Lasolum physice disputare intendimus, ut in tomus. lumine naturali stantes,seianius quid de libero arbitrio sentieti sum sit. In super pra supponendum quo A Arist. Alist, insuciit. Contra negantem liberum arbitrium, Topicor v. non rationibus, sed verberibus agendum est ac ii die eret: Tam est compertissi iniuriin hostiuibus esse liberum arbitrium, de
tam euidens, ut negantem non rationibus
443쪽
s. o.p. p. conuincere coten Ianuis sed verberibu aee is, si esset brutum animal. Eiset enim solam inmerigie lueentem rationibus , fluminare velle probare. Quis asteo demens est, ut ins
s Ae medio liberum a bitrium tolleremus, omnis prouidenti aestit ablata. de ratio pr miorum,dc poenarum. Sed respondeantus per conclusones.
.Cocluso ' Phila conclus o.Liber u arbitrium,quod Ravo, lip potentia est iii homine ponendu est. Quo sit pone lutii, pateti quia alias frustra essent praecepta, exhortationes, prohibitiones,
praenita,& poenae. In homine quidem est iudicium de aliquo partieulari operabili cotingente,& non ex instinctu nature: oportet ergo proueniat eN c llatione ratiosais, pro ut viali ni alio cosertu ea hoc non est nis eκ in disterentia quae est ad agedum hoc, vel illud ergo sequitur quod liberum arbitrium est ponendum an lapide enim, dc in
alijs quo e se itum tur natura inllius viii, ad unum determinatio est ob id noti damus libertate iuverum in homine non sic. Eailo. p, e See uti isti pa=s est, quod liberum arbitriust potentia. Est principium actus: ergo vel
est putentia, vel habitu; quia actus nullum aliud potest dari principium: sed no est habitus: ergo est potetitia Probo quod no fithubitus quias esset habitus, esset natura sis, cum sit naturale hora inem es. liberi ae bitrii seis noti est habitus naturalis: quia agilla quar libere agimus, non sumus per naturam deterin in iiij es tamen s habitus est et Datuet alis, 3portet et sic elle. Sicut quia ha benius habitum naturale , tuo principiis naturaliter cissentinius, DO possis imis in co-trarium: sed hoc nou potest diti de libero arbitrio, cuni consiliat in hae indisserentia agendi, vel non agendi: ergo habitus natu- Talis non est: dc di noti est habitus, rest ut
quod sit potentia. cse ita sues ' Quod ji quis Theologice probare vellet
Tl o. i. a. q. l)berum aibitrium habitum non esse satis emo. ar.4. is possit, citati sibi est uin gratiae non ponatur
ibitis,sed potentia sed subiectu ni gratiae
' libertim orbitrium ponitur, qua inedicin te di bonum eligat,& in eo per cineat. i. Cocluso 'secunda eoi clusio. Ubeium arbitriuest Aristo 3 i,oietitia iis petititia .Patet ex Aristote. quis is,4 i .p. dicit:elchilo usi desideri vin corii quae sui it 1. 83. ar. 3. in nobis: cuin ergo liberum arbitri u sit quo eligimus, erit etiam desideriti in eoium quaestitit in nobis sed desides iiiiii est appetitianae potentiae: ergo liberum albitrium potetia est opistiva. illatio est. Actus emanas ob aliqua pote-tia respectu alleuius obiecti ad ea ui pertinebit potentiam ad quain pertinet ratio soria
malis obiecti sicut si qui, videat albedine,
oportet iste actus ad potentiam illum reducatur, quae habet pro obiecto colorem ratione cuius albedo uidetur sed a libero arbitrio emanat clectio, quae esse boni: oportet ergo ita aliqua in potentiam redueatur liberum arbitrium, que habeat pro obiecto tot mali boliti in hac est appetitus,qui voluta tas est ergo liberum arbitrium est potentia
ad voluntatem spectuns.Quod electio boni sit, est apes tuni quia non est nisi me liorum in ordine ad finem, qui hebet boni ra tionem, de ideo cadit sub electione e quia
Tertia eoncluso.Liberum arbitrium, cu 3. Censu, sit potentia ad appetitum pertinens,noenalia potentia quam ipsi volutas. probatur. si ellent ἡistinctae potentiae, matii me est et, i. palia.
quia illi sunt disti Dcti actus simpliciter, &absolute,velle, tui est actus volutatis,dceli.
gere aliquid propter sinem, quod est liberici, bit iij sed illi citius non diuerI4ficant potentianu ergo voluntas, d liberum arbitriusiant una potentia.Patet sic se habet liberti arbitrium ag voluntatem, sicut se habet ratio ad intellectu qui operintellectum est actus simples offensus principiorum, d periationem est discursus a principiis cognitis ad coclusiones. Sic pervolutate inest actus simplex volitionis, di per liberum arbitriuest electio aliquor uni consultatoru, quae se habent ut conclusiones respectu sinis, qui
prindipitim dicitur in procti eisi sed una est potentia ratio,& intestictus in t supra dictu est quia a eudem potetia spectat moueri,S quiescere in ter initio: ergo eo dein modo ea se erit potentia voluntas, d liberia arbitriii,cu una intelligatur vi appetitus inquiete,& alia ut appetitus in motu, ad modum quo intelletius,&ratio, quae ratiocinatur. De aetet ea. D4stinctio potentia oportet i g,iltieu disserentia obieciorum secundu ratione
formalem sumatur, sed inter obiectu liberiai sit iij, quod est bono,ut in finem,' obi sum volutatis quod est bonii ut fiat, nulla
est ratio sontiali, diuersa,imo bonum obi est electionis continetur ut particulare bonum sub bono absolute uniuersaliter, adest obiectu voluntati saergo no est pone a
444쪽
specula. b. De libero arbitrio. 4 3 3
bria distincta potentia:& sie liberum arbitrium idem est quod voluntas.sas, sco. istam cciii clusionem sequuntur comuni q. scir. . ter doctores. Sa. D. b. Greg. Gabriel. 3:5coo in. a. Marsi. 'dicunt,liber uni arbitrium elle vod. 3 g. l. Vm linitatem,&Q ita tellectus est potetia natu ch iti xalii:&mouetur sicut alia membra est edito a. 44 ra mouentur naturaliter eX motione volu Gab. a. s. talis .Haec concluso probatur Theologice,
Nais .iti. , . si nivi &in moralip illosophia quia ibi so. quast, i c. lum est libertas ubi ratio pereati, sed ra, Aristo, 3-E' tio peccati involutate est, cum sit dichum, nis0r sectum vel eoncupitum,&c.Et Aristo t.rationem peccati in voluntario ponit: quod contingit ex libertate arbitrij. . Cweliis. Quarta conclu las diserta, dicatus esciradicaliter in intellema,libeium arbitrium non debet Θici potentia ex voluntates,& intellectu constituta. Hae ec5clusio est cotta
CG is Disa Durand.qui tenet cotra comunem Opinio xang. in , . nem, quod liberum arbitrium non est sola d. et s. q. r. voluntarinem solus intellechia ,sed quid eκ
,ο 3, utroq;: qui addit, ψ principalius est liberta, in intellectu,quam involutate. Contra quod dicimus,quod dato liberta; si rassi caliter in intellectu .liberii arbitrium est vo
Ratio. i p. xii prima pars patet .ibi diei tui esse aliquid vadicaliter,a quo emanat,2 quit ivt flores, ct shu eiusa oris in radice dicimus esse ra- die aliter: quia inde emanat nutrimetum ad ramos, in quibus sores frumi,.st virtus uotiua quae in omnibus me biis est, si radicaliter in capite in quodam neruo, in occusite, ii ramiscatur, si distenditur per omnia membra in quibus est motu, seii sic est de libertate libebi aebitrii qui voluntas est
te spectu intelle flos main ea ratione qua intelleis us inquirendo,& iudicentio ad viais, Lo eu per naturam determinatus,sed iudi catlaoc bonum vel aliuJ,&c.ipsa voluntas quae eligit,& acceptat iudicatum per intellectum,libere vult taliberunt arbitrium di citue.Et s intellectu, esset ad viiii in deterrai natus, utinamentibus,in quibus non est inquistio, neq; aliqua consultatio,&v luntas esset determinata ,sicut appetitus bruatorum est aeterminatus: quia sequitur apprehensionem ad unum determinatu. Ecce
quomodo ἡicit esse liberta, liberi a biti ij s Tl o. de , et libertas volutatis esse radi ea literiti intelvet Iiate. q. lectu Itamen intellectus est potetia naturalii .ari se ter mota tib ipsa volutate quoad exerciti ut
Io di posito quocunq; iudicio in intellectu voliaritas libere acceptat.Quod si in intellectu ,.'. it. q aao est inquistio, sed ad vis uni determina 6 articati a tio, non est in voluntate et octio, ubi vitum η Praecilio acceptatura voluntater ob id dictitur essentialiter libertas in voluntate, licet in intellectu radicaliter. De quo S. Tlio m. sipe loquitur. h. Et hoe sit ilictum eotra Anio Andrea,
qui in. 9. Metaph. l. a.de mente scoti . con
tedit probare, quod intelle ius cuin sit potentia naturalis non est potetia liberiane myadicaliter, neque formati teli sed tamen clemente s hom intellectus e agi ealiter en liberes tamen volutas, en magis libera qua intellectus: tamen quia voluntas no potes hnecessitari, quoad eκerciti ut Scintellectus sic. secvngo,quia voluntas est motiva esse
iue, aliarum potentiarus no intellectiss. si secunda pars quae de directo cCntra Ratio. l. p. Dueand/ est,quod non si potentia ex voluntate, & intellectu constans Matet quia, vel esset volutas,vel intellectus, vel una. 3.
listincta ab utraque. Non intelle eius solum: quia liberum arbitrium electioiaem dicit, quae est ae iis voluntatis. Neque est υna potentia distincta ab uti aq: quia non
solum tres essent potentiae ratio uales, intelle6 iis, memoria,& voluntas,sed . esset addenda, scilicetaibertim arbitrio, contra omnes philosophos, &Tlleologos, qui solum
ponunt. 3. manet ergo quod si voluntas,
quod nos affirmamus.. pidi terea.Vbi est specialis potetia, opor- statio , t et ponere specialem rationem formalem
obiecti, sea non datur in libero albitrio specialis ratio obiecti ergo neque latur specialis potentiata tela obiectum est boniam medii in oedine ad sinem: modo bonum noli habet specialem rationem sor malem obie- est, ctaa contineatur sub bono uniuersali, quod est obiectum voluntatis: ergo sequitur quod non est liberum arbitrium potentia alia ab ipsa voluntate, sea est ipsi Voluntas δc solii est rationis distinctio: . t quando
a solute vult bonum voluntas dicatur: de ango ex aliquibus phae constiatis via una eligit, dicatur liberum arbitrium. 7 Ad primum stilutio satis patet ex ultima ,so uiri
conclusione: nam concedimus radicaliteres h libertatem in intellectu, essentialiter tamen esse in voluntate, quicquid dicat in .dius quolibet. . vlti hi cimi se, debeat se γ' qui ia quo de si essentialiter, & non quod radicali tet,sequitur liberum arbitrium esse
445쪽
voluntaten δε no sntellectum. Et quidem si Dinan9. hoc dieeret,&principaliter intelligeret, id est radicalite daremus ei. Ad shepida. 'i AG secuti sum ilicendii 4 ita e Te, bd aliquando potetia denominatur abestiti quia
anus magis notus et nobis, quam poten
tia:&no i uanius sicut cognoscimuς: se in oti inde sequitur, quod potentia sit a ius, Neque e contra actus potentia sit ob id liber una arbitrium quantiis a recto iudicio, vel
ab electione nomine cur, potentia est,
Ad eotis . Ad conli nationem,quae Theologicam tangit,& aliena o philosophia naturali disicultatem,liomodo liberum arbitrium holuo per peccatum perdidit, dicendum erit
ii domiti dederit) in nostris tesolutioniis
i p. a. sent. v biae peccato primi parentis,&corruptione causata per ipsun pro nunc
sum eicit tyroni,si intelligat liberum arbi
trium perditum per peccatum: non q, de sient eise liber, ut ante peccatu puerat, se lea ratione qua ex sua libellate voleti, sae re propriam voluntatem, & non diuinata: ci per sidit gratiam diui j iam, ulli a oriaginalem, per quatia,c viti esset liberi arbitrii, habeat ut ad bonum vitis est et, non ad malum Luna tamen peccauit, licitur perui licset quia remota tui ilia originali, Gelli tutusta to prasidio, utitur libero arbitrio in tua iure uti sequenter, 'ut raro ad bonii, quia Ad Gati,s, patitue dilii est linteiu ad bonum eligedum, AGRO s easne rei in i jue in coia rarii, iit habet promitaten ad uia una, ipsi sensi rasita eius ligat te,&d enone ad ite ecatum N sine ilia per
diliolis dii urbis hi, itidie illaesi In hoc lenia su ergo perdidit, qui Ocgiatuita dicitur per
didisse, , in iacituralibus vulnus acceptile. M eeum naturalia integra Dacitis crunt. Aa thfilum M. 3. Ea ratione qua voluntas saliis ilicitur,&electio dicetur itie liorum: tainen praitimus disserentiam inter volu4atatem di si bestim arbitrium, sicut inter intellectum, S rationem: sed non est differentia realis, i a soluiti rationis: & se non sunt diu erise
Vis inamaterialem dicimus animam,atque in ea posuimus itiis tellectum a utem: ut absit: heret species intelligibiles upli uita sitiatibus, i id ab re erit hic de modo
serere,atque quaeritur principaliter.
Vtrum intellectus noster res materiales, & corporeas
intelligat abstrahe doaphatasmatibus.
R itur quod no.Res 3. tunc vere intelligitur,siuid est: sed res corpor e , es materialestio nisi in materia sutre reto se vere intelli uguntur: ergo per ab ,sti actione in a materia tio intelligui uti alias
Priterea. Atilio .dicit,sicut &nos supra, Argit me. 1.
ustilo de intellectu age te Aisputauimus, et Milo. st . phantasmata se habet ad animam,sicut colores ad virum se non sit viso per absis actione. D specierit a coloribus,sed quia eo lores pro lucunt suas species ergo neq; intel- ilo set per huiusnodi cibile ictionem, seas uici solum phantasma imprimit.' Vl imb. Non intelligi, tur res materiales, ars 'ς si corpore ergo male dicitur. Patet. Is intelligitur actu, ici est actu in intellectui sed solum species eli actu in intellectu ergo ipsa est qtiaestitelligitur. Patet intellectum in actu eii ipse intellectus in actu.
K in contrarium est Ahisi qui sit. sicut res Atilio litis uir t separabiles a materia; ite circa intelleis in conua. Ati sunt ergo cum materialia, ct corporeati itelligantur in veritate, oportet a materias pura tu intelligatitur:&lic per abilia liti nem apha ita smatibus. Oportet hi. in memoriam reuocare qus Notadius. supra de inicile hii agente diximus me rursus repetamus, scilicet elle potentiam, qu e
habet virtutem faetendi actu intelligibilia illa, quae sunt in potentia ut intelligantur. Facit enim ut obiectu potctis proportionetur, a lin oretii cognitione necessirio est, siue eos itio sit sensititia sue is stellectitia. ,
Nolanus oti i quenda dixisse, i, Vires eri Not uiu, a. os iiiiii in uobis nihil eo nos eunt, nisi propria, passiones ch sic sensitiuati, vitute cognos iiiiii a dicebant solum esse sui orga
Di oi sequenter de intilichiu asserebant,
quod solum speciem cognosceret intelligibilem qua informatur a eiu tamen decepti sunt,ut in sequentibus fiet claria. Alii tametiegatites luituli nodi species, cognitionem
446쪽
specu. 12. De modo intelligendi animae.
seri ilicebant pes hoc, quod obiectum cognoscibile praeseri, seret intellectui: quiali ustis poni videbatur species. Resp54etur
his nototis Et sit prima concluso Cristis. i. e Intellectus noster M isto statu cognoscit
s. Tiro. p p. res iusteriales,3 corporeas a phantasmati a s s. ait, i. bii, abstrahendo. Haec est Arist. in illo. 3.
Πψ Ratio est. Ab intellectu in veritate corporea,& materialia intelliguntur: ergo opo tetsiit ipsa in intellectur quia omne quod Aristo, intelligitur in ipso intellectu est: ergo vel ipsa materialia sunt secudum suum eue reale, quod habent a parte rei, vel sunt soli1 pees militudinem sua iis quia non est alius modus sed tion est lapi, in eme reali in testellectu ergo est per similitii linem: sed hane
nos vocamus speciem rei a materialibus abstracta, qua cognoscit ergo intellectusco gnoscitabat liendo. Haec est enim condititio nostri intelledius, ut intelligat serina in in materia corporali existente in i sed non prout est in toti materia quia ipse intelle o . est actus, qui est seria a corporis, non tameCotra Pia actus ophani corporei. Haec conclusio est 30φ' colitra Platonem, qui posuit nos intelligere non abstrahendo, sed potius participando abstracta quia ponebat ideas illas sepa
Elioe ponitur speetes intelligibilis,qua actu in riuatus intelledhuc&intelligit actu. In
hae conclusone volumus dicere, quod abstractio a materialibus no fit per hoc quo Aphantasma uniatur intellectui, scactu intelligat sed per hoc quod vere producitur species intelligibilis,&ipsi actu in intellectu rellatim opitu per quam formaliter intelligit. Probcitur quia ut dicebamu0 ne eessario intellectum oportet,st in intelligere,vel per se, vel per sint litudinem sed res corporeae in telliguntudi ergo sunt in intellectui δ: non
per phantasnata.Patet.Non potest phantasma recipi in intellectu ergo no est in in- . istote. 3. tellcctu patet. Omne quod recipitus in a h. ius. lio,ad modum recipietis recipitur: sed intel ieitu, est immatericilis, abstrahens ab hac, & nunc,&aratione sngularis, eum suu nobiectum sit uniuersale, sed phantasma est sugulare,de habet hi di nutae in sua conattione: ergo sequitur quod non recipitur in intellectu nisi facta tali denudatione, Rabstractione: sed ea facta,phantasma non est, sed species de qua dicit conclusio ergo spe etes intelligibilis, in tali abstra tione ponen
da est: quae species est veluti dolum & similitudo rei intellectae, que es in intellectu adiso dum ipsius spiritu alater,s: imma fericiliis tetinam licet sit de re corporea es in ateria uti est uniuersaliter, dc sine hi &nune, sicut Sipse intellectus.' Contra isto in conclusionem sunt aliqui Opi aliquo
doctore etiam graues, qui absoluteo tau iniihi, in. negant speciem,tam in sentit tua, qua in ira- Ceu sis. , tellectiva parte: sicut Oca: vicitatur a Ga- q. 18. asbriete. Ait enim q, si sicit obiectum,& po Gabri. d.4. tentis: quia ab obieno 2 potentia paeitur notitiati sui etia in asserit iuba post actuale Lba intellestionem manet in potentia quaedam qualitas, quae est principium cognoscendi
obstractive tamen non est species. Gregorius Arimine is negat omnem spe Ceeg. in .a .ciem ante ictim, in quo coueuit cum Oeae d. 3 q. i. ct
sed differt ab eo quia post a lualem cogni- in. 4. dui, tionem incinet species,per quam cognoscit q. intellectus abstractive. εll Hentricus Gaiaden tenet cum Ocam, Q Netit quo- in intellectu non sit labilis talis species inta Lb. s. q. 14.telligibilis me in est Verum Q abstrahatur aphantasmatibus: tamen in sensu concedit speciem sensibilem dari. Got edu; eiis e5 so edus. cedit species in sensu,& negat in intellectu.
J Contra omnes in os concluso Posita est, s Tho. p.p, quae comunis est. Est docto. S. in multis JO- q. 3 s. artis. eis idem do .sub.&Marsi experientia, satis constat: quia ego uideo me in speculo, sco. in . a d
&non potest esse,nisi species mea ibi fit im 3-G-i pressa. Obiectu en in selum directe pulset M, s. sti. ,
mouere ergo species ponenda est. q. .
Et de sole per fenestram traseunte si vi
tes ea sit apparet color vitri in pariete: tameno est,nisi quia species coloris s4t ibi. st patet de baculo pro medietate in aqua posito, qui apparet fractus: & de denario in scii tella aqua plena,quia apparet maius ob re- sexionem specierum in obuia medij rari a risi ' se omnes perspectivi species cone
dunt sensibiles & intelligibiles squidem sicut in sensu constat, oportet di de intellectu iudicare. 'l Tertia conclusio. Cum phantas a se so- cotidus sto speetem intelligibilem non possit producere,c ianitatum, vel illuminatum ab intellectu agente potest unam, ct plures si mul procliicere:& ipsa species est prius natura ij actus intelligensi. prima pars cae su- .pha dictis patet. plicitas mala ipsi, eu fiat uia uia ἡ terialia, quia hic, ct nucessiat singularia,' qholis a seni, possunt mouere intellectu Possibile, q. idi.
447쪽
neque possunt pro lucere speciem uniuersalem, qualis est illa quae in intellectu pocubili est. In quo decepti sunt, qui specie ni negant intelligibilem. Et quia phantasma noti potesti quia non est obiei huin proportionat uni, ponitin intelle hiis agens .vi li-
iuiti est supra. an apropter non est ponectus sensus ages quia ustra esset,ea ratio e ita sensibile est proportio scitu potentiare ut possit producere specie intelligibile . Ratio. r. 'secunda pars est, quod ii phantasma iit consortatu, ct eleuatum producat specie. Patet: quia aeta tali illuminatione, & con uersione ad pliato sistata, sequit intellectio: e res intellecta octu in intelles ii est: no per substatia realee ergo per similitudi
ne sed hae inuisitudo specie tutelligibili,
est ergo vere producitur,&non ab intellectu agente solii quia species non est intilletius agetis sed illius cuius est pliantas a ergo oportet sit pro ludia a pilantasmate. Hoc videtur proti ab litis, dc tenenduin eo Nars in. a. tra Mars'. qui negat quod phantasma alis P - I, quid possit agere, etiare post illuminationem:qilia corporale eustiit ipse)no potest in spiritum Nos tome dicimus speciem intelligibilem produci ab ipso piloniasmate post factantillimi inatione quia scito phantasma non possit immediate per sua na virtutem , cor fortatum ab intellectu agente. potest. 1lare videntur est e consormiter Id
Aristote, 3. Afistri ut lieit,ue se licitiere intellectu agen in tua, tetit in ordine a phantasmata, sicut lumenod dolores sed lumen noti producit species colo his, ses ips colores illuuinati producunt. Non nego tamen quin sit distendum ipsuiu intelle lum agentem concurrere ad
talem productionem: ct si qubdo diditi sit quod intellectus age, est qui abstrahit species tutelligibiles,&pro luci debet in illo sensu intelligi: quia ipse intelle hiis agens
illuminando phantasinata,potissitu abest totis causa est, quare species producantur
ab ipsis phantasmatisti, sicut dicimus states in loco obseuro, si candela adducatur, quod lumen causet visionem illorum quarvidenturiis io& speciose iusseri u lumine,&coloribu non alia ratione, nisi quia lumensuit in causi, quare colores suas protendat species usque od vi suam potentiam.Itaq;
dieendum,intellectuna agentem concur Iere egestiue simul eii phantasmate,&plianta sitici illuminato producere species intellisibiles solum est negandum, et intelle ius
possibilis concurrat essective adspeetes in telligibiles producendas. Alia pae, est, ii phantasma illuminatum, ratio ι.ε. cum sit viau,potest unani, S plures species producere. Patet: quia si Petii phantasma uiui. 1 t illum incitum, cognoscitur de Petro q sit en, quὀd iit substantia quod sit corpo . Ieus: Q animatus: quod sit sensibilis: ergo omni u habet in telae ius actu species intelligibiles de non videtur a quo fuerint pro-δu te,nisi ab illo uno phalasmate: ergo potest producere unam,sic plures species. Di-Ni,vna,vel plures: quia utrunq; potest dici, se quod solum vitam phantas uiatis pro suiscat speciem, S illa mediante intelleEhus o 4inia si dicata essentialia quid litatiue co-gia oscit quia illa una ibra sussicies est. Et potest otia amemali quod lint plures species, Ultivia pars est, si, lii et simul tepore si Riis. . t.
intellectu in insormari specie, es intelligere, prius natura is est ipsa lpecies Iacet. 9rius Datura est forma qua ages agit, quam actio agetis sed species intelligibili, en qua intelle et tis intelligit: ergo ipsa prius natura est. Gregorius Arimi.tenet prius ese in tesse ο-Delionem, quam speciem: sed est cotisor miter ait sua ni imaginationem, lanon iit spe t. cies ante actum intelligendi, sed bene post m nactum mos vero qui ponimus speciem consequenter loquimuris se prius est speetes intelligibilis .Et ipsi species intelligibitis no s.vo p. . est v, intelligitur, quia ii oti est species obie. q. rs, ara. tu primariis, sed est id aura, intellectus in telligit motu actus intelligendi no termina tur ad specie, si a terini natur adipi mi remiti terseEha Nerii est tamen, quia intellediu, est potetia res tua, scintelligit se diu OLaigit speciem, Sintelligit se intelligere sed
tamen primario res cuius est species, est obieetum, es secundarici species intelligibilis.
'Quarta cocl. Intellesius insormatus spe costis. . cie iij telligibili uniuei tali non solum uniuersale, ses etiam singulare cognoscere potest: e non solii umini,sed plura sinus. sue sit gulaesa, sue uniuee salia. Concluso habe eduas partes .Prinia est, quod intelle ius licet dicatur esse uniuersilium, oc oblemam .
eius sit Vniuersale, non tame ob aoc est De
gandii quin lingulare cognos eat distincte,
es clare, se ut & eognoscit vinii uersale.probatur.Intelles iis format hanc propositione in Petruseu homo tergo oportet cogni itatio. p. p. tionem habeat claram &distinctam stibie
448쪽
specu ro De modo intelligendi animete. 43
posset tribuere tale pilleatu,sed subie ictu est singulare: ergo intellectus cognoscit stigi lare/istincte,& clare. xio Phite feci.Intellectus ratiocinatur in practi eis sic:Omnis fornictitio est a me fugienda illae e est fornicatio ergo hae est a me fugienda an intellectu est notitia clara, ct si itincta conclusioni, di illa estitia lingulari ,& quid singularetha cest a me fugienda: ct habet etiam notitiam minoris illius syllogismi, quae est,hac esse fornicatior quae etia est singularis,ergo oportet quod lit cognitio singularis distin tu sicut sc est uniuersalis. Neque aliquis sanat mentis potest negare hoc. Sollim est in controuersia an dieni recte cognoscat singillare, scut cognoscit, i θ' uniuersale. Doctor sanctus sidit: singularet in rebus materialibus intelle ius noster directe , S primo cognoscere non potest. ouod prosat: quia per abstractione aphan talitiatibus intelligitivi die uin et i sed ab χε. s. Tho. tiraetio non est speciei iti lingulari , sed in uniuersali & sie intellectus ipsum uniuersa re per speciem intelligib lem intelligit dit er sed indiret e singularia quorum sunt s. . i. 'Contra hoc die um sali est doctor sulladi communis opinio di derident hoe scili.
cet, quod intellectus non intelligat singulare.Et qui de in sensu in quo ipsi impugnat, S intelligunt s.Tho. merito veniret deinde diis si See et ipse quia uideretur delirare. Non enim S.Tho diceret sugularia no cognosci, cuius scientiatam manifesta est muniuerso orbe:sedare ii rusticus i astraeasset. Quapropter nostra in conclusionem stia de mente s Tho ponimus quod distinacte intellectus sangulare cognoseat:scut ipse dicit in loco citato,in solutione ad. 2.
I sed tamen quia singulate etiam si di stincte cognoscatur, potest cognosci & speeie intelligibili singulari, vel specie intelligibili
In quo. I. uniuersali, sanctatio m. tenet quod singit Tho. disse- lare non cognoscitur specie lingulari: quiarat ab alijs. talis non abibahitur ab intelle diu age te ex
phantasmatibu ,,uὰ solum uniuersalas: sed concedit quod intellectus eos noscit singulare per speciem illam, etiam si sit uniuersalis cum phantasmate, quod est singulare quia ut supra Aisi inus) eonuerso ad phantasmata,pro illo statu, necessaria est: Sspecies uniuersalis cum phantasmate singulam odo ii, causat distinctam cognitionem, qua cauάhobis. i. t spectus in singulari,si daretur intelligibilissed hoc est cognoscere in directe singurare quia cognoscit non peti specieiN FP a sed per uniuersalem. Verum licet standirecta cogn)tio, sed tamen gillinela: se intelligendo S.Tho m. non solitii, non venat deri tendus,sed magnificaAus in sub titistia imastinatione eitca cognitionem singularium. De quo siue pra mentionem fecimus: sed hic magis ex proposito,& clarius.' Scrupulus tamen remanetiam dato sus oblectici scienter sit dictum circa cognidionem lingularium pro illo statu ratione phantasinatis, quod supt,let,quid te cognici biae singularium anima separatae,quan Au non eruest phantasmata 3 Dici potest, hoc Poste per at ri solsti
iam speciem viri uel salem quae remanet. se , solutas
cun do,& metrus,suod per habitum derelliae uin anima ex actibus Pos habuit in via cognoscendo singularia. Si tam eii quis teneat communem opinionem, quod sangulare cognosci ur per propriam speciem isti gularem,cum ipsa maneat,peti petiti pote
'I Altera pars coetu sonis est, quod cognoseat intellectus plura l4mul. Potest habere cognitioncm propositionis,subie ii Spet Aleati: cista sunt plurarergo plura potest simul eognoscere. χino v g Item . potest habere cognitione prania in saria, coclusonis: im , habet conclusioni neceti ciliis cognitione ut habita cosn tione primiti arundi: de ista sunt plura ergo intelia . lectus potest si in ut plura cognoscere. Ista conclusio est contra Uurang. quid i- Cotra Dar. cit esse impossibile mi elieehum intelligere m. I. d. 3 s. simul plura aeque primo itemantelle tum, .ct in . et habere duos actus ii mul. Et sunt qui putent et la s. I hora. asserere quod Duratici. cicile esset etiam conclusio contra eum :nam ait doctor satiet.quod intellectus potest plu- s Ttio.p. p.ra intelligere per modum unius,sed non Ρο q. 81.art 4. test pluia per modum pluriu. Der modum vilius intelligit, quando per unam specie:&per modii pluti ii, quando per plures species distincta, stationem ibi assi gnat.Tamen comunis opanio asserit csit rari uin Ruia tenet quod dicit nostra conclusio.Et licet sit contra Dura .tion vigetur esse contras.Tho. ii Ihi 4 p , , tutelligatur sensus eius.Non enim absolute tio optu. s. negat quominus quis possit plura Per modum pluriure cognoscere in perie se: seg se cognitione perfecta vide ut loquutus: nam livia uni ex alio se tot cur , ut notitia conclusorus ex notitia pratini, sevum , s- Ee inui
449쪽
in iis poterit esse notitia praemissarum, &coitistitionis: tauen qua do vivim non sub
ordinatur alteri, putat doctor Sann. quod non contingat illa plura perino uin pli rium persee te cognosci esse clieit non cognosci.Ratio est quia cum intellectus no fles si sinitae capacitatis & conatum apponat iii cognoseemto, sinitum possit a poneredi pluribus sit intentii , minor est ad tingilla: unde apponenso coxatum in intelligetia unius, remittitur in alio. Et in hoc sensu venit intelligendus sau Tho in. quod non contingat plura cognoscere per modum plurium sit aut quia non perse te Aristo. prae- cogit oscuntur,quanilo sunt illa disparata.dica ca 6, ct tri stetit dicimus duo contraria non possunt
,το : eis simul tamenis gradibus remissis non
.iὰ hi. es repugnat,sic etiam dicit, non eontingit plus .c. . ra simul cognoscere, sed cum hoe stat quod remis e possit:&eil verum quo A intense non possit: obiit in sententia dedaiderim sanesh. Thoin . non discidere ab opinione communi, licet in verbis stultum distet. Nostra tamen conclusi, communiter loqui tue abstrahen si, a cognitione per se tia, vel imperfelia: eontingit enini plura simul eo-gnoscere,etiam si per renatim plurium Verum est,quod illa plura quae per plures species distincta, se cognoscitiatur,& non suborsinantur,non cognoscuntur persee te, si cuti nutu solum cognosceretur quod habent sieere necessario qui tenent opinionem communem Et quiuem modus loque in. tu .si. di sanctas ibiti. ex A iis lotes. videtur sum
pic, ptus, qui ait: sit telligere est vii umidium seire vero plura: ita vi plures cognitione; si timi se impedianimon sic plure; scientiae. Et quilibet nostrum experimentum sumit de hoc.
ad. i. Ad primum distinguo de abstrahere
nam uno modo contingit per modum conipositionis diuisionis scut quando intelligimus aliquid e Te in alio, vel este separatum ab eo. Si illo modo quis absti aliat, qui non sunt abstracta,sillitas erit. Alio modo abstractio sit pces inodiun smplieitatis vi quado in re in qua sunt plura,abstraho , cons , derando unum, alio relidior ut in pomo es hsubstantia pomi iust color,& est odor. ponsiuna ego per irites sed tum decolore considerore, lili in uere,&clesia ire, non curan
ac, de substantia pomi leuisethu, cima sit iudiuiduum habet , liquid quod ad indiui- dirumpertinet: dc habet aliud quod de eius
essentia est potest sue intellectus crins gerare quae sunt de essentia eius, relictis alii quae lunt accidentia,etiam si propria snt: re isto sto do abstrahendo nulla falsitas est. Et ob hoe 3 ieitui Abstrahentimn non est
mendacium.1n proposito oci phantosnate ' o ata
singulari potest intellectus abstrahere spe
et emuniuessa lena, repra sentantem essen tiam illius phantasinatis communem mutitis, non consi clerando acci/entia alia per coditione, indiuiduantes hic & nunc, &hoee sal quo A facit intellectus agens absti alien .
do ii phantas natibus species intelligibile,
per inodum simplicitatis. Neque tune intelligit rem aliter quam est, sed considerat v-na intem sJcut eli, alia relicto,quae simul iu-cta cum ea es . Si tamen abstraheret spetie, lapidis alapide ut eam non intelligeret inniateria,sed per se stare, iam esseti Ram ponere cum platone,separatam a materia, &seii sibi libit, in quo esset salsitas: quia res
illae materiales iion reperiuntur extra,nisi in materia, sicut uniuersale species, vel ge,
Du, in suis indiui Auis est contra hutii vidi. Nimus in praedicabilibus. I . Hic tamen considerandum quod sicut Min superio ei bus tactum est difficultas intelligendi materialia,cum non sit ex parte nos ei intellectu, sed ex parte ipsit rum rerum
materialium,qui unu ita quodque in tantuintelligibile esse,in quantum in actu es , &curii materialia habeant esse diminutum &potentiale, habent ex hac parte gisseultate ad intelligi S ci sor a trahunt posse intelligi,scutelle in actu: ob quod philoso. in . i. physicorum materiam dixit non cognostibilem nisi per analogiam ailsormam. Et sicut sunt in triplici gradu entita lix huiusnodia uateii alia s4 e&sunt proportionabilitee eo sitoseibilia primus gradus es h eoru quae& si esse non habent nisi in materia sensibili,tamen secundum dis nitionem absti aliut ab ea vi sunt mathematicalia: naee certiori modo apprehendutur.1n secundo gradu sunt naturalia quae habent esse in materia, ct per ea di finitur ut patet ex. a. physi.tem 19. quae sunt entia permanentia ut signum lapis,&cidi lice minus intelligibilia sunt ex sui natura quam prima: iii tertio gradu sunt S quae successiva v t motus,tempus,& que ad aliud ut eelativa, &haee adhue diffieilius itiitelligit tur propter minorem entitatem
Eece quomodo sit difficultas in isti, intelli gendis di necessarium sit abstrahere di quo
450쪽
speeulat u. De cognitione animae separatae.
gam modo eleuare ipsa ad hoc quod intelligi Valeant.14. ,. Ad secundum dicen sum esses militudiis
item in aliquo inter intellectum agentem, S lumen,d essedis, militudinem .similitudo esti quia scut colores non possunt actu videti absque lumiue, sic neque phantasmata sed est Aisserentia in ho quod color scosi in se in sagulari 'scut &est in potentia vi sua, ob id potest color immediate de re essundere speciem, usq; ad potentia: at verophantasma, eu sit in se lingulare, non potestipeciem producere: uia in intellectuno erit species singularis, sed comunis,& uniuersalis quia speciei,&non indiui auitob quo galiter erit in intellectu cuius obiectum estv niuessale,quamst in se ideo est neeesraesta virtus intellectus agentis, quae ct illuminet phantasmata,&sortificet ea, quae simul cuipso intelle ξ uagente, vel intellectus agens cum phantasmatibus pro ueat speciem intelligibilem sitie hic, & nune in uniuersali, quae est repraesentativa phantasmatis quatum a a naturam speciei. Illo modo dicitur abstrahi specie, mon quod aliqua ea gem numero forma quae prius fuit in phantasma te,postea si tu intelleehu possibili ad modii
quo contingit quod unum corpus ab uno loco transferatur in alium locum.
Id. i. Ad tertium ani dies si est,quod id quod actu intelligitur primo, &dire che obiectu est, 13 est,res culti, est species intepigibilis,&no ipsa speetes intelligitur, nisi indirecte quia inter lectus est potentia restex tua,& intelligit se intelliger Sintelligit suam actionem.Ets intelligat se intelligere per specie, ct intelligat speciem, tamen species, primo
non est quod intelligitur,sed quo intelligit Hie posset esse dubium, an hic modus intelligendi a sensibilibus abstr stego, si in poena peccatio visentit doct. b. in. 1 a. sent. s Tho .p.p. an si naturale, ut docet Sanct aho & alii
q. t ι .art. i. sessiti Theologi eis resolutionibus aia pio postum: quia cotinaturalis est iste modus, &non in poenam originalis.
anima separata a corpor C Cognoscat. Et si1 cognoscit,
gnitionis sunt phantasmata.Necesse enim it i Q in
intelligentem pharitas λψα3,r.3 9uata speculari:& om---nis nostra cognitio oetum habet a fletilia,cti nihil sit in intelle e ti, quin prius erit in sensu sediti anima sepa Arist. a. inerata non est sensus: non sunt phantasinates, ta ct in si ς cum illa in corpore reperiatu tergo sequi I uiter νυ
tur quo g nihil cog tioicit. Secun so .Probo quos ii intelligit, quod 'omnia naturalia intelligat. Qui intelligit magis intellisibile,quod magis a natura intelligentis eis a poterit quo a minus intelligibile,quod 3c minus distat sed potest anima separata intelligere subitantias separatas,sicut diues in inferno positu; vidit Laeta timi Lucae,3 K de erat substantia separata: crgo poterit naturalia omnia cognostere, iliae sunt magis
Vltim, Sicili ima separata cognosei le- 3'quitur quod cognoscet omnia singulario, quae contingunt apud nos: sed hoc est eo ntra D. Augus'.qui ait anima mortuosum p Aug. silhebus viventiunt non intersunt. . ' in contrarium esst Aristote l. in isto.).qui 'ς spoliat animam separatam intelligere,qua' Itie titia. do ait Quo 1 li non est aliqua operationum animae propria, non contingit ipsam separari sed cotingit ipsam separari ergo habet aliquam operationem propriam:& hec maxime est in t Eligerer urso anima separata
potest hitelligere η spe eulatio time ae modo intelligendi ani Do hoe vlian, et separatae habet gitacultatem, eo quod a ngi. quo pro isto statu non potest intellistere sine tali conuerso e ad phantasmata fit quide si
hoc est accidens ei,&nori secundum nati ram,soluta est dubitatio: quia separata habebit modum sibi naturalem,scilicet, non
conuertendo se ad phantasmata sed ad ipsa intelligibilia: sicut posue iuniplatonici sed
hoe est in eo nueniensequia se onimae non esset melius corpori uniri,sed peius: dc anima esset propter corpus,& no econtra: ob id videtur dicendum, quo A quaelibet res ebmodo agat quo &actu est, sic animae conueniet intelligere, secundum quod actu est Et quando forma corporis est,conueniet ei a gere conuertendo se ad phantasmata . Et quando separata esst,quia actu non es: forma corporis, couenit ei intelliget e sne tali